----ლანა----
- პრივეტ ლან!
ნია მოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა.
- ნიაა! სად დაიკარგე?სკოლაში აღარ ჩანდი რამე მოხდა? ცოტა აღელვებული ვიყავი
- არა ! უბრალოდ უმნიშვნელო საქმე იყო და ერთი კვირით დეიდაჩემთან ვიყავი გასული _თბილათ გამიღიმა_
---ნია-----
მე ლანასთან მივედი და გადავკოცნე. მაგრამ ჩემი ყურადღება აივანზე მდგომმა ბიჭმა მიიპყრო
ცოტახანი ვიყურებდი თითქოს ვიღაცას ვამსგავსებდი მაგრამ ვერ ვხვდებოდი ვის მერე
ლანას შევხედე და ვკითხე
- ვინ არის? ( ნია )
- ვინ? ( ლანა )
მე თავის ჟესტით მივანიშნე ლანას ვიზე ვეკითხებოდი
- ააა ეგ! ( ლანა )
ლანას ჩაეცინა
- რა გაცინებს? ( ნია ) გაკვირვებულმა შევხედე
- ეგ ლიზას ძმაა. ახალი ჩამოსულია. იტალიაში იყო.( ლანა )
- ოღონდ ეგ არა! ( ნია )
-რა? (ლანა ) ლანამ წარბი შეკრა
- არაფერი. უბრალოდ არ მომწონს ეგ გოგო ძაან ამაყია.( ნია )
ლანას ისევ ჩაეცინ.
- რა გაცინებს? ( ნია )
- ამაყი კი არა ნიკას ყოფილი როა მაგიტო არ მოგწონს ? ( ლანა )
- რა სისულელეა! ეგ გოგო პირველი კლასიდანვე არ მომწონდა! ( ნია )
- აჰაჰაა! ( ლანა ) გემრიელად ჩაიცინა
- ჰო აბა რა ( ლანა )
- რააა? ( ნია )
- პირველ კლასში აქ არ სწავლობდი ( ლანა )
- წამი წამო გავისეირნოთ ( ლანა )
მე და ლანა დერეფანში ვსეირნობდით. სკოლაში დიდი არეულობა იყო. ძალიან ბევრი ბავშვი დადიოდა ნაცნობი , უცნობი
თუმცა ნაცნობებს ვერ უწოდებდი ყურადგებასაც არ მაქცევდნენ . ერთ კვირიანი დასვენების შემდეგ თვალი გადაეჩვია აქაურობას.
თუმცა თვალებით იმას ვეძებდი ვისაც ჩემი თვალი არასდროს გადაეჩვევა
ლანამ შემამჩნია და მკითხა
- ნიკა ნახე? ( ლანა )
- არა .სკოლაშია ? ( ნია )
- კი მემგონი . თვალი მოვკარი სადღაც. ( ლანა )
მე ისევ დავიწყე ნიკას თვალებით ძებნა
- მეც ( ნია )
ნიკა და ბიჭები პარალელურ კლასთან იდგნენ. ნიკა ერთი კვირა არ მინახავს . მომენატრა.
მე და ლანა მათთან მივედით .
- პრივეთ სასტავ ( ლანა )
- პრივეტ ( თოკო )
ლანამ თოკო ჩაუცინა .
- ოჰ,ოჰ ( ნიკა ) წარბი აწია
ნიკა მივიდა წელზე ხელები შემომხვია და თბილათ ჩამეხუტა
- მომენატრე ( ნიკა ) ჩუმად ყურში ჩამჩურჩულა. ჟრუანტელმა დამიარა.
----ნიკა---
მომენატრა . მერე რა რომ სულ რაღაც ერთი კვირა ვერ ვხედავდი ადრე გვერდიდან არ ვიშორებდი და
ერთი კვირა დიდი დროა თვალი გადაჩვია მის მოწითალო თმებს,მწვანე თვალებს,მსხვილ ვარდისფერ ტუჩებს
ნიასთან მივედი და თბილათ ჩავეხუტე
- როგორ ხართ ბიჭებო? ( ნია )
- ვართ რა. სად დაიკარგე? ( თოკო )
- ჰო სად დაიკარგე? ნიკა გიჟდებოდა ( დათო ) ( იცინის )
მე მძიმედ ჩავისუნთქე და დათოს შევხედე.
ნიას გაეცინა და მე ამომხედა.
- რავი დეიდაჩემთან ვიყავი ( ნია )
- დეიდაშენთან!? რა გინდოდა? ( ნიკა )
ნიას დეიდამისთან არც თუ ისე კარგი ურთიერთობა აქვს და ცოტა გამიკვირდა.ნიამ ამომხედა მაგრამ ხმა არ ამოუგია.
------ ნია -----
მე და ლანა ბიჭებს გავეცალეთ.
