გამოვედი საკმაოდ გამწარებულიი ჩემთვის ვფიქრობდი ...პირველი მე არმითქვამს რომ შემდეგზეც ვაპირებდი მასთან მისვლას მეორე გვანცა მოგიყვანსო უპატრონოდ და დაუცველად მაგრძნობინებს თავს და მესამე ეხება პირადს და სიყვარულს გატაცებაში ჩამომართმევს და ახლა შენობითაც მელაპარაკება ..უცბათ მეორე მემ წამომიძხა რომელშიც ძველმა ბარბარემ გაიღვიძ ...კიმაგრამნ ფსიქოლოგი რისია პირადი უნდა განგიხილოს და ყველა საკითხი მოგაგვარებინოს ...აიი ეს მეორე მე პირველისგან რადიკალურად განსხვავდება მეორე მე სრულიად უსუსურია ის ჩემში უფრო დიდ ადგილს იკავებს ვიდრე მეამბოხე ამაყი ჯიუტი და ამპარტავანი ბარბარე რომელიც არაა სუსტი და ყოველთვის დამოუკიდეებელია მაგრამ მეამბოხე ბარბარე ნიკას დაღუპვის მერე მიძინებულია მხოლოდ მაშინ იღვიძებს როცა საქმე სერიოზულადაა ...სახლში წასვლა შაშინლად არმინდოდა რატომღაც ეგოისტობამ დაისადგრა აჰა თურმე გვანცას მოსავლელი ვარ ნელა გამოვედი შენობიდან ნელა მივდიოდი ვიფიქრე კაფეში გავივლიდი
-ფუუამის ეხლა მოუნდა მოღრუბლვა და წვიმა ჩემთვის ვბუტბუტებდი და ნისლით მოცულ ქუჩას მივაპობდი აიი წამოწინწკლა კიდეც ...წამოწინწკლა კიარა დასცხოო თავი შევაფარე გაჩერებას ჩემსჭკუაშიმაგრამ იქაც ვიწუწებოდი ოჰო გრუხუნებს კიდეც გაჩერებაზე ვიდექი წვიმა არაფრით გაჩერდა არც სამარშუტო ტაქსი არც მანაქანა ეხლა გაწყდა ყველა და ყველაფრი აიი როცა შავი ჯიპი დავინახე მაშინვე მომეცა იმედი ცოტა წინ წავიწიე ....ბებიაშენის არგინდა ისე გამიარა არც გააჩერა თან ამყველაფერთან ერთად სულ გამწუწა გავხედე და შევიკურთხე გემრიელად მაგრამ აიი მანქანა რომ მოტრიალდა და ჩემსკენ რომ წამოვიდა იმედი მომეცა გააჩერა ჩემს ფეხებთნ საქარე მინა არც ჩამოუწევია ვფიქრობდი ეხლა ამას კარგად გამოვლნაძღავქო თავსხმა წვიმა სულდამავიწყდა ისე ვიდექი მანქანასთან და ველოდებოდი როდის გამოუჩენდა მძღოლი ყურადღებას და აიი მეღრსა საქარე მინა ჩაუწია..ეს ხომ დემეტრეაფუი
-დაჯექი მიგიყვან
-არაა საჭირო
-წეღან საჭირო იყო ლამის ხელი ამოიგდე მიდი მიდი დაჯექი
გამოვაღე მანქანის უკანა კარებიდა მოვკალათდი მანქანა კი არდაიძრა
-მანდ არა წიინ წიინ დაჯექი
მეც რატომღაც მის ნებას უყოყმანოდ დავემორჩილე და წინ დავიკავე ადგილი ღვედი გავიკეთე და მანქანის სავარძელს მთელი ძლით მივეყრდენი ორივე ვდუმდით ბოლოს მოსწყინდა დიტოს სიჩუმე და
-22ის ხარხოო
-სადან იცი
-ვიცი ...მისამართი მითხარი
მისამართი ვუთხარი და გაეცინა
-რაგაცინებს
-არაფერი ბარემ მითხარი რომელი კორპუსია აბა
-აიი პირველივე
-უიჰუიჰ
-რაიყო ამოღერღავ
-შენი კორპისადნ მესამე კორპუსში მე ვცხოვრობ
-ეს არაა კარგი ამბავი
-ისე საღამოს ვეტყვი ხოლმე რომ გვანცამ გადმოგიყვანოს და ჩემთან გიმკურნალებ გვანცასაც აღარ მოუწევს წვალება
-კლინიკაშიც მშვენივრად დავდივარ
-არა არა გვანცას ასე უფრო გაუადვილდება
ყელში ბოღმა მომაწვა ...ყოველთვის უდროო დროს მინდება ტირილი ...ასეთი გულჩვილი რატომ ვარ ..ოღონდ ეხლაარაა კბილები მთელი ძალით დავაჭირე ქვედა ტუჩს დემეტრემ შემომხედა
-ეგრე ნუშვები _გამაფრთხილებლად დამიქნია თითი და გაეცინა
ალბათ ახლა სიტყვა რომ მეთქვა ნიაღვარს ადმოვუშვებდი მაგრამ მაინც ვცადე
-რატო?
