შუადღე იყო რო გამეღვიძა შორტი ამოვიცვი და დაბლა ჩავედი სამზარეულოში და მისაღებში არავინ იყო-ალბათ წავიდნენ- გემრიელად მივირთვი და ბავშვებს დაურეკე
-ეე სადხარ?
-სადვარ და ბარში არმოხვალ
-ყველა ერთადხრთ?
-ხო მოხვალ
-თქვე უნამუსოებო რატო არ გამაღვიძეთ? არსადაც არ მოვალ-გავბრაზდი და ტელეფონი გაუთიშე, საძინებელში ავედი ტანსაცმელი გამოვიცვალე და მანქნის გასაღებს დავტაცე ხელი, და ისევ იმ ადგილზე წავედი სადაც გუშინ ვიყავი მანქანა გავაჩერე და ისევ ფიქრი დავიწყე ისევ და ისევ დემეტრე მაგრამ ეხლა მეგობრებზეც ვიყავი გაბრაზებული, "ღმერთო რამჭირს რამაბრაზებს ჯერ დემეტრეზე გავბრაზდი ის ბო*ი მასთან რო წარმოვიდგინე ეხლა მეგობრებზე გავბრაზდი" ვფიქრობდი და თან ჰორიზონტს გავყურებდი ცრემლები მახრჩობდა არც ის ვიცოდი რატო მეხო არმიყვარდა ტირილი და ყოველთვის მყარად ვიდექი მაგრამ ეხლა მეტირება, უცბად წვიმა დაიყო თავსხმა წვიმა მაგრამ მე ისევ გაუნძრევლად ვიდექი თავი ვეღარ შევიკავე და ცრემლებს გასაქანი მივეცი ვტიროდი არვიცი რატო, რისთვის, უბრალოდ ცრემლები მდიოდა თვალებიდან სახლში სუ სველი მივედი თვალები ჩაწითლებული მქონდა, მისაღებში არ გამიხედავს მხოლოდ მაშინ მოვედი აზრზე როცა ბაჩოს ხმა გავიგე
-გოგო სადიყავი(ბაჩო)
-ჰო რადაგემართა (ლევანი)
-რატო არ მოხვედი(ლუკა)
-შენრა იტირე? რატო ჩვენსგამო?(აჩი)-კითხვები დამაყარეს როცა ჩემი მდგომარეობა დაინახეს შეშინდნენ, სამზარეულოდან ლექსო გამოვიდა ყავით ხელში და როცა მე დამინახა მაგიდაზე სასწრაფოდ დადგა და ჩემკენ წამოვიდა მარტო ისკიარა ყველა
-გოგო რასგავხარ სადიყავი-კითხვებს მისმევდნენ
-ხმა ამოიღე-დამიყვირა ანიმ
-კარგადვარ არაფერი მჭირს ჩემსოთახში ავალ ზედმეტი კითხვების გარეშე-ოთახში ავედი შხაპი მივიღე ტანსაცმელი გამოვიცვალე და ფანჯარასთან დავდექი კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა
-შეიძლება(ანა)
-შემოდით-გოგოები შემოვიდნენ ერთი ჩაის და ყავის ჭიქებით ხელში
-როგორხარ-მკითხა ნათიამ
-კარგად დასხედით
-უფფ მომეშვა ჰა აბა მოყევი რა დაგემართა-შემომიტია ლიკამ და ნუცამ მივხვდი რო თავს ვერ დავაღწევდი და მოყოლა დავიწყე,ყველაფერი მოუყევი
-და ეხლა რასგრძნობბ?-მკითხა ნუცამ
-არვიცი ისგოგო რო წარმომიდგენია მის გვერდით სისხლმა ტვინში "გაჟონა"
-გიყვარს-დაასკვნა ლიკამ
-არააა
-არა კიარა კი- მითხრა ანიმ
-ხოგითხარი არვიტყვითქო
-არა შენ იცი რო გიყვარს უბრალოდ არ აღიარებ-მითხრა აქამდე ჩუმად მჯდომმა ნათიამ
-არა არმიყვარს
-შენიცი სიმართლე ეხლა წავედით ჩვენ შენ დაფიქრდი-გოგოები წავიდნენ მეკიდე ფიქრი დავიწყე"ნუთუ მიყვარს არაა ვერდავიჯერებ თუმცა რატომაც არა " ფიქრებში ჩამეძინა
