ათ წუთში გზაშ ვიყავით, ისეტი სისწრაფით მივდიოდი სამი საათიც არ დაგვჭირდა. ლაშა კი შემიწუხდა ლამის მანქანაში მაგრამ არ ვღელავდი მაგაზე. საავადმყოფოში შევედით და კედელთან ჩაკეცილი ოთო რომ დავინახე მე თვითონ ჩავიკეცე ლაშას მკლავებში. თუმცა ამის დრო არ იყო, აშკარად კიდევ ერთი სირთულე დაატყდათ თავს . ოთოსთან ლაშამ მიმასწრო, მასთან ჩაიმუხლა და თავი ააწევინა, თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა , ძარღვები დაბერილი, ფერმკრთალი იყო და კანკალებდა
-რა მოხდა ოთო
-ის .. ღმერთო ის ლაშა ცუდად ვარ აღარ შემიძლია - სიტყვებს ძლივს ამბობდა, ვერ სუნთქავდა
-შემომხედე და თავს ზალა დაატანე, უნდა გამაგრდე გესმის? ამიხსენი რა ხდება ასეთი განუკურნებელი არაფერია წავიყვანთ სხვა ქვეყანაში არ ვიცი ყველაფერს გავაკეთებთ
-მკურნალობა არ სჭირდება ,ავად არ არის ფეხმძიმედაა და მე არ ვიცი ... არ ვიცი რა გავაკეთო როგორ უნდა ვთხოვო ამ ბავშვის გაჩენა .როგორ ამით ხომ ყველაფერს ავურევ ,მაგრამ ვერ მოვკლავ ვერ დავუშვებ ჩემი შვილი მოკვდეს არ ვიცი არაფერი არ ვიცი და შეიძლება გავგიჟდე
არ მეგონა მსგავს გამოუვალ მდგომარეობაში თუ ჩავვარდებოდით. უკვე მეც შევწყვიტე ფიქრი, არადა მეგონა სხვის მოედანზე გადაწყვეტილების მირება უფრო მარტივი იქნებოდა. მე კი ვერაფერს ვფიქრობდი . ლაშას მივანდე ოთო მე კი ექიმს გავესაუბრე , ანას მდგომარეობა სტაბილური იყო, სისხლდენის მიუხედავად ბავშვი მაინც კარგად იყო .თუმცა დაკარგვის შანსი მაინც არსებობდა. მას ჯერ კიდევ ეძინა ასე რომ არაფერი იცოდა . პალატაში შესვლამდე ბიჭებთან გავჩერდი, ოთო უკვე მშვიდად იჯდა . ლაშამ მიპასუხა მის ნაცვლად
-ბავშვი უნდა რომ დაიბადოს
-თუმცა ანას გადასაწყვეტია და ვინ ეტყვის
-არ ვიცი მე ვერ ვეტყვი
-მე კი ვფიქრობ რომ შენ უნდა უთხრა, გინდა მამა გახდე და ძალა კიდევ არ გაქვს ,პატარა ბიჭივით იქცევი ყველაფერს დინებას რომ ანდობს ქარიშხლის დროს . ეს სისულელეა და აუცილებლად ჩაიძრები ღრმად ფსკერზე. დროა გამოფხიზლდე და იბრძოლო , რადგან მარტო ხარ და არავინ გყავს თუ ანას და ბავშვს არ „დაისაკუთრებ“ სამუდამოდ .
-კესარია
-ლაშიკო მე და შენ მხოლოდ გვერდით დგომა გვევალება და აა წინა ხაზზე ბრძოლა იმ ომში რომელიც სხვამ წამოიწყო ჩვენ ვერ გავიმარჯვებთ . უკვე შვიდი საათია , ექიმმა თქვა რომ ანა ორ საათში გაიღვიძებს. ჩვენ გავალთ ტანსაცმელს მოვიტანთ წამოგიღოთ რამე?
-არა არაფერი
-თუ გინდა დავრჩები კესოს გავუშვებ
-არა წადით კარი ღიაა დაკეტვისთვის არ მეცალა
-კარგი ,მალე დავბრუნდებით
შენობიდან როგორც კი გავედით მაშინვე ღრმად ჩავისუნთქე გრილი ჰაერი და მანქანას მივეყრდენი
-მე დავჯდები , დაიღალე ხო?
-არაუშავს ,მთავარია ამათ მოაგვარონ. შენი აზრით ანა რას გადაწყვეტს
-მის ადგილას ვერ წარმოვიდგენ თავს , შენ ?
-მე გავაცენდი
-ბავშვს რომელიც ყოველთვსი გაგახსენებს ჩასახვის მომენტს?
-ბავშვს რომელიც ჩემი ნაწილია და სანსს არ დავკარგავდი დედობისგან მიღებული სიამოვნების . თუმცა ეს მე ვარ 28 წლის ქალი და არა 17 წლის ბავშვი რომელსაც ცხოვრებაში არცერთხელ მიუხია ბედნიერება, არცერთხელ უგემია ცხოვრების სიტკბოება და უამრავი გეგმა აქვს რისი შესრულების ნებაც ახლა ჰქონდა
-თუმცა ოთო დაარწმუნებს. ვიცი არ დაუშვებს ბავშვის სიკვდილს
-იმედია ამჯერად მაინც გამოიჩენს სიმტკიცეს
-დარწმუნებული ვარ ბავშვი ყველაფერს შეცვლის .
სახლიდან ანას ნივთები წავიღეთ და უკან დავბრუნდით. ოთო პალატაში იყო ,მძინარე ცოლს უყურებდა და ღმერთმა უწყის რაზე ფიქრობდა იმ წამს. ნივთები დავტოვეთ და დერეფანში გავედით. უკვე გამოიღვიძებდა ამიტომ სჯობდა ოთო ყოფილიყო იქ .

ქუთუთოები დამძიმებული ჰქონდა, კუნთები დაჭიმული და ტკივილს გრძნობდა , სიმძიმეს და ტკივილს თუმცა ვერ ხვდებოდა კონკრეტულად რა აწუხებდა. თვალები გაახილა და როცა მიხვდა სადაც იყო გვერდით მყოფ ოთოს შეხედა
-როგორ ხარ?
-არ ვიცი ,ცუდად არა . აქ რა მინდა? -პირი უშრებოდა და საუბარი არ შეეძლო
-გონება დაკარგე და აქ დაგტოვეს. ახლა ექიმი გაგსინჯავს და დანიშნულებას მოგვცემს
- წყალი მინდა
-ახლავე - მაშნვე წამოდგა და ფრთხილად დაალევინა. ექიმი მალევე შევიდა , რამდენიმე ანალიზის პასუხი გააცნო , დანიშნულება მისცა და წავიდა.
-ოთო რა ხდება ? წოლითი რეჟიმი ,არა დატვირთვა, სწორი კვება . არა ნერვიულობა ეს ყველაფერი . მახსოვს რომ მუცელი მტკიოდა დილიდან მაგრამ ვიფიქრე ..თუმცა რა მნიშვნელობა აქვს
-რა იფიქრე სისხლდენა გქონდა ხო? გეგონა ციკლი გქონდა და არაფერი თქვი . მთელი დღე გტკიოდა და ითმენდი?
-ტკივილის შეგრძნება შესუსტებული მაქვს . მითხარი რამე სერიოზულია? მალე თქვი თორემ რომ ვფიქრობ ვგიჟდები იმედია ის არა რასაც ვფიქრობ ხომ?
-ანა ... ვიცი რომ ჩვენი ურთიერთობა საშინლად დაიწყო , ყოველთვის ცუდი მოგონება გექნება და ვერასდროს მაპატიებ მაგრამ...
-პირდაპირ მითხარი რა ხდება .უბრალოდ მითხარი
-შენ ფეხმძმედ ხარ
-არა ...შეუძლებელია ასე არ დამცინებდა ღმერთი ასე არ თამაშობს ეს უკვე მეტისმეტია, ზედმეტია არა შეცდომაა - ნამდვილი ისტერიკა დაემართა , ოთომ ვერ დაამშვიდა , ექიმებმაც ვერაფერი მოახერხეს სანამ ნემსი არ გაუკეთეს და ერთიანად მოდუნდა, თვალები დახუჭა და კვლავ დაიძინა. ოთო კი ჩიხში იყო, საიდანაც გამოსავალს ვერ ხედავდა . მხოლდო ერთი იცოდა , ბავშვი აუცილებლად დაიბადებოდა და ამისთვის ყველაფერს გააკეთებდა.
დერეფანში გამოვიდა და სკამზე ჩამოჯდა
-ხმა გვესმოდა ,ძინავს?
-ხო და რომ გაიღვიძებს მერე დაველაპარაკები. თქვენ წადით დაისვენეთ ,მე თვითონ მივხედავ აზრი არ აქვს თქვენს აქ ყოფნას .მართლა .თუ რამე დაგირეკავთ
-კარგი წავალთ მაგრამ მოგვიანებით მოვალთ .
-მადლობა რძალო- ჩამეხუტა და ოდნავ გამიღიმა.
სახლში დავბრუნდით. შხაპი მივიღე ,ტოსტი ვჭამე და დაღლილი მივესვენე საწოლზე. ლაშაც მალე შემომიერთდდა და ორივეს ჩაგვეძინა.

ანა ამჯერად მშვიდად იყო. როცა გაიღვიძა არც კი შეუხედავს ოთოსთვის . პირდაპირ ექიმს დაელაპარაკა და მდგომარეობას გაეცნო. შემდეგ ტანსაცმლის არება დააპირა,თუმცა ვერ შეძლო და ოთომ მიაწოდა.
