დილით თავის ტკივილმა გამომაღვიძა საწოლიდან ადგომას ვაპირებდი ,მაგრამ რაღაც მაკავებდა, დაძარღვული ხელი დავინახე ჩემს წელზე შემოხვეული,უკან გადავბრუნდი და დემეტრე რომ დავინახე ყვირილს ვაპირებდი რომ პირზე ხელი ამაფარა
-დამშვიდდი კაი?არიყვირო მითხრა და ხელი ჩამოიღო
-შენ რა სულ გაგიჟდი?!აქ რას აკეთებ?!თვალები დავუქაჩე
ცალი წარბი აზიდა და მითხრა-ჯერ ეგერთი ღამე წრიალებდი და იმიტომ დავრჩი და მეორეც ეს ჩემი სახლია და ჩემი ოთახი.
-მართლა?! და რატო მითვალთვალებდი?!და მეორეც სტუმრებს ესე თავაზიანად ხვდები ლოგინში უძვრები და მოსვენებას არაძლ..... სიტყვა არდამამთავრებინა ისე დამაცხრა ტუჩებზე
მთელი ძალით ხელი ვკარი და სილა გავაწანი-აღარ გაბედო მეორეჯერ ესე მოქცევა, მე საქმრო მყავს!და საერთოდ გადი აქედან!
ღიმილიანი სახით წამოდგა საწოლიდან ვითომაც აქ არაფერი მომხდარაო, ისეთი უდარდელი სახე ქონდა, კართან მისული მომიბრუნდა ამათვალიერ ჩამათვალიერა
-ისე მოსვენება რომარმომეცა შენთვის, დამიჯერე პიჟამოთი არ გაიღვიძებდი,თვალი ჩამიკრა და ღიმილიანი სახით დატოვა ოთახი.
იდიოტი, თავხედი,თავი ვინ გონია!.....საწოლიდან წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი დემეტრეს, კი ლანძღვას არვაკლებდი
უკან გამოსულმა გადავწყვიტე კლასიკურად ჩამეცვა ,შავი შარვალი ლურჯი პერანგი,თმები მაღლა ავიკეცე,მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და ლელას ოთახში შვედი
ჯერკიდევ ეძინა
-ლელა ადექი!პირობა ხო არ დაგავიწყდა ?ყავას გავაკეთებ და ქვევით დაგელოდები!
საწოლიდან წამოიწია და ცალი თვალით შემომხედა-თავი მისკდება იცი.....
ლიკა მიყვარხარ !ყავა მართლაც რომ მიშველის,ჩემი მშველელი ხარ....
-მიდი მოწესრიგდი და გელოდები -ვუთხარი და ოთახიდან გამოვედი

სამზარეულოში შევედი ყავის გაკეთება დავიწყე...უკნიდან ხმა რომ მომესმა
-მეც მინდა ყავა
მისკენ შევტრიალდი-შეგიძლია გაიკეთო! ვუთხარი და გასვლა დავაპირე რომ მაჯაში ხელი დამავლო და თავისკენ შემატრიალა
-რას გაურბიხარ ლიკა?საეჭვოდ იქცევი......მითხარი რა გჭირს?
მითხრა და ლურჯი თვალები ინტერესით მომაპყრო
-არაფერს არგავურბივარ!უბრალოდ საქმრო მყავს! რატომ არგინდა გაიგო!

