-წააგე
-აუუუ,არ ითვლება ასე
-ითვლება თორნიკე ითვლება
-კარგი რა გავაკეთო
-მოგიფიქრებთ რამეს
-სუნიანი ნასკების პირში ჩატენვებს და მსგავს ყ***ებს არ ვართ
-არა შე**მა რამე უფრო სერიოზული.გავიზარდეთ ეგეთებისთვის
-ტაქსისტობა 1 ღამით
გენიალური იდეა დააბრეხვა ანდრომ
-რა ბიჭოო?
-იტაქსავებ რა გაგიკვირდა?გრეხია?
-კაი სუნიან ნასკებს ჯობია
-კაი და მარტო იმას რო გავუჩერო ვინც დამევასება?
-ანუ?
-ანუ მაგალითავ ვიღაც ს**ბი ნაღდად არ მინდა ჩემ მანქანაში თავიანთი ბ**ი ნაშებით
-ეგ შურია ძმაო ჩემო,მარა ნიჩო.ტაქსისტი შენხ არ და კლიენტსაც შენ ირჩევ
-როდის გავიდეს ეე
-ხვალ ცხრა საათდან
-იმენა გამიჩალიჩეს
გაბრაზებულმა შეკრა წარბები გასვიანმა და დივანში უფრო კომფორტულად მოთავსდა.




-რატო არ იღებდი?
-ანჩის ვურჩევდი ტანსაცმელს რაიყო?
-გამოგივლით ეხლა და მზად დამხვდით
-კარგი


რესტორანში შევედით და ზუსტად ისე იყო ყველაფერი როგორც დავგეგმეთ.არანაირი გაფორმება,სიბნელეშია მოხტომა და ა.შ.
პატარა კუთხეშ მყოფ მაგიდასთან მოვთავსდით და სასმელი შევუკვეთეთ.

-გავალ რა ორი წუთით
-საით?
-საპირფარეშოშ და მოვალ
-კაი მიდი


-სანდრი შემოდით

ტელეფონი გავთიშე და მაგიდასთან დავბრუნდი.მიმტანს ვანიშნე,რომ სიმღერა ჩაერთო და ამდროს შემოაღეს კარები სანდრომ,გიომ და მისმა ძმაკაცებმა.სანდროს ეჭრა ტორტი და ანჩისთან მივიდა,რომ ჩაექრო...
ანჩიხმას ვერ იღებდა,დებილივით იყურებოდა აქეთ-იქით,ხან სანდროს აშტერდებოდ,რომელიც მის წინ იდგა და ყურებამდე იკრიჭებოდა

-დაბადებისდღეს გილოცავ ანჩი,ჩააქრე ეხლა ხელები დამეღალა



ჩემი დაქალი ძლივს მოვიდა გონს.გვეჩხუბა რატო არ მითხარითო და როგორც იციან ხოლმე :დ
ყველა ერთობოდა,ცეკვავდნენ,მღეროდნენ...მე კი თვალებით ვეძებდი ჩემს ტაქსისტს,რომელიც არ ჩანდა


-რა ჩაიფიქრე არ მეტყვი?
-მერე აღარ ამისრულდება სანდრო
-ბავშვი ხარ
-შეიძლება
-მთვრალიც
-კი ვარ
-წამო რა გავიაროთ
-არ მინდა
-კაი ეხლა არ გინდა ეს თავის დაფასებები
-კაი გავიდეთ



-სალომეეე
-რაიყო რა გაღრიალებს გოგო
-იმ მაგიდასთან იცი ვინ ზის?
-ვიინ?
დაბნეულმა დაიწყო თვალების ცეცება სალიმ
-შენ რო ბიჭი მოგწონს ნოველაში,ბარმენი
-რაა?
სასმელი გადასცდა და ხველება აუტყდა სალომეს
-დაიცა სად დაინახე?
-აქეთ იყურებოდა და მერე აღმოვაჩინე რომ შენ გიყურებდა,მიდი დაელაპარაკე,თორე მოტყდა კისერი,ცოდოა
-მე არ მივალ,თვითონ მოვიდეს
-რო არ მოვიდეს
-ნუ მოვა
-ნუ ბავშვობ რა,ადექი და დაელაპარაკე,როდემდე უდნა ჭამოთ ერთმანეთი თვალებით
-თვითონ მოვა,აი ნახავ
თვალი ჩამიკრა სალომემ და ბიჭებისკენ წავიდა.მივხვდი რაღაც ქონდა ჩაფიქრებული და აღარ დამიტანებია ძალა.აივანზე გავედი განსატვირთათ,ისედაც დაღლილი ვიყავი და ამ ხმაურმა უფრო დამღალა.კლაჩიდან პარლამენტი ამოვიღე და მოვუკიდე.დავიანხე ეზოში სანდრო და ანჩი სეირნობდნენ ჩახუტებულები და თან რაღაცაზე იცინოდნენ.ჩამეღიმა,ორივეიმსახურებდა ბედნიერებას,განსაკუთრებით სანდრო.არ იყო ცუდი ბიჭი,უბრალოდ არ გაუმართლა.