-დაგეხმარები - ხმა შეცვლილი ჰქონდა ,თვალები წითელი, უპეები ჩაშავებული , საერთო ჯამში საშინლად გამოიყურებოდა. ანას არ გაუპროტესტებია ოთოს გასაკვირად. ძალიან ნელა მოქმედებდა , ჩააცვა და მხოლოდ მაშინ დააკვირდა -მითხარი რამე გთხოვ
-როგორც კი წამოვდგები ექიმთან მივალ და აბორტს გავიკეთებ
-ამას არ გააკეთებ
-ხელს რა შემიშლის . ორი თვისაა და ხელსაყრელი დროა აბორტისთვის გართულება არ მოყვება, ჯერ ჩამოყალიბებულიც კი არ არის
-ისე ნუ ლაპარაკობ თითქოს უსულო ნივთი იყოს და უბრალოდ უნდა დაამსხვრიო
-ასეც შეიძლება ითქვას
-შენ ასეთი არ ხარ. შენ ვერ მოკლავ საკუთარ შვილს
-საკუთარ შვილს კი არა ძალადობის ნაყოფს ვკლავ, ვკლავ იმ ღამის გადმონაშთს რომ სამუდამოდ შემეძოს შენგან წასვლის შემდეგ ყველაფრის დავიწყება , წარსულში დამარხვა და ახალი ცხოვრების დაწყება. რომ შევძლო ბედნიერად ცხოვრება თუ არა გაგება ბედნიერების შეგრძნება მაინც. ამ ბავშვს ვერ გავაჩენ , ყველაფერი დაიშლება ყველაფერი ყველა გეგმა ,სურვილი და სამუდამოდ დავრჩები იმ კოშმარში რატომ არ გესმის. შენ ხომ ნანობ ,ხომ გესმის ამას რატომ ვერ იგებ
-ყველაფერს გავაკეთებ რაც გინდა უბრალოდ გააჩინე გთხოვ , გეფიცები არაფერში შეგიშლის ხელს, გევედრები ნუ მოკლავ .უბრალოდ დაივიწყე ყველაფერი და მხოლოდ შეიგრძენი, შენ ხომ გიყვარს ფეხმძმეები,ბავშვებზე გიჯდები გთხოვ საკუთარ შვილს ნუ მოკლავ მერე ინანებ ,მაგრამ ვეღარაფერს შეცვლი.ნუ დაიმძიმებ სულს ასეთი ცოდვით. მხოლოდ შვიდი თვე დარჩა . შვიდი თვე და გეფიცები ყველაფრისგან გაგანთავისუფლებ, ნებისმიერ რამეს მოგცემ რაც გინდა ყველაფერს უბრალოდ გააჩინე
-არაფერი არ მჭირდება . თუ გავაჩენ შენ არ დაგიტოვებ . ჩემს შვილს არავის მივცემ არასდროს და ეგ არც იფიქრო . ამიტომ შეუძლებელია
-კარგი ! აღარაფერს გეკითხები არც გთხოვ . არაფერი მაინტერესებს ეს ბავშვი გაჩნდება მე მამა გავხდები შენ დედა და თუ არ გინდა მხოლოდ მე გავხდები მამა შენ კი იცხოვრებ თავისუფლად. ახლა კი მივდივართ , დასვენება გესაჭიროება
-ხელი არ მახლო
-ვერ დადგები ამიტომ ტყუილად არც ეცადო ! - ხელში აიყვანა და გულზე მაგრად მიიკრა
-უფლება არ გაქ ცხოვრება სამუდამოდ დამინგრიო
-შენ კი უფლება არ გაქვს ჩემი შვილი მოკლა . კამათს აღარ ვაპირებ , რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ
-და გგონია რომ დაგემორჩილები?
-არ მგონია. ნამდვილად დამემორჩილები -მანქანაში ჩასვა და თავად საჭესთან დაიკავა ადგილი. სახლში მისვლის წამიდან ყველაფერს აკონტროლებდა, წამლები დაალევინა, საჭმელი მოამზადა, მართალია თითქმის გადაწვა სამზარეულო, მაგრამ გემრიელი გამოუვიდა.
-უნდა ჭამო და ბავშვივით ნუ იქცევი ძალიან გთხოვ,გავსინჯე უკვე და გემრიელია მართლა
-აქამდე მუნჯი იყავი ახლა დაიწყე ლაპარაკი? როგორ მიყურებ თვალებში აღარ გრცხვენია? უი დამავიწყდა შენ ხომ არაფერი აგხსოვს
-ანა გეყოფა და ჭამე რას აპირებ იშიმშილო და ასე მოკლა ბავშვი? სულ გაგიჟდი?
-არ მშია რატომ არ გესმის . მინდა დავისვენო, დავფიქრდე დავიძნო. 17 წლის ვარ რას ითხოვ ჩემგან
-არაფერს . სულ ცოტა ჭამე და დაიძინე .
-ეს არ მინდა
-აბა ? მითხარი და მოგიტან
-ვაშლი მინდა უბრალოდ
-კარგი იყოს ვაშლი - აჰა მიირთვი და დაიძინე . - ლანგარი გაიტანა და გავიდა. ცოტა ხანშ დაბრუნდა ანას უკვე ეძინა. ის კი როგორც ყოველთვის იქვე ჩამოჯდა და უყურებდა. მერე ფრთხილად შეეხო მუცელზე , დაიხარა და აკოცა
-გაიწიე და გადი საერთოდ აქედან
-მაპატიე მეგონა..
-მეძინა უბრალოდ ვგრზნობ შენს შეხებას და სანამ ვაღებინებ მოშორდი აქედან. მშვიდად მინდა ყოფნა და არა შენს გარემოცვაში
-და ახლა რას აპირებ ჩემს გაგიჟებას მსგავსი საუბრით? როგორც გინდა
-გამოცნობა სინამდვილის და აზრვნება ახალი თვისება გაქ?
-არა ჩემო კარგო ყოველთვის მქონდა .უბრალოდ შენ მოგიწევს ჩემი გაცნობა
-შესანიშნავად გიცნობ . იმაზე უკეთ ვიდრე ყველა სხვა
-ამდენი შხამი ბავშვს ავნებს ,კარგია რომ ანთხევ
-შენს ადგილას ცინიზმის ხასიათზე არ ვიქნებოდი
-ჩემს ადგილას ვერასდროს იქნები საბედნიეროდ
-აფექტის მდგომარეობაში რომ მოგკლა რამდენს მომისჯიან ვითომ ,თან არასრულწლოვანი ვარ
-ამ პატარა ბავშვს რა აზრები გაწუხებს ღმერთო ჩემო
-აბაა? ნუ იტყვი რამ გამინადგურა ასე სული
-იძინებდი მგონი
-სურვილი გამიქრა . ბავშვისთვის საზიანოა რომ ავდგე და რა გავაკეთო?
-ნუ თუ მიმიღებ შემიძლია რამდენიმე ვარიანტი შემოგთავაზო
-სხვა რა გზაა? გისმენთ
-ფილმს ვუყუროთ ლეპტოპს მოვიტან , რამე გადაცემას ვუყუროთ , ვითამაშოთ რაც გინდა ეს კი საკმაოდ ვრცელი სიაა ხო
-თამაშის სურვილი არ მაქვს ფილმს ვუყუროთ თუმცა რაღა ვუყუროთ ვუყურებ
-მაგდებ?
-ვაიმე არ მითხრა რომ ჩემთან ერთად გინდოდა ყურება, ხომ არ ჩაგეხუტო და გაკოცო ,მერე შენ მუცელზე მომეფერები და ბავშვს ელაპარაკები. საერთოდ არ მინდა შენი ხმა გაიგოს
-არაჩვეულებრივი აზრია
-რას აკეთებ ...არ გაბედო შეხება
-უბრალოდ ვწვები - ლეპტოპი მუცელზე დაიდო და ფილმი ჩართო - შენ მუცელზე არ შეიძლება ლეპტოპი მძიმეა და ისედაც შეგაწუხებს
-ასე ვერ ვუყურებ და აუცილებელია რომ მოვიწიო მე კი ეს არ მინდა და ახლა ამაზე უნდა მომისალო ნერვები და მანერვიულო?
-და რომ გკითხოს კაცმა ბავშვის მოკვლა გინდოდა
-და რას მეკითხებოდი მერე . აღარ მინდა ყურება წადი უნდა დავიძინო . - ზურგი აქცია და მართლა დაიძინა. თუმცა ოთო არსად წასულა ,ლეპტოპი გადადო და მთელი დღის დაღლილობა მოიხსნა, ძალიან ფრთხილად მოეხვია მის თმაში ჩამალა სახე და სურნელი ღრმად შეიგრძნო. ამ მცირე დროში ისე ჰქონდა დამახსოვრებული მისი სურნელი უკვე ლომკა ჰქონდა მის გარეშე.
ანამ ,როცა გაიღვიძა სასიამოვნო სურნელი იგრძნო და თვალები სწრაფად გაახილა. სიმხურვალე იგრძნო და უკან მიიხედა, ოთოს ისე ეძინა არ ეხებოდა, მხოლოდ თმას . ხელები მკერდთან ჰქონდა გადაჯვარედინებული ძილში რომ არ შეხებოდა და დაძაბულს ეძინა, სახეზეც კი ეტყობოდა როგორი დაღლილი იყო. ნელა წამოჯდა,მეცლის არეში ისევ გრძნობდა ტკივილს ,წამოდგომა რომ დააპირა მაშინვე წვდა მაჯაში ოთო
-სად მიდიხარ
-სააბაზანოში არ შეიძლება?
-მე წაგიყვან
-ასე უნდა მატარო ახლა ?
-მე თუ გაწხებ ექთანს დავიქირავებ და ის მოგივლის
-შეიძლება გავგიჯდე ვიღაც ქალი მაკლია ახლა სრული ბედნიერებისთვის
-აბა აქ ვარ და მადროვე - სააბაზანოში დასვა და გავიდა - დამიძახე და შემოვალ. ანა გესმის? ანა
-არ შემოხვიდე იდიოტო მესმის და თუ დამაცდი კარგი იქნება
-ერთხელ გამიხეთქავ გულს და მერე დაისვენებ -ჩუმად თქვა და კედელს მიეყრდნო . რამდენიმე წამში დაუძახა ანამ ,უკვე პენუარი ეცვა და თმებიც გაშლილი ჰქონდა . ფრთხილად აიყვანა ხელში ძალიან ნაზად ეხებოდა . საწოლზე დააწვინა და საბანი გადააფარა
-ამჯერად უნდა ჭამო იცოდე
-კარგი მშია ისედაც .რის გაკეთებას აპირებ
-მე არაფრის
-აბა? დამხმარე მოიყვანე?