დემეს ტუჩის კუთხეში ჩაეღიმა-ნუთუ მართლა?და გუშინ რატომ ართქვი თუგყავდა?...შენ მაინც თუ გჯერა მაგ ტყუილის რასაც ამბობ?...ან სადარის შენი ბეჭედი რაღაც ვერვხედავ........
პასუხის გაცემას ვაპირებდი როცა ლელა ჩვენსკენ ხმაურით მოდიოდა,დემემ ხელი გამიშვა,
-აბა სადარი ჩემი ყავა?....
-მზადაა ვუთხარი და ჭიქა მისწინ მაგიდაზე დავდგი,
-ლიკა როგორ სამსახურს ეძებ?
-რავი ლელა სულერთია....
-სამსახურს ეძებ?დემეტრემ მზერა გამისწორა
-ხო ვეძებ და აქედანაც უნდა გადავიდე......
-მე მჭირდება ოფისსში დამხმარე....რასიტყვი იმუშავებ ჩემთან?
ო.... ოღონდ ეს არა,ვფიქრობდი რამეთქვა...მაგრამ უარი რომეთქვა ახსნა განმარტება დამჭირდებოდა
-იყოს არშეგაწუხებ სხვა რამეს ვნახავ
თვალები აუციმციმდა-რა შეწუხებაა პირიქით მოხარული ვიქნები....
-მე რომ არ მიმუშავია?უარის მოლოდინში გავისუსე....რა მეთქვა არმინდა საფრთხე შეგიქმნა შენთან არვიმუშავებთქო.....ოხ ლელა რასმიჩალიჩებს ეს გოგო გავიფიქრე და ლელას შევუბღვირე
-ეგ არაფერი გასწავლი რაპრობლემაა....
-ბინას მე მოგაძბნინებ გააგრძელა ლელამ
-მოკლედ ლიკა ხვალიდან დაიწყებ მუშაობას....მე მოგაკითხავ და წაგიყვან ოფისსში

რა, ეხლა ისიც უნდა გაიგოს სად ვიცხოვრებ არა შეუძლებელია
-არა არმინდა თავად მოვალ თან ადგილები ხომ უნდა ვისწავლო...
დემემ მხრები აიჩეჩა-კაი როგორც გინდა....ხვალ 10ზე მოდი, ოფისში -თქვა ლელას დაემშვიდობა და სახლიდან წავიდა

ლელას თვალები დავუქაჩე-ლელა რაიყო ეხლა ეს?...
ლელამ შეიცხადა ვითომ ვერცვერაფერი გაიგო-რაზე მეუბნები?
-რატომ თქვი დემეტრეს გასაგონად რომ სამსახურს ვეძებდი?
-კაი რა ლიკა...და მერე რამოხდა რომ იმუშაო მასთან? არშეგჭამს ნუგეშინია-თქვა და გადაიკისკისა
-იცოდე საცხოვრებელსაც თუ ეტყვი მოგკლავ!თვალები დავუქაჩე
ლელამ ხელები აწია-აი გეფიცები არვეტყვი....
-კაი.

ბევრი ვიარეთ.....ზოგი დიდი სახლი იყო....ზოგი ძალიან პატარა.....ბოლოს სასტუმროში ავიღე ადგილი.....
ლელამ ასევე მანახა სად უნდა მემუშავა...ამდენი სიარულისგან დაღლილები სახლში დავბრუნდით ქანც გაწყვეტილები,დავისვენეთ
შხაპი მივიღე ბარგი ჩავალაგე და წასასველად მოვემზადე
******
10 საათი იქნებოდა როცა დავლაგდი,დაღლილობისგან ეგრევე გავითიშე.

მეორე დღეს დილით გამეღვიძა, აბაზანში შევარდი და იქიდან გამოსული ყავა გავაკეთე თან ყავას ვსვავდი თან ტანსაცმელს ვარჩევდი.
შავი ქვედაბოლო,თეთრი პერანგი ,ჩავიცვი მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე ,თმები ზევით ავიწიე...მაღალ ქუსლიანებში ჩავდგი ფეხი, კოსტუმი ჩავიცვი და კარი გავიხურე

ზუსტად 10ზე ოფისის შესასვლელში ვიყავი,შენობაში შევედი მიმღებმა გოგომ გამიღიმა
-რით შემიძლია დაგეხმაროთ?
მეც გავუღიმე-მე ლიკა ვარ,დემეტრესთან მოვედი დაბარებული ვიყავი....
-დიახ ეხლავე...გოგონამ ყურმილი აიღო და სავარაუდოთ დემეტრეს დაურეკა...-დიახ ბატონო დემეტრე....ყურმილი დაკიდა და მე მომიბრუნდა
-შეგიძლიათ მიხვიდეთ გელოდებათ მე-3 საართულზე პირველივე კაბინეტია
-მადლობა,გოგონას გავუღიმე და ლიფტისკენ დავიძარი

