Dream! (5თავი)
_ აუუ გიგა მომენატრა ძაან _ხო მეც ძალიან მომენატრა, ნუ ვერ ვიტყვი რომ შენსავით მაგრამ მაინც . მარიც ძალიან მომენატრა. _ ხო მეც . _ უმმ კაია ხო სოფელი? _ხოო მაგრამ სვანეთის ჰაერს ვერ შეედრება _გეთანხმები . ისე ბოლოს ორი წლის ასაკში იყავი და როგორ? _ კაი რა . იმდენად დიდი შთაბეჭდილება დატოვა ჩემზე რომ ახლაც მახსოვს ის სურნელი და საერთოდ იქაურობა. _ ხო .მესმის _ კაია შენ მაინც რომ მიგებ მე იქ შევხვდი პირველად თორნიკეს და უბრალოდ... უბრალოდ არ შემიძლია. ძალა არ მყოფნის _ ვიცი შენი სურვილი .საერთოდ ყველაფერი მესმის შენი და თუ გინდა სიტყვებით ნუ გადმომცემ უბრალოდ მესმის. _ხო კარგი . მოდი დავივიწყოთ . ამ დროს ალექსანდრე მიუახლოვდა მათ და ძალიან შეშფოთებული სახით ელაპარაკებოდა . _ისა გოგოებო წამოდით დედაშენმა საჭმელი გააკეთა ანა _აა კაი წავედით მიდიოდნენ და შეუჩერებლად ლაპარაკობდნენ უცებ ანამ უკან მიიხეა და დაინახა რომ ალექსანდრე ისევ ისე იდგა იქ გაშტერებული _ეე ალექს არ მოდიხარ? _მოვდივარ ანნ ეხლავე _ კაი წავიდნენ და ელინამ ლაპარაკი განაგრძო და თან კისკისებდა _ ალეექს , აან . ხოო ალექს , მეეც ანნ _გოგო მოკლავ შენ .! _ კარგი რაა აბა რა არის ეს , ჰაჰ _ აუ ელინაა კაი რა უბრალოდ სახელს მოკლედ ვეძახი _ ხოოო კაი . აღარ ვიცინი. იმედია აღარ მინდა იმის შეხსენება რომ შენი ხმოდ მესმი _ კაი იყოს მასე. საღამოს ანა და ელინა ჰამაკში იჯდნენ ბიჭები კი იქვე მაგიდასტან იჯდნენ და საუბრობდნენ ალექსანდრე წამოდგა და ელინას უთხრა _ ელი წამო ცოტახანს თუ შეგიძლია შენთან საქმე მაქ _ აქ ვერ ეტყვი ? თუ რაშია საქმე(ანა) _შენ ჩუუ რა . _იდიოტი ხარ და მეტი არაფერი ანა გაბრაზებული წამოხტა და თავის ოთახში ავიდა ხოლო ელინა წამოდგა და ალექსანდრესთან მივიდა . ალექსანდრემ ხელი გადახვია და გიოს თვალებს რომ შეხედა გაეცინა _რაიყო ბიჭო ჩემი რძ... კიდევ უყურებდა გიოს უფრო გაფართოვებულ თვალებს რომლებიც გადმოვარდნას იყო და შეცვალა თავისი ნათქვამი _ ჩემი დააა და არ მაცალო საუბარი წავიდნენ და ელინა ელოდებოდა ალექსანდრე როდის მოუბავდა სიტყვებს თავს . _ჰა იტყვი ეხლა თუ ? _ხოო ისა . ეხლავე მოკლედ.... იდგა და მარჯვენა ხელით თავის მარჩხენა მხარებ იფხანდა ნელა და თან ნერვიულობდა . (პატარაობიდან ასე შვებოდა ნერვიულობისდროს) _ მე მაინტერესებს გიგა შენი ვინაა გაოცებული სახით უყურებდა ელინა და ალექსანდრემაც არ დააყოვნა პასუხი _შენ? _ ოო ბაღში რომ ვიყავი გავიგე თქვენი საუბარი . ჰა მეტყვი ეხლა ვინაა შენი გიგა? _ ამ. რა შრიდან უვლი? ან ჩემი თუ ანასი? _აუუ. ხოო , კი არა და მაგას რა ზრი აქ? ნუ ხოო, აუ რატო მთანჯავ შენ ხო იცი რაა ელინა ძალიან ბევრს იცინოდა გაუჩერებლად _ელინა! _ელინათქო _ გოგო ნუ დამცინი _ კაი ეხლა გეყო ცუდად არ გამიხდე მომკლავს გიო! _კაი კაი ჰოო ეხლა სერიოზულად . იცი იცი სამწუხაროდ... არ ვიცი როგორ დავიწყო რა. _ ამოღერღე გოგო მოვკვდი კაცი _გიგა ანას შეყვარებულია . სამწუხაროდ _ ამმ ... მე. ისა, სამწუხაროდ ..