დასაძინებლად მალე წავედი. დაძინებას ვცდილობდი, მაგრამ ვერ ვიძინებდი. დათოზე ფიქრი არ მაძინებდა. მაინტერესებდა როგორ ჩავიდა ნიუ იორკში დარეკვა მინდოდა, მაგრამ სახიფათოა სეიძლება გაიგონ, რომ მე ცოცხალი ვარ. ეს კი არ მაწყობს. მოკლედ შარში ვარ რა. ახლა მოკლედ მოგიყვებით ჩემს წარსულზე. მამა, დედა და ძმა სამივე ცეცხლმა იმსხვერპლა რომელიც სახლში არსაიდან გაჩნდა. მე მამას დახმარებით შევძელი გადარჩენა . ჩემმა ძმამ სანდრომ ხანძრიდან გამოსვლა ვერ მოასწრო.
სახლს ცეცხლი სწრაფად მოედო მე დათომ წამომიყვანა და ხუთი წლიდან ბიძა მზრდიდა. მამზადებდა იმ დღისთვის რომელიც შესაძლოა დადგეს, დღე როდესაც გორბაჩოვი გაიგებს რომ მე ცოცხალი ვარ. ის რათქმაუნდა მო.აკითხავს და მოკვლას დამიპირებს, მაგრამ მე დავასწრებ და მოვკლავ. მან მე ოჯახი წამართვა. გორბაჩოვი საშიში კრიმინალია, რომელიც ჩემს ოჯახს დიდი ხანია დასდევს, თუმცა არავონ იცის რატომ ჩვენ. სავარაუდოდ მას კომოანიის მისაკუთრება სურს, რათა ჩვენი ოჯახის კომპანიიდანაც ნარკოტიკების გაყიდვა შეძლოს. მე კი ამას არ დავუშვებ. რაც შეეხება ანდრიას, ის სიმპათიური მამაკაცია, მაგრამ ძალიან მხიარულია. ეს მხნეობა და უყურადღებობა დაღუპავს მას. მაგრამ როგორც პიროვნება სასიამოვნო ჩანს და ვნახოთ რა იქნება. ამ ფიქრებში მალე ჩამეძინა. დილით ბრახუნის ხმამ გამაღვიძა. ვიფიქრე რომ გორბაჩოვმა გვიპოვა და სწრაფად ჩავირბინე კიბეებზე.
ხელში კი ანდრია შემრჩა.
- ტაფას ვეძებდი.
- დაბლა კარადაში დევს და რომ იცოდე დილით განსაკუთრებით მაშინ როცა მძინავს გირჩევ რომ აღარ გამაღვიძო. დღეს მთელი დღე ახლა საშინელ ხასიათზე ვიქნები.
-მაგას გავითვალისწინებ, მაგრამ ახლა შენი დახმარება მჭირდება.
- და მაინც რაში გჭირდები?
-საჭმლის გაკეთება მინდოდა და დამეხმარე.
- და მე რა შუაში ვარ? შენ გშია მე კი არა.
-შენც ხო მოგშივდება და მერე რას იზამ?
- საჭმელს ჩემთვის მე მოვიმზადებ.
-ახლა მე დამეხმარე რა.
-აუუუ კაი ხო. რისი მომზადება გინდოდა?
-ბადრიჯნის შეწვას ვაპირებდი სემდეგ კი სუნელებით შენელებას.
-კარგი ხო დაგეხმარები!
-ყოჩაღ ჭკვიანი ყოფილხარ რომ არ მეწინააღმდეგები.
-ანდრო ბევრს ნუ მებლატავები!
-ანდრია მქვია მე!
-მე კი ანდრო ყფრო მომწონს.
დიდხანს ვკამათობდით, მაგრამ ჩხუბთან ერთად საჭმელსაც ვაკეთებდით. ბადრიჯანი მალე გავაკეთეთ, მე კი სააბაზანოში შევედი და წყალი გადავივლე. მოკლე სორტები და სიფრიფანა მაიკა ჩავიცვი სველი ტა გავიშალე და ქვემოთ ჩავედი. იქ კი ანდრია არ დამხვდა. მეც მეტი რა მინდოდა ტელეფონი ავიღე. ყურსასმენები მოვირგე და სახლის დალაგება დავიწყე თან ვცეკვავდი. ტელევიზორიდან მტვერს ვწმენდდი ჩემს უკან ანარეკლი დავინახე ცოტა შემეშინდა,მაგრამ ძალა მივოკრიბე და მუშტი მოვუქნიე.
-აუუუ გაგიჟდი??
-არ შემოპარულიყავი ასე არ დაგემართებოდა.
