_მონასტერში?_ამოილაპარაკა გაკვირებულმა ელენემ
_კი ელე.._ბიწები ჯერ კიდევ დადუმებულები მიშტერებოდნენ
-კი მაგრამ ჯერ ახლა არ დაბრუნდი ჩვენთან ერეკლე_გულისწყვეტით ამოიალაპარა კვლავ ელენემ
-მართალია ჩემო ლამაზო..მაგრამ ვეღარ ვძლებ..თამთას გარეშე არ შემიძლია..არც ტავის მოკვლა შემიძლია..მე მხოლოდ მონასტერში შემიძლია ვპოვო სიმშვიდე..მხოლოდ იქ შემიძლია დამშვიდდე._მთელი გრძნობით ამოილაპარაკა
_ერეკლე დარწმუნებული ხარ რომ ამას შეძლებ?-ნიკა
_კი ნიკა მე ეს მჭირდება..
_იშვიათად გნახავთ ალბათ ხო?-ელენე
_არც ისე ძალიან იშვიატად როგორც შენ გგონია მაგრამ ვერც ხშირად შევხვდებით_სევდიანად გაუღიმა ოთხეულს
_შენს გვერდით ვარტ ყველაფერში ერეკლე_მხარზე ხელი დაჰკრა ნიკამ
_ვიცი ნიკუშ..ამიტომ ყველაფერში მაქვს თქვენი იმედი..ჩემ მშობლებს მიხედეთ ხოლმე კარგი? მე ვერ ვიქნები ხშირად..და გაუარეთ..
_აბა რას ვიზავთ..ყველაფერში დავეხმარებით შენს მშობლებს_იოანე
-ერეკლე დარწმუნებული ხარ?_დემეტრე
_კი დემე...თამთას გარეშე ასე უბრალოდ ვერ ვიცოცხლებ..თამთას გარეშე არ შემიძლია..მის გარეშე არა.._ხმა აუთრთოლდა ბიჭს ხელი ნერვიულად მიიჭირა შუბლზე_მე ეს მჭირდება,მჭირდება რომ სული დამიმშვიდდეს..მჭირდება რომ ვიარსებო..თავს ვერ ვიკლავ თორემ..
_კარგი რა ერეკლე!_შეაწყვეტინა ელენემ
_არა ელენე..რომ შემეძლოს საკუთარი ტავის მკვლა აქამდე მოვიკლავდი მაგრამ ხედავ რა ლაჩარი ვარ ამას ვერ ვბედავ ვერ ვიკლავ საკუთარ თავს..მეკი თამთას გარეშე სიცოცხლე არ მინდა..მის გარეშე არა.._ანერვიუდდა ერეკლე სახე შეეცვალა,წამში ჩაუსისხლიანდა თვალები..დემეტრეც აფორიაქდა ნერვიულად დაიწყო ოთახში სიარული
_ვიცი რომ მაპატიე მაგრამ კიდევ ერთხელ უნდა გთხოვო პატიება ერეკლე_ჩაფიქრებიტ ჩაილაპარაკა ნიკამ
_რა ?_გაკვირვებით გახედა ბიჭმა სხვებმაც მას მიბაძეს
_გახსოვს თამთა ძალით რომ გავუშვი გერმანიაში სასწავლებლად?ამის გამო.._სევდიანად ჩაილაპარაკა დემეტრემ და მზერა ელენეზე შეაჩერა
_აუ კარგი რა ძმაო ეს რა გასახსენებელი იყო..ან რა იყო ამაში საპატიებელი?_სახე დაეღრიცა ერეკლეს ,გაღიმებას შეეცადა მაგრამ არ გამოუვიდა
_როგორ ?რატომ აიძულე?_ელენეს ცნობისმოყვარეობამ იფეთქა
_მას შემდეგ რაც ჩვენი ამბავი გაიგო..._ერეკლე..წარსულის გახსენებისას ჩაეღღიმა..აი ზუსტად ახლა აი ამ ამას გაახსენდა მისი და თამტას პირველი კოცნა....თვალზე ცრემლი მოადგა.
