-ნიკა გამიშვი, გააღე კარი
-არა!
-იდიოტო
-დამშვიდდი პატარავ!
-არ ვარ შენი პატარა
-ჯობია სახლში დარეკო და გააფრთხილო რომ სახლში არ მიხვალ.
-გაგიჟდი?! ხომ გითხარი გამოცდებისთვის ვემზადებითქო?
-დამშვიდდი ჩემო პატარა ფსიქოლოგო! ვიცი რომ გამოგივა(იღიმის)
საშინლად ვნერვიულობდი...ვუყურებდი და თავს უცნაურად ვგრძნობდი...არვიცოდი რა მემართებოდა... საშინლად მაბნევდა...ღმერთო ჩემო! რამემართება?! ამ კითხვას არაერთხელ ვუმეორებდი ჩემს თავს...ნუთუ შემიყვარდა...არა არარსებობს!! მეშინოდა...სიყვარულის მეშინოდა. ის ხომ ცნობილი იყოდა ყველას უყვარდა. ჩემგან რომ წასულიყო მერე? ისევ იმედი გამმიცრუვდებოდა..ოჰჰ რაკარგი გრძობაა სიყვარული...როგორ მომნატრებია ამის შეგრძნება...
ვნერვიულობდი...არვიცოდი რასვაკეთებდი..გაუცნობიერებლად ცრემლები მომდიოდა და ანერვიულებულმა თავი ხელებში ჩავრგე..
-ნუნერვიულობ გთხოვ(ხელი ხელზე დამადო და გამიღიმა)
და დასამშვიდებლად
Chopin”Spring Walts” ჩამირთო. ვაღიარებ გამიხარდა, რადგან ამ მუსიკას მხოლოდ მაშინ ვუსმენ როცა პრობლემებს გავურბივარ და როცა ვიძინებ.. ახლა რა მინდოდა?! ალბად ორივე ერთად..!
ჩამეძინა.... თვალი რომ გავახილე უცნაურ ადგილას ვიყავი. ჯერ გონს ვერ მოვდიოდი.. აღდგენა გამიჭირდა იმ ყველაფრის რაც მოხდა... დედაჩემს მესიჯი გავუგზავნე და ვუთხარი რომ გამოცდების გამო ემასთან ვრჩებოდი რათა დავხმარებოდი.(განა გაუჭირდებოდა იმის გაგება რაც ხდებოდა?! არა მაგრამ ასახსნელი ბევრი იყო ამიტომ მოვატყუე თან ემაც გავაფრთხილე რაც უნდა ეთქვა.)
-ნიკა...სიჩუმე იყო.ნიკაა.
-აქავარ! მითხრა და ოთახში წვენით ხელში შემოვიდა.
-სადვარ?
-მოგწონს არა? ძმაკაცებისაა. აქ ხშირად ვართ ხოლმე
ეს ადგილი საშინლად მომეწონა. ორსართულიანი ნორმალურად მოწყობილი ადგილი. ბუხრით და პატარა საძინებლებით ისეთია ყველა გოგო რომ ოცნებობს საყვარელ ადამიანთან ერთად დროის გატარებაზე. .. მაგრამ მან ხომ არიცოდა რომ მისმიმართ სიყვარულის გრძნობა მიჩნდებოდა....იქნებ არციყო საჭირო ამის გაგება მისთვის...
საშინლად დაღლილი ვიყავი თან უკვე ბნელოდა... ვიფიქრე რომ კიდევ უნდა დამეძინა. ოთახში დავბრუნდი და დავწექი. ძილბურანში ვიყავი გახვეული როცა ვიღაცა(თუმცა ვინ იქნებოდა ნიკას გარდა) უკნიდან ჩამეხუტა და ხელები წელზე შემომხვია. იგრძნო რომ შემეშინდა და ყურთან ჩამჩურჩულა“ჩუუ! მევარ“ ჩამეხუტა და ასე ორივეს ჩაგვეძინა..
მეორე დილით ვიღვიძებ ისევ მის გვედით ახლა უკვე ვეუბნები..
-გთხოვ წამიყვანე აქედან!
-შენი თვალები სხვას ამბობს მარ!
დაღონებული ავდექი და ქვემოთ ჩავედი... ახლა ყველაზე მეტად ჩემს თავი გარკვევა მინდოდა რახდებოდა და რას ვაკეთებდი იმდღეს ვიჩხუბეთ...ჰოო ვიჩხუბეთ მაგრამ კიდევ კარგი რომ ჩემი დაჯინებული მოთხოვნით უკან არ წამიყვანა...