-გიჟია ეს ტოო იმხელაზე დავიყვირე მოვედითქო და ეს კიდე მეუბნებაბრომ შემოიპარეო.
-ანდრო ნერვებს მიშლი!
-მაპატიეთ ქალბატონო თვით სერიოზულობავ
. ისა ხო დღეს ჩემი ძმაკაცები ამოვლენ და გაგაცნობ.
-არ მცალია დღეს მამას კპმპანიაში ვარ წასასვლელი.
-არ ხარ დილას შენ რომ ბანაობდი მე ვიყავი იქ მისული დათოს თხოვნით.
-მადლობა, მაგრამ დიდად არ მიყვარს უცზო ხალხი.
-ვიცი დათომ მითხრა ისიც ვიცი რომ ხალხის ნდობის გეშინია, მაგრამ ეს მოგვარებადია.
-მესმის რომ ჩემი დახმარება გინდა ანდრო, მაგრამ მე არ მეშველება ხალხს არ ვენდობი მათი მეშინია მათ ხომ მე ძმა, დედა და მამა წამართვეს.
-ეს ხალხმა კი არა გორბაჩოვმა გააკეთა.
-ვიცი, მაგრამ მამ საიდან გაიგო რომ ისინი ცოცხლები იყვენენ? ხალხისგან მათგან ვინც შემოიპარა და ყველაფერი გორბაჩოვს მოუყვა ყველაფერი.
-ეგ საიდან იცი?
-მე იურიდიული ფაქულტეტი დავასრულე საკმაოდ დიდი წარმატებით და მე იურისტი ვარ კარგი ჰაკერიც ამასთანავე და ყ ელაფერი გავიგე პოლიცის ბაზის გატეყის დახმარებით.
-კარგი რა მია მათი ნდობა სეიძლება გესმის?
-კარგი გავიცნობ, მაგრამ ვერ დაგპირდები რომ კარგად მოვექცევი!
-კარგი.
საღამოს ანდროს ეგრეთ წოდებული ძმაკაცები ამოვიდნენ მე საძინებელში წამოწოლილი ვიყავი, როცა ანდრომ შემომძახა.-მია ჩამოდი.
მეც ჩავედი და იქვე გავშეშდი.
-ანდრო ეს ვინ არის??
-ეს ჩემი ბავშვობის ზმაკაცია სანდრო, ეს ირაკლია იგივე იკა ეს კი ლაშა.
-სასიამოვნოა შენი გაცნობა მია.
-ჩჩემთვისაც. ანდრო ორი წუთი შეიძლება ცალკე დაგელაპარაკო?
-კი.
-სანდრო რამდენი წლისა?
-ჩემი ტოლია 22 წლისა.
-ღმერთო ჩემო.
-რა მოხდა?
-ის ზალიან ჰგავს ჩემს ზმას სანდროს. დაბადების დღე როდის აქვს?
-22 იანვარს.
-ანდრო ესეც კი ემთხვევა, კი მაგრამ როგორ? ხანძრიდან როგორ გამოაღწია?
-მია დარწმუნებული ხარ რომ ეს შენი ძმა?
-ამის გარკვევა შესაძლებელია. მისი თმის ღეროც კი საკმარისია რომ დეენემი დავაზუსტოდ.
-ეგ მე მომანდე.
-კარგი.
მალევე გავედით ბიჭებთან. სანდროს ყურება აუტანელი იყო. ბოლოსდაბოლოს ის ხომ ჩემს ძმას ჰგავდა მისი ფოტო დღემდე შენახული მაქვს და როცა მენატრება მის ფოტოს ვუყურებ ხოლმე. გული მეკუმშვოდა მას რომ ვერ ვეხუტებოდი, ჰაერი არ მყოფნიდა ის მჭირდებბოდა, მაგრამ მე ხომ დარწმუნებულიც კი არ ვარ რომ ეს ჩემი სანდრექსაა. ალექსანდრემ ლაზღანდარობა დაიწყო და უცებ სანდროს ტმის ღერი მოაგლიჯა და მე მომცა.
-ეეე სულ გააფრინე შე ჩე.ა?
-არა რატო?
-მეტკინა
-არაუშავს კაცი ხარ და აიტან. შენ არც კი იცი მე როგორი მწარე მუშტი მომხვდა... სიცილით გადმომხედა.
-ნუ რას ვიზამთ ხდება ხოლმე!
-არ მითხრათ რომ მიამ დაგარტყა.
-ხო რა იყო რახან ქალი ვარ ეს იმას ნიშნავს რომ მე ჩხუბი არ უნდა ვიცოდე ან ელემენტარულად ტავის დაცვა არ უნდა შემეძლოს?
