სამსახურში მივედი სიტუაცია და გარემო ძალიან მომწონა, ვიკითხე სად იყო ალექსანდრეს კაბინეტი და პირდაპირ იქ მივედი. შევედი და ალექსანდრემ ტელეფონი გათიშა და მომაშტერდა. ამ დროს გულმა ისე დაიწყო ფეთქვა მემგონი ალექსანდრემაც გაიგო ჩემი გულის ცემა.
გულში თავს ვლანძღავდი რა მინდოდა რას ვიცვამდი ამ კაბას რაა უფფ. მაგრამ მალევე ამოიღო ხმა და ამიხსნა რა მევალებოდა როგორც მის მდივანს. დღე დამღლელი იყო მაგრამ ალექსანდრესთან სიახლოვე მომწონს თავს კომფორტულად ვგრძნობ მასთან. იცით რა დამემართა როდესაც დავინახე მკაცრი ბოსის ამპულაში? რამის ჩავიკეცე ისეთი საყვარელია, თან როგორ უხდება სმოკინგი ღმერთო გამაძლებინეე როგორმე რომ არ ჩავიკეცოო. სახლში წასვლას ვაპირებდი როცა ვიღაცმ ხელიდან დამითრია და ჰოპ კედელზე ავეკარი წინ ალექსანდრე იდგა და მიყჯრებდა მის თვალებში კი ჭინკები დარბოდნენ. ისე უცებ მაკოცა ვერც კი გავიაზრე რა მოხდა. კიდევ კაი დროზე მოწყდა ჩემ ტუჩებს თორე ჩავადნებოდი ხელებს რომ გითხრათ ისტერიკებში ჩავვარდითქო მოგატყუებთ არც შევწინააღმდეგწბივარ მეც ავყევი, მაგრამ კიდევ კაი დროზე გაჩერდა თორე ჩავადნებოდი ხელებში. ბოხი ხმით მითხრა.
-სახლში მე წაგიყვან.
ხმას ვერ ვიღებდი უბრალოდ ფიქრებით ჯერ კიდევ სხვაგან ვიყავი. გზაშიც ჩუმად ვიყავი. სახლში ავედი და ნინას ვწვდი და ოთახში შევათრიე რომ არ მომეყოლა რა მოხდა გავაფრენდი.
-ტასო რა სახე გაქვს რა იყო?
-ნინა ნუ მეღადავებჯ ისეთი რაღაც მოხდა რომმ აი არ ვიცი აზრზე ჯერ კიდევ ვერ მკვდივარ.
-ვაიმეე რა მოხდა?
- მაკოცა.
-რაააა?
-ვერ გაიგე? მ ა კ ო ც ა.
დამარცვლით ვითხარი.
-ეგ გავიგე და რატომ გაკოცა?
-ვაიმე ნინა რა უაზრო კითხვებს სვამ? მე რა ვიცი რატომ მაკოცა კითხე და გეტყვის მარა არა მართლა კითხავ და მომეჭრება თავი.
-ჰაჰაჰაა გველო.
-მეც მიყვარხარ ნინა.
-მეც.
ოთახიდან გავიდა მეც საღამური ჩავიცვი და გავედი სამზარეულოში ვჭამე და ტელეფონზე სმს იყო მოსული აკექსანდრესგან. ვაიმეე გულის პრანჭვებჯ დამემართა სანამ გავხსენი და წავიკითხე მერე ამოვისუნთქე და საწოლზე ავხტი.
ნინა რომ გამოვიდა აბაზანიდან გაოცებული მიყურებდა საწოლზე არასდროს მიხტუნავია.
-ტასო რა გჭირს სიცხე გაქვს?
-არა ნიიი ალექსანდრემ მომწერა
-ვაიმე რაოო?
-“მაგიჟებ" ზუსტად ასე წერია შენ თავს ვფიცავარ აი ნახე. წაიკითხა და გაიკვირვა მერე მასაც გაუხარდა და ერთად ვხითხითებდით. ოთახში ბექა შემოვიდა.
-აბა რაკ ალექსანდრემ?
-ბექაა ალექსანდრემ მაგიჟებო.
-და რა?
-ვერ გაიგე? ალექსანდრემ მ ა გ ი ჟ ე ბ ო
-ხო გავიგე და რა მოხდა მერე?
