ღამის 2 საათი, თვალები უცბად გავახილე და გულში დავიწუწუნე, გადავბრუნდი თვალები კვლავ დავხუჭე და დაძინება ვცადე. ღამის 5 საათი კვლავ ვახელ თვალებს და წინ თომას სახე მელანდება, შიშისგან კიდევ ერთხელ წამოვიკრუსუნე და ფეხზე წამოვხტი, სირბილით გავარდი მაშოს ოთახსი და საწოლში შევუწექი.
-კიდე მაგას ემესიჯები?.საბანში ჩამძვრალ მაშოს ვუთხარი.
-აბა ისე გოგორ გინდა გენაცვალე.წამიერად გადმომხედა და გულებით სავსე შეტყობინება ილიას ნომერზე გაუშვა.
-კაი.გვერდით გადავბრუნდი და ზურგი ვაქციე.
-შენ როგორ ხარ აბა.წელზე ხელები მომხვია და უკნიდამ მომეხუტა.
-სულ თომა მელანდება და შიშისგან ვკანკალებ.
-აუ ბოდიშიი არ უნდა მიმეტოვებინეე.
-არა რა ბოდიში ხოარ გაგიჟდი ეს მე ბოდიში ყველაზე მაგარი დღე რომ ჩაგიშხამე.
-გაჩუმდი თორემ მოგხვდება საჯდომზე.ხელი წამომარტყა და ლოყაზე მაკოცა.
-რაო ილომ?.
-გაგიჟდა ეს ამბავი რომ გაიგო ასე თქვა ხვალ ვნახავ და მაგრად ვცემო.
-უთხარი?.გაოცებული სახე მვიღე და ისე გავხედე მაშოს.
-რომ ამოვედი დემეტრეს ველაპარაკებოდი და მაგანაც გაიგო.
-აუ რა სირცხვილია.თავი საბანში ჩავყავი და ემბრიონის ფორმა მივიღე.
-რაარის გოგო სირცხვილი ნუ გადამრიე! შენ კი არა იმან უნდა იტეხოს თავი ცოტახანში რო დაანაწევრებენ.
-აუ არუქნას რა არაფერიი.ცრმელები გადმოვუშვი.
-რატო ქალო? მერე კიდე რომ გაბედოს?.
-აუ უბრალოდ არვიცი რა რაღაცნაირად ვარ.გულაღმა დავწექი და ჭერს მივაშტერდი.
-გესიამოვნა ხო?.
-რა?.
-ახლოს რომ გყავდა.
-ვინ დემეტრე?.
-არა თომა.
-არა გოგო რა მესიამოვნა ვერხედავ რა გააკეთა?.
-თუმცა უნდა აღიარო რომ ეს ყველაფერი პირველად დაგემართა და მუცელში მთელმა მწერებმა მოიყარეს თავი.
-აუ ხოო.
-ვიცოდიიი.
-აუ ეს მერე ნორმალურია? არა ვიცოდი რომ ზედმეტს არაფერს იზავდა მაგრამ მაინც შემეშინდა თუმცა უნდა ვაღიარო ცოტა მესიამოვნასავით.
-ბუნებრივია ეგრე ვიყავით მე და ილიაც.
-და რასნიშნავს როცა ასე გემართება?.
-იმას რომ მგწონს.
-არაა გამორიცხულია.თავი გავაქნიე.
-ჩემთან მაინც რისი გიტყდება თქვი რომ მის მიმართ გულგრილი არ ხარ.
-ჯანდაბას ხო მართალი ხარ.
-მე ყოველთვის მართალი ვარ.
-ჰმ ძაან არ აგივარდეს თავში.თმა ავუჩეჩე და განთიადს გავხედე, ასე ყურებაშ ჩამეძინა და დილას 10 საათზე მაშომ გამომაღვიძა. ყველანაირად რომ მოვემზადეთ გეზი სკოლისკენ ავიღეთ. დღესაც მეორე გაკვეთილზე მივედით, და როგორც ყოველთვის დასვენებაზე რადიატორთან შევიკრიბეთ.
-5.51 ამაღებინა და მერე თუგინდათ მომკალით.გამწარებულები საუბრობდენ ჩემი კლასელები ნიშნებზე.
-აუ გუშინ ისტორია დავამხეცე ინტერნეტში გავაკეთე საადესტატო ტესტები და 9.78 მივიღე.გახარებული საუბრობდა ჩემი ერთ-ერთი კლასელი.
-უჰ ეგენი ძველებია და ადვილებია ახლა სულ შეცვლილია აი ვაფშე ყველაფერი.
-აი კაი ბიჭო რაიყო რა იქნება ახლა ისეთი შეცვილი ექვსიანს ხო მაინც ავიღებრაა.