-გადააგდე რა ეგ ნაგავი
გავიგონე ზურგს უკან ცივი და ბრასშერეული ხმა,მივტრიალდი და სასაცილო ის იყო,რომ თვითონაც ეწეოდა
-მაშინ შენც გადააგდე

გაიღიმა,თავისებურად,აი ისე მე რომ მიყვარდა.თავი შევიკავე თორემ გული წამივიდოდა ნამდვილად

-კაი მართლა რა,არ გიხდება
-მიხდება
-შენ იმიტო ეწევი რო გიხდება?
-არა მისწორდება
-ხოდა ნუ გისწორდება
-შენ რა პრობლემა გაქ?
-არანაირი
-ხოდა დამანებე თავი და მაცადემშვიდად მოწევა
-ძაან ლამაზი ხარ
-მადლობა
-გინდა დღესაც მე გაგიწევ ტაქსისტობას,ნასვამმა ბინძური ტაქსით რომ არ იმგზავრო
-არმინდა,გიოს რომელიმე ძმაკაცი გამიყვანს
ძარღვები დაებერა,ეს მინდოდა მეც ზუსტად.თვალები ამიციმციმდა მისი რეაქციის დანახვისას
-ყველა მთვრალი როა?
-მაშინ ბინძური ტაქსით წავალ
-ეხლა მანამდე დამიწყებ კამათს სანამ არ გთხოვ მე წაგიყვან თქო?
-დაახლოებით
-კარგი მაშინ გთხოვ დღეს მე წაგიყვანს
-კარგი
სიგარეტი ჩავაქრე და მოაჯირს იდაყვებით დავეყრდენი.
-მაშნდელისთვის ბოდიში კაი?ცოტა ბევრის უფლება მივეცი თავს
-ცოტა?
-კიდე თავიდან იწყებ?ბოდიში მოგიხადე
-კარგი მიღებულია
-ხოდა ძალიან კარგი.არ გამაცნობ შენს მეგობრებს?
-კი წამო


თორნიკემ წელზე მომხვია ხელი,შევკრთი და დაბნეულმა შევხედე,მაგრამ მის თავდაჯერებულ და მკაცრ მზერას გადავაწყდი.არ გამიპროტესტებია,მესიამოვნა კიდეც.


-ესენი რომც გაგაცნო,მაინც არ ემახსოვრები მეორე დღეს
სიცილით ჩავილაპარაკე მეცც
-ვცადოთ
-სალომეს ხელს ვერ შევუშლით ძლივს იმ ბიჭს ელაპარკაება რო მოწონს.ანჩი სანდროსთან ერთადაა,გიოს და მის ძმაკაცებს არც მე ვიცნობ წესიერად.
-შენ პირდაპირ მითხარი თუ არ გინდა გამაცნო
გაიბუსხა თორნიკე
-კაი რა სისულელეა,უბრალოდ ვინც მნიშვნელობანია არავის არ ცალია ჩვენთვის
ეს ვთქვი და მაშინვე ენაზე ვიკბინე.სანდრო კიდე ოთხად დაიკეცა სიცილისგან.ბავშვივით გადმოვაბრუნე ტუჩები დანასაულზე წასწრებულივით.

-მორჩი?
-ესეიგი მნიშვნელოვანი და თან ჩვენ?
-ძაან ნუ გაგიხარდება წამში შემიძლია გამოვასწორო ეგ ყველაფერი
-კაი მოდი გაგიყვან სახლში,გვიანია უკვე
-ესენი?
-ესენი შენს გარეშეც ერთობიან როგორც ხედავ
-კაი სალომეს დავემშვიდობები



-წავედი რა მე
-დაიცა საად?
-ძაან დავიღალე,თან თორნიკე გაიმყვანს
-ღადაობ?წადი მიდი
-ანჩის აუხსენიდ ჩემ მაგივრად თუ მოვიდა ვაბშე
-კარგი ვეტყვი,დამირეკე რო მიხვალ


რესტორნიდან გამოვედით და ჰაერზე უფრო გაიხსნა სასმელი.ბევრი არ დამილევია,მაგრამ არც ისე ცოტა,რომ თავი მეკონტროლებინა.ბარბაცი დავიწყე და თორნიკეს ჩამოვეკიდე,რომ არ წავქცეულიყავი.

-ფრთხილად
-ბოდიში,უბრალოდ
-დაიკიდე,მოდი ხელში აგივყან
-არმინდა,თორნიკე გამიშვი!დამსვი!დამსვი რა გთხოვ!აუუ გეცვეწები რა
-მოისვენე თორე ძირს აღმოვჩნდებით ორივე

მეც მომენტით ვისარგებლე და თავი მის მხრებში ჩავრგე.მისმა სუნამოს სუნმა მთელი ჩემი არსება მოიცვა და უფრო მეტად დამათრო.სიამოვნებისგან გავინაბე და ღრმად დავიწყე სუნთქვა,რომ სუნი დამემახსოვრებინა და მთელი ღამე მყოფნოდა.
მისმა თბილმა და მზრუნველმა ხმამ ,,გამომაფხიზლა"
-ჩაგეძინა?
-არა,ჩამომსვი ეხლა
-გინდა სახლში?
-არა
-ერთი ადგილი ვიცი,წამოხვალ?
-ლამაზია?
-ძალიან
-ხოდა წავიდეთ


მანქანაში მოვთავსდი და აი იქ კი მართლა ჩამეძინა.როცა გამომეღვიძა ხის სახლში ვიყავი,ფანჯრიდან ტყე ჩანდა.თორნიკეს ძებნა დავიწყე,მაგრამ არ იყო,არც მანქანა ჩანდა.დავურეკე და არ მპასუხობდა,ამასობაში კარების ხმაც გავიგე.

-სად ვართ ან სად იყავი?
-არ მოგწონს?
-დათვალიერება ვერც მოვასწარი,რა ადგილია?
-კიკეთია,ჩემი აგარაკი.გცივა?
-არა.აქ რა გვინდა?
-მოგიტაცე
-რა ქენი?
სიცილი ამიტყდა მე
-მო გი ტა ცე
დამარცვლით გამიმეორა და კმაყოფილების ღიმილმა გადაურბინა სახეზე