თბილისში ჩასვისთანავე დიზაინერი ათი კაბით, სტილისტი ,ვიზაჟისტი მოკლედ თავი ატკინეს ,ბოლოს ყველაფერი მათ გააკეთეს და სულ ბოლოს სარკის წინ იდგა ,უინტერესოდ უყურებდა საკუთარ გამოსახულებას .
-საოცრად გამოიყურები მარ - ლიზი ჩაეხუტა და აკოცა
-რა საჭირო იყო ამათი მოყვანა თავად ვერ მივხედავდი თავს?
-არ ვიცი მიშიკომ ასე გადაწყვიტა და რა მნიშვნელობა აქვს მარ? რაღაც გაღიზიანებულია დღეს არაფერს ამბობს . ახლაც ჩაიკეტა და ვიღაცას ელაპარაკება
-მზად ხართ? დროა წავიდეთ - მიშიკო შევიდა და შეათვალიერა გოგონები -ვაუუ ეს ორი ანგელოზი სულლ ჩემია?- ორივეს მოხვია ხელი და აკოცა- მარ ძალიან ლამაზი ხარ .შენ კიდე მოიეშვი ამ მოკლე კაბების ჩაცმას თორე ექსტრემალურ სიტუაციებში სექ.. გადასვლა მოგვიწევს
-ღმერთო სულ მაგაზე როგორ ფიქრობ
-შინაბერების კლუბის წევრო შენი ხმა ნუ მესმის რა
-ოჰ დილიტ ვიღაც ცუდ ხასიათზე იყო და ვის ელაპარაკე ასეთს ასე რომ გაგამხიარულა
-ხო ვის ელაპარაკებოდი მიშო?
-ქალია რ იყო
-უარესიი
-მარიამ ნუ აქეზებ ჩემს წინააღმდეგ თორემ არ ვიცი რას გიზამ
-იცოდე-ლიზიმ თვალები უბრიალა მაგრამ იმ თითზე ისე აკოცა მიშომ- მაგიჟებს ხედავ? ნუ მიყურებ ას ეთორემ მარიამს მარტოს მოუწევს წასვლა
-მანქანიდან გადავალ ,ბიჭებთან დავჯდები
-ოო ნუ სულელობ გოგო დაეტიე მანდ- ლიზამ გაიცინა და ჩაეხუტა ამჯერად მულს- აუ ვინაა ეს ელენე ასეთი
-ძალიან მაგარი ქალია .თქვენ არ მოგეწონებათ არაა მხიარული და თბილი .არ ვიცი ასეთი რა გადაიტანა ცხოვრებაში მაგრამ ვიცი რომ ასეთი ხასიათი დაბადებიდან არ აქვთ.ისე სად მივდივართ ელენეს სახლი არ აქვს აქ როგორც ვიცი ,რესტორანში მივდივართ?
-არა . მის სახლში რომელიც ახლახანს დაასრულეს .იდუმალებითაა მოცული მისი ჩამოსვლის ამბავი ,ამობენ სამუდამოდ დარჩებაო სასახლე ააშენა ისეთირ გოგორიც შეეფერებაო მოკლედ არ ვიცი .მალე მივალთ და გავიგებთ
-ქალაქ გარეთ სახლია?
-ხო საიდან მიხვდი ჯერ არ გავსულვართ ქალაქიდან
-უყვარს ბუნება, ქალაქის ცენტრებს ვერ იტანს მშვიდად ყოფნის მომხრეა .ნამდვილი არისტოკრატია ბუნებით და ქცევით. საოცრად დახვეწილი გემოვნება აქვს , ყველაფერთან ერთად ძალიან ქალურია
-რამდენი წლიაა
-50 წლის თუმცა საერთოდ არ ეტყობა ისეთ ფორმაშია
-ქმარი არ ჰყავს ხო?
-არა არავინ ჰყავს როგორც ვიცი
-სულ მარტოა?
-ეგ გიწერია შენც უგებთ ანუ ერთმანეთს , ფაქტიურად შენს მომავალს ხედავ
-მიშო აღარ შეწყვეტ? არ მაწუხებს მე ჩემი ცხოვრების სტილი, ბედნიერი ვიქნები მის მსგავს წარმატებას თუ მივაღწევ ჩემთვის მისაბაძი მაგალითია
-მოვედით
-გმადლობ გელა. -მიშო გადავიდა ლიზის ხელი გაუწოდა და ისიც გადავიდა. მარიამი მათ გვერდით დადგა და საოცარ სახლს შეხედა
-ნამდვილად ელენეს ხელწერაა -გაიღიმა და ფოტოგრაფს გაუღიმა - დღეს თამაში მომიწევს დავიღალე .როგორც ჩანს მთელი თბილის აქ არის და არა მხოლოდ.
მთელი ეზო მაგიდებს ჰქონდა დაკავებული, უამრავი ხალხი ირეოდა . ქალბატონი ელენე არ ჩანდა , გაუკვირდა ლიზის
-სტუმრები უკვე აქ არიან და თავად სად არის
-ყოველთვის ბოლოს გამოდის და ფურორს ახდენს - შამანიური მოსვა და იქეთ გაიხედა სადაც ყველა. ელენე მოდიოდა ,საოცარი ქალი იყო ნამდვილად .მარიამის დახასიათებას აჭარბებდა კიდეც . ყველას მიესალმა უბრალოდ ტუჩის მოძრაობით, არც კი იღიმოდა ,მარიამმა მის თანმხლებ პირზე გადაიტანა ყურადღება და მუხლები მოეკვეთა . გაიაზრა რომ წინ იდგა და პირდაპირ სანდროს უყურებდა. სიმწვანეში იყო ჩაძირული ,არაფერი ესმოდა არ რეაგირებდა, სიტყვებს ვერ არცევდა უბრალოდ უყურებდა და ცდილობდა წონასწორობა შეენარჩუნებინა. ლიზიმ ხელი მოუჭირა და გამოფხიზლდა. ქალბატონი ელენე განცხადებას აკეტებდა. ისაუბრა ბიზნესთან დაკავშირებით ძალიან მოკლედ ხოლო შემდეგ საოცრად გაიღიმა, მთელი ნაცნობიბისმანძლზე ასე გულწრფელად პირველად იღიმოდა . ათასმა აზრმა გაუელვა გონებაში სანამ ქალბატონმა წინადადება დაასრულა
-მინდა ჩემი ვაჟი,ჩემი მემკვიდრე და მომავალი ალექსანდრე ფილფანი გაგაცნოთ .ბევრისთვის ნაცნობი ,თუმცა უცხო ამ წოდებით .მისი დამსახურებაა ამდენი წლის შემდეგ მშობლიურ მხარეში დაბრუნება რომ გადავწყვიტე , თუმცა მთავარი მაინც მიზანია ვის გამოც სურდა ასე ძალიან თბილისში ყოფნა - ამ დროს მარიამს შეხედა და გაუღიმა ,ეს წამიც კი საკმაირისი იყო მინიშნების მისარებად.
რამდენიმე წამში ყველა თავისთვის ერთობოდა თუმცა ფიქრი და მზერა ელენესკენ იყო მიმართული რომელიც მაშინვე მარიამისკენ დაიძრა და სანდროს თვალების ბრიალს ყურადღებაც კი არ მიაქცია .
-როგორ ხარ მარიამ?
-გმადლობთ თავად როგორ ბრძანდებით? არ ველოდი თქვენს დაბრუნებას
-არც მე ჩემო საყვარელო ყველაფერი იმ ყმაწვილის დამსახურებაა ახლა ამ გამოსვლის გამო რომ ბრაზდება . ხომ იცი არ მიყვარს როცა შეთანხმებას მივყვები მითუმეტეს წესები თუ ჩემი შემუშავებული არ არის
-ხო გაბრაზებაში ბადალი არ ჰყავს- სანდროს თვალს ვერ ასორებდა ისე საუბრობდა, მაგრამ ელენეს ღიმილი მაინც არ გამორჩენია . სანდრო ჯერ ლაშას და დამიანეს ესაუბრებოდა შემდეგ კი მათკენ დაიძრნენ
-მგონი სამივეს იცნობ ხომ?
-გვაქვს პატივი-ლუკამ გაიცინა და მარიამს ნაზად მოხვია ხელი -ქალბატონო ელენე
-ნუ მეძახი ქალბატონოს რამდენჯერ გითხარი ლუკა?
-აუ აბა ელენე როგორ დაგიძახო მიტყდება ტო
-კარგი შევეშვათ მაგას თქვენი გოგონები არ უნდა გამაცნოთ? -წარბი მაღლა აზიდა და გაიცინა ,სანდროს უყურებდა და ბოლოს დაამატა-წავიდეთ სახლში შემოიყვანეთ ამათი თანდასწრებით ვერ ვიქცევი ნორმალურად .თქვენ დარჩით - უცებ მიაყოლა და სანდროს მეამიტი ზმერა სტყორცნა- რა?
-არაფერი ელენე !
-ელენე ...- გაიმეორე მანაც და მოწყენილი წავიდა. სანდრო დედას არ ეძახდა და გული სტკიოდა ამის გამო.
სანდრო და მარიამი მარტონი დარჩნენ ასობით ადამიანს თუ არ ჩავთვლით და იმ პაპარაცებს ახლად გამოჩენილ მილიარდელზე უკვე რომ იძიებდნენ ყველაფერს . მიუახლოვდა და უყურებდა როგორ უნდოდა მოხვეოდა და მის ბაგეებს მოწყურებული დაწაფებოდა ,მაგრამ ასეთი ნაბიჯი იმ საზოგადოებაში გაუმართლებელი იყო. სკანდალი არ სჭირდებოდა, ხელიც კი ვერ შეახო მის გლუვ კანს . მარიამმა გადადგა მაინც პირველი ნაბიჯი- ორ საათში ჩვენს ადგილას დაგელოდები -მხოლოდ ეს უთხრა და მოშორდა.
-გაოგნებული ვარ -ლიზის მაშინვე აღმოხდა,მარიამმა ერთი ჭიქა დაცალა და მიშოს მიუბრუნდა
-აბა შენს ქმარს ჰკითხე? საინტერესოა რამ გაგახარა
-ძმაკაცი დამიბრუნდა არ უნდა მიხაროდეს?
-შენი აზრით მატყუებ?
-არც მიცდია მარ
-ნერვებს მაგლეჯ
-მე? დიდი პატივია ჩემო ქალბატონო
-იცოდი მისი შვილი რომ იყო?
-არა ,ნუ ამ დილით გავიგე მართლა არ ვიცოდი მანამდე არც არავინ იცოდა ლუკას და დამაინეს გარდა .სხვა არაფერი ვიცი , სანდროს იდუმალებაზე კი მოგეხსენება
-აუ მარ ახლა რას გააკეთებ?-ლიზამ ორი სიტყვა უთხრა მაგრამ თვალებით ათასი
-მე არაფერს ის ყველაფერს
-მე გაგეცალოთ? რა თქვენთვის ლაპარაკობთ რით ვერ გადაეჩვიეთ მაგას უუჰ
-შენ ჩუ რა ყველა კაცი ნერვების მტერია ,შენ როგორ მექცეოდი გამაწამე
-ჯერ მწარე ჭამე კვლავ ტკბილი ჩემო კარგო ,სამაგიეროდ ახლა გატკბობ
-შემეშვი
-ჩემთან რა გინდა ტო რა შუაში ვარ
-ჩუ ...
-ოო მეცინება და სანამ ხარხარს დავიწყებ გაჩუმდით რა - მარიამმა უთხრა ძლივს შეკავებული ღიმილით და მათკენ მიმავალ სასტავს გახედა.ლიკამ მაშინვე თვალებით ბაასი დაიწყო მარიამი არაფერს ეუბნებოდა და აბუზღუნდა
-აუ მარიაამ რატო არ მპასუხობ
-ვაიმე დავიღუპე მგონი ,მოჩვენებები დაგეწყო ამდენი ლოთობის მერე ხო?
-ლუკა ნაკაშიძე ენა ჩაიგდე სანამ შენზე ვიყარე მთელი შენი საძმაკაცოს ჯავრი
-ვაიმე დაგვერხა მგონი .ჩვენ გაგვიმარჯოს ბიჭებს ,ამათი გაძლებისთვის
-როგორ წამობთ რა გეშველებათ ნწ ნწ ნწ- დამიანემ გაიცინა და გოგონებს თვალი ჩაუკრა
წამებს ითვლიდა, სანდრო არც კი უყურებდა,ისიც შეეშვა .თავი ისე ეჭირა თითქოს არაფერი განსაკუთრებული არ ხდებოდა. რამდენიმე ნაცნობი შეხვდა ,ძირითადად ბიჭები. დიდი სიხარულით მიდიოდნენ და ვინაიდან კარგი ურთიერთობა ჰქონდა მათთან არ შხამავდა . დაჟინებულ მზერას გრძნობდა თუმცა არ იმჩნევდა.ერთ-ერთ მათგანს ეცეკვა კიდეც ,მოულოდნელად ბიჭის მკლავებიდან დაიხსნეს ,იმ წამსვე იგრძნო ჟრუანტელი, მუცელში ფლორა და ფაუნა ,კანზე ჭიანჭველები .
-მეწყვილეს წაგართმევ ჟაკ - ფრანგულად რომ თქვა ლამის თვალები გადმოსცვივდა თუმცა მაგისთვის რა ცხელოდა. სანდროს მკლავებში მოქცეულს სუნტქვაც კი აღარ შეეძლო ძველებურად, გული გამოხტომას ლამობდა .მისი თვალები ცეცხლს უკიდებდნენ თიტქოს დამნაშავე იყო და ბოდიში უნდა მოეხადა
-არაფერი გაქვს სათქმელი?- ყურში ჩასჩურჩულა
-ხომ გითხარი სადაც უნდა მოხვიდე
-აქ მომხდართან დაკავშირებით სხვაგან საუბარს არ ვაპირებ,საკმაოდ გვექნება საქმე
-აქ რა მოხდა ?
