ბურანიდან ტელეფონის ხმამ გამომიყვანა.ძალიანაც არ მინდოდათვალის გახელა მაგრამ ტელეფონი რომ აღარა და აღარ გჩერდა იძულებული გავხდი მეპასუხა.ზლაზვნით წამოვიწიე ტელეფონი ავიღე და ნომრისთვის არც დამიხედავს ისე ვუპასუხე
-ხო(მე)
-ხო კი არა გოგო აწი ერთი ადგილი და გამოდი ჩემთან(სოფო)(ჩემი და)
-აუ კაიიი რა ამისთვის გამაღვიძე?(მე)წუწუნით ჩავძახე და სახე სასაცილოდ დავმანჭე
-აუ კაი ეხა არ დაიწყო რააა.გთხოვ გამო და ანასტასია დაიტოვე ხო გაგაფრთხილე არაა
-აააა უი კი ხო მოვდივარ ეხლავე.მომენატრა დეიდას ბუშტი(მე)კისკისით ჩავძახე ყურმილში
-ოხ გეგონება მე მაპუტავდა გუშინ ტასო თმებს(სოფო)მანაც სიცილით მიპასუხა თან ნიკას გასძახა ხო ხო მოვაოო(ნიკა ჩემი უსაყვარლესი სიძეა)
-ხო კაი წავედი და 15 წუთში თქვენთან ვარ(მე)მხიარულად ვუთხარი და ტელეფონი გავუთიშე.საწოლიდან ენერგიულად წამოვხტი უცებ ამოვიცვი დახეული ჯინსები,შავი უბრალო ბრეტელებიანი წინ საკმაოდ ამოღებული მაიკა გადავიცვი და შავი ოლ სტარებიც სწრაფად ჩავიცვი.ბოლო და ყველაზე სატანჯველი დამრჩა ჩემი თმა.ოხ ხან როგორ ნერვებს მიშვის მაგრამ ვერ ვიმეტებ შესაჭრელად.ჩემი უხუჭუჭესი გრძელი წელამდე მოყავისფრო მოშავო თმა ზურგზე დავიყარე და ოთახიდან გამოვვარდი.თმის დავარცხნაზე აღარც მიფიქრია რადგაან ბოლოს ისევ მე დავრჩებოდი წაგებული და ნერვებმოთხრილიც ამიტომ ჩემი ჭკვით ხელით ცოტა დავილაგე და მისაღებში ჩავედი.მანქანის გასაღებს და ტელეფონს ხელი დავსტაცე და დავიყვირე
-დე მე მივდივარ სოფოსთან(მე)მის პასუხს აღარც დაველოდე ისე გამოვედი სახლიდან და სულ ღიღინ ღიღინით ჩავიარე კიბეები.ჩემს ბეემვეში ჩავჯექი და უცებ ჰოპ ბენზინი არაა."ფუ შენიი" გილში გემრიელად შევიკურთხე და მანქანიდან გადმოვედი.ფეხით გავუყევი გზას და თან ჩემი ბუშტი გამახსენდა ისე მიყვარს მეჭედება ტასოზე.ჯერ სულ რაღაც ხუთი თვისაა და ისეთიმაიმუნია ნუ ითყვი.სულ მე მგავს არც დედას გავს და არც მამას.მარტო დეიდას გოგოა.მართლა ძალიან მგავს ხასიათებით ხო ჩემნაირი მხიარული და გადარეულია და გარეგნობითაც რო მგავს ხო საერთოდ ნუღარ იტყვი.ჩემი სიცოცხლეა.ხო ისე სოფო არის ჩემი და 22 წლისაა ვგიჟდები ისე მიყვარს.უკვე ერთი წელია გათხოვილია და თვითქმის ყოველ დგე მასთან ვგდივარ საწყალ ნიკას აგარ ვუტოვებ ცოლს მარტოს :D ჩემთან ახლოს ცხოვრობენ და ამიტომ თორე შორს რო იყვნენ რა მათარებდა ყოველ დღე.(ვიცინი)ჩემი სიძე კი ნიკა ყველაზე ჯიგარი ბიჭია ვგიჟდები ისე მიყვარს.25 წლის არისმართალია ჩემზე 7წლით დიდია მაგრამ მაინც ძაან კარგად მიგებს.(რამდენჯერ მივუყვანივარ სახლში მთვრალი(ვიცინი ჩაბჟირებამდე))უი ხო მე კიდე ლილე ვარ 17 წლის და სულ რაღაც ორთვესა და ნახევარში 18 წლის გავხდები.არც ძალიან სუსტი ვარ და არც ძალიან მსუქანი ნუ კარგ ტანზე ვარ(ბიჭები კი მიყურებენ დაჩლუნგებულები და)(ვიცინი)
ხო თმები როგორც უკვე მოგახსენეთ მოყავისფრო მოსავო წელამდე უცუჭუჭესი თმა მაქვს ისეთი რო დავარცხნაც კი შეუძლებელია.ალუბლისფერი დიდი ტუჩები კურნოსა ცხვირი და სასწაულად ლამაზი თვალები მაქვს.მუქი ლურჯი ხან მწვანესაც გავს.ყველა გიჟდება ჩემს თვალებზე(თავს არ ვიქებ მართლა)ნუ თაყვანისმცემლები ენ რაოდენობითაა მაგრამ მე არავისთან მაქვს ურთიერთობა.თან ნიკას და თავისი ბიჭების შიშით აბა ვინმემ ზედმეთი გამიბედოს როგორც თვითონ იძახიან ვინჩ თავიანთ ახტაჯანას ზედმეტადაც შეხედავს გადახსნიან წელში (ვიცინი )
***2***
ხომ კიდე ხასიათებითაც ძალიან მხიარული ვარ აგრამ ვისთანაც საჭიროა ვავლენ ჩემს ხისთავიან სვანობას(ვიცინი)ხო ხო სვანი ვარ ლილე მუკბარიანი.ამ ფიქრებში გართული კინაღამ ჩემი დის სახლს გავცდი.უცებ გამოვერკვიე და სადარბაზოში შევედი.ლიფტის ღილაკს თითი მივაჭირე და დაველოდე როდის ჩამოვიდოდა.როგორც კი ჩამოვიდა ლიფტშიშევხტი და 11 სათრულის ღილაკს მივაჭირე თითი.როგორც იქნა აჯაყჯაყდა 11ზე და უცებ გამოვვარდი ლიფტიდან.ჩემი დის კარებზე მანამ ვატყაპუნე ხელი სანამ გაბრაზებულმა სოფომ კარი არ გამიღო
-რა იყო გოგო ზარი არ არსებობს? გაბრაზებულმა შემომიბღვირა მაგრამ ბოლოს მაინც გაეცინა
-ნწ თავი სასაცილოდ გავაქნიე
-ჰა აღარ შემომიშვებ?
-მოდი მოიდი(სოფო)სიცილით მითხრა და სახში შემატარა
-ძმას გაუმარჯოს სიცილით მივესალმე ნიკას და ლოყაზე ხმაურიანად ვაკოცე
-გაუმარჯოს(ნიკა)მანაც სიცილით მითხრა და ლოყები კოცნისგან სულ დამიწითლა
-აბა სადაა დეიდას ბუშტი? სიცილით ვიკითხე როცა ნიკას დავსუხლტი წარბები ეშმაკურად ავათამაშე და სოფოს გავხედე
-არაააა!!!ლილე გაფრთხილებ ბავშვს არაფერი აჭამო(სოფო)თითი გამაფრთხილებლად დამიქნია
-არააამ(მე)გავუცინე
-ლილეეეეე არც დაალევინო(სოფო)თვალები დამიბრიალა
-ხო კაი გოგო რა იყოო ერთხელ სულ ცოტა ლუდი დავალევინე და მეტს აღარ ვიზავ გპირდები(მე)კისკისით ვუთხარი და თან ნიკას გავხედე რომელიც სიცილს ძლივს იკავებდა
-ოხ გოგო ნეტა შენ რა დაგაჭკვიანებს მითხრა სოფომ და სიცილი დაიწყო
-არც არაფერი დაიკო მეც სიცილით მივუგე.
-კაი წავედით ეხა ჩვენ და ჭკვიანად(ნიკა)ლოყაზე მაკოცა სოფოს წელზე ხელი მოხვია და კარისკენ წაიყვანა
-ბავშვის საჭმელი კარადაშია.ბავშვი ოთახში(სოფო)სიცილით მმითხრა და კარში გავიდნენ
-კარგად(მე)მივაძახე სიცილით კარი ჩავკეტე და ბავშვის ოთახოისკენ წავედი. კარი შევაღე და თავის საწოლში მოკისკისე ტასოს გავხედე.
-ვაიმე ჩემი ბუშტი ვინ არისოო(მე)ბავშვს სიცილით მივუახლოვდი და საწოლიდან ამოვიყვანე
-ჩემი სიარული ხარ სენ ჩემი გოჭი(მე)სიცილით ველაპარაკებოდი და თან ყელში ვკოცნიდი რაც ტასოს კისკისს იწვევდა.
-მოდი ეხლა გავლამაზდეტ პრინცესა ხო გინდა?(მე)ეშმაკური სიცილით ვუთხარი ბავშვს და დედამისის ოთახისკენ წავედი.მუქი ღაჟღაჟა წიტელი პომადა ვიპოვე და სიცილით დავტოვე იქაურობა. ბავშვთან ერთად მისაღებში გავედი და ჩემს თმებზე მოთამაშე ტასო დივანზე დავაწვინე.ვარდისფერი ბოდე გავხადე და მხოლოდ პამპერსის ამარა დავტოვე რამაც ტასიკოს უფრო ხმამაღალი კისკისი გამოიწვია.გიჟდება ტიტლიკანა ყოფნაზ(მე მგავს ვიცინი)
პომადა მოვიმარჯვე და ტასოს ლოყებზე ტუჩების ფრომა დავახატე.ნამდვილად არ ვაპირებდი ამ საზიზღრობის ტუჩებზე წასმას და დახატვაც ამიტომ მომიწია(ვიცინი)ლოყებიდან ნიკაპზე გადავედი ნიკაპიდან შუბლზე შუბლიდან კი მუცელზე ყელში და ხელებზე.ჩემი ნამუშევრით კმაყოფილმა პომადა ჯანდაბაში მოვისროლე და ჩემი პრინცესა ხელში ავიტაცე.
-აბა ვინ არის ჩემი ანგელოზიო,,ვინნ არის ჩემი პრინცესაო ჩემი ბოთე ვინ არისო(მე)სიცილით ვუკოცნიდი ყელს და ტასოც საყვარლად კისკისებდა.კიდევ დავიხარე საკოცნელად მაგრამ ვინ გაცადა კარზე ზარია.ფუუ არ მაცდიან ცხოვრებას რა.ბავშვთან ერთად წამოვდექი კარის გასაღებად როცა ტასომ თმებზე მომწიწკნა
-ააააააააააა მეტკინა გოგოოო
ვუთხარი და კარი გამოვაღე
-ესე მალე მოხვ............. სიტყვა შუაზე გამიწყდა როცა კარში მდგარი უსიმპატიურესი ბიჭი შემრჩა ხელში."ალბათ ნიკას ძმაკაცია"გავიფიქრე"აბა რატომ არ მეცნობა?" "ოოოოოოოო ეტყობა არ მინახია"აშკარად ვერ ვიცანი და გაკვრვებული თვალებით შევხედე ბიჭს.ბიჭმას ცოტა გაკვირვებულმა შემომხედა ჯერ მე მერე ტასოს მე ისევ მე მერე ისევ ტასოს მერე ჩემს ტუჩებს და ისევ ტასოს.
-გამარჯობა სიცილით მივესალმე უცნობს
-შენ ლილე ხო? ცინიკურად მკითხა
-კი გაკვირვებულმა ვუპასუხე
-ალექსანდრე.ნიკას ძმაკაცი
-აჰა და აქამდე რატო არ გიცნობდი?
