- ბეა ადექი დროზე!
-მმმ... ცოტახანი დამაცადე და ავდგები შენ თავს ვფიცავარ
-ისევ არ დგება ხო? ოთახში თავი თათულიმ შემოყო
-ხო არ დგება, ამიტომაც იძულებული ვარ გეგმა ბ-ზე გადავიდე ღიმილით გადავხედე თათულის
-ხო კაი ვდგები თქვენ ხო კაცს არ დაასვებებთ რაა- ბუზღუნით წავიდა ბეაა სააბაზანოსკენ, მე და თათული სამზარეულოში შევედით.

***
მე ალექსანდრა ვარ ბეა ჩემი დაა. მშობლები არ გვყავს, მამამ სულ მიგვატოვა მიგვატოვა, დედა სიმსიმვნით გარდაიცვალა ორი წლის წინ. მამას მეორე ცოლისგან ჰყავს შვილი ბიჭი დემეტრე, რომელსაც თითქმის არ ვიცნობთ დემეტრე სულ ცდილობს დაამყაროს ჩვენთსან ურთიერთობა მაგრამ ჩვენ არ ვაძლევთ ამის საშუალებას მისი ნახვისას ყოველთვის მამა მახსენდება, მამა რომელმაც ბავშვობა დამინგრია რომლის წყალობითაც ვართ ჩვენ ახლა ამ დღეში. ოთხი წელია მაღაზიაში ვმუშაობ კონსულტანტად, დიდი მაღაზიაა ამიტომაც სულ ფეხზე მიწევს დგომა ძალიან ვიღლები. ამასთან ერთად ვსწავლობ. ამ ყველაფერს ბეას გამო ვაკეთებ მას ჩემს გარდა არავინ ყავს ამიტომაც ვცდილობ არაფერი მოვაკლო. თათული უნივერსიტეტში გავიცანი ოთხი წლის უკან მალევე დავმეგობრდით. ბათუმიდანაა ამიტომაც შევთავაზეთ ჩვენთან გადმოსვლა, თავიდან უარზე იყო მაგრამ მე და ბეამ საბოლოოდ მაინც დავითანხმეთ.
***
-აუ რას მაჭმევთ? მოწესრიგებული შემოვიდან ბეა სამზარეულოში
-ყიყლიყოს და ჩაის თათულიმ უპასუხა ირონიული ღიმილით, რადგან იცოდა ბეა ყიყლიყოს ვერ იტანდა
-ფუუუუ კაი რა არ შევჭვჭამ. მიშველე თვალებით გამომხედა მე
-კაი ხო ბლინები გვაქ ამის გაგონებაზე ნიშნისმოგებით გადახედა თათულის ის კი პატარა ბავშვივით დაეჭყანა. მალე დავიშალეთ. მე და თათული უნივერსიტეტში წავედით ბეა სკოლაში.უნივერსიტეტის კიბეებთან საბა შემხდა ჩემი მეგობარი
-აბა როგორ ხარ? ვკითხე ღიმილით და გადავკოცნე
-ცუდად ღიმლი ეგრევე გამიქრა
-უი რატო?
-მე დაქეთამ ვიჩხუბეთ
-უი მე გამისკდა გული გურული თავიდანვე ეგრე გეთქვა ისეთი სახით იყავი მეთქიი ვინმე მოკვდა
-აუ მიდი დაელაპარაკერა კნუტის თვალებით შემომხედა იცოდა ამ თვალებს რო ვერ ვუძლებდი
-კი, მაგრამ რაზე იჩხუბეთ? მობეზრებულმა ვიკითხე,რადგან ქეთას და საბას ჩხუბი ჩვეულებრივი მივლენა იყო
-აუ რავი ტო ძაან დებილობაზე გამიჭედა თავზე ხელი გადაისვა და სიგარეტს მოუკიდა
-მაინც?
-აუ ბარში ვიყავით და მაგის ძველი სიყვარული გაგვეჩითა და დაიწყო იქ ძველი გრძნობების გახსენება და კი წევს ახლა ტრავმატოლოგიურში
- შუ შე ნადირო მართალია ქეთა ხმას რო არ გცემს არაფერსაც არ დაგეძმარები
-აუ ეს ქალური სოლიდარობა და თქვა საბამ და ქეთა მოგვიახლოვდა მე გადამკოცნა და საბა არც კი შეიმჩნია. გამეღიმა მატზე ისეთი საყვარლები იყვნენ
-რას შვები?
-რავი არაფერს შენ?
