წამლების სუნი ეცა იმ წუთს,როგორ ვერ იტანდა საავადმყოფოს...თეთრ ხალათიან ექიმებს,ექთნებს,ასისტენტებს...საერთოდ ძულდა აქაურობა..მარიამს ახსენებდა ყველაფერი..საბა დაინახა და იმ წუთას მისკენ გაიქცა..
-მამიკო რახდება?
-არ ვიცი შვილო...ანიტა ცუდად გახდა დილას..გული წაუვიდა და არვიცოდი რამექნა..
-რა..რატოო წაუვიდა გული?ვაიმე რამე ხო არ ჭირსს..
ამ დროს ექიმი მოვიდა..
-შეგიძლიათ პაციენტი მოინახულოთ.
მარიტა და საბა პალატაში შევიდნენ..
-ანიტა როგორ ხარ ძვირფასო?
-რასაჭირო იყო საბა ამხელა ამბავის ატეხვა..უბრალოდ გადავიღალე და მაგის ბრალია..
-გავიგებთ მაგას ექიმი მოვა ახლა და გვეტყვის.
ექიმიც შემოვიდა პალატაში.
-რა ჭირს ექიმო დედაჩემს?მარიტამ კითხა ექიმს.
-თქვენ პაციენტის ვინ ბრძანდებით?
-შვილი ვარ..
ექიმმა მარიტას გაუღიმა.
-მაშინ გილოცავთ პატარა ქალბატონო 7თვეში პატარა დაიკოები ან ძამიკოები გეყოლება.
მარიტა გაშეშდა,გაფითრდა..
-რა..რამეყოლება?რა ხუმრობა ეს გეშლებათ რაღაც..თან ანიტას გადახედა...დედა...
-არა არანაირი ხუმრობა არ არის..ქალბატონი 2თვის ფეხმძიმეა ტყუპებზე...სქესის გაგებაც მალე შეგეძლებათ..არანაირი პრობლემები არ გაქვთ ჯერ-ჯერობით..
-მარიტა..ანუტა თვალცრემლიანი უყურებდა გოოგნას და თან მუცელზე ქონდა ხელები მოხვეული...მარიტა მივარდა იმ წუთას დედიკოს და ჩაეხუტა..
-დედიკო დედა...პატარა დაიკოები ან ძამიკოები მეყოლება რამაგარიააა..
-არმჯერა...საბამ ძლივს ამოიღო ხმა.
-ღმერთმა საჩუქარი გამოგვიგზავნა..ანიტა ისევ ტიროდა..ახლა საბა მეორე მხრიდან ჩაეხუტა..და ასე ბედნიერები ერთმანეთზე აკრულები იყვნენ..იმ დღესვე დატოვეს სავადმყოფო...მეორე დღეს მარიტა ადრე ადგა და საუზმე მოამზადა,მერე ლანგარზე დააწყო და დედიკოს და მამიკოს ოთახში შევიდა...ანიტა გაკვირვებული უყურებდა...
-ოოო რას მიყურებ დედიი..ახლოს დაუჯდა და მუცელზე მოეფერა..აბა ჩემი დაიკოები ან ძამიკოები კარგად ხომ უნდა იკვებონ..ჯამრთელები რომ გაიზარდონ..ასე არაა პაწაწუნებო?ელაპრაკებოდა მუცელში მყოფ პაწაწუნა არსებებს..
-მიყვარხარ შვილო..
-მეც ძალიან ძალიან...
-სკოლაში არმიდიხარ?
-არა ხო არ გაგიჟდი რა მინდა სკოლაში..12 ში ვარ თან და არ დადიან ბავშვები და მეც არ ვაპირებ მითუმეტეს სახლში მყავს დედა რომელიც მალე პაწაწუნებს მოავლენს ამ ქვეყნად..სად წამსვლელი ვარ აბა?ხითხითი დაიწყო მარიტამ...საბასაც გაეღვიძა..
-რახდება ქალბატონებო აქ?
-მაა..მამიკოოოო...მე სკოლაში არ ვივლი...
-რატო ვითომ?
-დედიკოს უნდა მივხედო..
-ოჰჰ..იპოვა ქალბატონმა მიზეზი.. მე მივხედავ დედას შენ კი სკოლაში ივლი..გამოცდები ხო უნდა ჩააბარო შვილო..უსწავლელი ხო არ დარჩებიი..
