ვერასდროს წარმოედგინა თუ მის ცხორებაში ესეთი რამე მოხდებოდა.ყოველღთვის აბობდა რომ რაც არ უნდა მომხდარიყო იბრძოლდება და არ დანებდებოდა.მაგრამ ახლა თვისი სიტყვები აღარ ახსოვს ძaლა გამოცლილი შეჰყურებს თეთრ კედლებს და იცის რომ სივკვდილის დრო უახლოვდება.განა სიკვდილის ეშინია არ მარიამ ქავთარაძეს სიკვდილს არასდროს ეშინდა. უბრალოდ არ უნდა ლუკას დატოვება მშობლების და საყვარელი ადამიანების იცის მათ გარეშე გაუჭირდება და იქ თუ მართლა არის რაღც აუცილებლად მოენატრება ისინი..
...................................................................
ტასო და დემეტრე სახლში დაბრუნდე ყველას ეძინა დაღლილები იყვნენ ამიტომ თვთაივიანთ ოთახებში შევიდნენ ტასო ნინასთან ერთად იყო ჩუმად შეიპარა დაქალს უკვე ეძინა სწრაფად შეძვრა საბანში და ბედნიერს მალევე ჩაეძინა აი დემეტრე კი ვერ აცდა სანდროს ნახვას
-რა ქენი ბიჭო დაალაპარაკე?
-რატომ არასდროს არ მიჯერებთ?ხომ გითხარით სხვა უყვარს თქო არა?
_დაიცა რა თქვი?ტასოს ჩვენს ტასოს სხვა უყვარს არა ღადაბო
-რას ვღადაობ მეტყობა რამე.
-აუ კაი რა არ მჯერა და რა გავაკე დაიცა რა გითხრა ასე პირდაპირ სხვა მიყვარსო
-ხო შენ კარგი ბიჭინხარ მაგრამ ჩმი გული სხვას ეკუთნის ის ადამიანი ამქქვეყნად ყველას და ყველაფერს მირჩევნია შენს ცხოვრებაშიც გამოჩნდებ ვინმე კაარგი ოგო და ბედნიერები იქებით ერთადო.
-ვახ ჩემი,არ მეგონა მართლა არ მეგონა რამეს მოოვიფიქრებთ
_კაი რას მოფიქრებ არ ვუყვარ და მოკვდა ბაზარი რა არაფრის გაკეთებას არ ვაპირებ დაიძინე ეხლა
დემეტრე ტელეფონი აიღო და მიწერა
ცხოვრება ამათ არაფერი იციან ცოტა გვაერთოდ ხვალ.უკვე მენატრები მიყვარხარ
არა როგორ გაბანალურე ხედავ?სმს წერც კი დავიწყე
-რას ვიზამთ დემე ესე იცის სიყვარულმა.რა გინდა ბავშვებმა მოგვკლან?ჯანდაბას შენი თვი შნ როგორც გინდა ისე იყოს
........................................................
დილა გათენდა თუარა ნინი ტასოს დაახტა თავზე მარიამიც სწრაფად მივიდა მათ ოთახში
-ჰა ახლა მოყევი რაო დემტრემ
-ხო რა მალე დაგველია სული
-ოო რა უნდა ეთქვა მიყვარხარო
-მერე შენ რა უთხარი ან ამას ასე რატომ ამბობ?
-და რამექნა აბა ეგ მითხარი ?
-როგორო თუ რა გეთქვა
-კაი რა დამანებეთ ორონდაც თავი
ტასოოს სწრაფად შევიდა სააბაზონოში სიცილს ძლივს იკავებდა გოგონები ი გაოგნებული დატოვა
ცოტახანაში მარიამის ყვირილი ყველას ესმოდა
-დემეტრე დე-მე-ტრე სად ხარ? მოგკლავ მაგისთვის გაგიშვი იქ შემომაკვდები დადეშქელიანო სად ხარ სად
-რა გაყვირებს მარიამ სწრაფად გამოვარდა ლუკა ოთახიდან
-რა მაყვირებს კი არა სწრაფად დაუძახე შნს ძმაკაც ამიხსნას ყველაფერი
-რა მოხდა აღარ იტყვი რა უნდა აგიხსნას?
