ნიკოლოზმა ნია თავის სახლში მიიყვანა სადაც ის მის დასთან ერთად, სალომესთან ცხოვრობდა. სალომე 19 წლის იყო და ისიც ძმის და მამის კვალზე აპირებდა გაყოლას და ბიზმესმენობას აპირებდა ჯერ პირველ კურსზე იყო. სახლში როცა მივიდნენ ნია და ნიკოლოზი , გივი და სალომე გაკვირვებული უყურებდა მათ რადგან ასე ნასვამს ხედავდნენ. -ნიკოლოზ შვილო ხო კარგად ხართ (გივი)
-მამა დასხედით რაღაც უნდა გითხრათ (ნიკოლოზი) გიი და სალომე გაკვირვებულები იყვნენ დაჯდნენ და სმენად იქცნენ. -ნიკუშ ამოღერღე ეხლა მიდი (სალომე)
-მე ნიაკო მოვიტაცე და ჩვენ უკვე კანონის წინაშე ცოლ ქმარი ვართ.(ნიკოლოზი)
-კი მაგრამ რას ამბობ ასეთ მდგომარეობასი? ქორწილი? (გივი) -არაფერია მამა ნასვამები კი ვართ მაგრამ ყველაფერი გააზრებულად გავაკეთეთ. (ნიკოლოზი) -თუ ამისთვის მზად ხართ მე წინააღმდეგი არ ვარ , უბრალოდ არ ინანოთ შემდეგ (გივი) -ძმა ხარ ჩემი მაა გაფასებ . აბა სალომე რასიტყვი? მოგწონს შენი რძალუკა? (ნიკოლოზი) -ყველაზე ლამაზია და ყველაზე საყვარელი მაგრამ ნაწყენი ვარ თქვენზე (სალომე) -რატო აბა ჩემო პატარა ? (ნიკოლოზი) -იმიტო რო შნი ქორწილისთვის სპეციალურად ამერიკიდან გამოვიწერე კაბა და ეხლა სადღა ჩავიცვა? (სალომე) -რამეს გამოვნახავთ (ნიკოლოზმა დას მიუახლოვდა და ძლიერ ჩაეხუტა ) ყვლას უხაროდა მათი ბედნიერება. ალექსანდრე და მარიამი სახლსჰი მივიდნენ ალექსანდე მარიამტან დარჩა იმ ღამით. დილით როცა გაეღვიძათ დავი ძალიან ტკიოდათ. მარიამმა გავიდა და ყავა მოამზადა ალექსანდრესაც გაეღვიძა.
-მარიამ რამე გახსოვს? (ალექსანდრე) -აუ შენთავს ფიცავარ არაა (მარიამი)
-ნიკოლოზი და ნია სად გაქრნენ ? (ალექსანდრე) -ნიკოლოზ (ალექსანდრე) -ნიააა (მარიამი) ალექსანდრემ და მარიამმა გაგიჯებულები სეხედენ ერთნაეთ ს და თავიანთი მეგობრების სახელები წამოიყვირესს.მარიამმა მობილურს წვდა და ნიას ურეკავდა ალექსანდრე კი ნიკოლოზს , არცერთი არ პასუხობდა,ნიას კი მარიამთან დარჩენოდა მობილური.სახლში მიაკითხეს ალექსანდრემდ და მარიამმა ახალ დაქორწიებულებს.კარები სალომემ გააღო. -სალი ჩემო ლამაზო სადარიან ახალ დაქორწინებულები?(ალექსანდრე) -ჯერ არ გაუღვიძათ (სალომე)
-სალი გაიცანი ეს ჩემი შეყვარებულია მარიამი , მარფიამ ეს ნიკოლოზის დაა სალომე (ალექსადრე) გოგონებმა ერთმანეთს გაუღიმეს და ხელი ჩამოართვეს. -მარიამ წამოდი თავზე დავადგეთ .(ალექსანდრე)
-ალექსანდრე სირცხვილია, ახალდაქორრწინებულები არიან რაიცი რადება (მარიამმა საყვარლად გაღიმა ალექსანდრეს რასაც სალომეს სიცილი აყვა) -მიდით ღირსები იქენბიან, ტყულა რო გამომაწერინეს კაბა (სალომე) -ჩემს ქორწილში ჩაიცვი ეგ კაბა (ალექსანდრემ მარიამს გახედა) -აუცილებლად სანდრიკო, შენ ქოწილში შალახოს ვიცეკვებ (სალომემ სიცილით უთხრა, წყვილს დაემშვიდობა და სამზარეულოში გავიდა) ალექსანდრე და მარიამი მეორე სართულზე ავიდნენდ ა უცებ გიჟებივით შვარდნენ ნიას და