უხ რად უჯდებოდა ეს ღიმილიც,ღმერთი ეთამაშებოდა,ბედის ირონიაა.....
გზაში ფიქრობდა და ვერ გადაწყვიტა ბოლომდე რა გაეკეთებინა,ბოლოს ისიც განყოფილებაში წაიყვანა..როგორც კი მივიდნენ მათი უფროსი შეეგება წინ,მარიამი მისკენ წაიწია დასალაპარაკებლად უნდოდა ამბავში გაერკვია,მაგრამ მოულოდნელმა ამბავმა გააკვირვა.
-ახლა რაღა დააშავე?სულ შენს გამო როგორ უნდა მქონდეს პრობლემები.
-რავი ისეთი არაფერი,ერთი ორი გამელახა,აი ამ ლამაზმანმა კი დამაკავა.
-მიშიკო არ მეხუმრება!ზედმეტია,როდემდე გაგრძელდება?!ეს კიდევ ლამაზმანი კი არა მარიამია!წესიერად!
-სანამ არვიპოვი და პასუხს არ მოვთხოვ!სულ არმაინტერესებს ვინა!
ამ დროს მარიამი ჩაერთო ლაპარაკში.
-უკაცრავად ბატონებო!არვიცი რახდება აქ მაგრამ ეს ყმაწვილი დამნაშავეა!
-ქალბატონო მარიამ მე მოვაგვარებ,შეგიძლიათ წახვიდეთ!
მარიამნაც დატოვა იქაურობა,მაგრამ მის სიჯიუტეს ვერაფერი მოუხერხა და ბატონი საბას კაბინეტისკენ წავიდა,გზაში ის ბიჭი დაინახა სავარაუდოდ მიშო ერქვა ალბათ რაც საუბრიდან გაიგონა,გაბრაზდა ასე როგორ გაუშვესო და გააჩერა.
-უკაცრავად სად მიდიხართ??!
-გამანთავისუფლეს!
-ვინ გაგანთავისუფლა?რაუფლებით?
-უფროსმა!ამიტომ შენი საქმე არა ფისო!კარგად!
-მოიცადე!
მარიამს სიტყვებს ყურადღება აღარმიაქცია და გზა გააგრძელა.ამაზე მარიამი საშინლად გაბრაზდა და ბატონი საბას კაბინეტში შევარდა დაუკაკუნებლად.
-რატომ გაანთავისუფლეთ???იგივე რომ განმეორდეს?დროებითი სასჯელი მაინც მოეხადა!
-ქალბატონო მარიამი დაბრძანდით.
მარიამი კი არ ჩერდებოდა და მისას აწვებოდა.
-მარიამ.. ტონი შეარბილა ბატონმა საბამ.
-გისმენთ.
-იმიტომ გაუშვი რომ ვიცი რაც მოხდება,შეიძლება იჩხუბოს და სცემოს ვინმე მაგრამ სიკვდილამდე არავის მიიყვანს არასოდეს!
-ჰმმ...ირონიულად გაუღიმა მარიამმა..რატომ ხართ ასე დარწმუნებული?იქნებ და მოკლულიც ყავს უკვე ვინმე?მასეთი ვიგინდარებითა სავსე ქუჩები!
-მარიამ!!!მკაცრი ტონი გაისმა რომელშიც სიბრაზეც ჩანდა!
-ბატონო საბა!
-ის ჩემი ვაჟია...
მარიამს თვალებზე ბინტი გადაეკრა,სრულ გაურკვევლობაში იყო,ვერ იაზრებდა ნათქვამს,ანუ რამოხდა,ან რახდებოდა?მისი უფროსის ვაჟმა მოკლა მისი ძმა და ამ საქმეზე ხელი ისე დააფარა ბატონმა საბამ მის სათაყვანებელ ვაჟს მთელი 6წელი ცდილობდა რამის გარკვევას!ეჰ არადა როგორ მოსწონდა ბატონი საბა,ისეთი კეთილი,პასუხისმგებლიანი და სანდო
კაცი ჩანდა,მამასავით უყურებდა და მაგიტომაც დასთანხმდა მუშაუბაზე,ახლა კი ყველფერი არეული იყო მის გონებაში..
-ბატონო საბა...მე არვიცოდი..უკაცრავად
-არაუშავს!
-კარგით,გვიანია სამუშაოც დამთავრა და წავალ...
მარიამმა განყოფილება დატოვა და სახლისკენ წავიდა...ნუცას სთხოვა მასთან მისვლა..ნუცაც მივიდა მარიამმა ყველაფერი მოუყვა,რატომ ჩამოვიდა იმის მიზეზი,ბატონ საბაზეც,მის შვილზეც რომელმაც სავარაუდოდ მოკლა
მარიამის ძმა.
-მოიცა რაქვია მის შვილს?
-მიშო გვიჩიანი.
-შეუძლებელი..
-რა..რა არის შეუძლებელი?არ მითხრა ახლა ვიცნობო?
-როგორ არ ვიცნობ!შეუძლებელია ის იყოს ალექსანდრეს მკვლელი!
-ნუცა ნუ მამაიმუნებ!რა არის შეუძლებელი,ჩვეულებრივი ქუჩის ბიჭია მერე რა რომ მდიდარი მამიკო ყავს..