-შემეშვი რაა რაგინდა წადი დამანებე თავი -მე
-არაა! ნუაყვები ბრაზსს!შენი გული სხვას ამბობს-ნიკა
-არმაინტერესებს შენ რაც ფიქრობ!-მე
-მარიამ დაწყნარდი! -ნიკა
-გეყოფა, შენ დაწყნარდი, ერთი თავში ავარდნილი მოდელი ხარ... -მე
და ამსიტყვების მერე ვიგრძენი რომ მის გულში რაღაც ჩაწყდა...
-მარიამ.! თქვა ჩამწყდარი ხმით..შენთვის ოდესმე მიგრძნობინებია ის რომ მე მოდელივარ? უამრავი გოგო რომ დამსდევს და ნახევარ საქართველოს რომ ვუყვარვარ? ან ისრომ თავში მაქ ავარდნილი? იცი რატომ შემიყვარდი ? არიცი! იმიტომ რომ სხვანაირიხარ!იცი გიორგიმ რა მელაპარაკა შენზე? იცი შენი თავი როგორ დამიხატა? გოგო რომელიც ყურადღებას არაქცევს ჩაცმას, არამცირებს არავის,ყოველთვის თავდაჭერილია და არასდროს გამოუხატავს ქედმაღლობა, და არდასდევს ბიჭებს და არეტენება არავის..არდავიჯერე!დიახ ეს ყველაფერი არდავიჯერე! არმჯეროდა..შენც ხომ იცოდი მე ვინვიყავი? დიახ იცოდი მაგრამ იმდჭეს ემას დაბადების დღეზე ეს არ შეიმჩნიე.. დიახ მაშინ დავრწმუნდი გიორგის სიმართლეშიც.. აი ამიტომ ხარ დღს აქ ასეთირომხარ...
მე თვალებზე ცრემლი მომადგა და მივხვდი რომ ვიუხეშე...
მოსაღამოვდა ისე რომ ერთმანეთისთვის ხმაც არ გაგვიცია... კარზე კაკუნია... გავაღე და სახე გამინათდა. ემ გიო შემოდით...
-რაიყო მანჩო რახმაგაქვს?!იჩხუბეთ?! შემეკითხა ემბსი
-კი სამწუხაროდ.
-თქვენ ხოარ გაჟრიალებთ?-ერთვება გიორგი. რაგაჩხუბებთ ?
-ჩემი ბრალიიყო-მე
-ხდებახოლმე-ნიკა
-კაი მოეშვით... ნიკ გამო გარეთ კოცონი დავანთოთ და ხორცი შევწვათ დღეს რომანტიკული ღამე გველის წინ...ჩაიცინა და გარეთ გაიყვანა ნიკა.
დავრჩით მე და ემბსი...
-ემმ რახდება შენს და გიოს შორის?
-ესე გვეტყობა?
-ნუთუუუუ?
-კაი ნუკივი...ჰოოეგრეეაა
-აუ არარსებობსს.. საღოოლ თქვენ მაგარი გამისწორეთ თქვენი ამბავი...
-შენ რაგჭირს?
-აუ არვიცი რავთქვა. ემმ მეშინიაა. ესგრძნობა დიდიხანია არ განმიცდია. მიტოვების მეშინია.
-აუ რეებს ბოდავვ გოგო უყვარხარ ვერ ატყობ? იცი რომ მაგას გოგო არყვარებია .და იცირატო? იმიტომ რომ ყველა ისე ყურადღებას აქცევდა ყველა იცნობდა მას კი ეს აღიზიანებდა.შენში ის ნახა რაც ვერავისში.
მისმა ამ სიტყვებმა გამომაფხიზლა. ამდროს გიორგიმ დაგვიძახა დარეთ გამოდითო. კოცონიტ ირგვლივ ორი დიდი პუფი იდო წინ კი გაშლილი სუფრა.ასე იყო მეორეც... ემა და გიო ერთად დასხდნენ. მე და ნიკა ერთად.
თეთრი ღამე..კოცონი.. ვარცკვლავებით მოჭედილი ცა...გვერდით საყვარელი ადამიანი...
-მარიამ! დრო გავა და მომავალში შეგიყვარდები.
-„მომავალში“ვკითხე ირონიულად... იდიოტო ეს ახლანდელი დროა და მეშნ მიყვარხარ ახლანდელ „მომავალში“
ამის გაგებაზე სიხარულით ახტა და იმდენ ხანს მატრიალა ხელში რომ ორივენი ძირს დავვარდით და ამაზედიდხანს გვეცინებოდა
Happy End