კი არა და ბოდიში . ნუ კაი წავედი . კარგად ელინა გაოცებას ვერ მალავდა რადგან ძალიან შეეცოდა ცხოვრებაში პირველად გადმოუვარდა თვალიდან ცრემლი გოგოს გამო, ცხოვრებაში პირველად აჭერდა კბილებს ერთმანეთს სიმწრის გამო , ცხოვრებაში პირველად მოუნდა ასე მაზოხისტურად ვინმეს მოკვლა . _ ალქსანდრე, _ რაიყოო? არაფერია . წავალ მე . _ არა მომისმინე არ ვიცოდი ასე თუ გეწყინებოდა მე უბრალოდ გავიხუმრე გიგა ანასთვის იგივეა რაც გიო ნიკა და ლუკა რასაც შენზე ვერ ვიტყვი _ რაა? გამეხუმრე?? _ბოდიშიი. არ მეგონა ასე თუ განიცდიდი . მაპატიე გთხოვ თვალები აეცრემლა _კაი ელი რა გიო მომკლავს რომ იტირო არაფერია მმომიყევი ანაზე მის ოცნებებზე _ ანას ძალიან უნდა სვალეთში წასვლა პატარაობის ოცნებაა მაგრამ ვერ ედავს ძალა სჭირდება რომელიც მის გვერდით იქნება, და შიშს გაუქრობს . საოცარი გოგოა უყვარს მთ მაგრამ ასევე სასწაულად ზღვაც ძნელია მისი აზრი გაიგო მაგრამ თუ გიყვარს ალბად გაიგებ . ჩემიაზრით შენ შეძლებ. ხოო შეძლებ იქნები მის გვერდით და გაუგებ . _მადლობ იმედია ეს ჩვენში დარჩება _ ხო აბა , წავიდნენ და ცოტახანში ალექსანდრემ ეშმაკური ღიმილით განუცხადა მეგობრებს რომ, საქმეები ქონდა და ხვალ უნდა წასულიყო. ყველასგან დაღვრემილი სახეები მიიღო საპასუხოდ და ცოტახანში ყველა დასაძინებლად წავიდა ალექსანდრე ვერ იძინებდა და ნიკუშას მაისურით ჰამაკში ჩაჯდა უყურებდა ანას ოთახიდან გამოსულ სინათლეს და ანას ჩრდილს და საერთოდ ვერაფერზე ფიქრობდა ცოტახანში შუქი ჩაქრა და განაგრძო ფიქრი სანამ ზურგზე მოხვეული ხელები და თავზე ნიკაპის დადება არ იგრძო _ანა? რა ხდეება? _უი ალექს შენ ხარ? ნიკუშა მეგონე სანამ ამ სიტყვებს ეტყოდა დენდარტყმულივით გამოვარდა უკან _ აქ რა გინდა ან რატომ არ გძინეავს? _ არ მეძინება და მაგიტომ , _მოდი აქ ჩამოჯექი ორივე ასე ჩუმად იყვნენ . არცერთი ხმას არ იღებდა, ცოტახანში ანას ჩაეძინა და თავი მხარზე დაადო, ალქსმა დახედა, შუბლზე ტუჩები მიაწება და ხელში აყვანილი წაიყვანა თავის ოთახში, დააწვინა და თვითონაც თავისი ოთახისკენ გაემართა. დილით დაბრუნდა ისევ ქალაქში დარუნდა და გეგმების დაწყობას შეუდგა , ანას გასაკვირვად მეორე დილით სახლში დაბრუნდა ანა გააღვიძა და უთხრა რომ , ბიჭები და ელინა სხვაგან არიან და მის წასაყვანად გამოგზავნეს. ამიტომ ანაც უყოყმანოდ წამოდგა და მანქანამდე მივიდა ნახევრად მძინარე . მიდიოდნენ და გზა თითქოსდა უსაუსრულოდ გაიწელა . ანასაც ჩაეძინა და რცა გაიღვიძა ალექსანდრეს კითხვები მიაყარა . _ალექსანდრე სად ვართ? ან სად მივდივართ? _მივალთ და ნახავ _ მე რატომ არაფერი მითხრეს? _არ ვიცი ლბად საჭიროდ არ ჩათვალეს . _აა კაი ცოტახნის შემდეგ ანა საოცრად გაფითრდა, იგრძნო ის სურნელი, ის ადგილი ,იცნო სადაც თორნიკესთან ერთად იყო, სადაც პირველად ნახა და სადაც დამეგობრდნენ ასე ძლიერ, მათ სვანეთი აერთიანებდათ ადგილი სადაც ერთმანეთი გაიცნეს და ერთმანეთს დაძმობა შეჰფიცეს. ტკივილი ისევ და ისევ ტკივილი უსასრულო ცრემლები . ჰაერი რომელიც ახრჩობდა . ანა მოიკუნტა და ცრემლებს ვერ მალავდა, აკანკალებდა . ალექსმა ეს ყველაფერი სარკიდან დაინახა , გააჩერა მანქანა და მისკენ გაიქცა. _ ანა დამშვიდდი გთხოოვ. ჩემო გოგო შენ ამას შეძლებ არაფერია რთული მისმინე კარგი? ანა ჩაეხუტა, იმდენად ძლიერად რომ სხვა მის ადგილზე დაიმტვრეოდა. ანა წინა სავარძელზე გადმოვიდ და იქ იჯდა ცალი ხელით ჩახუტებული ყავდა ხოლო მეორე ხელით ალექსანდრე საჭეს მართავდა. ადგილამდე რომ მივიდნენ, ბინაში შევიდნენ და ანა გაოცებული დარჩა. ბინა ძალიან დიდი იყო, უკანა მხარეს ტყე ქონდა, და მეორე სართულის რამდენიმე ოთახი შუშის იყო .ძალიან მოსწონდა ასეთი ბინები . _ ეს სახლი ვისია? _ჩემი _აუ ძალიან ლამაზია _ ხოო ანა მინდა დაგელაპარაკო _ხოო გისმენ _ანა იცი მე . მე შენ მ.... _ აუუუ რამაგარი ბუნებაა .Gთხოოვ გავისეირნოთ რაა _ ანა გელაპარაკებოდი მგონი ხო? _აა ხოო მაგრამ წამო თან გავისეირნოთ და იქ მითხარი _კაი წავიდნენ და ანა გაოცებული იყურებოდა აქეთიქით _ ანა მე გეუბნებოდი რომ მიყ... _რამე მითარი? არ გისმენდი _ჯანდაბა _რა? _არა არაფერი ისეთი. სახლში დაბრუნდნენ მეორედღეს ისევ ცადა ამ ყველაფრის თქმა მაგრამ _ანა ისი მე ძალიან მინდა გითხრა რაღაც მნიშვნელოვანი _ხოო გისენ _მე ძალიან მ.. და ახლა მობილურმა დარეკა საშინლად გაბრაზდა აღარ იცოდა რა ექნა _ხო ბოდიში დედა მირეკავდა შეგიძლია თავიდან მითხრა რას მეუბნებოდი? . _ერთწმს მაცადე და გეტყვი _ რასაკეთებ? _არაფერს ! მობილური გამოართვა და გათიშა . შემდეგ კარები ჩაკეტა სკამზე დასვა ხელის ერთი მორაობით და პირზე ხელი ააფარა . _ახლა მოკეტავ და არაფერს იტყვი და კიდევ ყურადღებით მომისმენ თუ არა და ერთიკვირა ვეღარ წახვალ აქედან _ანა მე შენ მიყვარხარ , არ შემილია უშენოდ არ ვარ რომანტიკოსი ამიტომ გეუბნები ასე უბრალოდ იცი მე მართლა ძალია მიყვარხარ _ მე მე .... გნახავ ცოტახანში უბრალოდ დაფიქრება მჭირდება .. და სწრაფი ნაბიჯებით თავისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ წავიდა . |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
