იმ ამბის შემდეგ 6წელი გავიდა..და მარიამ ფანგანი ბრუნდებოდა ამდენი წლის შემდეგ საქართველოში ადგილას რომელიც ძულდა,მაგრამ ისე არ შეეძლო რაც ტანჯავდა იმისთვის ბოლო უნდა მოეღო ერთხელ და სამუდამოდ.ტყუილა არ უსწავლია ამდენი წელი,მართალია ბავშვიბიდან უნდოდა იურიდიულზე რომ ჩაებარებინა,მაგრამ მაშინ პატარა იყო ვერ აზროვნებდა იმას თუ ამ ყველაფრის მისაღწევად რამდენი რამ უნდა გაეკეთებინა.ბავშვიბიდან იზიდავდა თავგადასავლები,გამოძიება,ახლა კი გახდა FB-ის აგენტი,თანაც საკმაოდ მაგარი აგენტი არის ქალის კვალობაზე...ახლა კი დგას აეროპორტში 24 წლის ჩამოყალიბებული ქალი და აპირებს ყველაფრისთვის შური იძიოს,არ შეარჩენს,იპოვნის და მოკვლაც რომ დაჭირდეს არ შეარჩენს.მისი ძმისთვის შურს იძიებს,თანაც საქმე გაუადვილდა ბოლო წელს,იმპიროვნების ფოტორობოტი გაკეთდა,ვიღაც თვითმხილველი გამოჩნდა,მარიამმაც ყველაფერი დატოვა და წავიდა,კარგი მიზეზიც ქონდა წასასვლელად,საქართველოში უხმობდნენ,უხმობდნენ რა ერთი ხნიერი კაცი თხოვდა უკვე 3წელია ჩამოდი აქ იმუშავეო,ახლა კიდე საბაბიც აქ,მაგრამ მთავარი მიზეზი სულ სხვაა,არ უნდოდა მშობლები უფრო აეღელვებია,ისედაც არ მოსწონდათ აგენტი რომ იყო თანაც FBI-ს.
აეროპორტო დატოვა და ტაქსებისკენ წავიდა,ცოტა იქით მოყუჟულ ადგილას ბიჭების თავყრილობა,რამოდენიმეს ერთი გაკავებული ყავდათ და ერთი ურტყამდა გამეტებით,ზურგით იდგა ამიტომ ვერ დაინახა,არც ისე შორს იდგა მათგან,ისინიც იმხელაზე ბღაოდნენ და გაიგონა ერთი წინადადება რომელიც შემზარავმა ასევე სასიამონო ბარიტონმა წარმობღავლა.
-სადა?!!!!!მაინც ვიპოვი გირჩევნია თქვა!
მარიამმა იფიქრა ეს სად ჩამოვედი,ამგენს თუ არ უ*ირე დედები ნახონო,მაგრამ ძალიან დაღლილი იყო და სახლში წასვლა გადაწყვიტა იცოდა რაც იყო მისი სამშობლო ასეთებით სავსე იყო და გამკვლავებაც შეუძლებელი იყო.
სახლში მივიდა,ზუსტად 6წლის წინ რომ წავიდნენ აქიდან მის მერე ახლა ადგამს აქ ფეხს,მართალია მოსამსახურეები ყავდათ დაქირავებული სახლი რომ დაელაგებინათ მაგრამ სახლს მაინც აკლდა ხალხმრავლობა,ისე როგორც ბავშვიბაში იყო.სახლში ამაყად შეაბიჯა,ყველას წასვლა სთხოვა,უფრო უბრძანა...მარტო დარჩა,სახლის ყოველი კუთხე კუნჭული მოიარა,ბოლოს საწოლში მოთავსა და დაეძინა მეორე დღის მოლოდინში.
დილას ადრე გაეღვიძა,წყალი გადაივლო და კლასიკურად გამოეწყო,თეთრი საროჩკა,კოსტუმი მოიცვა ზედ,ქვემოთ შავი კლასიკური შარვალი და შავი მაღლები..უჰ რა ქალი იყო,ყავისფერი,გრძელი თმებით,რომელიც გაიშალა და უკან შეიკრა,მომწვანო თვალებით,უფრო ჭაობისფერი,თვალებით მის ძმას გავდა.სახლიდან გავიდა,მანქანა ადგილზე დახვდა,შემოსკუპდა მის ბრაბუსზე და წავიდა.განყოფილებაში ამაყად შეაბიჯა,ზოგი გაკვირვებული თვალებით უყურებდა,ზოგიც კიდე შურის...უფროსის კაბინეტს მიაშურა,ისე რომ ნებართვაც არ აუღია,ან რათ უნდოდა,ერთმა წიკვინა გოგომ სცადა გაჩერება მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია.უფროს თვალები შუბლზე აუვიდა გაოცებისგან მარიამი რომ დაინახა.
-ქალბატონი მარიამ,ძალიან მიხარია თქვენი ნახვა!
-ასევე ბატონო საბა!
-როგორც ვხვდები თქვენი აქ ყოფნის მიზეზი ჩემ წინადადებაზე დათანხმების ნიშანია.
-ჭკვიანი ბრძანდებით ნამდვილად ბატონო საბა!როდიდან ვიწყებ?
-როგორც მოგესურვოთ,ჩემთვის დიდი პატივია თქვენნაირი ქალბატონის სამსახურში ყოფნა.
-რათქმაუნდა.დღესვე დავიწყებ!არმიყვარს ლაყბობა და დროის დაკარგვა.
-როგორც გსურთ.ასისტენტს ვეტყვი კაბინეტი გაჩვენოს.
