-აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა
-როგორ ხარ ლიკუნა?- მოეხვია ქმრისგან განსხვავებით და აკოცა
-კარგად შენ?
-მე არ მიკითხო არა , ვინ შეგხვდა ჩემსავით -მიშიკომ შეიცხადა მაშინვე
-გიჟებს ერთმანეთის გესმით-სანდრომ ჩაიბურტყუნა
-მომავალო სიძევ სიტყვები შეარჩიე რაა- ძლივს მოკრებილი ძალით შეინარჩუნა სერიოზული გამომეტყველება მაგრამ სანდრომ რომ ახედა მაინც გაეცინა- გავიტან მე ამათ სამზარეულში სჯობს . გოგოებო ადექით რა მიეხმარეთ თუ მოვიყვანო დამხმარე .ჩემი ცოლი დაღლილია ჩემთან დარჩება- სწრაფად მიაყარა ხელი მოხვია ლიზის და გვერდით მიისვა- აბა მოყევით როგორ ჩამოხვედით
-წამომათრია კი არ ჩამოვედი
-როგორც გაიქეცი იმის შესაფერისად დაგაბრუნე
-უჟმური თუ გახდებოდი რას ვიფიქრებდი
-ასე თუ წახვიდოდი არც მე მეგონა
-ნერვებს მიშლი უკვე
-მე იმ ღამით გამინადგურე ნერვული სისტემა
-დიდიხანს გააგრძელებთ? მე დავიღალე უკვე - ქეთი თვალები გადაატრიალა და წარბი მაღლა აზიდა - აქ იმიტომ ხართ რომ ერთმანეთი გიყვართ ,თორემ ძალის დატანებით არც შენ წამოხვიდოდი და არც შენ ხარ მოძალადე .რადგან არ ამბობთ მე ვიტყვი
-ქალბატონო შენ წამომყვე სჯობს საქმე მაქვს- სანდრომ მათეს ანიშნა და ისიც ამოქმედდა, უცებ დაავლო ხელი და გაიყვანა
-რას აკეთებ იდიოტო
-როგორ მიმართავ შენს ლექტორს?
-ლექტორი არ ხარ და ისედაც დავასრულე პრაქტიკები
-უი არ მითქვამს ახალი ამბავი? დღეიდან შენი ლექტორი ვარ გილოცაავ ხომ გაგიხარდა?
-ღმერთო ჩემო როგორ არ ვაპირებდი სხვა უნივერსიტეტში გადასვლას რა ცუდია?
-გამირბიხარ? ასე გეშინია ?- ერთ-ერთი საძინებლის კარი შეაღო და ინერციით შევიდა ქეთოს ,თვალები გაუფართოვდა თაფლისფერიდან შავში გადავიდა, მათე კი ისე ხალისობდა ახლა ხვდებოდა სხვის ნერვებზე თამაში რა მაგარი რაღაც იყო - ხომ არ მოგეწონე ქეთუსიიიი - მისი სახე ხელებში მოიქცია და ტუჩებს დააკვირდა, სუნტქვა აჩქარებული ქონდა ბაგეები ერთმანეთს დააშორა და გამშრალ ტუჩებზე ენის წვერი გადაისვა . იმ წამს ისე მოუნდა ეკოცნა ორთაბრძოლა გამართა საკუთარ თავთან ,ბოლოს პირველმა გაიმარჯვა და მათი ბაგეები შეერთდნენ. იმხელა მუხტი მიიღო ეგონა გული გაუსკდებოდა, სურვილს ვერ ერეოდა, უნდოდა მოშორებოდა მაგრამ მთავარი ნაბიჯის შემდეგ უკვე გვიანი იყო. ვნებიანად უკოცნიდა ბაგეებს გახევებულ ქეთოს რომელიც მის მკლავებსი მოქცეული მოძრაობასაც ვერ ახერხებდა. ბოლოს სოკიდან გამოვიდა ხელი გაინთავისუფლა ,ტუჩზე ისე უკბინა სისხლის გემო სანამ არ გაიგო არ მოშორდა. შემდეგ განთავისუფლდა და სილაც უთავაზა
-კიდე ერთხელ შემეხები და გაიგებ რა შემიძლია
-მაპატიე
-საოცარი ფენომენი ხარ ჯერ მკოცნი მერე ნანობ თავად , ზედმეტად ბავშური საქციელია
-მაპატიე რომ შენი პირველი კოცნა მივისაკუთრე- მშვიდად უთხრა ტუჩიდან სისხლიანი თითი მოიშორა და გაცეცხლებული ქეთუსია იქ დატოვა. ოთახში რომ შევიდა ლიკა და ლუკა ისევ კამათობდნენ. გოგონები კერძებს ამზადებდნენ, მიშიკო მაგრად ღადაობდა, ასე რომ ქეთო არავის ახსოვდა . ლუკა როგორც კი გამოვიდა სამზარეულოდან მათესთან მივიდა და გაიცინა
-ორივე დები ალქაჯები არიან . წამოდი შე ჩემა რამე დაიდე არ გაგისივდეს ეგ ტუჩი - ფხუკუნით უთხრა და სააბაზანოში შეიყვანა .
-ასე ძაან მეტყობა? -სარკეში ჩაიხედა და ნიჟარას დაეყრდნო- სულ გამაგიჟეთ რა ამხელა კაცი რა სისულელებს ჩავდივარ ,პატარა ბიჭი ხო არ ვარ
-დამაბრალე ახლა მე შენ ქეთუსია მოგწონდეს
-საიდან დაასკვენი
-რატომღაც ის კაცი არ მგონიხარ მეგობრის დას მხოლოდ იმიტო კოცნიდე რო მაგარი ტუჩები აქ
-შენ გიჯობს დააჩქარო მოვლენები ,ბედი შენი ის გოგო მართლა საყვარელი არ იყო
-ეგ რომ მითხარი მადლობელი ვიქნები მთელი ცხოვრება . ისე ნატალი რო შემოვა ეჭვი არ შეგეპაროს ჩემს სიტყვებში სამეგობრო ქალს არ გავს
-ლიკუნა ხო ჰგავს რა
-რა ვიცი რა ვიცი მაგ ტუჩზე აღარ იკბინო თუ კაიცი ხარ თორე პლასტიკური დაგჭირდება - გაიცინა და გავარდა იქედან.
მაგიდას მიუსხდნენ, ქეთო ისე იჭერდა თავს თიტქოს არაფერი მომხდარა, მალე ლენაც შეუერთდათ, ქალბატონი მხიარულად შეხვდა დაიკოს უფროს დას კი არ ჰგავდა ჯმუხი . ყველანი სვამდნენ გოგონებიც კი , ლიკამ უარი რომ განაცხადა ყველას გაუკვირდა მაგრამ მერე თქვა რომ წამლებს სვამდა და არ შეიძლებოდა. დებს შორის იჯდა, სიმღერა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული, სიგარეტის კვამლი, ალკოჰოლი .მოკლედ განათებას თუ არ ჩავთვლით კლუბის სიტუაციას ცოტათი ჩამორჩებოდა. დროულად შემოვიდა მისი უდიდებულესობა და პირდაპირ ლუკას ჩამოეკიდა ყელზე
-ჩემო სიცოცხლე როგორ მომენატრე ..
