-ფსიქოლოგიური შეტევები მაქვს, თუ ამას რა ვუწოდო, უცბათ მეცვლება ხასიათი. თუ რამე ცუდად მოქმედებს ჩემზე, მაშინვე მახსენდება ის ყველა შცდომა, უცბათ ვკარგავ გონებას, ხანდახან მიჩნდება სურვილი ეს ყველაფერი დავამთავრო ძალიან ადვილად, ხშირად მიცდია , მაგრამ გვანცა ყოველთვის ამ დროს ჩემთან ჩნდებოდა.
-წამლები გესაჭიროება, დამაწყნარებლები, ადვილად გაღიზიანების ბრალია ეს ყველა ისტერიკა და მათშორის თავისმოკლის სურვილიც. შენ ახირებული ხარ, ვერ იგდებ იმ აზრს თვიდან, რომ შენი ბრალი არაა ეს ყველაფერი, სანამ ამ ყველაფერში არდარწმუნდები, რომ შენი ბრალი არაფერია მუდამ ასე იქნები, მუდამ შიშის გრძნობა გექნება, მომენდე უბრალოდ, მომენდე არ გამიჯიუტდე და დაგეხმარები, ყველაფერში დაგეხმარები.
-უბრალოდ მართლა მიყვარს ნიკა_თვალები ამიწყლიანდა და მალევე გაიკვალეს ცრემლებმა გზა სახეზე
-დაწყნარდი, ეხლა პანიკის დრო არაა, მე წამლებს გამოგიწერ.
-კარგი
-დამელოდე
ორი ფურცელი გამოიტანა, კარგახანს ათვალიერა, ხან მე შემომხედავდა ხან ფურცლებს, შემდეგ დაწერილი ფურცელი, გვერძე მიაგდო და წამლის სახელწოდების თავიდან დაწერას შეუდგა, მორჩა თუ არა, მაგიდაზე დამიდო და სამზარეულში გავიდა.
-თავისუფალი ხარ_გამომძახა
მეც წამოვდექი, ავიღე წამლის სახელწოდება და სახლში წამოვედი.
-რამალე მოხვედი_გადმომხედა და გამიღიმა
-დავილაპარაკეთ და წამოვედი
-მეტი არაფერი_ამჯერად ეშმაკური ღიმილი მტყორცნა.
-აჰო..
-რა, რაა თქვი.
-წამლები გამომიწერა
-ფუუ რაა_თვალები ისე სასაცილოდ გადაატრიალა სიცლი ვეღარ შევიკავი და ბოლოხმაზე ავკისკისდი.
-აუუუ რაა, მაგარი დეგენერატია, რეცეფტის გამოწერა დაავიწყდა, ჩემს ფეხებს ვიყიდი ,მიდი რა გამეგზავნე გამოწერს რეცეპტს და ვსო.
-ბარბარე, დიტო შენი ექიმია და არა ჩემი, მიდი ეხლა გაცუნცულდი.
მეც სხვა რა გზა დამრჩენოდა. მალევე მინდოდა მკურნალობის დაწყება. ჩავირბინე კიბეები და მივირბინე დიტოსთან.
-რაიყო რამე დაგრჩა?_მითხრა მკვახედ და ამათვალიერ-ჩამათვალიერა
-რეცეფტის გამოწერა დაგავიწყდა.
-არაფერი არდამვიწყებია, უბრალოდ შენ დაგავიწყდა წაღება, გამოგიტან ეხლავე .
რეცეფტი მომიტანა და მეც უცბათ გამოვართვი.
-დავიჯერო ასე გავგიჟდი, რომ შენიმოცემული რეცეფტი მანდ, სადმე დავტოვე და წამლების სია წავიღე_რეცეფტს დავხედე და წარბები ზემოთ ავზიდე
-ალბათ_გამიღიმა, მეც უკან გავტიალდი . უცბათ მისი ხელი ვიგრძენი ზურგზე_შემოდი ყავას დაგალევინებ.
-არა მადლობა_უკან გავტრილადი და კიბეზე ჩასვლა დავაპირე.