ნიკოლოზის საძიებელში . -ჰეი გვრიტებო გაიღვიძეთ და ეგრე ნუ ეხუტებით ერთმანეთი არ დაახრჩოთ (ალექსანდრე) -აუ ალექს გადი რაა, ეს რახალხია ცოლთან ერთადაც არ გაძინებენ დაუკითხავად შემოიჭრებიან საძინებელში ეხლა რაიცი რას ვაკეთებდით კიდე კარგი მაგის ძალაც არ შეგვწევს ისე დავთვერით გუშინ თორე მარიამს გავაგჟებდით ალბათ (ნიკოლოზი თვალების ფშვნეტით წამოიწია ლოგინიდან ნიას ჯერ კიდევ ეძინა) -კაი შეჩ**ა მიდი აბა გელოდებით და მალე ჩამოდით საშინლად გვშია და წავიდეთ სადმე ვჭამოთ (ალექსანდრე) ოთახში ისევ ნიკოლოზი და ნია დარჩნენ მარტო ნიკოლოზმა ნიას გადახედა და გული დაუთბა როდესაც საყვარელი ქალის გვერდით გაეღვიძა და ეს ქალი უკვე მისი ცოლი იიყო. -ცოლუკა გაიღვიძე (ნიკოლოზი)
-აუ დამაძნე რა მარიამ მეძინება (ნიას აშკარა იყო არაფერი ახსოვდა მხოლოდ ცალი თვალით გამოხედვისას როცა დაინახა მის გვერდით წელს ზევით შიშველი ნიკოლოზი მაშინვე შეშინებული წამოხტა ლოგინიდან )
-ნიკოლლოზ? აქ რახდება?სადვართ? (ნია) -ნუთუ არგახსოვს ნია? ჩემთან ვართ სახლში, არაფერიც არხდება ხელზე დაიხედე (ნიკოლოზი) ნიამ ხელზე დაიხედა და დაინახა ქორწინების ბეჭედი .გაკვირვებული გახედა ალექსანდრეს . -ანუ ეს სიზმარი არ ყოფილა?(ნია)
-არა ნია არყოფილა სიზმარი.ალბათ ნანობ ხო? (ნიკოლოზმა თავი დახარა და გულში სევდა ჩაეღვარა )
-არასდროს გესმის? არასდროს ვინანებ ამას (ნიამ გაიქცა და ნიკოლოზს კისერზე ჩამოეკიდა )
-ჩემი ცოლუკაა, მიდი მოემზადე გიჟებმა დაგვადგნენ თავზე და გველოდებიან მალე ჩავიდეთ თორე ისვე ამოგვაკითხავენ (ნიკოლოზი) ნია სააბაზანოში შევუდა წყალი გადაივლო ჩაიცვა და დაბლა ჩავიდა სადაც ალექსანდრე , მარიამი სალომე და თავისი ქმარუკა ელოდებოდა. -აი ჩვენი პატარძალიც (სალომე)
-მოდი ჩემთან ჩემო გიჟო გოგო გუშინ როგორ გადირიეთ და ჩვენც რო დაგვითანხმეთ მეჯვარეობაზე (მარიმი) ყველა იცინოდა და მხიარულობდა სალომეც უკვე კონტაქტში შევიდა ნიასთან მართალია მის შესახებ გუშინ შიტყო მაგრამ რატომღაც ძალიან შეუყვარდა ნია. -აბა გოგონებო მანქანებში გავნაწილდეთ და წავედით აჭარულები ვჭამოთ, დიდიხანია არმიჭამია(ალექსანდრე) -ურააა ტაში შმოკრა მარიამმა და ფეხზე წმოხთა წავედით აბა წავედით ძალიან მშია (მარიამი) ყველა მანქანებში ჩასხდნენ სალომე ნიას და ნიკოლოზს ჩაუჯდა მანქანაში ალექსანდრე და მარიამი კი ცალკე წავიდნენ ალექსანდრეს მანნქანით. გემრიელად მიირთვეს ხაჭაპირები ბევრი იცინეს და იმხიარულეს დრო მალე გავიდა , შმდეგ გადაწყვიტეს ფილმის ყურება მაგრამ ამჯერად საშინელებათა ფილმის რაც ბიჭებმა აარჩიეს. -ალექსანდრე მეშინია (მარიამმა ხელზე ძლიერ მოუჭირა ალექსანდრეს ხელი ) -ჩემი სულელიი, ჩემთან რურაფრის გეშინია პატარავ სულ შენს გვერდით ვიქნები (ალექსანდრე) ნია და ნიკოლოზი ფილმს არც კი უუყურებდნენ მხოლოდ ერთმანეთის ყურებით იყვნენ გართულები სალომეს კი საერთოდ არ ემჩნეოდა შიში. ფილმის დამთავრების შმდეგ ყველამ ნიკოლოზთან წავიდნენ ,ბატონი გივი შინ დახვდათ. საღამო იყო უკვე დილით ნაჭამი იყვნენ მაგრამ უკვე ძალიან მოშივდათ. -სალი შეგიძლია დამეხმარო რამე მოვამზადოთ. (ნიამ სალომეს სამზარეულოში გაყოლა თხოვა) -კი რძალუკა როგორ არა წმაოდი (სალომემ ნიას ხელიი გამოდო და სამზარეულოსკენ წავიდნენ .