-ჩემით ვისწავლი ყველაფერს სახლში და გამოცდებსაც ჩავაბარებ წლის ბოლოს გპირდებით.
მშობლები ხმას არ იღებდნენ...
-გთხოვთ.
-კარგი კარგი ხო..
-ვაშაა...შუაში ჩაუგორდა ორივეს და სათითაოდ დაუკოცნა ლოყები..
ამიტომ არ გამოჩენილა სკოლაში...იმ დღეს სახლიდან წავიდა საქმე მაქო დაიბარა...ყვავილები იყიდა და სასაფლაოზე ავიდა...მარიამის სასაფლაო იყო ეს რათქმაუნდა...
-მაიი...იციი დედა ორსულადა..ტყუპები ეყოლება...ღმერთმა შენი თავი წაგვართვა მაგრამ სამაგიეროდ ახალ ორ არსებას გვჩუქნის...ისე გვიხარია...რამაგარი იქნება არა ორი ტყუპი გოგო ან ბიჭი ან საერთდ გოგო და ბიჭი...შენც რომ ჩვენთან იყო..ცრემლებმა დაიწყეს დენა..მაგრამ მუჭით მოიწმინდა..მაგრამ არა !იცი რა?უნდა შევწყვიტო ეს ყველაფერი..შენ ალბათ ზემოდან გვიყურებ და ბედნიერი ხარ..აწი ყველაფერი სხვანაირად იქნება..კიდევ დიდხანს იყო სასაფალაოზე რაღაცეები ილაპარაკა..მოუყვა სანდროზეც...რას აპირებდა მომავალში..მერე იქაურობა დატოვა და ნიას დაურეკა...ახალი ამბავი რომ უთხრა გაგიჟდა ნია რასაცქვია..ოღონდ დააფიცა რომ ამ ამბავს არავის ეტყოდა..მერე სულ გადაირია რომ უთხრა საშოპინგოდ წამომყევი გარდერობი უნდა განვანახლოო...ფერად-ფერადი რაღაეები იყიდა...კაბები,შორტები,თოპები,კეტები და ათასი წვრილმანი რაღაცეებიი..ნიაც ისეთი ბედნიერი იყო..მოლიდან გასვლას აპირებდნენ მარიტამ საბავშვო მაღზია რომ დაინახა..ნიას ჩაავლო ხელი და შეიყვანა..გოგოს პატარა თანსაცმელები და ბაჩუჩები იყიდა..მერე ბიჭისას მიადგა...არვიცი რატომ მაგრამ უნდოდა რომ ბიჭიც ყოფილიყო და გოგო...სახლში გახარებული მივიდა..ჯინსის შარვალი და ტოპი ეცვა..მშობლებმა რომ დაინახეს ტირილი დაიწყეს კინაღამ ისე გაუხარდათ..მერემ მარიტამ მოახსენა მისი გადაწყვეტილების შესახებ და ბაშვის ტანსაცმელებიც აჩვენა..თვე ნახევრის შემდეგ მივიდნენ ექიმთან..სქესის გაგებაც შესაძლებელი იყოო...და გამართლდა მარიტას ჩანაფიქრი...გოგო და ბიჭი იყვნენ..ისე გაუხარდა დაფრინდავდა..რაღაც საოცრება იყო გულის ცემა რომ გაიგონა...მარიამზე რომ იყო დედა ორსულად მაშინ პატარა იყო და არ ახსოვდა..ახლა კი დიდი და აპირებს ყველა წამი ჩაიბეჭდოს გონებაში...ესეც ასე სქესი იციან..ახლა დაიწყეს ოთახის გაკეთება..მარიტა იყო მთავარი ორგანიზატორი...ყველაფერი ისე გააკეთა როგორც ფიქრობდა რომ გარგი იქნებოდა...კედლები შეაღებინა მუშებს,გამოცდილი მხატვარი მოიყვანეს და კედლებზე მოახატინა ათასი საბავშვო ანიმაციების გმირები...ისეთი საყვარლობა იყო..მერე კარადები..ტანსაცმელებსაც ყიდულობდნენ და აავსეს ნელ-ნელა...ვინც იცოდა საახლობლოში ყველას რაღაცა მოქონდა..განსაკუთრებით მათე იყო ამ საკითხში მარჯვე..ისე უხაროდა..მერე აკვანიც იყიდეს..ორივე რომ ჩატეულიყო..