- სახლში მინდა ( ლანა )
- რამდენი გაკვეთილი დაგრჩა? ( ნია )
- ოთხი ( ლანა )
- წავიდეთ რა. მაგრად მეზარება ეხლა სკოლა ( ლანა )
მე და ლანა სახლში წავედით სკოლის ეზოში რო გამოვედით სკოლას შევხედე გარედან. აივანზე ნიკა დავინახე მე და ლანას თვალით გვაცილებდა. მე გავუღიმე . სკოლას რო გავცდით ჩემი სახლის ახლოც პარკში ლიზას ძმა დავინახე ეგეც ვიღაც ბიჭებთან ერთად იყო ოთხნი იყვნენ იმის გარდა. იქიდან მარტო ჯაბას ვიცნობდი მაგას ლანა მოსწონდა ადრე და სულ ჩვენ დაგვდევდა მერე რავი ალბათ დაიღალა და აღარ გამოჩენილა კაი ხანია. ლანა ჩემთან მოდიოდა
- ხე! ( ლანა )
მე წინ გავიხედე
ლანას ჩაეცინა
- ნწუ! რა გინდა გოგო ( ნია )
- ისეთი სახით უყურებდი . ნიკა გყავს ხომ არ დაგავიწყდა!? ( ლანა )
- რა?.. ვის?... მე უბრალოდ ბიჭები შევათვარიელე იქ ჯაბა იჯდა და მაგას ვუყურებდი ( ნია )
- მჰ! აბა რა ( ლანა )
ლანას ჩაეცინა ხელი გადამხვია და სახლში ავედით
------- ლიზა -------
ზარი დაირეკა და ყველა დერეფანში გამოვარდა . მე და ჩემი კლასელიც მათ შორის
- წამოდი ვატოს რაგაცა უნდა ვუთხრა ( თეონა )
მე და თეონა ვატოს კლასისკენ წავედით ვატო თავის კლასთან ვიღაც ბიჭების სასტავში იდგა მანდ ნიკაც იყო.
იმის შემდეგ რაც მე და ნიკა დავშორდით ერთმანეთს აგარც ვესალმებით ნია კიდე ვერ მიტანს ალბათ ~ჯერაც ვერ მაპატია და მაგიტომ ყურადღებასაც არ მაქცევს. მე და თეონა ვატოსთან მივედით . თეონამ ვატო გადაკოცნა ყველას მიესალმა და ვატო ცოტახნით გაიყვანა
მე ბიჭებში დავრჩი , ნიკას თვალი მოვავლე მანას შემომხედა და კრთალად გამიღიმა .
არავის ხმა არ ამოუღია მალე თეონა და ვატოს მოვიდნენ
- კაი აბა საღამოსკენ შევხვდეთ ( თეონა )
- კაი მიდი ( ვატო )
მე და თეონა წამოვედით. თეონამ შემომხედა და გამიღიმა
- მოგენატრა ? ( თეო)
- ვინ? ( ლიზა )
- კაი რა ექვსი თვე ერთად იყავით და არ დავიჯერებ რო გადაგიყვარდა . ( თეონა )
მე ხმა რა ამომიღია თეონას თვალი მოვარიდე
- მოგენატრა ? ( თეონა )
- მაგას აზრი არ აქვს. ეხლა დავშორდით და ნიასთანაა. ( ლიზა )
- მერე რა!? ( თეონა )
- მოვრჩეთ წამოდი ჯობია გავისეირნოთ ( ლიზა )
----- ნიკა -------
ლიზას აქამდე ყურადღებას საერთოდ არ ვაქცევდი იმის მერე რაც დავშორდით თითქოს სულ დამავიწყდა მაგრამ რაც მაშინ დავინახე თეოსთან ერთად რო მოვიდა თავიდან ვეღარ ვიგდებ ნიაც აღარ ჩანდა ისევ გაქრა .
----ნია-----
კიდევ ერთი კვირით გავქრი. ერთი კვირის წინ როცა სკოლიდან წამოვედით იმ დღეს ლანა ჩემთან დარჩა. მაგ საღამოს გარეთ გავედით ბიჭები კიდე იქ იყვნენ მაგრამ სხვაგან იჯდნენ. მე და ლანა გზაზე ვსეირნობდით მერე სკამზე დავჯექით. ლანამ ჯაბას შეხედა
- ნახე ბიჭები ჩვენზე ლაპარაკობენ ( ლანა )
ლანამ ცალყბად გაიღიმა
- შენ რა იცი ? ( ნია )
მეც ბოჭებს შევხედე.
- აქეთ იყურებიან თან ჯაბა ალექსანდრეს რაღაცას უყვება უეჭველი ჩვენზე ლაპარაკობენ ( ლანა )
- ალექსანდრე? ლიზას ძმა? ( ნია )
- ჰო ალექსანდრე ქვია ( ლანა )
ჩვენ ბიჭებს ვუყურებდით ჯაბა და ალექსანდრე ჩვენსკენ წმოვიდნენ თვალი მოვაშორე
- პრივეტ გოგოებო ( ჯაბა )
- პრივეტ ( ლანა )
მე თავი დავუქნიე
- ეს ალექსანდრეა ( ჯაბა )
- მჰ! ვიცით უკვე ყველა შენზე ლაპარაკობს ( ლანა ) ( გაეცინა )
მე ისევ ჩუმად ვიჯექი ალექსანდრეს თვალი მოვკარი მე მიყურებდა.