-სახში არ შემომიშვებ? ირონიულად მკითხა
-არ არიან ნიკა და სოფო სახში და მეც ნაგლად გავუღიმე თან მოცინარ ტასოს დავხედე რომელიც ალექსანდრესკენ იწევდა
-არაუშავს ხომ მოვლენ
-ჰაჰ მოდი აგდებით ვუთხარი და კარიდან გავიწიე რომ შემოსულიყო.შემოვიდა და თან ტასოც გამოტაცა ხელიდან
-როგორ მომენატრე ჩემო პრინცესავ უთხრა ბავშვს და აკოცა
მე კარი დავკეტე მივტრიალდი და კედელზე აყუდებული ვუყუებდი ტასოსთან მოტამაშე უსიმპატიურეს არსებას.ჩემი მზერა შეამჩნია და მანაც გამომხედა
-რაიყო ასე მოგეწონე? გამიცინა
-შენ რა მოსაწონი ხარ როცა დემეტრე არსებობს არც მე დავიბენი და ირონიულად ვუპასუხე."მაგრამ მაინც ძალიან სიმპატიურია"...დემრეტრე ჩემი ერთ-ერთი უსიმპატიურესი თაყვანისმცემელია(მაგრამ ალექსანდრსთან ვერც მოვა უბრალოდ გასაბრაზებლად ვუთხარი)ჩემს ნათქვამზემხოლოდ ჩაიცინა და ისევ ტასოს მიუბრუნდა.
------------------------------------------------------
ალექსანდრე დადეშქელიანი 25წლის ერტ ერთი მსხვილი კომპანიის მფლობელი.რამოდენიმე წელი ცხოვრობდა ბარსელონაში.საქართველოში საძმაკაცო ჰყავს და ცდილობს ხშირად ჩავიდეს.საოცარი გარეგნობის პატრონია და შესაბამისად მდედრობითი სქესის წარმომადგენლებიც არაკლია.მაგრამ თვითონ......................... ნუ დანარჩენს თვითონ ალექსანდრე მოგიყვებათ
გარეგნობა:სწორი ცხვირი,საოცარი მოყვანილობის ტუჩები,ოდნავ წამოზრდილი წვერი რაც საოცარ მამაკაცურობასა და სიმკაცრეს ჰმატებს.ოდნავ წამოზრდილი ყავისფერი თმა და აუხსნელად ლამაზი მოცისფრო მონაცრისფრო თვალები.

--------------ალექსანდრე მონაყოლი------------
სულ რარაც რამოდენიმე თვეა რაც საქართველოში ჩამოვედი მაგრამ საქმის გამო ხშირად ვერ ვახერხებდი ბიჭების ნახვას.ხოდა აი ძლივს მოვიცალე და გადავწყვიტე ჩემს ერთ ერთ უახლოეს ძმაკაცთან წასვლა.მე და ნიკა ბავშვობიდან ვძმაკაცობთ.უკვე 1წელია რაც ცოლი მოიყვანა ძალიან საყვარელი და თბილი გოგოა სოფო.5თვის პრინცესა ჰყავტ რომელზეც ვგიჯდები და ახლაც ნიკაზე ძალიან ჩემი პრინცესა მომენატრა.თუმცა არ მოგატყუებთ და ლილეს ნახვაც ძალიან მინდა.სიგიჟემდე მომენატრა ცემი ქაჯი ეს თვეები კი ჩემს თავს წინააგმდეგობას ვუწევდი რომ არ მივსულიყავი და გულში არ ჩამეკრა.შორიდან სულ ვაკვირდებოდი და ნიკაც ყველაფერს მიყვებოდა მასზე.ლილე სოფოს დაა ნიკას ცოლის.ლილუ პირველად ნიკას ქორწილში ვნახე ისეთი საყვარელი და თან ისეთი ბავშბური იყო ახლაც მიკვირს თავი როგორ შევიკავე.მის გახსენებაზე გამეღიმა,ძლივს გამოვერკვიე ფიქრებიდან და ნიკას ნომერი ავკრიფე
-ხო ალექსა
-სად ხარ ბიჯო?
-მე და სოფო საბას დაბადების დღისთვის საშოპინგოდ წამოვედით რახდება?სიცილით მითხრა
-მოიცა ბავშვი სად გყავთ?
-ბავშვი და ლილუ არიან ჩემთან სახლში მარტო ეშმაკური სიცილით მითხრა
-ძმა ხარ რა მეც გამეცინა და გავუთიშე.სწრაფად ავიღე მანქანის გასაღბი და სახლიდან გამოვვარდი.მანქანაში ჩავჯექი და ადგილს მოვწყდი.15 წუთში უკვენიკას კარებთან ვიდექი ამჩემფეხება სერიოზული სახე დავიყენე და ზარი დავრეკე.
კარი ლილემ გამიღო ისეთი საყვარელი და სასაცილო იყო მინდოდა გულში ჩამეკრა და მეთქვა როგორ მიყვარდა და მენატრებოდა.თავიდან ფეხებამდე ავათვალიერე.დახეული ჯინსი და ბრეტელებიანი მაიკა ეცვა.მკერდამდე როგორც კი მივედი ყელში ნერწყვი ხმაურიანად გადავაგორე მაიკა აშკარად ტასოსთან მაიმუნობის დროს ჩამოსწეოდა და მშვენივრად ჩანდა მისი მადისაღმძვრელი მკერდი.მის თვალიერებაში ტასუნა სულ გადამავიწყდა.აზრზე მხოლოდ მისმა კისკისმა მომიყვანა რომელიც ჩემსკენ იწევდა.ლილემჩემი მზერა შეამჩნია და მაიკა ლოყებაწითლებულმა გაისწორა.როგორ მინდოდა ახლა ის აწითლებული ლოყები კოცნით უფრო ამეწითლებინა მაგრამ ირონიული ღიმილი ავიკარი და მზერა ტასუნაზე გადავიტანე.ახლა შევამჩნიე რომ ბავშვიი სასაცილოდ იყო გაწითლებული წითელი პომადით ტუჩების ფორმით.ძლივს შევიკავე სიცილი ამის დანახვაზე.ლილეს ნახელავი იქნებოდა რათქმაუნდა.არა როდის დაჭკვიანდება ნეტა ჩემი სულელი.მცირე დიალოგის შემდეგ სახლში შემიშვა და ბავშვიც ხელიდან გამოვტაცე.ტასოს ვეფერებოდი როცა ლილუს მზერა შევამჩნიე რომელიც გულმოდგინედ მათვარიელებდა.ირონიულასდ გავუღიმე და ვუთხარი რომ მოვწონდი მან კი მიპასუხა რომ მე მოსაწონი არ ვიყავი როცა ვიღაც დემეტრე არსებობდა.ამაზე ტვინში სისხლი ჩამექცა.ვიცოდი ლილეს ცხოვრებაში არავინ იყო მაგრამ რატომ თქვა ეს ან ვინ იყო ვიღაც ახვარი დემეტრე.აუცილებლად გავარკვევ ამას ნიკასთან და ბიჭებთან.სახეზე არაფერი სევიმჩნიე მხოლოდ სიმწრისგან ჩავიცინე და ჩემს გაბერილთან თამაში გავაგრძელე.
***3****
----------------------------ლილე-----------------------------
დაბღვერილი სახით ვუყურებდი ალექსანდრეს და ნიკას და სოფოს გულში ვლანძღავდი ამდენი ხანი რომ გააგრძელეს შოპინდო.ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და ალექსანდრეს ვუთხარი
-მომეცი ბავშვი
-რატო?
-უნდა ვაჭამო და მერე დავაძინო
-გააკეტე საჭმელი ნუ თუ რათქმაუნდა იცი და მერე შემოგიყვან ცინიკური ღიმილით დამაჯილდოვა და თვალი ნიშნისმოგებით ჩამიკრა.
რაოოოოო? რა მითხრაააა? ცინოკოსი იდიოტი ეხა მაცადოს ამან.
-ბატონო ალექსანდრე ზედმეტად ცინიკოსი ბრძანდებით ამიტომ სანამ ნორმალურად გელაპარაკებით ბიბრძანდით აქედან გაბრაზედბულმა ვუთხარი
-ნიკას ველოდები ხო არ დაგავიწყდა? ისეევ ირონიულად გამიღიმა.
დამპალი იდიოტი არ გესმის ხო ნორმალური ლაპარაკი ხოდა ეხა არანორმალურად გეტყვი.!
-ფეხებზე შენ რას აკეტებ.ნიკა სახში არ არის ამიტომ დაახვიე ეხა აქედან და ნიკა რო იქნება მერე თავში ქვა გიხლია თუ გინდა სულ აქ დარცი გაცოფებულმა დავუღრინე.დავინახე როგორ შეეცვალა და და უსერიოსულდა სახე ჩემს უზრდელურ სიტყვებზე ბავშვი ჭოჭინაში ჩასვა და ფეხზე წამოდგა.
-კიდე იტყვი მაგ სიტყვებს და ენას ამოგაცლი
-დაახვიე თქო გაბრაზებულმა ვუყვირე
-გოგო ნორმალურად ილაპარაკე მეთქი მანაც გაბრაზებულმა მიღრიალა და ჩემსკენ იწყო სვლა.ცოტა არ იყოს შემეშნდა ჯერ ამდენი ჩემთვის არავის გაუბედია თან ალექსანდე ისეთი გაბრაზებული მიყურებდა ჩემდა უნებურად მე უკან უკან დავიწყე სვლა.ალექსანდრეც უფრო მიახლოვდებოდა.კიდევ ერთი ნაბიჯიდაგავდგი უკან და კედელს შევასკდი.დამფრთხალი თვლებით შევხედე ალექსანდრეს ის კი უფრო მომიახლოვდა ჩვენს შორის არსებული მანძილი სანტიმეტრებამდე დაიყვანა.შევკრთი როცა მისი ცხელი სუნთქვა ყელზე მომელამუნა.მე ხომ ბიჭის სიახლოვეს საერთოდ არ ვიყავი მიჩვეული.მხოლოდ ბიჭების(ნიკასა და მის გადარეულ ძმაკაცებს ვგულისხმობს)გარემოცვაში ვიყავი ხან რომელს რომ ჩავუხტებოდი კალთაში და ხან რომელს მაგრამ ეს მხოლოდ და ძმური სიყვარული იყო და მეტი არაფერი.ახლა კი ამხელა აყლაყს ხელებსშორის ვყავარ მოქცეული და მის ცხელ სუნთქვას ყელზე ვგრძნობ.გახურებული ტუჩები ლოყაზე გამიხახუნა და ტუჩის კუთხე აპრიხა.ცალი ხელით ჩემს თავს ზემოთკედელს მიაყრდნო ცალით კი ლოყაზე ცამოგორებულ კულულებზე გამეთამაშა.
-მიდი საჭმელი გაუკეთე ბავშვს
ჩახლეჩილი ხმიხთ მითხრა სამზარეულოში ხელისკვრით შემაგდო თვითონ კი მისაღებში დაბრუნდა.
****4****
გამოშტერებული შევედი სამზარეულოში.ვერაფრით ავხსენი მისი საქციელი რა გააკეთა ეხლა ვითომ?!ბავშვის საჭმელი ვიპოვე გავაკეთე და 15 წუთში მისაღებში გავედი.ტასო ალექსანდრეს ეჯდა კალთაში და მის თითებზე თამშობდა,ალექსანდრეც ღიმილით დაჰყურებდა და თავზე კოცნიდა.ალექსანდრემ რომ დამინახა ღიმილით ამომხედ ცოტა დავიბენი მაგრამ გონს მალევე მოვედი
-მომიყვანე ბევშვი ვაჭმევ
-აქ აჭამე ეშმაკური ღიმილით შემომხედა
-მანდ ვერ ვაჭმევ
-რატო?
