დავინახე ლამაზად შეფუთული ყუთი,ავიღე ხელში მაგრამ გახსნას არ ვჩქარობდი. როდესაც სახლში შევედი ყუთი სამზარეულოს მაგიდაზე დავდე. წყალს გადავივლებ და მერე გავხსნი ჩავილაპარაკე ჩავილაპარაკე ჩემთვის ..
-ვისგან უნდა იყოს? ფიქრობი ჩემთვის .ცოტა არ იყოს მიკვირდა, მე ხომ ასეთ რაგაცას ნაჩვევი არ ვიყავი. სააბაზანოდან მალე გამოვედი. პორსახოცი შემოვიხვიე შიშველ სხეულზე და წინ მკერდთან შევიკარი. სველი თმა მისველებდა მხრებს,და ეს მსიამოვნებდა კიდეც ..ავიგე ყუთი და გავხსენი თვალებს არ ვუჯერებდი შიგ ერთი ცალი წითელი ვარდი იდო პატარა ბარათთან ერთად, წარწერით "შენი სურნელი აქვს" ლევა ..
სახეზე ღიმილმა გადამირბინა.
რა საყვაარელია,რა საყვარელიაა ვუმეორებდი ხმამაღლა. ვარდი წყალში ჩავდე და ოთახისკენ წავედი .
ლიკას დავურეკე.
-ლიკუ წამო სადმე გავიდეთ?
-კაი გამომიარე და გავიაროთ სადმე დავსხდეთ
-კაი 15 წუთში გამოგივლი .ხო მართლა რუსკასაც დაურეკე
-ველაპარაკე წეგან და ვერ გამოვა სრუმრები ყავს
-კაი.
ჩავიცვი შავი მაღალ წელიანი შავი ჯინსი,შავი დახურული ზედა რომელიც მკერდს გამოკვეთდა.თმა მაღლა ავიწიე.ქურთუკი მოვისხი და გავედი. მალე ლიკას სახლთან ვიყავი მესიჯი გავუგზავნე.
-ჩამოდი გელოდები
-მოვდივარ
არ დააყოვნი ლიკას პასუხმა და 5 წუთში ჩემს წინ გაჩნდა.
-სადმე კაფეში დავსხდეთ
-იცი მარია რაგაც უნდა გითხრა იმედია არ გამიბრაზდები
-აბა რა ხდება?
-იცი თენგოს დავპირდი გნახავ თქო შენც უარი ვეღარ გითხარი და ხომ არ გეწყინება რომ შემოგვიერთდეს?
-კაი გოგო რა პრობლემაა..
ცოტა ხანში თენგომ გაგვიჩერა მანქანა ჩავხსხედი
-აბა როგორ ხართ?
მომესმა ნაცნობი ხმა.ისაა გავუფიქრე და კიდეც მოტრიალდა ჩვენსკენ ლევანი .. გაოცებისგან პირს ვერ ვკუმავდი.
-არ მელოდი?
შემატყო გაოცება ლევანმა.
-უი ხო სულ დამავიწყდა რომ ლევანიც მოდიოდა (ლიკა)
-გოგო ეგ როგორ დამიმალე..
ვუჩმიტე ლიკას მაგრად.
მანქანას დიდხანს არ უვლია არც ის მიკითხავს სად მივდიოდით გულ აჩქარებული ვიყურებოდი ფანჯრიდან და თან ლევანის მზერა მწვავდა. ცოტა ხანში ერთ ლამაზ კერძო სახლთან გავჩერდით.. რა სილამაზეა ჩავილაპარაკე გაოცებულმა ..
ეს ლევანის სახლია თქვა ტენგომ
-კი მაგრამ აქ რა გვინდა?(მე)
-სიურპრიზი მაკვს ლიკასთვის (თენგო)
-ჩემთვის?(ლიკა)
იძახდა და პატარა ბავშვივით ხტუნავდა.
ლიკა და თენგო შევიდნენ .. უკან ჩამოვრჩით ჩვენ ლევანმა წელზე შემომხვია ხელი,დენ დარტყმულივით შევხტი მაგრამ არ მიუვარია მისი საქციელი. პირიქით ძალიან მსიამოვნებდა.შევედით სახლში და უცნაური გრძნობა დამეუფლა.ერთი მხრივ მყუდრო სახლი იყო მაგრამ მეორე მხრივ სიმარტოვის სიცარიელის ელფრი დაკრავდა.გავიარეთ დერეფანი და დიდ ბუხრის ოთახში შევედითგსადავ სუფრა იყო გაშლილი . თვალები გაოცებისგან შუბლზე ამივიდა
-ე აქ რა ხდება?