-ხო და მოამზადა უკვე როგორც ვიცი ჩავალ ამოვიტან . წამლებიც უნდა დალიო -მალე დაბრუნდა სინით ხელში და მიაწოდა . წამლებიც დაალევინა ,თვითონ კი უკვე თავისად ქცეულ სავარძელში იჯდა დაქანცული და ძალაგამოცლილი.
-შეგიძლია წაიღო და წახვიდე ცოტა ხნით
-რას ვაშავებ ვერ ვხვდები ჩუმად ვზივარ ჩემთვის
-ხმამაღლა სუნთქავ
-კარგი რა ანა
-აუ გავგიჟდე შეიძლება ორი დღეა ეს გაცვია, არ გიჭამია, არ დაგიძინებია იმ ერთ საათს თუ არ ჩავთვლით და რას ჩამომიჯექი აქ ჭოტივით . მოშორდი აქედან ჭამე მოწესრიგდი დაიძნე და მოდი მერე ან დარჩი საერთოდ .თუ ჩამაკვდი ხელში მაინც არ ავდგები და იქნები დიდხანს იატაკზე უგონოდ
-და ექიმობას აპირებ შენ?
-ჰიპოკრატეს ფიცამდე ბევრი მაკლია და კიდე აქ ხარ შენ?
-მივდივარ ქალბატონო არის მივხედო თავს
-ისე მეუბნება ვითომ ძაან მაინტერესებს-ტუჩები დაბრიცა და გვერდი იცვალა . რომ შემოხვალ თუ არ შემეხები დამავალებ, ძილი მიტყდება ეგრე.
ოთოს გაეღიმა მის ბავშვურ ქცევაზე და ოთახიდან გავიდა. საშინლად იყო დაღლილი. ჩვენც მივედით და პირდაპირ ანასთან ავედი . გვერდით დავუწექი და ველაპარაკებოდი. ხასიათზე მოვიდა ჩემი გოგო
-კიდევ აპირებ აბორტის გაკეთებას?
-არც ვაპრებდი - უცებ მითხრა და წარბები მაღლა აზიდა
-აბა?
-ის უბრალოდ შოკი იყო .მერე რომ ვუთხარი აბორტს გავიკეთებთქო მისი რეაქცია მაინტერესებდა ,სიმართლე გითხრა არ ველოდი ასე თუ მოიქცეოდა. საერთოდ დავიბენი,ვერ ვხვდები როგორი ადამიანია, ის ღამე რომ არ მახსოვდეს მასზე უკეთესი ადამიანი არავინ იქნებოდა ,მაგრამ მახსოვს და არც არასდროს დამავიწყდება. იმედია ბავშვი ჯანმრთელი იქნებაროგორც ვიცი იმ ღამით ნარკოტიკის ზემოქმედების ქვეშ იმყოფებოდა და საერთოდ ისე იქცეოდა მარტივი და უბრალო ნამდვილად არ იყო. ღმერთის იმედი მაქვს რომ ასეც არ დამსჯის უკვე მართლა მეტისმეტია და მგონია რომ ვეღარ გავუძლებ.ისიც აღარ ვიცი როგორ მოვექცე ვეჩხუბო თუ უბრალოდ შევეცადო შეგუებას. ხასიათიც ცვალებადი გამიხდა ,ახლა ვხვდები ამდენს რატომ ვჭიკჭიკებდი,მერე ვბრაზდებოდი
-მოიცა ეგეც ხდება ფეხმძმობის დროს?
-კი იმიტომ რომ ზოგადად მთელი სისტემა იცვლება, ყველა სხვადასხვანაირად გამოხატავს . მე მაგალითად ტოქსიკოზი არ მაქვს , გონებაც მხოლოდ გუშინ დავკარგე ისიც გადაღლის გამო დენა მქონდა და ამიტომ . გოგონებს კი ტოქსიკოზი აქვთ როგორც ვიცი და სულ სხვადასხვა საჭმელი უნდებათ
-ხო მაგას ნუ მკითხავ დაარბენინებენ ბიჭებს ,მაგრამ ანაბელს საერთოდ არაფერი სჭირს მსგავსი . უბრალოდ მოთენთილია და ეძინება ხშირად. ლილეს მონდომებით არაფერი უნდება უბრალოდ ყველა მძაფრ სუნზე ღებინება ეწყება
-ისე ყველა ფეხმძიმედ ვართ შენს ირგვლივ
-მაგას ვიძახდი გუშინ .ლილეც ფეხმძმე რომ აღმოჩნდა,ნამდვილი ეპიდემიაა და მხოლოდ მე დავრჩი-თქო .ძალიან კარგია ერთი ქალი საღად ხომ უნდა ვაზროვნებდე. რომელიმე რომ იმშობიარებს რომელიმე რა სოფოს უწევს მალე . მერე მეც მინდა ეგ ეპიდემია შემეყაროს - ანას მუცელს მოვეფერე და გავიცინე- ისე ორი თვის ხარ ხომ? წოლითი რეჟიმი რამდენ ხასნ გექნება
-ერთი თვე თუ არაფერი გართულდა ,თან ჩამოყალიბებას იწყებს და გავიგებთ ყველაფერს .
-ნუ გეშინია ჩემო ლამაზო ყველლაფერი კარგად იქნება
-შანსი ძალიან დიდია და მეშინია .თუმცა მაინც ვერ მოვკლავ არ შემიძლია , საკუთარ შვილს ვერ მოვკლავ -ჩავეხუტე და ვაკოცე ,ცოტა დამშვიდდა ,შემდეგ საუბარი განვაგრძეთ და ბიჭებიც შემოვიდნენ . ანუშკამ მაშინვე გაუღიმა ლაშას ,ისიც მოეხვია .
-როგორ ხარ რძალო?
-კარგად .თქვენ რომ ჩამოხვედით სვანეთიდან მეწყინა. მეც მინდოდა წამოსვლა ახლა ვერ წამოვალ და თქვენ მაინც დაბრუნდით,რომ დატოვეთ მარტო ისინი
-აბა? დავულაგე ყველაფერი გავწყდი წელში,ახლაც მტკივა ხხერხემალი თითქოს რაღაც მძმე მაწევს და ისინი დავტოვე იქ ამდენი ფეხმძმე და არცერთი დალაგებული ჭკუის
-შენი დამატებაღა აკლდათ
-უკაცრავად რა ეგ გადარეული გოგო შენი ცოლი რომ არის ხომ არ გავიწყდება .არ გამაბრაზო ახლა
-კარგი ხო ჩუმად ვარ .ამ ბოლო დროს სულ მიბრაზდება რძალო იქნებ შემიფაროთ ,მგონი სახლიდანაც გამომაგდებს მალე და თბილისში მეტის ახლი მე არ მაქვს
-იფიქრე აქედანვე ვის შეეხიზნები , სწორი გადაწყვეტილებაა
-ხასიათის ცვლილება რითაა განპირობებული?
-ასე რატომ მიყურებ ქალბატონო, მე რა ვიცი ხასიათია და იცვლება , ამდენი დატვირთვა მიიღო , სიხარული,ნერვიულობა აჯიოტაჟი
-კარგი ჩუმად ვარ - ხელები მაღლა აწია დანებების ნიშნად ანიმ და გაიცინა .როგორი საყვარელია რომ იღიმის . ნამდვილი ანგელოზია ეს ბავშვი . ამათი შვილი რომ წარმომიდგენია საოცრება იქნება თუმცა თვალებს ვერ ვხვდები როგორი ექნება ანას ცისფერი აქ ოთოს მწვანე .საინტერესოა ,ნუ ცხვირი ყველა ვარიანტში კარგი ექნება ,ნუ ოთოს ცოტა კეხი კი აქ მაგრამ აშკარად დარტყმისგან . სახატავი მინდა რა და დავხატავდი ამათ მომავალ ბავშვს . მოკლედ რა გადარეული ვარ რა რა ბავშვის დახატვა. ისე ჩემი და ლაშიკოს ბავშვი როგორი იქნება ნეტავ? მინდა ლაშიკოს გავდეს ,აბა მე რატომ უნდა დამემსგავსოს .მასსავით მწვანე თვალები უნდა ჰქონდეს , ლამაზი ცხვირი, დიდი ტუჩები და საოცარი ღიმილი . ნუ ჩემი ხასიათი და საოცრება იქნება ,თუმცა ჩვენი შვილი ყველა შემთხვევაში გადარეული იქნება და გავუგებ დედაჩემს ,რისი გადატანა მოუხდა ჩემი გაზრდის დროს. რა ფიქრებშ წავედი საერთოდ ,ლაპარაკობს ხალხი მე კიდე სად დავფრინავ, თითქოს ველოდები უკვე ბავშვს და მეტი აღარაფერი დამრჩა საფიქრალი იმის გარდა თუ ვისი თვალები ექნება.
წამოსვლამდე მივხვდით რომ ამათ აღარ დავჭირდებოდით ,ისედაც რა გავაკეთეთ მაგრამ მაინც და სვანეთში დავბრუნდით. ყველას ეძინა თუმცა არა ჩემი ძამიკო ფუსფუსებდა სამზარეულოში და კვერცხს წვავდა ყველთან ერთად.
-რაო ძამიკო დაიწყო უკვე პრეტენზიები ცოლუკამოო?
-დაბრუნდით? ან წასვლა რა იყო? მოაგვარეთ საქმე?
-კი ყველაფერი კარგადაა ოთო და ანიც ბავშვს ელოდებიან ნუ ცოტა დიდია შენს შვილზე მაგრამ რა იცი როდის დაიბადებიან. აუ მეც მშია და ვერ გამინაწილებ?