--არა აქ აჭამე ნოდი თბილად გამიღიმა და ხელი თავის გვერძე დივანზე დაატყაპუნა იმის ნიშნად აქ დაჯექიო.ეს ბიჭი გამაგიჟებს რა მე წეღან ირონიულად და ცინიკურად მელაპარაკებოდა ეხა კი თბილად მიღიმის.დავიბენი მაგრამ სახეზე არაფერი შევიმჩნიე.ალექსანდრეს და ტასოს მივუახლოვდი და მათ გვერდით დივანზე ჩამოვჯექი.
-ისააა ეხა როგორ ვაჭამო? დაბნეულმა შევხედე ალექსანდრეს კალთაში მოკლაათებულ ტასოს და კოვზი პატარა ჯამზე ავაკაკუნე სადაც ტასოს საჭმელი იყო.
-ჩვეულებრივად გამიცინა ალექსანდრემ
-კაი მომიყვანე
-შენ რო მოგიყვანო ისე უფრო ვერ აჭმევ ამიტომ ჩემთან იყოს და ასე აჭამე
-ხო კაი მეც გავუცინე და ტაოს კოვზი პირთან მივუტანე როდესაც ხელი აიქნია და მისთვის განკუთვნილი ჰაჰა ალექსანდრეს შარვალზე აღმოჩნდა და არა მარტო შარვალზე მისი თეთრი მაისურიც გაალამაზა.
-აჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰააჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰჰააჰ ბოლო ხმაზე ვკისკისებდით მე და ტასუნა ალექსანდრე კი გაცოფებული მიყურებდა.
-დეიდას ნიჭიერი ხარ შენ რა სიცილით გავუწელე ლოყები ტასოს და თან დაბღვერილ სალფეტქი მივაწოდე უხმოდ გამომართვა და გაიწმინდა.ჩემს სიცილზე ტასო უფრო კისკისებდა ალექსანდრე კი მაინც არ ხსნიდა კოპებს.გამიკვირდა ხმა რომ არ გამცა და არაფერი არ მითხრა მაგრამ დიდი ყურადღებაც აღარ მივაქციე.ტასუნას ფაფა ვაჭამე.მთელი ამ ხნის განმავლობაში ალექსანდრეს ხმა არ ამოუღია მხოლოდ მიყურებდა და თვალებით მბურღავდა.როცა ბავშვმა ჭამა დაასრულა წამოვდექი და ალექსანდრეს ვუთხარი
-მე ამას გავრეცხავ და შეგიძლია მანამდე ტასოს პირი მობანო?(მე)
თავი უხმოდ დამიქნია და ბავშვიანად აბაზანისკენ წავიდა.სამზარეულოში შევედი ბავშვის ნაჭამი ჯამი უცებ მოვრეცხე და მისაღებში დავბრუნდი.5წუთში ალექსანდრეც სემოვიდა მოკისკისე ტასოსთან ერთად.
-გყავდეს ცოტახანს პამპერსს მოვიტან გამოვუცვლი და დავაძინებ სიცილით ვუთხარი ალექსანდრეს და ბავშვის ოთახისკენ წავედი.პამპერსის შეკვრიდან ერთი პამპერსი ამოვიღე თეთრი წვრილი ვარდიფერ ზოლებიანი ბოდეც ვიპოვე და მისაღებში გავედი
-მოდი ჩემთან დეიდას ქალი სიცილით გამოვტაცე ბავშვი ალექსანდრს და ყელში ვაკოცე.ტასიკო დივანზე დავაწვინე პამპერსი გავხადე გამოვუცვალე და თეთრი ბოდეც ჩავაცვი.
-ეხა დავიძინოთ ანგელოზო ღიმილით ვუთხარი და მკლავებში ჩავიწვინე.
-ჩუმად იყავი ალექსანდრეს სიცილით და თვალების ბრიალით გავხედე და როცა მისგან ღიმილით დადებითი პასუხი მივიღე ბავშვი ჩემს მკლავებში დავარწიე.ოთახში წინ და უკან დავდიოდი თან ტასოს ჩემს ხელებში ვარწევდი როცა უკნიდან ვიღაც ამეკრო და ყელში ცხელი სუნთქვა ვიგრძენი.ნუ ვინ უნდა ყოფილიყო თუ არა ალექსანდრე.შეშინებულმა ავხედე უკნიდან მოკრულ ერთი ორი თავით მაღალ სხეულს და პირი საყვირლად გავაღე მაგრამ ხელი მომაფარა ტუჩებზე
-ბავშვს გააღვიძებ ღიმილით მანიშნა ჩემს მკლავებში მოკალათებულ ტასოზე რომელიც ძილიბურანში წასულიყო და ახლა ნამდვილად არ უნდა გამეღვიძებინა თორემ გასკდებოდა ტირილით.
დაბღვერილმა ავხედე ალექსანდრეს რომელიც ეშმაკური ღიმილით დამყურებდა და თვალებით მანიშნებდა ვერაფერს იზავო
-ნუ მაშანტაჯებ ჩუმად გამოვცარი კბილებში და ალექსანდრეს გაბრაზებულმა ავხედე
ჩემს ნათქვამს ყურადღება არ მიაქცია ისე შემიცურა მუცელზე ხელები და მჭიდროდ ამიკრა სხეულზე
-საოცრად გიხდება ბავშვი..... ყურთან ჩახრეწილი ხმით მიჩურჩულა და სველი კოცნა დამიტოვა ლოყაზე ყურთან.არ ვიცი რა დამემართა ის ადგილი ამეწვა სადაც მაკოცა მტელი კანი დამიბუსუსდა და ეკალმა დამაყარა უცხო იყო ჩემსთვის ეს და რეაქციაც შესაბამისი მქონდა კინაღამ ალექსანდეს ხელებში ჩავადნი.ალბათ რომ არა მისი ძლიერი მკლავები ჩემს მუცელზე ჩავიკეცებოდინბავშვიანად(ვიცინი)უბრალოდ სიტყვებით შეუძლებელია იმ გრძნოის გადმოცემა რაც ალექსანდრეს კოცნის დროს ვიგრძები იმ აადგილზე თითქოს ცხელი შანთი დამადეს.თან რომ აღარ ჩერდება ახლა ცოტა წინ წაიწია და ლოყაზე მაკოცა სველი კოცნა დამიტოვა
-ალექსანდრე ჩემი ხმა მე ძლისვ გავიგე ისე წარმოვთქვი მისი სახელი
-გაჩერდი.
*****5******
-რატომ? ჩუმად მიჩურჩულა და ახლა ყელში დამიტოვა სველი კოცნა.რამაც ჩემი კანის კიდევ ერთხელ დაბუსუსება გამოიწვია
-ალექსანდრე გაჩერდითქო გაბრაზებულმა ვუთხარი
-მხოლოდ ახლა პატარავ მიჩურჩულა და მივხვდი როგორ გაეღიმა.ღმერთო რას მიშვრება ეს იდიოტი.ალექსანდრე მომშორდა დივანზე დაჯდა და მე მომაშტერდა.მისი მზერა მთელს სხეულს მიწვავდა.ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და ვკითხე
-ასე რატომ მიყურებ?
-როგორ? ღიმილით მკითხა
-არ ვიციიიი...აი ისე როგორც მიყურებ დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-აი ხოდა როგორ გიყურებ? ეშმაკური ღიმილით მკითხა
დავიბენი ვეღარაფერი ვუპასუხე ამიტომ ტასოს ოთახისკენ წავედი რასაც ალექსანდრეს ჩუმი ჩახითხითება მოჰყვა მაგრამმე რას გამომაპარებდა.გაბრაზებული შევედი ტასუნას ოთახში და ჩემი ანგელოზი ჩუმად ჩავაწვინე საწოლში.შუბლზე ვაკოცე და მისი ოთახის კარი ფრთხილად გამოვიკეტე. მისაღებში გავედი ალექსანდრს წინ დავუდექი და ზემოდან დავხედე
-შენ ნორმალური თუ ხარ? დავუღრინე გაბრაზებულმა
-რატო რა დავაშავე? ირონიულად მკითხა
-კიდევ ერთხელ შემეხები და თავს გაგიტეხავ ვუთხარი გაბრაზებულმა
-გინდა დაგიმტკიცო რომ ვერაფერს ვერ მიზავ?
-რაა? გაკვირვებულმა შევხედე ფეხზე წამომდგარ ალექსანდრეს.პასუხი არ გაუცია ისე მომხვია წელზე ხელები და თავისკენ მიმწია.შეშინებულმა მივაბჯინე მკერდზე ხელისგულები და გაფართოებული თვალებით ავხედე.
-რასაკეთებ მომშორდი ხმისკანკალით ვუთხარი და მის ძლიერ მკლავებში ავფართხალდი.ისევ არ მიპასუხა.ღმერთო როგორ მაგიჟებს ამ ბიჭის სიჩუმე.უცებ ვიგრძენი რომ ალექსანდრე ჩემთან უფროახლოს მოიწია.სულ რამდენიმე სანტიმეტრიც და ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხებოდა.სუნღქვა გამიხშირდა გულმა თითქოს ძგერა შეწყვიტა შემდეგ კი გაორმაგებული ძალებით ამუშავდა.კიდევ უფრო მოიწია ჩენსკენ რამაც ჩემი უფრო არაფრთხალება გამოიწვია
-მომშორდი მომშორდი ხელებს ვაფართხალებდი მაგრამ არაფერი.უკვე დანებებას ვაპირებდი და კინაღამ ეს იდიოტი ჩემს პირველ კოცნას დაეპატრონა როდესაც კარზე ზარი გაისმა.ალექსანდრემ სიბრაზისგან ხმამაღლა შეიკურთხა და ანთებული თვალებით მომშორდა.ღმერთო მგონი გადავრჩი გავიფიქრე დაგულში უამრავი მადლობა გადავუხადე.კარზე ზარი კიდევ განმეორდა მეც უცებ გამოვფხიზლდი და ლოყებშეფაკლული კარისკენ წავედი.კარში სოფო და ნიკა იდგნენ მომღიმარი სახეებით
-ისაა მე უნდა წავიდე სიტყვისთქმაც არ დავაცადე მაშინვე ვაჯახე
-ლილე რამე მოხდა? და ჩემს უკან მდგარ ალექსანდრეს ეშმაკური ღიმილით გახხედე. ამაზე უარესად გავბრაზდი.ანუ ნიკამაც იცოდა რაღაც
-არა არაფერი.დამირეკეთ ხვალდა გამოვალ
-კაი ლილუ მადლობა ღიმილით მითხრა
-არ გრცხვენია რისი მადლობა, გავუღიმე
-კაი წავედი ნიკას და სოფოს ვაკოცე დაუცებ მოვFორდი იქაურობას.სახლში წასვლა ისევ ფეხით გადავწყვიტე ამიტომ ნელა გავუყევი გზავს.ხო რაც შეეხება ხვალ ნიკა სოფო და ნიკას სასტავი მათი ერთ ერთი ნაცნობის დაბადების დღეზე ადიან წყნეთში ანასტასია მე უნდა დავიტოვო რაც ძალიან მახარებს ისე მიყვარს მასთან ერთად თამაში ყველაფერს მირჩევნია.ამ ფიქრებში მალე მივედი სახლშიც.
-დეეე მოვედი დავიძახე და დაველოდე პასუხს როდის გამცემდა
-სამზაეულოში ვარ დე მოდი(მაკა)
სწრაფად გავიხადე ფეხსაცემლი სახლის შლობანცებში გავუყარე თიტები და ფრატუნით წავედი სამზარეულოსკენ.
-მმმმმმმმმმმმ რა კაი სუნიაააა - კმაყოფლიმა ვთქვი და დედას უკნიდან მივეხუტე
-მოვიდა ჩემი გიჟი გოგო
-რას მაჭმევ?
-და რა გინდა?