ახალგაზრდა გოგონამ რომელიც არ ჩანდა სხვებივით ტყლარწი აჩვენა მისი კაბინეტი,მარიამს მოეწონა მყუდრო ადგილი იყო,მოკლედ მუშაობაში ხელს არ შეუშლიდა გარემო.გოგონას მადლობა გადაუხადა და კაბინეტში მოეწყო,საბუთებს გადახედა,რამოდენიმე საქმეც შეისწავლა.მერე ნუცას დაურეკა,არც უთხრა რომ ჩამოდიოდა გაიჟდებოდა,ნუცა მარიამის ძმის შეყვარებული იყო...
-ალო,გისმენთ!
-ნუციიი...
-ვაიმე არაა....
-კი!კი!
-მარიამ შენ ხარ?ჩამოდი?
-კიი ჩემო ლამაზო გოგო,უფრო მეტიც სამსახურში მოვეწყვე ახლა ჩემ კაბინეტში ვზივარ!
-რაა?ტუტიცო!არგამიკვირდა სკაიპში რომ გირეკავდი რატომ არ აიღე თქო?
მარიამს და ნუცას ძალიან კარგი ურთიერთობა ჰქანდათ,ერთმანეთისთვის დებივით იყვნენ და არც იმ ამბის შემდეგ შეცვლილა არაფერი,ისევ ისე იყვნენ ერთმანეთთან,ხშირად ლაპარაკობდნენ სკაიპით,ნუცა თხოვდა ჩამოსლას მაგრამ მარიამი ცივ უარზე იყო,ეუბნებოდა შენ ჩამოდი თან ამერიკაში არ ხარ ნამყოფიო.
-ჰო,ჯერ არ ჩამირთავს სახლში ინტერნეტი და ვერ გავიგე თუ რეკავდი.
-რამ ჩამოგიყვანა?გეხვეწები რამდენი ხანია და ცოცხალი თავით არ მოდიხარ!
-ნუცა....მერე გეტყვი ყველაფერს,კლუბში დავაწვეთ საღამოს.
-კარგი ანისაც ვეტყვი.
-ნოუ პრობლემ!
-საღამომდე.
მარიამმა ადრე დატოვა განყოფილება და სახლში წავიდა..გამოეწყო,ყვავილებიანი გრძელი კაბა ჩაიცვა რომელის ზედა ნაწილი შავი იყო,ფეხზე შავი მაღლები მოირგო,თმები გაიშალა და ბოლოებში დაიხვია და ბარისკენ წავიდა.დიდი ახტაცებით შეხვდნენ ერთმაბეთს მეგობრები,თუმცა ნუცა და მარიამი სხვა განყოფილება იყო,ანისთან უფრო ნეიტრალური ურთიერთობა ჰქონდათ ორივეს.მოკლედ გაერთვნენ,ძველი დროც გაიხსენეს...ცოტახანში მარიამმა დაინახა კლუბში ვიღაც ბიჭი როგორ შემოვარდა და იქვე მჯდარი ბიჭებისკენ წავიდა,ბიჭებუ ცოტა არ იყოს ეცნო,სწორეს ისინი იყვნენ ვინც აეროპორტში ნახა,2წუთი არ იყო გასული ყველა გარეთ რომ გავიდა,საეჭვო იყო..მარიამმიც გაყვათ,გოგოებს მოატყუა საპირფარეშოში გავალო...აივანზე გავიდა და დაინხა ქვემოთ მდგარი ბიჭები რამოდენიმეს დანა ჰქონდა,შეეშინდა რამე არ მომხდარიყო და დაუფიქრებლად ჩავარდა ქვემოთ.იარაღი და ნიშნანიც ჰქონდა,პოლიციელისაც და FBIსაც ,პოლიციის ნიშნის გამოყენება არჩია ამ სიტუაციაში,იარაღიც მოიმარჯვა.
-ხელები აწიეთ პოლიცია!
ყველა შემობრუნდა მისკენ ერთის გარდა რომელიც ზურგით იდგა და არტრიალდებოდა,იარაღი ამოიღო და პირდაპირ თავზე მიადო უკნიდან.
-იქნებ იკადრო დანის ხელიდან გაგდება და შემობრუნება!
-თორე რა?!გაისმა მკაცრი ტონი!
-ტვინს გაგასხმევინებ!
ნელ-ნელა ბიჭი შემობრუნდა,მარიამი გაოცებული უყურებდა,გული ხელში ეკავა,ღმერთო ის იყო,ფოტორობოტისგნ შესამჩნევლად განსხვავდებოდა,ცოტა სხვანაირი ნაკვთები ჰქონდა,მარიამი პატარა კნუტივით იყურებოდა ახლა მანამდე თუ მის წინ ლომივით იდგა,ერთი სული ჰქონდა როდის მოკლავდა,მაგრამ გონიერება გამოიყენა!
-რაიყო ფისო ენა გადაყლაპე?
-მე არა მაგრამ შენ მალე გადაყლაპავ!
უთხრა და ხელბორკილები დაადო!მისი მანქანისკენ წაიყვანა,დანარჩენები კი დამხმარე ბრიგადას გაატანა.
მანქანაში მკაცრი გამომეტყველებით ჩაჯდა,მეორე მხრიდან ბიჭი დასვა,ამხელა ვირი თი ბიჭი იყო კიდე.მკაცრი,ბოხი და ამავე დროს სასიამვნო ხმა გაისმა.
-ფისო,მე რატომ არ გამატანე სხვებს?
-მომეწონე და ჩემთვის დაგიტოვე!კეკლუცად გაიღიმა მარიამმა.უხ რად უჯდებოდა ეს ღიმილიც,ღმერთი ეთამაშებოდა,ბედის ირონიაა.....

დაგიბრუნდით ახალი მოთხრობით.აბა როგორია?მოგწონთ?ღირს გაგრძელება?ველი შეფასებებს!