10 წელი ვსწავლობდი ერთ სკოლაში და დედამ მაინცდამაინც წელს მოინდომა ჩემი საჯარო სკოლაში გადაყვანა. დედა და მამა საზღვარ გარეთ იყვნენ ჩემს ძმასთან ერთად, მე მათთან ერთად წასვლა არ მოვინდომე, ალბათ იმიტომ რომ ჩემი სახლი ყველაფერს მირჩევნია, რათქმა უნდა მარტო არავინ დამტოვა და ამიტომაც ბებოსთან ერთად ვცხოვრობ. მოკლედ ოჯახმა გადაწყვიტა საჯარო სკოლაში გადავსულიყავი რადგან სკოლაში ფულის ყრა უაზრობა იყო, მითუმეტეს ათას მასწავლებელთან დავდივარ. ზაფხული იწურება და წელს ახალი სკოლა მელოდება. ერთი ის მაწყნარებდა რომ ახალ კლასში გოგოების ნაწილს ვიცნობდი, ჩემი ყოფილი კლასელიც იქ სწავლობდა და მის კლასში მოვხვდი. ერთი კვირა რჩებოდა და სკოლაში მივდიოდი მაღაზიებში გავლა გადავწყვიტე. ბევრი ვიარე მაგრამ დიდი არაფერი მიყიდია. ერთი კვირა ძაან წყნარად გავიდა, პირვლი დღე ისე ვნერვიულობდი გეგონება გამოცდები მქონდა, მაგრამ კლასში რომ შევედი, გოგოები გადავკოცნე დანარჩენები გავიცანი და ჩემი ადგილი დავიკავე, პირველ კვირამ გაცნობაში გაიარა. მოვიდა შაბათ -კვირა და ჩემ საუკეთსო მეგობართან ლიზაჩკასთან გავედი. კარზე დავაკაკუნე თუ არა ეგრევე გამიღო კარი. და კარშივე კითხვები მომაყარა : რახდება აბა? როგორია ახალი სკოლა? რამე მოხდა ? ვინმე მოგეწონა?


-ლიზ სახში თუ შემომიშვებ ყველაფერს მოგიყვები გპირდები. -გავუღიმე
-კაი მაპატიე ხო იცი როგორ მაინტერესებს?! - სიცილით გადამკოცნა -აბა მოდი გაიხადე და ყავას დაგალევინებ. -სიხარულით შემომიშვა სახლში ლიზამ
-მადლობა ლიზ! დიდი არაფერია მოსაყოლი, მაგრამ შენი თავი რომ ვიცი ყველაფერს დეტალურად გამომკითხავ და ყავა ნამდვილად იქნება საჭირო. -ღიმილით ვუთხარი ლიზას


იმ დღეს ლიზასთან დავრჩი და მთლი საღამო სკოლის წვრილმანებს ვუყვებოდი. დილით ლიზაზე ადრე გამეღვიძა, და გადავწყვიტე ნოუთბუკში შევმძვრალიყავი. ნოუთბუკი რომ გავხსენი იქ ლიზაჩკას ჩრთული ფაცებოოკ-ი დარჩა და შმთხვევით ლიზას და მისი შეყვარებულის ჩათი გამოხტა სადაც ლიზა წერდა გიორგის რომ ისინი ერთად ვეღარ იქნებოოდნენ! გაბრაზებულმა ყვირილით გავაღვიძე ლიზა და საწოლში მივუტანე ნოუთბუკი :



-გოგო ეს რა არის??! -ღრიალით ვკითხე ლიზას. ლიზა დაიკოსავით მიყვარდა და გიორგი ძამიკოსავით და მათიურთიერთობის გულშემატკივარი ვიყავი ლიზას მიწერილმა კი ძალიან გამაბრაზა!
-რაიყო კესო?? -ახალ გაღვიძებულმა ლიზამ გაკვირვებულმა შემომხედა
-რა რაიყო გოგო ჯერერთი რატო არ მიტხარი?? მეორესერთი რახდება არგინდა ამიხსნა? -ცოტათი დაწყნარებულმა ვკითხე ლიზას
-აუ არმინდოდა ნაწყენი და ანერვიულებული მენახე, თან ახალი სკოლა ისედაც ნერვიული დადიხარ! -მითხრა ლიზამ
-გოგო შენთითონ მაინც ხვდები რას ამბობ გიოს დაშორდი დაა რმითხარი იმიტომ რომ ახალ სკოლაში გადავედი? ლიზა ეხლავე თავიდან ბოლომდე წესიერად დალაგებულად მომიყევი რა მოხდა თორე ჩემთვზე პასუხისმგებელი არვარ!! -მე
-კარგი ხო დაწყნარდი! მოკლედ იმ დღეს გიოსთან ვსეირნობდი და მისი ნაცნობი გოგ შეხვდა გიომ ძან ისე გადაკოცნა, თითქოს რაღცას მიმალავდა და გამიკვირდა რო ვკითხე ვინ იყო მიპასუხა რომ უბრალო ნაცნობი იყო მაგრამამ უბრალო ნაცნობმა მოგვიანებით ფოტო გამომიგზავნა რომელზეც ეგ და გიო ჩახუტებულები დგანან მერე მეორე სადაც გიომ აკოცა და რა უნდა მექნა ლაპარაკის გარეშ გუშინწინ საღამოს მივწერე ეგ სმს, კესო არც კი გაბედო მისი გამართლება თორე აღარასდოს დაგელაპარაკები გპპპირდები! - ცოტაც და ატირდებოდა
- ....მმმ ლიზ სწორად გიქნია! და მაგ სმს ის მერე არც კი მოუწერია?? -მე
-როგორ არა სახლშც კი ამომივარდა მაგრამ, ვუთხარი მიზეზი და დარცხვენილი წავიდა! აღრ მინდა მაგ თმის განხილვა! -ლიზა
-კარგი ხო! უი 9 ის ნახევარია სკოლაშ უნდა წავიდე მაპატიე ახლა რომ გტოვებ მაგრამ ვერ გავაცდენ სკოლას საკონტროლოებს მაწერინებენ! მაპატიე რა?! -მე
-არა მიდი მიდი ჩემგამო ნუ გააცდენ სკოლას! -ლიზა
-საკონტროლოები რომ არა დავრჩებოდი! აუ ლიზ ამ ტანსაცმელში სკოლაშ ვერ წავალ და... -დაბალი ხმით ვუტხარი ლიზას.
-მოდი მერე და რაც გაგიხარდება ჩიცვი!