-თუ ღმერთი გწამს მთელი დღეა გაბრაზებულია და აღარ ვიცი რა გავაკეტო, შეიძლება ისიც მითხრას დაგენანა და ერთი შეწვი მარტოო
-ვაიმე ცუდად ვარ რა დღეში ხარ გიუუშ .წავალთ ჩვენ დავიძინებთ დავიღალეთ
-მოიცა თუ გშია სად მიდიხარ. დაჯექი მანდ მე გავაკეთებ რამეს და მიირთვი- ჩემი ყურადღებიანი ბიჭი,როგორ ზრუნავს ჩემზე . გიო წავიდა ლაშიკომ განაგრძო ფუსფუსი, ჩაი მოამზადა ,ტოსტი და მივირთვი გემრიელად. შემდეგ საძინებელში ავედით და გათიშლებს ჩაგვეძინა.
დილიდან შევიტანე აჟიოტაჟი სახლში. გოგონები დაფუსფუსებდნენ, ბავშვები თამაშობდნენ, ნუ მარიამი და დამიანე სულ კამათობდნენ. ბავშვებთან მივედი და ვატოს კესო რომ დავინახე ინფარქტი მივიღე .
-კესო? აქ საიდან გაჩნდი?
-გიორგი ბიძიამ დაპატიჟა ლიკა დეიდა და ვატო ბიძია - ლუკამ ჩამისხაპუნა უცებ და ბავშვს ხელი ჩაკიდა რომ არ წაქცეულიყო -ხო საყვარელია კესო?
-კი ძალიან -უცებ ავდექი და ეზოში მიმოვიხედე. ყველანი მაგიდასთან ისხდნენ, გოგონები აწყობდნენ. ლაშიკო რომ დავინახე იქვე ჰამაკში მშვიდად მწოლიარე ამოვისუნთქე, ბოლო ჩვენი კამათი რომ გამახსენდა შემეშინდა. მათკენ წავედი ,ლიკას იმხელა მუცელი აქვს მის ადგილას ამხელა გზაზე არ წამოვიდოდი ნამდვილად . ნუ ბავშვი კარგადაა მთავარია და რა ჩემი საქმეა. რომ დამინახა გამიღიმა და წამოდგომა დააპირა
-იჯექი ,როგორ ხართ?
-კარგად შენ?
-მე დაჩაგრულად ვგრძნობ უკვე თავს - ხელოვნური ცრემლი მოვიწმინდე და ყველას ყურადღება მივიპყარი, ლაშამ იცოდა ასკარად რაღაცას რო ვმაიმუნობდი და მობილურის ეკრანზე არც მოუშორებია მზერა.- ყველა ფეხმძმედაა ჩემს ირგვლივ თქვენ ხომ ხართ და ხართ, ლაშიკოს ბიძაშვილიც ფეხმიძმედაა და უკვე მეორე ბიძაშვილის ცოლიც ერთადერთი მე ვარ ასე და საერთოდ რა საყვარლები ხართ .ნუ ღიპუცები და თქვენ ორს არაფერი გეტყობათ წუწუნს თუ არ ჩავთვლით
-გამისკდა გული მეთქი რას ამბოსბ რა უნდა-ცოტნემ გაიცინა და სოფოს მოეფერა -მერე ასეთი ღიპუცა რომ გახდე მაგარი ქმარი უნდა გყავდეს გენაცვალე ისე კი არაა
-იმიტო მუშაობდი ოთხი თვე დაუღალავად ხო?- ლაშიკომ არც ამჯერად მოგვაპყრო ყურადღება როგორც იცის ისე გაიცინა ირონიულად და ცოტნიკოს ენაა ჩააგდებინა
-მოკლედ რა ეს ორი სად შეხვდნენ ერთმანეთს
-რას გაიგებ ცოტნიკო ბედის ამბავია ყველაფერი. ვატო როგორ ხარ?- იმ წამს მოვიდა ვატო მაგიდასთან და მივესალმე, ამჯერადაც რომ არ ამომხედა ლაშამ.გავბრაზზდი. გვერდით მივუჯექი ჰამაკში და მობილური გამოვართვი. ვიღაც გოგოს სახელი რომ წავიკითხე იქ გავგიჟდი - ეს ვინ არის!
-მეგობარია ერთად ვსწავლობდით სკოლაში აქ
-და უფრო მეტ ყურადღებას იმსახურებს ვიდრე მე ?
- ახლა არ მითხრა მორიგი ეჭვიანობის შეტევა მაქო თორემ აქვე მოვიკლავ თავს
-ეჭვიანობის ხო? ვიღაც გოგო გწერს თვალს არ აშორებ ეკრანს და კიდე ეჭვიანობა გაწუხებს? მივწერ ახლა მეც ჩემს ძველ შეყვარებულს და მიყურე მშვიდად
-მიწერა რათ გინდა აგერაა და ელაპარაკე რაც გინდა არ მაქ პრობლემა
-ამას დამიხედეთ ერთი როგორაა დარწმუნებული საკუთარ თავში
-რა თქმა უნდა. შენგან განსხვავებით ვხვდები რომ ეს გოგო ყველანაირად ჩემი და ვისაც უნდა იმას ელაპარაკოს ჩემს მსგავსად ვერავის შეხედავს, ვერ იფიქრებს, იოცნებებს, ეყვარება - ყელში მკოცნიდა და თითებს წელზე მიჭერდა- გასაგებია ახლა?
- არა ვერაფერი ვერ გავიგე . ახსნა განმარტებას დაველოდები საძინებელში .რაც მალე მოხვალ მით უკეთესი თქვენთვის. ძალიან გაბრაზებული ვარ ! - მუხლი მეტად უხერხულ ადგილას გავაჩერე და თვალები დავუბრიალე
-კესარია სწრაფად წადი სანამ გავგიჟდი
-ანუ აქამდე მშვიდად ხარ? ძალიან ცუდი
-კესო გადი
-აღარ მინდა , ბავშვებთან ვითამაშებ თოჯინებით. შენ სათამაშო აღარ გინდა-გავუღიმე და ბავშვებთან ერთად დავჯექი მინდორზე . რა სავარელი ბავშვია კესო ,ნუ მარიამზე აღარაფერს ვამბობ საოცრებაა ნამდვილი . დიდხანს დავრჩებოდი მათთან ვიღაცას რომ არ წავეყვანე გაურკვეველი მიმართულებით. უკანა შესასვლელიდან ამიყვანა და საერთოდ მხარზე გამიდო
-მოკლავ ლაშა გამიშვი
-უკაცრავად მაგრამ თქვენ მოახდინეთ ჩემი გამოწვევა და მეტის მოთმენა მე არ შემიძლია
-ლაშა გეყოს - უკვე მეცინებოდათუმცა რა მაცინებდა ერთი ხელის მოსმით გადამაძრო კაბა და თითები მკერდზე გადამატარა . იცის როგორ გამაგიჟოს
-ვგიჟდები შენს კრუტუნზე
-უნდა შეგეძლოს მერე „აკრუტუნება“
-რომ მიწვევ ხომ იცი მერე რაც გემართება - ხელები გამიკავა და ისე მაკოცა მეგონა ტუჩებს მომაჭამდა...
ძალაგამოცლილი მივესვენე ლაშიკოს მკერდზე და კიდევ ვაკოცე. სუნთქვა ძლივს დავარეგულირე ,მაინც ამ თითებს ხო არ გააჩერებს რომ მოვისვენო ცოტა ხნით
-გააჩერე თითები ცუდად ვხვდები უკვე
-მერე როგორ ვგიჟდები მე შენს წამებაზე
-გეყოფა ახლა თორემ ცოტნეს რა გაუძლებს
-ძაან გაინტერესებს ახლა ვითომ
-ოო გამიშვი შხაპს მივიღებ ცხელა რატომღაც და მერე ჩავიდეთ
-კარგი მივიღოთ შხაპი
-იქაც არ მომასვენო ახლა -ტანსაცმელებს დავავლე ხელი და გავედი ოთახიდან.დერეფანში არავინ იყო მშვიდად შევედი სააბაზანოში და ისიც უკან მომყვა. როგორც იქნა გამოვაღწიეთ და ბედის ირონია მეტი რა გინდა ვატო არ დაგვხვდა დერეფანში? ოჰ როგორ მიყვარდა ამის გველური ჩაცინებები სხვებს რო აღადავებდა და ახლა როგორ შემძულდა უცებ? ბოროტმა ისე გაიცინა სიტყის თქმა აღარ იყო საჭირო. გავებუტე ვსიო აღარ ველაპარაკები მე მაგას
-მდინარეზე წასვლავ ვაპირებთ წამოხვალთ თუ დარჩებით კიდევ
-წამოვალთ აუ ლაშ იცი როგორი ლამაზი ჩანჩქერია? მდინარეზე კი ცივა მაგრამ არაუშავს მე მაინც ვბანაობ ხოლმე
-ვიცით ისედაც გიჟი რომ ხარ
-ვიღაცის ხმა მესმის და რა უნდა ვერ ვხვდები
-რა მინდა კი არა გოგონები რომ ჩამოვიდნენ წყალში შენტან ერთად არ ვიცი რას გიზამ
-ნუ ახლა შენც ეგშინია იქედან გადმოხტომა და რომელი ფეხმძიმე ისკუპებს-აი ხომ გამახსენდა მისი სუსტი წერტილი, სიმარლის ეშინია ვატუნას და იმხელა კლდიდან როგორ გადმოხტებოდა. ნუ მე კი ხშირად ვაკეთებდი იქედან სალტოებს და ეს სულ შეშინებული გვიყურებდა ქვემოდან.
-რა საზიზღარი გოგო ხარ რა .ეგ რომ არ წამომაძახო ყოველ ჯერზე არ შეგიძლია
-ლიკუნამ იცის?- გოგონებს რომ მივუახლოვდით გავხედე და წარბები მაღლა ავზიდე
-იცის ტყუილად გიხტის ეგ ჭინკები თვალებში
-უიმეე კარგი ხოო - ლაშიკოს ჩავეხუტე უფრო და ყელში ვაკოცე- შენ ხო გიყვარს ეგეთი ადგილები
-მიყვარს თან ძალიან .
