თავი მეხუთე
მირზა ისევ გალოთდა...
რა მარტივია ტკივილთან დანებება, და რა რთული
მასთან ბრძოლა...
კაცს ბრძოლის სურვილი სულ ცოტა ხნის წინ დაუბრუნდა,
მაგრამ ენერგია,
რომელსაც ტკივილთან ბრძოლა მოითხოვდა დიდი ხნის წინ გაცამტვერებულიყო.
ბებია გამუდმებით ტელეფონთან ათენ-აღამებდა,
იმედი ჰქონდა რომ ლილიზე რამეს შეიტყობდა, მაგრამ ეს ამაო გაბრძოლება იყო ავხორცი ცხოვრების
წინაღმდეგ, ცხოვრების, რომელიც ერთობოდა უბრალო მოკვდავებით. ზოგს უსაზღვრო ბედნიერებას
ანიჭებდა, ზოგს კი იმავე დოზის უბედურებას ჩაუწვეთებდა ხოლმე სისხლში და ეს შხამიც
სწრაფადვე ნაწილდებოდა მთელ სხეულში პატარა მილების გავლით, ბოლოს კი შიგ გულში ერჭობოდა
ისრად, სწორედ ამ ისრით მიყენებული ტკივილის გამო იკუმშებოდა ხოლმე გულიც. ზოგჯერ სწრაფად,
ხანაც შეუმჩნევლად. ეს ავხორცი მარადიულობა იმათაც არ ახარებდა, ვისაც ოდესღაც ბედნიერება
მიანიჭა, მწვერვალზე მყოფთ უკნიდან ეპარებოდა და ხელის ერთი ნაზი მოქნევით შიგ ხრამში
ჩეხდა.
საბოლოოდ კი ბედნიერება არ არსებულისკენ სწრაფვას
უფრო ჰგავდა, ვიდრე რეალურ ანტიდოტს იმ შხამისათვის სისხლძარღვსა თუ ნებისმიერ პატარა
კაპილარში რომ იყო საამაყოდ გაბნეული.
ბებიას თვალზე ცრემლი არ შრებოდა, ისევე როგორც
მირზას ბაგეზე ალკოჰოლი.
***
ტელეფონმა დარეკა, იმედდაკარგულმა ბებიამ უღიმღამოდ
უპასუხა. თითქოს ენა გადაეყლაპაო, ხმა ვერ ამოიღო და მხოლოდ მოსმენას დასჯერდა. საგულდაგულოდ
დაბოხებული ხმა ატყობინებდა რომ ლილი მას ჰყავდა და ნაწლ-ნაწილ აპირებდა ფოსტით გამოგზავნას,
რადგან მთვრალმა ექიმმა მის საცოლეს, მის სიყვარულს“ მის ბედნიერებას ვერ უშველა...
ექიმი საკუთარი ბედნიერებით აგებდა პასუხს... ბოხმა ხმამ ყურმილი დაანარცხა და მიჩუმდა.
ბებიას კი ის ისევ ხელში ეჭირა და ადგილზე გაყინულიყო, ხმას ვერ იღებდა, ვერც ინძრეოდა.
სული შიგნიდან კიოდა, ქალს კი ცრემლებიც გამოლეოდა... ბოლოს აკივლებულმა სულმა სხეული
გაბერა და გახეთქა, სულის არაამქვეყნიური ხმა სხეულს გასცდა და ჩვენს სამყაროში გაიბნა.
ქალმა კი გონება დაკარგა.
როდესაც თვალი გაახილა ალკოჰოლით გაჟღენთილი მირზა
სასთუმალთან დალანდა. თავჩაქინდრული. უფრო სევდიანი ვიდრე ოდესმე. მანაც შეამჩნია ქალის ამღვრეული, მაგრამ გახელილი
თვალები და შეეცადა გაეღიმა:
-დედა, ყველაფერი კარგად იქნება...
-აღარაფერი იქნება კარგად ლილის გარეშე...
-ლილის დავიბრუნებთ, -უთხრა მამაკაცმა და თავის
ტორებში მომწყვდეული ქალის გამხმარი ხელი ტუჩებით შეათბო.