სათამაშოები..ოჭივარა და ათასი რამე ისე უხაროდა მარიტას მეცხრე ცაზე იყო სიხარულისაგან...ანიტა შვიდი თვის ორსული იყო დაახლოებით აღდგომა რომ იყო...სასაფლაოზე ავიდნენ დატვირთულები..ანიტას უკვე უჭირდა სიარული..დიდხანს იყვნენ და უყვებოდნენ მარიამს ამბებს მაგრამ ახლა ბედნიერიები იყვნენ იცოდა მარიამსაც უხაროდა მათი ამბავი..ისინიც უყვებოდნენ და უყვებოდნენ როგორც ცოცხალ ადამიანს....ამ დროის განმავლობაში მარიტა ნიას ნახულობდა..ნიაც ყველაფერს უყვებოდა რა ხდებოდა სკოლაში...სანდროზეც შეაპარებდა რაღაცეებს..შენ გეძებს ხოლმე თვალებითო...მარიტაც დაიწყებდა არ მაიინტერესებსოო და ერთი ამბავი იყო...გამოცდები რომ დაიწყო და გაბერილი დედიკოს სახლშ დატოვება უწევდა წუხდა მარიტა მაგრამ აბა რას იზამდა..პირველ გამოცდაზე რომ წავიდა და სანდრო ნახა სული განუტევა კინაღამ,რომ დაინახა იგრძნო მისი მონატრება უნდოდა გაქცეულიყო და ჩახუტებოდა მაგრამ არ მისულა...გამოცდები ჩააბარა...მერე ეროვნულების დროც მოვიდა...ბოლო ეროვნულ გამოცდაზე იყო...ნახევარი დაწერილი ქონდა დამკვირვებელი რომ მივიდა..კეთილი ქალი ჩანდა აბა ასე ვინ მოიქცეოდა..ტელეფონი მიუტანა ..მამა გირეკავს და რამე სერიოზული ხო არ ხდება უკვე 1საათიაო..მარიტაც ეცა ტელეფონს და კივლი დაიწყო..
-რააააა?როდის???მოვდივარ ახლავე...
მერე ბოდიში მოუხადა ბავშვებს ხელი რომ შეუშალა...ცოტა ქონდა დარჩენილი მაგრამ რა დაწერა არ იცის..ისე ნერვიულობდა ანიტას მშობიარობა დაწყებია..როგორღაც დაწერა და გამოვარდა გარეთ...სანდორს შეეჩეხა მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია ისე გავარდა სავადმყოფოში...ყველა იქ იყო უცდიდნე როდის დაიბადებოდა პატარები..მალე მთელ საავადმყოფოში ბავშვების ტირილის ხმა ისმოდა..
-დაიბადნენ ჩემი პრინცესა და პრინცი..შემოსძხა მარიტამ..რომ გენახათ ისეთი საყვარლები იყვნენ...
მთელი ზაფხული რათქმაუნდა არსად წასულან...თოთო ბავშვებს სახლსარ აშორებდნე.ამ სიცხეში სადმე წასვლა იქნებოდა....აგვისტოს ბოლოს გამოცდების პასუხებიც დაიდო..50% დაფინანსებით ჯავახიშვილში ჩაირიცხა მარიტა...ეს ცალკე ბედნიერება იყო..იურიდიულზე ჩააბარა...უნივერსიტეტს რომ დაამთავრებდა ალბათ მამამისის კომპანიას ჩაუდგებოდა სათავეში..ერთ-ერთი დიდი კომპანია არის თბილისში..სასტუმროებს..ბინებს,კერძო სახლების მშენებლობას უზრუნველყოფს..მომდევნო წელს..პატარა ლილე და დაჩი...ხომართლა დამავიწყდა ლილე და დაჩი დაარქვეს პატარებს..ესეიგი წავიდნენ ბათუმში..დიდი დრო გავიდა რაც აქ არ ყოფილიყვნენ..ყველა კუთხ-კუნჭული მარიამს ახსენებდათ მაგრამ არაუშავს...ახლა რაც მთავარია ბედნიერები იყვნნე..ტკიოდათ უმისობა მაგრამ ეს პაწაწუნა არსებები უმცირებდათ ტკივილს...
