ჩემი დღიური(თავი 2)
მობილურმა რეკვა დაიწყოო ოო როგორ ვლოცავდიიმას ვინც მირეკავდა მის მარწუხებს მოვშორდი და სანამ მობილურს ავიღებდი სუნთქვას ვარეგულირებდი. –დიახ? –ქალბატონო ნუცა მანქანა გელოდებათ ჩაბრძანდით. –კარგით 5 წუთში მზადვარ. უკან რომ შემოვტრიალდი ვაჟბატონი ნიკა უკაცრავად მისტერ აღმატებულება ნიკა ოთახში აღარდამხვდა სარაფანი გადავიცვი ბალეტკები ამოვიცვი და ქვემოთ ჩავედი მიწის პატრონი მელოდებოდა უკვე მანქანაში ჩავჯექი დააა.... –აქ რასაკეთებ?? –დღეს მე მოგემსახურებით ქალბატონო ნუცა –ბატონო ნიკოლოზ დიდი მადლობა არშეწუხდეთ მძღოლი მომემსახურება.. არცკი მომისმინა მანქანა დაქოქა –ნუცა! –გისმენ. –სად მივდივრათ? –კუსტბის ასახვევთან. –კარგი. მთელი გზა ორივეს ხმა არამოგვიღია თანძალიან ვღელავდი არვიცი რატო მაგრამ საშინლადმომეწონა მე ის ნეტა მომწონს??არა რა სისულელეა ადამიანი გუშინ გავიცანი მაგრამ რატომაქვს მსგავსი რეაქციები მის შეხებაზე ახლოს ყოფნაზე ნუ არვიცი ჯერ საკუთარ თავს მსგავს განაჩენ ვერ გამოვუტან. –ნუცა მოვედით. –კარგი,მადლობა –გამოგყვები. –როგორც გინდა. მიწა მათლაც საკმაოდ დიდი იყო და ყიდვა გადავწყვიტე ნიკამ სახლში მიმიყვანა და წავიდა ერთი კვირა ჩემს სახლზე ვმუშაობდი, პროექტი ძალიან კარგი გამოვიდა ფაქტიურად ქალაქში შევისწავლე ყველაზე კარგი ლლურსმანი სადიყიდებოდა გაჯი ცემენტი მამასგან გავიგე რო ნიკას შეხვედრები ჰქონდაუცხოეთში და წასვლამოუწია რომგითხრათ გამიხარდაო მოგატყუებთ მაგრამ მშენებლობამ იმდენად გამიტაცა აღარც ვფიქრობდი ამაზე... ერთი თვე იყო უკვე გასული. სახლი თითქმის აშენებული იყო ნიკა ფაქტიურად აღარცმახსოვდა ,ჩემს ძველ მეგობრებს შევხვდი ძველი ამბები გავიხსენეთ სულ ცოტა დავლიეთროდესაც ბარში ტელევიზორი ჩართეს და ნიკას აჩვენებდნენ ხმის აწევა ვთხოვე პერსონლს ის კიამბობდა რომმას ცოლი მოყავდა მისი მეორე ნახევარი კი იტალიაში გაიცნო იქ თუ არმოვკვდებოდი არვიცოდი საშინლად ეგოისტი ვიყავი მანამდე რომგეკითხა ნიკაზე რამე მეკ*იდა მაგრამ რაც ესამბავიგავიგე მივხვდი რომ მის მიმართ გულგრილი ნამდვილად არვიყავი ..მეორე დღეს მამას ოფისში მომიწია გასვლა კომპანიის ფილიალის აშენებას აპირებდნენ დაა სურდათ რომ მე დამეპროექტებბინა უარს რთქმაუნდა ვერვეტყოდი და დავთანხმდი მამას კაბინეტს რომ ვუახლოვდებოდი ოო არა ოღონდ ის არაა –ნუცა ძალიან ნელი ნაბიჯებით შემოვტრიალდი თითქოს ბოლომდე მწამდა რომ ნიკა არიქნებოდა მაგრამ ისიყო –გამარჯობა. –გამარჯობა ნუცა,რალამაზი ხარ. –ჰმ მადლობა