-აუ ნუ ნერვიულობთ რა თქვენცკიდე ჩააბარებთ აბა რაიქნება თან კაი დამკვირვებელია თურმე ნუგოს დეიდა ყოფილა რა და საქმეებს ჩაგვიწყობს.
-კაი ტო მართლა? მაშინ ჩაგვიბარებია და ეგაა რა.
ასე საუბრობდნენ მთელი ზარის განმავლობაში მე კი დებილივით კედელს ვაშტერდებდი მაშო კი ტელეფონში იყო ჩამძვრალი. გვერდიდან ხმაური შემომესმა ამიტომ გავიხედე და რას ვხედავ თომა სულმთლად ჩალურჯებული, საზიზღრად მიყურებდა და ხელში კრიალოსანს ათამაშებდა.
-აბა ილიამ არაფერს დავუშავებო?.მხარი გაკვარი მაშოს.
-ვიზე ამბობ?.
-ვიზე და თომაზე შეხედე რასგავს.
-არა ილიას არაფერი არ უქნია მაცა კიდე ვკითხავ.რამდენიმე წამში ისევ ამოყო თავი მობილურიდან.-მე არაფერი გამიკეთებიაო.მხრები აიჩეჩა მაშომ.
-აბა საიდან გაუჩნდა ეს სილურჯეები?.თავი მოვიქიქე და ჩუმად გავხედე.
-იქნებ დემეტრემ ცემა.ყურთან მიჩურჩულა.
-არა ეგეც დამპირდა არ ვცემო.
-იქნებ შემოეცემა.
-არიზავდა ეგ მაგას.
-ასე დარწმუნებული რაპონტში ხარ?.
-მე ვთხოვე.
-უჰ კი გაითვალისწინებდა ამ თხოვნას რასამბობ.
-აუუ. ხელი გაბრაზებულმა ავიქნიე და სკოლის ეზოში ჩავედი არ მინდოდა ბოლო გაკვეთილზე დასწრება ამიტომ სკამზე ჩამოვჯექი და ყურსასმენები ამოვაძრე. ჩემს საყვარელ მუსიკას რომ მივაგენი თავი გადავწიე და საზურგეს მივეყრდენი.მზე პირდაპირ სახეზე მანათებდა ამიტომ უცებ ვიგრძენი როგორ დავიჩრდილე. თავლი ნელნელა გავახილე და თომა დავინახე.ყურსასმენები უცებ მოვიძრე და გვერდით მივიწიე. გვედით მომიჯდა და გასიებულ ყბაზე ხელი მოისვა.
-რამეოგნა შენი კოცნა ასეთი მტკივნეული თუ იქნებოდა.სიმწრის სიცილი აღმოხვრა და მე გადმომხედა.
-ჰმმ.ხმა ვერ ამოვიღე მობუზული ვიჯექი და შიშისგან ვცახცახებდი.
-შენ მომისიე ისინი?.
-ვინ ისინი?.
-12 ბიჭი.
-ვინ 12 ბიჭი?.
-არვიცი ნიღბები ეკეთათ.
-მე არ გამიკეთებია არაფერი.
-აბა რატომ მცემეს?!.
-იქნებ ვინმე სხვასთან გქონდა პრობლემა.
-მერე რაღა იმ ღამეს მცემეს.
-რავი იქნებ დამთხვევაა.
-გოგო შენ მე დებილი ხოარგგონივარ? ჰა? შენი ტლიკინის გამო იცი როგორ დაისჯები? იცი ვაფშე ჩემი გადაკიდება რას ნიშნავს?.ხმამაღლა მიღრიალა და ფეხზე წამოხტა.
-რაგინდა?.ხმა გამიტყდა ისე შემეშინდა.
-ახლა შეგეშინდა არაა? მანამდე რატო არ იფიქრე რა მოყვებოდა შენს მონაჩმახს.
-არავისთვის არაფერი მითქვამს თავი გამანებე.
-მაგას გავარკვევ.ისევ გვერდით მომიჯდა თავზე ხელი გადამისვა და მის მკერდზე ამიკრო. დავიბენი თან საშინლად, ჯერ მიყვირა მერე კი ჩამეხუტა მგონი ვერაა.
-მოიცა მოიცა.თავი უკან გამოვწიე და გაოცებული მზერა შევანათე.
-კაი მარტლა კიარაფერს გიზავ.ტუჩის კუთხე საყვარლად ჩატეხა.
-ვერაგავიგე რასნიშნავს ეს ჩვენი ლაპარაკი.
-დავიჯერე რომ არავისთვის გითქვამს და შენი ჩახუტება მომინდა.
-მოდი რაა ჯერ ჩამოყალიბდი და მერე დაიწყე ამ უცნაურობების კეთება.