-რავი დღეს ლევანი გამოწერეს და უნდა მოვინახულო ეს უფრო საბას გასაგონად თქვა, მე კი ჩუმად თვალი ჩამიკრა
-შენ ხო არ გაკლია გოგო რა გინდა მაგ პიჟონთან? გამწარებული ყვიროდა საბა
-ხმას დაუწიე შენს გარდა აქ ხალხია თვალებისბრიალით გადახედა ქეთამ საბას
- არსადაც არწახვალ
-ვაიმე, ჩემი ეჭვიანი ვინ არისო? ღიკილით ჰკითხა ქეთამ საბას და ჩაეხუტა ესეც მათი 1059 ჩხუბის ბედნიერი დასასრული. 12-ზე დამიმთავრდა ლექციები და სამსახურისკენ გავეშურე. შოკოლადების განყოფილებაში ვმუშაობ, მალევე გამოვიცვალე და მუშაობას შევუდექი. ვმუშაობდი როცა ჩემი სახელი გავიგე უკან შევიხედე და ხელში დემეტრე შემრჩა თავის მეგიბრებთან ერთად იყო.
-გამარჯობა ნაძალედავი ღიმილით გადვკოცნე იგი მან კი გულში ჩამიკრა დიდი სიყვარულით.
-როგორ ხარ? ბეა როგორ არის? აქ მუშაობ? მომაყარა კითხვები დემეტრემ და გამიცინა
-კარგად ვარ ბეაც კარგად არის კი აქ ვმუშაობ ახლა გულწრფელი ღიმილით გავუღიმე
-ძაან კაი მომიკითხე ბეა ესენი ჩემი მეგობრები არიან ლუკა მიმითითა გაკრეჭილ ბიჭზე ეს ვაჩეა ასევე მომღიმარ ბიჭზე მიმთითა ეს კი კოკაა მიმითითა ბიჭზე, რომელსაც ისეთი სერიოზული და მკაცრი სახე კონდა შემეშინდა მაგრამ რაც მართალია ძალიან სიმპატიური იყო
-სასიამოვნოა ღიმილით გადავხედე სამივეს ლუკა და ვაჩე ეგრევე მომვარდნენ ხელი გადამხვიეს ცოტა მეუხერხულა მაგრამ არაფერი მითქვამს
-დემეს დაიკო ჩვენი დაიკოცაა. ღიმილით თქვა ლუკამ
-აბა რა ტო სწრაფად დაეთანხმა ვაჩეც კოკა კი იდგა და თვალს არ მაშორებდა მისი ეს მზერა მაბნევდა, მაშინებდა, მაკომპლექსებდა, მაწითელბდა მეც გავუშტერე თვალი და მის უძირო ზღვისფერ თვალებში ჩავიძირე გონზე მისმა ირონიულმა ჩაცინებამ მომიყვანა მზერა ავარიდე და ბიჭებს მივუბრუნდი
-აბა რა უნდა შეიძინოთ?
-ა ხო ხღეს ჩვენი ძმაკაცის საცოლის დაბადების დღეა საჩუქარი კი ვუყიდეთ მაგრამ შოკოლადი უყვარს ძაან და რამე აგვარჩევინე რა
-რა პრობლრმაა როშენი უყიდეთ ვფიქრობ მოეწონება -დახლებს შორის სიარულის დროს შევთავაზე
-ეგეც იყის მაგრამ თეთრი შოკოლადი უყვარს
-თეთრი შოკოლადები აქეთ არის და ავიღოთ მარჯვნივ შევუხვიეთ.
ამ დროს კოკას დაურეკეს ერთი წუთითო ხელით გვანიშნა და გვერდით გავიდა ლუკამ მიყვებოდა რაგაცეებს მაგრამ არაფერი არმესმოდა კოკას საუბარი გარკვევით მესმოდა და ჩემდაუნებურად მესმინებოდა. ვიღაც ნათიას ეუბნებოდა რო ვერ მივიდოდა. ისე მკაცრად საუბრობდა ტანში ჟრუანტელი მივლიდა. მალევე დაასრულა ტელეფონზე ლაპარაკი და დაბრუნდა
-აბა წავიდეთ?
- ხო ხო წავედით თან ვაგვიანებთ უკვე სამივემ გადამკოცნეს კოკა არც კი დამემშვიდობა ისე წავიდა.
საძლში დაღლილი მივედი ლოგინიი მელანდებოდა ამიტომაც ეგრევე დავწექი რატომღაც სულ კოკაზე მეფიქრებიდა მერე ნათია გამახსენდა დაა დავივიწყე ნათიაც და კოკაც ცხვრების თვლა დავიწყე და 125უკვე ჩამეძინა.თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ ამიტომაც გთხოვთ დააფიქსიროთ თქვენი აზრი