-ლამაზო საით გაგიწევია?
-თავი დამანებეთ,გთხოვთ
ელენე ხელიდან გამომტაცეს დაცხვირზე ნაჭერი ააფარეს,პანიკაში ვიყავი,ვტიროდი,ვკიოდი,მაგრამ ამაოდ.სულ სამნი იყვნენ,ორი მე მიჭერდა ერთი კი წინ მედგა,ჩემი შარვლის შესაკრავს წაეტანა,მაგრამ უცბად თავში რაგაც მოხვდა,დავინახე ლუკა როგორ სცემდა იმ არაკაცს.გავიგონე როგორ ეუბნებოდა ლუკა იმ ბიჭს:
-ამ გოგოს არ გაეკარო,გაიგე შე ა****ო.ციხეში რომ იჯექი ვერაფერი ისწავლე?კიდევ ერთხელ გაფრთხილებ,არ მიუახლოვდე თორემ ჩემი ხელით მოგკლავ, გასაგებია?! ეხლა კი აქედან დაახვიე სანამ ეგ ცხვირ-პირი არ მიმილეწია.
მე ძირს ვეგდე, ვტიროდი ჯერ ვერ ვაანალიზებდი რა მოხდა.ლუკა ეგრევე მე მომვარდა
-ნინი,ნინი ადექი პატარა! კარგად ხარ?ხომ არაფერი დაგიშავეს იმ ნაბ*******ა?მთელი ძალით მეხუტებოდა
-კი,კი კარგად ვარ.ვაიმე ელენე,მთელი ძალით დავიყვირე,ლუკაა სადარის ელენე?
-მიდი შენ მანქანასთან და ეხლავე მოვძებნი
-ცოტახანში დავინახე როგორ მოჰყავდა ლუკას ხელში აყვანილი,ნელ-ნელა გონს მოდიოდა
-ლა ლა? დაიკო ლა მოქდა? ლატომ ტირი?
-არაფერი ჩემო საყვარელო,არაფერი,ვკოცნიდიი და გულში ვიხუტებდი
-დიდი მადლობა ლუკა,ჩვენ უნდა წავიდეთ გვიანია
-არავითარ შემთხვევაში მარტო არ გაგიშვებთ
-კარგი შეწინააღმდეგებას არ ვაპირებ,მიდი ელე მანქანაში ჩაჯექი და მეც მოვალ.ლუკა გვერდით გავიყვანე
-ისინი ვინ უყვნენ?
-უფროს დათო ჰქვია,მათ გონიათ რომ,მე ვარ დამნაშავე მისი მეგობრის სიკვდილში.უნდა რომ ძვიფასი ადამიანი წამართვას,მაგრამ ამის უფლებას არ მივცემ რადაც არ უნდა დამიჯდეს!
-ლუკა ჩამეხუტა.მაგრამ შენ არ ინერვიულო,ყველაფერი კარგად იქნება.
ლუკამ მალე მიგვიყვანა სახლში
-კალქათ ლუკა!
-კალქათ ელენიკო!
-კარგათ ,ნი თავს მიხედე!და თვალი ცამიკრა.საყვარელი...