***ბავშვებთან****
-ვაიმე სადარიან ამდენხანს ნეტა მართლა ესე გაბრაზდა რო იტირა (აჩი)
-ვაიმე არვიცი არვიცი რა დაემართა არავის დაუნახია მის თვალზე ცრემლი ეხლა კი ნამტირალევი მოვიდა(ბაჩო)
-ხო არუტირია მაშინაც კი არ უტირია როცა ყველაზემძიმედ რო იყო როხა ბაჩო საავადმყოფიში იყო არადა ყველამვივით როგორუყვარს ყველა ჩვენგანი(ლუკა)ამდროს გოგოებიც ჩამოვიდნენ მომღიმარე სახეებით და ბიჭებს მოუჯდნენ გვერდით
-ჰა ეხლა თქვით რამოხდა (ნიკა)
-მართლა ჩვენგამო იტირა რადაემართა?(ლექსო) მოთმინებადაკარგული ბიჭები უამრავკითხვას უსვავდნენ გოგოებმა კი მხოლოდ ერთი პასუხი გასცეს
-უყვარს-ყველას ენა ჩაუვარდა უცბად აჩი წამოხტა ყველამ მას შეხედა
-რამაგარია როგორციქნა ვინუყვარს?
-ვინდა ის დემეტრე გახსოვთ?
-მერე?(ბაჩო)
-მერე ისბიჭი შეუყვარდა(ნუცა)
-კარგია(ლუკა)-ცოტახანს ყველა ჩუმად იყო მერე დაიშალნენ დიდი ლხინია მერე ნუცა აჩისთან დარჩა
**ბელა***
დილით ყველაზე ადრე გამეღვიძა ანის ტკბი8ლად ეძინა ლექსოსდა ნუცას ჩახუტებულები როდაინახა გაუხარდა "ეხლა მე მარტო რა გავაკეთო" გავიფიქრე და ოპა ვიპოვე გასართობი ოთახში შევედი კონტური ავიღედა აჩის ოთახში შევედი ჯერ აჩი ჩავკრასკე მერე ნუცა ბოლოს კი ანი მერე სამზარეულოში შევედი და გემრიელად ვჭამე,მისაღებში ვიჯექი და ტელევიზორსუყურებდი როცა ნუცა ჩამოვიდა სიცილი ძლივს შევიკავე
-გაიღვიძე?
-ხო როგორხარ შენ
-მე კარგად გოგო დილით აჩი ჩავხატე და რო ჩამოვა არ შეიმჩნიო ანიც კაი?
-ჰაჰ ბაზარი არაა-ნეტა რააცინებდა მე აჩისოთახში ავედი ახალი გაღვიძებული იყო
-ბიჭო გოგოები ჩავკრასკე არიციან და ჯერ არაფრს ვიმჩნევთ-ისიცდამეთანხმა მერე ანიც ჩამოვიდა და თვალით ვანიშნე არაფერი შეემჩნია ასე რო არცერთმა არაფერი იცოდა 15 წუთში ბავშვები მოვიდნენ კარი მე გაუღე
-შემოდით მაგარი რაღაცუნდა განახოთ
-ვა მართლა წამო-მისაღებში შევედით და ესენი რო დაინახეს ხარხარი აუტყდათ
-ვაიმე მუცელი რასგავხარ(ნუცა)
-შენ ვის ეუბნები(აჩი)
-ვაიმე რასგავხართ(ანი)
-შენ ვიღასს...-სიტტვბი შუაზე გაუწყდა აჩის, როგაიაზრა რახდებოდა სამივე სააბაზონესკენ გაიქცნენ ჩვენ ისევ ვიცინდით მალე ყვირილის ხმა გავიგეთ
-ვაიმე ბელა მოგკლავთთ
-უპს დამერხა-ვთქვი და გავიქეცი, ბევრი სირბილი არ დამჭირვებია მალე დამიჭირრეს ჯერ ცივიწყალი მერე ჩათხაპვნა აი მაშინ დამერხა როცა სველზე ჩამთხაპნეს,მოკლედ ბევრი ვიხალისეთ ამასობაში საღამოც მოვიდა ყველა ავიკრიფეთ და ბარში წავედით,იქმისულს დემეტრე ბაბი და ბიჭები დაგხვდნენ ეს რათქმაუნდა ამათ წერას წააგავს, ბავშვებს მამისმკვლელი თვალებით შევხედე, გოგოები საპირფარეშოსკენ გავყარე
-აბა ამიხსნით რახდება აქ ?
