თავიდან ვერც კი აღიქვა რაა თქვა, მაგრამ როგორც კი გაიაზრა მაშინვე უკან გაიხედაა იქნებ სხვა არის ჩემს უკან და სხვას ელაპარაკრბაო.
-ლაწირაკო! შენ გელაპარააკები.
აი აქ დიდ სვანს გადაეკეტა, როგორ ვერ იტაანდა როცა ამცირებდნენ, არა უფროსწოორად როცა სხვას ამცირებდნენ რადგან მას ვერასდროს ვერავინ უბედაბდა ზედმეტს.. ყოველთვის ცდილობდა ირგვლივ არსსებული უსამართლობა დაემარცხებია და ახერხებდა კიდეც.
ახლა კი ამ მამიკოს ფულებით განებივრებულმა ბიჭუნამ ისეთი რამ უთხრა რაც სასტიკად ამცირებდა ამცირებდა ლილეს და ამის ატანას სულაც არ აპირებდა.
-როგორ? ერთი ძალიან მაინტერესებს ბო*ობუს რა შემატყვეთ, ან და ვის გაუგია ადამიანს შეურაწყოფა მიაყენო როცა მას საერთოდ არ იცნობთ! საერთოდ ზრდილობაზე გაგეგრბათ რამე?
-ეგღა მაკლია ჭკუა ცხვირმოუხოცავმა ღლაპმა მასწავლოს,
ერთისაათი მოშტერებული იყავი დარწმუნებული ვარ უკვრ შეიმუშავე გეგმა "როგორ მოვხიბლო და დავსტყუო ფული მდიდარ პრინცს"
-რაა? და თქვენ თქვენი თავი პრინცი გგონიათ? საერთოდააც ერთი ცხოვრებაზე გაბრაზებული მდიდარი მამიკოს ბიჭუნა ბრძანდებით, თავხედი და უტაქტო.
მორჩა ტატო ბოდიში მაგრაამ მე ამ პიროვნებასთან ცხოვრებას არ ვაპირებ.
კარგად ბრძანდებოდეთ.
-ეს პიროვნება შენი უფროსია!შენ ამიერიდან ერთი წლის განმავლობაში ჩემი მონა ხარ გააკეთებ რასაც გეტყვი ანდაც უბრალოდ დააბრუნებ ფულს ხვალვე თუ არა დაა ჩემი ადვოკატი დაგელაპარაკრბა.
უეცრათ მთელს ხმაზე იღრიალა ალექსანდრე ფილფანმა და ლილეც წასასვლელად გამზადებული ადგილზე გაშეშდა "აი სად დამერხა" გაიფიქრა და საშვრლად ტატოს გადახედა.
-კარგით რაა ხალხნო, რა ორი წლის ბავშვებივით იქცევით. ლილე გაიცანი ეს ალექსანდრეა, ალექსანდრე ეს ლილეა.
მე ახლა წავედი არ მცალია თქვენ სვანეთში მძღოლი წაგიყვანთ, აბა ჰე კარგად მუხბე.
სანდროს მხარზე ხელი დაკრა და ოთახიდან გაუჩინარდა.
დაბნეული ლილე ერთ ადგილზე იდგა და ტირანს თვალს ვერ უსწორებდა.
-წავედით! დამავალებ თუ დამეხმარები.
ლილე სანდროს მიუახლოვდა და ეტლის გაგორებაში დაეხმარა.
გზა სვანეთამდე საშინლად გაიწელა, ლილესაც მთელი ღამის უძილობამ ახლა შეახსენა თავი და მთელი გზა ეძინა.
სვანეთში, რომ მივიდნენ ლილე მძღოლმა გააღვიძა ალექსანდრეს გადმოყვანაში დაეხმარა და წავიდა.
ახლა ლილე დაა ალექსანდრე სრულიად მარტო დარჩნენ ერთ სახლში და ცოტა არ იყოს ლილეს ეს თავხედი ხეპრე აშინებდა.
-ბატონო ალექსანდრე რამეს ხომ არ ინრბებთ?
-გაგახსენდი როგორც იქნა! მთელი გზა ისე გეძინა სულ ფეხებზე გეკიდე, არ მესმის ტატომ შენ რატომ აგირჩია? მთელი გზა გეძინა და არც გაგახსენდი.
- მე...მე ბოდიშს გიხდით აღარ განმეორდება.
ისეთი შეუალი იყო სანდროს ხმა და მზერა, რომ ლილეს შეაჟრჟოლა.
-ნუ ბურტყუნებ ძალიან გთხოვ, წადი წყალი მომიტანე.
-დიახ.
ლილემ წყალი მიუტანა, მაგრამ იქვე ხალიჩას ფეხი გამოჰკრა და სანდროს კალთაში აღმოჩნდა თან სითხეც პერანგზე გადაასხა.