-ორი საათის მანძილზე ათი ბიჭი მაინც მოვიდა ,ყველას უღიმოდი და თვალებს უჟუჟუნებდი ,ფლირტს არ იმჩნევდი და რიგ შემთხვევებში ჰყვებოდი .ახლა კი ვიღაც გამოს.. ფრანგს ხელების ფათურის ნებაც მიეცი .ეს არაფერია?- მარიამმა იგრძნო როგორ დაეჭიმა წელზე მოხვეული ხელი, ხმა უფრო დაუბოხდა და თვალების ბრიალს არ წყვეტდდა. ასე გაბრაზებულს რომ ხედავდა უნდოდა სიცილი დაეწყო მაგრამ არ შეიმჩნია
-კი დაგინახავს ყველაფერი და მე რაღა უნდა მეთქვა
-ნერვებზე თამაშობ
-უი მართლა? ახლა ამ სულელური გამოხტომით უნდა დაიწყო ყველაფერი თავიდან? შენთან ჩხუბმა მწარე გამოცდილება დამიტოვა
-ყოველთვის ვიჩხუბებთ თუ ვერ გაიგებ რომ მხოლოდ ჩემი ხარ ,სხვას სეხების უფლებაც არ აქვს -ყურში ისე ჩასცურჩულა გონება აურია.მელოდია დასრულდა ის კი გაქრა .
მარიამმა ისე დატოვა იქაურობა ვერავინ გაიგო მისი წასვლის შესახებ. ეზოში შესულს სანდრო იქ დახვდა ,არადა ფიქრობდა რომ პირველი მივიდა
-როდის წამოხვედი
-სწრაფად დავდივარ შენგან განსხვავებით -მისკენ დაიძრა და სახეზე მოეფერა ,კოცნა დააპრა მაგრამ მარიამი დაუსხლტა
-სათქმელი არაფერი გაქვს?
-კი მაგრამ თუ არ მომცემ ნებას ვერაფერს გეტყვი- დაბინდული მზერა მიაპყრო ,ხელი წელზე მოხვია და ტუჩთან ახლოს აკოცა- ძალიან ბევრი მაქვს სათქმელი, ამ ერთ თვეში დაგროვნა-ჩურჩულებდა და ჰკოცნიდა
-სანდრო სიტყვები მჭირდება ჯერ და არა კოცნა
-რა გინდა რომ გითხრა სხვა
-ამისთვის აქ არ მოვსულვარ
-მე მოვედი
-რატომ ამერიკაში ქალები არ გყავდა ? რამდენიმე მაინც ვერ წამოიყვანე?
-მინდოდა მაგრამ ერთ ქალზე ფიქრები ამეკვიატა და არაფერი გამომივიდა. ახლა კი მთელი თვეა არ შევხებივარ და შესაძლოა გავგიჟდე თუ არ მაკოცებს, თუ არ გავიგებ მის ვნებიან ხმას , კვნესას ასე რომ მაგიჟებს , თუ არ დავაკვირდები მის გახშირებულ სუნთქვას და ვიგრძნობ რომ მხოლოდ ჩემია . თორემ დაჩაგრულად ვგრძნობ თავს მე მას ვეკუთვნოდე და ის სხვას?
-ასე ლაპარაკი თუ შეგეძლო არ მეგონა
-მარიამ მაგიჟებ ... გეუბნები უშენოდ ცუდად ვარ ვერცერთ ქალს მივეკარე მომენატრე ვგიჯდები შენზე-თქო და რას მეკითხები . შენთან ჩხუბიც კი მომენატრა და იმედია ამ ერთი თვის მანძილზე მარტო მე არ გამივლია გოლგოთა
-ახლა რას ელოდები ... მეც მომენატრე, ღამეები არ მეძინა,ტირილისგან თვალები დამისივდა, ჩავიკეტე და სახლიდან არ გამოვდიოდი თუ რა უნდა გითხრა
-ძალიან კარგად ვიცი რას აკეთებდი ,რომ გენატრებოდი ესეც ვიცი და თუ გინდა ნუ მეტყვი. უბრალოდ ჩამეხუტე და გეფიცები აღარასდროს გაგიშვებ ჩემგან
-ასე მარტივად?
-ცხოვრებაში პირველად მოვიქცეთ მარტივად მარიამ წარმოუდგენელი ფაქტი უკვე მოხდა -მიყვარხარ მარიამ ახვლედიანო-რამდენიმე წამი თვალებში უყურებდა მარიამი შემდეგ კი ისე დააცხრა ბაგეებზე ამოსუნთქვის საშალება არ მისცა .სანდროც აჰყვა,მომთხოვნად კოცნიდნენ ერთმანეთს ,ტანსაცმელი შემოახიეს და ნამდვილი შერიგება მოაწყვეს. ისეთი როგორიც ერთი თვის განშორების შემდეგ შეიძლებოდა.
ვერასდროს წარმოიდგენდა ასე მარტივად თუ შეძლებდა ყველაფრის დავიწყებას, გადახაზვას და უბრალოდ ბედნიერებით ტკბობას. დილა ისე ლამაზად დაიწყო როგორც არასდროს, ამჯერად მთელი დღე ინებივრეს, ერთმანეთით დატკბნენ.
-ტანსაცმელი მაქვს კიდევ კარგი აქ თორემ ამ კაბით ნამდვილად ვერ დავბრუნდებოდი უკან სულ შემომაგლიჯე რა არის ეს
-ჩემი პერანგის ღილები სად არის ხომ ვერ მეტყვი?
-არ მითხრა ახლა დამიკერეო - გაიცინა და ყელზე ჩამოეკიდა,ნაზად აკოცა ჯერ ტუჩებში შემდეგ ნიკაპზე ,მერე ყელს ჩაუყვა და თვითონ დაიწყო კრუტუნი- მეგონა თმებს გაიზრდიდი - თავზე გადაუსვა ხელი და გაიცინა მის ამღვრეულ თვალებს რომ წააწყდა -არც იფიქრო ...მობილური თუ არ ჩავრთე მიშო რომ დაგვადგება ვნახავ რას ეტყვი
-არ დაგვადგება არ იდარდო - მაისურის ქვეშ შეუცურა ხელი და სწრაფად შემოსვა მაგიდაზე-რომ ჩავალთ არ დამავიწყო ელენეს უნდა ვეჩხუბო
-რატომ
-ერთი თვე შენი მიტოვება იქნებოდა? მეგონა ვგრძნობდი შენს მონატრებას და ახლა ვხვდები კიდე ვერ ვაანალიზებდი რამდენად მენატრებოდი -კოცნიდა და თან ლუღლუღებდა -ხელები გააჩერე თორემ შემომეფშვნები
-ნუ იმუქრები ტყუილ...აააად აა სანდროოო
-ჩემი გამოწვევა არ შეიძლება პატარავ- ჭინკებათამაშებული თვალებით შეხედა და ტუჩებზე დააცხრა - კარგი მაგიდაა ჩვენთან გადავიტანოთ თუ რამე
-სად ჩვენთან -პერანგის ღილებს იკრავდა უცებ რომ შებრუნდა
-სახლში .ელენეს ისეთი ანტიკვარები აქ კაცმა არ იცის როდის ჩაინგრევა -თვალები გადაატრიალა და მაცივრიდან წვენი გამოიღო და პირდაპირ მიიყუდა -ასე რატომ მიყურებ
-რაღაც არ მახსოვს ერთად გადასვლა გეთხოვოს და მე დაგთანხმებოდე
-აუ ახლა უნდა გაჭედო? კარგო გთხოვ ბაზარი არაა .ქალბატონო მარიამ ხომ გადმოხვალთ ჩემთან საცხოვრებლად ,ადგილი თავად შეარჩიეთ ელენეს მე მოვუყომარებ.კი გაბრაზდება მაგრამ მე არ მეჩხუბება
-არ ვარ თანახმა
-რა?- წვენი გადასცდა და ხველა აუტყდა -კარგი არ გვინდა ელენესთან რა პრობლემაა
-ელენე რა შუაშია .სამი თვეა გიცნობ აქედან ორი თვე ომში გავატარეთ ,ერთი თვე კი საერთოდ მონატრებაში . მეორედმოსვლის ტოლი იქნება ჩვენი ერთად ცხოვრება
-ახლა ისიც დაამატე რომ ერთმანეთი არ გვიყვარს და მხოლოდ სექსის გამო ერთად არ უნდა ვიცხოვროთ და ბარემ უკეთ გავბრაზდები და ვიცხუბოთ
-ნუ მიყურებ ასე ,თუ დაფიქრდები მიხვდები რომ მართალი ვარ
-უბრალოდ ერთად ვიცხოვროთ ,ხომ ხედავ ყველაფერს გითმობ არ გეჩხუბები არადა ძალიან ვბრაზობ ,მშვიდად გესაუბრები არ გიყვირი . ცვლილებას ვერ ამჩნევ? ასე გაბადრული ცხოვრებაში არასდროს მივლია .გთხოვ და შენ კიდევ მეუბნები რომ ვიჩხუბებთ. წლობით ცხოვრობენ ერთად და კამათობენ ,დიდი ამბავი ჩვენ თუ ვიჩხუბებთ,მერე შეგირიგებ . ახლა პატარა ბიჭივით ვერ დავიწყებ მალვებს, მალულ შეხვედრებს და გადარბენაზე ყოფნას, რომ მომინდება შენი ნახვა რა გავაკეთო სახლში მოგაკითხო? აივნიდან ამოვძვრე თუ მიშოს დავურეკო და გასეირნების უფლება ვთხოვო. მე არ შემიძლია ასეთი ურთიერთობა.არ ვარ რომანტიკოსი, საერთოდ შეყვარებულიც არ მყოლია არასდროს ,მხოლოდ გასართობად მყავდა ქალები და ამ ყველაფერს 35 წლის ასაკშვი ვერ გავაკეთებ ,მოხუცი ვარ მაგისთვის
-ასე დასჯილი ბავშვივით დიდხანს უნდა მიყურო? -ტუჩები დაბრიცა მარიამმა და სანდროს თითებს თვალი გააყოლა პერანგის ქვეშ რომ მიძვრებოდნენ-სანდროო გამშვი
-მითხარი რომ გადმოხვალ ჩემთან და გაგიშვებ,მითხარი რომ უშენოდ ერთი დღეც აღარ ვიქნები ,რომ შენც მოგენატრები და ამიტომ წამოხვალ ჩემთან
-კარგი
-გაიმეორე
-კარგი წამოვალ.ოღონდ იცოდე ჩემს შეცვლას არ შეეცდები რადგან მეც არ ვცდილობ მაგას, ასეთი უხეში მიყვარხარ მე და
-რაღაც ვერ გავიგე
-რა ვერ გაიგე მოვდივარ შენთან
-მერე?
-ოო სანდროოო გამიშვი აქ ვახშმის მოსამზადებლად ვართ თუ სალაპარაკოდ
-მეც მიყვარხარ ჩემო ალექაჯო , შოკოლადის ალქაჯი საოცრება არაა?- დაწითლებული ტუჩები დაუკოცნა სამზარეულში მიმოიხედა-აბა რის გაკეთებას ვაპირებთ? ძალიან მშია ისე მშია რომ შეიძლება შენ შეგახრამუნო
-სულ გაგიჟდი მგონი
-ასე მოგწონდა უხეში მოღუშული და ირონიული სანდრო?
-კი არ მომწონდა მიყვარს იდიოტო
-ვაიმეე როგორ მომენატრა რამდენი ხანია ეგრე აღარ დაგიძახებია
-მგონი ტვინი გადაგიხურდა ,გეუბნები მოისვენეთქო და არ გესმის
-აუ მარიამ ჭედავ შენს თავს ვფიცავარ .შენ ვაფშე იცი რამის გაკეთება? მე მოვამზადო?
-გაქრი აქედან თორე გავგიჟდები
-კარგი - ყელში აკოცა და გაბრუნდა- სააბზანოში შევალ მეეე
მარიამი გაღიმებული ამზადებდა კერძებს . ბოლოს მაგიდა გაამზადა და კიბეებს აუყვა. სანდროს ხმა გაიგო გაბრაზებული ლაპარაკობდა
-აუ ელენე ნუ ჭედავ
-რას ნშნავს ნუ წედავ ხომ გითხარი ასე ნუ მელაპარაკები ალექრგია მაქვს
-უკაცრავად მე ქუჩაში გავიზარდე და არა სასახლეში
-ნუ ხარ უხეში რა. წუხელ სად გაიპარე ვერ გავიგე როგორ დამისხლტი ხელიდან
-ახლა არ მითხრა გავათენე ლოდინშიო
-მივხვდი რომ არ დაბრუნდებოდი .ის სახლიც ტყუილად გიყიდე მაინც ბიჭებთან ცხოვრობდი
-ვინ გთხოვა დედა?
-ჩემი შვილი რატომ უნდა იყოს უბრალო ბინაში სადაც ორი საძინებელია და სამი კაცი ცხოვრობს ნუ გამაგიჟებ . საერთოდ რატომ ვლაპარაკობთ ამაზე. იმედია მარიამი შეირიგე და ტყუილად არ ჩამომიყვანე აქ ,ყველგან ჩვენზე წერენ აღარ შემიძლია . თან ვერ ვიტან აქაურობას
-შევრიგდით
-მარტო შერიგდით?
-აუ ელენე !
-კარგი დეტალები არ მჭირდება მთავარია ბედნიერი ხარ . კიდევ კარგი სარძლო მომწონს თორემ ხომ დამემართებოდა გულის შეტევა
-შენ მე არ მოგწონვარ და მარიამი როგორ მოგწონს მიკვირს
-მარიამს დიდი ხანია ვიცნობ მე კიდევ ადამიანებში არ ვცდები ის თუ ჩამოგაყალიბებს კაცად თორე ბავშვი მგონიხარ
-კაი რა ღადაობ ელენე? მე თუ ბავში ვარ და აღარ ყოფილა საშველი ტო
-არა როგორ ლაპარაკობ ცუდად ვარ
-ელენე კარგად
-მოიცადე ორი დღეა არ გვილაპარაკია კაი რა შვილო, რამდენი ხნით დარჩებით კიდევ წყნეთში?
-მოიცა შენ რა იცი , ვინმე გამომყვა
-მივხვდი
-ნუ მატყუებ ! ხომ აგიკრძალე
-შვილო არ გესმის რომ პრინცი ხარ? მილიარდებია შენს ხელში და შენი აზრით დავუშვებ ტყე ღრე იხეტიალო? რამე რომ შეგემთხვას მერე? ძლივს გიპოვნე
-ლაპარაკიც აღარ მინდა საერთოდ არ დამირეკო!