-ვაიმე ნინა გავიდეს თორე გავაფრენ და გავანადგურებ.
-კარგი რა ტასო აგიჟებ სხვა ხო არაფერი.
-ვაიმე მექუუუ ნუ მაბრაზებ.
-ბექუს ნუ მეძახი თავი პი******ი მგონია.
-კაი დაგინდობ დღეს.
-მადლობთ თქვენო ბრწყინვალებავ.
-არაფრის.
ოთახიდან გავიდა და ჩვენც დავწექით დასაძინებლად.
-აუუ ვერ იძინებ აეგდეთ ორივეე....
იმხელაზე დავიყვირე ბექა ოთახში შემოვარდა ნინა კიდევ საწოლიდან გადავარდა.
-რა გაყვირებს გოგო დაგვაძინე რაა.
-აუ ბექა ვერ ვიძინებბ.
-რატო?
-ალექსანდრეზე მეფიქრინებაა.
ავდექი და ბექას შემოვახტი. მანაც როგორც ბავშვობაში თვითმფრინავი ით გაშალა ხელები და ოთახებში დარბოდა.
-მოკლედ რა არცერთს არაფერი არ გეშველებათ რაა.
-ვიციით.
-ისე ტასო რა არის რაა ეხა რამდენიც ალექსანდრეზე ოფიქრებ უნდა დაგვაღვიძო? არ მომწონს აგი ამბავი სიმონ. და იცოდე რომ კიდევ დაიყვირებ და ალექსანდრეს დავურეკავ და ვეტყვი წაგიყვანოს გაგასეირნოს.
-ჩემ ალექსანდრეს ვერ გავიმეტებ იცი რატომ? იმიტომ რომმ მაგიჟებს და შემეცოდება და ხო კიდევ იმირომ რომ მიყვარსსსს. და ბექას ზურგზე ხტუნაობა დავიწყე.
-ვაიმე რასო ჩამოეთრიე ჩემი ზურგიდან უფფ ამატკია ყველაფერი რააა სუფთა ხბო ხარ რაა.
-კარგი რა ბექააა. უიი ეს რა მითქვამს წეღაანნ ეხა ღა დავუფიქრდი. გახსოვს მაშინ გრძნობას სახელს რომ ვერ ვარქმევდი დამირქმევია უკვე და იცი რა ქვია? ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი.
-ვაიმეე ჩემი ტუტრუცანა დაიკო ხარრ შენ.
-ბექაა ნინა სადა?
-დაიძინა მაგ უნამუსომ?
-მგონი. ჯა გამოტყდი რომ აღარ გეძინება.
-აღარ მეძინება. აუუ წამო რაა ნინას რამე გავუჩალიჩოთ.
-და მაინც რა?
-რავიცი მე მაიმუნიბები და ბავშვური საქციელები შენი პროფესიაა.
-მოიცადე დავფიქრდე... მივიფიქრეეე წყალი გადავასხათ და გავაღვიძოთ შენ ვიდეოს გადაიღებ მე წყალს გადავასხავ მოსულა?
-არა ვიდეოს შენ გადაიღებ.
-ოოოო არა შენ.
-შენ და შოკოლადებს გიყიდი და ერთიორი დღე რასაც გინდა იმას შეგისრულებ გპირდები.
-კარგიი.
დავიწყე ვიდეოს გადაღება და ჩუმად შევიპარეთ ოთახში საწოლზე ავიდა და ცივი წყალი ზედ გადასხა ნინას დედაა რომ დაიწყო წიოკი ვეღარ ვაჩუმებდით მაგრამ არც გვიცდია ვიხეოდითსიცილით მე და ბექა.
-ორი ერთნაირი დამპალიდა კრეტი ი დაგიჭერთ ორივეს და ისეთ დღეში ჩაგყრით ვერ წარმოიდგენთ ნოემბრის თვეში წუწაობა ვის გაუგია გააფრინეთ?
-ოო კარგი რა ნინა. გვაცსდე გართობა.
სიტყვა დამთავრებული არ მქონდა ოთახიდან რომ გაქრა და მალე დაბრუნდა და ჰოპ მესმის ბექას ღრიალი მერე ჩემი წივილი მოყვა და ასე მთელი ღამე ვწუწაობდით და არ ვიცი გადავრჩით პოლიცია რომ არ მოგვიგზავნეს მეზობლებმა.
