საშინლად გათოვდა...
არ ვიცი ეწყინა თუ გაუხარდა სვანეთს ჩვენი ჩამოსვლა მაგრამ ფაქტია რომ ახლა გარეთ მარტო გიჟი თუ გავა.
ხო და ჩვენ როგორც გადარეულები გადავწყვიტეთ გარეთ გავსულიყავით და გვეგუნდავა. ძალიან თბილად ჩავიცვით და თოვლში გავვარდით
ტელეფონით უამრავი სურათი გადავიღეთ ერთად თუ ცალცალკე
ნიკას ვუღებდი სურათს როდესაც თავში გუნდა მომხვდა მერე კი საბას სიცილის ხმაც მოსწვდა ჩემს ყურთასმენას გამოვეკიდე მინდოდა წამექცია და თოვლი მეჭმია მაგრამ შენც არ მომიკვდე გიორგი მიეხმარა და აქეთ მე წამაქციეს გვერძე გავიხედე ვინმესთვის შველა რომ მეთხოვა მაგრამ ვიღაცამ პირში თოვლი "ჩამტენა" ერთი გემრიელი ამოვიყვირე და ნიკა მოგვარდა გაგიჟებული
ორი სხეული ერთ დროულად ამაგლიჯა და ასაყენებლად ხელი გამომიწოდა, მართალია გარეთ ციოდა მაგრამ ნიკას ხელი ისეთი ცხელი მომეჩვენა ხელი ამეწვა
-მადლობა ნიკა
-კარგად ხარ?
-რავი იმდენი თოვლი მაჭამეს (ამოვახველე)
ნიკამ ეშმაკურად გამიღიმა
-წამიმყევი
საბას და გიორგის მიუახლოვდა და ორივე ერთად წააქცია მუხლამდე თოვლში
მერე სამივეს ერთად დავახტი და თოვლი შევაყარე ვიღაცამ მოვდივარო დაგვიყვირა და ცოტახანში სხეული დამიმძიმდა
გადარეული ანა კი სიცილით კვდებოდა
როგორღაც "გროვიდან" გამოვძვერი და გავიქეცი მაგრამ დამინახეს
"არ გაუშვაო" ვიღაცამ დაიძახა და ორი წამი არ იყო გასული ჩემსკენ ნიკა რომ გამოიქცა მაშინვე გავიქეცი მინდოდა გავქცეოდი მაგრამ დამიჭირა მე ფეხი ამისრიალდა და ორივე ერთად დავგორდით.
საშინელი ტკივილი ვიგრძენი თვალები გავახილე და ნიკა გავინახე... გამოვშტერდი... იცინოდა
ღმერთო მისი თვალები როგორ მიყვარს როცა იცინის გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი როდესაც გავიაზრე რომ ნიკაზე ვიყავი აკრული
ხელები წელზე ქონდა მოხვეული
საშინლად დამცხა....
ნიკას სხეულს მოვშორდი და ძლივს წამივდექი ფეხზე
მაგრამ ფეხი მეტკინა და წავბარბაცდი
-კარგად ხარ?
სწრაფად წამოდგა ფეხზე ნიკა
-ხოო რავი მაგრამ ფეხი მტკივა
-აუუ ბოდიში რა
-არაფერია გამივლის
-კაი წამო ბავშვებთან
-კარგი
კი დავთანხმდი მაგრამ ნაბიჯი გადავდგი თუ არა ფეხი საშინლად მეტკინა და უეცრად ცრემლები წამომცვივდა
-გტკივა?
-ხოოო
-კარგი მოდი ჩემთან
-რაა
გული ამოვარდნას ლამობდა
-აქ ვერ დაგტოვებ (იცინის)
ოხხ ისევეს ეს თვალები
-მოდი
-რას აპირებ ტვილდიანო
-შენს ხელში აყვანას
მომიახლოვდა და ხელში ოსტატურად ამიყვანა
ხელები უნებლიედ კისერზე შემოვხვიე და თავი მკერდზე მივადე
გამიკვირდა გული საშინლად უცემდა ჩემზე მეტადაც კი

...... ......... ......