-სანდრო გთხოვ ნუ ბრაზდები რა მე შენთვის ვაკეთებ
-ისიც გითხარი ნუ გამომაჭენებ საჯაროდ ვიქნები ჩემთვის ჩრდილში არ მჭირდება შენი ფული და სახელი შემეშვი,უბრალოდ შვილად მიმიღე და მადროვე შეგეჩვიოთქო და არ გაიგე. არ მინდა დედა არააა ,მე ჩემი შრომითაც საკმაოდ ბევრს მივაღწიე იმაზე ბევრს ვიდრე წარმოგიდგენია მაგრამ არავინ არაფერი იცოდა ჩემზე .ახლა კი ამირიე ყველაფერი .არ მაცლი ის გადავხარშო რაც მნიშვნელოვანია ახალ თავსატეხს მიმატებ,რადგან შენს ნებაზე გიყვარს ყველაფრის გაკეთება შეიგნე ერთხელ და სამუდამოდ რომ მე შენ არ დაგემორჩილები . სულ ამის თქმა რატომ მიწევს
-ხომ გემორჩილები სანდრო რა გავაკეთო აქ დავბრუნდი ხომ იცი რას ნიშნავს ეს ჩემთვის და მაინც დავბრუნდი შენს გამო, ვიცოდი რომ ვერ დარჩებოდი და უკან გამოგყევი .არ შეიძლება ამაყად ვთქვა რომ შვილი მყავს?
-ამაყად? რომელ სიამაყეზე მელაპარაკები ჩემნაირებს ვერ იტან ელენე. მე მხოლოდ იმიტომ გიყვარვარ რომ იცი შენი სისიხლი მაქვს .არჩევა რომ შეგეძლოს ჩემსკენ არც გამოიხედავდი
-ნუ ამბობ შვილო მაგას
-სიმართლეა და იმიტომ? მაპატიეტ ქალბატონო ელენე თქვენ ხომ განუმეორებელი ხართ როგორ ვბედავ შეწინააღმდეგებას .მომიტევეთ და შემეშვით ცოტა ხნით ,შენი ვირთხები კიდე მომაშორე აქედან არცერთს ვენდობი
-დიდხანს დარჩებით ეგ მაინც მითხარი რა
-რამე დაგეგმე უკვე? თუ რა ხდება
-მომენატრე არ შეიძლება? სულ მამაშენს გავხარ ჯიუტი და შეუსმენელი ,ხისთავიანი სვანი
-ვაიმეე ელენე გამოვიყვანე მწყობრიდან, რეალური რეაქცია -გაიცინა და გაუთშა- კარგად ელე . მობილური გათშა და გაბრაზებულ მარიამს გახედა-ასე რატომ მიყურებ
-რა უფლებით ეჩხუბები ელენეს? რანაირად ელაპარაკე ,მოგწონს შენი ქცევა? გიხარია გულს რომ ტკენ ხალხს?
-მარიამ არაფერი იცი და გთხოვ ტყუილად ნუ მეჩხუბები
-ტყუილად? შენ იცი მაინც ახლა მას რამდენის მოთმენა მოუხდა? როგორ ტკივა გული? შეუძლებელია ასე გელაპარაკოს საყვარელი ადამიანი და გული არ გეტკინოს. თუმცა შენ რა იცი ორი ეგეთი გყავს და ისინი არასდროს გეჩხუბებოდნენ
-შენ მეცხუბები სამაგიეროდ სულ
-მე ისეთს არაფერს გეუბნები გული რომ გეტკინოს
-მე გეუბნები?
-უბრალოდ არ გამოგდიოდა შენი ირონია ჩემთვის გასართობი იყო ისე მაგლეჯდი ნერვებს სამაგიეროდ რომ წაბრძანდი მაშინ გაიყოლე ყველა გრძნობა თუმცა ეგ სხვა თემაა და დავივიწყოთ . ელენესთან ასე საუბრის უფლებას არ მოგცემ იცოდე
-კაი რა მე მეჩხუბები და იმას იცავ? რა წესია
-სამართლიანია და საერთოდ ელენე ჩემთვის სამაგალითო ქალია და
-რა აქ სამაგალითო ისე კი ხდები მასსავით ცივი და უგულო მე რო არ დამეტკბე ცოტა რამდენიმე წელში გადაასწრებდი კიდეც
-მარტო სიცივეს თუ ხედავ მასში ისევ დაბრმავებული ყოფილხარ მე აგიხილე თვალები ისევ ჩემი სითბოს წყალობით და ელენესგან რას ელოდები . ის ვერ შეიცვლება სანდრო როგორც შენ ვერ გადაკეთდდები ბიჭად რომელიც არასდროს იგინება და საოცრად საუბრობს
-გადაწყდა ... ცალკე ვიცხოვრებთ სულ რომ მცემოს ელენემ . აბა თქვენ ორს ერთად ვერ გაგიძლებთ სად შემიძლია მაგდენი გამიჭაღარავდება თმა
-სანდროოო
-მორჩი წუწუნს ,შემარგე მშვიდად ყოფნა - ხელი მოხვია და მხარზე გაიდო- ნუ ფართხალებ იცოდე დაგაგდებ
-საზიზღარო , იდიოტო დამსვი სდამსვი სად მიმაბოდიალებ
-მშიააა
-მერე წამოვალ ჩემით ააა ნუ მირტყამ იდიოტო საჯდომზე სილიკონი კი არ არის
-სილიკონი რო არაა ვხვდები მეც სად გაქ საერთოდ საჯდომი კუნთია მარტო
-ანუ არ მოგწონს ჩემი საჯდომი ძალიან კარგი ნუ მოგწონს
-შეიძლება შევიშალო ტუჩების წვალებას მორჩი გოგო !
-ღმერთო რა ტუტუცი ხარ სულ ერთი აზრი რატომ გიტრიალებს თავში
-რომ აღარ დატრიალდება ეგ აზრი მაგარი დარხეული მექნება - გაიცინა და მარიამი მუხლებზე დაისვა -მმ რა გემრიელად გამოიყურებაა რა იცოდი თევზი რო მიყვარს?
-მეც მიყვარს..ისე ესენი საიდან გაჩნდა აქ
-ბიჭებს დავურეკე და ამოიტანეს სანამ ჩვენ ამოვიდოდით
-აჰა ესეიგი იცოდი რომ დავრჩებოდით
-რა თქმა უნდა ქალბატონო - ხმაურით აკოცა მხარზე და გულზე მიიკრა- მგელივით მშია
-მმმ კარგი გამოსულა მართლა -ტუჩები გაილოკა და მადიანად შეექცა კერძს .
ღამით განათებულ ეზოში ისხდნენ და სიმშვიდით ტკბებოდნენ .
-ჰამაკში დავიძინოთ რა გთხოოვ თან აქ სიგრილეა
-პლედს გამოვიტან - სანდრო სახლში შევიდა და მალევე დაბრუნდა, მარიამს გვერდით დაწვა და მოეხვია - ჩემი მწარე შოკოლადი - მის თმებში ჩამალა სახე და სურნელი ღრმად შეიგრძნო
-სიმპატიური ურჩხული რომ ხარ მითქვამს შენთვის?
-გემრიელი იდიოტი კი ,მარტო ურჩხულიც... სიმატიური ურჩხული არა
-დღეიდან ჩემი სიმპატიური ურჩხული იქნები
-ელენესთან დამიძახე ეგრე და გადაგემტერება საშვილთაშვილოდ
-რა გაცინებს ...ელენეს კიდე ნუ ეხები საერთოდ თორე არ ვიცი რას გიზამ
-მასზე ფიქრობს და მე როგორ ვარ ის არ ადარდებს
-რომ გკითხო ხო მეტყვი რას ამბობ
-ახლა ზედმეტად ბედნიერი დღეა რომ გავიხსენო ცუდი ამბები
-ხოდა ჩამეხუტე და დავიწყე ყველაფერი როგორც მე შევატოვე მიშიკოს ამდენი საქმე
-გაუმკლავდება ნუ ღელავ -ჩუმად თქვა და თვალები მინაბა.
დილით სიგრილის შეგრძნებამ გამოაფხიზლა. ისევ ეკვროდა სანდროს ,თვალები გაახილა და მძინარეს დააკვირდა. გული სიხარულით უფრთხიალებდა ,ძალიან ნაზად აკოცა წვერიან ლოყაზე ,შემდეგ ცხვირი გაუხახუნა და ისე ჩაეხუტა .
სანამ ესენი აქ ისვენებდნენ , თბილისში საგიჟეთი იყო. ლიკუნამ სამსახურიდან თავის დახსნა ვერ მოახერხა, მერე რომ განთავისუფლდა მაინცადამაინც ახლა გამოუჩნდა საქმეები ლუკას და გამგზავრება მოუხდა. ჯერ ამაზე გაგიჟდა ,მერე რომ წავიდა და მეორე საღამოსვე ნახა ფოტოები სადაც ლუკა ვიღაც გოგოსთან ერთად იყო. არცა ცია არცა ცხელა ბილეთები იყიდა და პირველივე რეისით გაფრინა მადრიდში. სასტუმროში ამაყად შეაბიჯა და როგორღაც მოიპოვა ნომრის გასაღები . კარი გააღო და ფრთხილად შეიპარა . ლუკას საწოლში კომფორტულად ეძინა ,ბალიში ჰქონდა ჩახუტებული და მშვიდად ფშვინავდა .მისი დანახვისას გაეღიმა ,დათბა, დატკბა და სულ დაივიწყა ყველაფერი. კაბის შესაკრავს, რომ დასწვდა , სააბაზანოდან ღიღინის ხმა მოესმა რასაც ქალის ნარნარი ხმა მოჰყვა „ლუიიი აღარ გაიღვიძე? რა ძილისგუდა ხააარ ლუუუ .ძალიან მშია და შეუკვეთე რა რამე გთხოოოვ“-მუხლები მოეკვეთა , თავი გაუბრუვდა თითქოს რაღაც მძიმე საგანი ჩაარტყეს, თვალები აემღვრა და იგრძნო როგორ გამოეცალა მიწა ფეხქვეშ, კედელს მიეყრდნო ,თავს წაქცევის საშუალება არ მისცა, ჩანთა აიღო და ბანცალით დატოვა იქაურობა. თავად უკვირდა როგორ არ გალანძღა, ეჩხუბა ,იყვირა იკივლა როგორც ჩვეოდა ბრაზი გადმონთხევა მერე რომ განთავისუფლებულიყო,მაგრამ ხმა არ ჰქონდა, იცოდა რომ ვერანაირი ქმედება უშველიდა . აეროპორტში წავიდა, ბილეთი შეიძინა და უკან დაბრუნდა.მთელი გზა გათიშული იყო , არც კი ახსოვს როგორ მიაღწია სახლამდე . მთელი დღე ტიროდა ,არც უჭამია, არც განძრეულა ადგილიდან იწვა და ტიროდა. ყველა მოგონება ,სიტყვა კოცნა, გამოხედვა ახსენდებოდა და ცრემლები თავისთავად სდიოდა. ბოლოს როცა სარკეში თავის ანარეკლს შეხედა, შეეშინა, გაბრაზდა ,შერცხვა რომ ასეთ დღეში ჩაიგდო თავი. ყველაზე მეტად მოუნდა მისი დამცირება, გამასხარავება და გულის ტკენა. მოემზადა , ისე გამოეწყო როგორც არასდროს. წვეულება მოაწყო, ყველანი დაპატიჟა . მარიამი და სანდროც იძულებული გახადა უკან დაბრუნებულიყვნენ და დაელოდა .
-ლიკა რაღაც გჭირს მითხარი გთხოვ რა ხდება
-არაფერი ჩემო კარგო ყველაფერი კარგადაა რა უნდა მჭირდეს მათე?
-ნუ მატყუებ ! ლუკა ისე მოგენატრა უკვე ცუდად ხარ? ხომ გიტხარი დაადექი და მონატრება აინაზღაურეთქო რატომ არ დამიჯერე გადარეულო?- ლოყაზე ხმაურით აკოცა და გაუღიმა -ვერ ვიტან ასე რომ გხედავ
-ვიცინი, ვცეკვავ ,ვსვამ მეტი რა გავაკეთო მოსაწევი არ აქვთ და
-შენი თვალები არ ბრწყინავენ ლიკა
-გაბრწყინდებიან სულ ცოტა ხანში ჩემო სიცოცხლე - გაიცინა და მათკენ სირბილით მომავალ ლუკას გახედა.რომელიც ისე მოეხვია სუნთქვა აღარ შეეძლო. როგორ უნდოდა მისი შეხებით დამტკბარიყო . ტუჩები დაუკცონა ბიჭმა და როგორც ყოველთვის უამრავი საალერსო სიტყვით აავსრო რომელიც სათიტაოდ უჩხვლეტდდა გულს. კლუბში გადაინაცვლეს, ლუკა ხელს არ უშვებდა, ბოლოს როცა მოიწყინა საცეკვაოდ წაიყვანა. ცენტრში იყვნენ და ცეკვავდნენ. უკვე საკმაოდ მთვრალები იყვნენ , დალევა სჭირდებოდა ენერგიისა და გამბედაობისთვის .
-რა გჭირს ჩემო ლამაზო? რაღაც მოწყენილი ხარ .მალე წავალთ სახლში და გაგამხიარულებ მთელი კვირის მონატრებას აგინაზღაურებ
-არ შეწუხდე რადგან დასრულდა
-რა დასრულდა ფერია?-ყელში კცონიდა და უცებ მშორდა. მის თვალებში სიცივე და ირონიული მზერა დაინახა -რას გულისხმობ ლიკა?
-შესანიშნავი საყვარელი იყავი , უდაოდ საოცარი ყველასგან გამორჩეული მუხტითა და ქარიზმით . სიმართლე გითხრა სხვა რომ არ მიყვარდეს ვიფიქრებდი სამუდამოდ შენს საყვარლობაზე. მაგრამ უკვე მომბეზრდა , მეტისმეტია ამდენი თვე შენი ბავშვური ქცევის მოთმენა დროა თამაში შევწყვიტო და მთლიანად დავუბრუნდე ჩემს მათეს
-რა... ვერ გავიგე მგონი ჰალუცინაცია გაქ რაღაცას ბოდავ
-რა ვერ გაიგე მე და მათე ასე ხშირად ვერთობით ,ერთგვარი განტვირთვაა ,თამაში რომელიც გვახალისებს და მეტი ჟინი გვიჩნდება ერთად ყოფნის .საოცარი სათამაშო იყავი ვაღიარებ მაგრამ ყველა სათამაშო ძველდება და სანაგვეზე ხვდება - გაფითრებული ლუკას დანახვისას უფრო გათამამდა ,ტკივილი რომელსაც გრძნობდა სიამოვნებას ანიჭებდა . მაზოხისტურად აგრძელებდა საკუთარი თავის წამებას ლუკასთან ერთად. მისკენ რომ მიიწია საკოცნელად ნაკაშიძე მკლავში წვდა და გარეთ გაათრია სრული ამ სიტყვის მნიშნელობით. გიჟს გავდა იმ ლუკასგან აღარაფერი იყო დარჩენილი , ნამდვილი მხეცი იყურებოდა მისი თვალებიდან .