გაოცებისგან დაიძახა ლიკამ.
-ეს შენთვისაა პატარა : უთხრა თენგომ წელზე შემოხვია ხელებიდა მაგრად მიიხუტა.ლიკა სიხარულისგან პირს ვერ კუმავდა.წამოდით დავსხდეთ დქვა ლევანმა და სკამი გამომიწია.
-გმადლობ . კბილებში გამოვცერი. ყველა სუფრასთან ვისხედით.ლიკას სიყვარული აუხსნა თენგომ და ოფიციალური წყვილი გახდნენ. ძალიან მიხაროდა ლიკას ბედნიერება.თვალებში ცრემლები ჩამიდგა ასეთ ბედნიერს რომ ვხედავდი.ცოტა ხანს აივანნზე გავედი ჰაერი აღარ მყოფნიდა. გარეთ არემარეს აყრუებდა მათი მხიარულება.
- აქ რას აკეთებ მიჩურჩულა ლევანმა
-მგონი შენ ჩემი შეშინება ჩვევად გექცა გამიმკაცრდა ხმა.
- მაპატიე გთხოვ,მსგავსი რამ არც მიფიქრია
მითხრა და ძალიან ახლოს მოვიდა მოაჯირს ვიმეყუდე.ასე უხმოდ კიყურებდა თვალებში და ხან ტუჩებზე .. სიახლოვის ალი მწვავა ..ჩემსკენ დაიხარა სახე ყურთან მომადო უნებურად ხელებიც მოაჯირს მოვკიდე თორემ წავიქცეოდი ხმას ვერ ვიღებდი. რა სასიამოვნო სურნელი აქვს ვფიქრობდი ჩემთვის და კინდოდა ეს წუთი საუკუნოდ გაგრძელებულიყო .
-მიყვარხარ, კითხრა და ხარბად შეისუნთქა ჩემი სურნელი.
- მომწონხარ ლევან და შენმა საჩუქარმა ძალიან სასიამოვნო შეგრძნება დაკიტოვა. მაგრამ მეშინია მომავლის მეშინია ამ გრძნობამ ორივეს გული არ გვატკინოს.
-გთხოვ გაჩუმდი.უბრალოდ დავტკბეთ ამ წუთებით. ხელი მომხვია და ჩამეხუტა. - უსაყვარლესი ხარ ჩურჩულებდა ყურთან თითქოს უნდოდა ეს სიტყვები მხოლოდ ჩვენ ორს შორის დარჩენილიყო და სხვას არავის გაეგო .. ლიკა ჩვენი წასვლის დროა ჩემს ხმაში მუდარა იგრძნობოდა. მალე დავიშალეთ . როდესაც სახლში შევედი დედა მოსული დამხვდა.
-რა ხდება სად იყავი?
-ლიკასთამ დე ვუთხატი და მაგრად ჩავეხუტე. დედიკო ძალიან კიყვარხარ და კინდა სულ ბედნიერსს გხედავდე. ერთიანად იბეთქა ჩემში გრძნობებმა და ცრემლები წამომივიდა.
-ბედნიერი ვარ შენ რომ მყავხარ მარიანა.
სიხარულით მითხრა და მაგრად ჩამეხუტა. ..
***
რატომ ვგრძნობ თავს ასე უცნაურად როდესაც ლევანს ვხედავ?
-მომწონს? იქნებ სულაც მიყვარს?
ამ ფიქრებში გართულს ჩამეძინა..
შაბათი იყო არსად არ მეჩქარებოდა მიტომ გაღვიძებას არ ვჩქარობდი.
12:00 საათი იყო როდესაც მობილურის ზარმა გამაღვიძა
-გისმენთ
-ამ დრომდე გძინავს? გაისმა ნაცნობი ხმა
-კი...მე ..ისა..არა დამება ენა
ჩემს სიტყვებზე ორივეს გაგვეცინა .
-კარგი პატარავ მერე დაგირეკავ მითხრა და გამითიშა სიტყვის თქმაც არ მაცადა.. არადა სულაც არ მინდოდა გაეთიშა. ბალიში ჩავრგე თავი და მეგიმებოდა ასე ბედნიერად რომ დაიწყო დილა.