ასე ექვზე დავწექით იატაკზე აბა სახლში სკამები დივანი კრესლო საწოლები სულ ყველაფერი სველი იყო და სად დავიძინებდით ნეორე ღამით არ ვიცი.ისეთი გათიშულები იყვენე ორივენი მე დავაღვიძე რომ არ დაგვიანებოდათ სამსახურებში ეხლა მე დავახტი ბექას სულ ბუზღუნით ადგა ყველაფერი სტკიოდა ჯერ იმიტო რო მე ზურგზე ვეჯექი და ვხტუნაობდი და მერე კიდევ იატაკზე იწვა და ასე ძილი რთულია არა ნაკლებ ვიყავით მე და ნინაც ძლივს დავდიოდი მაგრამ მაინც ჩავიცვი და სმს მომივიდა ალექსანდრესგან ჩამოდიო. მეც ძლივს ჩავედი და ძლივს ჩავჯექი მანქანაში ჩემი საცოდაობის შემხედვარე იცინოდა და ძლივს მოვასულიერე.
-რას დამხინი? იცი როგორ მტკივა ყველაფერი?
-რატომ?
-რატი და წუხელ ვერ ვიძინებდი ბექა და ნინა გავაღვიძე მერე ბექას შევახტი და ოთახებში დავრბოდით ნინა კიდევ გაგვეპარა და დაიძინა ხოდა წყალი გადავასხით მერე მთელი ღამე ვწუწაობდით და ავეჯი სულ სველი იყო ხოდა იატაკზე გვეძინა ყველას და ყველაფერი საშინლად მტკივა.
-აჰაჰაააჰაჰაჰაჰააა ეგრე გინდათ რა გაცანცარებდათ
-აუ უჟმური შენც გვეყოფი რაა.
სამსახურში რომ მივედით იმდენი საქმე დაგვხვდა დღეს იქიდან თუ გამოვაღწევდი არ მეგონდა.
ალექსანდრესთან უნდა შევსულიყავი საბუთებზე ხელი უნდა მოეწერა რომ შევედი ლექსო დათო და ნიკა იქ დამხვდნენ.
-ვააა ეს აქ რას აკეთებს?
-ვაიმე ლექსო ვითომ არ იცი რომ აქ ვმუშაობ.
-აა ხოო გამახსენდა.
ნიკა მოვიდა და ზურგზე ხელი დამცხო.
-აი ეს ჩემი გოგჩოა რა როგორი შრომის მოყვარეა.
-ვაიმეე ნიკააა მეტკინააა ყველაფერი მტკივა შე ტყიურო ველურო დათვო რააა არის რაა უფ.
-კაი რა ტასო რა გ'ირს დღეს შენ.
-შენ ძმაკაც ბატონ ბექუნას კითხე დავიღალე მოყოლით მაგრამ მოკლედ გეტყვი. კაროჩე წუხელ ვერ დავიძინეთ და ვიწუწავეთ ხოდა ავეჯი ოყო სველზე სველი და იატაკზე გვეძინა და მაგიტომ მტკივა ყველაფერი გაიგე?
-კი გავიგე.
-ხოდა თუ გაიგე ხელი აღარ დამადო ისედაც ძლივს დავაბიკებ რამისაა ჩავიკეცო. ხო რაზე შემოვედი ამ საბუთებს ხელჯ მოაწერე რააა.
-ეხლავე.
მალევე წავიდნენ ბიჭები ჩვენც წამოსვლას ვაპირებდით როცა ალექსანდრემ ხელში ამიტაცა და ისე გამიყვანა შენობიდან.
-გააფრინე ? რას იფიქრებენ თანამშრომლები დამსვი ალექსანდრე დამსვიი.
-არა არ დაგსვავ და რას იფიქრებენ ისინი ყველაზე ნაკლებად მადარდებს.
-შენ გადარდებს თუ არა არ ვიცი სამაგიეროდ მე მამადარდებს!
-მაინც არ დაგსვამ.
-ასე ხომ? ხოდა გაგებუტე.
-ოო ნუ ბავშვობ დამელაპარაკე.
-ახ ესეიგი ვბავშვიბ ხო ხოდა ეხა საერთოდ არ გაგცემ ხმას.
