-ქეთო, მე წავედი სამსახურში მაგვიანდება დეე.
-მიდი შვილო, უფალი გფარავდეს, შესვენებაზე გამოხვალ ??
- არა დე. ნატაშკა გამოვა და მასთან ერთად ვიქნები, კარგად აბა.
- კარგად.

-რა ლამაზი ხარ დღეს ელეე....
- მადლობა სოსო , შენც კარგად გამოიყურები.
ეს ელენეა 22 წლის . დედასთან ერთად ცხოვრობს , ჰყავს ძმა 25 წლის , რომელიც საბერძნეთშია სამუშაოდ. მშობლები გაშორებულები არიან და ცხოვორბს , როგპრც ჩვეულებრივი თბილისის მაცხოვრებელი. მისი სახლიდა ნახევარი საათის სავალზე დიდი სავაჭრი ცენტრია და სწორედ იქ მუშაობს .
- დილამშვიდობისა მაგდა- ელენე ერთერთ თანშრომელს მიესალმა.
- სალამი ელე, რა ლამაზი ხარ დღეს .
- ხოო? კარში , რომ შემოვედი სოსომაც იგივე მითხრა - ელენე თავი განყოფილებაში წავიდა .
-მართლა?? ეგ ბიჭი კიდევ, ჩემს გარდა ყველას ამჩნევს - მაგდაც უკან მიჰყვა ელეს .
- მოგწონს ხომ სოსო?
- კი ელე , თან ძალიან . რაც აქ დავიწყე მუშაობა იმ დღიდან მომწონს.
- აი, მეკი ჩემი ტაფები მომწონს-ელენემ თარისან ერთი ტაფა აიღო და ჩაეხუტა.
-ხო ხო , მეტიარაფრისკენ გაიხედო.- მაგდამ ელე დატოვა. ელენეს ტაფების განყოფილება ებარა , ხოლო მაგდას ლუდის თარო .
დღე ხალისიანათ დაიწყო . სავაჭრო ცენტრი ცალხით იყო სავსე . ბევრი სტუმარი ჰყავდა ტაფების განყოფილებესაც, ამიტომ ელე დაიღალა და დაღლა სახეზე დაეტყო. შესვენების დროც და ნატაშკამაც მოაკითხა .
-როგორ ხარ?
- კარგად შენ როგორ ხაარ?? სად წავიდეთ ?
- აქვე ახლოში რაა... მშია და თან მალე უნდა დავბრუნდე.-ნატაშკა ელენეს საუკეთესო მეგობარია . ერთად დაიზარდნენ ერთ უბანში , და ერთსადარბაზოში ცხოვრობდნენ. ნატაშკა ელეზე სამი წლით დიდა და მიუხედავად ამისა ყველაფერში ერთი არი აქვთ... ვერ წარმოედგინათ როგორ უნდა ეცხოვრათ თუნდაც ერთი დღე , ამაზე ქეთი მუდამ ხალისობდა და აჯავრებდათ :,,თქვენ , რომ გათხოვდეთ უერთმანეთოდ ალბათ გაგიჟდებით"ო . ამაზე გოგონებიც ყვებოდნენ და მზა პასუხს არ უგვიანებდნენ : ჩვენ ტყუპებზე უნდა გავთხოვდეთ , რომ სამუდამოდ ერთად ვიყოთო....
კაფეში შევიდნენ და მაგიდას მიუსხდნენ.
- ელეე მარტო ყავა გინდა??
კი, მეტი არაფერი... აუ ნატაშ საღამოს ერთად წავიდეთ რაა..
- კაი დაო , რა პრობლემაა. ფეხით წავიდეთ ხომ?
- კი ნატაშ , გავიაროთ , თორემ ვერ ხედავ , მოიმატე ცოტა .
- მართლა ელე?!?! - ნატაშკა სასაცილოდ დაიმანჭა - ოფ ნეტავ შეენ რაა შენც კარგად იცი , როგორ მიყვარს ჩემი ღიპი...
- ვიცი ვიციი....
- სხვათაშორის ქალბატონო დღეს კარგად გამოიყურები ...
- ოუფ მადლობა ნატაშ ...დილიდან მეუბნებიან .
- ვა მართლაა- ნატაშკამ შეკვეთილი ნაცხვარი გემრიელად დააგრმოვნა- აბა ვინ გითხრაა?
-კარში , რომ შევედი სოსმ მიტხრა და მერე მაგდამაც მითხრა.
- სოსო ვინაა ელეე- ნატამ თვალები დააჭყიტა.
- აი, მაგდას რომ მოსწონს დაცვაში რომაა რა გჭირს რაა სოსო გოგოო სოსო..
- აა ხოო , გამაზსენდა რაღაც არ მევასება ეგ ბიჭო რაღაცნაირად. და მაგდამ არ იეჭვიანა?!?
- არა სხვათაშორის, ნუ პრინციპში იცოს , რომ მე არ მომწონს და...
-უი ადრქი ელე , რა დრო გასულა წავედით და საღამოს გამოგივლიი ..
ელენე დაბრუნდა თანის ადგილას , ხალხი მიწყნარებოდა ცოტა. სკამზე ჩამიჯდა და ფიქრებში წავიდა...