ყველანი წავედით , შორს არ იყო ფეხით სავალი გზა ამიტომ გოგონებიც ნელ-ნელა ამოვიდნენ. საკმაოდ ცხელი ამინდი იყო სვანეთის პირობაზე. მაშინვე გავიხადე და ბიჭებს მივყევი
-კესარია გადახტომას აპირებ?
-აუ თორნიკე არ დაიწყო ახლა ხომ იცი როგორ მიყვარს ადრენალინს რომ გამოყოფს ჩემი ორგანიზმი - ნაპირთან დავდექი და ქვემოთ ჩავიხედე. გოგონები უბრალოდ ნაპირთან ისხდნენ და გვიყურებდნენ ,ვიდეოსაც იღებდნენ-აბა ვინაა ყოჩაღი და ვინ ისკუპებს პირველი,როგორც ადრე 20 წლისები რომ იყავით ნუ ცოტა მეტის .ეჰ დავბერდით უკვე ხედავთ?
-გადმოხტომას აპირებ?- ლაშამ ხელები მოხმვია და ისე შემომხედა ვიცოდი რასაც მეტყოდა
-აუ ახლა არ მითხრა საშიშიაო იცი რამდენჯერ ვარ აქედან გადამხტარი? გთხოვ რა
-ვიცი მაგარი გოგო რომ ხარ მაგრამ ახლა არ გინდა რა . იქნებ მანდ ჩვენი პატარა არის და ასე ავნებ- მუცელზე მომადო გახურებული ხელი და რატომღაც დავფიქრდი. -გთხივ არ გინდა რა
-კარგი ხო,. ნუ მიყურებ ასე , მეც რაღაცნაირი შეგრძნება მაქ და არ გადავხტები .მაგრამ არაფერს არ ნიშნავს ეს
-ჩემი ჭკვიანი გოგო - გაიცინა და ტუჩებზე დამეკონა- აბა გადავხტე პირველი ?
-მოცა ქვემოთ ჩავალ და მეც გადავიღებ .არ შემარცხვინო ლაშიკო- სიცილით ვუთხარი და ქვემოთ ჩავედი. კამერა მოვიმარჯვე .ბიჭები დადგნენ საწყის პოზიციებზე და რამდენიმე წამში ერთდროულად გადმოხტნენ .ნუ თითქმის ერთდროულად. მე კი საშინლად მომინდა მათ ადგილას ყოფნა ,თუმცა ჩემს ბიჭს ხომ უნდა დავუჯერო ხოლმე. ის დღე მაგრად გავატარეთ .ვუყურებდი ამდენი ფეხმძმე ქალის მოთხოვნებს და ვხალისობდი ბიჭების გამო. ამ თორნიკეს სულ როგორ უმართლებს რა .

ერთი კვირა გავიდა .ოთო და ანა ფილმს უყურებდნენ . შემდეგ საშინლად მოუნდა საზამთრო და წამოიყვირა კიდეც .ნუ ეს უბრალოდ იმიტომ რომ ოთოს რეაქციები ახალისებს მოწყენილობის ჟამს
-ვაიმეეე აღარ შემიძლია ძალიან ცუდად ვარ
-რა ..რა გტკივა? სად რატო მუცელი?
-აუუ როგორ მინდა საზამთროო
-რა გინდა? საზამთრო თუ გინდოდა ცოტა ადამიანურად ვერ მეტყოდი?
-უკაცრავად?
-კარგი მივდივარ გვაქ და მოგიტან
-რაც შეიძლება მალე თორე ცუდად ვხდები
-ცუდად ხდებოდი ხუთი წუთის წინ ქლიავის გამოც
-მიდიოდი შენ !
ოთო გავიდა და მალევე დაბრუნდა . საზამთრო დიდი სიამოვნებით მიირთვა ანამ შემდეგ კი სასწრაფოდ გაატანინა თეფში. ფილმი დასრულდა მას კი გაჩერება აღარ შეეძლო ,ამიტომ ოთო გაუშვა და დაიძინა. შუაღამით ხმა გაიგო ,ეს ნამდვილად არ იყო ოთო და სეესინდა, სანათი სულ ანთებული იყო თვალები ფრთხილად გაახილა . ოთახს თვალი მოავლო და დაინახა საბა რომელიც აივნის კართან იდგა და უყურებდა . ძალიან შეეშინდა და კივილი დააპირა
-ჩშ ჩემო პატარა არ იყვირო. უბრალოდ სანახავად მოვედი
-ახლა გახდი მზრუნველი ძმა? აქ რა გინდა ფული გამოგელია? დახარჯე მთლიანად?
-მე არ ამიღია ფული გეფიცები
-ანუ ახლა გინდა? ნარკოტიკისთვის გჭირდება ალბათ
-დამშვიდდი უბრალოდ შენი მონახულება მინდოდა, გავიგე რომ ბავშვს ელოდები . ახლა კარგად ხარ?
-არ ვარ კარგად შენ რომ გიყურებ და საერთოდ მითხარი რატომ მოხვედი და წადი. ხომ გითხრა ოთომ
-მე არაფერი მინდა უბრალოდ ნახვა მინდოდა
-რატომ გააკეთე ეს. შენ ხომ არასდროს მექცეოდი ცუდად . არ მიცავდი მაგრამ არაფერს მიშავებდი. შენთვის იყავი ახლა კი გამყიდე
-მამას იდეა იყო .არ დავთანხმდებოდი ,მე ფული არ ამიღია მათ აიღეს ვალი ჰქონდა არ ვიცი ისედაც აპირებდა მევალისთვის შენს გადაცემას . ოთოს დიდი ხანია ვიცნობ ვიცი როგორია და ამიტომ გადავწყვიტე ეს უკეთესი იქნებოდა შენთვის . თუ ისიც ცუდად გექცევა გეფიცები წაგიყვან აქედან.მაპატიე გთხოვ ყველაფერი მაპატიე, სიბნელეში ვცხოვრობდი ვერ დაგიცავი, ვერასდროს დაგიცავი მამაჩემისგან. ყოველთვის გვიან მოვდიოდი და ვერ გიცავდი ჩემო პატარავ
-არ მინდა ნუ მეხუტები. შენი არ მჯერა ,არ მჯერა არა
-არ იტირო გთხოვ ,გეფიცები მხოლოდ შენთვის გავაკეთე .მაპატიე გთხოვ
-გაპატიო ? არ მჯერა ვერაფერს გაპატიებ წადი აქედან.ფული თუ გინდა მოგცემ ,ბარათს მოგცემ და მთლიანად მოხსენი თანხა
-არ მინდა რატომ არ გესმის მინდა შევეშვა . ვიმუშაო და მოვშორდე ყველაფერს. შენ რაც დაგემართა ამას მერე მივხვდი რომ შეიძლება სიეთი რამ გავაკეთო რასაც ვერასდროს ვაპატიებ თავს .უბრალოდ მითხარი რომ კარგად ხარ და წავალ
-კარგად ვარ . ოთო არაფერს იშურებს . შენ სამკურნალოდ ფული გაქვს? რას აპირებ ასე ვერ მოერევი , ხომ უნდა იმუშაო
-ვმუშაობ უკვე , დაწინაურების პერსპექტივით .ერთმა ძველმა ნაცნობმა ამიყვანა, რომელსაც ერთ დროს დავეხმარე და მენდო . იმედს არ გავუცრუებ. სწავლას გავაგრძელებ და ჩემი პროფესიით შევძლებ მუშაობას იმედია
-შენ ბანკში? საოცარი სანახავი იქნება
-ნუ დამცინი პატარავ - გულში ჩაიკრა და აკოცა- ძალიან მიყვარხარ. შენ ჩემი ყველაზე ძლიერი და მაგარი გოგო ხარ .
-მეც მიყვარხარ და იმედს ახლა მაინც ნუ გამიცრუებ გთხოვ
კიდევ აპირებდა რაღაცის თქმას მაგრამ სახელური ჩამოსწია ვიღაცამ ნუ ვინ იქნებოდა ტუ არა ოთო. რამდენჯრმე სცადა შემდეგ დააკაკუნა
-ანა კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ რა ხდება?
-რატომაა კარი ჩაკეტილი?
-დამცხა და გამოცვლა გადავწყვიტე ახლავე ჩავიცმევ და გავაღებ
-რატომ ადექი , ხომ შემპირდი დაგიძახებო
ოთოს ბუზღუნზე საბას გაეღიმა, აკოცა დაიკოს და ისევ აივნიდან ჩავიდა. ანამ კარი გააღო და ოთოც მაშინვე შემოვიდა . აათვალიერა ანა და მერე თვალი მოაშორა, არაფერი უთქვამს უბრალოდ საწოლში დააწვინა და იქვე დაჯდა . ცოტა ხანს უყურებდა
-ასე რატომ მიყურებ ოთო? და საერთოდ ამ დროს რა გინდოდა ჩემს ოთახში
-სხვა არაფერი გაქვს სათქმელი იმის გარდა რაზეც იცი პასუხი?
-რა უნდა მქონდეს ღამის თუ დილის ოთხ საათზე სათქმელი გაგიჟდი? წყალი მომეცი ცხელა ძალიან
-გამომართვი და კარგად დაფიქრდი იქნებ არის რაღაც რაც უნდა მითხრა- ისე უყურებდა როგორც არასდროს, ანა დაიბნა, მისმა მზერამ მწყობრიდან გამოიყვანა. დააკვირდა და სეამჩნია როგორი დაძაბული და გაღიზიანებული იყო, აშკარად ვერ იკავებდა თავს
-არაფერი მაქვს სათქმელი შეგიძლია შუქი ჩააქრო და გახვიდე ან დაიკაო შენი ადგილი სავარძელში და გაიმრუდო ხერხემალი
-მე მაქვს სამაგიეროდ ! -მაჯაში წვდა და სანათისკენ წაღებული ხელი თავისკენ მიქაჩა
-მტკენ ოთო
-იქნებ შენც მტკენ მაგ ტყუილით , შუაღამით ხმა მაღვიძებს შენი ოთახიდან , გამოვდივარ ჯერ მგონია რომ მომეჩვენა მაგრამ არ მაქვს მოჩვენებები, კართან მოვდივარ და ჩაკეტილია, მერე მატყუებ სულელურად დაბნეულს ეგეც არ გამოგდის , იგივე პენუარით მხვდები რომელითაც დაგტოვე . ოთახში შენს სურნელს კიდევ ერთის ერევა აშკარად მძაფრი მამაკაცის სუნამოს სურნელი რომელიც აშკარად არ არის ჩემი .შემდეგ მატყუებ და მეუბნები რომ არაფერი ხდება . არაფერია როცა ცოლის ოტახიდან შუაღამით ვიღაც იპარება აივნიდან და სიჩქარეში ჯვარი უვარდება? საინტერესოა რას აკეთებდით ასეთს ეს რომ მოძვრა
-ოთო შენ..