გზაში ცდილობდა დავლაპარაკებოდი მაგრამ ამაოდ ცდილობდა მაინც ვერ გამტეხა. არა აქ გასაბრაზებელი არაფერი იყო მაგრამ როგორც ვიცი ბატონი ალექსანდრე ბოდიშს არ იხდის ხოდა ვასწავლი ბოდიშის მოხდას. მე ანასტასია არ მერქვას შუა ღამემდე ბოდიში თუ არ მოვახდევინო. მანქანიდან ისე გადავედჯ ხმა არ გავეცი. აღარც სვანუკამ მითხრა რანე დეგენერატი ეგ. სახლში ავედი მოვწესრიგდი და ხალათიანი გავედი მისაღებში და ბექას მივუსკუპტი, მივეხუტე და ტელევიზორში მინიონები ჩავურთე და ერთად ვუყურებდით ნინაც რომ შემოგ იერთდა. კარზე ზარის ხმა იყო კი გაგვიკვირდა თორმეტ საათზე ვინ უნდა ოყოსო და კარი გავაღე და შოკოლადებით სავსე კალათი დამხვდა შემოვათრიე და პატარა კონვერტი გავხსენი."მე ბოდიშს არ ვიხდი და თუ გგონია მოგიხდი ცდები, მაგრამ ამჯერად არ ცდები უბრალოდ ვერ ვიტან რომ არ მელაპარაკები ხოდა ბ...ბ.... ბოდიში და შემირიგდი." ისე გამიხარდა ისე რომ აი არ ვი ი ტირილიც კი დავიწყე მაგრამ ეს ცრემლები სიცარულისგან იყო გამოწვეული გავიხედე და ტელეზე სმსც მომივიდა
-შემირიგდი?
-კი.
-ხოო ძალიან კარგი .. ხვალე ანუ გამოგიარო? ხმას გამცემ?
-კი გამომიარე და დაგელაპარაკები და ყავას გამომიყოლებ? დილით დალევას ვერ ვასწრებ ხოლმე ისე ადრე მოდიხარ.
-კი გამოგიყოლებ.
-კარგიი წავედი ახლა ხელს მიშლი შიკოლადების ჭამაში.
- ხო ჭამე იქნებ ასე მაინც დატკბე.
!-და მწარე როდის ვიყავი?
-როდის არ იყავი რო?
-აუ არ ვიცი კაი მართლა წავედი უნდა ვჭამო შიკოლადები ხვალამდე.
-ხვალამდე.
სამივემ ერთად ვჭამეთ რამდენიც შევძელით რაც დაგვრჩა შევინახეთ ხვალისთვის. დილით ადრე ავდექი არა ბექამ ამაგდო როგორც ყოველთვის. მოვემზადე და წავედი ალექსანდრემ ყავა მომაწოდა და მანქანაში ჩავჯექი. ალექსანდრე რომ დავინახე რამის იქვე ჩავიკეცე ისე საყვარლად გამოიყურებოდა აი არ ვიცი ხშირად ვერ ვამჩნევ მის ცვლილებებს დღეს სმოკინგი არ ეცვა სპორტულად იყო გამოწყობილი უკან დიდი ჩანთა ედო გამიკვირდა ასე რომ გამოიყურებოდა სამსახურის დღეებში სულ სმოკინგი აცვია.
-ალექსანდრე რა ხდება?
-არ გეტყვი.
-რას ქვია არ მეტყვი?
-აი მაგას ქვია რომ ბათუმში მივდივართ კონფერენციაზე და ხვალ ჩამოვალთ.
-მერე მე რომ არ წამომიღია არაფერი და აეც გითქვამს ჩემთვის.
-შენ გგონია მე ვიცოდი? დღეს არ ვაპირებდი მუშაობას მაგრამ დღეს მოუნდა მაინცა და მაინც ახალ კომპანიონს შეხვედრა და აი როგორ გამოვიყურები შენც კარგად ხედავ!
-ხოო იმედია სმოკინგი მაინც გაქვს ჩანთაში.
-მაქვს მაგრამ გასაუთოებელიაა.
-არაუშავრა რომ ჩავალთ იქ გაგიუთოებ .
-მართლა რა კარგი გოგო ხარ.
-ვიცი.
მალე ჩავედით სასტუმროში დავლაგდით და ალექსანდრემ კომახალა.
-საწოლზე ვიძინებ და არ დაიწყო ეს ქალური კაფარჩხანობა.