-უხ გოგო ნამცხვარი საჭმელია?
-აუ დე მიდი რა და უნდა გავიდე მერე საწყალი თვალებით შევხედე
-სად მიდიხარ ლილე? მკითხა და თან მაცივრიდან გამოღებული შოკოლადის ნამცხვარი დამიდო წინ
-დათა უნდა ვნახო დე ძაან მომენატრა ღიმილით ვუთხარი და ნამცხვარი პირისკენ გავიქანე
-კაი თუ დათა უნდა ნახო მაშონ დედამაც ღიმილით მიპასუხა
და სამზარეულო დატოვა.დათა ჩემი ბავშვობის მეგობარია თიტქმის ერთად ვიზრდებოდით სულ ყველგან ერთად ვიყავით.ჩემზე 3წლით უფროსია ამიტომ სანამ სოფო გატხოვდებოდა და ნიკას ბიჭები ითავებდნენ ჩემი თაყვანისმცემლების "მოგერიებას"სულ ყოველ დღე დატასთან ჩხუბი მიწევდა იმის თაობაზე რომ უკვე ნახევარი თბილისი ნაცემი ყავდა(ვიცი)ნუ ახლაც ასეა მაგრამ ახლა ნიკა და ბიჭებიც ეხმარებიან(ვიცინი)ჩემი სიმპატიური ბიჭია ჩემზე ერთი ორი თავითმაღალია ყოველტვის როგორც პატარა დას ისე მექცეოდა თვითონ დედისერთაა და სულ მეუბნება ჩემი არაბიოლოგიური და ხარო.მეც ზუსტად იგივეს ვგრძნობ მის მიმართ.
--------------------
ნამცხვრის ჭამას მალე მოვრჩი და დედას გავძახე:
-მამა სად არის?
-არ მოსულა სამსახურიდან
-კაი ვუთხარი და თან ტელეფონ დავხედე უჰ რა დრო ყოფილა 5ის ნახევარია.უცებ მოვძებნე დათას ნომერი და დავრეკე.მალევე მიპასუხა თბილი ხმით.
-ხო ლილუ
-როგორ ხაარ? თბილად ვუასუხე
-კარგად ჩემო სიხარულო მომენატრე
-მეც დათ. მნახავ?
-კი სიხარულო როდის?
-ეხლავე.მოხვალ ჩემ კორპუსთან?
-10 წუთში შენთან ვარ მოგწერ და ჩამოდი
-კაი გელოდები
დათას გავუთიშე და ჩემს ოთახში ავედი.ივნისი იყო მაგრამ ცოტა არ იყოს რომ მოვდიოდი შემცივდა ამიტომ შარვალი გამოვიცვალე და ჩვეულებრივი მაღალწელიანი ჯინსის შარვალი ჩავიცი. ლურჯი ოდნავ გრძელსახელოებიანი მაიკა გადავიცვი და დათასზარს დაველოდე.მანაც არ დააყოვნა და დამირეკა ჩამოდიო.დაბლა ჩავირბინე შავიკეტები ამოვიცვი ტელეფონი ავიღე და სახლიდან გავედი.კიბეები უცებ ჩავირბინე და მანქანაზე მიყუდებული დათას დანახვაზე თვალები გამიბრწყინდა.მისკენ გავიქეცი და გახარებული ჩავეხუტე.
-მომენატრე ჩუმად ვუთხარი და ლოყაზე მაგრად ვაკოცე
-მეც ლილუ სიცილით მითხრა და ორივე ლოყა დამიკოცნა
-წამო ჩაჯექი
მანქანაში ჩავსხედით და უცებ მოვწყდით ადგილს.დათამ მანქანა ერთ- ერთი კაფის წინ გააჩერა და გადმოვედით.
9საათამდე დათასთან ვიყავი კაფიდან ცოტა ფეხიტ გავიარეთ მერე ისევ იქ დავბრუნდით მანქანაში ჩავსხედიტ და მტაწმინდაზე ავედით.ასე ვიჯექი დათასთან ცახუტებული და ყველაფერზე ველაპარაკებოდი.ბოლოს სიცივემ რომ ძალიან შემაწუხა დათამ წავიდეთო და მის ნებას დავყევი.

-ხვალ მნახავ? მითხრა როცა მანქანა კორპუსთა გააჩერა.
-აუ არ ვიცი დათ ხვალ სოფო და ნიკა წყნეთში ადიან ნაცნობის დაბადების დღეზე და ტასოო მე უნდა დავიტოვო ამიტომ არ ვიცი მოწყენილმა ვუთხარი და მის ხელს ჩემი ნაზად ჩამოვუსვი.
-რო გამოგიარო? ღმილით მითხრა და თითებზე თითები ოდნავ მომიჭირა
-მაშინ კი ღიმილით ვუთხარი.
-მიდი გადახტი ეხა და დაგირეკავ ხვალ
-კაი სიცილითმივიწიე მისკენ ვაკოცე და მანქანიდან გადმოვედი
სწრაფად ავირბინე კიბეები დასახლში ავედი.
-დე მოვედი და ჩემს ოთახში ავდივარ დავიძახე და მაშინვე ოთახისკენ დავიძარი.ფანჯრიდან გავიხედე და დათას მანქანა დავინახე რომლიდანაც დათა იყურებოდა ჩემი ფანჯრისკენ.გამეღიმა მის საქციელზე და ხელი დავუქნიე.მანაც დამიქნია და წამში მოსწყდა ადგილს.მეც მოვშორდი ფანჯარას და აბაზანისკენ წავედი.2საათი ვინებივრე და რომ გამოვედი მაშინვე საწოლში შევწექი.რატომღაც ალექსანდრე გამახსენდა უნებურად გამეღიმა არასასურველი აზრების გასაფანტად თავი გავაქნიე და მალევე ჩამეძინა.
-----------------------------
მეორე დილით როგორც ყოველთვის ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა
მაგრამ ამჯერად უცხო ნომერი იყო
-ბატონო ნამძინარევი ხმით ვუპასუხე
-გეძინა?ნაცნობი ბბოხი ბარიტონი მისწვდა ჩემს ხმას და უნებურად გამეღიმა
-ხო მე ვარ მივხვდი რომ გაეღიმა
-გაგაღვიძე?
-ხო მეძინა
-ბოდიში
-არაუსშავს.რამე გინდოდა?
-არა უბრალოდ მოგიკითხე(
-მომიკითხეე? დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-ხო რატომ გაგიკვირდა? გავიგე ალექსანდრეს ხარხარი
-უიმე გამისკდა ყურის ბარაბნები გაბრაზებულმა ვთქვი.ის კი მაინც აგრძელებდა ხარხარს
-აუ წავედი მე შეყვარებული გელოდება
"შეყვარებულიოო"ვინ შეყვარებული ეს ვერაა ხო.მაგრამ არავფრის კითხვას არვაპირებ.
-ოოო კარგად გაბრაზებულმა ვუთხარი და გავუთიშე.
რა იყო ეხა ვითომ ეს?რა გააკეთა გამაღვიძა მომიშალა ნერვები და გამითიშა.ოოო რა საზიზღარია.საათს დავხედე 12 ი იყო.უხ რა უნდოდა ასე ადრე რა ვააა.კიდევ უფრო გავბრაზდი და თავზე საბანი გადავიფარე.მალევე ავდექი საწოლიდან 2საათი აბაზანაში ვინებივრე რომ გამოვედი უკვე 3ის წუთები იყო ვაიმე რა დრ გასულა გავიფიქრე და თმიდან პირსაცოხი მოვიშორე.უცებ ჩავიცვი ტანსაცმელი და მისაღებში გავედი.
-დილამშვიდობისა მივესალმე სამზარეულოში მოფუსფუსე დედას
-დილამშვიდობის ლილე
-მამა წავიდა უკვე? ვკითხე და ლოყაზე ვაკოცე
-კი დე ხო იცი რო ადრე მიდის სამსახურში- მამაჩემი გუგა მუკბანიანი პატარა ბიზნესი აქვს ამიტომ სახლში იშვიათადააა.
-კაი მშია სიცილით ვუთხარი
-მიიდი ჭამე რაც გინდა
უცებ ვისაუზმე და სოფოს დავურეკე
-რაშვრებით ააბა?
-რავი ეხა გამოვედი აბაზანიდან სიცილით მითხრა
-ამ ანუ უნდა დავიწყო უკვე ჩაცმა ხო? მეც სიცილით ვუპასუხე
-კი მიდი და გამოდი
-კაი ტელეფონი გავუთიშე და ჩემს ოთახსი გავედი.მოკლე ჯინსის შორტის კომბინიზონი ჩავიცი შიგნიდან შავი მაიკა თეთრი ბენსიმონები ტელეფონს და მანქანის გასაღებს ხელი დავტაცე და მისაღებში გავედი.
-სოფოსთან მივდივარ დე. მამამ მანქანაში ხომ ჩამისხა საწვავი? სიცილით ვკითხე
-კი ლილე ჩაგისხა სიცილით მიპასუხა
-კაი წავედი ლოყაზე ვაკოცე და გამოვედი
მანქანაში ჩავჯექი და სოფოს სახლისკენ წავედი.მალე მივედი მანქანა იქვე გავაჩერე მე კი სახში ავედი.კარები ნიკამ გამიღო.
-მოდი ლილუ ღიმილით მითხრა და სახლში შემატარა
-აბა მზად ხართ თქვეენ?
-კი ეხა სოფო მორჩება და წავალთ
-კაია სიცილით ვუთხარი
-ლილუ იცი რა ხდებააა შეპარვით დაიწყო
-რაა? სიცილით ვკითხე
-დღეს იქ უნდა დავრჩეთ მითხრა და ჩემს რეაქციას დაელოდა
-ეე მაგარია რა პრობლემაა ანუ მე აქ უნდა დავრჩე სიცილით ვთქვი და ოთახიდან გამოსულ სოფოს შევხედე
-ვაოოო დაიკო ულამაზესი ხარ ლოყაზე ვაკოცე და ნიკას შევხედე
-აბა წადითეხა სიცილით ვუთხარი
-ხო ხო ბავშვს ძინავ როგაიღვიძებს აჭამე
-კაი კაი წადით უცებ გავაცილე და ბავშვის ოთახისკენ წავედი.
****მე და ტასომ ბევრი ვიმხიარულეთ მერე დათამ დამირეკა ჩამოდი კორპუსის წინ ვარო და მე და ტასოც მასთან ჩავედიტ.ბევრი ვისეირნეთ ვიმხიარულეთ და უკვე დაღამებული იყო დათამ სახლში რომ დაგვაბრუნა მე და ტასუნა
-ჭკვიანად გამაფრთხილებლად დამიქნია თთი და ლოყაზე ნაზად შემეხო
-ხო გავუღიმე და ვაკოცე
-წადი და დაგირეკავ მერე
-კაი
მანქანიდან გადმოვედი და ჩემს მკლავებში გატრუნულ ტასოს დავხედე.უცებ ავედით სახლში ტასოს დავბანე გამოვუცვალე და დავაძინე.საათსრომ დავხედე უჰუუ რა დრო გასულააააა 11 ის აკლდა 15 წუთი.მეც დაღლილი ჩავესვენე დივანში და უკვე ძილისკენ მივდიოდი როდესაც კარზე ზარი დარეკეს აუ ფოროგ გავბრაზდი ვაიმე რა.თან რომელი საათია რომელი ჭკვიანია ნეტა.კკარი გამოვაღე და პირი ღია დამრჩა როდესაც ჩემს წინ მოქანავე სილუეტის სახე გავარჩი.სიმართლე ვთქვათ შემეშინდა კიდეც..


****6*****
პირი ღია დამრჩა როდესაც ჩემს წინ მოქანავე სილუეტი დავინახე სიმართლე ვთქვა შემეშინდა კიდეცროდესაც მასში ალექსანდრე ამოვიცანი.დაბნეული ვუყურებდი და სიტყვებს თავს ვერ ვუყრიდი
-ალექსანდრრე.....აქ აქ რა გინდა?