კაბინეტის შესასველთან დავდექი და კარზე დავაკაკუნე
-შემოდით
კარი შევაღე დამინახა თუარა ფეხზე წამოდგა
-ზუსტად მოსულხარ!როგროც ჩვევია ამათვალიერ ჩამათვალიერა და ტუჩის კუთხეში გაიცინა
-შენს კაბინეტს განახებ გამომყევი... მითხრა და ოთახიდან გავიდა მეც გავყევი....ჩემი კაბინეტი მისი კაბინეტის გვერდით იყო

-მოკლედ ესიქნება შენი კაბინეტი.... რეკლამების ჟურნალები შენს მაგიდაზეა...შენ მხოლოდ დიზაინის არჩევა დაგევალება...საბუთების მოწესრიგება....და რასაც მე დაგავალებ იმის შესრულება
6-მდე იმუშავებ და კატეგორიულად მოვითხოვ შესვენებაზე ჩემთან ერთად წამოხვალ საჭმელ..... სიტყვა არქონდა დამთავრებული ვიღაც გოგომ რომ მთელი ხმით დაიყვირა, დემეეეეე.... გამოიქცა და ინერციიით დემეტრეს შეახტა ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით და ურცხვად დაუწყო კოცნა.

ამდროს დემეტრეს ცემა და იმ თავხედი გოგოს გაწეწვა მომინდა,თვალი ავარიდე და ყურადღება სხვა რამეზე გადავიტანე.

დემეტრემ გოგო მოიშირა და ისეთი თვალებით შემომხედა ,,ყველაფერს აგიხსნიო,, თვალებით მითხრა...-ნათია მოიცა...
ნათიამ მე შემომხედა-დემე ეს გოგო ვინარი?
-გაიცანი ეს ლიკაა ჩემი დამხმარე.....-ლიკა ეს...
ნათიამ სიტყვა გააწყვეტინა-საცოლე, მე საცოლე ვარ-თქვა და წარბები აზიდა
ერთი შეხედვით ეტყობოდა ფულზე მონადირე სწერვა გოგო რომ იყო...
ნათიას გავუღიმე შემდეგ დემეს გადავხედე-გილოცავთ ბედნიერებას გისურვებთ.
დემეტრემ მას გახედა -სალაპარაკო გვაქს! გამომყევი -თქვა და ორივე გავიდა

სკამზე ჩამოვჯექი არაფერზე ფიქრი არმინდოდა ჟურნალი ავიღე და ვათვალიერებდი....ყავა გავიკეთე და დრო გამყავდა მინდოდა არფერზე მეფიქრა ,მაგრამ გაავებული, გაცეცხლებული ვიყავი .,,საცოლე,, მხოლოდ ეს სიტყვები ჩამესმოდა....საცოლე ყავდა და არმითხრა!იდიოტი!
მოიყვანოს ცოლად ფულზე მონადირე,სწერვა ,მერამენაღვლება....ზუსტად რომ შეეფერებიან ერთმანეთს....ფიქრებში ვიყავი გართული ტელეფონი რომ აწკიალდა ყურმილი ავიღე.
-ლიკა მე ეკა ვარ მიმღებში რომ გელაპარაკე....საბუთებია ბატონი დემეტრესთვის შეგიძლია მიუტანო?
-დიახ რათქმაუნდა ეხლავე ჩამოვალ.
ეკასთან ჩავედი საბუთები გამოვართვი და დემეტრეს ოთახთან გავჩერდი და დავაკაკუნე .
-შემოდით
კარი გავაღე დავინახე მარტო იყო მისთვის არც შემიხედია ისე ვუთხარი
-ეს საბუთები ეკამ გამომატანა საბუთები მაგიდაზე დავუდე და გამოსვლას ვაპირებდი რომ დამიძახა
-არ წახვიდე!
მისკენ შევტრიალდი...ჩემთან ახლოს მოვიდა -ლიკა ყველაფერს აგიხსნი...
-არაფრის ახსნა არაა საჭირო შენ შენი ცხოვრება გაქვს და რასაც გინდა იმას გააკეთებ -ვუთხარი და წასვლა დავაპირე რომ მკლავში დამავლო და თავისკენ შემატრიალა...თვალბში მიყურებდა...
-მე მინდა რომ აგიხსნა!ნათია ჩემი საცოლე არაა და არც მის ცოლად მოყვანას ვაპირებ!ყველაფერი ავუხსენი...დიდხნის წინ დავშორდი და ვერ გაიგო და გავეგებინე! მინდა რომ შენც იცოდე!
-რატომ?!რატომ მიხსნი ამყველაფერს?!
-რატომ ვერხვდები თუ არგინდა გაგება ლიკა მე.....სიტყვა არდაამთავრა ისე დამაცხრა ტუჩებზე...წელზე ხელი მომხვია და თავისკენ მიმიზიდა...
გავიბძოლე მაგრამ ვერაფერს გავხდი მის მკლავებიდან თავი ვერდავიხსენი...მოვდუნდი და მეც შემოვხვიე ხელები...მასთან ერთად ყოფნისას ყველაფერი მავიწყდებოდა ჩემი პრობლემებიც,რეალობას მოვწყდი და მასში ჩავიკარგე....არვიცი რამდენი ხანი ვიყავით ერთმანით გართულები.....
გონს მოვეგე და ხელი ვკარი მთელი ძალით-არშემიძლია არა.....ვუთხარი და ოთახიდან ტყვიასავით გამოვარდი