-ოხ არც მე ვაპირებ იატაკზე ან ტახტზე საწოლში ვიძინებ და ხო კიდევ მე ეგეთი ტიპის ქალებს არ მივეკუთვნები ვითომ პატიოსნები რომ არიან !
-ძალიან ჯარგი.
მოკლედ მოგიყვებით ყველაფერი ძაან ჩვეულებრივად იყო. მეორე დღეს შუა ღამე ჩამოვედით თბილისში გზაში გამოვიძინე კიდეც და სახლში ასვლისას გაუაზრებლად ვაკოცე ალექსანდრეს და წავედი. სახლში რომ ავედი მერე მოვტვინე რაც ვქენი და სირცხვილისგან დავიწვი. ბექამ რომ დამინახა ჯერ დამცინა რა სახე გაქვსო და მერე ჩამეხუტა მომენატრეო.
-აუუ ბექააა.
-რა იყო?
-ალექსანდრეს ვაკოცე სულ შემთხვევით გაუაზრებლად მოვიქეცი.
-მერე მე რა ვქნა ტოო.
-არ ვიცი ისე გითხარი და დავწყნარდი ვინმესთვის უნდა მეთქვა თორე გავაფრენდი ხელში შენ მომხვდი და შენ გითხარი.
-უტვინოვ.
-შტერო.
ისეთი დაღლილი ვიყავი არაფერი აღარ მითქვამს ეგრევე შევედი საძინებელში და დავიძინე მაგრამ ვინ დაგაცადა ალექსანდრემ მომწერა ხვალე გამოგივლი ცხრაზე და ყავასაც გამოგიყოლები. ვაიმე რა საყვარელიააა ეს საძაგელი. კარგითქო მივწერე და დავიძინე დილით ისევდაისევ ბექამ გამაღვიძა დღეს რაღაც სამსახურისაკენ გული არ მიმიწევდა მაგრამ სახლში მარტო ყოფნაც არ მინდოდა ხოდა ავდექი და დაიწყო ბექამ ბუზღუნი.
-რაც წახვედი სახლს არავინ ალაგებს არავის სცალია ჩემი საწყალი ოთახი სულ არეულია და ყველაფერს გავს ეს ადგილი სახლის გარდა რააა
-და რა ვქნა მე ხო ხედავ რომელზე მივდივარ არ შეგიძლია ჭურჭელი დარეცხო და სარეცხმანქანაში სმ დასარეცხები შეყერაო?
-არა იმიტომ რომ მეც ვმუშაობ.
-ვაიმე შვებულებას ავიღებ და სახლს მივხედავ გპირდები .
-კარგი ჩემო ცქნაფავ.
-ეს რაღააა ახალი სახელი შემარქვი? მე ტასო უფრო მომწონს.
!-ხო მაგრამ ეს სახელიც გიხდება.
-კარგი ხო ვიცი რაც გინდა და გაჭმევ კარტოფილს.
-რა მიხვედრილი და მყავხარ ნუ აი არ ვიცი რაა.
-მიხვედრილი კი არა დილას გავიგონე სანამ დამახტი რომ დაიძახე ნეტავ ეხა ტასომ კარტოფილი მაჭამოსო.
-ჰუი გაოგე? მე კიდე მეგონა ვერ გაიგე და კიდევ ვაპირებდი დაძახებას ნინას ბალიში რომ არ ესროლა.
-ხოო კიდევ კაი გესროლა და გაჩუმდი თორე მეზობელი გამოგივატდებოდა დამაძინე რა გაყვირებსო.
კარტოფილი გავუკეთე მეც მივემზადე და ერთად გავედით სახლიდან მე და ბექა. ალექსანდრესკენ წავიდა და გამოელაპარაკა.
-ვააა შენ სულ დამეკარგე რა.
-ბექა მე კი არ დავიკარგე შენ დაიკარგე. მე და ტსდოს იმდენი საქმე გვაქვს რომ არ ვიცი.
-ხოო აბა კიი შენ არ გინახავს მე რა დღეში ვარ აი არ ვიცი იმდენი საქმე მაქვს ვეღარ ვიცლი იმ ხალხთან შესახვედრად ვისაც რომ შეუძლია მითხრას ვინ მოკლა ჩვენი მშობლები.