-გაგაფრთხილე და გაითვალისწინე
მისი ეს სიტყვები იყო და მაშინვე ავბღავლდი
-ბარბარე რაგატირებს შემომხედე _ მაშინვე გააჩერა ჩემს კორპუსთანდ და გადმომხედა_რაგეწყინა მითხარი ეხლავე
-არაფერი
-აბა რაგასლუკუნებს
-არაფერი
-არაფერი არაფერი კიარა მშვენივრად ვიცი რო დამოუკიდებელი გოგოხარ და სულარგჭირდება გვანცას დახმარება
ხმას არვიღებდი და ვაგრძელებდი ტირილს ხან უფრო ვუმატებდი დემეტრე კი მიყურებდა და მელოდებდა როდის დავწყნარდებოდი ტირილს მოვრჩი ახლა სლუკუნს მოვყევი
-მოდი ჩემთან ავიდეთ ასე არ ახვიდე სახლში გვანცა ინერვიულებს
-არა სახლში მინდა მე და ავალ
-წამოხვალ ჩემთან თქო გითხარი მეორეთ უკვე და ნუღარ გამამეორებინებ მესამედ
როგორცკი მის გაცეცხლებულ თვალებს შევხედე ძალიან შემეშინდა ამ შიშის ამო მინდოდა მას გავყოლოდი მაგრამ ჩემმა პრინციპულმა მხარემ იჩინა თავი
-არამეთქი მეორეთ გეუბნები უკვე და ნუღარ გამამეორებინებ მესამედ _თვალი ჩავუკარი და მანქანის კარის სახელურს დავეჯაჯგურე რომ ხელზე ძლიერი შეხება ვიგრძენი ერთი ხელით ხელი დამიჭირა მეორეთი კი კარებს გადასწვდა და დაკეტა შემდეგ პოზიიციას დაუბრუნდა და მანქანა თავის კორპუსთა მიიყვანა ..უცბათ გადმოვიდა და კარები მიხურა მეკი ვიჯექი გაუნძრევლად შემდეგ საქარე მინაზე მოაკაკუნა და შემომძახა
-ამოხვალ თუ ჩაგკეტო აქ
მეც წამოვდექი თითქოს მის მოთხოვნას დავეთანხმე და უკან ცუკცუკით ავედევნე სახლის კარი გააღო და შემოპატიჟების გარეშე შევიიდა სახლში მეც შევყევი და კარი მივხურე ძლიან ჩაბნელებული ბინა იყო ყველაგნ ფარდები და ძალიან ცოტა ნივთი მისაღებ ოთახში მხოლოდ ორი პატარა და ერთი გრძელი დივანი იდგა დაბალი მაგიდა და ტელევიზორი არადა საკმაოდ დიდი ოთახი იყო
-თავი იგრძენი როგორც შენი უცნობი ფსიქოლოგის სახლში
-ზუსტად ეგრე ვგრძნობ შენწარმოიდგინე
-აჰა უკვე შენობითზეც გადავედით
-დიახ დემეტრე როგორც შენ
-კარგი მაშინ დემეტრე არა არც დემე დიტო დამიძახე
-კარგი
-ყავა ჩაი?
-აცერთი _ურცხვად ვიცრუე არადა ახლა ყავა ძალიან მინდოდა
-კაი მაშინ მე ყავა მინდა და შენთვისაც მოვამზადებ
რაინტუიცია აქვს ამ დამპალს