გოგოების ცხოვრებაში 3 ადამიანია ყველაზე მნიშვნელოვანი : 1.დედა(მამა) 2.მეგობარი 3.შეყვარებული . მაგრამ მე თითქმის არც ერთი არ მყავს . მშბლები ჩემთვის თითქმის ვერ იცლიან , მეგობრები და შეყვარებული კი უბრალოდ არ მყავს . გგონიათ სულ ასე ვიყავი ? არა ! ყველაფერი სხვაგვარად იყო 5 წლის წინ .
სხვა გოგონებივით ვცელქობდი აიფონით ვმარიაჟობდი , ვერთობოდი ვგულაობდი .... უი სულ დამავიწყდა მეთქვა მე ელენე ვარ , ელენე ხომერიკი . მოკლედ როგორც ვთქვი მყავდა ბევრი
მეგობარი . ნება მომეცით გაგაცნოთ ჩემი გიჯი და გადარეული კლასი : ხარებავა - ეს ის გოგონაა რომელიც ბევრისთვის ჭორიკანაა , ბევრისთვის BFF , ბევრისთვის "მოსისხლე მტერი" ჩემთვის კი უბრალოდ გოგონა , რომელსაც კარგი იუმორის გრძნობა აქვს და რომელიცც არის "შატალოების წინამძღოლი" .ჟღენტი-აი ის კი მართლა მაგარი გოგოა ,ანგელოზია , კარგად სწავლობს , კარგად იქცევა , ზრდილობიანია , მაგრამ ცოტამ თუ იცის გულში რა ცელქი და მოუსვენარია . გეიაძე -ეს კი ის გოოგნაა რომელიც სელფებზე და მოდაზე ფიქრობს , სვეცკი არაა მაგრამ... ფაილოძე და ბექაური-ეს ის ბიჭები არიან რომლის გარეშედაცც სკოლა არ წარმომიდგენია , ალბათ მოვკვდებოდი სკოლაში ; რასაც ქვია ამხიარულებენ , აგიჟებებ და ართობენ ბავშვებს ;ფაილოძე ცოტა სერიოზულია მაგრამ უჩა ნამდვილი ჯამბაზი . ჯანხოთელი -კარგი ბავშვია , მაგრამ რაღაცნაირი უცნაური , თუმცა ჩვენს კლასში ეს გასაკვირი არაა ; აი ნია კი ჩემი საუკეთესსო მეგობარრია ყოველთვის მამხიარულებს , ბედნიერებით მავსებს , იმენა ჩემნაირია განხვავება მარტო იმასია რომ მე ჩემს სიგიჟეს ვმალავ ის კი ვერა.
მოკლედ როგორც ვთქვი ჩვეულებრივი ბავშვი ვიყავი , მაგრამ რა შეიცვალა ამ 5 წელიწადში ? რა? რა და მე შევიცვალე ჩემი ბუნება შეიცვალა . თუ ადრე ყოველდღე ბედნიერი და მხიარული ვიყავი , ახლა სრული სერიოზულობით ვიყავი . თუ ადრე მათხვარს ღიმილით ვხვდებოდი ახლა არაფრად არ ვაგდებ , თუ ადრე მეგობრლი ვიყავი ახლა ყველას აბუჩად ვიგდებ და ვაჩმორებ.
დიახ ასეთი გავხდი მე . მოკლედ ახლა ვდგავარ ჩემს ცოდვით სავსე სკოლის წინ : თმები კოსად მაქვს გაკეთებული , ლურჯი იუბკა და შავი ზედა მაცვია , ცალ ხელზე კი ჩემი ძველი ჩანთა მაქვს გადაკიდებული . სკოლის შესასვლელთან ნია ხალისით შემომეგება :
-სად მიდიხარ ?-გაკვირვებულმა მკითხა მან .-წამო დრზე შატალოზე .
-წავიდეთ დროზზე !თორე შაორშაძე დაგვეწევა და მოგვაბრუნებს.
ორივე ჩვენი საიდუმლო ადგლისკენ გავიქეცით . ქოხი , რომელიც ყველასთვის მიყრუებული და იდუმალებით აღსავსე იყო . შიგნით შევედით და იქ მდგომ ძველ ხის მაგიდას მოვუსხედით :
-შენი აზრით შაორშაძე ისევ იმ იდიოტებს გამოუშვებს ?-მკითხა ნიამ . მე კი იდიოტების გაგონებაზე უკვე მიხვდი , რომ ჩვენს პარალელურ კლასელებზე ლაპარაკობდა .
-არ ვიცი , არ ვიცი .საბა , უჩა მარი და ლიკა მალე მოვლენ ?