-ნაატ როდის ჩამოხვედი? არ უნდა გაგეფრთხილებინე? - ხელები მხოვია წვრილ წელზე ქალს და ხელში ააფრიალა ,ისიც კისკისებდა და კოცნიდა ლაშიკოს . ლიკა კი წონასწორობა დაკარგული იდგა და ყველაფერი ტრიალებდა მის ირგვლივ, რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა და გაცერდა როცა მოშორდ აწყვილი ერთმანეთს ,ნაწილობრივს რადგან ლუკას ხელი მჭიდროდ იყო მოხვეული ნატას წელს,ისიც მხარზე ეყრდნობოდა და მომაჯადოებლად იღიმოდა ,თვალებ გაბრწყინებული უყურებდა ლაშიკოს და ყელში კოცნიდა შიგადაშიგ
-გაიცანით ჩემი ნატალი ესენი კი ჩემი მეგობრები არიან მარიამი, მიშო,ლიზიკო, ქეთო და ლენა და ლიკა - ბოლოს მასაც მიაპყრო მზერა .
-სასიამოვნოაა დიდი ხნიტ ვაპირებ დარჩენას ასე რომ იმედია მიმიღებთ თქვენს სასტავში ,თორე მარტო მე და ლაშიკო დავრჩებით ისევ- ისეთ ტონალობაში თქვა ლიკამ იფეთქა
-უი უკაცრავად ვერანაირად ვერ დარჩებით თქვენ ორნი რადგან ლუისთან სულ მე ვიქნები ჯგუფური არ მხიბლავს და სხვა დანიშნულება არ ვიცი თუ გაქ . შენ უფრო მადრიდში უნდა დახვდე აქ მე ვყავარ ალბათ სხვაგან სხვა ჰყავს ბატონ შეიხს . მაგარია არა? გემოვნება აქ საოცარი ცოტათიც კი არ ჩამოვრჩებით ერთმანეთს , აშკარად არ მოსწონს ფიცრები რომ გაკვირდები . დიდი სიამოვნებით გეტყოდი შენთან როგორაა ჩემს მერეთქო მაგრამ ენა არ მომიბრუნდება ამის სათქმელად . ახლა რომ შემეძლოს დიდი სიამოვნებით მოვკლავდი ამ ცინიკოსს მიზეზი საკმაოდ დამიგროვდა . ჯერ იმიტომ რომ ისე მიყვარს ვერ შევიძულე, მეორე იმიტომ რომ მატყუებდა და თან ისე მამცირებს რომ აქ მოგიყვანა და მეგობრად წარგიდგინა თავი. სამწუხაროა რომ ფეხმძმობაში ამხელა ცოდვას ვერ ჩავიდენ და ბავშვს ვერ ვეტყვი ნაბიჭვა.. მამაშენი მოვკალითქო თორემ ახლა ისე ვარ ხელის აუკანკალებლად მოგკლავ მაინც ვერ ვაკონტროლებ თავს -ერთი ამოსუნთქვით მიაყარა ,როგორც სჩვევია და ლუკას სიცილზე კიდევ მეორე წრეზე წასვლას აპირებდა
-და რა იცი რომ მადრიდში ვიყავი? აღიარე ახლა რომ ეჭვიანობის გამო გააკეთე ის სისულელეები და ნათლიდედას საყვარლობა დამაბრალე . ერთხელ მაინც გეკითხა იქნებ რას გეუბნებოდი, მაინცადამაინც ორი თვე უნდა წასულიყავი გაგეგიჟებინე და მიმხვდარიყავი რო მაინც ვერ დამივიწყებ?-ლუკამ გაუცნობიერებლად თქვა ყველაფერი და მერე გაჩუმდა- მოიცადე ვის ვერ მოკლავ და რატო? კი არადა ... მანდ ანუ მანდ იქ ბავშვი... ჩემი და შენი?
-ხელები გააჩერე არ მომიცია შეხების უფლება. ვინაა ეს ლამაზმანი?
-ჩემი შვილის ნათლიაა ლუკა ,რძალო და
-ჩშ... მართლა ფეხმძმედ ხარ თუ მომესმა
-ვაიმე რა სულელი ვარ ღმერთოო როგორ გავიწამე თავიი - უცებ დაიწყო ტირილი და სულ გადარია ყველა
-აუ რას უყურებ ახლა ცვალებადი ხასიათი აქ ფეხმძმობის დროს ჩაეხუტე იდიოტო- მარიამს თვალები აემღვრა და ხელი ჰკრა გაშტერებულ ლუკას. ისიც პირდაპირ ტუჩებზე დააცხრა ,მერე გულში ჩაიკრა ,ხელში ააფრიალა და გიჟივით ყვიროდა მამა გავხდებიო
-როგორც იქნა დალაგდა ყველაფერი ... ჩვენ გაგვიმარჯოს ასე ერთობით . ჩვენს მეგობრობაას და სიყვარულს გაუმარჯოს -სანდრომ სადღეგრძელო თქვა და ჭიქა ბოლომდე გამოცალა. მერე მარიამს გახედა სერიოზული სახით- ხვალ ამ დროს ჩემს სახლში არ იქნები მარიამ ახვლედიანო და იცოდე ძელი სანდრო დაბრუნდება და სულ ძალით წამოგიყვანს ახვლედიანების კოშკიდან , ცოლისძმა არაფერს მეტყვის ვიცი .ჩემიანია ეს
-ოო სად გაგახსენდა ახლა
-მარიამ!
-კარგი ხო კარგი მადროვე ახლა დავლიო სულ კი არ მაქ ასეთი აღსაღნიშნი მოვლენა ნათლია ვხდები
-რამდენი იქნებით ნათლია ვერ გავიგე
-პირველი ბავშია სამეგობროში ქეთუსი
-შენ არ იქნები ნათლია- მათეს მკაცრად უთხრა და დაახრჩო ლამის
-რატო არ ვიქნები ვერ გავიგე
-არ იქნები და მორჩა , შენ სხვა გზით უნდა დაგინათესავო- უთხრა და გაბადრული ქეთი მუცელზე რომ ეფერებოდა უცებ გააბრაზა - შენ რა შუაში ხარ რა ყველაფერი შენს თავზე მიგაქ. -იმის თქმა მინდა რომ მისი ბავშვის დეიდა ვიქნები და რაღა ახლა დავინათესავო - ისე სერიოზულად თქვა ორივე გვიან მოვიდა აზრზე და ერთად შუბღვირა
-ლიკაა ვერ გადამირჩები .. რომ იმშობიარებ მერე გაგისწორდები და ნუ იმეორებ ჩემს სიტყვებს
-ქალი ვარ და უნდა დამითმო ბატონო ლექტორო
-ლექტორი მე ვარ სხვათაშორის
-აქ არ ხარ და ეგ თუ გახსოვდა ტვინს დავატანდი ქმედებას
-რა ქმედებას?
