ყველაფერი იცვლება ( თავი 2 )
უნივერსიტეტში წასასვლელად უკვე გვიანი იყო დღეს ლექციები გავაცდინე ალბათ ლექტორებს არც უკვირთ... მარა რას ვიზავთ მაღაზიებში წავედი ბევრი პროდუქტი ვიყიდე და ვლავ შინისკენ ავიღე გეზი ქუჩაში მივდიოდი როცა ფეხებთან შავი მერსედესი გაჩერდა გავიხედე და ჩემი უფროსი ლუკა დავინახე როგორც წინაზე ახლაც ისე გავშეტრდი ძალიან სიმპატიურია შეიძლება ითქვას უზომოდ სიპატიური მთელი თბილისის გოგოები ლუკაზე გიჟდებიან მიუხედავად იმისა რო მის ყოველ დაახვაზე ვშტერდები მაინც არ მივეკუთნები იმ გოგოების კატეგორიას რომლებიც ყველაფერს გააკეთებენ ოღონ ლუკასთან იყვნენკიდე კარგახანს ვიქნებოდი ჩემს ფიქრებში რომ არა სიგნალის ხმა უცებ გონს მოვედი და ლუკას გავხედე რომელიც ხელს მიქნევდა და იდიოტივით იკრიჭებოდა მეც გავუღიმე და მივესალმე -დაჯექი გაგიყვან -არა არ შეწუხდეთ ფეხით გავალ -რა შეწუხებაა დაჯექი მეც დავეყოლიე მის ნებას და მანქანაში ჩავჯექი მისამართი ვუკარნახე და სახლისაკენ გავეშურეთ მინას თავი მივადე და ფიქრებში წავედი თითქმის მისულები ვიავით როდესაც ლუკას ხმა გავიგე რაღაცას მეკითხებოდა მარა ბუნდოვნად ჩამესმა -რა თქვი გაიმეორე -რა ვთქვი და სულ შავები რატომ გაცვია თქო -სულ რაღაც 1 კვირის წინ მშობლები და ჩემი ძმა მიწას მივაბარე -ვწუხვარ -მადლობა კლვავ ჩემ ფიქრებში წავედი ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი რომლუკას თვალწინ არ მეტირა და უცებ დატორმუზებამ მომიყვანა გონს ჩემ კორპუსთან ვიყავით გაჩერებულები მადლობა გადავუხადე და მანქანიდან გადმოვედი სადარბაზოსთან რომდენიმე ზალით ბლატნოი ბიჭი იდგა და ისე ჩავუარე ვითომც არაფერი არც მივსწალმებივარ სადარბაზოში შევედი და დაველოდე ლიფტი როდის მოვიდოდასულ რამოდენიმე წუთში უკვე კარებტან ვიდექი და გასაღებს ვეძებდი კარებიც მალე შევარე პროდუქტები დავალაგე ნივთებს ხელი მოვკიდე და აბაზანაში შევედი დიდხანს ვინებივრე წყლის ქვეშ და გარეთ გამოვედი ისეთი სიწყნარე იყო... ეს სიწყნარე თან მსიამოვნებდა და თან მანადგურებდა ზუსტად ვიცი ახლა ჩემი ძმა სანდრო გამოვარდებოდა და ხელში ამაფრიალებდა მაგრამ ამას ვეღარავინ გააკეთებს ტკივილამდე მენატრება ჩემი მამიკო რომელიც არაცარუნდა დაღლილი ყოფილიყო სულ მეხუტებოდა დედას საჭმელი მომენატრა საჭმელი გავიკეთე და ვახშამიც მივირთვი იმის კვალობაე რომ საჭმელს ხშირად არ ვაკეთებდი გემრიელი გამომივიდაოთახში შევედი გამოვიცვალე ტეელფონსდა საფულეს ხელი დავავლე და სასაფლაოებისკენ გავეშურე მიუხედავად იმისა რომ უკვე 9 საათი იყო მაინც უზომოდ მინდოდა მათი მონახულება ტაქსი გავაჩერე და სასფალაოზე წავედი ტაქსის მძღოლს როდესაც მისამართი ვუკარნახე სახეზე გაოცება დაეტყო მაგრამ ახლა მისი აზრი საერთოდ არ მაინტერესებდა და არა მხოლოდ მისი არავის აზრი არ მაინტერესებდა ტაქსის მძღოლს ფული გადავუხადე და მანქანიდან გადმოვედი ჩემი ძმის სალფავთნა მივედი და წავიკითხე წარწერა სანდრო დევდარიანი 1995-2016 ცრემელბი წამომივიდა და ცივ ქვას ჩავეხუტე ჩემი ძამიკო როგორ მოემნატრა როგორ მინდა ახლა ისიც მხვევდეს ხელებს თავს ვერაფრით ვიკავებდი რომ არ მეტირა მაგრამ შეუზლებელიც იყო რომ ამ მომენტში არ მეტირა ცოტა ხნის შემდეგ მამას საფლავზე გადავინაცვლე ჩემი მამიკო როგორ მომენატრა მისი თბილი სიტყვები და მისი ჩახუტება ყოველ რამე მას ვნატრობ მაგრამ არაფერი არ იცვლება ცოტა ხნის შემდეგ დედის საფლავთანაც მივედი და მაგრად ჩავეხუტე ცივ გაყინულლ ქვას და როდესაც საპასუხოდ სიცივე ვიგრძენი ჩემი გული იმ წამს გაიყინა და გაითიშა ლაპარაკი დავიწყე და დედას ყველაფერი მოვუყევი -დეეეე მენატრეებიი ახლა რა ვქნა როგორ გავძლო თქვენ გარეშე მეც რატო არ წამიყვანეთ მარტო როგორ ვიცხოვრო ყოველ დღე თქვენ გნატრობთ სახლიც ისეთი ცარიელია შიგნით შესვლა არ მინდა არავინ აღარ დამღცა შენ მაინც ხო იცოდი რო თქვენს მეტი არავინ არ მყავდა რატომ წახვედით რატომ დამტოვეთ ასე მარტო არცერთს არ შეგეცოდეთ ხოო არცერთს არ გიფიქრიათ ჩემზე როგორ მატკენდით როგორ გამიჭირდებოდა ამ ამბის გადატანა თქვენც წახვედით და დამტოვეთ ისევე ახლა სრულიად მარტო ვარ ყველასგან შორს და არ ვიცი რა გავაკეთო ამ პატარა გოგომ ამდენს როგორ უნდა გავუძლოო კიდევ დიდხანს ვიტირე ბოლოს გავჩერდი და ცოტახანს კიდევ ვეხუტებოდი ცივ ქვას ღამის 1 საათზე ავდექი და სახლისკენ წამოვედი ისე აან ბნელოდა ზედემტადაც კი მეშნოდა მაგრამ როგორმე ახლა სახლში უნდა მივსულიყავი როგორც იქნა მივახწიე სადარბაზომდე უცებ ავირბინე კიბეებით და სახლში შევედი ისევ და ისევ სიწყნარე გავგიჟდები მალე ამ სიწყნარეშე ეს სიწყნარე ყველაფერთან ერთად ხმაურიანიცაა თუმცა ეს მხოლოდ ჩემთვის მხოლოდ მე ვგრძნობ თუ რამხელა ხმაური და ყაყანია ამ სიჩუმეში გამოვიცვალე და ლოგინში შევწექი ყველაფრისგან დაღლილს კი ფიქრის თავიც აღარ მქონდა ძალიან მალე ჩამეძინა და კვლავ და კვლავ ეს მაღვიძარის ხმა ახლა ხომ დედის ხმა მაღვიძარამ ჩაანაცვლა... რა სასაცილოა ცრემლებიც აღარ მომდის უკვე ფეხზე ავდექი აბაზანაში შევედი მოწესრიგდი და უკან გამოვბრუნდი უცბათ მოვკიდე ტანსაცმელს ხელი და გადავიცვი ჩემი კარადაში აღარცერთი ფერადი ტანსაცმელი არ მოიძებნება მაშინ გადაყარე როდესაც სევიტყვე რო ჩემი ოჯახი ავარიაში მოყვა და მძიმედ იყვნენ ახლა მხოლოდ შავები მაცვია და მორჩა ეს იქცა ჩემთვის მთავარ ფერად სარკში როცა ჩავიხედე გული გამისკდა ჩემი ტვალები სულ ჩაწიტლებული და გასიებული იყო ამდენი ტირილისგან თუმცა რას ვიზავდი თვალებზე მაკიაჟი გავიეკთე რომ ცოტათი მაინც დამემალა ჩანთას ტეელფონს და გასაღებს ხელი მოვკიდე კარები გავიხურე და უნივერსიტეტისკენ ავიღე გეზი და მგონი ცხოვრებაში პირველად უნივერსიტეტში არ დამიგვიანებია და დროულად მივედი რა უცნაურიც არ უნდა იყოს აუდიტორიაში მხოლოდ მე და ის იდიოტი ვიჯექით ერთი სული მქონდა აქაურობა ბავშვებით როდის აივსებოდა რო მისი სახე აღარ დამენახა წიგნი ამოვიღე და გადამეორება დავიწყე როცა გვერდით მომიჯდა და უაზრო ყბედობა დაიწყო თითქოს ამ სიტყვებით რამეს შეცვლიდა ან რაიმეს უშველიდა ღმერთო რა იდიოტია -ბოდიში -მიღებულია -ასე მარტივად? -კიი ასე მარტივად შეგიძლია ახლა შენი ადგილი დაიკაო ამის მერე არცერთს ხმა არ ამოგვიღია ცოტახანში ლექციაც დაიწყო დამთელი ურადღებით ვცდილობდი მომესმინა რაც ზედმეტად კარგად გამომივიდა რომ იტყვიან ლექტორს პირში შევაჩერდი მისი ყველა სიტყვა ჩავიწერე ლექციაც დასრულა აუდიტორიაც დაიშალა ყველა სახლისაკენ წავიდა ჩემს გარდა ტაქსი გავაჩერე და სამსახურისკენ ავიღე გეზი ორის ნახევარზე ადგილზე ვიყავი ძალიან მიხაროდა რომ არ დამიგვიანებია ყავა მოვამზადე და უფროს შევუტანე უკან გამოვდიოდი როდესაც მისი სიტყვები დამეწია -შენს ემაილზე ანგარიშებია მოსული და წაიკიტხე თუ რამე შეცდომა იქნება გამაგებინე -აუცილებლად აუღელვებლად გავედი ოთახიდან ჩემი ადგილი დავიკავე და მეილი გავხსენი დავიწყე კითხვა რამოდენიმე შეცდომა იყო ამოვიწერე და კვლავ უფროსის კაბინეტისკენ გავეშურე. გამარჯობათ ახალი ვარ ეს ჩემი პირველი ისტორიაა შეიძლება ზომით პატარაა მარა ჯერ არ ვარ მიჩვეული რამხელა უნდა დავწერო.... წინა თავზე ასე თუ ისე თბილი კომენტარები დამხვდა დიდი მადლობა ყველას რომ ასე თბილად მიმიღეთ და ვეცდები იმედები არ გაგიცრუოოთ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.