-რადა რადა....
-რადა ჩცენდაურეკეთ და..
-და ერთად წასვლა შევთავაზეთ ბარში და ისინიც აქ არიან
-ხო სუ ესაა- გოგოები ერთმანეთს გადასცდნენ სიტყვებს და ისე მეუბნებოდნენ
-ხოო უი მეკი ვერმივხვდი რატო
-იმიტორო ეგრეიყო საჭირო(ნუცა)
-კარგით ეხა გავიდეთ სირცხვილია-თქვა ნათიამ და კარისკენ დაიძრა
-კარგით-გარეთ გავედით ბიჭებს მივესალმე ბაბის თბილად გადავეხვიე და დაიწყო გართობა, ყველა საცეკვაოდ იყვნენ ნიკა
ბაბის უცნაურად უყურებდა,მაგიდასთან მარტო მედა დემეტრე ვიყავით
-ვიცეკვოთ?
-არა არმინდა
-კარგი რა ერთი ცეკვა
-არმინდა
-აღარგეკითხები ხელი მომკიდა და საცეკვაო მოედნისკენ წამათრია ამდროს ჩაირთო წყნარი სიმღერაც ბედი არგინდა ისედაც აჩქარებული გულისცემა გამიორმაგდა როცა მისი ხელი წელზე ვიგრძენი, ხელბი მხრებზე დამაწყობინა თვითონკი ორივე ხელი წელზე მჭიდროდ მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა
-რასაკეთებ?
-ვცეკვავ-მხოლოდ ესმითხრა და თავი ჩემს თმებში ჩაყო რადამემართა? დამბურძგლა სუნთქვა გამიხშირდა ვიგრძენო როგორ გაეღიმა ჩემს რეფლექსებზე,მუსიკას ნელა ვაყოლებდით ტანს სიმღერა დასრულდა ყელში ნაზად მაკოცა და მაგიდასთან მიმაცილა ხმას ვერ ვიღებდი თითქოს ენა გადავყლაპე,მანქნის გასაღებს ხელი დავტაცე და ბარიდან გამოვვარდი ისევ სიჩქარე ისევ ფიქრები ისევ დემეტრე, იქმივედი სადაც რბოლები იმართებოდა არმახსოვს რამდენი წრე დავარტყი გაბრუებილი ვიყავი, მანქანა გავაჩერე საჭეს მთელიძალით დავარტყი ხელი-რასაკეთებ ბელა რასაკეთებ შენარხარ ემოციური პატარა გოგო რომელიც ყველაფერზე ტირის, ესბელა ეხლა გაქრება და დაბრუნდება ისბელა რომელიც აქამდე იყო უხეში,ჯიუტი და მხიარული- ჩემთავს შემოუძახე და ისევ ბარისკენ გავწიე ყველა ისევ იქ იყო
-სადგაქრი(აჩი)
-გასეირნება მინდოდა ვერთობით-სიხარულით ყველამ თავი დამიქნაი დემეტრესთვის არცკი შემიხედავს, მიმტანს ტეკილა შეუკვეთე ბევრი ვიცინ დავლიე და ვიცეკვე დემეტრეს ყურადღებას არ ვაქცევდი, დილით ხმაურმა გამაღვიძა უფროსწორად წუწუნმა დედა ერთიკვირით მივლინებაში იყო ამიტო მარტო ვიყავით,როგორციქნა ავდქი და დაბლა ჩავედი ნიკაც აქ ყოფილა
-აუუ თავი გასკდა
-ვაიმე ნუყვირიხარ ყველას გააღვიძებ - ნიკა გაჩუმდა სამზარეულოდან ბორჯი გამოვიღე და მდივანზე დავჯექი არა არა შესწორება ვიღაცას დავაჯექი
-ვაიმე
-დემეტრე?შენაქრაგინდა?
