სიხარულით ჩავხტი მანქანაში და სიმღერა დავიწყე...
ზამთარიაა სიცივეა შემოდგომა მიდისს...მეშინია სიცივისა ზამთარში რომ იცისს... შარშანან უფროო საშინელიი ცივი ქარი ქროდაა მაგრამ შარშან ჩემთან იყავ სულ არ მეშინოოდაა... ტაშის მოლოდინში გავინაბე მაგრამ მათ სახეებს რომ შევხედე გავჩუმდი...
-ტას მეორეთ აღარ იმღერო კაი?? (ლაშა)
-ვერეღირსებით
-დავერხა (მარი) და ყველამ სიცილი ატეხა
-მე კი ყურსასმენები ავიღე და გადავეშვი ფიქეებში.. ისე ჩამეძინა ვერ მივხვდი...უცებ რაღაც ცივმა გამაღვიძა... გავიღვიძე და თოვლში ვეგდე გაბრაზებული ავდექი და უპასუხოდ ვაპირებდი სასტუმროში შესვლას როცა ვიღაც თავხემა გუნდა გამარტყა თავში.. შევბრუნდი გასალანძღად და ჰოი საოცრებავ რა ნაშა ბიჭი ყოფილა.. მე როგორც ყოველთვის არაფერი შევიმნიე და წინ ავესვეტე..იმსიმაღლე იყო ძლივს ვწვდებოდი
-ჰეი თავხედო ბოდიშის მოხდას არ აპირებ??
-უკაცრავად??
-რამე გაურკვევლად ვთქვი?? და გაკვირვებული სახე მივიღე
-ლაწირაკო საქმეს მიხედე
-უზრდელი...თავხედი...გაუნათლებელი
-მესმის მაინც
-ზუსტად მაგიტო ვთქვი რომ გაგეგონა
-ნეტა მაგხელა იყო რამხელა ენაც გაქვს
-გაბრაზებულზე რა მეთქვა აღარ ვიცოდი შემოვბრუნდი და წავლა დავაპირე... უცებ შემოვტრიალდი და მუშტი დავარტყი ცხვირშ...ცინიკურად გავუღიმე .ესეჩ შენ ) აწი გეცოდინება ვის როგორ უნდა მიმართო
-ისე გაბრაზდა მეგონა გამგლეჯდა..
მე გახარებული გავიქეცი ბავშვების სანახავად .შევვარდი სასტუმროში და ბავშვებსაც მალე მივაგენი..
-რა ბედნიერი გიჟივით იყურები?? (ნინა)
-ვით რატო და გავიკრიჭე
-სულელიხარ სულელი..წამო ოთახში ავიდეთ ძალიან დავიღალე (ნინა)
-კაი წამო...
ოთახი ძალიან მომეწონა..დალაგების თავი არ მქონდა ამიტომ პირდაპირ დავწექი და ისევ იმ იდიოტზე დავიწყე ფიქრი.. უაზროთ მეღიმებოდა და ისე ჩამეძინა ვერ მივხვდი..როცა გამეღვიძა ჩემს ბავშვებს ისევ ეძინათ ამიტომ მათთვის სამაგიერო უნდა გადამეხადა ბევრი ვიფიქრე უცებ კარგი იდეა მომივიდა გავიქეცი ეზოში ბევრი თოვლი ავიღე და ლოგინში ჩავუყარე უცებ მათი ღრიალი მომესმა მე კი გიჟივით გავიქეცი რომ დავმალულიყავი...
ეზოში გავედი და ისევ ის იდიოტი დავინახე ვიღაც გოგოს ელაპარაკებოდა მე გამეღიმა და კაფისკენ ავიღე გეზი..როცა მივედი ყავა და შოკოლადის ტორტი შევუკვეთე უცებ ლევანი გამოჩნდა ისეთი საყვარელი სახით იყურებოდა სიცილი ამიტყდა..
-მავნებელო რაშვები?(ლევანი)
-არგშია?
-აუკი.. მან მარტო ყავა შეუკვეთა და სიგარეტი მოწია
-დღეს რა ვქნათ??
-რავი ჯერ ვისრიალოთ, მერე რესტორანში წავიდეთ და დავლიოთ
-კარგიი ^^^^
კაფიდან გამოსვლას ვაპირებდი როცა ოფიციანტს დავუძახე
-ჰეიი.. ის სიმპატიური ბიჭი გადაიხდის და გამოვიქეცი ბავშვების სანახავად...
ბავშვები ვნახეთ გავაცნეთ დღის განრიგი და გამოსაცვლელად წავედით... ბევრი ვისრიალეთ ისეთი ბედნიერი ვიყავი რომ არაფერი აღარ მახსოვდა ბოლოს გაყუნულები ოთახებში დავბრუნდით და საღამოსთვის მზადება დავიწყეთ..საღამოს ყველა რესტორანში ვიყავით ორი ჭიქა დავლიე და ცეკვა მომინდა ბიჭებს ბევრი ვეხვეწე არ გამომყვნენ ამიტომ მარტო გავიქეცი სცენისკენ..როცა ცეკვას მოვრჩი გარეთ გავედი და თავხედს დავეჯახე.. გაბრაზებულმა ავხედე და ჩხუბის დაწყებას ვაპირებდი როცა ისე გამეცალა ვითომ არც ვვარსებობდი დიდი ყურადღება არ გამიმახვილებია ამაზე ხიდხანს ვიყავით რესტორანში მერე კი დაღლილები შასტუმროში წავედით.