-არაფერს ! შენ სუ საერთოდ - ფეხზე წამოდგა და ლენაც წამოაგდო- წამოდი ქალბატონო გვიანია უკვე 16 წლის ბავშვის დათრობა არ გამიგია მე .
-კარგი ხო რა იყო რა ხასიათზე ხარ ასეთ ბიჭს გირიგებს და უარს როგორ ამბობ ახლა მე რომ ვინმემ მაღალ შავთვალება, დაკუნთულ, ჭკვიან, სერიოზულ ბიჭს დამაჯახოს უარს ვერტყვი შენ გგონია?-კისკისებდა ლენა და უკან სვლით მიდიოდა ,ყურადღება არ მიუქცევია ქეთოს თვალების ბრიალისთვის,ვერ გაიგო რას ანისნებდა და კიდეც შეასკდა რაღაცას თუ ვიღაცას, მუცელზე დაძარღვული ხელები რომ დაინახა კივილი გააძლიერა
-თუ გაჩუმდები კარგს იზამ თავი ამტკივდა - ბოხი ხმა გაიგო ყურთან ახლოს, ცხელი სუნთქვა კი ყელზე მოეფრქვია და ლამის თავად ჩასჭიდა ხელები რომ არ გაეშვა არასდროს. დარეტიანებული შებრუნდა უკან და თვალები გაუფართოვდა
-ჯინები არსებობენ ქეთო შენს თავს ვფიცავარ
-კი როგორ არა მე ვარ ალადინი-ირონიულად გაუღიმა ბიჭმა და გვერდი აუარა .
-თორნიკეე ჩამოხვედი დე ,როგორ გამახარე - ნატალი მოეხვია შვილს და სიცილით გახედა გოგონებს- გოგონებო დაბრუნდით რა
-არა ჩვენ - ქეთოს თქმა უნდოდა მაგრამ ლენა უკვე იქეთ მიბარბაცებდა -ღმერთო ეს ორი გიჟი ერთ ოჯახში ზედმეტი არ არის?- ქეთამ შეწუხებულმა თქვა და უკან დაბრუნდა ისევ.
-გაიცანით თორნიკე მახალდიანი
-ნათლულის ნახვას ვეღირსეთ როგორც იქნა . არ ეტყობა ჩემი ნათლული როა- ლუკა მაშინვე მოეხვია , სანდროც და უცებ დაამატა- არა ისე რომ გაკვირდები ხასიათით აშკარად არ ხარ ჩემი იდენტური
-თქვენ ლუკა თქვენ კი სანდრო ხართ , თქვენ კი დამიანე
-გვიცნო ხედავ?
-დედა იმდენს მიყვება თქვენს ბავშვობაზე როგორ ვერ გიცნობდით . იმედია შეურიგდით უკვე საცოლეს და თუ არ ვცდები საცოლე თქვენ ხართ-ლიკა შეათვალიერა და ხელზე ეამბორა- გემოვნება ასკარად შენგან მაქვს ლუკა ნათლია - გაიღიმა და გოგონებს გადახედა , ლენას განგებ მოაშორა მზერა - სხვებს სამწუხაროდ არ ვიცნობ
-ეს მარიამია ჩემი მარიამი. მისი ძმა მიშო და რძალი ლიზი.
-ჩემი ნია . ესენი კი ლიკუნას დები არიან ქეთი და ლენა
-ოო მგონი გემოვნება სამივე ნათლიამ მიბოძა - ისევ გაიღიმა და გოგონებს იგივე ჟესტით მიესალმა
-ღმერთო ეს რა კარგი ვინმეა . რამდენი წლის ხარ თოკუნა?
-18 თორნიკე თუ შეიძლება
-კარგი თორნიკე - უცებ გადაასწორა და გაიცინა .- შემოგვიერთდდი ჩვენს შერიგებას და პატარას არსებობას ავღნიშნავთ
-პატარას? ეგ რატო არ ვიცოდი?
-ეხლა გავიგეთ ჩვენც დე და მაგიტომ
-გილოცავთ
-გმადლობთ თორნიკე
ისევ მაგიდასთან დასხდნენ, თორნიკე დედამისის გვერდით დაჯდა და მაშინვე გადაულაპარალა“ როლიდან გამოსვლის დროა გამოიცვალე რაა ეგ „
-კარგი რა თოკო ვინაა ახლა აქ ისეთი
-ნატო!
-თორნიკეეე ლენა საყვარელი გოგოა არა?
-ლენა რომელია , აქ ლამაზია ყველა
-ლიკას და
-შავგვრემანი?
-არა ჟღალთმიანი
-აა მთვრალი?
