მეგობრებო წინა იყო მეოთხე თავი უბრალოდ შემეშალა .. მაპატიეთ

***
თამარისთან ექთანი შევიდა
-ექთანი : აბა როგორ ხართ , რამე ხომ არ გტკივათ ?
-თამარი: დიახ , მუცელი მტკივა ძალიან ... ამ დროს ოთახში ბექა შემოვიდა..
.-ექთანი: გაეცინა და თქვა ეგ თქვენ მდგომარეობაში ჩვეულებრივი მოვლენაა, თქვ... სიტყვის დასრულება ვეღარ მოახერხა , უკნიდან ბექა შეჰყვირა ...
-ბექა: რათქმაუნდა გეტკინება აბა რა, შენ ხომ სცადე. თქვა და მისკენ შემობრუნებულ ექთანს თვალი ჩაუკრა , ექთანი ყველაფერს მიხვდა და ბექას დაეთანხმა...
-ექთანი : ეხლა მე დასაძინებელ წამალას გაგიკეთებთ, რომ დაისვენოთ , რომ გამოგეღვიძებათ უკვე აღარაფერი აღარ გეტკინებათ ..
-თამარი: კარგით ... ექთანმა თამარის ნემსი გაუკეთა, თამარის მალევე ჩაეძინა
-ექთანი: ახალგაზრდავ, თქვენც დაისვენეთ გვერდით საწოლზე დაწექით , დაღლილი ჩანხართ ... თქვა და ოთახიდან გავიდა ..
ბექა თამარისთან მივიდა , მძინარეს უყურებდა და ძალიან უნდოდა მოჰფერებოდა , მაგრამ ეშინოდა , ეშინოდა იმის , რომ ისევ რამეს ატკენდა , ისევ დიდ ტკივილს მიაყენებდა მის საყვარელ ქალს ... მალევე ბექასაც მოეძინა და გვერდით საწოლზე დაწვა , მასაც მალევე ჩაეძინა ....

თამარი შეეცადა ფეხზე ამდგარიყო , მაგრამ მუცელი საშინლად სტკიოდა , ძლივს ძლივობით წამოჯდა ლოგინზე და დაიწყო ფიქრი , იმაზე თუ როგორ წასულიყო , მაგრამ არა საავადმყოფოდან სახლში არამედ ამ ცხოვრებიდან ზეციურ ცხოვრებაში ... გადაწყვეტილება მიიღო მან გადაწყვიტა , რომ საავადმყოფოს სახურავზე ასულიყო და იქიდან გადმომხტარიყო ... თამარი ფეხზე წამოდგა კართან მივიდა , კარები გამოაღო და დერეფანში გავიდა , დერეფანში არავინ იყო . როდესაც სახურავისკენ მიმავალი სანიტარის კითხვამ გააჩერა .
-სანიტარი: გოგონავ სად მიდიხართ ?
თამარის პასუხი არ გაუცია და განაგრძო გზა .. სანიტარმა იფიქრა ალბად საპირფარეშოში მიდისო და თავი დაანაბა ...ამ დროს ბექას გამოეღვიძა და საწოლზე თამარი , რომ ვერ დაინახა ანერვიულდა , თავიდან იფიქრა საპირფარეშოშო იქნებაო , მაგრამ არც იქ არ დახვდა . დერეფანში გამოვიდა და აქთი იქით დარბოდა , ყველა შემხვედრს ეკითხებოდა ზომ არ უნახავთ ის და თან მის გარეგნობასაც უღწერდა მათ ...
-ბექა: გამარჯობათ გოგონა ხ ომ არ გინახავთ ? მაღალი , სუსტი , დიდი მწვანე თვალებით , აპრეხილი ცხვირით , დიდი ვარდისფერი ტუჩებით ?
-სანიტარი : დიახ, მე ის ვნახე
-ბექა: საით საით წავიდა ? იმედი მიეცა ბექას , მაგრამ რატომღაც გული მაინც ცუდს უგრძნობდა ..
-სანიტარი: არ ვიცი შვილო ვკითხე მაგრამ არაფერი არ უთქვამს, ალბად საპირფარეშოში წავიდა ,..
ბექა ანერვულებული წავიდა საპირფარეშოსკენ და თან უფალს ევედრებოდა რომ თამარი იქ დახვედრილიყო ... მაგრამ სამწუხაროდ არც იქ არ დახვდა...