ლიკა მაინც გავიგებ მაგ არას!მიზეზს.....და მოგიწევს ყველაფერი მითხრა!
სკამზე ჩამოვჯექი და ვფიქრობდი რაიყო მიზეზი იმისრომ ხელს მკრავდა...ფიქრებში ვიყავი გართული ჩემი ტელეფონი რომ აწკრიალდა...ჩემი მეგობარი ანდრო იყო
-დემე როგორ ხარ?მომენატრე....როდის ჩამოხვედი?
-გუშინ ჩამოვედი,მეც მომენატრე,ჩამოდი შევხვდეთ ერთმანეთს,
-შენთან საქმე მაქვს...შეგიძლია დამეხმარო?ეხლა ვერჩამოვალ ბევრი საქმე მაქვს აქ
-რახდება ანდრო?
-მოკლედ ერთი გოგო გამექცა ქორწილიდან....უფროსწორედ სანამ ჩემამდე მოვიდოდა...მთელი ბათუმი გადავატრიალე და მისი კვალი ვერსად ვნახე სავარაუდოთ თბილისსში იქნება
-მოიცა ცოლი მოგყავდა და ეხლა ვიგებ?რატომ გაიქცა?
-მოკლედ დიდი ამბავია....კაი გარიგება დავდე მამამისთან სანაცვლოდ ლიკა მოვითხოვე და წარმოგიდგენია გაიქცა!
არმინდოდა აურზაური ამეტეხა და ამიტომ დაგირეკე, შენ მაგ საქმეში ბადელი არგყავს....შეგიძლია იპოვო?ლიკა დევდარიანი 24 წლის,სურათს გამოგიგზავნი კაი?
-რაპრობლემაა ანდრო, ვიპოვი და ჩემი ხელით ჩამოგიყვან...ხომმიცნობ რა ვერსად დაიმალება,შენადა ეგ მითხარი გიყვარს და რამე?
-კაი რა დემე ნუმაცინებ რა მიყვარს?მე და სიყვარული შეუძლებელია....ხომ იცი
-აბა რაში გჭირდება ეგ გოგო?
-გავერთობი და გაუშვებ რაში დამჭირდება შე....მა
-აბა ცოლად რაღას მოგყავდა?
-ნუმაგიჯებ რა დემე, აბა მამამის ხოარვეტყოდი ვიგულავებ და გავუშვებთქო.....
-კაი...კაი შენისაქმისა შენიცი მე მოგიყვან და.....
-კაი აბა მაგრად და რომ იპოვი შემეხმიანე.

