ექვსი თვე გავიდა რაც ანას სანდრო არ უნახავს, გამუდმებით ცდილობდა მასთან კონტაქტს, მაგრამ არ გამოსდიოდა.
არცერთ შეტყობინებაზე ,არცერთ ზარზე , სანდრო ანას არ პასუხობდა.
აღარ იცოდა რა ექნა ამიტომ შეეშვა , მასაც ქონდა თავმოყვარეობა , ბოლოს 6თვის წინ, თავის სკოლასთან ნახა, როდესაც გიგა ჩამოვიდა და ანა მას შემოეხვია, კოცნიდა, და იმდენად ბედნიერი იყო,
სულ არ აინტერესებდა გარშემომყოფები ,სნდროს თვალი მოკრა მაგრამ რა იცოდა რომ ის სხვანაირად გაუგებდა ,
სანდროს სახე გაოგნებული იყო ვერ ხვდებოდა ვერაფერს მაგრამ , იფიქრა რომ ექვსი თვე ვერ შეძლო მას დალოდებოდა.

მაგრამ ხუთი წლის უნახავ მეგობარს როგორ უნდა შეხვდე თუ არა ასე .

სამი მტანჯველი წელი გავიდა რაც ანას სანდრო არ უნახავს ხოლო სანდროს ანა ,
ორივე ძალიან ცუდად იყო
, ანა გაიზარდა და ძალიან დამშვენდა უკვე სტუდენტი იყო , მაგრამ იმდენად ცუდად იყო რომ თითქმის აღარავის ეკონტაქტებოდა ,
მაგრამ თუ არსებობდა მხოლოდ იმიტომ რომ თავის ძმებთან ახლობლებთან და ელინასთან ყოფილიყო ,
ლექციებიდანაც ისე სწაფად მოდიოდა რომ ვერავინ შეძლებდა მასთან დაკონტაქტებას. რომ გეკითხათ რაარის შენი ოცნებაო ალბად დაფიქრდებოდა, მაგრამ არაფერს გეტყოდათ რადგან მისი ოცნება წავიდა, და მასთან ერთად სხვა პატარა ოცნებებიც გაიყოლა,
სანდრო ,
სანდროს რაც შეეხება ვერავინ ნახულობდა არავინ იცოდა სად იყო და როგორ .

ანას გამხირულებას მხოლოდ გიგა თუ შეძლებდა და ისიც ძლივს. ელინა და გიო დაქორწინდნენ და პატარა ბიჭუნას ელოდებიან , ანა სულ ელინასთანაა და თითქმის აღარაფერს აკეთებინებს ელინას. ლუკა სვანეთში გადავიდა საცხოვრებლად .


_ ელინაა , ჩავალ მე აფთიაქში ვიტამინები გამოგელია და ამოვალ ახლავე .
_კარგი ანა ოღონდ გთხოვ მალე მოდი რა
_ კაი. წავედი

ანა როგორც ყოველთვის ისე მიდიოდა რომ გარშემო არაფერს უყურებდა და არაფერი ადარდებდა , და რას გრძნობს? საშინელი ტკივილი იგრძნო მაგრამ არა სულიერი , გაახსენდა თავისი შეხვედრა სანდროსთან და თვალები აუცრემლიანდა , შეხედა მას და ყველანაირი ტკივილი დაავიწყდა სანდრო ხოო სანდრო იყო , უყურებდა გაოცებული , თან ცრემლები სცვიოდა , მაგრამ სანდრო საერთოდ შეცვლილიყო, მასაც აეცრემლა თვალები მაგრამ , უცებ ქვასავით გახდა

_ სანდრო? აქ , აქ რა გინდა? სად იყავი საერთოდ?
_ მეე? მე შენსავით მაინც არ მოვქცეულვარ , მიდი გაიქეცი ალბად ახალი ბიჭი გყავს კიდევ ვინმე და მასთან მისვლას ჩქარობდი , არა?
_ რას? რას ამბობ საერთოდ ? ნორმალული ხარ?
არაფერს აღარ აქ აზრი შენს გამო მეგობრებიც დავკარგე! ახლობლები ისედაც არ მყავს მარტო ვარ, მაგრამ არაფერია მოღალატე მაინც არ ვარ
,
_ სანდრო შენ არ იცი არაფეერი,

_ყველაფერი ძალიან კარგად ვიცი ისედაც ყველაფერი დავკარგე დროც საკმაოდ ბევრი შენთვის, ჰაჰ თუმცა რას გიხსნი , შენ ხომ არაფერი გესმის
_ არ წახვიდე რა გთხოვ ,
_ კარგი რა,


სანდრო იმდენად ირონიული ღიმილით უყურებდა რომ საერთოდ არ გავდა იმ ძველ სანდროს , ყველანაირად შეცვლილიყო , სახლში ავიდა და ელინას ჩაეხუტა
_ანა რა გჭირს?
_იქ იყო, ისს
_ ანა გამაგებინე ვინ ის ?
_ალექსა,, ალექსნდრე ჰოო ჰოო ალექსანდრე ,
_ანა დამშვიდდი გთხოოვ,
_ და რა მითხრა იციი?