დილით ადრე გამაღვიძეს რადგან სახლში უნდა დავბრუნებულიყავით.. ძალიან მწყდებოდა გული მაგრამ ვერაფერს შევცვლიდით..დილიდან უხასიათოთ ვიყავი ამიტომ მანქანაში ჩავჯექი თუ არა დავიძინე სახლში ისე მივედი არ გამიღვიძია ბავშვებს დავემშვიდობე და სახლში ავირბინე..
-დეედიი ჩამოვედიი
-მოდი დეე..არ გშია??
-არაა.. სადაა ბავშვი?
-ძინავს და არც იფიქრო გაღვიძება
-კაიი... წავე ოთახში დავისვენებ თორე ხვალ სკოლა მეწყება
-მიდი...
დილით კარგ ხაიათზს გამეევიძა გადავივლე მოკლე კაბა შუზები და მანტო ჩავიცვი თმა გავიშალე და მისაღებში ჩავედი..
-დეეე
-ჰოო
-წავედი მე სკოლაში მაგვიანდება
-მიდი.. ფული გინდა??
-არაა მაქვს
-კაი მიდი მაშინ
ბედნიერი შევედი სკოლაში მონატრებული ბავშვები მოვიკითხე და ჩემს ადგილზე დავჯექი.. მალევე გაისმა საზარელი ხმა და გაკვეთილიც დაიწყო
-სალამი ბავშვებო როგორხართ??
-მე უპასუხოთ დავტოვე მასწი და ტელეფონს ჩავაჩერდი
-დადიანი ტელეფონი მომიტანე
-არა !
-გადი კლასიდან გაბრაზებულმა მიყვირა
-სიამოვნებით...გამოვედი და კარი ისე მოვიჯახუნე ლამის ჩამოვარდა..გარეთ გავედი და ისევ ის იდიოტი..ტელეფონს ჩავაჩერდი და უცებ ვუღაცის ძახილი გავიგონე
-ჭინკა
-უკაცრავად??
-ჰოჰო შენ.. და მომიახლოვდა
-როგორხარ აბა?
-არაჩვეულებრივად
-ხო მეც არამიშავს..
-ნაგლურად გავხედე და არმაინტერესებდა თქო ვუპასუხე
-მაგხელა ენა არგამოგადგება ჩემთან
-რამხელა ენა?? გავიკვირვე.. პასუხს აღარ დავლოდებივარ წამოსვლა დვაპირე როცა მომაძახა
-მაგ რქებს მოგატეხავ პატარა ქაჯო!
უპასუხოდ დავტოვე და სკოლაში შევედი..მთელმა დღემ უაზროდ ჩაიარა სახლში რომ დავბრუნდი დედაჩემმა ბავშვი დამიტოვა , თვითონ კი საქმეზე მიდიოდა. მარის, ნინას და ანის დავურეკე რომ ჩემსკენ გადმოსულიყვნენ თვითონაც დამთანხმდნენ ,ტელეფონის დადებას ვაპირებდი როცა უცხო ნომრისგან სმს მომივიდა....

*იოანესთან*
მოკლედ მე ვარ იოანე ყიფიანი, 20 წლის ერთ-ერთი გავლენიანი ბიზნესმენი..ვარ მაღალი,მაქვს შავი კუპრივით თვალები (რომელიც გოგოებს ხშირად თავგზას უბნევს) პატარა ცხვირი და მძიმე ხასიათი...სამეგობროში მხოლოდ 3 ძმაკაცი ვართ..მათე გაგა და მე რომელთთათვის სიცოცხლეს დაუფიქრებლად დავთმობ..მყავს ძმა 18 წლის და და 15 წლის..
როცა ბიჭებმა გუდაურის თემა შემომთავაზეს საშინლად არ მინდოდა, მაგრამ მათ ვერ გავუტეხე და დავთანხმდი..ჩაულები არ ვიყავით როცა ბიჭებმა გუნდაობა დაიწყეს მეც ავყევი და უცებ პატარა ლაწირაკს გავარტყი..ვიცოდი როგორ წიკვინსაც დაიწყებდა ამიტომ წინასწარ თავი შევიმზადე..როცა გაყინული მოვარდა ჩემთან და ჩხუბი დამიწყო გავშრი...ასეთი ლამაზი და ასეთი წმინდა არ მყავდა ნანახი.. ბევრი გოგო იყო ჩემთან მაგრამ მაასს...მასს თვალები ქონდა რაღაც საოცარი...თავს არ ვუტყდებოდი,რომ მომეწონა მაგრამ ფაქტი სახეზე იყო...რაღაც უნდა მემოქმედა წავიდა თუ არა ბიჭებს დავუძახე და მასზე სრყლი ინფორმაციის მოძიება ვთხოვე.. დიდი ხანი ლოდინი არ დამჭირდა როცა იგი დეტალურად გავიცანი..17 წლის პატარა ქაჯი..მალე გასწავლი ჭკუას.. გამეღიმა ჩემს ფიქრებზე და გარეთ გავედი..................

დიდი მადლობა ბავშვებო რომ კითხულობთ )) პირველად ვწერ ამიტომ მომავალში შეცდომებსაც გავითალისწინებ...