კომპლიმენტისთვის,ახალი ამბავი გავიგე და გილოცავ. –არარის ეგ მასე როგორც შენ გგონია –აბა რახდება –როდესაც საჭირო იქნება გაიგებ! ცხვირზე თითი ჩამომკრა და წავიდა.. რასაცქვია შევვარდი მამაჩემის კაბინეტში. –ნუცა რაიყო ვინმე მოგსდეევს? –არა მამა,უი ნიკა ვნახე რაში დასჭირდა ის ტყუილი. –არვიცი პატარა მემგონი მის მემკვიდრეობაზეა ლაპარაკი. –მოიცა ამხელა კაცი იმისტვის გამოდის პრესის წინაშე რო, ეშინია მამიკოს ფულები არდაკარგოს? –არვიცი ნუცა აქ კედლებსაც ყურებიაქვს არილაპარაკო მაგთემაზე,უი და ცუდი ამბავი მაქვსჩვენიწლიური შემოსავალის დაჯამება მოვიდა და არარის სახარბიელო შედეგი შარშნდელთან შედარებბით შემოსავალლი 30%ი დაეცა გასავალი კი 10%ით გაიზარდა ვფიქრობ ცოტახანი ფილიალის მშენელობა უნდა შევაჩეროთ. –კარგი მაა არარის პრობლემა ამასობაში ჩემსსახლსაცმოვრჩები –კარგიი ჩემო პრინცესაა. –მამააა!! –კარგი ხოო. ვახშამზე ნიკაც დაგვეწვია ათასთმაზე ისაუბრეს შიგადაშიგგ თვალსაცმაპარებდა ოოო როგორი სიმპატიურია!! მამას მობილურზე დაურეკს და ოთახში მხოლოდ მე და ნიკა დავრჩით –იცი ხვალ მინდა ერთ ძალიან კარგ ადგილას წაგიყვანო ნუცა. –ძალიან კარგი დასად? –ეგ მოდი სიურპრიზად დავტოვოთ,კარგი ჩემი წასვლის დროა და ხვალ 7ზე გამოგივლი. -კარგი. ამდროს მამა შემოვიდა ნიკა დაემშვიდობა და წავიდა ვერაგიღწერთ რაბედნიერი ვიყავი ისეთი განცდა მქონდა თითქოს5 წლის ბავშვს დედამ თოჯინა უყიდადა ბავშვი გახარებული აქეთ იქით დარბის და ამ ემოციას მასე აფრქვევს მართლაც რომ 5 წლის ბავშვივით ოთახში დავრბოდი ლოგინზეც ვხტებოდი დაზედ ვხტუნავდი ... მეორე დღეს სახლში ავედი შპალიერი და იატაკი უვე გაკრული და დაგებული იყო ეხლა მთავარი რაც ყველაზე ძალიან მიყვარს მოწყობაღა იყო დარჩენილი რასაცხვალიდან მივხედავდი დღეს კი ძალზედ მნიშვნელოვანი დღე მელოდა მაღაზიაში კაბის საყიდლადგავედი არმინდოდა ისე ყოფილიყო რომ ეფიქრა მეპრანჭებაო ამიტომაცშავი სადა კაბა ვიყიდე რომელიც მუხლს ჩასცდენოდა 7საათზე უკვე მზად ვიყავი და ნიკა ქვემოთ მელოდებოდა ისიც საოცრად ელეგანტურად გამოიყუროდა მაგრამ არა კონსევატულად მანქანის კარბი გამომიღო და თავისი ადგილი დაიკავა ღმერთო მანქანაშიც რომ მისი სურნელი ტრიალებს. ნახევარსაათიანი მგზავრობის შემდეგ მივხვდი რომ ქალაქში აღარვიყავიმცხეთა ამოვიკითხე ტრაფარეტ გუმანში ვიფიქრე ხოარ მიტაცებსთქომაგრამ ამაზე მეთვითონ გამეცინა და მაგდროს ხელზე ვიგრძენი შეხება შევკრთი მაგრამ არ შემიმჩნევიაა. -ხოარ დაიღალე პრონცესა? -მალე მივალთ? -კი