-რა მე , მე გითხარი რომ ისე იცხოვრებდი როგორც მოისურვებდი და ვისთან ერთადაც მას შემდეგ რაც იმშობიარებდი და გავეყრებოდით და არა აქ ჩემს სახლში ჩემი საძნებლის გვერდით როცა მუცლით ჩემს შვილს ატარებ .ვინ იყო ,თუმცა რა ჩემი საქმეა . აღარასდროს მოვიდეს აქ თორემ ისიც გაიგებს რა შემიძლია როცა გაბრაზებული ვარ ,უფრო სწორედ შეურაცხყოფილი . ასე ნუ მიყურებ თორემ შეიძლება გავგიჟდე- ოთახში მიმოდიოდა უკვე და ნერვიულად ისმევდა ხელს ხან წვერზე ხან თავზე . ანა კი იჯდა საწოლის თავზე მიყრდნობილი და გაბრაზებული უყურებდა
-დაასრულე გამოსვლა ? შემიძლია დავიძინო თუ დაამატებთ რამეს
-არაფრის თქმას არ აპირებ?
-რა გინდა რომ გითხრა ? არაფერი მაქვს სათქმელი გასაგებია შენი თითოეული სიტყვა შეგიძლია გახვიდე . ჯვარი დამიტოვე - ოთომ საწოლზე დააგდო ხის ჯვარი რომელიც ბავშვობიდან ეკეთა საბას და ოთახიდან გიჟივით გავარდა.
ანა თავიდან მშვიდად იყო ,უბრალოდ გაბრაზდა . დაძინება უნდოდა მაგრამ ვერ მოახერხა, დიდხანს ტრიალებდა საწოლში , შემდეგ ძალიან მოწყურდა, უკვე სიარული აღარ უჭირდა. ოთახში წყალი აღარ იყო ამიტომ ფრთილად დაიძრა პირველი სართულისკენ. ფრთხილად ჩაიარა კიბეები და ნელი მოძრაობით წავიდა სამზარეულოსაკენ. მისაღებში ეზოდან შემოდიოდა შუქი და კარგად დაინახა დივანზე მჯდომი ოთო ხელში ვისკის ჭიქით როგორ უყურებდა კედელს თვალის დაუხამხამებლად. უკან დაბრუნება გადაწყვიტა რადგან არ უნდოდა მისი არაფხიზელ მდგომარეობაში ნახვა . პირველად დალია ამ ხნის მანძილზე და მითუმეტეს იცოდა რომ გაღიზიანებული იყო. კიბემდე არც იყო მისული როცა იგრძნო როგორ მიუახლოვდა ოთო. მის უკან იდგა ძალიან ახლოს, იმდენად რომ სასმელთან შერეულ მის სურნელს გრძნობდა, მის ხშირს სუნთქვას გრძნობდა და თანდათან უმატებდა შინაგანი ღელვა. მუცელზე შემოიხვია ხელები და ადგილზე მიეყინა , ღელვამ იმატა როცა შისველ მხარზე იგრძნო ცხელი თითების შეხება . კანი დაეხორკლა, კანკალი ძლივს შეიკავა
-გეშინია? არ გინდა რომ შეგეხო ხო? მართალი ხარ როგორ შეიძლება ჩემი შეხება სასიამოვნო იყოს შენთვის .შეხედვაც კი გულს გირევს ... შემომხედე გთხოვ უბრალოდ შემომხედე
-ოთო ნასვამი ხარ , ხვალ ვილაპარაკოთ
-გთხოვ -მხრებზე ფრთხილად მოუჭირა თითები . ანა შებრუნდა , ცოტა ხნით უყურებდა - რას ხედავ მანდ შეგიძლია მითხრა
-არ ვიცი
-იცი ძალიან კარგად იცი - ხელის ზურგი ლოყაზე ჩამოუსვა -იცი რომ ჩემი არ უნდა გეშინოდეს ,იცი რომ არასდრო არაფერს დაგიშავებ, მაგრამ არ გინდა აღიარო .
-არაფერი არ ვიცი .უბრალოდ იდიოტი ხარ და არც მინდა რამე ვიცოდე შენზე . გასაგებია ახლა ? ხელს მომაშორებ თუ ისევ ცუდად უნდა ვიყო
-მატყუებ .მაგრამ არ გამოგდის . უკვე აღარ ხარ ცუდად , ადრე იყავი ახლა აღარ -თითები მხრიდან ხერხემალზე გადაიტანა და ნაზად დაუსვა
-რის მიღწევას აპირებ
-მე არაფრის. მთვრალი ვარ და საერთოდ არ შემიძლია წინასწარ დავგეგმო რამე
-როგორ არ შეგიძლია მაგალითად მდომარეობიდან გამომიყვანე ამ წამს . იცი რა მინდა გითხრა? იდიოტი ხარ ნამდვილი შტერი . რომ გკითხოს კაცმა მიცნობ ,მაკვრიდები და გაიგე როგორიც ვარ არადა ცოტა ხნის წინ ეჭვიანობის შეტევა გქონდა, უარესად გამოშტერდი დადექი და გამოთვერი იმის გამო რომ გგონია საყვარელი მყავს ასეთ მდგომარეობაში როცა ყოველ წუთს ჩემს გვერდით ხარ შენამდე კი არავინ შემხებია ცემას თუ არ ჩავთვლით და ისიც მამაჩემი იყო და გგონია რომ სახლში იქ სადაც შენ ცხოვრობ მომაკითხა ამ საყვარელმა და რა გავაკეთეთ ნეტავ ორი თვის ფეხმძმე ქალმა რომელსაც წოლითი რეჟიმი აქვს და ძლივს მოძრაობს იმ უცნობთან .
- კიდე მე მეჩხუბები? შენს ოთახში რამის სამ საათზე ვიღაც იყო და მე მეჩხუბები? რა უნდა ვიფიქრო აბა
-არაფერი არ უნდა გეფიქრა უნდა გეკითხა
-გკითხე .ხომ გითხარი რამე ხომ არ გაქვს სათქმელი-თქო
-ნუ ყვირი თორემ გავგიჯდები . როგორ უნდა მეთქვა ჩემი ძმა იყო მოსული პატიება მტხოვა და შემთხვევით დაუარდა წასვლამდე ჯვარი რომელიც ბავშვობიდან თან აქვს და იცავს_თქო და საერთოდ შემეშვი. არ მინდა შენთან ლაპარაკი რაც უფრო დიდხანს არ დამენახები მით უკეთესი - ზურგ აქცია და ისევ კიბეებთან გააჩერა ამჯერად თვითონ შემოაბრუნა და ჩაეხუტა
-მართლა შენი ძმა იყო? საბა იყო მოსული? რატომ არ მითხარი
-ნუ მეხები, ვერარ ვსუნთქავ , ნუ მკოცნი ნერვებს მიშლი
-ჩშ მთვრალი ვარ და ჭკუა არ მომეკითხება - უფრო კომფორტულად მოხვია ხელები და თავზე აკოცა
-იდიოტი ხარ
-ვიცი -მის თმებში ჩამალა სახე და სურნელი ღრმად შეიგრძნო -რაო საბამ რა მინდაო ?
-მუშაობა დავიწყე და ნარკოტიკებს უნდა შევეშვა,მაპატიეო- პატარა ბავშივით ჩამოუთვალა და მოდუნდა -შეგიძლია გაარკვიო მართალი თქვა თუ მომატყუა? ვუთხარი ფულს მოგცემთქო და არ გამოართვა . ის ...ლომკა რომ აქვს თავს ვერ აკონტროლებს და ფულს გამომართმევდა აუცილებლად ,მაგრამ მეშინია რომ მატყუებს, არ მინდა მატყუებდეს
-არ გატყუებს მართალი გითხრა
-იცოდი? აქამდე რატომ არ მითხარი
-თვითონ უნდა ეთქვა ,მაგრამ ეგეც კარგი იდიოტია დღისით ვერ მოვიდა?
-რას მოვიდოდა ხომ უთხარი არ გაეკარო ანასო .საიდან გაიგე
-რომ დავფიქრდი მივხვდი არც ისეთი ნაგავია როგორიც ჩანდა , თორნიკეს ეხმარებოდა რაღაც საქმეში, დადეშქელიანს ,ადრე და მან დააწყებინა მუშაობა
-ანუ სიმართლე მითხრა?
-ხო სიმართლე გითხრა ახლა კი წავიდეთ დავიძინოთ თორემ შეიძლება ცუდად გახდე - ხელში აიყვანა და კიბეებს აუყვა
-მთვრალი ხარ არ დაგივარდე
-ხედავ ცვლილებას?
-რა ცვლილებას არ დაგივარდე
-ადრე ცუდად ხდებოდი ჩემი შეხებისას ახლა კი ეგ არ განაღვლებს უბრალოდ გეშინია არ დამივარდე. როგორ შეიძლება შენ დამივარდე - უფრო მჭიდროდ მიიკრა გულზე და შუბლზე აკოცა.
-საოცარი დასკვნაა
-არაჩვეულებრივი დასკვნაა ნამდვილად- საწოლში დააწვინა, საბანი გადააფარა და აკოცა ისევ
-ნუ მკოცნი ამდენს უკვე მართლა ზედმეტია მერე რა რომ მთვრალი ხარ მასე იყ..