-შენნ ეეე მოიცა აქ რაჯანდაბამინდა-ამდროს ზევიდან ბაბი ჩამოვიდა სრულიად ფხიზელი
-ოჰო გაუღვიძია ვაჟბატონს და ქალბატონს როგორხართ?
-ეეე მოიცა აქ რაგვინდა?
-არაფერიგახსოვთ?
-არა-ორივემ ერთხმადვთქვით
-დაიჩემეთ ერთადუნდა წავიდეთ ყველაო მერე კამათი დაიწყო ვისთან მე ვერგაგაჩერეთ და ბელამთქვა დავაი ყველა ჩემთანო არავინ შეწინააღმდეგებიხართ და აი აქხართ
-ხოო? ვაიმე თავი - ყველამ გაიღვიძა ყველას თავი ტკიოდა კიდევკარგი ბორჯომი გვეყო, ყველა დაბლა იყო ანის და ბაჩოს გარდა ამიტო ანის ოთახში ავედი,და ოოო ბაჩო და ანი ერთმანეთში გადახლართულები წვანან, ხმაურზე ორივეს გამოეღვიძა
-რახდება?-იკითხა ბაჩომ თვალები მოიფშვნიტა და თავაანთი თავები ესე რო დაინახეს შეშინებული სახეებით შემომხედეს
-ჩაიცვით და დაბლა ჩამოდით-უთხარიდა ოთახიდან გამოვედი, არგავკიცხავ იმიტო რო მათ ერთმანეთი უყვართ არც ჩხუბს ვაპირებ და არაფერი, სამზარეულოში შევედი ყველა ყავას სვავდა,ბაჩო და ანიც მალე ჩამოვიდნენ ანი სუ გაწითლებული იყო ბაჩო დაბნეული და თვალებში ვერ მიყურებდა
-უიმე რაიყო კაციხოარ მოკალით რასახეებიგაქვთ-ამით ვაგრძნობინე რო არვბრაზდებოდი მათზე, მათაც ღრმად ჩაისუნთქეს, დემეტრე ბაბი და მისი მეგობრები წავიდნენ მხოლოდ ახლობლები დავრჩით
-აბა როგორ გეძინათ-თქვა ნიკამ ფუუ მიხვდა გავიფიქრე
-კარგად(ვაჩე)
-რატო გქონდათ ჩამოსვლისას ესეთი სახეები?-კიდევ დაკითხვა გააგრძელა ნიკამ
-ისა ჩვენ ჩვენ...-ბაჩო დაიბნა
-ჰაჰ ვიცოდი აბა როდისაა ქორწილი-უცბად წამოხტა და კითხვა დასვა ნიკამ "ესვინაა რაყველაფერს ხვდებაარა დასამალი რაარი" გავიფიქრე
-მოიცა თქვენრა არაა (აჩი)
-აჩი მისმინე ქორწილი რათქმაუნდა
იქნება უბრალოდ გუშინ...-ბაჩოს აჩიმ გააწყვეტინა
-ხოო თან გუშინ დაინიშნეთ
-რაა?-ყველამ ერთხმად ვიყვირეთ
-ხო აი ნახეთ-ტელეფონი გამოგვიწოდა სადაც ბაჩო ანის სიყვარულს უხსნიდა და ხელი თხოვა
-აი ცხოვრებაში მემგონი პირველად გადავდგი ასეთი მაგარი ნაბიჯი საცოლე-თქვა ბაჩომ და ანის მხურვალედ აკოცა, ყველამ მიულოცეთ გვიხაროდა მათი ბედნიერება, 3სათზე კაფეში ვისხედით და ნამცხვარს მივირთმევდით, დღემ უინტერესოდ ჩაიარა მარა ეხლა ხო ყველაზე მაგარი დროა რბოლის დროა ყველა შევკრიბე და რბოლაზე წავედით, როგორც ყოველთვის ბევრიხალხი იყო ბავშვებიც მოვიდნენ დემესიანებიც მოვიდნენ ნიკა დაჭკვიანებული მეჩვენა და ბაბის თვალს არ აშორებდა,