ზაფხულზე მათე ჩამოვიდა...იწვება თბილისი და გინდა თუ არა წავიდეთ სოფელში ჩემთან თან ბებოს და ბაბუსაც გაუხარდებაოო...ასე რომ აებარგნენ..პატარები უკვე 5წლისები იყვნენ..მარიტამაც დაამთავრა უნივერსიტეტი და მომდევნო წლიდან საბა გადაულოცავდა მის ადგილს კომპანიაში...რაჭაში ქონდა სოფელი მათე ბატონს და იქ წავიდნენ...მარიტა ადრეც ხო იყო აქ ნამყოფი ექსკურსიაზე..ბავშვობის ამბები გაახსენდა...რატომღაც სანდრო გაახსენდა მაგრამ ფიქრები უკუ ადგოო..ეგ იდიოტი რამ გამახსენა ახლაო..კარგი იყო სოფელში რა ჯობია სიმშვიდეს...უფფ..ლია ბებიას გამომცხვარ ხაჭაპურებს და წიწილას...1კვირა იყო გასული რაც იქ იყვნენ..მარიტა განსაკუთრებით მხიარული იყო..გამოპრანჭავდა ბავშვებს და დაატარებდა სამეზობლოს აცნობდა...მეზობლებიც ჩაკოცნიდნენ ბავშვებს..ზოგი რას აძლევდა ზოგი რას...მეზობლის ბიჭის დაბადების დღე იყო..მათეს და მარიტას იცნობდა დაპატიჟა ისინიც..მარიტამ უარი განაცხადა წასვლაზე მაგრამ მათემ დაითანხმა წამოდი გაერთობიო..მარიტაც წავიდა ერთი ორი ჭიქა დალია მაგრამ მაინც დაათრო...მეორე დილას თავი უსკდებოდა..აბაზანაში შევიდა...რომელიც მის ოთახში მდებარეობდა...კარგი მოწყობილი სახლი ქონდათ..აბა მათე ბატონი ნაკლებში აცხოვრებდა მის ბებიას და ბაბუას...ჰოდა თვალებ დახუჭული გამოვიდა სააბაზანოდან და ლოგინზე დაეხეთქა იმ წუთას..ისეთი პირსახოცი ქჰონდა შემოფარებული მკერდს და საჯდომს ძლივს უფარავდა...მერე თვალები ნელ-ნელა გაახილა და მეორე მხარეს გადაბრუნდა და ლოგინიდან კინაღამ გამოვარდა..ცისფერთვალებში ჩაიკარგა..რომელის ზუსტად მის წინ იყო...უყურებდა უყურებდა მერე კი ისევ უკან გადატრიალდა.ეგონა ეჩვენებოდა..
-ამ დილა უთენია ამ იდიოტის თვალებს რატომ ვხედავ ნეტა..
ფეხზე წამოდა და კარადისკენ წავიდა...ეგონა მოეჩვენა ამიტომ მოჩვენება ეგონა გაქრებოდა კიდეცც..კარადიდან საცვლები და სარაფანა გამოიღო..პირსახოცის მოძრობას აპირებდა რომ დაინახა სანდრო ისევე ლოგინზე იყო გაგორებული..დიახ სანდრო იყო..მაგრამ მარიტას ეგონა ეჩვენებოდა...რომ დაინახა კიდევ იქ იწვა წაიბუზღუნა და ახლოს მივიდა...ახლოდან უყურებდა..
-არადა ნამდვილს გავს..სიზმარში ვარ ნეტა?ჩაფქრებული ლაპარაკობდა მარიტა თავისთვის..სანდრო კი იღიმოდა,ხმას არ იღებდა..მერე ხელი შეახოო...
-ვაიმე ცოცხალი არსება ყოფილა....მათეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე
მათე წამში გაჩნდა ოთახში..და სიცილი დაიწყო..
-რა გაყვირებს გოგოო?მოჩვენება დაინახე?
-მემგონი კი და არ ქრება..ნახე ჩემ ლოგინზე წევს..აუ სიზმარში ვარ ნეტა..თუ შენც ხედავ?
-სანდროზე მეუბნები?
-ხო..რა შენც ხედავ?