-მომენატრე... მითხრა და მთვრალი ღიმილიტ ამომხედა
-რას რას ბოდავ მთვრალი ხარ წადი სახში დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-არც ისეთი მთვრალი ვარ ლილი..სუ ცოტა დავლიე აი ამდენი ღიმიით მითხრა და თითებით მანიშნა რომ ცოტა ქონდა დალეული
-ალექსანდრე მთვრალი ხარ ახლა წადი და ხვალ ვილაპარაკოთ
-არა არსად არ წავალ
-ალექსანდრე ბავშვი არ გამიღვიძო ჩუმად
-ხოდა მოდი ჩემთან და ჩუმად ვიქნები
-რააა? გაკვირვებულმა პირი დავაღე
-ჩემთან მოდი თქო მითხრა და ღიმილით მომიახლოვდა
-ალექსანდრე წადი კიდევ ერთხელ უიმედოდ შევევედრე
-მე შენთან მინდა ლილუ ჩუმად მითხრა და კიდევ უფრო ახლოს მოიწია ჩემთან.იმდენად ახლოს იყო რომ მის ცხელ სუნთქვას სახეზე ვგრძნობდი.თითები ნაზად ჩამომისვა მკლავზე და ხელიი წელზე შემიცურა.მისი შეხება ელექტროშოკივით იყო ჩემთვის
-ალექსანდრე რას აკეთებ აწითლებულმა ვუთხარი
არაფერი მიპასუხა ისე მიმიკრა გულზე და ყელში სველი კოცნა დამიტოვა.დამიარა იცოცხლე.
-გაჩერდი გთხოვ მთვრალი ხარ შევევედრე მაგრამ მე თვითონ არ მინოდოდა რომ გაჩერებულიყო
-ლილუ გითხარი მთვრალი არ ვართქო სერიოზული სახით მითხრა და თავისკენ დამქაჩა.სახლიდან გამიყვანა და კიბეებისკენ დაიძრა
-ალექქსანდრე რასაკეთებ გამიშვი სადმიგყავარ შეშინებულმა მივაყარე და მის მკლავს დავეჯაჯგურე
-არსადაც არ გაგიშვებ სიცილით მითხრა და სხეულზე მიმიკრო
-ალექსანდრე გაგიჟდი ბავშვი მარტოა სახშიბ შეშინებულმა ვუხთხარი
-ნიკას დავურეკავ და მოვა ჯიბიდან ტელეფონი ამოაცურა
-არაა რასაკეთებ გიჟი ხო არხარ გამიშვი განწირული ვიქევდი ხელებს და მაგრამ უშედეგოდ.სწრაფად ჩეამარბენინა კიდეები და თავის მანქანაში ძალით ჩამტენა თვითონაც უცებ მოუარა და ადგილს მოსწყვითა მანქანა.
-რასაკეთებ გააჩერრე ვუყვიროდი და თან მანქანის კარს ვეჯაჯგურებოდი
ალექსანდრე გააჩერე სად მიგყავარ რასაკეთებ თან მთვრალი ხარ შეშინებული ვყვიროდიი და სადაც იყო ცრემლები გადმომცვივდებოდა
-მოგიტაცე პატარავ ღიმილით მითხრადა ტელეფონი ყურთან მიიტანა
-არსქვია მომიტაცე გაგიჟდი შენ არ მეხუმრება სასწრაფოდ დამაბრუნე გაბრაზებულმა ვუყვირე მაგრამ ჩემი ნათქვამი დააიგნორა და ტელეფონში ჩაჰყვირა
-ნიკა შენი ცოლისდა მოვიტაცე ამიტომ ადი შენთან სახში ტასუნა მარტოა ძინავს ღიმილით უთხრა და უცებ გათიშა
ახლა უკვე მართლა მომიცვა შიშმა რაუნდოდა ჩემგან ამ ცხოველს თან მთვრალია.სად მივყავარ ამ შუაღამისას.ხმას ვეღარ ვიღებდი თავი მინას მივადე და თვალები მაგრად დავხუჩე რათა ცრემლები შემეჩერებინა მაგრამ არ გამომივიდა ცხელმა სითხებ დამისველა ლოყები.ცრემლები მუჭით მოვიწმინე და ალექსანდრეს მალულად გავხედე.ბედი არ გინდა იმანაც იმ დროა გამომხედა და როცა ჩემი ცრემლიანი თვალები დაინახა მკვეთრად დაამუხრუჭა და გზიდან გადავიდა.
-ნუ ტირი რა გთხოვ ჩემსკენ გადმოიწია მოსაფერებლად მაგრამ მხარი უხეშად გავქნიე და ფანჯარასი გავიხედე.
-ლილე კაი რა ვერ ვიტან როცა გოგო ტირის და მითუმეტეს ცემს გამო თან ჩემი სიხარული თბილად მითხრა და ლოყაზე ლაზად მომეფერა
-დამანებე თავი გაბრაზებულმა ვუთხარი
-ლილუუ
-ალექსანდრე შემეშვი და წადი თუ მიდდიხარ აგდებულად ვუთხარი ისე რომ მისთვის არც შემიხედავს .
ალექსანდრემ ერთი ამოიოხრა და მანქანა გზაზე გადაიყვანა.უკვე კარგად მოშორებულები ვიყავით თბილისს მე კი მთელი ამ ხნის განმავლობაში გონებაში გეგმას ვადგენდო როგორ გამოვქცეულიყავი იქიდან სადაც მივყავდი.მაგრამ ჩემთვის სასარგებლო არაფერი მახსენდებოდა თან როგორია ამხელა ახმახს სადმე გამოეპარა მითუმეტეს მაშინ როდესაც ერთი წუთით არ გაშორებას თვალს და ოცა იმ გარემოს არც კი იცნობ სადაც მიჰყავხარ.უეცრად მანქანა გაჩერდა და მეც ინსტიქტურად ალექსანდრეს გავხედე.კარებები გააღო და გადავიდა.მეც დრო ვიხელთე გადმოვხტი და გავიქეციიმ სიბნელეში ნეტა სად მივრბოდი
-ლილე გაჩერდი გავიგე ალექსანდრეს წყნარი ხმამაგრამ ყურიც არ ვათხოვე
-ლილე გაჩერდი მეთქი.საშიშია მანდ ტყეა გამაფრტხილებლად დამიძახა მაგრამ ისევ არ მივაქციე ყურადღება.მალე სიჩუმე ჩამოწვა აღარც ალექსანდრე მეძახდა და მეც ამოვისუნტთქე როდესაც უკნიდან წელზე მოხვეული დიდი ხელები ვიგრძენი დამოულოდნელობისგან ადგილზე შევხტი.
-ნეტა გამაგებინა სად გარბოდი ჩემს ყელთან იჩურჩულა და სწრაფი მოძრაობით მიმატრიალა თავისკენ.
-გამიშვი რა საცოდავად ამოვიკნავლე და თავი დავხარე.
-არ შემიძლია ლილუ შენი გაშვება მითხრა და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა.მონაცვლეობით მიკოცნიდა ზედა და ქვედა ტუჩს.მეც გახევებული ვიდექი სანამ გავიაზრებდი რა ხდებოდა და როცა უკვე ცხადად შევიგრძენი ალექსანდრეს ტუჩების გემო მის მკლავებში ავრაფთხალდი.ალექსანდრე კი მხოლოდ მაშინ მომშორდა როცა ჰაერი არცერტს არღარ გვეყო.ცრემლლიანი თვალებით ავხედე და ტავი დავხარე.დიახ ეს ჩემი პირველი კოცნა იყო და საერთოდ არ ვნანობ რომ ალექსანდრემ მაკოცა მაგრამ არ მინდოდა ამ სიტუაციაში მომხდარიყო ეს.თბილად ჩამიკრა გულში და ჩემი წინააღმდეგობის მიუხედავდად ორსართულიან სახლამდე ჩახუტებული მიმიყვანა.ჯიბიდან გასაღები ამოიღო და კარი გასხნა სინათლეაანთო და სახლში შემიყვანა.
-ლილუ ვნებამორეული ხმით მიჩურჩულა და ყელში მაკოცა
-რაა? შეშინებულმა ვკითხე
-მაპატიე პატარავ მითხრა და ჩემს ტუჩემს დააცხრა.თავიდან ვცადე მისი მოშორება მაგრამ რომერაფერს გავხდი დანებებული გავჩერდი.ტუჩებიდან ყელზე ჩადიოდა ყელდიან მხრებზე და მხრებიდან ისევ ტუჩებზე.ხელში ფრთხილად ამიყვანა და კიბეებზე ავიდა ერთ ერთი ოთახრის კარი გამოაღო და ოთახში შემიყვანა.საწოლზე ნაზად დამაწვინა თვითონ კი ჩემს ზემოდან მოექცა ისე რომ კოცნა არ შეუწყვეტია ისეთი ნაზად და თან ისე უხეშად მეფერებოდა ლაპარაკის უნარს მაკარგვინებდა მინდოდა გამეჩერებინა მაგრამ არ შემეძლო.ან იქნებ არც მინდოდა.ცხელი ხელები მაისურის ქვეშ შემიცურა და წელზე ოდნავ მომიჭირა.რითაც ჩემი ხმადაბალი წამოკვნესება გამოიწვია.მაისური უცებ გადაიძრო და იატაკზე ქაუსურად მიაგდო.თავისი მაისურის გზას გაუყენა ჩემიც და იქიც დაბლა ისროლა.ახლა ჩემი შორტის ღილს დაეჯაჯგურა ოსტატურად გამისხნა და ისიც მომაშორა სხეულიდან.როცა გავიაზრერომ ალექსანდრეს ქვეშ ნახევრად შიშველი ვიყავი მოქცეული სირცხვილისგან თავი მის მკერდში ჩავმალე და ოდნავ მოვუჭირე თითები მკლავებზე.ჩემს ლიფის შესაკვრელს რომ მისწვდა და ისიც გამიხსნა აი აქ კი უკვე ჩაირთო ჩემს ტვინში განგაშის სიგნალები.შეშინებული ავფართხალდი და კიდევ უფრო მოვუჭირე ხელები მკლავებზე რომ მომეშორებინა მაგრამ ამხელა ახმახს რას გავაგებინებდი.ისე გააგრძელა ჩემი კოცნა ვითომც არაფერი და ლიფი და ტრუსიც მომაშორა სხეულიდან.აი ახლა კი ნამდვილად ცუდად გავხდი სუნთქვა გამიხშირდა ჰაერი აღარ მყოფნიდა.პანიკაში ჩავვარდი მაგრამ როგორც კი ალექსანდრემ ეს შეატყოა მაშინვე მომშორდა და თვალებში ჩამხედა.
-ნუ გეშინია. თბილად მიჩურჩულა და აწყლიანებულ თვალებზე მაკოცა. მინოდა მეთქვა გაჩერებულიყო მაგრამ ხმა ვერ ამოვიღე
-არაფერს გატკენ თავისი თითები ჩემსაში ახლართა და თავსზემოტ ამაწევინა.ნაზად დამეწაფა ტუჩებზე იქიდან კი ყელზე გადაინაცვლა.ისე მესიამოვნა მისი შეხება ყველანაირი შიში გადამავიწყდა.მუცლის არეში ტკივილი ვიგრძენი და თვალებიდან ობოლი ცრემლები ჩამომიგორდა.
-შენ ჩემი პატარა ხარ თბილი ხმით მიჩურჩულა და მაკოცა.არა ეს არ იყო ბილი ხმა ეს რაღაც სხვა იყო რაღაც უფრო ზლიერი მართალია ვერ მივხვდი რა მაგრამ უფრო ძლიერი გრძნობა იყო.