-მოდი დავიწყოთ ხო-გაისმა მსაჯის ხმა მეც მანქანაში ჩავჯექი და ჩემსადგილზე დავდექი-ძალიან კარგი მოემზადეთ-გაზს ფეხი მივაჭირე ოოო როგორ მიყვარს ესხმა გვერდით,გვერდით დემეტრემ დამიყენა მანქანა და ირონიულად გამიღიმა "მეშენ გაჩვენებ ირონიას დამაცადე" გავიფიქრე და მსაჯის ხმა გაისმა კიდევ ერთხელ- მოემზადეთ 3...2....1-და აი ეს რაცმიყვარს ადრენალინი სისწრაფე ეს მთელი ჩემი ცხოვრებაა, აი ფინიშიც გვერდით დემეტრე "ეხლა არა დემე" გავიფიქრე და სიჩქარეს მოუმატე და აი ისევ პირველი ადგილი ისევ სიხარული თითქოს პირველად ყოფილიყო ეს ყვლაფერი, მეგობრებისკენ წავედი ყველამ სათითაოდ მომილოცა,და აი დემეტრე ჩვენთან მოვიდა მანქანას ვიყავი მიყუდებული
-გილოცავ
-მადლობა აი შენკი რა ბედიგაქ დასახვეწი ბიჭი- გოგები გაკვირვებულები გიყურებდნენ
-ხოო არამგონია
-მეკი მგონია არა დარწმუნებულივარ-ცალიწარბი მაღლა ავწიე დემეტრეს ყელზე ძარღვები დაეჭიმა მუშტები შეკრა "აი ეს მომწონს" გავიფიქრე და ირონიული ღიმილი ავიკარი სახეზე,იქაურობა მალევე დავტოვეთ სახლში წავედით სანამ სახლამდე მივიდოდით ბავშვებს დაურეკე
-ეი მე ლუდს და რაღაცეებს ვიყიდი და მოვალ გეიგეთ-ჩავყვირე ტელეფონში
-ბაზარი არაა-მათაც შესძახეს, ტელეფონი გავთიშე და სუპერმარკეტში შევედი
-რით დაგეხმაროთ-მკითხა კონსულტანტმა
-მოკლედ ლუდი ჩიფსები მიწისთხილი შოკოლადები ნაყინები
-ამდენი?-გაუკვირდა გოგონას
-ხო რაიყო?
-არაფერი ეხლავე- გოგონამ ყველაფერი ჩაალაგა პარკებში თანხა გადავიხადე და სახლისკენ წავედი, სახლში მისულს ძლივს მივაღწიე სახლამდე
-ჰა გამომართვით ეხლა
-უი ხო მომე-გოგოებმა ყველაფერი სამზარეულოში გაიტანეს მალე კი მისაღების ოათახის მაგიდა სავსე იყო ლუდით და სასუსნავებით
-აუ რამე ვითამაშოთ რა-წამოიყვირა ნათიამ
-აუ ხო რა -მხარი აუბა ლექსომ
-და რა?(ნუცა)
-მევიცი სიმართლე თუ მოქმედება(მე)
-მაიტათ ბოთლი (ნიკა)-ბოთლი მოიტანეს დადგა ჩემი და ლუკას ჯერი
-ლუკას თუ მე?
-მე
-ხოდა ადგები გახვალ გარეთ და სამჯერ დაიყვირებ ვაძლევ საათი 50 დოლარი- ყველამ ხარხარი ატეხა
-კაი ტო მეხუმრები არარსებობს
-არსებობს ჯიგარო აბა მიდი-ლუკა აივანზე გავაგდეთ და სამჯერ დავაძახებინეთ იქიდან კი ლანძღვა მოყვა ვიღაცა ლანძღავდა ვიღაცა აგინებდა აი ერთი კომენტარი გამორჩეული იყო
-მერე მოდი მემოგცემ 50 დოლარს - ამ სიტყვებმა ლუკა გააღიზიანა ჩვენკი ვხარხარებდით
-შენი მო,,,,ტ შე ა,,,,ო როგორ დაგლეწავ გადაგხსნი ხერხემალში მე შენ დედას შ,,,,ი- იგინებოდა ძლივს შემოვათრიეთ სახლში, თამაში გავაგრძელწთ
-აბა ლექსოს თუ მე?-კითხა ნუცამ
-მე
-ხოდა აავსეთ ჯაკუზი ყინულიან წყალში წვება
-ჰააა??რააა??