ბექამ შენიშნა სახურავისკენ მიმავალი კიბეები და თავზარი დაეცა ... სწრაფად აირბინა კიბეები და საავადმყოფოს სახურავზე გავიდა , დაინახა როგორ მიდიოდა თამარი საავადმყოფოს კიდისკენ და მაშინვე მისკენ გაეშურა ...თამარის ერთი ნაბიჯიც რომ გადაედგა სახურავიდან გადავარდებოდა , მაგრამ უკნიდან ბექამ დაავლო ხელი და მისკენ გადაქაჩა
-ბექა: რას აკეთებ გოგო ?ჭკუიდან უნდა გადამიყვანო ? წარმოიდგინე სულ რაღაც ერთი წამიც რომ დამეგვიანებინა , შენ ... შენ.. სათქმელი ბოლომდე არ დაასრულა და თამარის ძლიერად ჩაეხუტა ..
-თამარი: ხელი გამიშვით !! მართალია თქვენი ჩახუტება ძალიან მსიამოვნებს იმიტომ , რომ... სათქმელი აღარ დაუსრულებია და გაჩუმდა.. ბექა მასთან მივარდა თამარის სახე მის ხელებში მოიქცია და ეკითხებოდა..
-ბექა: იმიტომ, რომ რა ? იმიტომ, რომ რა ? მითხარი გთხოვე გევედრები მითხარი !!!
-თამარი: იმიტომ, რომ მიყვარხართ!! მაგრამ თქვენი სიტყვები , თქვენ , რომ დამამცირეთ და ბ**ი მიწოდეთ ეგ რომ მახსენდება , მაშინვე ჩემი თქვენდამი სიყვარული , სადღაც უკვალოდ ქრება და ჩემს გულში დიდი სიძულვილი იკავებს ადგილს !!!
-ბექა: თამარ , არასდროს არ მაპატიებ ? თქვა და ხმაში სევდა და საოცრად დიდი ტკივილი ჩაეღვარა ხმაში
-თამარი: დიახ, გაპატიებთ მაგრ ჯერ ხელი გამიშვით !!
ბექამ თამარის ხელი გაუშვა , თამარი ისევ საავადმყოფოს კიდესკენ გაემართა და ბექას იქიდან შეჰყვირა ..
-თამარი: დიახ , მე თქვენ გაპატიებთ მაგრამ მხოლოდ იმის მერე , როდესაც მოვკვდები , გთხოვთ გამიშვით ...
-ბექა: კარგი, წადი მაგრამ დაიმახსოვრე , რომ შენი სიკვდილით ორ ცოცხალ ადამიანს მოკლავ !!
-თამარი: რაზე ლაპარაკობთ ?
-ბექა: იმ ორიდან ერთერთი მე ვიქნები, მეორე კი ია ვინც შენი სიცოცხლით ცოცხლობს და მთელი ცხრა თვის განმავლობაში შენს მუცელში ექნება ბინა !! ეხლა კი შეგიძლია წახვიდე, მე სათქმელს მოვრჩი !!!
-თამარი: რაა? თამარი ბექასთან მივარდა , ბექას სახე მის ხელებში მოაქცია და კითხვა გაუმეორა , რაა .. რათქვით ?
-ბექა: შენი სიკვდილით , ორ ადამიანს მოკლავ , ამ ორიდან ერთ ერთი მე ვიქნები , მეორე კი ის ვინც შენი სიცოცხლით ცოცხლობს და მთელი ცხრა თვის განმავლობაში შენს მუცელში ექნება ბინა !!
-თამარი: მე... მე... დედა გავხდები ? შვილი მეყოლება ? სიხარულისგან ცრემლები წამოსცვივდა , ბექას სახეს მისი ხელები მოაცილა და თავის მუცელს დაუწყო ფერება , გრძნობდა მის შვილს და სიხარულისგან ცრემლები სცვიოდა ..
-ბექა: თამარ შეიძლება მეც შევეხო შენს მუცელს ? მინდა მეც მოვეფერო ჩემს Aვილს შეიძლება ?
-თამარი: დიახ , რათქმაუნდა შეგიძლიათ .
ბექა თამარის მუცელს შეეხო , სიხარულისაგან ცრემლები წამოსცვივდა და მუხლებზე დაემხო .