------------------------------------
დილით რომ გავიღვიძეთავი ალექსანდრს მკერდზე მედო მას კი ჩემზ წელზე მჭირდოდ ჰქონდა ხელი მოხვეული და ხან ყელში მკოცნიდა ხან შუბლზე და ხანაც თავზე.რომ მიხვდა გავიღვიძე ჩემსკენ დაიხარა და ტუჩებზე ნაზად მაკოცა
-დილამშვიდობიდა მითხრა და ხელები უფრო მაგრად მომიჭირა
არაფერი ვუპასუხე გუშინდელი ღამე გამახსენდა და ახლა მომაწვა ყველა ის ემოცია სირცხვილი გაბრაზება ტკივილი და დამცირება ყველაფერმა ერთად შემომიტია ხმა ვერ ამოვიღე თავი უფრო ჩავმალე მის მკერდში და ცხარე ცრემლები გადმომცვივდა.ალექსანდრემ რომ იგრძნო ცხელი სითხე ნიკაპზე ორი თითი მომიჭირა და თავი ამაწევინა.
-ლილუ გთხოვ არ იტირო პატარავ მაპატიე ჩემო სიცოცხლევ გულში ჩამიკრა და შუბლზე მომაწება გახურებული ტუჩები.ცრემლები არადა არ ჩედებოდნენ უხეშად მოვიშორე ალექსანდრე და საწოლზე უგრძნობივით წამოვჯექი.არანაირი ემოცია არარ იკითხებოდა ჩემს სახეზე მხოლოდ გაშტერებული ერთ წერტილს ვუყურებდი მკერდზე თეთი ზეწარი მქონდა მიფარებული და ცრემლები ღაპაღუპით მდიოდა.ალექსანდრე ახლოს მოვიდა და ჩახუტება უნდოდა მაგრამ ხელი უხეშად ვკარი და გაბზარეულიხმით ვუთხარი.
-აღარ მომეკარო და უფრო მჭიდროდ მოვიხვიე სეულზე თეთრი მატერია.ალექსანდრე განადგურებული მიყურებდ და ვერარ ხვდებოდა რა გაეკეთებინა
-ლილუ გთხოვ მაპატიე ჩემო ცხოვრებავ არ მინდოდა
-შენსიცოცხლეს გეფიცები ზედმეტად აღარ შეგეხები ამღვრეული თვალებით მითხრა და შემომხედა.მის თვალებში იკითხებოდა უამრავი ემოცია სინანული თვითგვემა მწუხარება სევდა და და რაღაც ერთი ამოუცნობი გრძნობა.მისი თვალებიდან მზერა საწოლზე გადაფარებულ ზეწარზე არსებულ წიტელ ლაქაცე გადავიტანე და კიდევ უფრო ვუმატე ტირილს.ალექსანდრემ ალბათ ვეღარ გაუძლო ჩემს ტირილს სწრაფად ადგა შარვალი ამოიცვა შუბლლზე მაკოცა და ოთახი თავჩახრილმა დატოვა.
****7****
-შენსიცოცხლეს გეფიცები ზედმეტად აღარ შეგეხები(ალლექსანდრე)ამღვრეული თვალებით მითხრა და შემომხედა.მის თვალებში იკითხებოდა უამრავი ემოცია სინანული თვითგვემა მწუხარება სევდა და და რაღაც ერთი ამოუცნობი გრძნობა.მისი თვალებიდან მზერა საწოლზე გადაფარებულ ზეწარზე არსებულ წიტელ ლაქაცე გადავიტანე და კიდევ უფრო ვუმატე ტირილს.ალექსანდრემ ალბათ ვეღარ გაუძლო ჩემს ტირილს სწრაფად ადგა შარვალი ამოიცვა შუბლლზე მაკოცა და ოთახი თავჩახრილმა დატოვა.
არ ვიცი რამდენი ხანი ვიყავი ასე გათიშული.არ მინდოდა იალობაში დაბრუნება მაგრამ კარზე კაკუნმა მომიყვანა გონს.
-ლილე კარგად ხარ? მომესმა კარსიქით ალექსანდრეს ანერვიულებული და შეშინებული ხმა.
-გადი დაბალი ხმით ვუთხარი და წყლი გადავკეტე.ნამდვილად არ მინდოდა ახლა მისი ნახვა,რომც მდომებოდა ვერ შევძლებდი.ცოტახანს დავიცადე და რახან მისი ხმა ვეგარ გავიგე იქვე მიკიდული თეთრი პირსახოცი მოვიხვიე სხეულზე და ოთახში გავედი.შიშისგან შევხტი როდესაც საწოლზე მჯდომი ალექსანდრე დავინახე.მაშინვე ვიგრძენი როგორ წამოვხურდი სახეზე ლოყები ამიწითლდა და თვალები ამემღვრა.
-აქ რა გინდა? ძლივს ამოვკნავლე და თვალები დაბლა დავხარე
-ლილე სალაპრაკო გვაქვს მანაც ჩუმად მიპასუხა
-მე არ მაქვს სალაპარაკო
-გადი უნდა ჩავიცვა
-ლილეე.. რაღაცის თქმა დააპირა მაგრამ გავაჩუმე ნამდვილად არ შემეძლო გუშინდელზე ლაპარაკი
-ალექსანდრე გადი
-რომ ჩაიცმევ გამოდი ჭამე თბილად მითხრა და ფეხზე წამოდგა
-არ მშია გადი ცივად ვუთხარი და მზერა ავარიდე.მის დანახვაზე გული უცნაურად მიფრიალებს თიტქოს საგულედან ამოხტომას ლამობსო ახლაც ასე იყო მაგრამ დავაიგნორე და არაფრისმთქმელი თვალებით შევხედე
-ლილე გთხოვ ასე ნუ იქცევი მიყვირე მეჩხუბე ოღონდ ასე ნუ იქცევი.გამოდი და ვილაპარაკოთ ყველაფერს აგიხსნი გთხოვ ვეღარ მოვითმინე მის სიტყვებზე და გულში რაც მქონდა ყველაფერი სასოწარკვეთილმა ამოვთქვი.
-რას ამიხსნი ალექსანდრე რას?!იმას რომ ორი დღის გაცნობილ ბიჭს ჩავაბარე ქალიშვილობა?!რას ამიხსნი გეკითხები რა ახსნა აქვს ამას?გგონია ასე მზრდიდა დედაჩემი?როგორ შევხედო ამ ყველაფრის სემდეგ დედაჩემს მამაჩეს სოფოს ან ნიკას?ან ნებბისმიერ სხვას?Qგგონია როცა გაიგებენ შემაქებენ თავზე ხელს გადამისვავენ და მეტყვიან ყოჩაღ კარდად მოქცეულხარო? ცოტახანს გავჩერდი თავი ვეღარ სევიკავე და ამდენ ხანს ნაგროვებ ცრემლებს ერთიანად მივეცი გასაქანი-არაა არ იზავენ ამას.მე ყველა შევარცხვინე.ყველას თავზე გადავუარე.უკანასკნელი ქუჩის ქალივით მოვიქეცი.ეს უნდოდა დედაჩემს ჩემთვის? ტირილით ვუთხარი და ძალაგამოცლილი საწოლთან ჩავიკეცე.
-ლილე დაწყნარდი სუ სუ პატარავ.ყველაფერი კარგად იქნება გპირდები ჩემო ლამაზოარავის მივცემ შენი დაჩაგვრვის უფლებას ჩემთან ჩაიმუხლა და ხელები შემომხვია.არც შევწინააღმდეგებივარ ან რატომ უნდა შევწინააღმდეგებოდი ყველაზე საშინელი უკვე მოხდა და.
-წამოდი მეორე ოთახში დაწექი შენ.ამეებს გამოვცვლი მე და მეე გამოგიყვან საწოლზე გადაკრულ სისხლიან თეთრეულზე მანიშნა და ხელში ამიყვანა.ძალაგამოცლილმა დავადე მკერდზე თავი და ცრემლებს გზა მივეცი.
-დაწყნარდი არ იტირო ჩუუუ პატარავ ჩუ თავზე მაკოცა და მეორე ოთახის კარი შეაღო.რბილს საწოლზე დამაწვინა და თხელი პლედი მომაფარა.
-ტანსაცმელს გამოგიტან და ჩაიცვი კარგი? მითხრა და ჩემთან ჩაიმუხლა.თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე და პლედი ცხვირამდე ავიტანე.ალექსანდრეს გაეღიმა ნელა მომიახლოვდა ალბათ ჩემს რეაქციას ელოდებოდა რომ არაფერი ვუთხარი ცვირხე ნაზავ მაკოცა და ჩუმად ჩამჩურჩულა
-ყველაფერი კარგად იქნება თვალები დავხუწე რათა ცრემლები შემეჩერებინა მაგრამ არც ისე კარგად გამომივიდა
-გავალ დამალე შემოვალ თავზე მაკოცა და ოთახი დატოვა.როგორც კი ალექსანდრე ოთახიდან გავიდა ტანიდან სველი პირსახოცი მოვიშორე იქვე სკამზე მივკიდე და ისევ საწოლში დავბუნდი.უცებ მუცლის არეში ტკივილმა შემაწუხა და საწოლზე ორად მოვიკეცე.მთელი ხუთი წუთი ვწრიალებდი რომ როგორმე ტკივილი გამყუჩებოდა მაგრამ უშედეგოდ.ოთახის კარი ალექსანდრემ შემომიღო ტანსაცმლით ხელში და როდესაც ჩემი ტკივილისგან დამანჭული სახე და საწოლზე მოგრეხილი სხეული დაინახა სახეე შეეცვალა.
-ლილე რა გჭირს? მკითხა შეშინებულმა
-არაფერი ყველანაირად ვეცადე ტკივილის დამალვას
-ლილე მითხარი რა გჭირს არ გამაგიჟო მითხრა და ჩემი წამოყენება სცადა.მკერდიდან პლედი ოდნავ ჩამომეწია და ყველაფერი გამომიჩნდა.შერცხვენილმა და აწითლებულმა ალექსანდრეს ქვეშიდან ავეხდე და ამ სიტუაციაში რომ არ ვყოფილიყავი ხმამაღლა ავხარხარდებოდი მისი დამშეული მგლის სახეზე.მალევე დაუბრუნდა სერიოზული სახე და მზრუნველად მკითხა.
-ისაააა.....მე.....(ჩუმად დავიწყე ლუღლუღი მაგრამშერცხვა იმის თქმა რომ საკვერცხეები მტკიოდა)
-რა პატარავ მითხარი ნუ მაშინებ მკითხა შეშინებულმა
-კაი დაწყნარდი ნუ ტირი გამაყუჩებელს დაგალევინებ გულზე მიმიხუტა და ნერვიულად გადაისვა თავზე ხელი.
-ხუთ წუთში მოვალ დამელოდე უცებ წამოხტა თითქოს რაღაც გაახსენდაო და ოთახიდან გავარდა.სადღაც 15წუთში შემოვიდა რაღაც აბებით ხელში და დანმაშავესავით თავდახრილმა დაიწყო ლაპარაკი.
-ლილე ნაცნობ ექიმს დავურეკე და ავუხსენი სიტუაცია მითხრა რომ იმიის მერე რაც გუშინ ღამოთ მმოხდა გოგონებში არის ხოლმე მსგავსი ტკივილები მაგრამ სერიოზული არაფერია.უბრალოდ ეს გამაყუჩებელი დალიე და თუ არ გაგივლის ხვალ წაგიყვან ქალაქში. მითხრა და აბებთან ერთად წყლით სავსე ჭიქა მომაწოდა.მის ნათქვამზე ისევ წამოვწითლდი და ჭიქა ხელისკანკალით გამოვართვი.
-ესენი ჩაიცვი და დამიძახედა დაბლა ჩაგიყვან და ჭამე ცოტა თბილად მითხრა და სპორტულები მომაწოდა.-ყველაფერი მანდაა რაც დაგჭირდება. უხერხულად გამიღიმა და მივხვდი რაც იგულისხმა ყველაფერში.
