ლაშა მარიამს დაეწია და ისევ საპირფარეშოში შეათრია, კედელზე მთელი ძალით მიანარცხა და ხელები დაუჭირა
-ძალიან ბევრჯერ გითხარი ამ მცირე დროში, რომ ენას კბილი უნდა დააჭირო ხო?!
-რაგინდა? თავი დამანებე რა!
-ისე ხო გახტები! უბრალოდ გეუბნები ნორმალურად მელაპარაკო, მაგ ირონიით ვერაფერს მოიგებ გასაგებია?!
-როგორც საჭიროა ისე გელაპარაკები!
-ესეიგი როგორც საჭიროა ისე მელაპარაკები ხო?! ლაშამ მარიამის მტევნებს უფრო მოუჭირა
-გამიშვი ველურო მტკივა!
-ხოდა იმიტომ გიჭერ რომ გეტკინოს ახლა გახვალ ჩანთას მოკიდებ ხელს და გარეთ დამელოდები! გასაგებია?!
-რააა ?!
-დროზე!
-არა!
-რა თქვი ?! უფრო მოუჭირა
-კარგი, გამიშვი ველურო თავხედო!
-დროზე!
მარი გამოვიდა და ანის უთხრა რომ შეუძლოდ იყო და სახში ერჩივნა წასულიყო
ანიც დათანხმდა და გაუშვა
მარიამი სწრაფი ნაბიჯებით წავიდა გაჩერებისკენ მაგრამ ლაშა დაეწია
-მოდი აქ! შენ რა დებილიხარ?! თუ მე მადებილებ?!
-ხელი გამიშვი!
-დროზე ჩაჯექი
მანქანაში ჩასვა და გზას გაუდგა, მარიამს ხმა არ ამოუღია მშვიდად იყო რატომღაც მის გვერდით
ცოტახნის შემდეგ კი მარიამა დაარღვია სიჩუმე
-სად მივდივართ კრეტინო?!
-სიტყვები!
-სად მივდივართ?
-წყნეთში აგარაკზე, თან ხო სამსახური გინდა ხო ხედავ პურის ფული არა გაქ! ირონიულად შეხედა
-და რა შენთან უნდა ვიმუშავო?! მაგას მირჩევნია მშიერი მოვკვდე
-ნუ ხარ ისტერიკა რა და გაჩუმდი თორემ
-რა თორემ? ხო რა თორემ?!
-რადა გისვრი!
-კაი შენ იცი
დიდი ხნის შემდეგ დიდ ორ სართულიან სახლს მიადგნენ დიდი ეზოთი მარიამი გაოცებას ვერ მალავდა
-რა ლამაზია
-ესეთები მარტო კინოში გაქ ხო ნანახი?
-ჰა ჰა ჰა! აქ ნაშები მოგყავს ხო?!
-არა ეს ბაბუაჩემის სახლი იყო და მე დამიტოვა
-აა გასაგებია ძალიან ლამაზი სახლია
-ხოო?
-ხო
ლაშა ახლოს მივიდა მარიამთან თავი ვეღარ გააკონტროლა და ...