-გაიმეორე გაიმეორე რა თქვი კიდევ ერთხელ
-კარგი რა ლუკა რა გაღრიალებს მადლობელი უნდა იყო ამ ოთხი თუ სამი თვის გამო აღარც კი მახსოვს . ჩემნაირ ქალს კიდევ თუ ეღირსები ესეც საკითხავია
-ამის დ.. შე.... შეუძლებელია ... შეუძლებელია სიმართლე იყოს, რაღაცას მეთამაშები გინდა გამაგიჟო ? დახვედრის ნაწილია კამერებია თუ რა დედი...... გამაგებინე
-მგონი სულ გაგიჟდი რა კამერა დავიღალე უკვე ამდენი ახსნა განმარტებით ხომ გიტხარი ერთხელ
-ანუ შენ და მათე ერთად ხართ... ყველაფერი თამაში იყო და მე სათამაშო
-უიმე რა ჭკვიანი ხარ გაგიგია რა გინდა
-მორჩი ამ ცინიზმს გავგიჟდები ეს ეს როგორ შეიძლება არ მჯერა მორჩი რა მორჩი რა სისულელეა რამე უფრო დამაჯერებელი ვერ მოიფიქრე?
-დამღალე , მათეს დავუძახებ და წავალთ დავიქანცე უკვე აი მოდის კიდეც
-ნუ მეთამაშები გოგო არ გადამრიო გეფიცები რაღაცას დაგისავებ თუ არ მორჩები ამ სისულელეს- ისე მოუჭირა ხელი და უღრიალა ,მათკენ მიმავალი მათე რომელიც უკვე სახლში წასვლას აპირებდა წამსვე გაჩნდა
-რა ხდება ლუკა გაგიჟდი? ტკენ ვერ ხედავ?
-ვტკენ? ვტეკნ ხო ? მაგარია გიჯს როგორ შეიძლება რამე ეტკინოს .შენზეც ვცდი მოდი- სიმწრის სიცილი და მათეს ყბის მიმართულებით მოქნეული მუჭი , თავი ევრ შეიკავა და პირდაპირ მიწაზე გაიშხლართა -ასე როგორ თამაშობდით , ეს როგორ მოიფიქრეთ ვაფშე ტო? ასე როგორ იქცევი კაცი არ ხარ ? საერთოდ აზრზე ხარ? ეს რა დედ ..ტ... მოგაფიქრათ -ღრიალებდა და ურტყამდა . მათე გონს მოვიდა და გააჩერა . არ დაურტყამს
-რა გჭირთ ტო დაბოლდით თუ რა უბედურებაა გაჩერდი რას იქნევ ამ ხელებს ლუკა გეყოს
- მე მეყოს? კიდე მე მეყოს? მოგკლავ არა ორივეს მოგკლავთ ეს როგორ გადავყლაპო
-გაჩერდი!
-მათე მოშორდი რა და წავიდეთ გთხოვ
-სად წავიდე..
-მათე გთხოვ
-კარგი წავიდეთ
მათემ მანქანაში ჩასვა ლიკა და სწრაფად მოსწყდა ადგილს. ლუკა კი ძირს ეგდო და ბოლო ხმაზე ღრიალებდა. ბიჭები გავიდნენ და ასე რომ დაინახეს ყველაზე ცუდი იფიქრეს. სანდრო ჭრილობას ეძებდა სისხლს ნაკაწრს
-რა გჭირს ბიჯო გამაგებინო გასკდა გული ამის დე.. შე.. ამოღერღე რა დაგემართა ლუკა თავი ხელში აიყვანე და ხმა ამოიღე ლუკა გესმის? რამე გაიკეტე? ლუკა რა გაიკეტე - სანდროს მისი სახე ხელებში ჰქონდა მოქცეული და უყვიროდა. დამიანემ ხელები დაუჭირა და ვენას უმოწმებდა
-არაფერია
-აბა შეისუნთქე?მოწიე ? თუ რა გააკეთე გამაგებინე ლუკა - სანდროს ხმა წაერთვა . მთელი ძალით მოუჭირა ხელები და რომ ვერ აკავებდა ბოლოს ჩაეხუტა - გაჩერდი გთხოვ ..გთხოვ ლუი ...არ ვიცი რა მოხდა უბრალოდ ყველაფერი კარგად იქნება შენთან ვართ გესმის? შენთან ვართ ლუუ - ბავშობაში შერქმეულ სახელს ეძახდა და თავზე ეფერებოდა. მანქანასი ჩასვეს და სახლში წაიყვანეს, ისე რომ ვერავინ ვერაფერი გაიგო .
-მარიამს უნდა დავურეკო. დამამშვიდებელს გავუკეთებთ დაამსხვრია ყველაფერი რამეს დაიშავებს ისიც კი ვერ გავიგე რატომაა სე გაუგებარ რაღაცეებს ყვირის ტო
-სევიშლები ...ლუკა ასეტი არასდროს მინახავს შენ კი და ეს? ამან როგორ შეიძლება ასე დაკარგო მოთმინება.. ასე გამოვიდეს მწყობრიდან შანსი არაა .დაურეკე მარიამს გთხოვ მიდი დაურეკე იქნებ დარტყმის გამოა ტვინის ან რა ვიცი -დამიანეც აღარ იყო გონზე ერთი ჭიქა დაცალა . სანდრომ მარიამს დაურეკა
-სანდრიკო სად წახვედით? ასე ერთობით დაგეძებ და ვერ გპოულობ სან
-ბინაში ვართ ჩვენთან ..მოდი გთხოვ და რამე ძლიერი დამამშვიდებელი წამოიღე გევედრები
-რა ხდება მორფი გინდა ლომკაშია ვინმე ?
-არა ან არ ვიცი შეიძლება ეგეც დაგვჭირდეს მარა დამამშვიდებელი მინდა უბრალოდ დამამშვიდებელი
-კარგი მოვდივარ მალე მოვალ არ ინერვიულო ათ წუთში მანდ ვარ გესმის?
-კარგი მალე მოდი გთხოვ
მარიამი ძალიან მალე მივიდა, სანდრო რომ დაინახა სულ გაგიჟდა მაგრამ ლუკას დანახვისას გაოგნებულიც იყო და შეშინებულიც.ბიჭებმა ძლივს დააკავეს. მარიამმა გაუკეთა და ერთიანად მოდუნდა , თვალები დახუჭა და გაითიშა . სანდროს ეჭირა ,იატაკზე იყვნენ სამივე. გულში ჩაიკრა და დამიანეს გახედა უკვე საშინლად იყო
-ყველაფერი კარგად იქნება ...დამშვიდდება და გვეტყვის რა სჭირს .დედას მ... ყველას ასეთები გადაგვიტანია ? გამაგრდი შე ჩემა მთავარია ცოცხალია და არ კვდება დანარჩენს ყველაფერს მივხედავთ - მეორე ხელი დამიანეს მოხვია და ისიც ჩაიხუტა. მარიამი იქვე ჩამოჯდა და უყურებდა. მერე მობილური აიღო და ლიკას დაურეკა
-ლიკაც არ პასუხობს ,ბოლოს მასთან ერთად გავიდა და იქნებ იჩხუბეს
-მაგათ? შანსი არაა თუმცა რა მიკვირს ლუკაც არასდროს ყოფილა ასე .ასე კი არა გაბრაზებულიც არ ყოფილა არასდროს , იჩხუბებდა და მორჩა
ლუკას წამლის დამსახურებით მშვიდად ეძინა მთელი ღამე. სამაგიეროდ ბიჭები ვერ ისვენებდნენ. მარიამს ჩაეძინა სანდროზე მიხუტებულს .
მათემ ლიკა წაიყვანა და მაშინვე შეუბღვირა
-რა გააკეთე ლიკა?
-სადმე შორს წამიყვანე გთხოვ.. რაც შეიძლება შორს გემუდარები მათე გევედრები
-რა გჭირს ტირი? ლიკა რა მოხდა
-უბრალოდ წამიყვანე და მერე მოგიყვები აუცილებლად მოგიყვები
-კარგი დამშვიდდი რა მოხდა ასეთი, იჩხუბეთ რაღაც სისულელეზე და ტირი? სულ გაგაგიჟა ამ სიყვარულმა -თმაზე მოეფერა და სიჩქარეს უმატა. კახეთის ერთ-ერთ სოფელში მათეს სახლში მივიდნენ. კარი ძლივს გააღო და ლიკას შესვლაში დაეხმარა. დივანზე დასვა და მის წინ ჩამოჯდა-მომიყევი და დამშვიდდები
-მადრიდში ვიყავი წასული, ლუკას ფოტო ვნახე ვირაც გოგოსთან ერთად და წავედი , სასტუმროში დავადექი, ნომერში მშვიდად ეძინა დამღლელი სექს.. შემდეგ ფშვინავდა მშვიდად მისი საყვარელი კი სააბაზანოშ ნებივრობდა და იქედან თხოვდა გაღვიძებას. იქ მოკლა ჩემში ძველი ლიკა , რომელიც ენდობოდა და ეგონა რომ მას არ შეეძლო მოტყუება, მარტო რომ ეღალატა ასე არ გავბოროტდდებოდი მაგრამ ხომ ხედავ წარბიც არ შეუხრია ისე განაგრძო თამაში. დარწმუნებული ვარ აქაც ჰყავდა მობეზრდა ჩემთან და წავიდა . თან მეც არ მკარგავდა და ეგონა ვერ გავიგებდი მერე მიმაგდებდა და გამანადგურებდა. ისე დავამცირე ვერასდროს დაივიწყებს
-რა გააკეთე ლიკა
-ვუთხარი რომ შენი საყვარელი ვარ
-რა? ჩემი როგორ მასთან იყავი ათასჯერ და მე გიყურებდით? სისულელეა მაგას დაიჯერებდა?
-ვუთხარი რომ ვთამაშობთ ასე მყავდა ბევრი კაცი მერე ისევ შენ გიბრუნდებოდი
-გაგიჟდი გოგო შენ? გააფრინეე? ეგ როგორ უთხარი ეგ როგორ დააჯერე საერტოდ იმიტო გეუბნებოდა არ მჯერაო? ხვდები საერთოდ რა უთხარი? ხვდები ? შენი ტავი ხო გაასწორე მიწასთან მეც ზემოდან მიმაყოლე თან ისე რომ თავისუფლად შეუძია მოგვკლას მაგას ჯანდაბა ვინ დაეძებს , ახლა რას აპირებ აქედან წავიდეთ თუ რა . საერთოდ სხვამ რომ გაიგოს მერე? როგორ შეხედავ ხალხს .გარყვნილ კახ... გამოიყვანე თავი უგულო არსებად რომელსაც ფეხებზე ჰკიდია ყველაფერი ლიჟბი მაგარი სე... ჰქონდეს? ფილმია თუ რა დ..ტყ... გოგო ახლავე წამოხვალ და ლუკას სიმართლეს ეტყვი. დარწმუნებული ვარ შეცდომაა თუნდაც არ იყოს გიღალატა ასეთი სასჯელს არ იმსახურებს თან შენ უფრო ისჯი თავს მაგით
-მაპატიე
-მე გაპატიო? მე რა უნდა გაპატიო სულელო შენს თავს მოუხადე ბოდიში ,მე კი არა ჩემო გადარეულო. წამოდი გთხოვ ,თუ გინდა მე დაველაპარაკები , კი მტკივა სახე მაგრამ ამჯერად მეც დავარტყამ თუ არ გაჩერდა
-არა! მე წავალ აქ ვერ დავრცები
-და მე დავრჩე?
-უთხარი რომ უბრალოდ ეს სიგიჟე მოვიფიქრე დაგიჯერებს. თუ ეტყვი რომ უბრალოდ მომბეზრდა
-ლიკა არ გავაკეთებ მაგას
-ჩემთვის ამასაც კი არ გააკეთებ? ვიცი დაგაზარალე შენის ახელი გამოვიყენე მაგრამ გთხოვ დამეხმარე აქ ვერ გავძლებ . სადმე შორს წავალ არა გერმანიაში
-ასე ბავშვივით როგორ იქცევი იქნებ ტყუილია
-როგორაა ტყუილი იქ მადრიდში მის ნომერსი ქალი ბანაობს თხოვს გარვიძებას ეძახის იოოს და ძალიან შია უნდა რომ სწრაფად გაიღვიძოს და სააბაზანოდან გამოსულს საუზმე დაახვედროს?
-არააქ მნშვნელობა ეგ ტყუილი საშინელება იყო და გამართლება არ აქვს. ვიცი ახლა ვერ აზროვნებ ამიტომ დამიჯერე ხვალვე დავბრუნდეთ რაღა ხვალვე ახლა დაიძნე და ორ საათში წავიდეთ.
-არა შენ წახვალ და ეტყვი რომ ეგ ყველაფერი მოვატყუე რომ უბრალოდ წასვლის ნებას არ მომცემდა და გავაბრუე ან რამე . მოიფიქრე გთხოვ
-ტყუილი ტყუილით შევცვალო? ხომ იცი რომ ამას..
-ჩემთვის გთხოვ.. არ შემიძლია ვერ ვაზროვნებ ახლაც ვერ ვიაზრებ რა გავაკეთე ბოლომდე, თავი კოშმარშ მგონია . გთხოვ დამეხმარე მათე . მე ახლავე ვიყიდი ბილეთს,მარიამს შენ დაელაპარაკე ,ჩემი დაბრუნება ისედაც შეცდომა იყო ვიცოდი რომ რაღაც ცუდი მოხდებოდა , ეს ადგილი არაა ჩემთვის ბედნიერების მომტანი
-კარგი ახლა დაიძინე. ხვალ დილით რასაც მეტყვი იმას გავაკეთებ- ხელში აიყვანა და საწოლზე დააწვინა. პლედი გადააფარა და მანამ ეფერებოდა თმაზე სანამ არ დაიძინა. შემდეგ მობილური აიღო და მარიამს დაურეკა , როცა გაიგო ლუკას შესახებ სულ გაგიჟდა. მარიამს მოუყვა ყველაფერი და დახმარება სთხოვა. ახვლედიანი ჯერ გაოგნებული იყო, ლიკა მართალია გიჟი იყო მაგრამ ასეთ ამბებს არასდროს აკეთებდა, ეს გიჟური ქცევა მეტისმეტი იყო.