-ბარბარე შემოდი, რატომ მამეორებინებ ორჯერ_მის ხმაში სიმკაცრე ვიგრძენი და სულ ცუკცუკით შევედი სახლში
-ერთადერთი პაციენტი ხარ, რომელსაც როგორც პაციენტს ისე არვუყურებ.
ამსიტყვების თქმა იყოდა ტანში ერთიანად გამცრა, მაშინვე სხვა რაღაცაზე წავედი. უცბათ ადგა და ყავის მომზადებას შეუდგა.
-ახლა იმნაირად არგამიგო_სიტყვა გაწელა და გაიცინა_სამკურნალო არაფერი გჭირს. შენ მე ახლა ისე მელაპარაკები როგორც მეგობარს-ფინჯნები მაგიდაზე დადგა და თვითონაც მოკალათდა, ჩემს წინ, დივანზე.
-რას ბოდავ? აბა შენიაზრით ყტყუილად დავდივარ შენთან და მართლა გიჟივარ და მეგიობრული საუბრისთვის გიხდი ფუულს? თუ ჩემი მკურნალობა არ შეგიძლია ტყუილად ფულს ნუ მაყრევინებ, არიან სხვა ფსიქოლოგებიც ვინც ჩემს დახმარებას შეძლებენ.
-გოგო რაგჭირს დასახმარებელი? ეს პანიკური შეტევები შენი ზედმეტად ემოციურობის ბრალია, რა არ გესმის? შენ გაქვს დანაშაულის გრძნობა, რომლის მოხსნა სულ ადვილია, უბრალოდ შენ მეგობრებს ეს არგამოსდით, იმიტომ რომ არ აცდი. არ მჭირდება შენი ფული, მე შენ ეხლა გამოგიწერ ისეთ წამლებს რაც უბრალოდ დაგაწყნრაბეს, შეტევების დროს. მე გიბარებ აქ ტყულად, არაფერი არ გჭირდება, მაგრამ სანამ არდაგანახებ იმას, რომ არაფერი არ გჭირდება, არც მკურნალობა და არც წამლები, აქედან არ გაგიშვებ
-შენს თავში დარწმუნებული, იდიოტი ხარ და გგონია მაგ საუბრებისთვის ფულს არ გადაგიხდი? შენი მოვალე ასი წელი არ გავხდები, რანაირი ფსიქოლოგი ხარ? არ იცი .რომ ფსიქოლოგებთან ემოციური ადამიანები დადიან, იმიტომ რომ თავის კონტროლი შეძლონ, იცი ? თუ გიჟი არ ვარ და თანაც შენ საუკეთესო ექიმი ხარ დამეხმარე, ფსიქოლოგიური მდგომარეობის გაუმჯობესებაში თუ ვერ მეხმარები და არმჭირდება, ემოციების დაძლევაში მომეხმარე .
-აჰა ემოციების დაძლევაში, დამიჯერე გაგიჭირდება_ტუჩის კუთხე ჩატეხა და გვერდულად ამომხედა.
-და აკი სულ არვიყავი სამკურნალო_ფეხები ამიკანკალდა მის ასეთ გამოხედვაზე, თუმცა არშევიმჩნიე, ცალი წარბი ავზიდე და სრული სერიოზულობით დავაკვირდი.
-აიი ახლაც, ძალიან ადვილად შეგიძლია ნერვების მოთოკვა, ეს უკვე წინსვლაა სამუშაო კიდევ ბევრია ხელების მოძრაობა დაბნეულობის დროს და კიდევ, შეუჩვეველი მზერის არიდება, მაგრამ მივხედავთ_ახლა თავი ასწია და დამაჯერებლად გამიღიმა
-ორაზროვნად ლაპარაკობ_თავი მობეზრებულად გავაქანავე.
