მაღვიძარას ზარმა გამომაფხიზლა, საათს დავხედე რვა სრულდება, ნახევრად მძინარე წამოვდექი და უცებ უსიამოვნო შეგრძნება დამეუფლა,ფრაგმენტებმა გაიელვეს რა სიზმარი იყო გავიფიქრე და მოულოდნელად დავეშვი საწოლზე არა არა ეს სიზმარი არ იყო, ცუხელ კარგად ამხსოვს მანქანაში მე სარკეში თვალებს მოვკარი თვალი და მერე? მერე? ვაიმე არ მახსოვს და სახლში როგორ მოვედი ? ყველაფერი ჩვეულადაა ისევ ისე ვწევარ როგორც უნდა ვიწვე ოთახები დავიარე, კარი შევამოწმე ყველაფერი რიგზეა.სარკეში საკუთარ გაფითრებულ ანარეკლს მოვკარი თვალი.რა ხდება? მობ შევამოწმე არაფერი ჩვეული რამდენიმე მესიჯი რიგითი თაყვანისმცემლისგან და დაქალისგან , არანაირი ზარი არაა შემოსული გასული.როგორ მოვედი სახლში? ან ის ვინ იყო მანქანაში ან როგორ ნუთუ სიზმარი იყო, გადავიცვი და სასწრაფოდ ჩავედი დაბლა , მანქანა გავაღე და დავათვალიერე ყველაფერი რიგზეა ზუსტად იქ გამიჩერებია სადაც სულ ვაჩერებ , რატომ არ მახსოვს რატომ? ვფიქრობ და ვხვდები როგორ ვიძაბები, არადა არაფერი დამილევია ზუსტად მახსოვს. სახლში ავბრუნდი კარი გადავკეტე და კიდვე ერთხელ დავათვალიერე ოთახები ფანჯრები შევამოწმე და როცა დავრწმუნდი სიმშვიდე იყო ნერვიულად მოვუკიდე სიგარეტს.არაფერი არ მახსოვს არაფერი იმ წამამდე სანამ და იმ კადრის გახსენებაზე ტანში გამცრა...ემილი ემილი რა ხდება მოდი აზრზე ვეუბნები საკუთარ თავს,სამი ღერის ზედიზედ მოწევის შემდეგ ტავი მოვიწესრიგე და სამსახურის გზას გავუყევი, სარკეში გახედვის მეშინია, ხშირად არ ვიყურები როცა გავიხედავ და იქ არაფერია მშიდად ვსუნთქავ,მანქანა გავაჩერე და სამსახურის კარი შევაღე...
-დილამშვიდობის ემილი, ახალი კლიენტების მონაცემები მაგიდაზე დაგილაგე მომმართა სტაჟიორმა და ამათვალ-ჩამათვალიერა
-დილამშვიდობის, მადლობა ვუთხარი და სკამი გამოვწიე
მთელი დღე ისე უცნაურად ვიყავი, მხოლოდ იმ ინციდენტზე ვფიქრობდი, მობილურის ხმამ გამომიყვანა ფიქრებიდან, კოკა მირეკავდა, კოკა ის ადამიანი იყო ვისთანაც ურთიერთობის დაწყებას ვცდილობდი და ეს მეგობრობაზე ემტი იყო, სამსახურის შემდეგ შეხვედრაზე შევთანხმდით და დავემშიდობე.

-მომენატრე ემილი მითხრა და ქვედა ტუჩზე მაკოცა
-გავუღიმე და თავი დავადე, როგორ დავიღალე კოკა ავწუწუნდი
-საწყალი ბავშვი, სულ შენთან ერთად მინდა ყოფნა, შენს ჩახუტებას არაფერი მირჩევნია
-კოკა, კოკა
-რა? მოდი ჩემთან მითხრა და მიმიკრა,კისერში ცხელი ტუჩებით შემეხო, თმა გადამიწია, შეგჭამ მითხრა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა
-კოკა იცი წუხელ... სიტყვა შევაჩერე
-რა ემილი?
-არა არაფერი უცნაური სიზმარი ვნახე არც კი მახსოვს კარგად
-იმიტომ ,რომ უჩემოდ გძინავს მითხრა და მაკოცა
-სულელო, გულიანად გამეცინა

შებინდებისას მივედი სახლში ჯერ კიდევ არ იყო დაბნელებული.მანქანა გავაჩერე და სახლში ავედი, კარი ჩავკეტე , ოტახები სიევ შევამოწმე და როცა დავრწმუნდი ყველაფერი რიგზე იყო მშიდად შევედი აბაზანაში.. აშკარადა სიზმარი იყო რაღაც გავზვიადე ვფიქრობდი და თმას ვიშრობდი, რა მოხდა მერე რაღაცეები თუ არ მახსოვს გადარლის ბრალია თავი დავიმშვიდე და სიგარეტის კვამლს თვალი გავაყოლე.
ძილი არ მეკარება, უცნაურია შუქი ჩავაქრე და რატომრაც მეშინაი უკან ვიხედები ხან გვერძე. რა ჯანდაბა მჭირს , კოკასტან საუბრის მერე მობილურზე მაღვიძარა გავასწორე და ყავის ფინჯანი საწოლთან დავდე ჯერ კიდევ შემორჩენილიყო ყავის რამდნიმე ყლუპი.მარჯვენა მხარეს გადავბრუნდი და თვალები დავხუჭე, როგორ მეძენება გავიფიქრე და ჩამეძინა.
მაღვიძარას ხმამ ჩვეულად რვისთვის გამაღვიძა, ნამძინარევი სამზარეულოსკენ გავემართე ყავისთვის წყალი შევაერთე და ფინჯანი ავიღე.. ტანში გამცრა, გამეყინა სხეული, ოფლმა დამასხა და ავკანკალდი, ვგრძნობ როგორ მიბუჟდება ხელები...წუხანდელი ყავის ფინჯანი სამზარეულოს ონკანთან დევს, სადაც ჯერ კიდევ ასხია ყავის რამდნეიმე ყლუპი......