-ჩშ - ტუჩზე მიადო საჩვენებელი თითი და გააჩუმა- წყალი გინდოდა თუ რამე საჭმელი ქვემოთ რომ ჩამოხვედი?
-აღარ მინდა ,ისე წყალი მინდოდა
-კარგი მოგიტან
-არ მინდა . წადი დაიძინე თუმცა მაინც უნდა გამოხვიდე და ბარემ დარჩი მაგ სავარძელში , რატომ იცინი
-ძალიან საყვარელი ხარ პატარავ - ხელზე აკოცა და სავარძელში მოკალათდდა- ძილინებისა
....
სახლში დავბრუნდით და დაიწყო მუშაობა .ისევ თორნიკესთან ვმუშაობდი ამჯერად საქართველოს ფილიალში, მოკლედ მთელი დღე ჩემს ბიჭთან ვიყავი და მენატრებოდა ჩემი მეორე ბიჭი.ისიც სულ საქმეებზე იყო იქ უნდა თავიდან დაეწყო ყველაფერი და ბევრი პრობლემა ჰქონდა. სახლში მე ვასწრებდი მისვლას ვახსამს ვამზადებდი და მონატრებულს შესაბამისად ვეგებებოდი. დღესაც ადრე დავბრუნდი, ვახშამი მოვამზადე, თან გოგონებს ველაპარაკებოდი მობილურით ყველას შესახებ მივიღე ინფორმაცია და უკვე საკმაოდ გვიანი იყო. ლაშიკო კი არ ჩანდა . ავნერვიულდი ,როცა იგვიანებს მირეკავს ხოლმე ახლა სად წავიდა. მობილური ავიღე უნდა დამერეკა მაგრამ ცოტნიკომ დამასწრო
-როგორ ხართ ქალბატონო კესარია? რესტორანში ვართ ცოტას დავლევთ ,განტვირთვას ვაპირებთ შენი ბიჭიც აქ არის და არ მოხვალ?
-კარგი მოვალ ათ წუთში.- სწრაფად გამოვიცვალე, მოკლე ლურჯი კაბა მოვირგე, წითელი მაღლები თმა გავიშალე ,მაკიაჟი მსუბუქი გავიკეთე დრო არ მქონდა და გავიქეცი. ლაშა ჯაფარიძე საშინლად გავბრაზდი და ჩემი შემორიგება დაგჭირდება. თუმცა რა მაბრაზებს ყველა ნაბიჯს მე ხომ არ შემითანხმებს ,ამას არ ვითხოვ მაგრამ საინტერესო ის არის რომ სულ მირეკავს და მეუნება რომ აგვიანდება . შენობასთან გავჩერდი და ძალიან მაგარი ჩიტი დავიჭირე . აი ჩემი ბიჭი სუფთა ჰაერზე კოცნის ვიღაც შხვართი გოგო. კოცნისთქო რომ ვამბობ ყურადღება მიაქციეთ რადგან ის შვართალა კოცნის სწორედ. მაგრამ საინტერესო ის არის რომ ცოტა სეაგვიანდა გოგოს მოშორება. აი რომ მოიშორა და გადაწყვიტა „ჩხუბის“ დაწყება ,რაღა მას უნდა ეკამათა .მე იქ რისთვის ვიყავი . თან რამდენი ხანია არ მიხალისია. თუმცა არა ეს ხალისი კი არა უკვე ნერვების კიბოა ჩვეულებრივი . ღმერთო რატომ ხარ ასეთი? სად გამომიჩინე ახლა ეს წურბელა .როგორ მეზიზღება ! თამაში იწყება
-ვაიმეე ამას ვის ვხედავ, შე პატარა ალქაჯო ხომ ვერ მეტყვი ჩემს საყვარელ ქმართან რას აკეთებ
-ვაუუ კესოო შენ ხარ? რამდენი ხანია არ შევხვედრილვართ - როგორც ყოველთვის გაწელა უაზროდ სიტყვები და ნერვები მომიშალა ისევ . თან ის მაღიზიანებდა ახლა ამ წამს ჩემი ბიჭი რომ ღელავდა . მას შეიძლება ჰგონია რომ გავუბრაზდები ,ნუ შეიძლება თუ მოვედი ეჭვიანობის ხასიაზე .
-აბაა? თითქმის 10 წელია შენი ხმა არ გამიგია და ახლა ვხვდები რა მშვიდად იყვნენ ჩემი ყურები . უი მართლა ჩემს ლაშიკოს იცნობ? თუ როგორც ყოველთვის უცხოებთან სექს. გხიბლავს . უკაცრავად მაგრამ ამჯერად სხვაგან მოხვდი
-რა პირდაპირი ხარ . ვერასდროს გადაეჩვევი ხო?
-ნუ როგორც შენ ვერ გახდები წესიერი ქალი ისე ვერ გადავეჩვევი სიმართლის ღაღადს
-მომენატრე იცი? ნახვამდის - წასვლას აპირებდა რომ შემობრუნდა და ლაშას შეხედა- გილოცავ კესარია არაჩვეულებრივი ქმარი გყავს ,გაგიმართლა . არადა მეგონა ვატუნას დაკერავდი
-როგორც ყოველთვის შენი ლოგიკა ნულს უტოლდება .არაა შენი მოწოდება
-აშკარად სხვა მისწრაფება მაქვს - წავიდა და ტან გაიყოლა ნერვები. გულსირევის შეგრძნება მაქვს, ხომ შეიძლება რცხვენოდეს მაინც ,წამის წინ ჩემს ქმარს კოცნიდა და დარწმუნებული ვარ იცოდა კიდეც მისი სტატუსი. ახლა რა გავაკეთო ეჭვიანობის სცენა მოვუწყო ჩემს ბიჭს და ცოტა გავაწვალო თუ უბრალოდ ტუჩები გავუწმინდო და ვნებიანად ვაკოცო. საშინლად კი მომენატრა მისი ტუჩები მაგრამ რაღაცამ ხომ უნდა გამახალისოს და მისი შეკრული წარბების ხილვა და ბუტბუტი საუკეთესოა .
-აბა გისმენთ ბატონო ჯაფარიძე ორ წუთს გაძლევთ იმის ასახსნელად თუ რატომ კოცნიდი ამ ალქაჯს
-მე არ ვკოცნიდი ის მკოცნიდა
-სხვა არაფერს მეტყვი? რატომ ხარ აქ და რატომ არ ვიცი ამის შესახებ
-ახლა მოვედი და დარეკვას ვაპირებდი რომ მოვიდა და მაკოცა
-სანამ მოხვიდოდი მანამ რატომ არ დამირეკე . სახლში გელოდება საყვარელი ცოლი შენ კი რესტორნის შესასვლელთან კოცნი ვიღაც ბოზ.. რა გავაკეთო ახლა მე? რა უნდა გავაკეთო
-კესარია რომ მეჩხუბები და ახსნას ვიწყებ ღიმილი გეპარება და მუშაობა გჭირდება- კედელს ამაკრა და გაიცინა
-მაგრამ მაინც გასულელებ , ეჰ უკვე აღარ ჭრის .. მოიცა არ სემეხო არც კი გაბედო
-რა? კარგი რა - ტუჩები გავუწმინდე ,იცინოდა მერე მომეხვია და ისე მაკოცა მთელი დღის მონატრებას რომ ანაზღაურებდა. - მიყვარხარ ჩემო ალქაჯო
-მე უფრო მიყვარხარ . შევიდეთ ახლა რამდენი ხანია არ დამილევია
-არც დალევ . ჩვენს სამუშაოს საფრთხეს უქმნის სასმელი
-კარგი რა . შენ გამომასწორე მე ასე არ შეიძლება, აღარც ვეწევი აღარც ვლოთობ
-სამაგიეროდ მე გაბრუებ დიდი დოზით, ხანგრძლივად
-ნუ ცუღლუტობ - გავიცინე და ყელში ვაკოცე - ვაიმე როგორ მომენატრე ,აღარ უნდა შეისვენო?
-სულ ცოტაც, დარეგულირდება ყველაფერი და მერე სახლში ვიქნები
-იცოდე თუ მატყუებ დაგჯი
-რა მკაცრი ხარ რომ ვიცი მინდება მოგატყუო - ტუჩზე იკბინა და ყელში მაკოცა
-რა იყოთ გვრიტებო ამდენი ხანი სად ხართ აქ ფეხმძიმე ქალები არიან და თქვენ რით ვერ მოაღწიეთ
-ვაიმე რას აიჩემე ეს რესტორანი გამაგიჟეთ რა
-სხვათაშორის ვიღაც არსებას ველი და თუ დამაცდით კარგი იქნება რა
-ვის ელი სულ გაგიჟდი შენ?- სოფომ უცებ შეწყვიტა ნამცხვრის დაგემოვნება და ისე დაუბრიალა თვალები ცოტნეს ნაცვლად შემეშინდა. ვის უნდა ელოდოს? ერთდაერთი ვინც ჩვენთან არ არის და ისევ საზღვარგარეთაა ჩემი საყვარელი ექიმი გოგონაა. რომელიც ანდრიკო,ანაბელის და ცოტნიკოს მეორე მამიდაშვილია. ვითომ ის კლდევამოსილი ქალი მობრზანდება? ჩემი ანტიგენია მაგრამ მაინც ძალიან მიყვარს. ის ისეთი სერიოზულია ყოველთვის ჰგავდა ანაბელს თუმცა ბელსი შინაგანად ასეთი არ იყო რაც შეეხება ქალბატონს ის ნამდვილი ცისფერსისხლიანი ბაგრატიონია . ჯდომაც რომ განსხვავებული აქვს . საოცარი ვიღაცაა . კიდევ კარგი თუ ჩამოვა ის მაინც იქნება ჩემს მდგომარეობაში და უკვე ორნი ვიქნებით ბავშვების გარეშე. ნუ ის როგორც ვიცი ჯერ კდიევ არ გათხოვილა არადა კი მიუკაკუნა 25 წელს . ნუ მოკლედ მე დავბერდი თორე ყველანი პატარები არიან. მოკლედ ამდენი ვიფიქრე და მომენატრა. ის თუ არ არის სხვა ვინ შეიძლება იყოს? იქნებ ...თუმცა ჩემი ყველა ნათესავი საქართველოშია და სხვა ვინ უნდა იყოს თან ცოტნე არავის იცნობს .