მალევე ბავშვებთან მივედით მთელი ამ ხნის გაბმავლობაში ხმა არ ამოგვიღია არცერთს
ბავშვები მოგვცვივდნენ და ჩვენი დაკითხვა დაიწყეს
-რა დამართე ბიჭო
-რავი მგონი ფეხი აქ მოტეხილი
-რაა
ტირილით ავხედე ნიკას
-ნუ ნერვიულობ შენ წამო სახლში შევიყვანოთ და ვნახოთ მოტეხილია თუ არა
გეზი სახლისკენ ავიღეთ კარი ნიკამ გააღო ფეხის ერთი მარტივი მოძრაობით სახლში შემიყვანა, და პატარა ტახტზე დამაწვინა
-მარიამ
-რაა
უეცრად გამოვერკვიე ფიქრებიდან
-შარვლის ტოტი აიწიე
მეც მეტი რა გზა მქონდა დასჯილი ბავშვივით ავიწიე შარვლის ტოტი და როგორც კი ნიკას ხელები ვიგრძენი ფეხზე ფეხი ამეწვა
-ააა (წამოვიყვირე)
-ბავშვი არ მოგვიკლა ტოო (გიო)
-გაეთრიე რა
ვატყობდი რომ ნიკა ხუმრობის ხასიეთზე ნემდვილად არ იყო
-აქ გტკივა? მკითხა სევდიანად
-არა
-აქ?
-კიი ცოტა
ხელი ნაზად გადამისვა ფეხზე და მაშინვე წამოვიყვირე
-ააა მეტკინა
-ბოდიში
-გადარჩება? სიცილით კითხა საბამ
-აუუ გაათრიე რა ესენი აქედან
-აბა დროზე მარიამის მოთხოვნაა დაახვიეთ ორივემ
ანა შენ ბინტი და მარილწყალი მომიტანე ფეხი აქვს ნაღრძობი
გიორგი და საბა მეორე სართულზე ავიდნენ ანა სამზარეულოში გავიდა და დავრჩით მე და ნიკა.
-აუუ ბოდიში რა ჩემი ბრალია
-მიპატიებია (ვიცინი)
-შენ ხუმრობ და მე ვნერვიულობ
-კაი არაფერია სამ დღეში კარგად ვიქნები
ანა მოვიდა ბინტი და მარილწყლიანი ჯამი მოიყანა
-მადლობა ანა (ნიკა)
-მე მაღლა ვიქნები თუ დაგჭირდეთ დამიძახეთ
-კაი მიდი
-ეხლა ცოტა გეტკინება
-კარგი
ხელები კოჭთან მომკიდა და ფეხის დაზილვა დაიწყო მარილწყლით
არ ვიცი რატომ მაგრამ საერთოდ არ მტკენია პირიქით მსიამოვნებდა
-მარიამ ხომ არ გტკივა?
-არა
ბინტი მოამზადა და ნელა შემიხვია ნაღრძობი ფეხი
-ესეც ასე მზადაა
-მადლობა
-არაფერს წამო საძინებელში შეგიყვან.
ფეხზე წამომაყენა ისევ ისე ხელებში მომიქცია და კიბეებისაკენ წავიდა, საძინებლის კარი ისევ ისე ფეხით შეაღო და საწოლზე დამაწვინა
ამ დროს ისე ახლო ვიყავით ერთმანეთთან რომ მისი სუნთქმა მეცემიდა სახეზე და გონებას ვკარგავდი
ნიკა ფეხზე წამოდგა
-კარგი შეეცადე დაიძინო თუ დაგწირდები დამიძახე ჩემს ოთახში ვიქნები
ნიკა კარისკენ წავიდა მაგრამ შევაჩერე
-ნიკაა
-ჰოო
-მადლობა
კარები ფრთხილად მიიხურა დაიძინეო დამიბარა და თავის ოთახში შევიდა

...... ...... .........

სამ დღეში უკვე ფეხზე ვიყავი...
არ ვიცი მე მეჩვენებოდა თუ მართლა ასე იყო მაგრამ დრო სწრაფად გადიოდა
ნიკა ძალიან შეიცვალა
უკეთესობისკენ
ძალიან შეიცვალა ჩემს მიმართ არც მაშინ ვიყავით "ცუდად" მაგრამამ დღეების მანძილზე შეიცვალა
მზრუნველი და შედარებით უფრო თბილი გახდა
უკვე ფიქრიც კი დავიწყე რომ ჩემსა და ნიკას შორის შესაძლებელი იყო "რამე" ყოფილიყო

...... ........ ..... ........ .....

ახალიწელი დგებოდა ბავშვები განსაკუთრებით ვემზადებოდით ეს ჩვენი პირველი ახალი წელი იყო მშობლების გარეშე, მარტო ჩვენ ჩვენს პონტში ავღნიშნავდით
საჭმელებზე მე და ანამ ვიზრუნეთ სასმელზე ბიჭებმა
ნაძვისხე მე ანამ და საბამ მოვრთეთ სახლი გიომ და ნიკამ
გული მიგრძნობდა რომ ეს ახალი წელი ჩემთვის განასაკუთრებული იქნებოდა....

10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
გილოოოცააააავთ......
და აი დადგა 2016 წელი
თავისი შუშხუნებითა და ასაფეთქებლებით
დავიწყეთ დალევა... მაგრამ რა დალევა
2 3 საათში უზომოთ მთვრალი ვიყავი როდესაც გავაანალიზე რომ მარტო მე და ნიკა ვიყავით ოთახში
-ნიკააა
-დავუძახე ხმადაბლა
-ჰოუ
უეცრად შემომხედა
-მიყვარხარ
თავი ავწიე და თვალებში ჩავხედე
გაშეშებული მიყურებდა არ იცოდა რა ეთქვა
-ნიკა გესმის? მიყვარხარ
ცხვირი ნაზად ავუსვი ლოყაზე და ტუჩებთან გავჩერდი
-სიგიჟემდე
ვთქვი მე და ტუჩებზე ნაზად შევეხე

ესეც მეექვსე თავი იმედი მაქვს ისიამოვნებთ შემიფასეთ
შეცდომებისთვის ბოდიში არ გადამიხედავს

.