_მომიყევიუთ რა..მითხარი შენი და თამთას სიყვარულის შესახებ ერეკლე_ელენენემ ბიჭს გახედა შემდეგ კი მზერა დემეტრეზე მიეყინა
_მოკლედ:..._დაიწყო დემეტრემ მაგრამ ერეკლემ შეაწყვეტინა
_მე და თამთას ბავშვობიდანვე განსაკუთრებული ურთიერთობა გვქონდა..შენ არ გემახსოვრება პატარა_ელენეს გახედა სიცილით_ერთმანეთტან სასწაულად ვიყავით დაკავშირებულები..მაგრამ ტამთა დიდი იყო..მეგონა რომ ყურადრებას არასდროს მაქცევდა მაგრამ თურმე მაქცევდა _ჩაეღიმა_საშინლადვეჭვიანობდი არ ვიცი რა მემართებოდა თამტას რომ ვხედავდი სხვა ბიჭებთან..
-ჰოო მახსოვს..მთელი დღე შარის ხასიათზე იყო_ხელ აიქნია იოანემ
_ერთ დღესაც _განაგრძო ერეკლემ_ თამთა ერთ ბიჭს ხვდებიდა 18 ვიყავი მაშინ..ის ბიჭი ვცემე და იმ დღეს ვუთხარი ზუსტად რომ მიყვარს თუმცა არ დამიჯერა..შმედეგ კი ყველაფერი ისე განვითარდა რომ მეორედმან მითხრა რომ ვუყვარდი..შემდეგ ნიკას და იოანეს ვუთხარით_ღიმილით გადახედა ბიჭებს_დემეტრესი სიმართლე გითხრა ძალიან მრცხვენოდა,თამთტასტვის ხომ არ შეიძლებოდა სხვა თვალიტ სემდეხედა ის ჩემი ძმის და იყო...ჩემი დაც უნდა ყოფილიყო მაგრამ არ იყო..დემეტრესთვის თქმა ჩვენი ინიციატივით ვერ მოვასწარით თვითონ მიხვდა..შემდეგ მე არარ მელაპარაკებოდა თამთას კი საზღვარგარეთ აიძულა სამი თვით წასვლ..რამის ჭკუიდან გადავედი იმ სამი თვის მანძილზე...._სევდიანად დაასრულა და დემეტრეს გახედა ღიმილით
_სიმართლე რომ გითხრა ახლა ყველაფერ|ში მესმის ძმაო შენი..ძალიან ვწუხვარ წარსულის გამო..ამ საქციელს ჩემს მტავარ დანაშაულად ვთვლი..ახლა ვხვდები რას გრძნობდი სენ.._შენიღბვით ამოილაპარაკა ბიჭმა და ელენეს გადახედა მალულად.
_მოკლედ შენს გვერდით ვართ ძმაო_მასთან სიცილით მივიდა იოანე და გადაეხვია_ხომ ილოცებ ჩვენთვის?_იცილით ახედა
_ყოველ დღე ძმაო..თქვენთვის,ჩემი და თქვენი მშობლებისტვის და ჩემი თამთასთვის ყოველთვის..
**************************
_ნიკა რას იტყვი ერეკლე რომ კვლავ გვტოვებს?_სევდიანად გადახედა საჭესტან მჯდომ ძმას ელენემ
_არ გვტოვებს ჩემო პატარა..ის არსად მიდის
_მიდის..ჩვენ ვერ შევძლებთ მის ხსირად ნახვას..
_კარგი ელე ნუ მოიწყინე..ერეკლემ ჩემი აზრით ძალიან კარგი არცევანი გააკეთა ეს მას მართლა სჭირდებოდა..ის თამთას გარეშე მართლა არაფერი არ არის ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით სენ არ იცნობდი მხიარულ ერეკლეს..იცნობდი მაგრამ არ მგონია გახსოვდეს..მისგან არარაფერი დარჩა_აუხსნ ა მშვიდატ ნიკამ
-იქნებ დავეხმაროთ ნიკა?
