ვერის უბანი გამაყრუებელმა ღრიალმა მოიცვა სახლიდანგიჟივით გამოვვარდით და კიბეებზე დავეშვით საბა 3 კიბეს ერთად ახტებოდა რაც უფრო ვუახლოვდებოდით სადარბაზოს მით უფრო ძლიერდებოდა ღრიალის ხმა
გიორგის ხმა იყო დაჭრილი ცხოველივით ბღაოდა
როგორც იქნა ჩავედით მე და ანა სადარბაზომდე საბა იდგა გაშესებული
-საბა
აცრემლებული თვალებით გამომხედა და გვერძე გადგა
გიორგი დავინახე მუხლებზე იდგა და გულზე სოფო ყავდა მიკრული
თავი მის კისერში ქონდა ჩარგული და კანკალებდა ცალი ხელი მოაშორა სოფოს მკლავებს და სისხლიანი ხელის დანახვაზე შევკივლე
-ღმერთო
პირზე ხელები ავიფარე და ცრემლები წამსკდა
-მომიკლეს მარიამ
ცრემლიანი თვალებით შემომხედა გიორგიმ

....... ... .....

ხუთ წუთში ვერის უბანი პოლიციის სირენების ხმამ გააყრუა ბავშვებიდან დაწყებული ჭორიკანა დედაბრებით დამთავრებული ყველა ჩემს სადარბაზოსთან იყვნენ შეკრებილი

-საწყალი გოგო (ამბობდა ერთი)
-როგორი ახალგაზრდაა (ამბობდა მეორე)
-ამბობენ ქურდი იყოო და დანა დაარტყაო (ამბობდა მესამე)
და ასე დაუსრულებლად...

მალევე გადავასვენეთ სოფო სახლში გიორგი განადგურებული იყო ერთი წუთითაც კი არ სცილდებოდა სოფოს ცხედარს

ოთახში ვიყავით საბამ რო დაგვიძახა მე და ანას
-რა ხდება?
-ნიკას დავურეკე და პირდაპირი რეისით მოფრინავს ხვალ საღამოს აქ იქნება

მახსოვს ყველაზე მეტად ვნატრულობდი რომ გათენებულიყო ის დღე როცა ნიკა ჩვენთან ერთად იქნებოდა
ყველაზე მეტად ეს მსურდა
ყველაზე ძალიან მინდოდა რომ ნიკა დაბრუნებულიყო მაგრამ ესე არა... ესე არა...


ნიკა ერთი წუთითაც არ ტოვებდა სოფოს სხეულს სასახლესთან ჩამუხლული იყო და სოფოს თმებს ეფერებოდა როცა ოთახში ნიკა შემოვიდა... გავიყინე.....

ყველას მიუსამძიმრა და ბოლოს გიორგისთან მივიდა ხელი მხარზედაადო
გიომ მხარზე როგორც კი სიმძიმე იგრძნო შემოტრიალდა
გიორგის დანახვაზე გაშეშდა მერე გაკვირვებული წამოიმართა ზეზე და გადარეული ჩაებღაუჭა მის მაისურს
-დავკარგე ნიკა გესმის?
-.......
-ჩემი ანგელოზი დავკარგე
-.....
ნიკამ ვერაფერი უპასუხა უბრალოდ საფეთქელზე აკოცა
ნუ ესეც ერთგვარი პასუხი იყო ნიკას მხრიდან


13 თებერვალს დავასაფლავეთ სოფო წერეთელი ....
13 თებერვალს გიორგის ცხოვრება სრულიად შეიცვალა

დასაფლავების შემდეგ ჩელთან ამოვიდნენ გიორგიც რათქმაუნდა

-დასალევი ხო გაქ? (გიო)
-ხოო
-დავლიოთ რა
-კაი

იმ ღამით ყველა გავითიშეთ

-ამის შემდეგ რა ვქნა როგორ უნდა ვიცოცხლო?
-გაივლის (ნიკა)
-რა მეშველება?
-ჩვენ შენს გვერდით ვართ
ვისკიანი ჭიქა ბოლომდე დაცალა და მაშინვე გაითიშა
ნიკამ და საბამ შეიყვანეს ოთახში და დააწვინეს


-აუუუ დღეს ჩემთან დარჩით რა ჩემები სოფელში არიან და არ დამტოვოთ რა მარტო
-აუუ მარი წავალ რა არ გეწყინოს დედა მარტოა და..(ანა)
-კაი ჰოო
-მე დავრჩები (ნიკა)
-კაი მაშინ მეც საქმეები მაქ თან ანასაც მივიყვან სახლში

ბავშვები გავაცილე და ნიკასთან დავბრუნდი და პირდაპირ დავუჯექი

ახლაღა გამახსენდა რომ ამ დღეებში ნიკასთან ნორმალურად არც კი მილაპარაკია უზომო მონატრებამ დამიარა სხეულში და გულთან
გაჩერდა

-მიხარია რომ ჩემს ცხოვრებაში დაბრუნდი ნიკოლოზ ტვილდიან

არა აშკარად ბევრი მაქ დალეული


ესეც მეოთხე თავი ბოდიში შეცდომებისთვის შემიფასეთ <3<3<3