-ოხ თორნიკე კარგი რა
-დედა გეყოფა აბა მაჭანკლობა 18 ვარ თუ 38
მთელი ღამე იქ გაატარეს. ნატალი და თორნიკე თავისთან დაიტოვა წყვილმა. მართალია ბიჭი უარზე იყო სასტუმროში ვიცხოვრებთო ამბობდა მაგრამ ლუკას ვინ აჯობებდა . ყველანი სუფრასთან ისხდნენ, ქეთოც კი სვამდა, დაირალა ამდენი მთვრალის ყურებით,მაგრამ მაინც ისე იყო, სასმელიც კი არ მოქმედებს ამ გოგოზე. ლენა საძინებელში გაუშვეს , ნუ იქ უნდა წასულიყო მაგრამ მოსაწევად სუფთა ჰაერზე გასულ თორნიკეს უკანა ეზოში ,სავარძელში მძინარე დახვდა, კნუტივით იყო მოფუზული, სიცივისგან სულ გაყინული იყო . თორნიკემ თავი გადააქნია და ფრთხილად დაიხარა , ხელსი აიყვანა და ისიც სითბოს სეგრძნებისას ისე მიეკრა ბიჭს ჟრუანტელმა დაუარა. სახეზე დააკვირდა ,ისეთი საყვარელი იყო გაბუშტული ტუჩები, კურნოსა ცხვირი, ჟღალი თმები და სულ ცოტა ჭორფლები,მისი ქათქათა კანი მახალდიანის მკლავებში უფრო ღია ჩანდა . უკანა შესასვლელიდან შევიდა თავის ოთახში და საწოლზე დააწვინა . ფეხზე გახადა , შემდეგ ქურთუკიც მოაშორა , ჯინსის შარვალსა და თბილ ზედაში გამოწყობილს დაჰყურებდა და ფიქრობდა გაეხადა თუ არა . ბოლოს მიხვდა რომ გათბობასაც თუ გაითვალისწინებდა ღამით გალღვებოდა და არაფერი დაშავდებოდა თუ გაათავისუფლებდა ზედმეტი სამოსისგან. იმდენად ღრმად ეძინა ლენას ვერაფერი გაიგო . თორნიკემ ფრთხილად გახადა ზედა და მაქსიმალურად ეცადა უხამსი ფიქრების შეკავებას, შარვალიც რომ მოშორა ღრმად ამოისუნტქა და თავზე ხელი გადაისვა“შარში ხარ თორნიკე, სექსუალური შარია თან იმდენად რომ თბილისში გასართობად გამოდგება“ ჩუმად თქვა საბანი გადააფარა ,შემდეგ სააბაზანოში შევიდა და იქედან გამოსული გვერდით მიუწვა. ზურგი აქცია,“დაღლილობას რა ვუთხარი თორემ ახლა დაძინება იქნებოდა?“ თვალები დახუჭა და რამდენიმე წუთში იგრძნო როგორ აეკრა ზურგიდან ლენა, ჯრუანტელი არაფერი იყო იმასთან იმ წამს რაც იგრძნო, თან ქალბატონი ისე დაატარებდა თიტებს გეგონებოდათ განგებ აკეთებსო. რამდენჯერაც მოიშორა იმდენჯერ იგივე გააკეთა, ბოლოს გადაბრუნდა კარგად დაკვირდა ,რომ დარწმუნდა ეძინა და განგებ არ აკეთებდა თავად მიიკრა მკერდზე ,ხელები მოხვია და ვალები დახუჭა.“დაიძინე თორნიკე, უბრალოდ მთვრალია და ძინავს სულელი ბავშვია, დაიძინე თორნიკე ვაახ , ნატა მოგკლავ რა ხომ გითხარი წავიდეთ სასტუმროში-თქო . სხვა ოტახში გავიდოდი მარა იმდენი ხალხი რჩება აქ ეჭვი მაქ ვიღაცას შევუვარდები და სირცვხილია “
დაეძინათქო ვერ გეტყვით , ის მოუსვენარი გოგო ისე ვხანცალებდა ჭუიდან გადაიყვანა ბიჭი . ბოლოს ხელები მაგრად მოხვია და გაცერდა. დილით როგორც იქნა დაიწყო შეფხიზლება ცხვირი გაუხახუნა კანზე, თითქოს სურნელი იგრძნო და გაიაზრა რომ საწოლში არ იწვა, გამომეტყველება შეეცვალა, ისეთი სასაცილო იყო თორნიკე ლამის ხარხარი დაიწყო. როცა მიხვდა რომ რაღაც ისე ვერ იყო თითები აამოძრავა ფრთხილად გადაიტანა თოკოს მკერდიდან პრესისკენ თითებით შემოხაზა კუბიკები და ერთიანად გაფითრდა „შენ გაჩვენებ „ახლა როგორ უნდა გაწამება „თვალები დახუჭა თორნიკემ და ხელი არც მოუშორებია ლენას სხეულიდან. გოგონა სწრაფად დაეყრდნო მკერდზე და მოშორება სცადა, ასკარად გაცივდა, კანკალებდა , ხელები ვერ მოიშორა ,სუნტქვა გაუხშირდა
-ღმერთო დამეხმარე გევედრები ღმერთო აღარასდროს დავლევ -ბუტბუტებდა და თავის დახსნას ცდილობდა
-მოისვენე თოჯინა - ნამძინარევი ხმით თქვა ,საწოლზე დააწვინა და ამჯერად თავად მოეხვია, თავი მის მკერდზე მოათავსა და ცხვირი კანზე გაუხახუნა . ლენა ლამის კრუნჩხვებში ჩავარდა
-გაიღვიძე - მხრებზე ფრთხილად შეეხო თითქოს რამეს ატკენდა. -თორნიკე გაიღვიძე თორე გავგიჟდები მალე არაფერი მახსოვს- ისევ ბუტბუტზე გადავიდა.თორნიკე უფრო კომფორტულად მოთავსდდა ზემოდან მოექცა მაგრამ არ შორდებოდა მკერდზე მიაკრა ტუჩები და ლენას კივილმაც არ დააყოვნა-რა . რას აკეთებ ... გამიშვი გამიშვი თორე მთელ სახლს შევყრი
-წუხელ ხომ გინდოდა ახლა რამ გადაგრია
-რა... რა მინდოდა
-კაი რა თოჯინა ეგ როგორ არ გახსოვს ლამის შემომახიე ტანსაცმელი ,ძლივს გადაგირჩი
-მე? მე შემოგახიე? - დაპროგრამებული იმეორებდა და ნელ-ნელა ევსებოდა თვალები ცრემლებით
-არ იტირო ახლა არაფერი მიქნია შენ კი გინდოდა მაგრამ მთვრალ არასრულწლოვნებთან სექსით არ ვკავდები ,უინტერესოა ჩემთვის - მის ხელებს თითებით ჩამოჰყვა და ისევ მკერდთან გადაინაცვლა- სხვა დროს რომ დათვრები უცხო ბიჭებს თუ არ აეკიდები კარგი იქნება შენთვის თოჯინა - შუბლზე მიაკრა ტუჩები და ისევ საწოლზე დაემხო, თავი მსიკენ შეაბრუნა და მშვიდად უყურებდა -სწრაფად მიიფარა მკერდზე საბანი და ისე წამოჯდა ,ოთახს თვალი მოავლო და ტანსაცმელი საკმაოდ შორს იყო ,საბანი რომ მოეშორებინა თორნიკეს დატოვებდა ნახევრად შიშველს ,ძლივს წამოდგა და ელვის სისწრაფით მიიჭრა ტანსაცმელთან . თორნიკე უყურებდა და ტუჩებს თავს ძლივს უყრიდა, ასე დიდი ხანია არ უხალისია ,იმდენად მეამიტურად იქცეოდა ლენა . ბოლო წერტილი იყო საწოლთან რომ შედგა თავდახრილი, არც კი უყურებდა, თითებს იმტვრევდა და ძალას იკრებდა სიტყვის სათქმელად
-მე... მაპატიე უხერხულ მდგომარეობაში ჩაგაყენე ჩემი სულელური ქცევის გამო
-არაა საჭირო ამდენი ლაპარაკი არავის ვეტყვი ნუ ღელავ -ისე ცივად უთხრა როგორც ყველა სხვა სიტყვა . ლენა ძლივს მილასლასდა კართან და ოთახი დატოვა .
-ღმერთო წავიდა.. არაფერი მითხრა ტო .. ეს ვინ არის ბოდიში მომიხადა ...არა რა გოგოს გადაშენების პირას მყოფი ერთადერთი ეგზემპლიარია, რას არ ველოდი და ბოდიშ თუ მომიხდიდა რას ვიფიქრებდი. მე კიდე მეგონა განგებ მეკიდბეოდა ყელზე და ტურმე სად ხარ თორნიკე- თავისთვის ბუტბუტებდა და მის ბალიშს ეხვეოდა. -ახლა მაინც დავიძნებ თორემ ფეხზე ვერ ავდგები.