_ვერა ელე ვერ დავეხმარებით..ესნამდვილი სუფთა და წრფელი სიყვარული იყო..ალბატ გსმენია ნამდვილი სიყვარული მხოლოდ რჩეულებს ხვდებათ წილათო..ისინი რჩეულები იყვნენ...მათი გრძნობა ზეციური იყო...ისინი მართლა ერთმანეთისტვის იყვნენ გაჩვენილები..მაგრამ თამთამ დაგვტოვ..._სევდიანი ღიმილით გახედა დას ნიკამ
_ნიკუშ ისე ლაპარაკობ შთაბეჭდილება მიჩნდება რომ რჩეულების სიაში შენც ხარ_გადაიკისკისა გოგონამ
_მორჩი დაიკო_ჩაილაპარაკა ბიჭმა და თმები აუჩეჩა
**********************************
_გისმენთ?_პასუხობს მთქნარებით ელენე და ბალიშიდან თავს მძიმედ სწევს
_ყავა გინდა?-დემეტრე
_რა?_ჩაყვირა ყურმილში და დაამთქნარა
-გინდა ყავა მოგიდუღო?
_რა?_კიდევ ერთხელ ცაყვირა
_ყავა მეთქი_ოთახში დაკაკუნების გარეშე შეიწრა ოტახში
_აქ რა გინდა?_გაკვირვებულმა ამოილაპარაკა გოგონამ და საბანში უფრო გაეხვია
_ყავა გინდა?
_არა!
_რატომ ?
_არ ვსვაბ..
_ყავას არ სვავ?
-არა!
_ჩაი?
-არა!
_რატომ?
_ახლა ტკბილი არ მკინდა..
_აბა რა გინდა ელენე?_მასთან ახლოს მივიდა და თავტან ჩამოუჯდა თვალებში ცახედა და გაუღიმა
_რომ გახვიდე?
_ასე უხეშად რატომ მელოეპარაკები?_გაუცინა
_იმიტომ ხომ არა რომ ძილი დამიფრთხე ეს არ იკმარე და ოტახშიც შემომივარდი ?_წარბი აწია
_წარბს რომ წევ ძალიან საყვარელი ხარ ჩემო ელე_მომნუსხველად ჩაილაპარაკა და ჩამოყრილი თმები ყურს უკან გადაუწია
_აუ მორჩი რა_ხელის აქნევიტ დაბნეულმა მოიშორა მისი ხელი და საბანი თავზე გადაიფარა..დემეტრემ ხმამარლა გაიცინა
_ნიკა სად არის?_ამოილაპარაკა საბნის ქვეს მყოფმა
_ძალიან ბავშვური ხარ ჩემო ელე_მონუსხულმა ჩაილაპარაკა და საბნის გარედან თავზე ხელი გადაუხვა
_აუ შემეშვი რა დემეტრე..._ამოიბუზღუნა..სახე საშინლად გაუხარდა უხაროდა რომ ამას დემეტრე ვერ ხედავდა_სად არის ნიკა?
_წავიდა..შენი თავი კი მე ჩამაბარა..მოუარე ჩემს გადარეულ გოგოსო_გაიცინა და ხელის ერთი მოქმედებით საბანი გადააძრო...ელენემ მორიდებით ჩახედა თვალებში და ჩაიკარგა არა მარტო ელენე დემეტრეც დაიკარგა ელენეს თვალებში.დემეტრე ინსტიქტურად დაიძრა ელენესკენ და ნაზად ძალიან ნელა შეეხო მის ათრთოლებულ ტუჩებს...წამით მათთვის ყველაფერი გაცერდა..მხოლოდ ერთმანეტს ხედავდნენ და მხოლოდ ერთმანეთის გულისცემა ესმოდათ..ელენე დაიბნა საშინლად დაიბნა თვალზე ცრემლიც კი მოადგა გაუცნობიერებლკად..დემეტრე როდესაც მოსცილდა მაშინ ჩუმათ ამოლაპარაკა
_რა გააკეთე დემეტრე?ეს როგორ გააკეტე?_და ცრემლიც მოწყდა მის თვალებს..დმეტრემ ერთი შეხედდა და წამში წყობილებიდან გამოვიდა ფეხზე საჩქაროთ წამოხტა
