საკმაოდ მორცხვად მითხრა ნიკამ მეც ლოყა მოვჭმუხნე გაღიმებით და თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე მართლა დამეხმარა სამუშაოს დასრულების შემდეგ რარაცეებიც მიალაგა და მეც დიდი სიყოჩაღით თითქოს წახალისებით გავუღიმედა ვუთხარი „ყოჩაღი ხარ საკმაოდ“ ყველანი მისაღებში შევიკრიბეთდა როგორც ყოველთვის დიდი ჟრიამულიც დაიწყო რა გვქონდა ასაღნიშნი წიგნებში ვეფლობოდით თავით თუმცა ყველა მის თავგადასავალს ჰყვებოდა ან ახლა მომხდარს ანაც ზაფხულის რომანებს ამბებს, მოკლედ სასიამოვნო მოსასმენი იყო ეს ყველაფერი ლევანიკოს გიტარის ხმაზე ლევანი და თამთა ყველაზე უფროსები იყვნენ ჩვენს შორის და მალე ალბათ სამუდამოდ გადაწყვიტავდნენ მათ ბედს. მათი შეყვარებულობის შემდეგ შევიკრიბეთ ჩვენ და რომ არა ისინი... არვიცი დღეს რა იქნებოდა ამ სიტყვებს თითქმის ყველა ჩვენგანი ამბობდა მეგობრობის სადღეგრძელოში ვისხედით და ვიგონებდით ყველა ერთად გატარებულ დღეს საათსა და წუთს პირველ გაცნობას, პირველ სიყვარულს, სიყვარულის სადღეგრძელოს ქეთევანის ეშმაკური კითხვა მოჰყვა რომელიც ყველას და მათ შორის მეც მაინტერესებდა
-რაო ნიკოლოზ რა თქვი რატომ იომეთ შენ და ნინამ?
ნიკაც საკმაოდ შეზარხოშებული იყო და დაიწყო..
-ნინა? ეჰ ნინა .. ნინა დიდი ხანია ჩემთანაა მოკლედ ჩემი ახსნა არ გჭირდება იცი ვინც არის და რაც არის რა ხოდა მომბეზრდა რაღაც ნამდვილს ვეძებ უფრო თბილს და უფრო წმინდას ხვდები ჩემო ქეთო?
-მე კი ვხვდები მაგ ნამდვილსდა წმაინდას (თითქოს ჩუმად ჩაილაპარაკაა ქეთომ და შუბლმმოსრესით მე გადმომხედა ეგრევე თვალები დავუქაჩე არ მინდოდა ამწუთას იქ ჩამოვარდნილ სიჩუმეში გამეცინა)
მერე წავიდა ლექსები პოეზიის მთელი წუთები ლექსებს ცეკვა სიმღერა მოჰყვა ბევრი თბილი მოგონებადა საათის დიდმა ისარმა 12ს მიაღწია პატარამ კი ოთხს ჰო მართალია ღამის ოთხი საათი შესრულდა გადავწყვიტეთ ქალაქს დავბრუნებოდით სწრაფად ჩავლაგდით მანქანისკენ მივდიოდით როცა ჩანთა დამრჩა უკან შემოვბრუნდი ჩანთა ავიღე გარეთ გავედიდა ვთქვი
-გადავნაწილდით?
-კი გადავნაწილდით მე ა თამთა ერთად გიოსთან და სალოსთან თიკო და თეკლა ჩასხდებიან ლაშაც ცოდუა მარტო ვერ ივლის და ქეთოც არ მოაწყენს შენ და ნიკო ერთად მორჩა ეგ არის დაიძარით ეხლა (უცებ მომიგო ლევანმა და თან ნიკას მანქანისკენ მიმაცილა საკმაოდ გაწიწმატებულ სახეზე თითქმის ყველას ჩაეღიმა თუმცა ძალაგამოცლილი მაინც მივესვენე მანქანას უმნიშვნელო აღმოჩნდა თურმე ვინაობა ) ერთხანს მშვიდად მივდიოდით დაბალ ხმაზე ჩართული მუსიკა და თითქმის ჩაყვინთული მე
-მარიამ იციი? .. უცებ გამომაფხიზლა ნიკას ხმამ
-ჰო გისმენ მოხდა რამე?