-მარიამ მოიცადე,ვიცნობ მე მიშოს,მიშოც მიცნობს მე,ჩემზე და ალექსანდრეზეც იცოდა,ალექსანდრესაც იცნობდა,შეუძლებელია მას მოეკლა!
-ნუცა გეყოს!მერე რომ იცნობდა ეგა საქმე!
-არ იცნობ მიშკას შენ!მკვლელი არ არის!
-ოხ ეს გაცვეთილი ფრაზები!ხო არ შეგიყვარდა?!
-რა სისულელეა,ძმასავითა ჩემთვის,მე ანისგან გავიცანი..ანის ძმის ძმაკაცი არის ლუკა თი გახსოვს და ხშირად ვართ ერთად..იმედი მქონდა შემოგვიართდებოდი მაგრამ...
-რა მაგრამ არ გადამრიო!მან მოკლა!დაიცადე!
მარიამი მის ოთახში ავარდა და ქვემოთ ფურცლებით ხელში დაბრუნდა..
-ეს რა არის?
-ნახე ერთი ნახე!
-რა არის თქო?ნუცამ ფურცლები გაშალა და ფოტორობოტი ნახა,თანაც ამ ფოტორობოტზე აღბეჭდილი ბიჭი მიშო იყო,ცოტა ნაკვთები ჰქონდა შეცვლი ნუცას თვალშიც.
-ეს....
-ჰო რა ეს?ეს არის ფოტორობოტი შედგენილი პიროვნების მიერ რომელიც ამ ყველაფერს შეესწრო..
-იქნებ მოიტყუა!
-შანსი არა!ისედაც არ ჰქონდა დიდი დრო დარჩენილი რაში სჭირდებოდა მოტყუება!
-მარიამ ფული!
-ნუცა ვიჩხუბებთ!
-უკვე ვჩხუბიბთ მარიამ!
-ხომ იცი მინდა შური ვიძიო!
-მერე რას მიაღწევ მაგით?უნდა მოკლა?ანაც არასწორი ადამიანი!და ამ ყველაფრით დაიმახინჯო ცხოვრება?!
-როდის იკრიბებით?
-მარიამ!
-ნუცა თქვი!
-რა ჩაიფიქრე?
-ცუდი არაფერი!ამიტომ თქვი!
-1საათში!
-სად?
-ბარში!
-რომელში?
-ჩვენ ბარში!
-აჰა გასაგებია,შეგუძლი წახვიდე..
-რას აპირებ მარიამ?
-გართობას,ცეკვას,დალევას...კიდე გინდა რამე რო ვქნა?
-ანუ მოდიხარ?
-კი მარტო მოვალ!
-კარგი როგორც გინდა!
ნუცამ მარიამ სახლში დატოვა მის ფიქრებთან ერთად.მარიამი ხვდებოდა რომ რაღაც ისე ვერ იყო და ყველაფერი უნდა გერკვია,ამ შემთხვევაში კი პოლიციელობა არ არგებდა,არც მკაცრი იმიჯი,მოკლედ ისეთი უნდა ყოფილიყო როგორიც სინამდვილეშია,ლაღი,მხიარულებით სავსე,გოგონა რომელსაც ცხოვრება უხარია მაგრამ თავისი თავი უკვე დიდი ხანია ასეთი აღარ უნახავს.გადაწყვითა მიშოს დაახლოევებოდა,ასე გაუადვილდებოდა ყველაფრის გაგება,მეტის თავის შეყვარება უნდოდა და თუ გული გააჩნია ბოლოს ატკენდა,მაგრამ რას იზამდა მკვლელი ის რომ არ ყოფილიყო..ნუ თავი გაუსკდებოდა მალე ამდენი ფიქრით..ოთახში ავიდა და გამოეწყო.სარკეში დატრიალდა,მისი თავი აშკარად მოეწონა,ასე დიდიხანია აღარ ჩაუცვამს.მუხლებამდე ლურჯი კაბა,შავი ჩანთა და მაღალქუსლიანები,თმები გაიშალა და მაკიაჟიც გაიკეთა.ჩაჯდა მის ბრაბუსში და ბარისკენ აიღო გეზი.მალე ადგილზე იყო.მანქანიდან გადმოფარფატდა და ბარში შეაბიჯა,შესვლა ერთი იყო ყველა მას უყურებდა ,განა არ უნახიათ ლამაზი ქალი?მარა ეს მეტისმეტი იყო...გრძნობდა ბატონი მიშოს მზერასაც,რომელსაც მარიამი ეცობოდა მაგრამ ასეთ ფორმაში მისთვის მაინც უცნობი იყო...მარიამმა გეზი იქვე მჯდარი მიშოსკენ აიღო.

მოგწონთ?პირველ თავს ცუდი გამოხმაურება მოყვა და მაინტერესება თქვენი აზრი გავაგრძელო წერა თუ არა.თითოეული კომენტარი თქვენგან სტიმულს მაძლევს და ასეთმა უარყოფითმა კომენტარება იმოქმედა ჩემზე და აღარ მინდოდა ახალი თავის დაწერა,ამიტომაც არ დამიდვია ამდენიხანი.ველი შეფასებებს <3