-გთხოვ მხოლოდ ის უთხარი რომ მე და მას ურთიერთობა არ გვაქ . ვიცი არ გადაიფიქრებს ,წასვლა უნდა და ნურაფერს იტყვი
-ხო მაგრამ მათე ვერ მოვატყუებ შენ არც კი იცი როგორაა
-მარიამ მაშინ ნურაფერს ეტყვი მე ჩამოვალ და დაველაპარაკები
-კი მაგრამ რატომ უნდოდა დაშორება ვერ ვხვდები
-არ ვიცი მითხრა აღარ მინდა აქ ყოფნაო ხომ იცი როგორი გადარეულია-მათე ტყუილს ტყუილზე ამატებდა იცოდა მარიამს რომ სიმართლე დაემალა სანდროს მოტყუებაც დასჭირდებოდა მათ ურთიერთობას კი ვერ გაართულებდა .
მარიამმა მობილური გვერდით გადადო და სანდროს გახედა რომელიც ელოდა რას ეტყოდა.მოუყვა ყველაფერი და გაოცებულ ბიჭებს გახედა
-გაგიჟდა ეგ გოგო? ეგ რატომ თქვა
-არ ვიცი მათემ მეც არ ვიცი უბრალოდ მიდის ეს ალბათ მოწია ალბათ არ ვიცი
-კარგი რომ გაიღვძებს დაველაპარაკებით , ჩვეულებრივ დაშორებას უფრო გადაიტანს ვიდრე იმ სულელურ ამბავს. თუმცა მგონია რომ იტყუება რაღაცას ასე უცებ არავინ მოიქცეოდა ეგრე არც ლიკუნა
-ამ ერთ კვირაში რა მოხდა ასეთი
-მაგაზე ლუკა გვეტყვის
-გაიღვიძებს მალე ,მაგრამ არ ვიცი როგორ იქნება იმ გიჟს ისეტი რაღაც უთქვამს . რომ დაბრუნდება მოვკლავ ჩემი ხელით ასე როგორ გამიბრაზა ჩემი ლუკა , ალბათ როგორ ეტკინა გული - შუბლზე აკოცა ბიჭს და თვალები აემღვრა .-მათემ არ მითხრა სად იყვნენ. არა რა სერიალოს სცენარია ... ეს რამ მოაფიქრა ვგიჟდები როგორი არაადეკვატურია ამ ბოლო დროს , ხან ტირის ,ხან იცინის, ახლა ეს სისულელე .
-მგონი იღვიძებს ...ისევ ისე რომ დაიწყოს?
-არამგონია
ლუკამ ნელა გაახილა თვალები , ყველაფერი გაახსენდა იქ მყოფებს შეხედა ,მერე არეულ ოთახს და ძარღვები დაებერა
-შემომხედე? არ დაიწყო ახლა ისევ უბრალოდ ვიაზროვნოთ
-არ იცით ..
-ვიცით მათემ დარეკა და...
-რა ქნა?
_შენ ბიჭო შიგ... გაქ ეგ როგორ დაიჯერე- სანდრო მივარდა და დაუღრიალა
-რა ტყუილია? რატო ბიჯო? რატო მომატყუა ისე იქცეოდა ... სადაა მოვკლავ
-წავიდა
-რა? ვერ გავიგე
-რა ვერ გაიგე დაგშორდ აუბრალოდ. არავის საყვარელი არაა მითუმეტეს მათეს და მითუმეტეს ისე არაა როგორც გითხრა, მაგრამ ასე რატომ მოიქცა არ ვიცით . რა მხოდა მილანში
-არაფერი ტო რა უნდა მომხდარიყო , უნდა დაველაპარაკო მაგ გადარეულს ასე დაშორების უფლებას ვინ აძლევს - სწრაფად წამოდგა მაგრამ თავბრუსხვევა იგრძნო და ისევ უკან დაჯდა-რა გამიკეთეთ ტო
-მოიცადე ცოტა ხნით ...მათეს დავურეკავ და მეტყვის სად არიან
-აუ მაგას მოვკლავ კიდე თუმცა გიჟი ჰყავდეს მეგობარი რა მაგის ბრალია ტყუილად ვცემე კიდე კაი რამე არ მოვტეხე .ოხ ლიკა რას გიზამ რომ გნახავ?ეს რამ მოაფიქრა ტო არც ერთ მექსიკურ სერიალში არ იქნება მსგავსი სისულელე.
-მარიამი უშედეგოდ ცდილობდა დაკავშირებას .ბოლოს ნერვებმა უმტყუნა ლუკას და მაინც წამოვარდა. ოთახში დადიოდა და ეწეოდა
-ნუ ეწევი ამდენს
-სად შეიძლება იყოს
-აზრზე არ ვარ
-აუ გავგიჟდები კოშმარში მგონია თავი არც კი ვიცი რას ვუზამ რომ ვნახავ
-წავიდეთ მოვძებნოთ ტო აქ უნდა ვიჯდეთ აბა?
-სად მძებნით
-ეგეთები გვიპოვნია?- სანდრომ გაიცინა და მარიამს ტუჩები დაუკოცნა- დღეს სახლში დარჩი და როგორც კი მოვაგვარებ ამათ საქმეს აბარგდები და ჩემთან გადმოხვალ
-იპოვით დარწმუნებული ხარ?
-შენ ჩემს შესაძლებლობებში ეჭვი გეპარება?
-ოო წადი ახლა დროზე
ბიჭები გავიდნენ, დააგვიანდათ ინფორმაციის მიღება , ბოლოს მათე უკვე თბილისში იყო. სახლშ მიდიოდა დაქანცული ლუკა რომ გადმოუხტა წინ
-იმედია სიმართლე გითხრეს და ის სისულელე კიდე არ გგონია მართალი ..თუ გგონია და იარაღით ჩხუბი არ მოდის -უცებ მიაყარა და თვალები გაუფართოვდა
-მომახსენეს და ბოდიში იმ გიჟის სიტყვები რო დავიჯერე და რო დაგარტყი
-უჰ კიდე კაი
-სადაა ის ?
-წავიდა
-სად წავიდა?
-საქართველოდან წავიდა ,მაგრამ მეც არ ვიცი სად ,რომც ვიცოდე ვერ გეტყვი .უბრალოდ ასე აჯობებს ორივესთვის
-ანუ დამშორდა თან ასე სულელურად, ისე გიჟურად როგორიც არის მაგრან არ იცის მე როგორი გიჟი ვარ ჰგონია დამემალება? ასე მარტივად ვერ დამიძვრება, კარგად ვუთხარი რომ არასდროს გავუშვებდი ჩემგან
-რას აპირებ
-შენ დამშვიდდი არ შეგეხები აი იმას რომ ვიპოვი საკუთარ თავს დააბრალოს
-ღმერთო ახლა უკონტროლო გახდება , სად წავიდა ტო
-მართლა არ მითხრა აეროპორტში მივიყვანე ,კაფეში ველოდი და სადღაც გაქრა .დამრიეკავს და გავიგებ
-არ იცი რატომ წავიდა ?
-წამოდი შე ჩემა სად გავარდა ის .მოკლედ რა პრობლემა არ გველევა, ლიკუნას არ ვიცი რას ვუზამ რომ მოაგვარებენ ესენი
-თქვენ ჩემი იკითხეთ ტო, ჯერ ხო გავგიჟდი ამან ცემა რო დამიწყო, მერე იმან რო მომიყვა რაც უთხრა არ ვიცოდი რა მექნა ახლაც ძლივს მოვედი აზრზე .ასეთი სიგიჟე არ მინახავს . არავინ იცის სად წავიდა ვიღაცას მაინც ხომ ეტყვის .არ შემოხვალთ?
-არა წავალთ, მთელი ღამე არ გვიძინია ტო ეს არ იცი როგორ იყო საოცრებებს აკეთებდა კიდევ კარგი დროულად დარეკე და გაგვარკვიე თორე არ ვიცი რა მოხდებოდა
-იმედია მალე მოაგვარებენ
ბიჭები სახლში იყვნენ. ლუკა ეძებდა, გადარეული იყო, არ ნერვიულობდა იმუქრებოდა ,უბრალოდ და გიჟივით იყო. მარიამი და სანდრო ამ მდგომარეობაში ვერ ახერხებდნენ მშვიდად ყოფნას . ერთი თვე გავიდა , შემოდგომა დადგა, ყველაფერმა ცვლილება დაიწყო. მარიამის საყვარელი სეზონი ნელ-ნელა ბარდებოდა წარსულს, სამუშაო გაასმაგდა, სანდროს უფრო იშვიათად ნახულობდა, ყველა საქმეებზე იყო, მხოლოდ მათეს ხედავდა ისიც შესვენებებზე როცა საავადმყოფოში იყო. ნია უნი დაეწყო და დამიანეს ეჭვიანობა . რამდენჯერ მეგობრებთან ერთად წავიდოდა იმდენჯერ გამეოცხადებოდა ,ყველას ვინაობა იცოდა ვინც კი გვერდით გაუვლიდა, არაფერს ეუბნებოდა სცენებს არ უდგამდა მაგრამ საოცრად ეჭვიანობდა. ნია ხვდებოდა და დასცინოდა. ლუკა საღამოს კლუბსი ატარებდა როგორც ძველად მაგრამ ქალების გარეშე . ლიკას ისევ ეძებდა მაგრამ საერთოდ არ ჰქონდა მინიშნება. ოჯახის წევრებმაც კი არაფერი იცოდნენ, უბრალოდ მობილურით უკავშირდებოდა მათ , ისცი ათასში ერთხელ .
მათე კლინიკაში მივიდა ,ცოტა შეაგვიანდა ლიკუნასთან საუბრის გამო. იმ დღეს სტუდენტები უნდა მისულიყვნენ, მდივანს დაურეკა და სთხოვა მათი კაბინეტში შეყვანა. სწრაფად აიღო მონაცემები და კაბინეტში შევარდა, თან კითხულობდა სახელებს
-გამარჯობათ ბავშვებო სასიამოვნოა ,იმედია ჩვენი ურთიერთობა წარმატებული იქნება და მომავალ კოლეგას ვხედავ თქვენი სახით ქალბატონო მია, ნუცა ,ბატონო ლაშა და ქალბატონო ქეთი.. ქეთი?- უცებ მოაშორა მზერა ფურცლებს და ქეთოს შეხედა -ექიმობას თუ აპირებდი არ ვიცოდი
-არც უნდა გცოდნოდათ მათე ექიმო - მშვიდად უთხრა და დაშტერებულ გოგონებს გადახედა -დავიწყებთ ალბათ ხომ ?
-დიახ პაციენტები ათზე მოვლენ და ნელ-ნელა გაგაცნობთ ყველაფერს მოკლედ კეთილი იყოს თქვენი ფეხი ამ კლინიკაში იმედია აქ დარჩებით ისე რომელიმეს აქვს განხრა არჩეული?
-დიახ ქეთოს ქირურგობა სურს ,მე რატომღაც მომინდა ოფთალმოლოგობა - თვალების ჟუჯნით შეხედა ერთ-ერთმა და გაიღიმა
-რატომღაც... - მათემ ჩაილაპარაკა და იქვე ჩამოჯდა. მთელი დღე გაცნობას დასჭირდა ასე ვთქვათ აკვირდებოდა სტუდენტებს , მეორე დრეს სხვებიც დაემატნენ . მოკლედ ათასი საქმე იყო, ქეთო ჩვეულებრივი სიმშვიდით სწავლობდა ყველას და ყველაფერს. საკმაოდ ჭვიანი იყო , ქულებს გადახედა მათემ და გაოცდა.მოკლედ ეს გოგო ნამდვილი სასწაული იყო. რომ გდომოდა ნაკლს ვერ უპოვნიდი , ვერ „ჩაჭრიდი“. ზოგჯერ ისეთ კითხვებს უსვამდა რაც წესით არ უნდა სცოდნოდა მაგრამ მიახლოებით მაინც პასუხობდა
-ქირურგობა უნდა გადაიფიქრო
-უკაცრავად? ხმამაღალი და უადგილო განაცხადია - ბავშვებს გახედა და სერიოზული გამომეტყველება გაბრაზებაში გადაეზარდა-პაციენტი გელოდებათ ,უკაცრავად მე ქირურგიულში უნდა გავიდე ირაკლი ექიმთან
-ჯერ არ დასრულებულა
-რექტორს ვესაუბრე გამოცდას ჩავაბარებ როგორმე -მათე გაბრაზდა, მისი შეუვალობა უკვე აბრაზებდა. სტუდენტებთან არაფერი უთხრა ,როგორც იქნა ყველანი გაისტუმრა და სწრაფად წავიდა გასახდელისკენ ,სადაც მედდები იყვნენ, სტუდენტებიც იქ ემზადებოდნენ . დაინახა როგორ შედიოდა ქეთო და თამამად შეაჭრა. გოგონა საცვლების ამარა იდგა ,მაგრამ არ შეუმჩნევია მისი ფორმები კარი ჩაკეტა და მისკენ დაიძრა
-აქ რას აკეთებთ ხომ ვერ მეტყვით
-თქვენობითი ფორმა არა საჭიროა
-თქვენ ჩემი გადარეული დის მეგობარი ხართ , კაცმა არ იცის როგორი მეგობარი და არა ჩემი ასე რომ თუ შეიძლება მორჩით ჩემს თვალიერებას და დატოვეთ ოთახი აქ ყოფნის უფლება არ გაქვთ
-ზედმეტად უხეში და ჯიუტი ხარ .