აი თითქმის მოვედით. -კარგი ჩემსხელს აკოცა და ისევ საჭეს მიუბრუნდა მანქანა 3 სართულიან კერძო სახლთან გააჩერა რომლის ეზოც ძალიან მოვლილი იყო ხელკავი გამოვდე და ქვაფენილითნაშენ ბილიკს გავუყევიეზოსმეორე მხარეს ტბაიყო იქვეთეთრი გადახურული სახლუშკასავით სადაც მაგიდა და ორისკამი იდო მაგიდაზე სანთლები და საჭმელი იდო იატაკძე კივარდის ფურცლები ეფინა ოო ესს ისეთი რომანტიულიი იყო ყურში ჩუმად ჩავჩურჩულე: -მადლობა ამ სილამაზესთვის. -მადლობა შენ ,რომ წამომყევი ყაწვზე სველი კოცნა დამიტოვა და სკამმი გამომიწია.იმსაღამოს უამრავ თემაზე ვისაუბრეთსაკმაოდ ხო ნუ სანამ წვიმამ არ შეგვიშალა ხელი იმდენად ძლიერი ნაკადით მოდიოდა შიგნით გვეშხეფებოდა ნიკამ მისი ფიჯაკი მომახურა ზედ მიმმიხუტა და სახლიკენ გავიქეცით როდესაც სახლში შევედით ნიკას მობილურზე დაურეკეს. -გისმენთ! -... -რაა? -... -და როდის გაიწმინდება გზა?? -... -კარგით მადლობთ -... ნიკამ თითით მანიშნა ერთი წუთიო -გამარჯობა ბატონო დავით მედანუცა ჩემს აგარაკზევართ და წვიმამ პრობლემები შეგვიქმნა ნიაღვარმა საკამოდ დიდი რაოდენობის ქვები ჩამოიტანა და გზები გაადახერგილიდა ხვალ თუ არა ზეგ აუცილებლად ჩამოვალთ. -.... -კარგით,ნახვამდის. -ესეიგი ჩავრჩით ორივეს გაგვეცინა ჩემს ნათქვამზე -კი ნუც მოიცა ჩემს მაისურს მოგცემ კაბასავითგექნება და ეგ კაბა გავაშროთ -კარგი. რომ გამოვიცვალე და ქვემოთ ჩავედიმაგიდაზე ცხელი შოკოლადი დამხვდა აქედან სამზარეულომოჩანდა და დავინახე როგორ ფუსფუსებდა ნიკა ნახევრად შიშველი სამზარეულოში მივუახლოვდი სამზარეულოს და კარების ჩარჩოს მივეყუდეე -ოოო ბატონო ნიკა როგორგიხდებათ სამზარეულოში ფუსფუსი -ვიცი ძალიან სექსუალური ვარ ამდროს შემოტრიალდა ენა ტუჩებზე გადაისვა დამომიახლოვდა შენკიდე ჩემს მაისურში ხარ ძალიან სექსუალური და მისკენ მიმიზიდა ოო როგორ ვღელავდი ნეტა რომ გაეგო რომჩემი პირველი კოცნა იქნებოდა დამცინებდაა? ნუ არვიცი მაგრამ ის ვიცი რომ ჩემს ბაგებსრომ დაეწაფა ჩემს მუცელში საოოცრებახდებოდა მეორე მსოფლიო ომი რავი ვერ ავღწერ მაგრამ ის მომენტი ჩემი გონებიდან არასდროს ამოიშლება.. ჩემს სხეულზე ურებართვოდ დაასრიალებდა ხელებს და უკანალზეც შემეხო ამდროს იმპულსურად უკან შევხტიი -მმ ისა რაქვია მეე მუშებთან დარეკა დამავიწყდასაქმე მქონდა ვაიმე უკულით ავედი ოტახში სადაც კარებიროგორცკი მივხურე ხმამაგალიქშინვით მუხლებზე დავიდეხელებიდა დავარეგულირე პულსი -ღმერთო როგორ მიზიდავს ნიკაა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.