-ლიკამ მომწერა 15 წუთში მანდ ვარ და ნაყინი რის გინდათო ?
-კაი , უთხარი მე სოკოლადის -მოურიდებლად ვთქვი მე .
-ჰაჰ!-გაიცინა ნიამ და თავში ხელი წამომარტყა .-უი იცი დარბაიძე გადავიდა .
-დღეეს ? ნიძლავი დოჭვირიც გადაჰყვა არა ?
-ხოო! კიდე იცი რა გავიგე საბა დაბრუნდა!
-რა საბა ? ვინ საბა ? რომელი საბა ? ფალოძე ?
-არ რა ფაილოძე კაი რაა! სულ გამოშტერდი -ასეთი სიტყვების თქმა ჩემთვის მარტო ნიას შეეძლო.-საბა რაა!აბაშიძე !
-რაა! ეგ იდიოტი დაბრუნდა?! მძულს ! მძულს ! ციხიდან ხო ?
-შენ რა მართლა სკლეროზი გჭირს ?!ხო ! ხო ! ციხიდან . აუჰ ! გახსოვს კინაღამ შემოაკვდა .
-ხო კინაღამ შემოაკვდა ნიკა. ნიკას რო რამე დამართნოდა მართლა ვუჩივლებდი . კიდე კაი რო სერიოზული არაფერი სჭირდა .....-მინდა ავღნიშნო რო დათო ჩემი ძმაა . ნუ ძმა რა?ფაქტიურად ძმა.
უეცრად ლიკამ კარები ნელა შემოაღო და ნაყინები ხელში მოგვაჩეჩა .მას შემოჰყვა მარი ,სანდრო და უჩა .
-რაზე ჭორაობდით ?-გვკითხა ლიკამ .
-აბაშიძის დაბრუნებაზე .
-აუ ხოო ! ეგ მთელი სკოლისთვის გლოვად გადაიქცა .
-ტან განა მარტო ბრუნდება ......-საუბარში ჩაერთო სანდრო .-მთელი თავისი ბანდა მოყავს .
-არაუშავს -დავამშვიდე ისინი და ფეხზე წამოვდექი -ჩვენ გავერთიანდებით და ყველა ერთად ვასავლით ჭკუას , თუ ისეთებს გააგრძელებენ !
-ხოოო.... მაგ ლამაზ სიტყვებს ეტყვი და ეგრევე ლამაზად მოგიგრეხენ კისერს .-დამცინა უჩამ.
-ჩვენ არ გვეშინია -ერთხმად შესძახეს გოგოებმა .
-ერთი ამათ დამიხედეთ , ჩარლის ანგელოზები .
-ჩვენ უბრალოდ თავს დავიცვავთ -თქვა ნიამ.
-კარგი ჩვენ გაგაფრთხილეთ -თქვა უჩამ-ისე პანაშვიდი როდისაა?
-გავიცინოთ ?-დაეჭყანა ლიკა.
-მოკლედ ბაბნიკების წინააღმდეგ ჩვენთან ხართ ?
-აუუ! წაიღე ტვინი რა...ისინი თავისთვის თქვენ თქვენთვის .
-კარგი ! კარგი !-დავნებდი მე -მაგრამ იცოდე თუ კიდე გაბედავემ ისეთებს ...
-არ გაბედავენ -სიტყვის დასრულება არ მაცალა საბამ .
-თუ არადა ჩვენ აქ არ ვართ !-დამამშვიდა უჩამ .
-კარგი ! კარგი !
მოკლედ იმ დღემ დამღლელად ჩაიარა . ჯერ მაგდონალდში ვიგულავეთ მერე ლიკასთან ავედით და ბალიშევით ვიჩხუბეთ .... ბოლოს და ბოლოს კი სახლებისკენ წავედით .
სახლში მისულს დედა კარებთან დამხვდა და მითხრა :
-შატალოზე იყავი ხომ?
-ხო , რაიყო?
-ელენე , არ შეიძლება ამდენი შატალო!
-აუუ! თავი დამანებე რაა!-უხეშად ვთქვი მე და ჩემს ოთახში შევედი .
იქაურობა საშინლად არეული იყო , მაგრამ ამას არ მიივაქციე ყურადღება ისე დავეგდე საწოლზე და დაძინება დავაპირე , მაგრამ არ მასვენებდა ის ფაქტი რომ ხვალე აბაშიძე ჩამოდიოდა . მაგრამ დაღლილს მალევე ჩამეძინა .


იმედია მოგეწონათ . გავაგრძელო ? ♥ ♥ ♥