ლენა ძლივს მილასლასდა ოთახამდე, წყალი გადაივლო და ქეთოსთან შევიდა. ის უკვე მზად იყო და გასასვლელად ემზადებოდა
-დილამშვიდობის პატარავ, რა გჭირს?
-ბევრი დავლიე წუხელ და თავი მტკივა - ჩაეხუტა დაიკოს ისიც მოეფერა
-გინდა წვენს ამოგიტან
-არა წავიდეთ ,სემინარი გაქ დღეს ,მერე კლინიკაშიც უნდა წახვიდე
-ლექტორს ძინავს ჯერ მგონი იმდენი დალიეს წუხელ ვინ გაიღვიძებს ჯერ
-არა წავიდეთ რა გთხოვ სახლში მინდა ,გამოვიძინებ და დღეს მშობლები რომ ჩამოვლენ ასე ხო ვერ დავხვდები
-კარგი ბაჭია წავიდეთ
ლიკას და ლუკას მშვიდად ეძინათ ერთმანეთზე მიხუტებულებს და კიდევ დიდხანს არ აპირებდნენ გაღვიძებას. მიშო და ლიზი სახლში წავიდნენ და ისინიც იგივე მდგომარეობაში იყვნენ, მარიამიც მათ გაჰყვათ მაგრამ თავის ტკივილს ვერაფერს უშველიდა და ადრე გაეღვიძა. სანდრო რომ დახვდა სააბაზანოდან გამოსულს საწოლზე თვალები გაუფართოვდა
-აქ რა გინდა შენ , ახლა ნაბახუსევიდან უნდა გამოდიოდე
-გამოვალ ახლავე- მისკენ დაიძრა და ტუჩებზე ეძგერა-მმ გამოვედი უკვე. ახლა კი ჩაიცვი და გოგონებს უთხარი ბარგის ჩალაგება დაიწყონ
-არ გადაიფიქრებ? ცოტაც რა
-მარიამ რატო არ გინდა ჩემთან გადმოსვლა? ელენესთან თუ არ გინდა სხვაგან წავიდეთ ხო იცი ჩემთვის სულ ერთია მთელი ცხოვრებაა დავხეტიალებ და საცხოვრებელს მნისვნელობა არ აქვს
-მაშინ..
-ოღონდ აქ გადმოსვლას ნუ მთხოვ
-აუუ სანდროოო
-ნუ მებუზღუნები პატარავ თორემ შენთვის საჩუქარი მაქვს და არ მოგცემ - სველი თმები გაუშალა და სავარცხალი აიღო
-რა საჩუქარი?
-მოისვენე სველი თმით ხომ არ ივლი იცი რა სიცივეა გარეთ?- მხარზე აკოცა და თმის ჩამოვარცხნა დაიწყო ,მარიამი გაიტრუნა როგორც ყოველთვის .თმაც გაუშრო და ნაწნავი გაუკეთა
-რა ბიჭი მყავს - გაიცინა და თავისკენ მიიზიდა - ყოველ დილით თ გააკეთებ იგივეს წამოვალ
-დიდი სიამოვნებით მეტიც შემიძლია დილაობით სხვათაშორის
-რამე არ ვიცი და მიმალავ?
-ჩემი ამოცნობა ასე მარტივი არაა ქალბატონო - გლუვ კანზე ტუჩები მიაკრა და თიტები ხერხემალზე დააყოლა რომელსაც პირსახოცი აღარ უფარავდა ,იგრძნო როგორ დაეხორკლა კანი მარიამს და გაეღიმა
-რატო მოქმედებ ისევ ასე ,ათასჯერ მაინც გაგიკეთებია და ვერ ვეჩვევი
-არ უნდა მიეჩვიო სულ უნდა გაკანკალებდეს ჩემი შეხებისას, კანი გეხორკლებოდეს და გული გიფრთხიალებდეს- კალთაში ჩაისვა და გულზე მიიხუტა -თავი გტკივა ისევ ხო?
-მაკოცე და მომირჩება-პატარა ბავშვივით დაემანჭა და ყელში აკოცა -სიმპატიური და გემრიელი ურჩხული ხარ
-მარიამ ნუ მაბოლებ.. დროზე გააკეთე რაც გითხარი
-არ მინდა ჩაცმა , საერთოდ არ მინდა - მუცელზე შემოაჯდა ,ფეხები წელზე მოხვია და მაისურის ქვეშ შეძვრა
-მარიამ! არ გადავდებ
-ხუთი წუთი რას იზამს...ნუთუ სულ არ გინდა ჩემთან ყოფნა გუშინაც უარი მითხარი
-ნუ მეთამაშები კარგად გიცნობ ქალბატონო
-სანდრო მარტო გადასვალზე მელაპარაკები და არ მეკარები
-ნუ ბუზრუნებ იცოდე თითს არ დაგაკარებ სანამ ჩემს სახლში არ შევალთ
-ასე ხო ძალიან კარგი ახლავე ჩავალაგებ ბარგს და იქ რომ მივალთ გაჩვენებ მე როგორ უნდა უარის თქმა
-მარიამ რა რიცხვია დღეს რა გჭირს შენ
-ნუ მომყვები უკან ძირს ჩაბრძანდი ცირას უთხარი საუზმე მომიმზადოს უფრო სწორად სადილი და ჩამოვალ
-მარიამ
-მიბრძანდი უნდა ჩავიცვა
-არ მინახიხარ თუ რა
-გაქრიიი- კარი გააღო გასვა და მიუხურა- გოგოები გამოუშვიიიი
სწრაფად ჩაიცვა და გოგონებიც შევიდნენ. ბარგის ჩალაგება დაიწყეს თავად კი ქვემოთ ჩავიდა. სანდრიკო გარეთ იდგა და ეწეოდა, მიშიკოც მასთან ერთად იყო. გარეთ გაფრატუნდა და მიშას მოეხვია
-ანუ მიდიხარ ქალბატონო უკვე? მიფრინდება ჩიტი
-მივდივარ თორე შორს გადავდივარ თუ ვერ შევეწყვე დავბრუნდები ისევ
-მარიამ ნერვებზე დაკვრა ისევ დაიწყე?
-არაა საიდან მოიტანე ეგეტი ინსტრუმენტი არ ვიცი თან მე სმენა საერთოდ არ მაქვს ,გახსოვს მიშო პიანინოზე რო შემიყვანე? გამომიშვა მასწავლებელმა
-გოგო იცოდე არ გადავიფიქრებ
-ნუ გადაიფიქრებ ბიჭო, ისედაც ჩაალაგეს ნახევარი ბარგი და აწი მაინც წამოვალ
-აუ წავალ მე ჩემს მძინარე ცოლს მოვეფერები თქვენი ცხუბის ყურებას
-ისევ ძნავს იმას?