-ხოო ეგ ცუდია ვინც არ უნდა იყოს შეიძლება ყველგანაა და გითვალთვალებთ ამიტომ ჯობს ფრთხილად იმოქმედო რომ პოლიციას მისი დაჭერა გაუადვილო და კიდევ იცოდე რომ თავს და ტასოს გაუფრთხილდი.
-ტასოზე არ ვღელავ არც კი იციან მასზე მგონი ეს ქაბატო მგონი დიმას შვილი ჰგონიათ.
-დიმა ვინაა?
-დიმა მამიდას ქმარი იყო რომელიც გულის შეტევამ მოკლა და ორ წელში მამიდაც მოკვდა ვერ გადაიტანა უდიმობბა.
-ააა.
-კაი ბექუშ წავედით ჩვენ და ამ საღამოს შევიკრიბოთ რა და გავიხსენოთ ძველი დრო
-ვაიმე ალექსანდრე ნუთუ ამას შენნ ამბობ რახდება ასე რამ შეგცვალა?
-ბექაა ნუ უაზრობ რაა.
მე გადმო.იჩურჩულა მერე
-ყოჩაღ ცოტაც და ისე მოარჯულებ მემგონი ცოლად მოგიყვანს.
-გააჩუმე ენა ნუ ტლიკინებ უაზროდ.
-კაი ხო ბოდიში.
-არ წავიდეთ.
-ჰა ხოო წამო . ბექუ ჭკვიანად.
-ტასო მიგხვდება რამდენჯერ გითხრა მაგას ნუ მეძახი თავი პი******ი მგონიათქო.
-კაი ხო მაპატიე პაკაა.
სამსახურში საინტერესო არაფერი იყო კისერიღა მტკიოდა ამდენიხანი დახრილი მქონდა თავი და ფურცლებში ვიყავი ჩამალული ხუთი წუთი გავედი ყავა უნდა გამეკეთებინა როცა დავინახე ალექსანდრე ვიღაც გოგოსთან ერთად რომელიც ალექსანდრეს კოცნიდა გული დამეწვა დაიფერფლა განადგურდა ეს რომ დავინახე უკან გამოვბრუნდი უნდა წავსულიყავი თორემ ცუდად გავხდებოდი გაბრაზებულმა განთავისუფლებაზე განცხადება დავწერე და წავედი სახლში. ბექა უკვე სახლში იყო და ჯიჯღინებდა.
-მოხვედი? ასე მალე აიღე შვებულება?
-ხო თან ისეთი შვებულება რომ იქ აღარ დავბრუნდები სამუშაოდ.
-რა?
-სამსახურიდან წამოვედი!
-რატომ?
-იმიტომ რომ ალექსანდრეს ვიღაც გოგო ყავდა ჩამოკიდებული კისერზე და კოცნიდა მე იქ აღარ მივალ სამუშაოდ არც დამაძალო!
-კარგი ცქნაფუ მაგრამ ჯერ ერთად მაინც არ ხართ და რატო გაბრაზდი? მან ხომ არ იცის რომ გიყვარს?
-ხო არ იცის მაგრამ როგორ გავიგო მისი საქციელები ბექა ჯერ მკოცნიდ და მერე სხვასაც ისევე კოცნიდ როგორც მე ამას ვერ დავუშვებ ან მე ან ის .
-კარგი დაწყნარდი პაწკუ.
-ალექსანდრე რომ მოვიდეს უთხარი მე სახლში არ ვარ და იმიტომ წამივედი სამსახურიდან რო. ჩემი პროფესიით მინდა მუშაობა მომწყინდა ეს ფურცლები და ასე შემდეგ!
-კარგი ცქნაფუ.
ოთახში შევედი წყალი გადავივლე და საწოლში შევწექი ცხარწ ცრემლით ავტირდი არ მინდოდა ასე ყოფილიყო ყველაფერი.მის გვერდით ჩემი თავის მეტს ვერავის წარმოვიდგენდი მაგრამ დღეს წარმოვიდგენდი და სულაც არ მომეწონა ეს ნიუანსი. ნინა რომ მოვიდა მეძიმა მაგრამ მისი მოსვლა გავიგე თვალები რომ გავახილე და დამინახა რამის ინფარქტი დაემართა მეც რომ დავინახე ჩემი თავი შემეშინდა ტირილში ჩამძინებია თვალები ჩაწითლებული და დასიებული მქონდა თმები აბურდული და სახე ჩამომტიროდა. ნინას მოვუყევი ყველაფერი და ჩამეხუტა და მაწყნარწბდა მეუბნებოდა ასეთი რაღაცები ხშირად ხდებაო და უნდა უთხრა სიმართლეო და. კიდევ რაღააცეები იბოდიალა არ მომისმენია.