-მგონი ჩამოვრჩით იმათ
-და დავეწევით რამოხდა არ არის საგანგაშო
-საგანგაშო არა უბრალოდ ძალიან მიხარია მეტ დროს გავატარებ შენთან
-ასე თუ გიხაროდა ჩემს გვერდით ყოფნა არ ვიცოდი
-დღეიდან გეცოდინება პოზიტივიხარ ჩემთვის
-მიხარია
ისევ გავაბრუნე მანქანის მინისკენ თავი ხელი სავარძელზე მედო ნიკას კი შემტხვევით მოუხვდა ჩემს ხელზე ხელი და მაშინვე მიმანიშნა
-ძალიან ცივი ხარ გცივა?
-არა სულ ასე ვარ.. ჩავიღიმე მე
უნდოდა რარაცით ყურადღება გამოეჩინა ცდილობდა კიდეც და თითქოს გამოსდიოდა მის ხელს ჩემი ხელი მოვაშორე უხერხულობის გამო არ მოეწონა აშკარად მალევე სიგარეტს მოუკიდა და საკმაოდ დაძაბულად იწყო მისი მოწევა ეს ის იყო რაც არ მიყვარდაა სიგარეტის სუნი სუნთქვას მიჩერებდა არ მოვერიდე და ვთხოვე
-შეგიძლია ჩააქრო? ცუდად ვხდები
მომიბოდიშა და სიგარეტი მაშინვე ჩააქრო მერე რატომღაც ხასიათზე მოვედი და მოვინდომე მუსიკის აწევა რიტმს თავი და ხელები ავაყოლე და საკმაოდ გულიანად ვიცინეთ მეც და მანაც არც თვითონ აყოვნებდა თავისუფალ ხელებს და მაშინვე მიერთდებოდა მალე სახლამდეც მივედით ღიმილით გადმომხედა და მითხრა
-სასიამოვნოაა იყოს ადამიანი შენსგვერდით
-დიდი მადლობა ასევე მინდა გიტხრა
-ალბათ არასდროს გავუშვებდი იმ შანსს ხელიდან რომ კიდევ ამდენივე ხანი ან უფრო მეტიც მე და შენ ერთად გავატაროთ (მივხვდი საითაც მიჰყავდა საუბარი და გამეღიმა)
-ანუ თანახმა ხარ?
-დროს გააჩნია
-რამეს აუცილებლად მოვიფიქრებ იცოდე მანაც გამიღიმა მისი თვალები ბედნიეებით აივსოო და ლოყაზე ხელი ჩამომისვა
მანქანიდან გადმოვედიი ქეთო უკვე ჩემთან იყო სწრაფადდ და ჩაღიმებულმა აიარე კიბეები და კარზე დაკაკუნებულს კარი ქეთევანმა გამიღო საკმაოდ გამომცდელი სახით
-მობრძანდი, დაბრძანდი, დაიწყე
ვცადე ქეთოს მოტყუება არ ვიცი რატომ თუმცა იმდენად ვიყავი ემოციებით სავსე ვიცოდი ამ ყველაფერს აუცილებლად ვეტყოდი თუმცა დღეს არაა ამიტო მივუგე
-მთელი გზა მეძინა
-ფუფ იდიოტი ზიზღით ჩაილაპარაკა ქეთიმ და გამეცალაა გზად ქოთქოთებდა „ ჭკუა როდის უნდა ისწავლოს ამ გოგომ“
ორივენი დავწექით დილით ორივემ ერთად გავიღვიძეთ ასე მეგონა ნუ.. ქეთომ გაღვიძებისთანავე გამიღიმა და მითხრა ჰა მივდივართ დღეს ლაუნჯში?
-რა ხდება ლაუნჯში?