-ხო ისედაც ძილისგუდაა და მთვრალი ხო საერთოდ .არ დაგველოდოთ ჩვენ მიირთვით და განაგრძეთ აბარგება . ხო სენტიმენტები არ მიყვარს განშორების წინ ამიტომ ახლა დაგემშვდობები -ნახვამდის ჩემო გოგოვ, მომესწრო ბავშვი, გუშინ ბარბებით თამაშობდი ეეჰ რა უცებ გადი დრო... მომტაცეს ჩემმი გოგო .იცოდე დედამთილი არ გააბრაზო, ქმარს მიხედე არ მოაკლო სითბო, ეჭვიანობა, ცხელი წვნიანი და ქაბაბი. -ბებოს ხმა მიიღო და ისე დაარიგა. მერე მარიამმა რო დაუბღვირა სიცილით შევარდა სახლში
-გიჟია ეს საცოდავი, როდის დაჭკვიანდება ნეტა
-არასდროს . მოდი ჩემთან თორე გავბრაზდები
-გაბრაზდი მერე დიდი ამბავი - უემოციოდ უთხრა და სახლისკენ დაიძრა მშვიდად. უცებ საყრდენი გამოეცალა და სანდროს სხეულზე აკრული დარჩა, მერე კედელს მიენარცხა და უჰაერობა იგრძნო. სანდრო ისე კოცნიდა გონება დაკარგა, აყვა და ასწორედ ამ დროს მოშორდა , ინერციით დაებერტყა ძირს და დაიკვნესა
-ვაიმეე მეტკინაა
-დიდი ამბავიი
-აა აუ როგორ მტკივა ფეხი აუუ-კედელს მიეყრდნო და კოჭლის იმიტირება გააკეთა საოცრად იმდენად რომ სანრო შეშინებული მივარდა
-ძალიან გტკივა? მაპატიე რა უბრალოდ მაბრაზებ და ხომ იცი ...
-საზიზღარი ბიჭი ხარ შენ ხელი როგორ გამიშვი
-მომატყუეე?-უცებ შეხედა მყარად მდგომ მარიამს და გაბრაზდდა-ასე ძალიან თუ წუხარ ჩემთან გადმოსვლის გამო შეგიძლია დარჩე არაა საჭირო კამათი, მირჩევნნია შორს იყო და კარგად -უთხრა, შებრუნდა და წავიდა
-სანდრო მოიცადე
-საღამოს მოვალ .მიყვარხარ
-ვაიმე გიჟია ყველლაფერზე ბრაზდება ჩემი სიცოცხლე როგორ მიყვარს ასე რო იბღვირება - გაიცინა და სახლში შევიდა. გემრიელად მიირთვა, თავის ტკივილი მოიშორა, ბარგის ჩალაგებას თვალს ადევნებდა, რაღაცეები საერთოდ დატოვა . მერე კი ლიკუნასთან შევარდა საძინებელში რომელსაც მშვიდად ეძინა და გვერდით მიუწვა-ჩემი გოჭი როდის იღვიძებს?
-აუუ მარიამ შემეშვი თავი მისკდება, ასე ადრე როგორ გაიღვძე
-ოთხი საათია
-მე უფრო გვიან დავიძინე ვიდრე შენ.ის სადაა?
-ის აქაააა - სააბაზანოდან გამოვიდა მიშო და გაწუწული მიუწვა გვერდით,ზურგიდან აეკრო და ჩაკოცნა
-აუ ახლა ტუ უნდა დაიწყოთ მითხარით და გავალ
-რა უნდა დავიწყო ვერ ხედავ როგორაა გათიშული? თუ არ გაქ დალევის თავი შეეშვი რა
-ოო მიწო ნუ ხარ ბოროტი- თვალებდახუჭული შებრუნდა და ჩაეხუტა
-ქალბატონი მიბრძანდება დღეს სანდრიკოსთან
-როდის არ მისულა
-გადადის
-რაა? ახლა მეუბნები მაგას? მერე ვერ გამაღვიძე გოგო? - უცებ წამოვარდა და თავი ისე ატკივდა უკან დაეცა ისევ-აუუ თავიიი,მისო მომიცუნცულე რამე გაზიანი სასმელი თორე შეიძლება შენი ტკბილი ცოლი
-მოგიცუნცულებ ახლა მე შენ ჩემზე ტკბილი რა გინდა გაკოცებ და მოგირჩება
-აუ მიშოო
-აუუ ლიზიიი
-მიშო მომიტანე თვალებსაც ვერ ვახელ
-კართანაა უკვე ტყუილად სთხოვ მიდის ისედაც
-აბა რას მალაპარაკა ამდენი .აუ მარ ხო თქვი ჯერ არ გადავალოო
-ხო მაგრამ მომინდა,თან გავაბრაზე სანდრო ნუ გადმოხვალ თუ არ გინდაო და წავიდა
-ვაიმეე რა საყვარელია, გოგო მერე ?
-მერე დავადგები ღამით ნუ ჯერ ბარგს გავგზავნი ასე ხო არ მივალ ამოალაგონ იმათმა და მერე მივალ მეც -ეგ საერთოდ თუ მიდის ელენესთან არც კი ვიცი
-გაარკვევ როგორმე ნუ ღელავ ,აბა გელის წინ ველულირი ღამე
-აუ რა სულელი ხარ რა , ამის ხელში კიდე კარგად ხარ
-რას მერჩით მე ვერ გავიგე ლიზი დამიცავი თორე უკვე ძალა გამომეცალა
-ვაიმე რა კაი ბიჭი ხარ
-ბიჭი კი როგორ არა - ჩაიფრუტუნა მარიამმა და მიშოს ბღვერას ყურადღება არ მიაქცია -აუ მეც რო წავუძინო შენთან ერთად არ შეიძლება?
-გოგო! მე გამოფხიზლებას ვცდილობ რო არ დაიძინოს და შენ ისევ აძინებ?
-მიშიკო შენ რა გინდა?
-შენ თუ დაიძნე მე რა გავაკეთო გოგო ცოდო არ ვარ?
-საქმე არ გაქ?წადი მიხედე
-საქმეების მეტი რა მყავდა მარა გადავაგდე და დავუბრუნდები ისევ თუ გინდა .აბა შენ არ გინდა და
-მოიდი აქ დროზე - უცებ გადაბრუნდა და აფხუკუნებული მიშო თავისკენ მიიზიდა ისე აკოცა გადარია უარესად- ახლა შეგიძლია წახვიდე ,თუ შეძლებ რამეს -ტუჩები გაილოკა და ისე უთხრა არც კი მოშორებია
-მარიამ გაქრი თორე ფსიქიკა დაგიზიანდება
-მე და მარიამი ვიძინებთ ისევ მე ძილის გარდა არაფერი მშველის
-ლიზი მე მიკეთებ ამას?