-ტასო ბიჭები მოვიდნენ ალექსანდრეც აქა და ცოტა მოწესრიგდი და გამოდი კარგი პაწკუ.
-კარგი.
ოთახიდან სრულიად სხვანაირი მომღიმარი ტასო გავიდა. არაფერ ვიმჩნევდი ალექსანდრემ მკითხა რატომ წავედი სამსახურიდან მეც ვუთხარი რომ ჩემი პროფესიით მინდოდა მუშაობა და თან ნამიოკი ჩავურტყი არ გეცალა. ვიღაც გოგოს გამოთქო და ხელი აღარ შეგიშალეთ ერთმანეთის მოალერსებაშითქო. მიხვდა რაზეც ვამბობდი და გარეთ გამიყვანა.
-ახლა არ მითხრა ვიეჭვიანეო.
-მე? და რატო უნდა მეეჭვიანა იმიტომ რომ მ...ნუ დაივიწყე რა
-რა რა დავივიწყო ტასო ის რომ მიყვარხარ თუ ის რომ იმ გოგომ ძალით მაკოცა?
-სულ არ გეტყობოდა ძალით რომ გკოცნიდა და რავიცი მე.
-კარგი რა ტასო მე მისთვის არ მიკოცნია და არც ვაკოცებდი!
-რატო?შენ ახლა ამბობ მაგას მაგრამ საქმე საქმეზე რპმ მიდგეს აკოცებ.
-არ ვაკოცებ არა! და იცი რატომ არ ვაკოცებ იმიტომ რომ ამ ხნის განმავლობაში გამიჩნდა ერათი ქალბატონი რომელიც ჩემს გულში შემოიჭრა და წასვლას აღარ აპირებს და ეს ქალბატონი შენ ხარ.
-არ მჯერა შენი და რა ვქნა ალექსანდრე გთხპვ დამანებე თავი უბრალოდ მინდა ხმა აღარ ამოიღო ცოტა ხანს სიმშვიდე მინდა.
მართლა აღარ ამოუღია ხმა მისაღებში გავიდა მე კიდევ ვფიქრობდი და აზრი მომი იდა ძალიან კარგი და ამ აზრს არ შევიცვლიდი რაც არ უნდა ეთქვა ბექას. ოთახიდან დაწყნარებული გავედი და განვაცხადე.
-ხევსურეთში წავალ ამინდებიც გამოვიდა დათფა თან ძაან მე კიდევ განტვირთვა მჭირდება ხოდა სულ მარტო წავალ ხევსურეთში და ეხა არ დაიწუოთ თქვენებური აზრს არ შევიცვლი მტკიცედ გადავწყვიტე!
ალექსანდრეს სახეზე შევატყვე რომ არ მოეწონა ეს აზრი მაგრამ არაფერი უთქვამს. მალე დაიშალნენ ყველანი ჩვენც დადაძინებლად წავედით ნინა ხვალ ისვენებდა რაც ძალიან იშვიათია ხოდა მაგაზიებში წასვლა დავგეგმეთ. დილით ბექამ გამაღვიძა ადექი მაჭამეო როგორც იცის ხოლმე დავაპურე და სამსახურში არ წავიდა სახლში დარჩა ზეგ მიდიხარ და ხო უნდა გყავდე მანამდე გვეძეო. ნინაც მალე ადგა ვჭამეთ და წავედით მაღაზიებში.
სახლშიბკიდევ ბექას ალექსანდრე ესტუმრა.
-ბექა ტასო სახლშია?
-არა.
-კარგია. აუ ბექა გადაარწმუნე შენი და რაა არ წავიდეს ხევსურეთში ვერ გავძლებ მის გარეშე აქ.
-გიშველი ოღონდ ნინას ვეტყვი დაგვეხმაროს ვიცი დაგვეხმარება და მაგარ იდიას მომაწვდის.
-კარგი ჯიგარი ხარ რაა.