-ბექა: თამარი გთხოვ , გემუდარები , გევედრები მაპატია .... სთხოვდა და ხმაში სინანულის გრძნობა ეპარებოდა
-თამარი : გპატიობთ !! გპატიობთ ყველაფერს იმას რაც მაკადრეთ , მაგრამ თქვენც უნდა მაპატიოთ ..
-ბექა: რა უნდა გაპატიო, რაზე ლაპარაკობ ?
-თამარი: გთხოვთ მაპატიეთ ის , რომ მე ჩემი სიკვდილით ჩვენ შვილსაც მოვკლავ !!! მაპატიეთ უბრალოდ არ შემიძლია , იმ ტკივილით ვიცხოვრო რაც თქვენ მომაყენეთ თქვენი სიტყვებით ... თქვა და საავადმყოფოს კიდედან გადავარდა ...
ბექამ უცებ თვალები გაახილა და დაინახა მის გვერძე ჩამომჯდარი თამარი , რომელიც მას აჯანჯღარებდა და შეწუხებული სახით ევედრებოდა გაიღვიძეო ...ბექა საწოლზე წამოჯდა და თამარი თავის ძლიერ მკლავებში მოიქცია და ძლიერად ეხუტებოდა , გრძნობდა მისი საყვარელი ქალის სხეულს , სუნთქავდა მის სურნელს და უახაროდა , რომ ის მის გვერდით იყო და ეს ყველაფერი უბრალოდ სიზმარი იყო. თამარიც არ გაუძალიანდა პირიქით მანაც მოხვია მისი მკლავები და ბექას მისი ცივი ხელები შეახო სხეულზე ... ბექა უცებ შეკრთა ტანში ჟრუანტელმა დაუარა და გაკვირვებულმა ამოილუღლუღა
-ბექა: რატომ ? რატომ? სხეული ისეთი თბილი გაქ ხოლო ხელიბი , ხელები საოცრად ცივი
-თამარი : ბოდიშით , თქვა და ხელები გაუშვა ... ბექა მის ნათქვამზე გაბრაზდა და გაბრაზებული ტონით უბრძანა თამარის ...
-ბექა: ჩამწხუტე !!
თამარიმ კვლავ შეახო ხელები , ბექას სხეულს ... ბექას ტანში ჟრუანტელმა დაუარა რომელიც სიამოვნებისგან იყო გამოწვეული ...

***
-ბექა: თამარი მითხარი , რომ არასდროს არ წახვალ , არასდროს აღარ ცდი ს და რაც მთავარია მთელი ცხოვრება ჩემთან იქნები, !!! მითხარი გთხოვ , მითხარი რომ გიყვარვარ , რომ ჩემ გარდა არავინ არ გინდა , რომ მარტო მე მეკუთვნი დამარტო ჩემი ხარ !! მითხარი გთხოვ მითხარი !!!
-თამარი: რატომ უნდა გითხრათ ეგ ყველაფერი ? თქვენი აზრით მე ხომ ბო** ვარ რომელიც ყველასთან გორაობს არა ?
-ბექა : არა ... არა.. ეგ აღარ გაიმეორო გთხოვ , ვიცი ვიცი , რომ არაკაცი ვარ , რომ ეგ ყველაფერი არ უნდა მეთქვა მაგრამ რა ვქნა რა , ეჭვიანობამ დამაბრმავა გესმის ?
-თამარი: ეჭვიანობამ ?
-ბექა: ხო ეჭვიანობამ !!
-თამარი: ადამიანი მხოლოდ მაშინ ეჭვიანობს ვიღაცაზე , როცა ის ვიღაც უყვარს !! მაგრამ თქვენ ჩემზე რა გაქვთ საეჭვიანო ვერ ვხვდები ?
-ბექა: ვერ ხვდები არაა ? თქვა და ჩაიცინა
-თამარი: რომ ვხვდებოდე , აღარ გკითხავდით !!!
-ბექა : შენ ჩემი "ცხოვრების მწვანე თვალება საჩუქარი" ხარ !!! ჯაფარიძე მიყვარხარ, გესმის მიყვარხარ , მაგიჟებ წკუიდან გადაგყავარ , გესმის ბექა ახვლედიანის "მცვანე თვალება ოცნებად იქეცი" !!!
-თამარი: მეზიზღემით , იმიტომ, რომ ყველაფრის და მიუხედავად მაინც ძლიერ მიყვარხართ !! გესმით პირველად როცა გაგიცანით იმ დღიდან მოყოლებული , ჩემ ფიქრებში და ოცნებებში მარტო თქვენ ხართ !!