-ხო რაიყო
-ვაიმე შენ ჩემო თავო რაშარშიხარ-შემოუძახა ლექსომ საკუთარ თავს, ჯაკუზი ცივი წყლით გავავსეთ შიგნით ყინულები ჩავყარეთ
-მოდი მზადაა-გავძახეთ
-ვაიმე-ერთითქვადა ეგრევე ჩახტა აბა ისე ვერ ჩავიდოდა ჩახტადა ისევ უკან ამოხტა-ვაიმე ცივიაააა-ყვიროდა ჩვენკიდე რასაცქვია ჩავბჟირდით,დღემ მხიარულად დავასრულეთ დღესაც ყველა ჩემთან დარჩა, დღები ერთმანეთს მიყვებოდა მე მთლიანად რბოლაზე ვიყავი გადართული დემეტრეს სუ ვკბენდი გოგოები ვერაფერს ხვდებოდნენ რახდებოდა, უნივერსიტეტიც დაიწყო ახლა რბოლა და სწავლაზევიყავი გადართული ამასობაში ორიკვირა გავიდა ქორწილის დღეც დაინიშნა ანა უცნაურად იქცეოდა მთელიდღე ჭამდა ბუზღუნებდა ხანრაუნდოდა ხანრა ერთღეს სახლში გოგოები ვიყავით როცა ანაგაჯიუტდა მარწყვი მინდაო
-ანა საიდან მოგიტანოთ მარწყვი
-ოოო მინდა ვაა-დავეჭვდი რამდენიმეწუთი ვაკვირდებოდი აშკარა იყო რო წონაში მომატებული იყო, ფეხზე უთქმელად ავდექი და სახლიდან გავედი აფთიაქში მივედი რამდენიმე ორსულობის ტესტი ვიყიდე და სახლში წავედი,
-ანა ადექი და ეს გამომართვი
-ეს რაარი?-ცნობისმოყვარე თვალებით შემომხედა
-ორ,,,,ის ტ,,,,ტი მიდი გაიკეთე-ანა სიტყვაუთქმელად დამემორჩილა ხუთწუთიანი ლოდინის შემდეგ როგორციქნა გამოვიდა თავი ქონდა დახრილი
-რახდება-ყველამ ინტერესიანი თვალები მივაპყრეთ
-მე..მე...ორსულადვარ-ცოტახანი გავჩუმდით მისი სიტყვების გადახარშვისთანავე მივვარდი და მაგრად მოვეხვიე
-ააა ჩემი დიშვილი დეიდა გავხდებიი
-ვაიმე დეიდები გავხდებით-ყველა ვეხუტებოდით მუცელზე ვეფერებოდით
-მოიცა არ მიბრაზდები?
-რაა სულელო რატო რამაგარია შენ დედა ჩვენ დეიდები-სიხარულით კიდევერთხლ ჩავეხუტე- ვაიმე გადაღლა არ შეილება მოდი დაჯექი რაგინდოდა მარწყვი ხო ეხლავე ხუთწუთში მოგიტან
-არაა მარწყვი აღარ ბალი არაა ბანანი და კიტრის მწნილი
-ეხლავე იქნება-სახლიდან შურდულივით გავვარდი ყველაფერი უყიდე და სახლში სურაღაც 5 წუთში დავბრუნდი,ანამ ყველაფერი წამში გააქრო მერე ბიჭებს დაურეკეთ და ჩვენთან დავიბარეთ ბაჩოსთვის უნდა გვეთქვა, მალე ყველა სახლში იყო
-მოდით ბიჭებო-სიხარულით შემოვიპატიჟე ყველა
-რახდება რაგახარებული ხარრ?