-რავიცი შენს ტელეფონზე ნახე
მალევე ტელეფონს ვეცი და მართლაც ნიკას ნომერი იყო მესიჯით „მთელი ღამე ვიფიქრე მინდოდა ღაღაც მეთქვა რაღაც ისეთი რომ... ჩემი რომანტიკის ამბები იცი ხო? მოდი ააფერი უბრალოდ დღეს შვიდზე ჩამო ლაუნჯში „ თვალები გამიშტერდა და ქეთომ კარგად მომქაჩა თმაში
-რომ კითხო ეძინა გაბრაზებით მითხრა მანაც მთელი რე ვფიქრობდი წავსულიყავი თუ არა რომ წავსულიყავი რა მეთქვა რაზე მელაპარაკა არ მიყვარს როცა გოგო და ბიჭი ზის და სალაპარაკო თემა უბრალოდ არ აქვთ და ამინდზე ლაპარაკობენ ცოტა მეუხერხულება მაგრამმ ჩემი იქ არ წასვლა სიკვდილს ნიშნავდა ქეთის მიერ საბოლოოდ გადავწყვიტე სიკვდილთან გამკლავება და ვთქვი რომ არ წავიდოდი ქეთისგან ლანძღვაც დავიმსახურე და ჩემთვის წიგნებს ჩავუჯექი მარტო შვიდის ნახევარი იყო ალბათ ნიკამ რომ მომწერა
„მე უკვე გელოდები“ ღმერტო რა გავაკეთ ნიკასთვის ხომ არ მითქვამს რომ წასვლას არ ვაპირებ არადაა მიჭირს ამის თქვა ალბათ 15 წტ ვიჯექი ასე დაბნეული რა მექნა არ ვიცოდი მერე რაღაცნაირად ის ჟრუანტელი და ღიმილი გამახსენდა ის უადღება და მაინც წავედი ლაუნჯში მისულს მისი სახე აასდროს არ დამავიწყდება მილიონი წლის მერეც კი ძალიან ბევრი ვილაპარაკეთ არ დავმსგავსებივართ ამინდზე მოლაპარაკე წყვილს თუმცა მაინც შემომაპარა ყველა ბიჭის ცნობისმოყვარეობით განთქმული კითხვა
-ყოველთვის მარტო დადიხარ და ძალიან მიკვირს თან ცალი მხრით ჩაიღმა
-ჰოო? მე კიდე სულ არ მიკვირს არვიცი რა ალბათ არ მინდა ან არც არავის უნდა მეც გამეცინა თან ძალიან
-ცდები თან ძალიან
აშკარად ეტყობოდა რომ ეს ყველაფერი წამოცდა ტუჩი მოიკვნიტა ეხლა მე შევუბრუნე კითხვა
-მე ხო სულ მარტო ვარ თუმცა შენი მარტო ყოფნა არასდროს მახსოვს
ჩაიღიმა და მითხრა
-რამდენად დაუჯერებელიც არ უნდა იყოს შეყვარებული აქამდე არასდროს ვყოფილვარ არავიზე გახსოვს ქეთოსაც ვუთხარი რო ეხლა ვეძებდი სწორედ რაღაც ახალს და განსხვავებულს რაღაც ნამდვიილს, ხო ნამდვილს იმას რაც აქამდე არ მქონია და არ გაგეცინებაა ტუ გეტყვი რომ ის ვირაც წარმოსახვაში უკვე მიყვარს და მეყვარება
-ასე იფიქრებ ბოლომდე? (საკმაოდ დანტერესებით ვკითხე
-მილიონი წელიც რომ გავიდეს მარიამ
რაღა აღფროვანებას აშკარად იწვევდა ჩემში რაღაცას აშკარად აღვიზებდა თუმცა რას მმართებდა არ ვიცი მისი მორცხვობა მისი თავაზიანობა, ყურადღება, უსიყვარულო გაგიჟებული სიყვარული, თუ რაც უნდა ის ერქვას რაღაც იყო
ამ ფიქრებიდან ტელეფონის ხმამ გამომაფხიზლდა ქეთო იყო „კარგად გიცნობ და ვიცი არ მოგითმენდა გული და წახვედი ხო? „ ძალიან გამეცინა მან მართლა იცოდა რას გავაკეთებდი მხოლოდ სიცილის სმაილიკები გავუგზავნე და უკვე მიხვდა ყველაფერს „შენთან გელოდები და ყვები მაგ რამეებს“ მე და ნიკოლოზმა კიდევ დიდხანს ვისაბრეთ ბევრ თემაზე თუმცა არა ამინდზეე მერე სახლამდე მიმაცილა გზად წვიმდა თუმცა ჩვენს სიცილს ვერც ეს წვიმა ახშობდა საკმაოდ ხმამაღლა ვიცინოდით ორივე სახლამდე მივედით და
-იცი მარიამ არ მეგონა თუ მოხვიდოდი არ მეგონა თუ ამდენად კარგი იყავი და უბრალოდ იცოდე რომ ყველაზე კარგი გოგო ხარ ამ ქვეყნად