-მარიტა სკოლაში შედი.უკნიდან ნაცნობი ხმა რომ მომესმა მაშინ გავიფქრე რომ ჩემი საქმე წასული იყო.
-კარგით რა ხალხოო.ჩემთვის ამოვიფრუტუნე და დემეტრეს გავხედე.
-გოგო შედი მეთქი სკოლაში.უფრო ხმამაღლა მითხრა.
-იქნებ შენ მომიქსიე ის დედამო**ნული ბიჭები.მკაცრად ამოიგმინა თომამ.
-ვინები?.თავი გამოწია დემემ.
-ვინდა შენ თუ იმის *რაკი არგქონდა რო მოგეგვარებინა 12 ლაწირაკი დამადევნე?.
-სიტყვებს დაუფიქრდი პატარა ბიჭი! მარიტას დავპირდი რომ არ შეგეხებოდი და იმდენს ნუიზავ რომ ჩემს სიტყვას გადამიყვანო.
-მოდი აბა მოდი მაინც ვერაფერს მიზავ.მისკენ იწევდა თომა.
-ნუ მებლატავები ბიჭოო! უფროსს პატივისცემით რომ უნდა მიმართო არუსწავლებიათ?.
-რა უფროს ბიჭო შენ *იგ ხოარ გაქვს?.
-წესიერად ილაპარაკე გოგო გვისმენს.ხელი ძლიერად მოიქნია დემეტრემ და ერთ დარტყმაში ძირს დაგდო ისედაც ნაცემი თომა.
-დემეტრეე!. სახეზე ხელი ავიფარე ისე გავვოცდი.
-არ ეტლიკინა და არ მიიღებდა.წარბებიდან გამოანათა მისმა მწვანე თვალებმა.
-მე უკვეე ზედმეტია ეს ჩემთვის.ხელები ავიქნიე და სკოლის ეზოდან გავედი. ვიცოდი რომ ჩემს ნივთებს მაშო წამოიღებდა და ამიტომ არც კი მინერვიულია ამაზე. ჩქარი ნაბიჯებით გავუყევი გზას და უკან არც კი ვიყურებოდი, ჩემს კორპუსამდე ხმაამოუღებლად მდია თუმცა როცა გაბო შემხვდა უკან მივტრიალდი საჩვენებელი თითი ტუჩზე მივიდე და ისევ ჩემს ძმას მივუტრიალდი.
-ჩემი ლამაზი გოგო როგორარის? იმ თომამ კიდე ხომ არაფერი დაგიშავა?.თავზე ხელი მომკიდა და შუბლზე მაკოცა.
-საიდან გაიგე?.თვალები გამიფართოვდა.
-რასქვია საიდან გავიგე რაც შენ გეხება ის მე მეხება ამიტომ გავიგე რაა.
-დემეტრემ გითხრა ხო?.
-ხო მე ვუთხარი და ისიც უნდა ვუთხრა დღეს რომ ეხუტებოდი.
-რაშვებოდი?.ახლა ხმა გაამკაცრა ამის შესახებ რომ გაიგო.
-არ ვეხუტებოდი თვითონ მომხვია ხელი და მოვიცილე.
-მერე ეგ ჩახუტება არაა?.
-გაბო მართლა მე არაფერს ვაპირებდი ჩამეხუტათუარა მოვიცილეთქო.
-კაი მჯერა.
-მე არ მჯერა.თავი გააქნია დემეტრემ.
-უჰ მომკალი ჯავრით.თვალები გადავატრიალე და ისევ ჩემს ძმას ავეკარი.
-ნეტა იმას რატო არ ეტლიკინები ეგრე.კბილებსშორის გამოსცრა.
-შენ მიუქსიე ეს 12 ნიღბიანი?.
-რა 12 ნიღბიანი მაგას მე დაველაპარაკები ცალკე რათმინდა მე მასკიანი ხალხის მიგზავნა.
-ასე მითხრა 12-მა ნიღბიანმა მცემა იმ ღამესო.
-უჰ ღირსი იყო და.
-შენ მიუგზავნე?.დემეტრეს ნათქვამს მივუბრუნდი.
-დებილი კიარავარ რასაც ვაკეთებ ფარულად არასოდეს გავაკეთებ.
-ოო წავედი მე რაა.თავი გადავაქნიე და ლიფტთან მივედი.-წამოდით ყავა დაგალევინოთ.
-ეგრე რაა.ორივემ ხმამაღლა გადაიხარხარეს და ლიფტში შემომყვნენ.



ბავშვებო ბოდიშს გიხდით რომ ასე საშინლად მოვიქეცი. ძალიან მაგარებს თქვენი კომენტარები... შევეცდები შემდეგი თავი მალე დავდო და უფრო ვრცლადაც. მიყვარხართ ძალიან და კიდევ ერთხელ მომიტევეთ შცდომები.