-არა უბრალოდ გამიკვირდა ეს ხომ ჩხუბის მასტერა გვყავს და არ მეგონა რომ როდესმე მუშტი მასაც მოხვდებოდა.
-ახლა კი დაზღვეული არაა იმისგან რომ კიდევ მოხვდეს.
-სანდრო რას მაიმუნობ? მია კეთილი გოგოა გარედან ქვასავით ცივია,მაგრამ შიგნიდან გულჩვილია ეს უეჭველად ვიცი.
-ცხოვრებამ გამხადა ასეთი ასე რომ მე პასუხს ნუ მთხოვ. წავედი მე დასაძინებლად, იმედია ხვალე დილითაც არ იხმაურებ თორემ უარესად მოგხვდება.
-ვეცდებით?
-რას ჰქვია ეცდებით?
-რას და იმას რომ ისინი აქ რჩებიან
-აა.. კაი ღამე მშვიდობისა.
ყველას დავემშვიდობე და მაღლა ავედი. სანდროს თმა პატარა პაკეტში ჩავდე და მეც დასაძინებლად დავწექი. მთელი ღამე ვერ ვიძინებდი, თავში მხოლოდ ერთი აზრი მიტრიალებდა თუ სანდრო გადარჩა რატომ არ მოვიდა დათოსთან ან როგორ გადარჩა? ვერ ვხვდები საიდან ან როგორ, მაგრამ აუცილებლად გავაროვევ ჯერ უნდა დავაზუსტო ის ნამდვილად ჩემი ძმაა თუ არა ამ ფიქრებში დამათენდა და დილით ოთხ საათზე ჩამეძინა, მაგრამ ვინ გაცდის სახლში როცა ოთხი ბიჭია მათგან სიწყნარეს არ უნდა ელოდო. გაბრაზებული წამოვხტი და დაბლა ჩავედი.
-რა არის ადამიანები ხართ თუ ჭოტები?? ოთხი საათია და თქვენ არ გძინავთ, არც მე არ მაძინებთ! იქნებ გაჩუმდეთ და დაიძინოთ?? ზოგს აქ საქმე აქვს ხვალე და გამოძინება სჭირდება.
-კაი ხო ალ ვწვებით. შენც დაწექი.
-მადლობა რმერთს მიხვდით რაც უნდა გააკეთოთ! ადიოს.
ესღა ვთქვი და ეგრევე დასაძინებლად წავედი. მალევე ჩამეძინა. მეორე დღეს კი 12 საათზე ავდექი კარგ ხასიათზე ვიყავი და კიბეზე ჩავსრიალდი, გარეთ გავედი ცოტა ვივარჯიშე და მალევე გავემზადე, რათა ლაბორატორიაში მიმეტანა ჩემი და სანდროს თმა რომ დაედგინათ. და/ძმა ვართ თუ არა.
-გამარჯობათ.
-გამარჯობა. რით სემიძლია დაგეხმაროთ?
-დეენემის ანალიზი მინდა რომ გააკეთოთ ეს ორი თმა უნდა შეადაროთ რათა დაადგინოთ და ძმა არიან თუ არა ამ თმების პატრონები.
-გასაგებია დღეს ხუთზე მოვრძანდით და პასუხები წაიღეთ.
-დიახ. მადლობა.
იქიდან სახლში წავედი და ეგრევე დივანზე მივესვენე, მაგრამ ვინ დაგავდის დასვენებას მისაღებში ნახევრად შიშველი სანდრო და ანდრია შემოვარდნენ და მეც აუზისკენ გამათრიეს. შიგ ჩამაგდეს და უკან მომყვნენ.
-სულელები ხართ. სუფთა პატარა ბავშვები.
-კარგი რა მია დატკბი ცხოვრებით, ასეთი გულცივიც არ უნდა იყო.
-აბა როგორი უნდა ვიყო? შევიყვარო მერე გორბოჩოვმა მიპოვოს და ჩემი სიყვარული მოკლას და ამით დამსაჯოს? არავითარ შემთხვევაში.ამაზე საუბარს არ ვაპირებ და უჩემოდ გაერთეთ! მე საქმეები მაქვს. ხუთი საათიც მალე მოვიდა მეც უკან წავედი და ანალიზები წამოვიღე. სანამ მანქანაში ჩავჯექი ანალიზების პასუხი ვნახე და იქვე გავშეშდი....


იმედია მოგეწონებათ და არ მოწონების სემთხვევაშიც გამიზიარეთ თქვენი აზრი კონკრეტულად რა არ მოგეწონათ და რა მოგეწონათ. მოკლედ მადლობა რომ კითხულობთ ამ ისტორიას. <3