ლიზას ჯაკეტი და ჯინსები ჩავიცვი, ჩემი შავი კეტები და კურტკა და წავედი. ლიზა არც ისე შორს ცხოვრობდა ჩემი სკოლიდან მაგრამ მაინც დავაგვიანე! პირველი მატემატიკა მქონდა, და შიშთ შევედი იმიტომ რომ ჩემი მათემატიკის მასწავლებელი ისედაც გდაკიფდებულია ჩემზე ახლა კიდე დავაგვიანე! :


-გოგიჩაიშვილი რა გეჩქარებოდა?! -მაღალი ტონით მითხრა მათემატიკის მასწავლებელმა
-ბოდიშით მას! -მე
-კარგი დადე ჩანთა და დაფასთხან! -მასწავლებელი
-აუუ... -ჩავიბუტბუტე მე


დაფასთან რაღაც საშინელება მაგალითი დამიწერა მასწავლებელმა მაგრამ ეგ თმა კარგად ვიცოდი და ადვილად ამოვხსენი.დავჯექი და ჩემს უკნა გოგოები ნინი და ბაბი გვერდზე კი ნიტა მეჯდა. ნიტამ რაღაც პურცელზე დამიწერა მაგალითს ვერ ხსნიდა და ამოვუხსენი.როგორც იქნა მათემატიკა დამთავრდა და უცბათ ჩმმა კლასელმა ანდრიამ რაღც რვეული მომაწოდა :


-ეს რა არის? - გაკვირვებულმა ვკითხე
-გუშინ მათემატიკაზე მე გამომყვა -ღიმილით მითხრა
-უი არც კი შემიმჩნევია -მეც გავუღიმე - მადლობა! ხვალ 5 ზე ხო?
-ხო 5-ზე! -ანდრია


ბოლო გაკვეთილი ძლივს გავძელი. გზაში მე ნიტა და ბაბი ერთად მივდიოდით ბაბის ჩემი გზა ჰქონდა ნიტა კი საპირისპირო მხარეს წავიდა. არ ვიცი რა დამემართა მაგრამ მივხვდი რომ ბაბისთან ერთად ხშირად ვლაპარაკობ ბარათაშვილზე (ანდრიაზე) :


-ბაბი...- მე
-რა იყო? - ბაბი
-იცი ბოლოდროს მემგონია რომბარათაშვილზე ბევრს ვლაპარაკობ - ღმილით ვუთხარი ბაბის
-მაგით რისი თქმა გინდა? -მიხვდა ბაბი
-მე მგონი რომ მომწონს - ორივეს ხმამაღლა გაგვეცინა
-კაი რა გოგო ეგ რა მოსაწონია? -ბაბი
- რა ვქნა მე მომწონს - ცოტათი წყენით ვუთხარი ბაბის
-საწყენად არ მითქვამს უბრალოდ მეგონა რომ კლასიდან არავინ მოგეწონებოდა -ბაბი
-რატო ? -მე
-ცოტა ისეთი ხასიათი გაქ - გაეღიმა ბაბის
-რაღაცნაირი საყვარელი მგონია, ხვალ მათემატიკა გვქ მეორე გაკვეთილია და მგონია რომ უფრო კარგად გავიცანი. -მე
-მერე იქნებ უფრო დაახლოვდეთ?? -ბაბის გაეღიმა
-წინასწარ ნუ ბუტბუტებ - მე
- ბუტბუტებს ის თავის ბოხი ხმით! -ორივეს გაგვეცინა



სახლში რომ მივედი კიდევ ერთხელ დავფიქრდი ჩემს გრძნობაზე და გატაცებას დავაბრალე ყველაფერი.