თავს ცოტა უხერხულად ვგრძნობდი....
- სად დაიკარგეთ რო აღარ ჩანდით? ( ჯაბა )
- ჩვენ რა შენ სად დაიკარგე აღარ ჩანხარ ( ლანა ) ( იღიმის )
------ლიზა------
თავიდან ვეღაე ვიგდებ. რატომ გავყევი თეონას. იმის შემდეგ კიდევ ერთი-ორჯერ დავინახე შევამჩნიე რო თვალს არ მარიდებდა როცა დავშორდით ზედაც აღარ მიყურებდა... ეხლა თვალს აღარ მაშორებს??
---ნიკა----
ლიზა კიდევ რამდენჯერმე შემხვდა იმის შემდეგ. ფიქრებში ვიყავი გართული
- ნია ისევ არ ჩანს . მიხედე მაგას ! ( დათო )
მე ხმა არ ამომიღია.
- ისე ბიჭო შენსა და ლანას შორის რა ხდება? ( ნიკა )
- რა უნდა ხდებოდეს? არაფერი ( თოკო )
- კაი რა ხო ვხედავთ როგორ უყურებ ( დათო ) ( იცინის )
თოკოს გაეღიმა. ხმა არ ამოუღია ისედაც ყველაფერი გასაგები იყო
------ლანა-------
ბიჭები მალევე წავიდნენ. სანამ ჩვენთან იდგნენ დავინახე რომ ნია და ალექსანდრე ერთმანეთს თვალს არ აშორებდნენ.
ცოტა გავბრაზდი. არ მინდა ნია გაუგებრობაში დარჩეს ბოლოს და ბოლოს ნიკას უყვარს და ნიასაც ალბათ. ნია ჩუმად იჯდა
- რა ხდება ? ვისზე ფიქრობ? ( ლანა )
- რა? საიდან მოიტანე რო ვიღაცაზე ვფიქრობ? ( ნია )
- ნუ გაერთე ნია იცოდე რო ნიკა გყავს ( ლანა )
- რა გინდა ვერ გავიგე ! არავისზე არ ვფიქრობ შემიჭამე უკვე ტვინი რა!!! ( ნია )
ნია გაბრაზდა და წავიდა ცოტახანი კიდე იქ ვიჯექი მერე მეც წავედი.
----ნია-----
მთელი ერთი კვირა გარეთ არ გავსულვარ არ ვიცი რა დამემართა ადრე სულ ეზოში ვსეირნობდი ლანასთან ერთდ
ლანასთან შერიგების სურვილიც არ გამჩენია უბრალოდ სახლში ვიჯექი.
დღეს დედაჩემმა დამირეკა პარკთან პატარა კაფე გვაქ და იქ დამიძახა დახმარება მჭირდებაო
სახლში რომ ვბრუნდებოდი ნიკა შემხვდა
- სად იყავი? ( ნიკა )
- კაფეში დედას დავეხმარე ( ნია )
მე ნიკასთან საუბარი არ მინდოდა ყოველ შემთხვევაში ეხლა არა.
- ვხვდები რო არ გინდა ჩემთან ლაპარაკი მარა სხვა გზა არ გაქ ( ნიკა )
მე ნიკას შევხედე და მძიმეთ ამოვისუნთქე
- წამო სახლში მაინც შევიდეთ ( ნია )
მე და ნიკა ჩემთან ავედით სახლში ჩემი ძმა იყო მაგრამ ის მალე გავიდა
- რა ხდება? ( ნიკა )
- რაზე? ( ნია )
- რატო არ ჩანხარ ? არ მოგენატრე ? ( ნიკა )
ცოტახანი ჩუმად ვიყავი. ნიკა მიყურებდა და ჩემ პასუხს ელოდებოდა პასუხის გაცემა არ მინდოდა მაგრამ ვიცოდი რომ არ მომეშვებოდა
- ამდენს რატო აცდენ ( ნიკა )
- რავი? ( ნია )
- რაღაც მოხდა ? ( ნიკა )
- არა! ( ნია )
- სხვა შეგიყვარდა! ( ნიკა )
- რა? არა? ( ნია )
- უბრალოდ სკოლაში სიარული მეზარებოდა ( ნია )
- კაი სკოლა ჯანდაბას მაგრამ მე რატო არ მნახულობდი ? ( ნიკა )
- სხვა გყავს! ( ნიკა )
- არა ! ( ნია)
- ნია !! ( ნიკა ) ( გაბრაზდა და ფეხზე წამოხტა )
- რა გინდათ შენ და ლანას ჩემგან არ მომწონს ვიცი რო შენ ხარ !!! ( ნია )
მეც წამოვხტი და ყველაფერმა ამომასხა რა მემართება?...საერთოდ არ ვარ პრობლემური ბავშვი არც ჩემი ცხოვრებით ვარ უკმაყოფილო
უბრალოდ რაღაც დადემართა... და მივხვდი რომ ის ვთქვი რისი თქმაც არ იყო საჭირო