-თქვენ კი ზედმეტად თავდაჯერებული .რადგან ექიმი ხართ არაფერს ცვლის ეგ ჩემთვის
-იქნებ დაბალი შეფასება მიიღო ჩემთან
-და ახლა რა
-უბრალოდ მინდა ქირურგიიდან ჩემთან გადმოხვიდე დარწმუნებული ვარ უმაგრესი ექიმი იქნები რა არის აქ ასეთი რთული
-არაფერი არაა რთული ხომ გითხარით არ მინდა ვიყო თვალის ექიმი ,მინდა ზოგადი ქირურგი ვიყო . ორი წელიც და მაგისტრატურის გასავლელად გერმანიაში წავალ .თქვენგან განსხვავებით სამუშაოდ აქ არ დავბრუნდები მხოლოდ იმიტომ რომ უფროსი მეგობარია და ჩემს ნებაზე ქმედების უფლებას მომცემს,გარანტირებული საქმე, ხელფასი, კომფორტი
-პატარა ცინიკოსი ხარ იცი?-ცხვირზე თითი დაჰკრა და სულ გააგიჟდა ამ მარტივი ქმედებით ქეთო . ხელი მოიშორა და ისე მოუჭირა მაჯაზე მათე შეკრთა
-კაგად მომისმინე მათე? მე ლიკა არ ვარ სულელური ქმედებები რომ ჩავიდინო , გიჟივით გავვარდე ვერაფერი გავიგო და საერთოდ ნურავისში აგერევით . მე და ტქვენ სულ რამდენიმე თვე მოგვიწევს ურთიერთობა როგორც პრაქტიკანტს და ექიმს . მასწავლით და დასრულდება .შეგიძლიათ ნებისმიერ სხვა სტუდენტს სეუვარდეთ გასახდელში და ფლირტის გარდა სხვა რამითაც დაკავდეთ თქვენი ნებაა - კარადიდან ტანსაცმელი გამიღო და ჩაცმა დაიწყო- თუ არ გახვალთ სკანდალს მოვაწყობ
-და რას იტყვი რომ ...
-მაგას არა ფანტაზიორი ბავში არ ვარ ,უფრო გონივრულს მოვიფიქრებ რამეს ექსპრონტად .თუმცა უკვე მივდვივარ- ჩანთა აიღო თმები გაისწორა და ოთახი დატოვა.
-არა ხომ მშვიდი ჩანს მაგრამ ეს უფრო საშიშია ვიდრე ლიკუნა -თავი გადააქნია და იქაურობა დატოვა. მშვიდად ჩაჯდა მანქანაში და შენობიდან გავიდა. ქეთო დაინახა გაჩერებასთან , წვიმას იწყებდა მას კი მხოლოდ თხელი მაისური და კაბა ეცვა . მოფუზული იდგა და ელოდა ავტობუსის მისვლას ,უკვე საკმაოდ გვიანი იყო, თან საშინლად მოიღრუბლა და უარესად ჩაბნელდა ყველაფერი. იცოდა რომ მასთან კამათი მოუწევდა მაგრამ ასე ვერ დატოვებდა .მანქანა ფეხებთან გაუჩერა და მინა ჩამოსწია
-ჩაჯექი წაგიყვან...ვიცი რომ არ გინდა ,ისიც ვიცი რომ არ შემაწუხებ და
-არც ვაპირებდი მაგ სისულელეების თქმას და თავის დაფასებებს როცა აქ ვიყინები . -სწრაფად გააღო კარი და მათეს სათქმელი სიტყვა უკან დააბრუნებინა -რატო მიყურებ მისამართი არ იცი? ათასჯერ მოაკიტხე ჩემს დას როცა ორი საათით მოდიოდა მაშინაც კი
-ვიცი არაჩვეულებრივად შენ თუ ითვლიდი არ მეგონა
-უი გავარტყი? ოჰ ეს ინტუიცია- მშვიდად თქვა და გარეთ გაიხედა. უკვე წვიმდა ,თანდათან უმატებდა , საცობი იყო და სანამ სახლამდე მიაღწიეს უკვე კოკისპირულად წვიმდა .
-გამომართვი სანამ სახლში შეხვალ დასველდები- უკანა სავარძლიდან ჟაკეტი აიღო და მიაწოდა
-გმადლობ ... ხვალ გოგონებს გამოვატან
-არ მოხვალ?
-არა ბოლო იყო დღეს . კარგად - ჟაკეტი შემოიხვია და სწრაფად გადავიდა. სირბილით შევიდა ეზოში , მათე მანამ უყურებდა სანამ სახლში არ შევიდა მერე კი ადგილს მოსწყდა და წავიდა.
მარიამი კომპანიაში იყო თათბირი ძლივს დასრულდა და დაღლილი შევიდა კაბინეტშ ნივთების ასარებად. უცებ მიიხურა კარი და ვიღაცის მკლავებშ აღმოჩნდა. მაშნვე მოდუნდა და ყელზე ჩამოეკიდა
-მიშოს მოვკლავ ამდენ რატომ გამუშავებს
-აუ მართლა დავიღალე რა , ლიკუნას ამბავიც ცუდად მხდის ,ლუკას ასე ვეღარ ვუყურებ რარაც უნდა მოვიფიქროთ ორი თვე გავიდა უკვე .
-ორი თვეა ნერვები არ მოუშლია არავისთვის და ასე მგონია ისევ კომაშია .არადა სხვა მხრივ ჩვეულებრივადაა
-რაღაც ახსნა ხომ უნდ აიყოს ასე არ წავიდოდა ვიცი რომ უყვარს
-დრო გავა და ყველაფერი დალაგდება .თუ ნამდვილი სიყვარულია მაინც ერთად იქნებიან თუ არა და სჯობს დაშორდნენ ,უბრალოდ კარგად უნდა გაახსენდეთ ერთად განვლილი დღეები
-სახლში წამიყვანე რა და დარჩი დღეს გთხოვ
-კარგი წავიდეთ
-ასე მარტივად?
-მეც მომენატრა შენთან ერთად მშვიდად ყოფნა
მარიამთან მივიდნენ,ლიზი და მიშო კიდევ არ იყვნენ დაბრუნებულები. ცირამ ვახშამი მოუმზადა მიირთვეს და შემდეგ ზემოთ ავიდნენ. უკვე საკმაოდ ციოდა ,წვიმდა, ცხელი აბაზანა მოსადუნებლად საოცარი საშუალება იყო .ერთმანეთზე აკრულები იწვნენ ჯაკუზიში ,თვალები მინაბა მარიამმა და სანდროს ხელებს თავისი შემოხვია.
-მიყვარხარ -ყურთან მიაკრა ტუჩები და თვალები მინაბა
-ამოვიდეთ და დავიძინოთ თორე აქ გავიყინებით
-ამოვიდეთ- ხელი მოხვია და აიყვანა.შემდეგ წყალი გადაივლეს ,ისევ სანდრომ წაიყვანა საწოლში დააწვინა გვერდით მიუწვა და მანამ ეფერებოდა თმაზე სანამ არ დაეძინა. შემდეგ დიდხანს უყურებდა, ლუკას ზარმა შეწყვიტა იდილეა
-გისმენ
-რატო ჩურჩულებ ...
-შენ რა აჟიტირებული ხარ
-ბრაზილიაშია ,რიოში გულაობს გოგო
-რა? როგორ გაიგე იქ არ გაფრენილა და
-კლინიკაში დაიწყო მუშაობა ზუსტად ვიცი და იმისთვის დაგირეკე რომ გითხრა მივდივარ და არ ინერვულოთ
-როდის მიდიხარ
-ახლავე ,აეროპორტში ვარ უკვე ,კიდევ კარგი ბილეთი იყო ,სასტუმროც დავჯავშნე მოკლე მივდივარ
-გაგიჟდი ხო? რო ჩახვალ რას იზამ მერე
-გაიგებთ. წავედი ახლა არ დავაგვიანო.რომ ჩავალ დაგირეკავთ
-ღმერთო გიჟთა მეფე ხარ რა
-გმადლობთ -გაიცინა და გათიშა.
სანდრო მარიამს ჩაეხუტა და დაიძინა.
ლუკას მივყვეთ სჯობს. მოკლედ თვითმფრინავში კმაყოფილებით აღსავსე მოთავსდდა , მთელი გზა მშვიდად ეძინა ,ფიქრიც აღარ სურდა უკვე. წამლის მოქმედების გასვლის შემდეგ ჩაფრინდნენ კიდეც. სასტუმროში მისვლას პირდაპირ ლიკასთან წასვლა არჩია .უკვე ღამე იყო ,ძლივს მიაგნო სახლს ბოლოს შორიახლოს ჩამოჯდა და ელოდა ქალბატონის გამოჩენას. საკმაოდ გვიან დაბრუნდა, მშვიდად მიაბიჯებდა, ხელში უამრავი პარკი ეჭირა ალბათ პროდუქტებით სავსე, ჩანთიდან გასაღები ამოიღო და მხრით შეაღო კარი. მისი დანახვისას გული ისე აუჩქარდა იფიქრა რომ ყველა გეგმა წყალში ჩაეყრებოდა , ძალა მოიკრიბა და მოგვიანებით როცა სახლში შუქი ჩაქრა ,კარი გააღო და ჩუმად შეიპარა. მყუდრო სახლი იყო, ირგვლივ ლიკას სურნელი იყო გამეფებული და სურვილით იწვოდა , ლიკას ხმა ოთახიდან მოესმა და იქეთ წავიდა
-აუ მათე ნუ დამღალე რა არ ვაპირებ დაბრუნებას და არც იმას გეტყვი სად ვარ .ვიცი ლუკას ეტყვი ,მისი დანახვა არ მინდა
-რა იცი რომ ჩამოვა
-როგორ არ ვიცი , ვერ მაპატიებს რომ მე დავშორდი ,თავს შეურაცხყოფილად გრძნობს ალბათ
-აუ დაჯექი ერთ ადგილას დავიღალე დამენახე ნორმალურად
-ვალაგებ ადამიანო ორი წუთის წინ მოვედი საშინლად დავიღალე, აქ იმდენი პაციენტი მყავს მგონი გერმანიაში დავბრუნდები
-ჩუნეთში ხო არ ხარ
-არა აზიაში არ ვარ
-კაი
-შენ ჩემსკენ ხარ თუ იმ იდიოტისკენ
-ჩემს აზრზე ვრჩები მე
-ორივესკენ ვერ იქნები ხომ იცი რომ მატყუარებს ვერ ვიტან .დამანებე თავი საერთოდ ჩემთან ლაპარაკი გინდა თუ ლუკასთან მარიგებ . შენი საქმეები როგორაა
-კარგად... რატომ არ მითხარი ქეთი სამედიცინოზე თუ იყო
-როდის მკითხე რო? რა ხდება
-ჩემი პრაქტიკანტია
-ანუ ხშირად ნახულობ? მე არ მელაპარაკება ,მხოლოდ ლენას ველაპარაკები ისიც იშვიათად. ეგ კი საერთოდ არც მკითხულობს გაბრაზებულია ვერ გავიგე რას მერჩის
-ხომ იცი რომ არ უყვარს ეს უაზრო სულელური ქცევები . მგონი მე ვგონივარ დამნაშავე და ჩემთან რა უნდა საერთოდ ვერ ვხვდები ,გამიშრო სისხლი .ჯიუტი ბავშვი
-ოჰ თქვენი გაბრაზება მოახერხა ვინმემ? საოცარია მეგონა ერთმანეთს გაუგებდით სულ ვაბრაზებდი მათეს უნდა გაგაყოლო ცოლადთქო - უცებ გაჩერდა ლეპტოპის წინ და ხალათი შემოიხვია
-რა? ამიტომ მეჩხუბება? ჰგონია რომ მომწონს და თავს იცავს? ნერვებს მიშლი სულ ,ასე რომ არ ფირობ შედეგებზე
-ოო კარგი ახლა დამშვიდდი ნერვებს ნუ მომიშლი არ შეიძლება ჩემთვის. ისე როგორ სწავლობს
-საოცრად, ვერ ჩავჭერი .მწყობრიდან ვერ გამოვიყვანე , საერთოდ ისე მომიჭირა გუშინ ხელი მეგონა მომტეხდა
-პატარა რომ იყო კარატეზე დადიოდა და არ მოგტეხოს რამე ერიდე
-სასაცილოა?
-დიახ
-მოიცა უკვე იძინებ?
-ხო ,ძალიან ვიღლებითქო არ გითხარი? სხვა რა ხდება მარიამი და სანდრიკო რას შვებიან? გადაცხოვრდნენ ერთად?
-არა ქალბატონო შენი დამსახურებით გაგიჟდნენ ზოგ ზოგიერთები და სად ეცალათ საკუთარი თავისტვის, სხვათაშორის სჯობს აქ არ დაბრუნდე ლუკა თუ დაკერე მარიამი მოგკლავს
-არავის დაკერვას არ ვაპირებ მე
-არავის დაკერვას არ აპირებს, მე მაინც ნუ მატყუებ ხომ ვიცი როგორ გიყვარს
-მერე რა ,გადამიყვარდება
-არ მეგონა ასეთი სულელი თუ იქნებოდი , ვფიქრობდი ჩვეულებრივი ქალივით არ იაზროვნებდი და ერთი შეცდომის გამო ამდენ სისულელეს არ გააკეთებდი
-შეცდომას გააჩნია . წავედი მე უნდა დავიძინო თავს მიხედე და ჩემს ქეთუსიას არაფერი აწყენინო იცოდე
-როგორც მიბრძანებთ
-ირონიული ტონი მოიშორე იდიოტო
-რა უცებ ფეთქდები ამ ბოლო დროს , წადი ექიმთან გაესინჯე რაღაც პრბლემა გაქ აშკარად
-ძალიან კარგად ვიცი რა პრობლემაც მაქ მშვიდად იყავი შენ- არც დამშიდობებია ისე გაუთიშა. მერე მუსიკა ჩართო , წამოდგა ,საშინლად ცხელოდა, ხალათიც მოიშორა და საცვლების ამარა დატანტალებდა, ჩაბნელებული იყო ოთახი და კარგად ვერ არჩევდა სხეული კონტურს ლუკა მაგრამ უკვე ცუდად იყო. სიბნელეში მიიმალა როცა ლიკა გამოფრატუნდა ,სამზარეულოში შევიდა და დიდხანს არ გამოსულა ,როცა გამოვიდა დიდხანს იდგა ერთ ადგილას წვენი ეჭირა და დაბოდიალობდა
-მგონი მოჩვენებები დამეწყო , ზედმეტად მგრძნობიარე კი ვარ მაგრამ ეს ზედმეტია -სურნელი ისევ შეიგრძნო- იმ იდიოტის სურნელიღა მაკლდა ყოველ ღამე რომ მესიზმრება კი არ მეყოფოდა - შუქი აანთო რაღაცას ეძებდა , როცა კარადა დახურა და შებრუნდა ლუკა წინ დახვდა, ისე უყურებდა ნებისმიერს შეეშინდებოდა ამგრამ ლიკას ყველა ემოცია ერთიანად მოაწვა დაიკივლა და მოწყვეტით დაეშვა იატაკზე . ლუკამ ძლივს მოასწრო დაჭერა ,მისი შეხებისას ჟრუანტელმა დაუარა .თავი ვერ შეიკავა ტუჩებზე დაეკონა ,შემდეგ მშორდა და საწოლში დააწვინა. იქედან ისე აორთქლდა კვალიც არ დაუტოვებია.