-აუ დავიტანჯე ფიქრით სად არის ამდენ ხანს ?
-ვინ შეიძლება იყოს ასეთი?
-აი მოდის ჩემი საყვარელი გოგოო- ცოტნიკო წამოიმართა და შესასვლელთან მდგომი ქალბატონისკენ დაიძრა
-ნინი? ნინიიიიი- ანაბელმა ყველას დაასწრო და გაიქცა საყვარელი დეიდაშვილისკენ . ანდროც მიჰყვა და გიორგიც . ნუ მე რა ტქმა უნდა ყველას დავასწარი .
-როგორ მომენატრეთ
-ჩვენც ძალიან მოდი გაგაცნო ცოტნიკოს მეუღლე სოფო, ჩემი თორნიკე , ანდროს ანასტასია
-და მარიამი? რა პატარა მახსოვს
-აქლაც პატალა ვალ მე დეიდა
-ნახე? ბავში დეიდას გეძახის
-დეიდა ვარ და რა უნდა დამიძახოს ანდრო?- ბავშვი აიყვანა და აკოცა-იცი მე შენი მამიკოს მამიდაშვილი ვარ
-ცოტნეც და ალ კავც
-არა მე მეორე მამიდაშვილი ვარ
-ჩენი დედიკოც ალაა ჩენთან? იც მამიდაჩილი ქალ?
-ხო - ნინიმ გაიღიმა და ბავშვი გულზე მიიკრა - შენ კი დამიანე ხარ ,შენ ლუკა ხო? -ბავშვებს გაუღიმა
- ქო
-რამდენს ტლიკინებს ვითომ ჩვენ ვერ ვეტყოდით. -ჩაიბურტყუნა დამიანემ და ნინის გაუღიმა
-შენ ანაბელის მამიდასვილი ხარ ხო? ძალიან ლამაზი ხარ - ლუკამ დაიწყო როგორც ყოველთვის
-ღმერთო ეს ვინ გაიზრდება , სეიძლება ჩემი რეკორდიც მოხსნას - ცოტნემ გაიცინა და ლუკას თმა აურია
-თმას ნუ მირევ რა ძლივს დავივარცხნე
-უნდა შეიჭრა - ლუკას მოვეფერე და ლაშიკოს გავხედე- ხო ჩემი მეუღლე ლაშა
-სასიამოვნოა - გაუღიმა ნინიკომ და ჩვენთან დაჯდა
-როდის ჩამოხვედით ქალბატონო ნინო?
-ერთი საათის წინ. სახლში შევირბინე ბარგი დავტოვე და წამოვედი
-რამ გადაგაწყვეტინა საქართველოში დაბრუნება ნინუცი?- ანაბელი ეხვეოდა მონატრებულ მამიდაშვილს და იღიმოდა. ეს მართლაც კარგი ამბავია , ძალიან გამახარა მისმა დაბრუნებამ .
-სამსახური . გადავწყვიტე ჩემი ცოდნა ქართველებს მოვახმარო . თან კარგი შემოთავაზება მქონდა .მარტო ყოფნაც მომვეზრდა ყველა ჩემი ნათესავი აქ ხართ
-ძალიან კარგი . თან გვჭირდება ექიმის კონსულტაცია . ამდენი ფეხმძმე გვყავს
-ხო ყველანი ფეხმძმედ ხართ ხო?
-მე ნუ მიყურებ მე არ ვარ
-კარგი - გაიცინა და ღვინო მოსვა- ძალიან მომენატრა საქართველო
მოკლედ იმ საღამომ კარგად ჩაიარა . სახლში გვიან დავბრუნდით. ანიჩკას ველაპარაკე და მშვიდად დავიძინე.
თვეები გადიოდა , სოფომ იმშობიარა ვაჟი შეეძინათ . ყველანი საავადმყოფოში ვიყავით როცა ლიკაც შემოიყვანეს მასაც ბიჭი შეეძინა. ვატო ცამდე იყო სიხარულით ,ნუ ცოტნე რეებს აკეთებდა მაგაზე არაფერს ვამბობ .მოკლედ იმ ღამით ორი ვაჟკაცის დაბადებას ვზეიმობდით. სახლში როდის დავბრუნდი არც კი ვიცი , სადაც დავვარდი იქ დავიძინე.
ერთ კვირაში ოთოს დაბადების დღე იყო და გადავწყვიტე რომ ქეიფის დრო იყო. რა თქმა უნდა მომზადება ჩემს თავზე ავიღე და ყველაფერი ძალიან მაგრადაც დავგეგმე. დილიდან აფორიაქებული ვიყავი. ამდენი ღიპუცაა უკვე ჩემს ირგვლივ , ცოტნიკოს უმაგრესი ბიჭი ჰყავს და რა საოცარიც არ უნდა იყო საერთოდ არ ტირის ბევრს, რასაც ვატუნას ვაჟკაცზე ვერ ვიტყვით. რას გაუგებ ამ ბავშვებს.
-მოემზადე მალე გავდივართ
-სხვათაშორის მზად ვარ
-ხო? -უკან დაიხია და ამათვალიერა- ეს ნაჭერი სად გქონდა ? გინდა რომ იქ მოვკვდე ან ტანზე შემოგახიო?
-ნუ ხარ უზრდელი ბიჭი
-საოცრებავ ამ კაბას თუ არ გაიხდი შენს ქმარს პრობლემები შეექმნება
-კარგი რა ნუ აჭარბებ
-კარგი ხო წამოდი - გაიცინა და ტუჩები დამიკოცნა -საინტერესო საღამო გველის წინ გული მიგრძნობს
-დარწმუნებული ვარ- გავიღიმე და მაშინვე შემომხედა ,ამას ხომ ვერაფერს გამოაპარებ. თუ ჰქონია ახლავე ვეტყვი რომ ფეხმძმედ ვარ და იმათი მშობიარობის დროს გონება რომ დავკარგე ექიმმა ანალიზი ჩამიტარა ძალიან ცდება. ერთი კვირა ამ ამბავს ვინახავ რომ ისე ვახარო როგორც წესია
-რა ხდება ? ასე რატომ იღიმი?
-რა უნდა ხდებოდეს გვაგვიანდება
-კარგი ახლა დამიძვერი მაგრამ რამდენ ხანს გააგრძელებ ასე
-ნუ ცუღლუტობ რამდენჯერ გითხარი
როგორც იქნა მივაღწიეთ. ყველაფერი მორთული იყო , ყველანი იქ იყვნენ ,ნუ ბევრი უცნობიც იყო მეც ჩემის მხრივ ჩემები დავპატიჟე ,ოთოს დაუმეგობრდნენ ისედაც. ვაიმე სულ დამავიწყდა მეთქვა რომ ვიკას უკვე სამი კვირაა ქალიშვილი ჰყავს საკმაოდ დიდი ბავშვია ამიტომ საკეისროს გაკეთება გახდა საჭირო. ახლა კი თავისი ძამიკოს დაბადების დღის წვეულებაზე არაჩვეულებრივ ფორმაშია ,ბავშები ძიძებთან . ხო სულ დამავიწყდა მეთქვა , თორნიკე ძალიან ცუდ დღეშია ანაბელს ახლა დაეწყო ის ყველაფერი რაც სოფოს ემართებოდა. მოკლედ ბავშვები და თორნიკე ერთად ასრულებდნენ ანაბელის სურვილებს. ტასო და ლილე შედარებით მშვიდად იყვნენ. უბრალოდ იბერებიან და არიან რა. აი ანა კი ბრწყინავს უბრალოდ, ისეთი ბედნიერი და სხვანაირია . ამ ორ თვეში საოცრებები მოხდა, მგონი ურტიერთობა დაუთბათ,მართალია დიდი ნაბიჯებით არ მიდიან მაგრამ მე ხომ ვიცი რომ ყველაფერი მოგვარდა.
ყველაფერი ჩვეულებისამებრ მიდიოდა, გავერთეთ, რომ არ დავლიე გაუკვირდათ თუმცა მოიცადონ ცოტა რა დაშავდება . ტორტიც შემოიტანეს სიღმერა და ნუ მოკლედ ამაღელვებელი იყო. ანამ რომ აკოცა დარწმუნებული ვარ არ ელოდა. მაგრამ საოცარი წყვილია და რა გავაკეთო. ისე უბრწყინავდა თვალები ოთოს ლამის ყველაფერს ანათებდა.
-გვეშველა
-ნუ რას ვამბობდი -გავუღიმე მეუღლეს რომელმაც იგივე რამ შეამჩნია რაც მე და ვაკოცე. შემდეგ კი ყურადღება მივიპყარი. დროა საოცარი ამბავი ვახარო ყველას -მეგობრებო მე დამატებითი სიახლე მაქვს თქვენთვის. ერთჯაფარიძეს თუ მივულოცეთ დაბადების დღე მეორეს მომავალი ვაჟიშვილის დაბადება უნდა მიულოცოთ . რომელიც სულ რაღაც შვიდ თვეში დაიბადება .იქნებ გოგონა იყოს, მაგრამ მე პირველი ბიჭი მინდა ძალიან - პატარა ბაჩუცები ჩავუდე ხელში ლაშას რომელიც ისე მიყურებდა მთელი არსება ბედნიერების მეტასტაზებით მევსებოდა. ისე მომეხვია მეგონა სუნტქვა სემეკვრებოდა, მერე ის გიჟები წიოკობდნენ და მხოლოდ მისი ჩურჩული მესმოდა კოცნის დროს რომ ამბობდა. მე კი ვგრძნობდი იწყებოდა საოცარი პერიოდი ჩემს ცხოვრებაში რომელზეც მუდამ ვოცნებობდი , თითოეული დღის შეგრძნებას ვიწყებდი რომელსაც ჩვენი პატარა გაატარებდა ჩემში.