_ვწუხვარ_წაიბურტყუნა ოთახის კარი მოიჯახუნა და სახლიდან გავარდა..ელენე გაშეშებული იჯდა ზრზე ვერ მოდიოდა ვერც კიი აანალიზებდა რომ დემეტრემ მისი პირველი კოცნა მოიპარა..დემეტრემ.. ვერ იჯერებს..ნუთუ დემეტრეც მისდამი რარაცას გრძნიბს..?ტირილი უნდა მაგრამ ვერ ტირის..დაოროგრამებულივით წამოდგა ფეხზე..მთელი ერთი საათი ვერაფერს იაზრებდა ასე დადიოდა ოთახებში და თავის ჭკუაში ალაგებდა არადა უარესად რევდა..მანამდე იყო ასე გათიშული სანამ ტელეფონის წიკწიკმა არ მოიყვანა გონს..დემეტრე წერდა:"მაპატიე...დემეტრე და იოანე ერეკლეს წაყვნენ ქვატახევში...ბოდიში დღეს შენთან ვერ მოვალ..ძალიან ვწუხვარ ელენე"


ესეც ჩვენი სვანი ლილე <3
ლილე გვიჩიანი..17 წლის.სკოლის მოსწავლე,აბიტურიენტი..უნდა გამოვიდეს მასწავლებელი..დაწყებიტების მასწავლებელი...ყავს ორი უფროსი და ელენე და ნუცა და უნცროსი ძმა დამიანე ...ძმა 15 წლის..დები ტყუბები 21 წლისანი...მამა დიტო გვიჩიანი მუშაობს სამინისტროში რის გამოც ცოტა დროს ატარებს სოფელში მცხოვრებ ოჯახტაბ.სვანეტიდან წასვლა ოჯახს არ უნდოდა საშვალება კი ქონდატ და აქვთ..დედა ანაყო ყიფანი..ძალიან ძლიერი და ამაყი ქალბატონი...ბიოლოგიის მასწავლებელი ასწავლის სოფლის სკოლაში..ლილეს უყვარს ფერტეპიანოზე დაკვრა და სიმღესის მოსმენა...უყვარს ძალიან კუბდარი და სვანური ჯოშკები :D :D :D არ უყვარს ქაბაბი...ყავს არაჩვეულებრივი ოჯახი და ტავს ძალიან ბედნიერად გრძნობს..ყავს ერთი საუკეტესო მეგობარი ალექსანდრე..მისი კლასელი და არაბიოლოგიური ძმა.



ესეც ჩვენი იოანე ..... იოანე აბესაძე 21 წლის ..დაიბადა 28 აგვისტოს...არ ყავს დედმამიშვილი..დედა ნონა წიკლაური დამა დათო აბესაძე..დედა ქირურგი ,მამა ბიზმესმენი (აქვს რამოდენიმო სასტუმრო ბათუმში..საიდანაც ძალიან მაღალ ანაზღაურებას იღებს) ბიოანეს ბევრი მეგობარი,ნაცნობი და ნატესწავი ყავს....ორი დეიდა და ერთი მამიდა..მამიდაშვილები და დეიდაშვილები..ყავს არაჩვეულებრივი სამეგობრო რომელსაც ტქვენ არაჩვეულებრივათ იცნობთ..სწავლობს თსუ_ში ბიზნესზე..თუმცა აკადემიური ქონდა არებული ომში იყო წასული (ესეც კარგად იცით) არის ბაბნიკი,მისდამი დიდ ინტერესს იცენდა ყოველთვის მანდილოსანტა ყველა თაობა...უყვარს მწავნე ფერი..ვერ იტანს თქვენ წარმოიდგინეთ და ჩურჩხელას...ძალიან უყვარს მწვალი ეს ტავისტავად :D ...გატაცებულია მანქანებით და ხშირად იღებს ბრბოლებში მონაწილეობას..არის ძალიან მორწმუნე და ერთგული.მხიარული და კეთილი.♥

ელენე ავალიანი...19 წლის დაიბადა ოქტომბრის პირველ რიცხვში...ყავს ძმა ნიკა და მშობლები რომელიც ნიკას ბიოგრაფიაში წაიკიტხეთ :D :D :D ხუთიდან 19 წლამდე იზრდებოდა დედასთან ამერიკაში..შემფეგ კი როგორც კი 18 გახდა დაბრუნდა საქართველოში..უყვარს საქართველო ძალიან დიდი პატრიოტია...უყვარს ყველაფერი საქართველოსი...გიჟდება აფანატებს საქარტველოზე..ვერ იტანს ამერიკას და საერთოდ ვერც ერთ ქვეყანას ვინც მის სამშობლოს ზიანს აყენებს..ძალიან უყვარს მამა,,დედა და ძამიკო..გიჟდება მის სასტავზე..საყვარელი ფერი ნაცრისფერი..აფაატებს ტემეტრეს თვალებზე..სტუდენტი ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამარტალზე.. არის ძალიან მორწმუნე,თბილი და ტკბილი ადამიანი <3