-ბექა: უი ხო მართლა , შენს წინადადებაზე ბევრი ვიფიქრე და თანახმა ვარ !!!
-თამარი: რა წინადადებაზე , რაზე ლაპარაკობთ ?
- ბექა: როგორ თუ რა წინადადებაზე , ძალიან გულმავიწყი ხარ არადა ხუთი წუთის წინ კინაღამ მუხლებში ჩამივარდი , ქმრად გამომყევიო და ეხლა მეკითცები რა წინადადებაზეო ? თქვა და შემომიბღვირა
-თამარი: ესეიგი თანახმა ხართ და თქვენი მოტაცება აღარ მომიწევს ? ვთქვი და გამეცინა
-ბექა: ხო ხო თანახმა ვარ , მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად !!
-თამარი : მეც ძალიან მიყვარხართ !!
-ბექა: თქვენობით ნუ მელაპარაკები , თორემ ჩემი შვილი რომ გაჩნდება ბატონი მამათი მომმართავს , მე კი ეს არ მინდა !!!
-თამარი : რა რა თქვენი შვილი ვერ გავიგე ?
-ბექა : ხო რა იყო ეგ შნი მუცელი სულ მალე გაგებერება , სიხარულო ორსულად ხარ !!! თქვა და თამარის მუცელზე ხელი მიადო ...
თამარიმ შეშფოთებული და დამნაშავეს ხმით შეჰყვირა არაა ... ბექა , ბექა წარმოგიდგენია , რომ ვერ მოგესწრო მე ჩემი შვილის მკვლელი ვიქნებოდი .. ძალიან დიდი მადლობა , რომ გადაგვარჩიენე მე და ჩემი შვილი , თქვა და ცრემლები წამოსცვივდა თვალებიდან ...
-ბექა: შენ არა მარტო შენი და ჩემი შვილის სიკვდილში იქნებოდი დამნაშავე , არამედ ჩემიც !!! შენთვის , რომ ვერ მომესწრო გეფიცები თავს არც მე არ ვიცოცხლებდი , მაგრამ ეხლა ყველაფერი კარგად არის , მე მოგისწარით და გადავრჩით სამივე სიკვდილს !! გპირდები მთელი ცხოვრება თქვენ გვერდით ვიქნები და მთელი ცხოვრება მეყვარებით შენც და ჩვენი შვილიც !! მომავალში შვილებიც რომლებიც კიდევ გვეყოლება !!!
-თამარი: მოიცადე , შენ მე მოვალეობის მოხდის მიზნით მეუბნები , რომ გიყვარვარ ? არ ჭირდება შენი სიბრალული !!! ღმერთო რა სულელი ვარ თავიდანვე როგორ ვერ მივხვდი , რომ საქმე რაღაცაში იყო ...
-ბექა : რაა რას ბოდავ გოგო ? ნორმალური ხარ შენ ? სიბრაზისგან ღრიალი დაიწყო
-თამარი : დიახ , მე მართალი ვარ ახლავე გაეთრიე აქედან !! წადი თვალით აღარ დამენახოო .. ვერ გიტან , მეზიზღები , მძულხარ გესმის მძულხარ !!!
-ბექა : თამარ რატომ მეუბნები მაგას , ვიცი , რომ ბევრი შცდომა დავუშვი და დიდი ტკივილი მოგაყენე, მაგრამ ხომ იცი რომ მიყვარხარ ...
-თამარი : მე მხოლოდ ერთი რამ ვიცი , რომ ხეპრე, არაკაცი და ნაძირალა ხარ !!
ბექამ სიბრაზისგან ვერ გააცნობიერა რას აკეთებდა , თამარის ყელში ხელი წაუჭირა და მის დახრჩობას შეეცადა , უნდოდა რომ დაეხრჩო ... და არამარტო ხელები ქონოდა ცივი არამედ მთელი სხეული , უცებ გონს მოეგო და გააცნობიერა რას აკეთებდა , თამარს ყელი გაუნთავისუფლა და იმის Dიშით , რომ მისთვის კიდევ რამე ზიანი არ მიეყენებინა ბექამ ოთახი დატოვა ...

რას ფიქრობთ კარგია ? გავაგრძელო ?
მიხარია რომ კითხულობთ :* მიყვარხართ ყველა <3