-მეე? მალე გაიგებთ- ბაჩო მაშინვე ანისთან მივარდა მაგრდ აკოცა და ჩაეხუტა, ბაჩო სააბაზანოში გავიდა
-ჰა თქვით რახდება ეხლა
-მოიცათ ბაჩოც მოვიდეს-ამდროს ბაჩო გამოვიდა გაშტერებული სახით ორსულობის ტესტს უყურებდა
-ეს..ე
-ხო ბაჩო ორსულადვარ
-ეს...შენში...ჩემი შვილი
-ხო ბაჩოო-ბაჩო ანისკენ გაიქცა ხელში აიყვანა და დაატრიალა
-აა გესმით მე მამა გავხდები აქ ჩემი პატარაა-მუცელზე ხელი მოუსვა ანის დაიხარა და ლაპარაკი დაუწყო-პატარა მე შენი მამიკოვარ მა ჩემო სიხარულო მამიკოს პატარა-მუცელზე კოცნიდა ანის კი ცრემლები სდიოდა უცბად ბაჩო ადგა ანი ხელში აიყვანა და მდივანზე ნელა დასვა-ამის მერე არანაირი გადაღლა მძიმების აწევა თბილად ჩაიცმევ ვაიმე ბიჭებო მამა რამაგარი შეგძნებაა-ყველამ მიულოცეთ პატარას არსებობა, დედამ ჩვეულებრივად მიიღო ეს ამბავი, ეხლა ყველა თავსევლებოდა ყველა სურვილს უსრულებდნენ დადგა ლევანის და ანასტასიას ქორწილის დღე გოგოებმა კაბები ვიყიდეთ ანის ფრიალა ყვავილებიანი კაბა ეცვა,ნუცას წითელი გრძელი ბარძაყამდე ჩახსნილი ლამაზი დეკოლტით,ნათიას ლურჯი გრძელი კაბა ეცვა მაქმანებით ზურგი საერთოდ არ ქონდა ლიკას შავი მოკლე დახვეწილი კაბა ყველა ფერიას გავდა მე? მე კანისფერი მოკლე მკლავიანი კაბა რომელსაც ზურგზე ორი ზორტად ქონდა ნაჭერ ამავე ფერის მაღლები მსუბუქი მაკიაჟი,ანასტასია ნამდვილი დედოფალი იყო დიდი თეთრი კაბა მსუბუქი მაკიაჟი და მაღლა აწეული თმა საოცრება იყო,ჯვრისწერა სამებაში იყო ხელი უბრალიდ მოაწერეს,დარბაზში ყველაფერი ისე იყო როგორც დედოფალს სურდა რამაც ძალიან გამაკვირვა დემეტრეს იქ დანახვა იყო,ყველაფერი კარგად ოყო მანამ სანამ დემეტრე არ მომიახლოვდა
-ვიცეკვოთ?
-კარგი-დავთანხმდი არმინდოდა ამდღის ჩამწარება, მან თავისი დიდი ტორები წელზე მომხვია და როგორც მაშინ ახლაც თავი ჩემს თმებში ჩარგო
-იცი ძალიან ლამაზიხარ-მისმა კომპლიმენტმა გამაოცა ამდენხანს კარგად დაფარული გრძნობები ეხლა კი აფრიალებული გული აფორიაქებული სული არვიცოდი თვალები სად წამეღო,მუსიკა დასრულდა და ისევ ყელზე დამიტოვა სველი კოცნა დამბურძგლა სასწრაფოდ გამოვეცალე და სუფრას დაუბრუნდი,მეფე-პატარძალი შუა ქორწილში გაიპარა სტუმრები ღამის 2საათზე დაიშალნენ ჩვენ კი დავრჩით და მოლხენა გავაგრძელეთ ბოლოს მახსოვს კიდევ ერთი ცეკვა დემეტრესთან მეტი აღარაფერი


ძალაინ დიდი მადლობა ყველას მიყვარხართ და აი ეს დიდი თავი იმ პატარა თავის შემდეგ იმედია მოგეწონათ არმინდა მხოლოდ რბოლა ავღწერო მინდა მისი მთლიანი ცხოვრება ავღწერო....სიყვარულით ნათია-ნათია