-ოხ ამის დ....შ გოგო ვერ უხედები თვალებიდაა? რა იყო გაგიტკბა ჩემი კალთა თუ რა არის ვერ გავიგე დროზე ადექი.
მთელი ხმით ღრიალრბდა სანდრო, მაგრამ ლილეს თვალების მის ტუჩრბზე გაუშეშდა და გონს ძლივს მოეგო, ფესზე ადგომას, რომ აპირებდა სანდრომ მაჯადი ხელი სტაცა და ისევ უკან დააბრუნა.
-რა იყო მოგეწონა ჩემი ტუჩები ხომ? ერთი სული გაქვს როდის გაკოცებ და ლოგინში ჩაგიგორებ ხომ ასეა? უეცრად ტუჩებზე ეცა და მთელი სიუხეშით დაუწყო კოცნა. ლილე გონზე ვერ მოვიდა, ჯერ სიტყვები გაიაზრა და სანდროსგან თავის დაღწევა უნდოდა, მაგრამ სანდრო ხელს მთელი ძალით უჭერდა მაჯაზე და პირველი კოცნაც ზედმეტად უხეშად მოპარა ქალბატონს.
ლილემ, ღომ ვეღარაფერი გააკეთა გაუაზრებლად ცრემლები წასკდა, სანდრომ მლაშე სითხე იგრძნო ლოყებზე და მხოლოდ მაშინ მოეგო გონს. ასეთი გემრიელი და ნაზი ტუჩები ჯერ არავის ჰქონია. აქამდე იმდენი გოგო ჰყავდა ვაჟბატონს, მაგრამ ასეთი უმანკო და ნაზი ტუჩები ჯერ არავის ჰქონია. თავიდან მოეჩვრნა, რომ ეს გოგოს პირველი კოცნა იყო მაგრამ თავიშივე აზრებზე გაეცინა და უხეშად უშვა ხელი.
გაოგნებული ლილე უეცრად წამოხტა ფეხზე, მართალია ხელის წვას გრძნობდა მაგრამ ახლა უფრო გული სტკიოდა რადგან ასე ჯერ არავის დაუმცირებია.
-მადლობა არ არის საჭირო, ახლა წადი და ვახშამი მოამზადე ოღონდ ჯერ მაისური მომიტანე,რომ გამოვ.... წინადადება დამთავრებული არ ჰქონდა ლოყის წვა რომ იგრძნო და გაკვირვებულმა მოისვა ხელი ნატკენ ლოყაზე.
-ახლა კარგად მომისმინეთ ბატონო ალექსანდრე!
აღარასოდეს აღარ გაბედოთ და ხელი არ მახლოთ, მე ჩვეულებრივი კა*პა არ ვარ და არც თქვენს საყვარლობას ვაპირებ იცოდეთ აღარ მომეკაროთ ზედმეტად.
სანდრო გაკვირვებული უსმენდა, მერე სიცილი დაიწყო და ბოლოს განრისხებული სახით გახედა გაბრაზებულ გოგოს.
-კარგი იყავი განსხვავებული კაა*პა მე წინაამღდეგი არ ვარ, მაგრამ მეორედ ჩემთან ხმას რომ აუწიო ბინასაც გაგიყიდი და დარწმუნებული იყავი საშინელ დღეში ჩაგაგდებ. არ გაბედო და არაფერი თქვა დროზე სამზარეულოში გადი.
ოხ როგორ უნდოდა ისევ გაერტყა, მაგრამ შეეშინდა რადგან იცოდა მდიდრები ყველაფერზე, რომ არიან წამსვლელი და თან მამაზე ნერვიულობდა.
ხორცო, რომ დაინახა გადაწყვიტა კუპტიანი დაეცხო, დრო სწრააფად გავიდა და მაგიდააც ერთ კაცზე გაშალა ნამდვილად არ უნდოდა საჭმელი იმ ტირანთან ერთად ეჭამა.
-ბატონო ალექსანდრე საჭმელი მზად არის.
სამზარეულოდან გასძახა და თვითონ გასვლას აპირებდა სანდრომ, ღომ დაუძახა.
-შენც აქ ივახშმებ ჩემთან ერთად.
-არა გმადლობთ არ მშია. შიოდა და თანაც როგორ, მაგრამ ტირანთან ერთად ჭამას ყველაფერი ერჩია.
-ვფიქრობ გასაგებად ვთქვი, ახლავე აქ მოდი.
ლილე იძულებული გახდა მის ნებას დაჰყოლოდა და მაგიდას მიუჯდა თეფშიდან კუპტიანი, რომ უნდა გადმოეღო უეცრად მაჯაში ჩაჰკიდეს ხელი და შიშით შეხტა.