ანამ ისტერიკული სიცილი დაიწყო და თან ტიროდა , ელინას ძალიან შეეშინდა , თან ემუდარებოდა რომ გაჩერებულიყო
_ კარგი დამშვიდდი და მასე მიამბე გთხოვ
_მე მე.. მე ის ჩვეულებრივ კახპად მთვლის? იციი? გონია რომ ვუღალატე, მეე გესმის?
_ დამშვიდდი , მესმის შენი , ყველაფერი კარგად იქნება , გაივლის პატარა დამშვიდდი კარგი?
_არც მომისმინა გესმის? საერთოდ აღარ ვაინტერესებ.

ელინას ანა მიხუტებული ყავდა და ასე ტირილში ჩაეძინა , მეორე დღეს ლუკა ჩამოვიდა სვანეთიდან და სახლში მოვარდა , კაკუნის ხმაზე ელინამ გაიღვიძა და კარები გააღო
_ვაა რძალო, მიდი მალე ბიჭებს დაუძახე , მალე მეჩქარება
_კაი მაცადე
_რაიყო ბიჯო (გიო)
_ მოკლედ მე დიდი შეცდომა დავუშვი მაშინ როცა სანდროს ასე ვესაუბრე, ეს არ ვიცოდი და ამას საკუთარ თავს არასდროს ვაპატიებ,
_ამოღერღე ხლა რა გინდა რას დაგვაფეთიანე დილაუთენია
_ბიჯო სანდრო სვანეთში იყო , საშინლადაა ჩვენი დახმარება ჭირდება , პრინციპში ჩვენ ვერ დავეხმარებით , მას ანა ჭირდება
_და რა ჭირს რო? (ნიკა)
_ის... ნარკოტიკებზე დამოკიდებული გახდა ,
_ გაგიჟდი ბბიჭო?
_ლუკა გეთანხმები რომ მას ჩვენი დახმარება ჭირდება , მაგრამ, ჩვენ მასთან მითუმეტეს ახლა როცა ასე ავადაა ანას ვერ გავუშვებთ(გიო)
_და აბა ბიჯო ასე დავტოვოთ? გაჭირვებაში ვტოვებთ ტოო? ნუთუ საერთოდ არ გინდათ დამეხმაროთ შეცდომების გამოსწორებაში?

რას იფიქრებდნენ ანა რომ უსმენდა მათ მაგრამ სრულიად შემთხვევით ყველაფერი გაიგო
_ არა უბრალოდ ჩვენ ანას ვერ გავწირავთ , ამ ყველაფრის გამო, შეიძლება სრულიად შემთხვევით ანას რამე დაუშავოს
_ამას ვერ გააკეთებს უბრალოდ ვერ შეძლებს ,
_არა და ვსო! (ნიკა)
_მე არ მეკითხებით(ანა)
_აქ რამეა საკიხვი?
_გეთანხმები გიო საკითხავი არაფერია , ეს ჩემი სურვილია და ასე მოვიქცევი
_ანა !
_რა ანა? რა ანა ნიკა? გაჭირვებაში ტოვებთ? მე ამას არ ვიზავ! წავალ
_ვერსადაც ვერ წახვალ!

ნიკამ კლავში ხელი ჩაავლო და ოთახში ჩაკეტა ,
_ხელი გამიშვი , მაინც წავალ იცოდე!
_ვნახავთ!
_იდიოტო მეზიზღები.

რათქმა უნდა ეს მას გულით არ უთქვამს მაგრამ თავის ერთადერთ სიყვარულს ვერ მიატოვებდა, უნდოდა მასთან წასვლა მაგრამ ვერაფერი მოიფიქრა , იჯდა ასე საღამომდე და საერთ ვერაფერს ფიქრობდა , მაგრამ უცებ წამოხტა, ზურგჩანთა აიღო და რაც ხელში მოხვდებოდა ყველაფერს ყრიდა,
დილით გიომ გააღო კარები და რომ ვერ იპოვა მისი ხარხარი მთელს სახლში ისმოდა.
როცა ნახევრად მძინარე ნიკა გამოვარდა შეშინებლი სახით
_ჰა ? რა? რა რა რახდება?
_აუ ჩემიკაი ოთახი ნახე აბა,
_ჯანდაბაა, თხაჯანაა სუფთა ვერ გაიზარდა რაა, რა გაცინებს შიგ ხო არა გაქ?
__ კაი რა შენიაზრით , სანდრო ანას რამეს დაუშავებს?
_ხოო მაგრამ ჯერ ჩვენ უნდა მივსულიყავით ,
_აუუ ეხლა ამ ფანჯარას რა გააკეთებს?
_ვაიმე , შენ ეგ გადარდებს ბიჯო? ფანჯარა კი არა პედლებიდან მთლიანი ფანჯარა როგორ მოხსნა?