-არ მშია. ჩუმად ვუთხარი.
-ლილე... დაიწყო მაგრამ შევაწყვეტინე
-არ მშია მეთქი გადი უნდა ჩავიცვა.
-ხო კარგი.თუ რამე დამიძახე. ისევ შუბლზე მაკოცა და გავიდა.ზლაზვნით წამოვდექი და საცვლები ჩავიცვი ზევიდან ნაცრისფერი სპორტულები გადავიცვი და საწოლში დავბუნდი.აღარ შემეძლო ამდენი ფიქრი უკვე ამ ყველაფრისგან ტვინი მტკიოდა.დაღლილმა დავდე თავი ბალიშზე და მალევე ბავშვივით ჩამეძინა.
*****8******
დაღლილმა დავდე თავი ბალიშზე და ბავშვივით დამეძინა.
გონზე ლოყაზე ცხელი ტუჩEბის შეხებამ მომიყვანა.შეშინებულმა გავახილე თვალები და ალექსანდრეს მომღიმარ სახეს რომ გადავაწყდი რომელიც მხოლოდ ლოყაზე მკოცნიდა და ჩემს გაღვიძებას ცდილობდა ცოტა დავმშვიდდი.
-უკვე დიდიხანია რაც გეძინა და შემეშინა მითხრა და ოდნავ გამიღიმა
-რამე გინდოდა? ვუთხარი და საწოლში წამოვჯექი
-ხო წამოდი გთხოვ ჭამე
-ალექსანდრე არ მშია მეთქი ხო გითხარი ვუთხარი გაღიზიანებულმა
-ლილე თითქმის ორი დღეა არაფერი გიჭამია ცუდად გახდები ცოტა ჭამე გთხოვ
-არა მტკიცედ განვაცხადე და თვალები პატარა ბავშვივით მოვისრისე.
-ვაიმე ჩემები ახლაღა გამახსენდა დედა მამა სოფო და დათა.ნეტა იციან?იქნებ არ იციან ამ არანორმალურმა რომ მომიტაცა და ვინიცის როგორ ნერვიულობენ.ღმერთო რატოომ რა დავაშავე ასეთი.ჩემდაუნებურად გადმომიგორდა თვალიდან ობოლი ცრემლი და ალექსანდრეს აწყლიანებული თვალებით შევხედე.
-ველაპარაკე ნიკას და ვუთხარი ყველაფერი და ალბათ უკვე უთხარა შენებს დამნაშავეს ხმით მითხრა და სევდიანი თვალებით შემომხედა.
-გაგიჟდება დედაჩემი სევდიანად ვთქვი
-სადღაც ერთი თვე აქ ვიქნებით და რომ წავალთ მე დაველაპარაკები მითხა და საწოლზე ჩამომიჯდა
-რომელი საათია? -ან ჩემი ტელეფონი სადაა? კითხე და მისგან ცოტა შორს გავიწიე
-შენი ტელეფონი დაბლაა გამორთული ამოგიტანო? მკითხა და წამოდგა
-კი
-იქნებ ცოტა შეჭამო?
-არა არა და არა.საერთოდ აღარ შემოხვიდე ტელეფონი მომიტანე და გადი გაღიზიანებულმა ვუყვირე და თავი ბალიშში ჩავრგე.
ალექსანდრე უსიტყვოდ დატოვა ოთახიდა მალევე ჩემი ტელეფონით ხეკში დაბრუნდა.ტელეფონი მომაწოდა თვითონ კი ისევ საწოლზე ჩამოჯდა
-ხომ გითხარი გადი თქო?
-ლილე გეყოფა ეხა მითხა სერიოზული სახით და წარბები კუშტად შეკრა.არარაფერი ვუთხარი არ მინდოდა კიდევ ჩხუბი და გაჩუმება ვარჩიე.ტელეფონი უსიტყვოდ ჩავრთე დაგული მომიკვდა როდესაც დედას ზარები დაფიქსირდა.256გამოტოვებული ზარი.დედსაგან სოფოსგან და დათასგან.ღმერთო ღმერთო ახლა რა ვქნა.დედამ ალბათ უკვე გაიგო სოფოსგან რომ ამ ცხოველმა მომიტაცა მაგრამ დათამ თუ იცის ნეტა.ხუთი წუთიც არ იყო გასული რაც ტელეფონი ჩავრთე რომ ისევ განმეროდა ზარი დათა იყო შეშინებულმა გავხედე ალექსანდრეს რომელიც მე მიყურებდა და თვალებით მეკითხებოდა ვინ არისო
-ვინაა ლილე?
-დათაა ჩემი ბავშვობის მეგობარი შეშინებულმა ვუპასუხე
-მომეცი ტელეფონი მითხრა მშვიდად და ხელი გამომიშვირა.
-შენ...შენნ.. უნდა უთხრა? სევდიანად ვკითხე
-ხო
ხელისკანკალით გავუწოდე ტელეფონი და როდესაც ხელში ჩავუდე და ჩემი ხელი მისას შეეეხო შემკრთალმა სწრაფად მოვაშორე და ის უცნაური გრძნობა რომელიც მისი შეხებისას განვიცადე ძლივს დავაიგნორე.
-არ ინერვიულო.ისეთს არაფერს ვეტყვი. შუბლზე მაკოცა და ოთახი დატოვა.ვნერვიულობდი ვიცოდი დათას რომ გაეგო ძალით წამომიყვანა გაგიჟდებოდა ყველაფერს გაადაათრიალებდა და მაინც მიპოვიდა მეშინოდა!დიახ მეშინოდა იმის რომ დათას რამე მოსვლოდა.არა მარტო დათად არამედ ალექსანდრეს დაკარგვისაც მეშინოდა.გიკვირთ არა იტყვით ეს გოგო გიჟიაო მაგრამ რა ვქნა რომ არ ვარ ამ ცხოველის მიმართ გულგრილი.ვერ გადავიტან მათ რომ მარმე დაემართოთ.ამ ფიქრებში გავიდა სადღაც 15 წუთი და ოთახში ალექსანდრე შემოვიდა მომღიმარი სახით.გაკვირვებულმა სევხედე და თვალებით ვკითხე რა ხდებათქო?
-დათამ ბედნიერება გვისვურვა ღიმილით ჩამოჯდა საწოლზე და ასევე ღიმილით გამომხედა
-რაააა? თვალები დავჭყიტე და ალექსანდრეს გაკვვირვებულმა შევხედე
-ხო აბა ჩემნაირ სიძეზე ვინ იტყვის უარს ღიმილით მითხრა და ჩემსკენ მოიწია.
-სუფთა იდიოტი ხარ შენც და დათაც გაბრაზებულმა ვუთხარი და ხელები გულზე გადავაჯარედინე.
-გეყოფა ეხა ბუზღუნი სიცილით მითხა და კიდე მოიწია
-ოოო გამანებე რა გაბუტულმა ვუთხარი და ტუჩები სასაცილოდ გავბუშტე.
-ტუჩებს ეგრე ნუ აკეთებ ვნებიანი ხმიტ მიჩურჩულა და ლოყაზე მოწყვეტით მაკოცა.
-უზრდელო ვირო გაეთრიე აქედან ხელი ვკარი და ცრემლები მომაწვა.
-ლილე მაპატიე გთხოვ არმინდოდა გწყენოდა თავდახრილმა მითხრა და ჩემი დაწყნარება სცადა
-არა ალექსანდრე გამანებე თავი და გადი ოთახიდან.იმის მაგივრად რომ შერიგებას ეცადო და ნორმალურად მომექცე კიდევ რანაირად იქცევი.არაადამიანი ხარ სლუკუნით ვუთხარი საწოლში ჩავწექი და საბანი თვაზე წავიფარე
-ლილე მისმინე ახლა დაიძინე და ხვალ ვილაპარაკოთ კარგი? საბანი ოდნავ გადამხადა და სახიდან თმები გადამიწია
-ზედმეტს არაფერს გავაკეთებ შენთავსფიცავარ თბილად გამიღიმა და ხელი ლოყაზე ჩამომისვა
-კაი?
თავი ჩუმად დავუქნიე და ცოტა დაწყნარებულმა ავხედე.
-ტკბილი ძილი პატარავ ლოყაზე მაკოცა საბანი გამისწორა და ოთახიდან გავიდა.მის ნაკოცნზე ხელი დავისვი და ჩემდაუნებურად გამეღიმა.ოთახში სინათლე გამოვრთე და მორფეოსის სამყაროში გავცურე.ძილშიც კი ვგრძნობდი იმ უხილავ კომფორტს რაც წეღან რომ ჩამეძინა ნამდვილად არ მქონია.მთელი სხეულით ვგრძნობდი ამას ასე არასდროს არ მძინებია ბავშვბოსი მერე ორცა დედასთან მეძინა ხოლმე.მაგრამ ეს არ იყო ისეთი გრძნობა როგორც ბავშვობაშიი ეს რაღაც ურო სასიამოვნო იყო ჩემთვის აუხსნელი...
-----------------------------
არცდილით გამქრალა ეს კომფორტის გრძნობა.თვალების ფშვნეტის გავიღვიძე და ვიგრძენი რომ რაღაც სასიამოვნოდ თბილზე მედო თავი დაბნეულმა გავახილე თვალები და როცა ჩემს გვერდით მწოლიარე ალექსანდრე დავინახე რომელიც მშვიდად ფშვინავდა ჩემდაუნებურად გამეღიმა.თავი ალექსანდრეს მკერდზე მედო მას კი ჩემს შიშველ წელზე ქონდა ხელები მოხვეული.ახლა მივხვდი რატომ მქონდა გუშინ ეს კომფორტის შეგრძნება.მაგრამ როცა ყველაფერი გამახსენდა გაბრაზებულმა და შეშინებულმა დავჭყიტე თვალები და ალექსანდრე შევანჯღრიე.
-ალექსანდრე გაიღვიძე ალექსანდრეეეეე ოდნავ შევარხიე მაგრამ რიქცია არ ქონდია.მის ლამაზ ნაკვთებს დავაკვირდი და სურვილი მქონდა მეკოცნა მაგრამ ვერ ვბედავდი.ხელი ლოყაზე ჩამოვუსვი შესამოწმებლად ეძინა თუარა და რეაქცია რომ არ ქონდა ფრთხილად მივუახლოვდი და ლოყაზე მთელი სინაზით ვაკოცე.ისე მესიამოვნა მისი კოცნა აღარ მინდოდოა მოვშორებოდი.ჩემმა კოცნა და მისი კანის დაბუსუსება ერთი იყო რიტაც მივხვიდი რომ არ ეძინა თან გაეღიმა
-არ გზინავს ხო შე ვირი გაახილე თვალები საზიზღარო შენ მუშტები დავარტყი და მსიი მკლავების მოშორება ვცადე რომლებიც მარწუხებივით მეხვეოდნენ მაგრამ ვერაფერი დავაკელი.ღიმილით გაახილა თვალები და ეშმაკურად შემომხედა .
-შენ მაკოცე ღიმილით მითხრა და თვითონაც მაკოცა
-არა მეე.....უბრალოდდ. ბრინჯივით დავიბენი და შეტცხვენილმა თავი დავხარე
-კი პატარავ კი მაკოცე მითხრა და ჩემსკენ დაიხარა
-ალექსანდრე გაიწიე რა ხმისკანკალით ვუთხარი
-ნუ გეშინია ჩუმად მითხრა და ტუჩებით ოდნავ შემეხო ტუჩებზე.