სურათს ვუყურებდი....
რა ???ეს ლიკა ის.....არარსებობს
დემეტრემ შუბლი ნერვიულად მოისრისა, ფიქრობდა რა გაეკეთებინა.....
ტელეფონი ამოიღო და ლელას დაურეკა
******
ფეხით მივედი სასტუუმრომდე...ჩემს ოთახში შევედი და საწოლზე ეგრე გადავემხე ცრემლები თავისით მომდიოდა , დემეტრესთან ვერვიქნებოდი იმიტომ რომჩემი მომავალი გაურკვეველი იყო ,
მტკიოდა გული იმისგამო რომ მომავალი არგამაჩნდა...იქნებ ისიც ჯობდა რომ არგამოვქცეულიყავი,ან იქნებ ჯობდა სხვაგან წავსულიყავი და არა ლელასთან
ცრემლები რომ შემაშრა და ფიქრისგან თავი ამტკივდა საწოლიდან წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი იქიდან გამოსულს ჩემს ტელეფონს დავხედე რომელიც გაუჩერებლად წკირალებდა....ლელა იყო
-ლიკა მოკლედ 15წუთში მანდ ვარ და გაემზადე კლუბში მივდივართ გოგოები
-ლელა ეხლა მართლა ვერ....-ქალბატონო ლიკა უარი არმიიღება იცოდე გამზადებული დამხვდი მითხრა და ტელეფონი გამითიშა

თხითმეტ წუთში მართლაც რომ ჩემთან გაჩნდა ლელამ თვითონ ჩამაცვა და კიარწამიყვანა წამათრია
მარი და ეკა კლუბის შესასველელთან გველოდებოდნენ....ლელამ აიჩემა უნდა დავლიოთო და ჩვეც დავემორჩილეთ ზოგადად რამეს თუ აიჩემებდა მისი გადარწმუნება ძნელი იყო....ძალიან ჯიუტი იყო
ერთ ჭიქა ორი მოყვა ორს სამი და....მოკლედ ყველა ვცეკვადით და ერთად ვერთობოდით როცა უკვე ფეხებს ვეღარვამოძრავებდით დაღლილები ისევ მაგიდაზე ჩამოვჯექით.....
ლელამ ტუჩთან თითი მიიტანა-ჩუ...ჩემი ძმა რეკავს თქვა და აკისკისდა

-ხო ძამიკო
-ლელა სად ხარ?
-გოგოებთან ერთად ვარ კლუბში.....
-ლელა შენთან საქმე მაქვშ ცალკე დამელაპარაკე....
-კარგი ძამიკო თქვა და გოგოებს გახედა

-მე ცოტახანს დაგტოვებთ -თქვა და ცალკე გავიდა

-აბა რაგაიტერესებს დემე?
-ლელა, ლიკამ სად იქირავა სახლი?
-ვიცოდი....ვიცოდი რომ მკითხავდი....მაგრამ ძმაო ლიკას პირობა მივეცი რომ არგეტყოდი....მგრამ მინიშნებაზე არაფერი უთქვამს.....,,ჩვენი სასტუმრო,, ძამიკო
-კაი გასაგებია თქვა და ტელეფონი გათიშა.
*******
სასტუმროში ლელამ მიმიყვანა
-ლიკა აბა კარგად ჭკვიანად იყავი.....-შენც გიჟო მეც მივაძახე....
გასაღები გადავტრიალე და კარი გავაღე...შუქი ავანთე და სავარძელში მოკალათებული დემეტრე რომ დავინახე შიშისგან შევხტი
-შენ...შენ აქ რას აკეთებ?
-თურმე სიმართლეს მეუბნებოდი საქმრო მართლაც გყოლია!.....ანდრო არა?! ირონიულად იღიმოდა -გიყვარს?!
ლიკამ მხოლოდ მისი სახელი იცოდა ანდრო....ამ სახელის გაგონებაზე მთელი სხეული დაეჭიმა ხელი მაგრად მომუშტა და ადგილზე გავქვავდი
-ბარგი ჩაალაგე ანდროსთან მიმყავხარ! ამისთქმა და ლიკას გულის წასვლა ერთი იყო...........