მარიამიც მათ გაყვა) მამაკაცები რაღაცაზე იცინოდნენ და გოგონები კი სამზარეულოში ფუსფუსებდნენ. -ნია ძალიან გიყვარს ჩემი ძმა? (სალი) -ნუ თავიდან აუტანელი იყო სულ მაბრაზებდა უნივერსიტეტში მაგრამ ბოლოს მაინც შვაყვარე თავი (ნია) -მარიამ შენც გაბრაზებდა ალექსანდრე? (სალომე) -კი ძალიან თან მაგრამ ჩემი მაინც გავიტანე (მარიამი) -შენთან რახდება სალუკა ? დავიჯერო თაყვანისმცემლები არ გყავს? (ნია) -კი ბევრია მაგრამ ჩემი მოსაწონი ჯერ არავინაა .(სალომემ სიცილით უთხრა ნიას)გოგონებს ეინებოდათ. და თან მხიარულად ამზადებდნენ საჭმელებს.
-მარიამ ხვალ იცი ალექსანდრეს დაბადების დღე აქვს (სალომე)
-რაა? არც კი მითხრა აუ რავაჩუქო? რაგავუკეთო?(მარიამი უკვე საჭმლის კეთების მაგივრად წინ უკან დადიოდა და ალექსანდრეს დაბადების დღეზე ფიქრობდა ) - მარუსიიი რამე საათი და boos ის სუნამო აჩუქე საათები და სუნამოები ძალიან უყვარს(სალი )
-ხოო? კარგი აზრია . (მარიამი)
-აბა გოგონები რაზე ლაპარაკობთ არ აპირებთ რო გვაჭამოთ ? (ნიკოლოზი) -ეხლავე მზად იქნება ყველაფერი (ნია)
-კარგია, გოგოები ხვალ ხოიცით ალექსას დაბადებს დღეა და კლუბში მიგვყავს ყველა იქ დახვდებით კარგი? ხვალ ვქეიფობთ მაგრამ მარიამ თქვენც არ დალიოთ რამე სიგიჟე არ ჩაიდინოთ ერთი კაი ქორწილი მომენატრა. (ნიკოლოზი)
- და ჩემი ქორწილი რადგინდა გასათხოვარი და გყავს და გაათხოვე (მარიამმა სალომეს გაუცინა და თვალი ჩაუკრა )
-ეს არავისთვის მემეტება ჯერ (ნიკოლოზმა დას მოეხვია და გულზე მიიხუტა. )
- უკვე მიწევს ეჭვიანობა და თან ვისზე ქმრის დაიკოზე? (ნიამ გაბუტული შეხედა ნიკოლოზს და ტუჩები მობუსხა )
-ჩემი სულელი მოდი შენც ჩემთან ჩემი ცოლუკაა (ნიკოლოზმა მიიხუტა ნიაც და მის ბაგეებსაც დააცხრა)
-რა საყვარლები ხართ (მარიამი) -შენ ჩემთან მოდი , მე აქავარ (ალექსანდრემ შემოვიდა და მარიამი მიიხუტა გულზე) ასე ჩახუტებულები იყვნენ და იცინოდნენ ვდრე დამწვარი კატლეტის სუნი არ იგრძნეს . -აუ კატლეტი დამეწვააა (ნია)
-არაუშავს ცოლუკ მე შევჭამ მაგ დამწვრებს (ნიკოლოზი) გოგონებმა სუფრა გააწვეს და ყველა დასხდნენ ბატონი გივი ბედნიერად უყურებდა წყვილებს და თავისი ახალგაზრდობა ახსენდებოდა, თავისი გარდაცვლილი მეუღლეც გაახსენდა რაც სალომემ შეამჩნია და მამას ძლიერ მოეხვია. -ხომიცი რომ ის სულ ჩვენს გვერდით იქნება მამა ჩვენც აქვართ (სალომე) ყველმ გემრიელად მიირთვეს , მარიამი და ალექსანდრე შინ გაგზავნეს და ახალ დაქორწინებულები საძინებლისკენ გაემართნენ ნიკოლოზმა კარები გადაკეტა და ნიას ბაგეებს დააცხრა.