ლიკა როცა გამოფხიზლდა ,მთელი სახლში შემოიარა მაგრამ ვერსად იპოვა , მერე სავარძელში ჩაესვენა და აქვითინდა . ბოლოს დამშვიდდა და შოკოლადის ჭამით გაირთო თავი.თავზე დაათენდა, სამსახურში ძლივს წავიდა კიდევ კარგი ადრე არ იყო მისასვლელი. გზაში მიბოდიალებდა და ყველას აკვირდებოდა, გრძნობდა ვიღაც მიჰყვებოდა რამდენჯერაც გაჩერდა და შებრუნდა ვერავინ შენიშნა. ბოლოს საავადმყოფოსთან გაჩერდა, კოლეგებს მიესალმა და სამუშაოს შეუდგა . მთელი დღე დაძაბული იყო ,გულს ვერ უდებდა საქმეს, წინა ღამის ამბავი ახსენდებოდა .
ლუკა კი მორიგ საქმეს ხლართავდა, სახლში შეიპარა და მატი საყვარელი სიმღერები ჩაწერა მხოლოდ ლეპტოპში , შემდეგ სუნამო მოაფრქვია საწოლში და წავიდა.
ლიკა როცა დაბრუნდა და სახლიდან მუსიკის ხმა გაიგო ლამის იქვე ჩაიკეცა, ფრთხილად შევიდა და როცა დარწმუნდა რომ არავინ იყო სავარძელში გათიშული ჩაეშვა. სახლიდან გასვლა და გასეირნება გადაწყვიტა, სარაფანი გადაიცვა და სანაპიროსკენ დაიძრა . ჟღალ თმებს სიო ურევდა, ლუკა ზურგიდან უყურებდა როცა შემობრუნდა ისიც შებრუნდა და მშვიდად განაგრძო გზა. ლიკა უყურებდა შემდეგ იქვე ჩამოჯდა და საკუთარ თავს არწმუნებდა რომ ლუკა ვერანაირად იპოვნიდა, სპეციალურად იფირნა სამი მარშრუტით სანამ ჩავიდოდა . არც არავისთვის უთქვამს ადგილსამყოფელი . სახლში ნაყინით ხელში დაბრუნდა , იმდენი ჭამა უკვე იყინებოდა, შხაპი მიიღო და საწოლში მშვიდად შეწვა, ბალიში ჩაიხუტა თუ არა სურნელი იგრძნო და გიჟივით წამოვარდა. კიდევ აიღო სურნელი შეიგრძნო ,რამდენიჯერმე გააკეთა ასე მაგრამ აშკარად არ ეჩვენებოდა.
-ჯანდაბა ....ნაკაშიძე ესეიგი ომი გინდა . ძალიან კარგი დამნაშავე შენ ხარ და შენ უნდა დამარცხდე. ის არ იკმარე რომ მღალატობდი და მატყუებდი . ანგარიშ რომ გაგისწორე უნდა დაგენებებინა თავი იდიოტო,ხისთავიანო, საზიზღარო ...ანუ აქ არის? სწრაფად უნდა წავიდეს სანამ მუცელი უფრო დამეტყობა .. რამე მოიფიქრე ლიკა ოღონდ არა სისულელე ის ნამდვილი სიგიჟე იყო მათეც დავაზარალე კიდევ კარგი მოგვარდა მალე . ახლა კი ახლა რა ვქნა ,რადგან თვითონ მითვალთვალებს ესეიგი სადღაც ახლოშია , სასტუმროში იქნება სხვაგან სად წავა. ახლავე მოგინახულებ შე გაიძვერა - სწრაფად წამოდგა ჩაიცვა და სასტუმროსკენ დაიძრა. მისაღებშ თავი მის შეყვარებულად გააცნო და საძინებელში შეიპარა. ლუკას მშვიდად ეძინა ,საწოლზე წითელი ნაჭერი შენიშნა ,კარგად რომ დააკვირდა თავისი საყვარელი კაშნე იყო ,გაეღიმა მაგრამ გონს მოვიდა ,მისი საფულე სწრაფად იპოვნა და როცა დარწმუნდა რომ ყველაფერი იქ ჰქონდა აიღო, მობილურიც გაიყოლა და წავიდა.
-ახლა რას გააკეთებ საინტერესოა -გაიცინა და კმაყოფილი დაბრუნდა სახლში, საწოლში კომფორტულად მოთავდდა და დაიძინა. დილით ხმაურიმა გააღვიძა,ვიღაცამ ჩამოიღო ჯერ შემოსასვლელის კარი შემდეგ კი საძინებლის და პირდაპირ მასთან შევარდა. ლიკა საწოლზე მოიკეცა და გაფართოებული თვალებით უყურებდა გაგიჟებულ ლუკას, ასეთი გაცოფება თუ შეეძლო ვერ წარმოიდგენდა
-დილამშვიდობის ლიკუნა ,როგორ ბრძანდებით? თავს ხომ კარგად გრძნობთ ამ საოცარ ადგილას, შესაფერისი გარემოა შენნაირისთვის ნამდვილად
-ლუკა? აქ დასასვენებლად ხარ? უი მე ხომ ვუთხარი მეპატრონს სხვას არ მიაქირავოთქო
-მორჩი! სადაა ჩემი მობილური და საფულე
-ვაიმეე გაგქურდეს? საბრალო ..ახლა რ აუნდა ქნა? საელჩოს მისამართს მოგცემ წადი და დაგაბრუნებენ სამშობლოში
-გოგო შენ მე მართლა იდიოტი ხომ არ გგონივარ.. ჯერ ის სპექტაკლი მომიწყვე ლამის დავიჯერე რო ნამდვილი კახ... ხარ თუმცა კი ხარ მაგრამ არც ისეთი როგორიც დამიხატე - მკლავსი წვდა და კარადას მიანარცხა- ასე მალე არ ვაპირებდი დასრულებას მაგრამ ჯანდაბას შენ თავად დააჩქარე მოვლენები
-ასე რატომ მიყურებ..ლუკა რა ჯანდაბას აპირებ ...არ შემეხო გესმის? არ გაბედო - შეეშინდა , ცახცახებდა, შოკში იყო, ბავშვის გამო ღელავდა ახლა რომ შეხებოდა,რამე რომ დაეშავებინა ბავშვს დაკარგავდა .ისე უყურებდა ,ხელს ისე უჭერდა ყველაფერი საშინელი წარმოიდგინა -ლუკა გთხოვ შემეშვი უბრალოდ წადი ,არ შეიძლება რომ არ მიყვარდე?
-შეიძლება მეც აღარ მიყვარხარ უკვე ვერ გიტან მაგრამ ასე შენ ნებაზე ვერ იმოქმედებ.მე ხომ გითხარი სულ თავიდან გითხარი ვერასდროს დაიხსნი ჩემგან თავს_თქო გეგონა ვხუმრობდი?
-გამიშვი ხელი
-რაღაც არ მეშინია ..მიდი დროზე მომეცი მობილური და საფულე თორე არც ეგაა პრობლემა შენ იყიდი ბილეთებს .ბარგი ჩაგალაგებინო თუ შენთავად გაართმევ თავს
-რა...კი მაგრამ მე დაბრუნებას არ ვაპირებ
-როგორ არ აპირებ
-ძალით ხომ ვერ წამიყვან
-აუცილებლად უნდა დაგარწმუნო რა შემიძლია? კარგად დაფიქრდი შენი ქცევის შემდეგ რა შემიძლია გაგიკეთო თუ არ წამოხვალ. იცი მე ქუჩაშ გავიზარდე ,იმდენი რამე მაქვს ნანახი და გაკეთებული არაფერზე დავიხევ უკან .შენ კი იმდენი დამიშავე ათასი აზრი მიტრიალებს გონებაში რომელსაც აუცილებლად ავასრულებ თუ არ დაიწყებ ახლავე ჩალაგებას .თუ გინდა ნუ ჩაალაგებ ისე გეჩქარებოდა წამოსვლა ყველაფერი თბილისში დატოვე
-ლუკაა
-ტყუილად ნუ ღვრი ცრემლებს საერთოდ არ მოქმედებს ჩემზე - ხელი მოუჭირა ნიკაპზე და ტუჩებზე დააცხრა.როგორ ცდილობდა უხეში ყოფილიყო როცა მიხვდა რომ თავს ვერ შეიკავებდა მოშორდა და ჩემოდანი გამოიღო. თვითონ ჩაყარა ყველაფერი და შეკრა- ესეც ასე ჩემი საფულეც გამოჩნდა , ახლა დავრეკოთ აეროპორტში ბილეთები შევიძინოთ . ფული უკვე გადავუხადე ამ სახლის პატრონს ასე რომ პრობლემა არაა .
-რომ დავბრუნდები მაგით რა შეიცვლება
-არაფერი ჩემთან გადმოხვალ საცხოვრებლად ძალიან მჭირდება დამხმარე ქალი
-რა? შენი მოსამსახურე კინდა გავხდე?
-ასეთი გარყვნილი გგონივარ? მოსამსახურესთან სექს.. რომ დავკავდე?
-და გინდა ამის მერე წამოგყვე?
-უიი შენ ხო არ გიყვარვარ რა სიყვარულის გარეშე არავის საყვარელი ყოფილხარ?
-აჰა ანუ გინდა შენი ინიციატივით დამშორდე გიტყდება რომ მე წავედი? კარგი მერე მაინც შემეშვები ,წავიდეთ .ბარგი წამოიღე მე ხერხემლის პრობლემა მაქ და მძიმის აწევა არ შემიძლია- ცრემლები შეიმშრალა და წავიდა. ლუკა იცინოდა მის ჩანაფიქრს მიხვდა და უფრო შევიდა აზარტში“ვაიმე რა სულელი ხარ ლიკუნა“
მარიამი და სანდრო რესტორანში იყვნენ შეხვედრაზე როცა ლუკამ დაურეკა.მაშინვე დატოვა მაგიდა და უპასუხა
-რა ხდება ჩამოხვედი უკვე შე ჩემა?
-ჩამოვედით
-თ? სად ხართ? ბინაში მიგყავს შე ჩემა?
-ხო თუმცა მალე ვიყიდი სახლს . ნატალი ჩამოვიდა? მზადაა როლის შესასრულებლად?
-გიჟი ხარ, გაუხეთქავ გოგოს გულს
-დიდი ამბავი , მეც ვიხალისებ ცოტას რო მატყუებდა და გამაგიჟა ხომ იყო კარგი. სანამ არ გადავუხდი სამაგიეროს ვერ დავივიწყებ იმ საღამოს მერე მშვიდად შევძლებ ცხოვრებას
-კარგი ხო როგორც შენ გინდა . სახლი რა პრობლემაა საქორწინო საჩუქარს წინასწარ ჩამოვდივარ ჩემი სახლის გასაღების სახით. მაინც შენ შეარჩიე ყველაფერი მე მანდ ცხოვრებას არ ვაპირებ და არ დაიწყო ახლა .მოკლედ გასაღები გაქ და წაბრძანდი. ჩემებს დაურეკავ და ბარგს გადმოიტანენ
-აუ სანდრო
-ხმა არ გავიგო თორე ყველაფერს ვეტყვი მაგ გადარეულს
-არ გაბედო თორე მოგკლავ , რო ნახე რა სახით მოძრაობს გაგიჟდები
-სადისტი ხარ რა
-შენ ვის რას ეუბნები . ჩხუბის მერე შერიგება ხო უფრო ტკბილია
-თუ იმარჯვებ სულ კარგია ეგ არაა ჩხუბი საჭირო
-შემეშვი შენ თორე ერთხელაც გაგიფრენ
-ოჰ როგორ შემაშინეეე. წავედი მე გველოდება ხალხი , ამ ბიჭმა კიდე ხო გაატრ.. რა სანამ არ ჩამოვუღებ სახეს მარიამთან არშიყს არ შეეშვება
-არ იციან შენი ქალი როა და რას ერჩი ტო
-ევიჟუს რო უკეთებს ქალი ვერ უნდა მიხვდეს რო დაახვიოს?
-შენც ეგრე არ ქენი?
-ბიჯო?
-წავედი მე -უცებ გაუთიშა და ლიკუნასთან მივიდა კიდევ რომ მიირთმევდა კაფეში და საერთოდ არ ახსოვდა რა ხდებოდა მის ირგვლივ.
მარიამმა და სანდრიკომ მოლაპარაკება წარმატებით აწარმოეს და იქაურობა დატოვეს
-რატომ ხარ ასეთი გახარებული სანდრიკო?
-ლუკამ დამირეკა, დაბრუნდნენ და იწყებს ოპერაციას მოიცა რა თქვა რას ვიწყებო? ღმერთო გამახსენე
-რა ვერ დაიმახსოვრე შენ კიდე „ვიწყებ ცეკვას ლიკუნას ნერვებზე დაკვრისას“
-ოო ისეთი სახელია როგორ ვე რდავიმახსოვრე. ღმერთო რა ეშველებათ მაგათ -მანქანის კარი გაუღო და ისიც მაშინვე ჩაჯდა.
-დილით რისი თქმა გინდოდა
-ელენე ბრუნდება თუმცა უკვე სახლში იქნება
-არ მიდიხარ?
