სირენების ხმა ყველას შორიდან ჩაესმოდა, ჯერ კიდევ დაბნეულები სიტუაციის გადახარშვას ცდილობდნენ და გონწასულ ნიკას არ სცილდებოდნენ.
გამთენიისას დამთავრდა ოპერაცია და ექიმები იმედს არ იძლეოდნენ, ყველას ისე უყვარდა ეს ერთი შეხედვით ცანცარა ბიჭი, რომ მის გარეშე უკვე არც ერთს არ წარმოედგინა ცხოვრება.
რაც შეეხება სანდროს ბიძას ის ახლა ციხის საავადმყოფოშია და კიდევ დიდხანს ვერ გამოვა იმ ადგილიდან.
დაღლილი ლილე თავჩახრილი ტიროდა და უფალს თავისი მხსნელის გადარჩენას ემუდარებოდა, რომ არა ნიკა ახლა არც ის და არც თავისი პატარა ანგრლოზი ცოცხალი აღარ იქნებოდა.
დერეფანში მომავალი ექიმი როგირც კი დალანდეს მაშინვე ყველა მიცვივდა და იმედიანი მზერით მიაშტერდა.
-ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ ტყვიამ გული დააზიანა სისხლიც ბევრი დაკარგა და ფაქტიურად მკვდარი იყო როცა აქ მოიყვანეთ.
ვიცი გიჭირთ მაგრამ ბიჭი აპარატიდან უნდა გავთიშოთ.
არავის უცდია ცრემლების შეკავება. განრისხებული ტატო ხელებს კედელს ურტყამდა და ღრიალებდა ვერაფერმა დაამშვუდა სანამ ლინდა არ მოეხვია და დამშვიდება არ სთხოვა.
-არ დამტოვო
-არასდროს
-მიყვარხარ
-მეც სიცოცხლეზე მეტად.
და ერთმანეთზე ჩახუტებული ჩაიკეცნენ კედელთან.
თორნიკეს ეს ბიჭი ისე შეუყვარდა რომ თავის ვაჯად შერაცხა ახლა კი ზუსტად ისე გლოვობდა როგოორც შვილმკვდარი მამა გლოვობს საყვარელ ვაჟს.
-სანდრო და ლილე?
ეს საოცრება იყო თქვენ, რიმ მათი მდგომარეობა დაგენახათ მერწმუნეთ ცრემლებს ვერ შეიკავებდით.
არც ერთი იღებდა ხმას უბრალო ერთმანეთზე ჩახუტებულები ჩუმად ტიროდნენ და არ ინძრეოდნენ.
ისევ გამოვიდა მათთან ექიმი და ის თქვა რაც ახლა ნამდვილად ყველას გაანადგურებდა.
-ამ საბუთს ხელი მოაწერეთ და წამობრძანდით, ბიჭი სუნთქვის ააპარატიდან.უნდა გავთიშოთ.
ვერც ერთი აღიქვამდა რას აკეთებდნენ უბრალოდ უყურებდნენ ფერდაკარგულ ბავშვური გამომეტყველების მქონე ყმაწვილს და ხვდებოდნენ, რომ ძველებურად არაფერი იქნებოდა.

აპარატი გათიშეა და ყველამ დატოვა პალატა,......................უეცრად უკნიდან ექთანის ყვირილი გაიგეს რომელიც ექმის ეუბნებოდა გული თავისით ამუშავდაო და თითქოს ისევ გამოიდარა.
რა იყო ამის მერეე ნიკას გამოფხიზლებას ერთი კვირა ელოდებოდნენ შემდეგ იყო სიცილნარევი ტირილი ისევ აცანცარებული ნიკა და მის მიერ დატანჯული ექთანი სახელად ლონდა გოგოს იქამდე აარ მოეშვა სანამ აცრემლებული არ დაატოვებია პალატა.
გამოწერის თანავე დაადგა ბინაში და უკითხავად წაართვა პირველი კოცნა მერე იყო ქირწილი ბედნიერი დღეები და თითქის დამთბარი სიტუაცუა.
ამასობაში ლილე მეცხრე თვეში იყო და უკვე შეგურბული ახალ სახლსა და ოჯახს.
როგორც ყოველთვის ტორტს მიირთმევდა როცა მთელი ძალით შემოუტია ტკივილმა და კივილიც არ დააყოვნა, მთელი ძალით გარბიდა სანდრო, საავადმყიფოს პალატაში და თან თავის პრინცესას ამხნევებდა, მიუხედავა იმისა რომ ლილე წინაამღდეგი იყო ის მაინც დაესწრო მშობიარობას და თავისი ვაჟკაციც პირველად მან დაიჭირა ხელში.
ორივე. თვლიდა, რომ მხოლოდ ამისთვის ღირდა ის რაც გაიარეს და გადალახეს, ორივემ სუფთა ფურცლიდან დაიწყო ცხოვრება და ორივე სუფთა სარკეში უყურებდა ახლა უკვე კარგად ნაცნობ ბედნიერ სახეებს.
პატარას ბაბუას საპატივცემულოდ თორნიკე დააარქვეს და გახარებული უფროსი საღლიანი პატარა ბავშვივით ცანცარებდა, ამას მოჰყვა სასწაული ძალიან კარგად დაინახა შვილიშვილის თვალები რომელიც უზომოდ წააგავდა თავისი საყვარელი ცოლის თვალებს და სიხარულისგან ცრემლებს ვერ იკავებდა.
პატარა ქალდანის დაბადება შესაფერისად აღნიშნეს და დაღლილლები განაწილდნენ სახლებში.
ლილეს და სანდროს სხვადასხვა ოთახში ეძინათ, მაგრამ სანდროს ძალიან უნდოდა თავის პატარა ვაჟკაცთან დაძინება და ლილესთანაც რათქმაუნდა, სურვილს ვერ გაუძლო და მათ ოთახში გავიდა, უზომიდ ბედნიერად იგრძნო თავი როცა დაინახა როგორ აჭმევდა ლილე საჭმელს პატარას, ახლა ეგონა რომ ძალიან გაბრაზდებოდა მის დანახვისას მაგრამ ლილემ წარმოუდგენელი გააკეთა, პატარა თავის საწოლში გადააწვინა, და ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა ქალდანს მერე იყო ვნება სიყვარული ბედნიერება და უკვე ერთ ლოგინში ერთ ოთახში ერთმანეთზე ჩახუტებული ორი სხეული.

სამი წლის შემდეგ ყველა ერთად სვანეთში სიყვარულის კოშკზე იყვნენ და სიყვარულით უყურებდნენ ერთმანეთს,
ლინდა და ტატო პატარა მარიამთან და ანდრონიკესთან ერთად.
ლონდა და ნიკა ლილესთან და დამიანესთან ერთად.
ლილე და სანდრო თორნიკე და მიშო და ლიზასთან ერთად.
და გახარებული საღლიანი უზომოდ ბედნიერი ოჯახით.