რამოდენიმე წუთის შემდეგ სავაჭრო ცენტრთან ხმაურით მანქანა გაჩერდა და ერთი ყიჟინით გადმოვიდნენ და სხვადასხა განყოფილებეში გაიფანტნენ. ყველამ ყურადღება მიაქცია , ... ელეს ჩაუარეს და მაგდას ლუდებთან მივიდნენ საკამოდ ბევრი აიღეს და სალაროში რიგში ჩადგნენ... ბიჭებიდან ერთერთმა ელეს გამოხედა და მიაშტერდა, ელეს ერთი მოხუცი ქალი ყავდა და თაფების ფართე არჩევან აჩვენებდა . უცნობმა , რომელიც ნიას უყურებდა საფულის ძებნა დაიწყო , მალევე მახა და ფულის თვლა დაიწყო.
- რომა ბიჭო , ოცი ლარი მომე რა!!
-მოიც ეხავე.... რათ გინდა ტო!
- გადით და მოვალ....
- გოგააა დროულად გამო რაა!!
- მიდით და..... გამარჯობათ . აქ მუშაობთ ხომ? - გოგა ელეს მიუახლოვდა .
- დიახ დაგეხმაროთ რამეში? - ელემ ტაფებისკენ მიანიშნა უცნობს.
- მითხარით თქვენი სახელი,
- ელენე- ელემ გულზე მიკრული ბარათი აჩვენა სადაც მისი სახელი და თანამდებობა ეწერა.
- ხო , ელენე მე გოგა ვარ .
- კარგია, აბა შეარჩევთ რამეს? - ყოველ დღე უამრავ ხალხთან უწევდა ელეს საუბარი და უკვე იცოდა გოგა რატომაც მივიდა მასთან , მისნაორებს საკოდ კარგად იცნობდა და მალევე იშორებდა.
- დიახ , საშუალო ზომის ტაფა მომეცით
-კარგით ეხლავე- ელემ თაროდან რამოდენიმე სხვადასხვა ფურმის ტაფა ჩამოიღო - რომელი გნებავთ?
- აუფ ...- გოგას გაეცინა- რომელია ყველაზე კარგი? .
-აი, ეს- ელემ ერთი მიაწოდა- გნენაბთ მეტი ინფორმაცია მოგაწოდოთ თქვნს არჩევანზე??
- ახლა არა ელე.. მეგობრები მელოდებიან - გოგამ თავზე ხელი გადაისვა,- მაგრამ შემდეგში , რომ მოვალ აუცილებლივ გკითხავთ ყველაფერს- ორაზროვნად გაიცინა და სალაროსკენ წავიდა ...
- კარგით ნახვამდის- ელე დარწმუნებული იყო , რომ აღარ დაბრუნდებოდა , იმდენი დაპირებია და არავინ დაბრუნებულა ანდა , როსთვის უნდა მოსულიყვნემ , ....
- რამდენი უნდა გადავიხადო? - გოგა სალაროსთან მივიდა.
- სამოცდა თხუთმეტი ლარი.- მოლარემ პასუხი გასცა და აათვალიერა .
- ღადაობთ ტო?- საფულიდან ფული ამოიღო რომას , ოცი ლარიც დაამატ და სიცილით დატოვა სავაჭრო ცენტრი..
ელე ისევ გოგას მათქვამზე ფიქრობდა : ,, მოვა არა კვახი , კიი რპგპრ არაა , სულ ასე არ ბრუნდებიით?!?!"...
- სად ხარ ტო , ამდენხანს? - რომა ადვილზე ხტუნაობდა- გათბა ლუდი რაკაცი ხარ რაა!!
- კაი ბიჭო , რა გჭირს?! თუ გინდოდა დაგელია. - გოგამ ტაფა უკანა სავარძელზე რომას გვერდით დადო და თვითონ, წინ ბესოს მიუჯდა.
- ნუ ნათვლობ დალია კიდეც- ბეს მანქანა დაქოქა და გოგას შეხედა .
- აბა რა გული მოუთმენდა - გოგამ გაიცინა ღვედო შეიკრა და მანქანა ადგილიდან მოწყდა.
- ეს რა არის ტო? - რომამ ტაფა ხელში შეათამაშა.
- ტაფაა ეგ რომა!
- ნუთუ მართლა გოგა. მეღადავენი? ტაფა იყიდეე??
- კი ძმა.
- რად გინდა ბიჭო!?!
- თავში უნდა ჩაგარტყა!
- აუუ *** გაქვ ბიჭო - რომა დაიმანჭა.
- დადე შენ მანდ , განახებ ვის აქვს ***. სააოდ ძვირი მივეცი და არ მოსპო.
- და მაინც რამდენად ძვირადთირებულია??-რომა არ ეშვებოდა გოგას.
- სამოცდათხუთმეტი ლარი.
- აუ ამას მართლა *** აქვს . რა იდებილე თუ ძმა ხარ!
- აუ მივიდეთ , შენთუარ გაყვირო აი ნახავ! - გოგა აილეწა.
- დამშვიდით ბიჭო, რა დაგემართათ ? უნდოდა და იყიდა- ბესომ სიტუაცია ცოტა, გაანელა .
- რამ გაიძულა ამ ტაფის ყიდვა- რომა არადა არ ჩერდებოდა.
- ერთი გოგო ვნახე , ნუ კაროჩე ის ყიდდა ამ ტაფას.
- ესეც ვფიქრობდი , ვიღაცის გამო , თანაც გოგოს გამო მიხარჯე ფული, ახლა აჭარაზე რა *** ჩავრიცხო?
- აჭარის დედაც, და ის გოგო , ვიღაც არ იყო..
- იყო და არის!!!
- რომა გაილახები თან ძაან გაილახები!!- გოგამ მუშტი მოუღერა .
- რომა გეყო მე არ გაგაშველებთ- ბესპმ სიმშვიდე დაკარგა, იცოდა , რომ ბესო არ გაჩერდებოდა და გოგაკიდე არ მოუთმენდა...