-ალექსანდრე რა გჭირს ამ ბოლო დროს ძაან შეიცვალე და რა ხდება?
-შენი დის დამსახურებაა. ჩაიბურტყუნა და მალევე წავიდა.
ვაიმეე ისე დავიღალეთ სახლამდე ძლივს მივბობღდით. მე ისე დავიღალე დივანზე მივესვენე და ტელევიზორში კრუდსების ოჯახი ჩავირთე ბექა და ნინა კიდევ რაღაცაზე საუბრობდნენ. მოკლედ მალევე შემომიერთდნენ და ერთად გავაგრძელეთ ყურება.ცივი ყავაც დავლიეთ ახლა ნამიოკების ჩამრტყმა დაიწყეს.
-რაო ალექსანდრემ რა გითხრა იმ შემთხვევაზე გუშინ?
-ბექა შენი საქმე არაა და ალექსანდრეზე საუბარი არ მინდა!
-არის უფროსო.
-ნინა ახლა შენც თუ ალექსანდრეზე უნდა მესაუბრო ჯობს ხმა არ ამოიღო რაა.
-კაი ხო უიმეე რა უჟმური ხარ დაო ჩემო.
-ალექსანდრეს მაინც არ ვგავარ სიუჟმურეში!
-ჩვენ აგვიკრძალე საუბარი შენ კიდევ საუბრობ?
-დამელაპარაკებინა.!
-აჰა დაელაპარაკებინა თურმე!
-აუუ ნერვებს მიშლით უკვე წავედი დავიძინებ ხვალე ადრე უნდა წავიდე და ხო ჩემს დაბადების დღეზეც არ ვიქნები აქ და იცოდეთ იქაც არ დამადგეთ დავენება მინდა ყველასგან და ყველაფრისგან.
-ყველასგან ვერ დაგპირდები მაგრამ ყველაფრისგან დაისვენებ.
-რას ქვია ყველასგან ვერ დაგპირდები? მაინც არ იცით სად ვაპირებ დარჩენას და ხევსურეთი დიდია ვერ მიპოვით.
-ჩვენ ვერა მაგრამ ვიღაც კი.
-ოო ნერვებს მიშლის თქვენი ეს ლაზღანდარობა რა წავედი მე ნანებში პაკაა.
გემრიელად მოვეწყვე საწოლში და დავიძინე, მაგრამ ვინ გაცდის იქაც ალექსანდრე დამესიზმრა რომელიც ისევ იმ ბოზს კოცნიდა. გამეღვიძა და ყველას ეძინა ვერავინ გავაღვიძე ავდექი და აივანზე გავედი თავი ვეღარ შევიკავე და ტირილი დავიწყე. მთელი ღამე აივანზე ვიჯექი ისე ჩამეძინა ვერც გავიგე. სამაგიეროდ ბექას ღრიალის ხმა გავიგე და გიჟივით წამოვხტი ის კიდე თურმე მე მეძებდა.
-ბექა დაწყნარდი ბექა აქ ვარ ბიჭო რა გაღრიალებს?
-აქ ხარ ტასუნა გამისკდა გული მეკიდე უფ.
მკვიდა და ისე ჩამეხუტა გეგონება საუკუნეებია არ ვენახე და ეხა ეს უჩემოდ ათი დღე გაძლებდა? არ ვიცი.მე ვემზადებოდი ბიჭები რომ მოვიდნენ დიდი სვანიც აქ იყო მაგრამ ყურადღება არ მინიქცევია. ოთახში შევედი ჩემოდნები ჩავალაგე და უკვე წასვლას ვაპირებდი ბექამ ალექსანდრე რომ შემოიყვანა ოთახში.
-რა გინდათ ?
-შეურიგდი თორე ისეთ რაღაცას გავაკეთებ რაც არასდროს გამიკეთებია.
-არა არ შევურიგდები.
-ასე ხომ.
-ასე.
გავჯიუტდი მართლაც გააკეთა ისეთი რაღაც რაც ცხოვრებაში არ გაუკეთებია ნუ პრონციპში არც არავის გაუკეთებია მსგავსი რამ....


ბოდიშით დაგვიანებისთვის უბრალოდ ეს ეს თავი წამეშალა და ხელახლა დაწერა მომიწია იმედია მოგეწონებათ.. მიყვარხართ ^_^ ^_^ ^_^