-შენ მაგ სიტყვის მნიშვნელობა იცი?_გაიცინა და გამოუჩნდა თავისი ქათქათა კბილები
-აბა რანაირად ლაპარაკობ? საერთოდ სად შეამჩნიე ნერვიულობა, ან შენი სიტყვების გამო რატომ უნდა ავნერვიულებულიყავი და დავბნეულიყავი_გავხედე გაკვირვებულმა
- ანერვიულება სულ არმიხსენებია, სიტყვები თუარა ქცევები გაბნევს
ეს, რომ უარმეყო მაშინვე დაეჭვდებოდა, მეც ამ შემთხვევაში ვეჭვდები ხოლმე, როცა გაცხარებით უარყოფენ ქცევას, ახლა ჩემი დროა, ამას თუგონია ემოციურად გაუკონტროლებელი ვარ და არშემიძლია რაღაც-რაღაცეების დაფარვა ცდება.
-ქცევების რა გითხრა, მაგრამ სიტყვები მაბნევს. ძალიან გავხარ ადამიანს რომელიც ზედმეტადაა დარწმუნებული თავის თავში და ლაპარაკობს და იქცევა აგზნებული მამაკაცივით, რომელიც საქმის გარდა ყველაფერს ეხება.
- აჰა თურმე მეც გაბნეევ .ძალიან შორს შეტოპე_ისეთი თვალებით გამომხედა მთელს ტანში დამიარა, სიცივემ, ცხელმა ჰაერმა და უამრავმა ჭიანჭველამ.
-რატომ არ უარყოფ ამყველაფერს? .მოიცა დავფიქრდეე_ნიკაპზე ორი თითი მივიბჯნე და რამოდენიმე წუთში კვლავ განვაგრძე_იმიტომ რომ ადამიანი რომელიც თავს იმართლებს და გაცხარებით უარყოფს, სინადვილეში ყველაფერი პიიქითაა. რას ემალები დიტო ?
- და შენრატომ არ უარყოფ? მოდი მკლედ გეტყვი, თუ ასეა და ჩემს თავში ზედმეტად ვარ დარწმუნებული და აგზებული მამაკაცივით ვლაპარაკობ, შენს შემთხვევაშიც ესეა ზედმეტად ხარ დარწმუნებული ამყველაფერში და ქალურად ხარ აგზნებული._გამიცინა ირონიულად
დიტოს არმვცემდი იმის უფლებას, რომ მისი სიტყვები გამართლებოლი ჰგონებოდა, ამიტომაც გაცხარებით ავყევი.
-მე შენგან განსხვავებით საქმის გარშემო ვმოძრაობ და ვსაუბრობ, მაინტერესებს მხოლოდ გამოჯანმრთელება, შენკი იმის მაგივრად, რომ საქმეს მიხედო, ჩემს გრძნობებზე მელპარაკები .
- აიგნორებ ჩემსმიერ წამოყენებულ რამოდენიმე ფაქტს, მაგალითად იმას, რომ გაბნევს ჩემი საქციელი და სიტყვები და შენსმიერ ზემოთხსენებული დასკვნიდან, მოწმობს ესყველაფერი იმას, რომ ადამიანი რომელიც უარყოფს თავის საქციელს და თავს იმართლებს გაცხარებით, სინამდვილეში ყველაფერი პირიიქითაა. ანუ არგინდა ამის უარყოფა, იმიტომ რომ გამოაშკარავდები. ფსიქოლოგთან აბა რისთვის მოხვედი თუარა შენი გრძნობების სამკურნალოდ?
-კარგი მოვრჩეთ ვერგაგაგებინებ იმას რისი გაგებაც არგინდა
-ანალოგირად შენს შემთხევაშიც ასე ვარ არ იგებ იმის, რისი გაგებაც არგინდა .
-გამაღიზიანებელი ხარ_ფეხზე წამოვხტი, გავვარდი სადარბაზოში და რეცეპტითურთ დავეშვი კიბეზე.
-იდიოტკა თავის თავში დარწმუნებული რეგვენი_ვლაპარაკობდი ჩემთვის თან ჩემი კორპუსისკენ მივაბიჯებდი


ვიცი რომ პატარა თავია, ვიცი რომ ავხლართ-დავხლართე რაღაცეები, ისიც ვიცი, რომ ცოტა მომაბეზრებელია ეს, მაგრამ გაუმჯობესდება სიუჟეტებიც და დროთა განმავლობაში მოთხრობის წერის შინაარსიც და მანერაც