-მოიცადე ნიკოლოზ გადავივლ თორე სულ ზეთის სუნ მაქვს (ნია)
-კარგი პატარავ გელოდები დღეს ჩემი ხარრ (ნიკოლოზმა ნიას თვალი ჩაუკრა და გამოცვლა დაიწყო.
სააბაზანოდან პირსახოც შემოხვეული ნია გამოვიდა რომელიც საღამურებს ეძებდა, როცა ნიკოლოზმა ხელი სტაცა და საწოლზე დააწვინა. ორივე ვნებების მორევში გადავიდნენ , იქაურობა ვნებით აივსო.
-ჩემი ხარ სულითაც და სხეულითაც (ნიკოლოზი ) მარიამი ჯერ კიდევ ღრმად სუნთქავდა , გული უჩქაროდა ეს ხომ მისთვის დაუვიწყარი ღამე იქნებოდა. ორივეს მშვიდად ჩაეძინათ.
მარიამმა სახლში მისვლისას დაელოდა ალექსანდრე როდის წავიდოდა, მისი წასვლისთანავე მძღოლს დაუძახა და ალექსანდრესთვის საჩუქრის საყიდლად წავიდა, საათიც და სუნამოც იყიდა კარგად შაფუთინა , პატარა ტორტიც იყიდა და სახლში მვიდა უკვე თორმეტს ეკლო ათი წუთი როცა მობილურ მოიმარჯვა და ალექსანდრს ნომერი აკრიფა.
-გისმენ მარიამ რამე მოხდა?(ყურმილში ალექსანდრეს შშნებული ხმა გაისმა)
-ალექსანდრე თავბრუ მეხვევა და თვალები მიბნელდება გთხოვ მოდი ჩემთან (მარიამმა ალექსანდრეს მოატყუა და სიცილს ძლივს იკავებდა) -კარგი პატარავ გაუძელი ხუთ წუთში შენთან ვარ. (ალექსანდრე) მარიამმა ყურმილის გათიშვისას სიცლი ატეხა საათს შეხედა და მალე თორმეტი გახდებოდა. სახლის კარები ღია იყიო ალექსანდრე კარებზე ზარს რეკავდა და არავინ რომ არ გაუღო სახლში შევიდა, ირგვლიყ სულ ჩაბნელებული იყო ყველაფერი. ალექსანდრე გამწარებული შუქის ასანთებს ეძებდა. -რა ლამაზი დღეა , რა ნათელი მზეაა, იმიტომ რომ დღეს ალექსანდრესსს დაბადებისს დღეაა (მარიამი სახე გაბადრული გამოვიდა ტორტით ხელში )ალექსანდრე უყურებდა გაკვირვებული და ეღიმებოდა. სანთლები ჩააქრო და მარიამმაც შუქი გაანთო. -ეს საჩუქარი ჩენ ჩემო ცხოვრებავ ძალიან მიყვარხარ... (მარიამი მივიდა და ლოყაზე აკოცა) -აუუ მარიამ რაქენი ესს? როგორ მანერვიულე იციი? არ გელაპარაკები დამანებე თავი გული გამიხეთქე და ეხლა რა ლამაზი დღეაო ხო? (ალექსანდრე ფერწასული უყურებდა მარიამს და ღიმილს ძლივს იკავებდა) -კარგი რაა შემირიგდი ალექსანდრე , უკვე დიდი ბიჭი ხარ რახდება? ბუტე ბუტე გაგებუტე აღარ გელაპარაკებიო? (მარიამი)
-ხოოო მაგრამ იცი როგორც უდნა შმირიგო მაგრამ ვერ ხვდები. (ალექსანდრემ ეშმაკურად გაუცინა მარიამს)
-როგორ ვერ მივხვდი(მარიამი ალექსანდრეს მიუახლოვდა ცერებზე აიწია და მის ბაგეებს დააცხრაა მანამდე აკოცნიდა ვიდრე უჰაერობამ არ შეაწუხა ) -ჩემი სულელი? როგორ კარგად მიცნობს.. მიყვარხარ პატრავ და მაბედნიერებბბ (ალექსანდრე მარიამს ეხვეოდა ხელში აიტაცა და ატრიალებდა )