-ვაიმე ნუ გადამრევ..არ უნდა დამელევნებია გუშინ შენთვის...აბა არ ვხედავ ამხელა კაცს...თანაც ცოცალია...
-რააააა?უკან მიიხედა მარიტამ და მათეს უბწკინა...რას აკეთებს აქ?შენ სულ გადაიირიე?მე კიდე შიშველი ვარ ნახევრად....იცოდე მათე ეს თუ სპეციალურად შენ მომიწვეე.......
-არაფერი მომიწყვია მარტი..ძმაკაცები ჩამოვიდნენ დასასვენებლად...ნიკაც ააქა..რამე პრობლემა გაქ?
-არანაირი მაგრამ ეს ინდივიდი ჩემ ოთახში კერძოდ ჩემს ლოგინზე რასაკეთებს?
-ეგ თვითნ კითხე!უთხრა მათმ და კარები მოუხურა...მარიტა კი დარჩა სანდროსთან მარტო ოთახში..
-მაგ ინდივიდს შენი ნახვა უნდოდა!საწოლიდან წამოდგა სანდრო..
-ღმერთო გადამარჩინე..ეს იდიოტი რა ვერ მოვიშორე..
-მე მგულისხმობ?
-აბა ვინმე არის შენს გარდა ოთხში??თანაც იდიოტი?
სანდროს სიცილიანი სახე ახლა ირონიულმა მზერამ შეცვალა..მარიტას მიუახლოვდა..
-გაზრდილხარ...კერძოდ მკერდისკენ უყურებდა..
-უტაქტო!უთხრა მარიტამ და მკერდზე ხელი აიფარა...სანდრომ კი მანძილი გადალახა და ტუჩებზე ეძგერა მარიტას...ახლა აღარ აპირებდა მარიტა ამის მოთმენას..სულ დაავიწყდა პირსახოცი რომ ეკავა ხელებით,ორივე ხელი გაუშვა და სანდროს უჯიკა რომ გაწეულიყო,აი პირსახოცი კი იატაკზე ფორთხიალობდა,სანდროს წინ კი სულ შიშველი იდგა...სანდრომ აათვარიელა მარიტა..ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა..
-გავალ მე ჯობია ჩაიცვა..
მარიტა გახევებული იდგა და უნდოდა მომკვდარიყოო ისე შერცხვა...უცებ ჩაიცვა და ოთახიდან გავარდა...მათეს ოთახთან მივარდა..კარები დაკეტილი იყო..ჩამოიღო კინაღამ იმდენი აბრახუნა...ბოლოს მათემ კარები გააღო..მარიტა საყელოში წვდა..
-სულ ფეხებზე შენი ძმაკაცები რაა...გაგეფრთხილებიე თუ მოდიოდა ის უტაქტო,ხეპრე,იდიოტი,პირველყოფილი,უნამუსო,უსინდისო,მექალთანე არსება აქ და მე არ წამოვიდოდი!!!!!!!!!!!არ მაინტერესებს ან ის წავა საიდანაც მოვიდა ან მე წავალ!მათე თვალებს უბრიალებდა...მარიტა კი ლაქლაქს აგრძელებდა და არა და არ ჩუმდებოდა...
-კარგად გაიგონე ხო?ზუსტად ხუთი წუთი გაქ მონახო ის ვაჟბატონი და უთხრა რომ აქაურობა დატოვოს სასწრაფოდ!
-იცი მემგონი არა საჭირო მოძებნა...მათემ უთხრა და ძლივს იკავებდა თავს რომ არ ახარხარებულიყო..
-საჭიროა!თქვა და უკან შებრუნდა და ვიღაცას შეასკდა რომელიც კედელივით იდგა...წონასწორობა ვერ შეიკავა და სანდროს ძლიერ ხელებს რომ არ დაეჭირა ძირს იქნებოდა გაწოლილი...


ესეც ახალი თავი...იმდენი დადებითი კომენატრები ვნახე ვერ შეგელიეთ და ახლავე დავწერე ახალი თავი <3 იმედია მოგეწონებათ..ისე აწი მოთხრობას რომ დავდებ რამოდენიმე თავი უკვე დაწერილი უნდა მქონდეს თორე ასე დიდხანს გალოდინებთ ხოლმე :დ მაგრამ მაპატიებთ იმედია...მიყვარხართ ყველანი <3 ველოდები შეფასებებს ასევე.