-ოო არ გვინდა ახლა დრამები წუხელ რაც გააკეთე ისიც იკმარე ,მგონი ვეღარც ვტოკდები
-წავედი მე ათასი საქმე მაქ - გარდერობში შევიდა ,ჩაიცვა და გავიდა-ბიჭებთან ვიქნები ალბათ
-ლიკუნასთან გამოსაფხიზლებელი იქნება
-ოო ზუსტად მანდ მივდივარ
-კარგაად
-მოიცა ისე მიდიხარ არ მაკოცებ?
-წუხელ ხო გადაიღალე შენ - მშვიდად უთხრა და წვაიდა.
-საზიზღაი, ბოროტი ეს - ტუჩები გაბუსხა და მარიამს ხელი მიარტყა-ნუ დამცინი შენ ,მოდი აქ რამდენი ხანია შენთან ერთად არ მიძინია .თან მიდიხარ აუუ არ წახვიდე რა

ლიკუნასთან მართლა არეულობა იყო, ამდენი ნაბახუსევზე მყოფი ბოლოს მაინც იქ დაბრუნდა, ბიჭები სრული შემადგენლობით გოგონები კი გაიპარნენ.
მათე ლუკას მხარზე განისვენებდა. ლუკა დივანს იყო მიხუტებული. ნატალია კიდე ყინულებით ხელში იჯდა და თავის ტკივილს იქრობდა . ლიკუნა დაფუსფუსებდა და წვნიანს ამზადებდა მათთვის. თორნიკე მოგვიანებით ჩავიდა, გადახედა ყველას და ლენა რომ ვერ დაინახა უფრო მოიღუშა ,რატომღაც ეგონა რომ იქ მაინც იქნებოდა,თუმცა ბოლომდე გაურბოდა ქაბატონი.
-რა ჭირთ ბიჯო ასე როგორ გამოთვერით
-აუ დამიანე გაჯ... გასკდა თავი ტოო
-ამდენი სპირტი მიიღე აბა რა იქნება
-მომდევნოზე ღვინო დავლიოთ ნატურალური თუ როგორცაა
-მე მოვიტან აიი თავიიი....სოფელი მაქ კახეთში მიშველე ლიკუნა ძმაკაცი გიკვდება
-რა მოგკლავს ერთი კაი რა - გაიცინა და ლოყაზე აკოცა- წამო დავსხდეთ და მივირთვათ თრე უკვე ცუდად ვარ შიმშილისგან
-დილიდან ყბა არ გაგიჩერებია რა შიმშილი გოგო
-დამიანე ენა გაიჩუმე შენ. ნიაკო რო იქნება ფეხმძიმეთ თუ დააღირსებთ მერე მელაპარაკე
-მიგასვა თუ არა . დაეტიე შენთვის რა გინდოდა- ლუკა სიცილით ჩამოეკიდა მხარზე -ჩემიი ბუტიიი ლოგოლ გაბაძდა ლა ვქნათ ახლა სლაზუ თუ ველ აკეთებ ბავშვს
-ლუკა ენას ამოგგლეჯ
-კაი რა მე უმცირესობაში ვარ ვერ გავიქცევი -ხელი მოხვია და თავი მხარზე დაადო გაბრუებული მოძრაობდნენ. დილით კიდე ერთი ორი გადაკრეს და ცოტა გამოფხიზლდნენ. აზრზე მოსვლა და მატეს ყვირილი ერთი იყო
-ვაიმე დღეს ხუთშაბათია ამის დ.. შ.... დავაგვიანე ტო ახლა იმის ყბიდან რა ამოვა ეგ იმიტო გაიპარა ეშმაკუნა - უცებ მიაყარა საათი ნახა პერანგის ღილები ნორმალურად შეიკრა თმა გაისწორა და გასასვლელისკენ გავარდა-ლექცია მაქ კარგად მოვალ მოგვანებით ,მადლობა გამოფხიზლდებისთვიიიის
-ქეთოსთან აქ უეჭველი ლექცია- კისკისით თქვა ლიკუნამ და ლუკას აკოცა-ლუუუკააა ატამი მინდააა
-ანუ უნდა წავიდე?
-არა ხე დავრგოთ ეზოში და მოვკრიფოთ უნდა წახვიდე აბა? დროზეე
-ვაიმე რა შარში ხარ მიშიკო გამოტენილი პირით ალაპარაკდა ძლივს და ლუკმა გადაყლაპა
-ყველამ თავის თავს მიხედოს მე ბავში მეყოლება და თქვენ იჯექით სხვებთან და იღადავეთ - ლუკამ უცებ მისვა და წავიდა
-ჯერ გააჩინე,გაზარდე გავიგო რა ხილია და მერე ვიმუშავებ მეც
-მე 16 ვიყავი თოკო რო დაიბადა ,მარტომ გავზარდე და თქვენ რა პრობლემა გექნებათ თან ამ საუკუნეში,სრული კომფორტის ხანაა
-ყველა შენნაირი მოსწრებული ვერ იქნება ნატუშ- დამი მოეხვია და მხარზე აკოცა- აუუუ ნია მომკლავს .
-რატო
-საქორწილო სამზადისი დაიწყეთქო ვუთხარი და დაქალებს შევატოვე ყველაფერი ,აი ვაფშე არაფერი გამიკეთებია ,ის ითმენს ჯერ კიდე და მერე აფეთქდება
-აუ ეგ თუ აფეთქდა წაგვლეკავს ერთიანად გაგვანადგურებს
-ლუკა გეყოფა , დამიანე სამზადისში როგორ არ ერთვები ნორმალური ხარ შენ? ჩვენც აქ ვართ და ყველა ერთად მივხედავთ საქმეს,თან მალე გინდათ ქორწილი და ძალიან კარგი სანამ ცეკვა შემიძლია მანამ გადაიხადეთ თორე ეს ბავშვი გიგანტია მგონი ,ნეტა ვის გავს
-თქვენი შვილი პატარა რომ იყოს ეგ იქნება გასაკვირი
-სანდრო შენ რა გჭირს ტო
-არაფერი რა უნდა მჭირდეს გისმენთ . ქორწილი ორ კვირაშია და ეს აქ ზის , ამის ფეხმძიმე ცოლს ატამი უნდა და ფეხი არ მოუცვლია და ნორმალურები თუ ხართ ვფიქრობ , წადი შე ჩემა მიხედე საქმეს
-აუ მართალია ტო ..გავედი მე გადავხედავ სიტუაციას თუ რამე დაგირეკავთ
-კარგად დამიი
-დარჩა ორი მდუმარე .ახლა ხომ ხვდები რატომ გეუბნებოდი ნათლიას გავხართქო
-ნუ აწუხებ ნატა ბავშვს , რა საჭიროა ლაპარაკი .თუ უნდა რამის გაგება იტყვის.