-ტასომ არარფერი მითხრა ერთად არარარიან რარაცეებს ბოდიალობენ დემტრე გაიღვიძ სწრაფად
დემეტრე ოთახიდან გამოვარდ მაგას უკან სანდრო მოჰყვა ბოლოს კი ტასიასც მოვიდა
-აუ დემე ვუთხრათ რა თორე დაგვხოცას ბუტბუტებდა ტასო
-ცოტახანს დაიცადე და ვუთხრათ თორე მართლა დაგვხოცავს
-დადეშქელიანო და მახარაძე ახლა ხმა ამოიღეთ და რამე თქვით თორემ გაგისტუმრედ იმქვეყნად ორივე
-რა არის სალაპარაკო(დემე)
-რასქვია რა არის სალაპარაკო მე რისთვის გაგიშვი იქ ა ცალცაკე აქ არ დაგინახოთ თქო არ გაგაფრთხილეთ?
_ეგ შენს დაქალს კითხე
-ამას რა ვკითხო
-სხვა უყვარს სხვა შყვარრებულია გოგო თურმე მე ყველაფერი უთხარი ტასომ კიდე სხვა მიყვარსო
-რაა?წამოიყვირა ახლად გაღვიძებულმა ნუცამ რომეელიც ახლახანს აგერკვა რა ხდებოდა აქ
-ხო მმიყვარს და რა გავაკეთო?ხომ არ მოვატყუებდი დემეტრე დადეშქელიანნი მიყვარს მ ი ყ ვ ა რ ს
-რა თვი/
-ჩემი ბრალი არაა მარიამ გეფიცები,ეს დენეტრემ მოიფიქრა
-ვაიმეე სხვა დროს მოგკლავდით მაგრამ ახლა ისე გამიხარდა მოდით აქ
ყველა სათითაოდ გადაეხვა უკვე შეყვარებულ წყვილს საღამოს ისევ კოცონთან დასხდნენ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
-გუკა სად ხა ბიჭო ნახე ის გოგო რა ქვია ხო მარიამი აქ არის
-აბა სად
-ოჰ ბიჭო რა გჭირს ჩადი რა და გაიცანი ან არადა მე წავალ აი ნახე იქ შავთმიანი გომ რომ ზის რა საყვარელი ხელი ლევანიმ ნუცასკენ გაიშვირა
-ხოდარა გინდათ ადექი ეხა და წავედით ადგა ნიკა
-სად ბიჭო?
-ზღაპრები უნდა წაგიკითხო სად და აი აქ ზუსტად იმათთან თორემ დავიწვი შენი ცოდვით რ გაიცნობ ბოლობოლო მარიამს
...................................
გამარჯობა ბავშვებო როგორ ხართ/
-გამარჯობა (ბიჭები)
-პრივ......გუკა?(მარიამი)
-მარიამ როგორ ხარ გადაეხვია ახლად შძენილ მეგობარს მარიამი
_თქვენ ერთმანეთს იცნობთ?(ლუკა)
-კი კი და თვენც მალე გაიცნობთ ესეიგი ეს არის გუკა გოგოებობო მე რომ გიყვებოდით
-ხო გვახსოვ
-აი დანარჩენებს კი არ ვიცნობ
-მე ლევანი ვარ სასწაულად გაუღიმა ნუცას ლევანმა
-ეს კი ნიკა
-ნიკას გაგონებისას ნინომ თავი მაღლა აწია მაგრამ რარაც ჩაწყდა იქ ექიიმი მისი ნიკა რომ არ დახვდა
-ბიჭებო გაიცანით ეს სანდრო და დემეტრეა ეს კი ლუკა.ტასო ნუცა ნინი ჩემი მეგობრები არიან
-სასიამოვნოა
ის საღამო კარგად გაატარაეს ლევანი ნუცას თვალს არ აშორებდა ნუცა გრძნობდა მის დაჟინებუ მზერას გრძნობდა მაგრამ არ იმჩნევდა
ნინოს ძალიან უნდოდა ნიკა ენახა თავიის ნიკა ენახა და მოხვედოდა ალბათ სასაცილოა ერთხელ ნახა და როგორო მაგრამ სე მოხდა მოეწონა და მორჩა.