-საქმეები მაქვს ჯერ. ლუკა და ლიკუნა ჩემს ექს სახლში იქნებიან საქორწინო საჩუქარიათქო კი ვუთხარი მაგრამ ეგ რა არის რარაც უნდა მოვიფიქრო მაგათ რო შეეფერებათ ისეთი ძმაკაცი თუ არ გავახარე რად მინდა ანგარიშზე იმდენი ფული . უი მართლა აქამდე რასაც მირიცხავდა ფულს ელენე ყველა გადავრიცხე შენს ფონდში იმედია მალე დაიწყებთ მეორე თავშესაფრის მშენებლობას თორე ჩავერთვები მე
-უკაცრავად რა თავადაც მივხედავ როგორმე ,ჯერ არქიტექტორი მუშაობს ადგილი შევარჩიეთ ათასი საქმეა ასე უცებ რა უნდა გავაკეთოთ
-ჩემი იმედი გქონდეს . ელენემ კიდე ახალი საქმე თუ არ გამიჩინა .თუ არ შემეშვება ჩემს წილ ბიჭებს მივცემ და ისევ მივხედავ მის კომპანიას
-სხვათაშორის შენიცაა ის კომპანია და ასე ნუ მოიხსენიებ
-არ გვინდა ელენეზე საუბარი ძალიან გთხოვ-მისი ხელი თავისაშ მოიქცია და ნაზად აკოცა - პირდაპირ მივიდვართ დამიანესთან სახლში ,ის ორი უნდა გამოვაგდოთ
-ნია მასთანაა?
-დიახ -გაიცინა და განაგრძო-მომესწრო ბიჭი ,ვაიმეე სულ დამავიწყდა მეთქვა წუხელ ცოლობა სთხოვა ,უცებ წამოუარა რომ გაიგო ლუკამ დაიწყო გეგმის შესრულება მაგან როგორ უნდა დამასწროსო , რესტორანი დავხურეთ ვარდები,მუსიკა და ამბები ნიაკო შევიტყუეთ ღამის პირველი იყო გოგო გაგიჟდა ნახევრად მძინარე სად მიგყავარო და მერე ისე უცებ გამოფხიზლდა გამიხეთქა მგონი მოსასმენი აპარატი
-მოიცა შენ იქ იყავი?
-ვიღაცას ხომ უნდა დაეფიქსირებინა ეს ღირსშესანიშნავი მოვლენა რაღა სხვასეყურებინა ავიღე კამერა და გადავიღე .ნუ მართალია მერე თვალები დავხუჭე რო ჩაკოცნეს ერთმანეთი
-იმიტომ არ მპასუხობდი წუხელ? მე კიდე გავბრაზდი
-რა ვიცი ამ დილით არ გეტყობოდა?
-ვარდებმა გული ამიჩუყა თორემ გაჩვენებდი მე როგორ უნდა მობილურის გამორთვა
-ხანდახან მაინც როგორ ჭედავ რა .
-შენ ვისზე რას ამბობ ნომერი პირველი ხისთავიანი ხარ
-ალქაჯო სანამ დაგადუმებ გაჩუმდი შენით
-იქნებ შენი დადუმების ხერხი მირჩევნია?
-ავტო კატასტროფაზე გსმენია შენ რამე?- ძარღვები დაებერა და მარიამის ხელი რომელიც მის ფეხზე მიცოცავდა გააჩერა- გეყოფა გოგო უნდა გადამრიო? მართლა შევეჯახები რამეს ამ შუა ქალაქში რო გაგიჟდი... მარიამ
-ჩშუ უბრალოდ წინ იყურე ...თქვენ გამოთვრებით ამ საღამოს გული მიგრძნობს და მე რომ მომენატრები რა ვქნა- ყელში კოცნიდა და თითებს დააცოცებდა
-დღეს რა დამათრობს ლუკა არ აპირებს ჯერ შერიგებას
-ვერ მოითმენს დამიჯერე , სპექტაკლი დაიდგმება ლიკუნა გაგიჟდება და ისე აღიარებენ ყველაფერს და დაიწყება ქეიფი ვერც კი მიხვდები ასე რომ სახლში მიმიყვანე ჯერ და მერე დამიანესთან
-ბარემ გეცვას ეგ კაბა , იმ ვაჟუნას კი ათვალიერებინე შენი სიმდიდრეები
-ვიღაც ბრაზოობს ?
-რაზე უნდა ვბრაზობდე რამდენი იდიოტი შემოგხედავს და ნერწყვის ყლაპვით დაიხრჩობა ,თუმცა კიდე ერთხელ თუ დაგიწყებს მსგავს სისულელებს პირდაპირ გავიგდებ
-გაბრაზებული საოცრად მომწონხარ
-მარტო მოგწონვარ ხო? ძალიან კარგი პირდაპირ დამიანესთან
-მიბრძანდით მე კი დავკმაყოფილდი ნაწილობრივ შენ იკითხე თორემ
-პროვოკაციას არ წამოვეგები ქალბატონო მარიამ - გაიცინა და ცხვირზე პატარა ბავსვივით დაკრა თითი
- ჩემ ცხვირს შეეშვი შენ
-არ დაიგრუზო მერე რა რო კეხი აქ
-რა... რა კეხი შენ ნორმალური ხარ? -უცებ ამოიღო ჩანთიდან სარკე და ცხვირს დააკვირდა .თუმცა სანდრომ სიცილი ვერ შეიკავა და ახარხარდა-მაინც არ იშლი რა ჩემს ნერვებზე თამაშს, უბრალოდ ხერხები შეცვალე
-ცვლილებები ცხოვრებაში მნშვნელოვანია ჩემო ალქაჯოოო- თვალი ჩაუკრა და მანქანა გააჩერა-იმედია ცუდ დროს არ მივალთ
-უკვე საღამოა და მაინც რას გეგმავთ
-იქ რომ ავალთ გაიგებ- კიბეები აირბინა და კარზე დააკაკუნა . ნიამ გაუღო
-გასაღები ხომ გაქვთ
-ვიფიქრეთ უდროო დროს არ დავადგეთ-თქო და დაკაკუნება ვარჩიეთ
-შენ ძაან აიდგი ენა ამ ბოლო დროს - დამიანე გამოვიდა საძნებლიდან -პირვეტ რძალო.აბა ვიწყებთ მოქმედებას ?
-რას აპირებენ იცი?-ნიამ ჰკითხა მარიამს და კიდევ ერთხელ გააღო კარი . თუმცა შემოპატიჟება არ დასჭირდა იმ ლამაზმანს . სახლში შეიჭრა სექსუალური მიხვრა მოხვრით
-სად არიან ჩემი ბიჭებიიი ღმერთო როგორი სექსუალურები ხართ არა რა არ უნდა გამეშვით ხელიდან შევცდი - კისკისით მოეხვია ორ გაოცებულ ბიჭს და სათითაოდ აკოცა ჯერ ერთს ერთ ლოყაზე მერე მეორეს მეორე ლოყაზე
-ნატა... ჰა... კი არადა მართლა შენ ხარ?- დამიანემ წელზე მოხვია ხელი და უკან გასწია -ღმერთო ჩემო ამდენი პლასტიკური ოპერაციის ფული სად იშოვე ნავთობ მაგნატი შეაბი?
-საზიზღარო - გოგონა გაუბრაზდა და ხელი ჰკრა - ესააა მადლობის მაგიერი? მე გამოვეწყვე აქ სუსტი ყოფაქცევის ქალივით ,უნდა დავიწყო იქ სვეცკური ბაასი და შევიდე როლში ტქვენ კიდე ერთ კომპლიმენტს არ მეუბნებით
-ჩემ თავს გაფიცებ ასეთი რა ჩაიდე ლიფში
-რა არის ხოლმე ლიფში შე ცალტვინა ლუკამ მითხრა საცოლე ჰყავსო და ბიჭია ის საცოლე? იმდენი იღადავა ლუკამ მართლა გაპიდარასტდი შე ჩემა?
-ბიჭს გავს ეხლა ეს?- ნიას მოხვია უცებ ხელი კიდევ აგონიაში რომ იყო და გულზე მიიკრა -გაიცანი ჩემი ნიაკო ეს კიდე გადარეული ნატალიაა
-ვაიმეე ჩენ გენათალე ლა საკალელი ქალ ეს პატარა ბაღიდან გამოიყვანე შე გამოთაყვანებულო?
-უკაცრავად რა ყველა შენსავით ხანშიშესული ვერ იქნება
-სანდრო უთხარი რამე რას გაჩუმდი შენც 34 ხარ ,მებლატავება აქ რაღაც 6 წლით ვარ დიდი
-ძალიან შეცვლილხარ ,არაჩვეულებრივად გამოიყურები ნატალი -სანდრომ გულწრფელად გაუღიმა და მოეხვია . მერე მარიამის გაბრაზებულ მზერას რომ წააწყდა გაიცინა და გოგონებს განუმარტა ნატას ვინაობა-გოგონებო ნატალია ჩვენი ბავშვობის მეგობარია, ჩვენთან ერთად გაიზარდა და დიდი ხანია არ გვინახავს. მადრიდში ცხოვრობს დიდი ხანია ლუკამ რამდენჯერმე ნახა იქ ჩასვლისას და სულ ერთად იყვნენ ხოლმე როცა იქ ბრძანდებოდა ვაჟბატონი
-ეს ანგელოზია ალბათ მარიამი ხომ?
-ანგელოზი როგორ არა
-იგივე წინადადება მეორედ თქვი უკვე - გაახსენდა საავადმყოფოს ამბავი და გოგონას გაუღიმა-სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა
-თქვენობით ნუ მომმართავთ გევედრებით უკვე მართლა ასაკში ვარ და არ გვინდა ისედაც დეპრესიაში ვარ
-კარგი გეყოს ახლა ეს დრამები . წავედით დროა სანამ დახოცეს იმათ ერთმანეთი
-მეც თქვენთან ერთად მოვიდე?
-არა ჯერ ჩვენ მივალთ მისამართს გეტყვი , ასე ორ საათში მოდი შევთვრებით ჩვენ ჯერ ,რძალმა სუფრა ხო უნდა გაგვიწყოს ახალსახლობას აღვარნიშნინებთ და ისე როგორ აბა . მერე მობრძანდი
-ხო და ისე მოიქეცი მწყობრიდან რომ გამოიყვანო ლიკუნა და დღესვე დასრულდეს ყველაფერი თორე აღარ შეგვიძლია უკვე
-კარგით არაა პრობლემა ეგეთები მითამაშებია?
-მსახიობი შენ ხარ და აბა მე ხომ არ ვითამაშებდი .შენი ბიჭი ჩამოსვლას არ აპირებს? გაგვეცნოს ბიძებს არ შეიძლება?
-მაგისას ვერ გაიგებ ვერაფერს ამას ჰგავს ,რანაირად არ ვიცი მაგრამ გავს .ისე რადგან მამამის არ ჰგავს რას დავეძებ ნეტა სანდროს დაემსგავსოს ბოლომდე
-ნათლია ვარ და დამემსგავსა რა გასაოცარი ეგაა
-მაგარი ნათლია ხარ შენ ბავშვი არ გინახავს რაც მონათლე მას მერე
-არ ჩამოსულა და ვინც ჩადიოდა ისიც ვერ ნახულობდა ,არ უნდა ბავშვს ჩვენი გაცნობა და ხო არ დავაძალებთ
-წადით ახლა თორნიკეს გამო ნუ გაგიჟდებით -გაიცინა და სავარძელში ჩაეშვა
ყველანი მიადგნენ ლუკას რომელიც ვითომდა არ ელოდა მათ გამოჩენას . ლიკუნა საძინებელში იყო შეკეტილი როცა მარიამი შეუვარდა
-ოჰ დაბრუნდით ქალბატონო? იკადრეთ ჩამოსვლა?
-შენც უნდა მეჩხუბო?
-არ უნდა გეჩხუბო? რა გააკეთე როგორ მოიქეცი საერთოდ ,თუ ნანობ მაინც
-სულელურად მოვიქეცი ვიცი მაგრამ მისი გამწარება ღირდა. ახლა შევეშვათ რა მაგას ,ჩამეხუტე გთხოოვმომენატრეე
-მეც მომენატრე ჩემო გადარეულო - მარიამი მოეხვია და ჩაკოცნა.
-თავნება დაბრუნებულა ... როგორ ხარ ლიკა?-ქეთო შევიდა თითქოს არ ანაღვლებდა მისი ამბავი მაგრამ ერთი სული ჰქონდა როდის მოეხვეოდა. ლიკა ერთხანს უყურებდა მერე თავისკენ მიიზიდა და მთელი ძალით მოხვია ხელები
-ჩემი სიცოცხლე, როგორ მომენატრე ბაჭი ... ჩემი ჭკვიანი გოგო. აქ ვინ მოგიყვანა?
-მათესთან ერთად ვიყავი ბიჭებმა როცა დაურეკეს და უთხრეს ...მან მომიყვანა
-მათე აქ არის? მერე სად წავიდა
-ქვემოთაა და გელოდება
-წავედით - სწრაფად გავიდა და კიბეები ჩაირბინა, მათეს ყელზე მოეხვია და უცებ მიაყარა
-ახლა არ დაიწყო შენც ამათ მსგავსად ჩხუბი ბუზღუნი და ერთი ამბავი შენ ხო ჩემი ჭკვიანი და კეთილი ბიჭი ხარ ,ვიცი ვიცი რო უნდა მეთქვა სადაც ვიყავი მაინც მომაგნო ამ იდიოტმა მაგრამ მაპატიე რააა
-თუ არ დავიგუდე გაპატიებ - მათემ სახე დამანჭა და მანას აუშვა ხელები შემდეგ მოხვია ტორები და გულში ჩაიკრა-რა სულელი ხარ რა ,მარა მაინც მიყვარხარ
-თქვენ გიყუროთ თუ გამიშვებთ რომ დავჯდე- ქეთოს ხმა რო გაიგეს ,ლიკამ მაშინვე გაიცინა და უმცროს დაიკოს შეხედა- შემცვალე თუ გინდა
-არ-ორივემ ერთად დაიძახა . ქეთი გაიბუსხა გვერდი აუარა მათ და სანდროს გვერდით დაჯდა
-აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა


აზრზე არ ვარ რა დავწერე დღეს მთელი დღეა ვკვდები და კიდე ცოცხალი რატო ვარ ვერ ვხვდები ისე მტკიოდა თავი რეები ვიბოდიალე ღმერთმა უწყის . დიდ თავს ვდებ იქნებ რამე კარგიც ეწეროს ყველა დღეს არ დამიწერია და ნუ გამკიცხავთ რა ძაან გთხოვთ ველი კომენტარებს მოუთმენლად