-მე ვერ შევასმინე ეგ და იქნებ თქვენ მოახერხოთ რამე
-კარგი რა თორნიკე
-მოკლედ ეს ვერ შეეშვა“კარგიიი რააა“- სანდრომ გაიცინა და ნატა გააჯავრა
-სანდრო! ასეთი არ მახსოვხარ მე შენ
-ხო რაც მარიამთანაა დატკბა
-ვითომ ამასაც ეშველება რო შეუყვარდეს? რა ვიცი მე ამის ასაკში შვილიანი ვიყავი და ამას საერთოდ არ ჰყავს შეყვარებული
-აუ დედა კარგი რა,დავიღალე უკვე. აქ დასასვენებლად ჩამომიყვანე და იგივეს აგრძელებ? წავედი მე გავისეირნებ
-მანქანის ტარება ხო იცი და აჰა გასაღები ჩემი წაიყვანე -სანდრომ მიაწოდა და გაუღიმა
-მადლობა
თორნიკე წავიდა ,დიდხანს სეირნობდა, ბოლოს ბიძაშვილს დაურეკა და სეხვდა,მისი მეგობრებიც გაიცნო და შუა ღამემდე დადიოდა მატთან ერთად. ბოლოს კლუბში გადაინაცვლეს და იქ განაგრძეს გართობა . დილით საერთოდ ვიღაც გოგოსთან გაეღვიძა , იქედან პირდაპირ სახლში დაბრუნდა და ნატაც დახვდა
-სად იყავი თოკო?
-ზუსტად აღგიწერო რა გავაკეთე?
-რო დაგერეკა დე არ შეიძლებოდა? ვინერვიულე
-კარგი რა ნატაა სად დავიკარგებოდი - ლოყაზე აკოცა და გაუღიმა- მაგრა დავიღალე გადავივლებ და ვისაუზმოთ რა.
-ახლა ვამზადებთ დე -ლოყაზე აკოცა და წავიდა
თორნიკე მოწესრიგდა, გამოფხიზლდა და ქვემოთ ჩავიდა. მხიარულად ისაუზმეს შემდეგ კი ისევ წავიდა . გიგის მიაკითხა სკოლაში , მიწერა და მანქანაზე მიყრდნობილი ელოდა მის გამოსვლას. როცა მათთან ერთად ლენაც დაინახა. ალექსს ჰქონდა ხელი მოხვეული და რაღაცაზე იცინოდნენ. ისეთი საყვარელი იყო იმ წამს,მაგრამ გაბრაზდა როცა დაინახა რომ სხვა ეხვეოდა.
-წამო რა გაგაცნობ და მერე წადი
-ვის გამაცნობ ?-გაიცინა და სწორედ ამ დროს დაინახა თორნიკე ,მისმა მკაცრმა მზერამ ადგილზე გააქვავა
-ჩემს ბიძაშვილს , ახლა ჩამოვიდა ესპანეთიდან
-როგორ ხართ ბიწებო?- თორნიკე მიესალმა ორივეს და ლენას გადახედა- გამარჯობა ლენა
-იცნობთ ერთმანეთს?
-ჩემი სიძის ნაცნობია . კარგი მე წავალ მასწავლებელი მაქ სამზე . ხვალ ქართულზე გნახავთ- ორივეს აკოცა და შებრუნდა
-გაგიყვან -თავისთავად თქვა და გაჩერდა
-ხო რა წამო შორია იქამდე ცოდო ხარ ფეხით თან ხო იცნობ და წამო
-არა იყოს მე ..
-ლენაა წამოდიი- ალექსმა ხელი მოხვია წელზე და მანქანაში ჩასვა . ცოტა ხანში გააჩერეს ბიჭებმა- ჩვენ აქ დაგვტოვე თორნიკე ,ლენა მიიყვანე რა საქმე გვაქ და მერე შევხვდეთ
-სად მიდიხართ..
-ნუ გეშინია არ შეგჭამ- მშვიდად უთხრა და თვალების ბრიალით გადახედა-ღვედი შეიკარი
-მეც ჩავალ აქედან ახლოსაა
-ლენა მოისვენებ ბოლოს და ბოლოს? - კარი მოხურა და თავად შეუკრა ღვედი, მისი გულისცემა გაიგო და ტუჩებზე დააკვრიდა ერთმანეთისვთვის რომ დაეშორებინა და ღრმად სუნთქავდა , ლურჯ თვალებს აცეცებდა და დამნაშავე ბავშვივით იყურებოდა
-მე ... უბრალოდ
-ისუნთქე არ დაიხრჩო, მისამართი მიტხარი ზუსტად
-პირდაპირ იარე და მერე მარჯვნივ შეუხვიე - ძლივს თქვა და ღვედს ჩასჭიდა ხელები .თორნიკე სწრაფად წავიდა და მალევე მიიყვანა დანისნულების ადგილზე. მანაც სწრაფად განთავისუფლა თავი მანქანის კარი გახსნა და გადახტა ლამის-მადლობა
-ნამდვილი ბავშვი. ეშინია ჩემი ...ძალიან კარგი გასართობი გიპოვნე ლენაჩკა- გაიცინა და სწრაფად დაბრუნდა ბჭებთან. კაფეში შევიდა და მათ მაგიდასთან მივიდა, სადაც რამდენიმე ბიჭი და გოგო იყო . გოგონებმა მაშინვე მიაპყრეს ყურადღება , როგორ შეიძლებოდა თორნიკეს მსგავსი ბიჭი არ მოგწონებოდა ისეტი შარმი ჰქონდა, ეს მკაცრი ზმერა საოცარ ხიბლს მატებდა . ერთ-ერთმა განსაკუთრებული ქცევა დაიწყო , თორნიკესაც უარი არ უთქვამს ,კარგად ერთობოდნენ, შემდეგ როგორც გაირკვა მეგობრის დაბადების დღე იყო და ისიც დაპატიჟეს. სახლში შეიარა ,შემდეგ კი ყველანი ერთად წავიდნენ კლუბში რადგან დახურული საღამო არ იყო , მხოლოდ რამდენიმე ბავშვი იქნებოდა.

მარიამმა მშვიდად აიღო ხელჩანთა, მოთავსდდა მანქანაში და ელენეს სასახლისაკე გაემართა. დაცვამ მაშინვე შეუშვა. სახლთან მოსამსახურე დახვდა, როგორ ღლიდა ეს ყველაფერი. ქალმა მისაღებში შეიპატიჟა იქ არავინ იყო, სიცარიელე და მოწყენილობა სუფევდა ირგვლივ, სევდიანი გარემო იყო და მხოლდო დიდებულება იყო დარჩენილი. მალე გამოჩნდა ელენე , თვალები დაწითლებული ჰქონდა თუმცა არ შეიმჩნია ისე შეხვდა მარიამს როგორც იცოდა ხოლმე.