ლუკა თვალებით კლავდა გუკას ხვდებოდა მის მზერას მარიამის მიმართულებით მაგრამ არ იმჩნევდა იმწუთას შეეეძლო დემეტრე მოეკლა არ უნდა სხვას ისე ეყურებინა მისთვის როგორც თვითონ არ უნდოდა ვინმეს ეყურებინა მისი მწვანეთვალიბისთვის.
შუაღამეს დაიშალნენ და სახლში დაბრუნდნენ მაგრამ მარიამი ლკამ შეაჩერა. ფიქრობდა რომ დრო იყო
-მარიამ ერთი წუთით არ შეხვიდე
-გისმენ რა მოხდა
-ლუკა მარიამთან ახლოს მივიდა ხელი ჩასჭიდა და მწვანეთვალებში ჩახედა
-გახსოვ მითხარი საყავრელი ადამიანის თვალებში შეგიძლია ყველაფერი დაინახოო.მე დავინახე მართლა დავინახე და ასე გაჩერრება უბრალოდ აღარ შემიძლია გეფიცები იგივეს რომ არ ვგრძნობდე შენგან ამას არ გეტყოდი უბრალოდ არ შემიძლია ვერ ვუყურებ როგორ უყურებს შნს მწვანეთვალებს სხვას ვერ ვუყურებ როგორ გბურღავნე თვალებით არ მინდა სხვა შნთან ერთად დავინახო ჩმი მომავალი შენ ხარ მარიამმ შენს გამო ყველას და ყველაფერს დაუპირისპირდები ჩემს სიცოცხლე მოგიძღვნი ხელს ჩაგჭიდებ და არასდროს გაგიშვებ.შენ მზის სხივი ხარ ჩემს ცხოვრებაში,შენ მინათებ გზას წყვდიდად სადაც სიბნელეა.შენი ერთი ღიმილი მაბედნიერებს,შენ რომ ცუდად ხარ მეც მტკივა შენზე მეტად მტკივა.მარიამ ქავთარაძე შემიყვარდი ამქვეყნად ყევლაზე და ყველაფერზე მეტად შემიყვარდი.
მარიამი იდგა გაქვავებული მხოლოდ ერთი რამ ჩაესმოა ყურებშე შემიყვარდი შემიყვარდი და მეტი არარფერი ჟრუანტელმა დაუარა მაგრამ ვერგაეგო რატომ დარწმუნებული არ იყო რომ უყვარდა არ იცოდა რას გრძნობდა ლუკას მიმართ ვერ ადგებოდა და ვერ ეტყოდა მიყვარხარ რადგან ასე არ იყო ან იყო და თავა არ იცოდა სული ქაოსი ტრიალბდა მის თავში ვერაფერი გაეგო
-მარიამ კარგად ხარ? ვიცი დაიბენი არ მოელოდი
-ლუკა...მე...არ ვიცი არვიცი მართლა არ ვიცი რას ვგრძნობ შენს მიმართ ვერაფერს თქო რომ გითხრა მოგატყუებ მაგრამ არარის ეს სიყვარული არ მინდა დაიტანჯო და შნც ისევე გეტკინოს გული როგორც მე მატკინეს...
-შენ შეგიძლია იფიქრო იმდენი ხაი რამდენიც დაგჭირდება მე დაგელოდები თუნდაც მთელუ ცხოვრება მომიწიოს ლოდინი გეფიცები დაგელოდები
-რატომ ხარ ასეთი კარგი?
-მე არა ეს შნ ხარ ასეთი კარგი ახლა კი წამოდი შგცივდება სახლში შევიდეთ
....................................................
გონებაში იბეჭდიდა ყევლა სიტყვას ლუკას ყოველ ჩახუტებას და ნათვამ მიყვარხარს უნდოდა კიდევ ერტხელ გაეგო.მისგან ეს სიტყვები
როგორ არ უდოდა სიკვდილი არ უნდოდა დანებებულიყო მაგრამ არავინ იცის რას გვიმზადებს ცხოვრება .ყოველთვის მაშინ გვაცლის უკანსაკნელ ძალას რომელიც ასე გვჭირდება.მაგრამ იმედი არასდრო არ უნდა დავკარგოთ ყოველტვის არის გამოსავალი.