ჩვენი დემეტრიული (დემეტრე) .....დემეტრე ჯაში .დაიბადა აგვისტოს 13_ში..უყვარს ბავშვები და ცხოვრება..ყუვარს ქალები :D ძალიან..ყავს მამა ზაზა ჯაში..დედა გარდაეცვალა ავტოკატასტროფაში..ყავდა და თამტა ჯაში..დაც გარდაეცვალა ავტოკატასტროფაში რამაც გაანადგურა და სიცოცხლის სურვილი დაუკარგა ///საერთოდ ყველაფრის სურვილი დაკარგა ერთი პერიოდი..სწავლობს არქიტექტურულზე თსუ_ში...უყვარს ფორთოხალი და ვერ იტანს ქლიავს..სხვა პრეტენზია არ აქვს საწმელზე..ყუვარს შავისა და თეთრის ფერევა ყველაფერში...ყავდა ძალიან ბერი შეყვარებული ამჟამად არ ყავს...ყავს არაჩვეულებრივი სამეგობრო რომელსაც იცნობთ..და უყვარს გიტარაზე დკვრა

ჩვენი თამთა <3 თმთა ჯაში....მშობლებს არარ დავწერ წაიკითხავთ დემეტრესტან :D :D :D ...დაამტავრა ტურიზმი..მუშაობდა ტურისტულ სააგენტოში..გარდაიცვალა 25 წლის ასაკში ავტოკატასტროფით...ძალიან უყვარდა მისი ერთადერთი სიყვარული იყო ერეკლე ..ერეკლე არაბული..რის გამ,ოც ბევრი გადაიტანა ძალიან..უყვარდა ძალიან ტკბილეული და ერეკლე,გაზიანი სასმელი და ერეკლე,ხინკალი,მწვადი და ერეკლე..მოკლედ ძალიან ჯიგარი გოგო იყო ოქრო..მისმა სიკვდილმა გაანადგურა სამეგობრო..ვერ იყანს წუწუნს და მოჯამულ სახეებს..უყვარს ყვიტელი და ვარდისფერი ფერი და ჰოო კიდევ ერეკლე.


ნიკოლოზიიი <3 ჩვენი ნიკოლოზი...ნიკოლოზ ავალიანი 21 წლის დაიბადა 17 დეკემბერს...უყვარს ხინკალი და ვერ იტანს თქვენ წამოიდგინეთ და ტორტს..მისი საყვარელი ფერია ვერცხლისფერი...არის ძალიან მხიარული და დადებიტი ადამიანი მეგობრების გარკვეულ ჯგუფში ..მაგრამ სხვებტან უხეში და უჟმური..აქვს მძიმე ხასიატი არის საკმაოდ ეწვიანი და მესაკუთრე..ყავს დედა მაია ყენია და მამა თამაზ ავალიანი..და ელენე ავალიანი..მშობლები გაცილებულები ყავს მამინაცვალი ბენ კლერკი რომელსაც არ იცნობს და არც აქვს სურვილი რადგან გონია რომ შეიძლება მიახრჩოს შუაზე გაგლიჯოს...ძალიან უყვარს თავისი პატარა დაიკო აფანატებს ელენეზე...ახლა ხასიათი ცოტა გაფუჭებული აქვს ომში იყო და დიდი დაღი დაასვა ომმა..სწავლობს ილიას ბიზნესზე და უყვარს ერთი გოგონა........(ამას საიდუმლოდ დავტოვებ)....ასევე უკრავს გიტარაზე და უყვარს სრიალუ..ძალიან უყვარს ბაკურიანი და მშობლიური სვანეთის მთები..

ეს ის სვანური თაიგული თუ გახსოვთ...ერეკლეზე ბოდიში იმფორმაციას შემდეგ თავში შემოგთავაზებთ..ძალიან დიდი ბოდიში დაგვიანებისთვის იმედი მაქვს გახსოვტ ეს ისტორია...ველი თქვენს კრიტიკას და შეფასებას..მაპატიეთ დგვიანებისთვის