-ალექსანდრე
-ჩშშშშ ტუჩებზე ნაზად მაკოცა.ისე მესიამოვნა მისი კოცნა აღარ მინდოდა მომოშორებოდა.ყველაფერი ერთად ვიგრძენი ყველა გრძნობა ერთად მომაწვა.და საწორედახლამივხვდი რა გრძნობა იყო ეს ერთი ამოუცნობი დიახ მივხვდი მე ალექსანდრე დადეშქელიანი მიყვარდა.მიყვარდა მთელი გულით მთელი არსებით.უსასრულოდ მიყვარდა ცამდე და ცის იქით.მიყვარდა ციდან სამ მეტრზე^^.როდესაც ჰაერი არც ერთს აღარ გვეყო მომშორდა და თვალებში შემომხედა და სიყვარულით სავსე თვალებით გამიღიმა.შერცხვენილმა დავხარე თავი და მისგამ გამოწევა ვცადე მაგრამ არ გამიშვა.
-ლილუუუ ჩემი ნუ გრცხვენია პატარავ ღიმილით მითხრა და ლოყაზე ნაზად მაკოცა

*******9*******
-გამატარე უნდა ავდგე ასადგომად გავიწიე მაგრამ მისმა მკლავებმა ისევ ჩემს ადგილას დამაბრუნდა
-ალექსანდრეეეეე გამატარე რა
-არა იყავი ცოტახანი ჩემთან მომწონს ასე ყოფნა
-მე არ მომწონს გამატარე ურცხვად ვიცრუე და თავი დავხარე ტყუილში რომ არ გამოვეჭირე
-არ მოგწონს? ეშმაკურად მკითხა და თან ორი თითი ნიკაპქვეშ ამომდო და თავი ამაწევინა.
-ნწ თავიუარის ნიშნად გავაქნიე და თვალები დავხარე დაბლა
-აბა შემომხედე
-არამმ
-შემომხედე ოდნავ მკაცრად მმითხრა და მეც შეშინებული თვალებით ავხედე
-არმოგწონს? კითხვა ეშმაკური ღიმილით გამიმეორა და ჩემს დაბნეულ სახეზე გულიანად გაეცინა
-ო გამანებე თავი მისი სიცილით ნაწყენმა ტუჩები გაბუსხე ხელები გულზე გადავიჯვარედინე.
-კაი ბოთე ნუ მებუტები ჩემსკენ დაიხარა და თავი ჩემს ყელში ჩარგო.მისი სუნთქვა როგორც კი ვიგრძენი გამაკანკალა და კანი დამეხორკლა.ყელში რამდენიმეჯრე მაკოცა და შემდეგ უფრო ზევით ამოვიდა.
-შემირიგდები? მკითხა და ტუჩის კუთხეში ღიმილი მაინც გაეპარა
-გამიშვი რა გთხოვ ჩუმად ამოვიკნავლე და მის მკლავებში გავინაბე შემდეგი კოცნის მოლოდნიში.
-არააა..შენ მარტო ჩემთვის მინდიხარ. ჩურცულით მითხრა და ჩემი ტუჩებისკენ დაიხარა.ნაზად მაკოცა ქვედა ტუჩზე და შემდეგ ზედაზე გადაინაცვლა.მისი სინაზე ოდნავ სიუხეშეში გადაიზარდა და უფრო მომთხოვნად დამეწაფა ტუჩებზე. ხელი ოდნავ მომიჭირა ფეხზე მე კი შეშინებულმა უმალ თვალები ვჭყიტე და ალექსანდრს ოდნავ მივაწირე გულზე ხელი რომ მომშორებოდა.ჩემი წინააღმდეგობა როგორც კი იგრძნო მაშინვე მომშორდა და ნაღვლიანმა შემომხედა.
-მაპატიე თვაი ვეღარ გავაკონტროლე ჩუმად მითხრა და შუბლზე მაკოცა.არაფერი მითქვას ან რა უნდა მეთვქა,როცა მისი კოცნა სასწაულად მსიამოვნებდა.უბრალოდ მასთან სიახლოვის მეშინოდა.ხელები მხრებზე მომხვია და თავი თავის გულზე მიმადებინა.ცოტახანი გაყუჩებული ვიწექი მის მკლავებში მაგრამ დიდხანს არ გაგრძელებულა ჩემი ჩუმად ყოფნა და მალევე ავწრიალდი.
-რატომ არისვენებ? სიცილით მკითხა და ზეომოდან დამხედა.
-ისა მე რავიცი. დაბნეული ავლუღლუღდიდა დამნაშავეს თვალებით შევხედე.
-კაი მიდი ავდგეთ რამეს მოვამზადებ ჩამოდი და ვჭამოთ.თბილად გამიღიმა და საწოლიდან წამომაყენა.
-ტანსაცმელი იქაა საწოლის გვერდით მდება პატარა სპორტულ ჩანთაზე მიმანიშნა და თან თვითონაც წამოდგა საწოლიდან და შარვალი ამოიცვა.
-გავალ მე და ჩამოდი მალე
-არ მშია მე ვუთხარი საწოლიდან წამოვდექი და ჩანთამდე ტრუსისა და ლიფის ამარა წავედი
-ასე ნუ ივლი ჩემს წინ სიცილიტ მიტხრა და კარების ჩარჩოს მიეყუდა.
-ოხ კაი ერთი ხომ მომიტაცე ხოდ მოგიწევს მიყურო და ნერწყვები ყლაპო გათამამებულმა ვუთხარი და ენა გამოვუყავი.
-ლილე იცოდე ნუ მცდი სიცილით დამიქნია თითი და ოთახიდან გავიდა.
-შტერი სიცილით ვთქვი და ჩანთიდან ყველაზე მოკლე შორტი რაც ვიპოვე ის ამოვაძვრინე.უცებ ამოვიცვი და ზემოდან შავი მოკლე მაიკა გადავიცვი თმები კოსად ავიწიე და დაბლა ფეხშისველა ჩავტანტალდი.ჩუმად შევიპარე და სამზარეულოში მოფუსფუსე ალექსანდრეს დანახვაზე უნებურად გამეღიმა"რა საყვარელია"გავიფირქრე და როგორც კი გავიაზრე რა გავიფიქრე გაბრაზებულმა გავაქნიე თავი.

-მიყვარს რომ მიჯერებ ღიმილით მომიახლოვდა
-სულ გიჯერებ კი , ენა გამოვუყავი და გავიცინე
-მიხარია რომ თავისუფლად ხარ ჩემთან და ჩემი არარ გეშინია გულწრფელად მითხრა და ოდნავ მაკოცა ლოყაზე.
-მიდი დაჯექი ვჭამოთ
-აუ არ მშია წუწუნით შევხედე
-ლილე არაფერი გიჭამია რაც ჩემთან ხარ და არ გამაბრაზო ეხა მკაცრად მითხრა და ბოლოს გამიღიმა.
-დაჯექი. სკამი გამომიწია მეც მეტი რა გზა მქონდა მაგიდას მივუჯექი და ალექსანდრეს დაველოდე.სწრაფად დამიდგა წინ შემწვარი კვერცხი და თავისთვისაც დაიდგა.
-აუ რაა არის ამდენი რა უბედურებააა გაბრაზებულმა შევხედე ორ კვერცხს
-ლილე აღარ გავიგო შენი ხმა თვალები დამიბრიალა და ჭამა დაიწყო.საცოდავად დავხედე ჩმთვის განკუთვნილ ორ კვერცხს და შემდეგ ალექსანდრეს შევხედე იქნებ მიხვდეს რო არ მინდა თქო მაგრამ ჩემთვის არც კი სემოუხედასვ ისე განაგრძო ჭამა.გაბრაზებულმა დავიწყე ჭაამა ერთი კვერცხი ზოზინით სევჭამე და მეორეს რო დავხედე მივსვდირომ მართლა აღარ ცამეტეოდა და ალექსანდრეს ლამის ტირილიტ გავხედე.
-აუუ გთხოვ ვეღარ ვჭამ ამოვიკრუსუნე და მუცელზე ხელი მივიდე
-ხო კაი დაანებე თავი.სულ წიწილასავით რომ იკირკნებიმაგის ბრალია დაგიპატარავდა კუჭი.სერიოზული სახიტ შემომხედა და თეფში წინიდან ამაცალა.ღმერტს მადლობა გადავუხადე რომ იმის ჭამაც არ დამაძალა ამ უჯიშომ და სამზარეულოს მაგიდაზე სიცილით შემოვჯექი.ალექსანდრე თეფშები გარეცხა და ნიჟარის გვერდიტ მიაწყო.ჩემსკენ ღიმილით მოტრიალდა და აფეხებსშორის მომექცა.
-გაიწიე შე ვირო სიცილით ვუთხარი და ხელი შისველ მკერდზე მივაჭირე.
-ნწნწნწნ მაგისთვის დაისჯები შენ სიცილითმითხრა და უხეშად და მომთხოვნად დამეწფა ტუჩებზე.ისევ ყველა გრძნობა ერთად მომაწვა და ვიგრძენი რომ ალექსანდრე მართლაც მთელი გულით და სულით მიყვარდა.თმაში შევუცურე თითები და ჩემსკენ უფრო მაგრად მოვქაჩე.ჩემს ქცევაზე გაეღიმადა ჰაერიი როცა აღარ გვეყო ღიმილით მომშორდა.
------------------
ერთი კვირა ისე გავიდა ვერც კი გავიგე მე და ალექსანდრეს ურთიერთობა ცოტა მაინც დაგვილაგდა ნუ მართალია ჭამას ისევ მაძალებს მაგრამ სხვა რა გზაა უნდა გავუძლო.ერთ დილასაც როგორც ყოველთვის ალექსანდრე ყელში კოცნიტ გამაღვიძა და მითრა სამზარეულოში ჩავსულიყავი.ამ ხნის განმავლობაში სულ ის ამზადებდა საუზმეს და ჩემს მიმართ დიდი სითბოს სიყვარულს და მზრუნველობას იჩენდა.სწრაფად ცავიცვი ტანსაცმელი და სამზარეულოში ჩავედი სადაც ალექსანდრე და ჩემი საყვარელი სემწვარი ქატამი დამხვდა.ღიმილით მაკოცა ალექსანდრე და მაგიდასთან დამსვა.ქატმის ერთი ნაჭერი გადმოვიღე და პატარა ხორცის ნაჭერი პირისკენ გავიქანე ცოტახანი ვღეჭამდი მაგრამ გემო არ მომეწონა და მაშინვე საპირფარეშოსი გავიქეცი.ალექსანდრე შეშინებული მომყვა უკან და ჩემთან ჩაიმუხლა
-ლილუუ რა გჭირს ცუდად ხარ? გაფითრებული სახიტ მკითხა და წამოდგომაში დამეხმარა.
-აუ ქათმის გემო არ მომეწონა სატირლად დავბრიცე ტუჩები და ალექსანდრეს მხარს მივადე თავი.სახეზე სველი ხელი მომისვა გამწმინდა და ისევ მისაღებსი გამიყვანაა.
-ხომ კარგად ხარ?გინდა ექიმს დავურეკო? მკითხა და სახეზე მომისვახელი.
-არა ალექსანდრე კარგად ვარ
-გინდა სხვა რამე მოგიტანო და შეჭამე.
-აუ არა რა გთხოვ არაფერი მინდა უთხარი სუტი ხმით და დივანზე წამოწექი.
-კაი პატარავ აიხარა და შუბლე მაკოცა.მალევე მიმელულა თვალები და სიზმრების სამყაროში გადავეშვი.

---------------------
გამარჯობა ბავშვებო. მედია ვინმეს მანც გახსოვართ ჩვენ და ჩვენი ეს დაუსრულებელი ისტორია <3 მაშინ ვერ მოვახერხეთ, თუმცა ეხლა ძალიან გვინდა გაგრძელება <3 შეცდომებისთვის მაპატიეთ <3 თუ ვიმნეს მაინ მოგეწონებათ ახალ თავს ხვალვე დავდებ <3 ველოდები თქვენს კომენტარებს <3 სიყვარულით დადუ <3