მეგობრის შეყვარებული (თავი 8)
დილით ავდექი თუ არა ქვემოთ ჩევედი სასაუზმოდ.მე და მამამ ვისაუზმეთ და საყიდლებზე წავედით.დედასგან განსხვავებით მე და მამას ძალიან გვიყავრს ახალი წელი და ყველაფერი რაც ზამთარს უკავშირდება.ყველაფერი ვიყიდთ ახალი ნაძვის ხე,სათამაშოები ფიფქები და ყველაფერი ის რითიც სახლის მორთვა შემეძლო.მამა ყოველთვის ამბობდა რომ ახალწელს ახალი ტანსაცმლიტ უნდა შევხვედროდი ამიტომ ტანსაცმლის მაღაზიებში გამატარა და რაღაცეები ვიყიდე.როცა სახლში დავბრუნდით იქაურობა ყველამ ერთად მოვრთეთ,ნუ მოკლედ საშობაო ფუსფუსი მიმდინარეობდა.უცებ ჩემი ტელეფონის წკრიალი გაისმა -გისმენ დათო -რას შვრები მარიკუნა? -ნაძვის ხეს ვრთავ -მართლაა კარგია -ხო რა იყო რატო დამირეკეე? -არაფერი უნდა მეთქვა რო დღეს ქეთიც წამოსულიყ ჩვენთან -კარგი ტელეს გადავცემ და შენ თვითონ უთხარიი -არაა შენ უთხარი რა -კარგიი დათო -კარგი აბა შეხვედრამდე -შეხვედრამდეეე ტელეფონი გავთიშე თ არა ქეთი მომიბრუნდა -ვინ იყო? -დათო -რა უნდოდა? -დღეს დაგპატიჟა თავისთან -ვინ მე? -ხო აბა მე ისედაც მივდიოდი -ვაუუ კარგია -ჰო რვა საათზე ყველაფერი დამთავრებული გვქონდა ამოტომ ოთახში ავედი და წყალი გადავივლეე ცხრა საატამდე ხალათიანი დავდიოდი,ტანსაცმელი გავამზადე რაც უნდა ჩამეცვა და საწოლზე დავალაგე.ქეთის მშობლები ჩამოვიდნენ ამიტომ ის ვეღარ მოდიოდა ჩვენთან ერთად. ნელნელა შევუდექი მომზადებას,თმები ბოლოებში დავიხვიე და მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე.ახალი ჯინსის მოტკეცილი შარვალი ჩავიცვი და ნაცრისფერი ირმებიანი ზედა,ფეხზე ჩექმა ამოვიცივი მანტო ავიღე და ქვემოთ ჩავედი ჩემები უკვე მზად დამხვდნენ და წავედით. მამამ როცა დათო დაინახა შემომხედა და მიცინოდა ნეტა რა აცინებდა?მე და დათო მათგან ცოტათი მოშორებით გავედით და დავსხედით.უეცრად თვალი გიორგის მოვკარი -ამას აქ რა უნდა? -დედაჩემმა არ იცის არაფერი და დაპატიჟია -ამმ გასაგებიაა -ამის ნერვები არ მაქ რა წამო გარეთ გავიდეთ გავისეირნოთ ბაღში -კაი წამო გარეთ გავედიტ მანტო გახდილი მქონდა და დათო გამოსატანად შებრუნდა,მე ტბისკენ წავედი სასეირნოდ ვიფიქრე დამეწევა თქო.უკნიდან ვიღაცის ჩრდილი დავიანხე დათო მეგონა და მივტრიალდი -რა მალე მომიტანე ყოჩაღ-როცა გიორგი დავინახე შევკრთი,უაზროდ იღიმებოდა და ჩემსკენ მოდიოდა -ააა შენ ხარ გიო -ხო მე ვარ უცნაურად იღიმებოდა და ჩემსკენ მოდიოდა ზედმეტად რომ მომიახლოვდა უკან დავიხიე მაგრამ მკლავზე ხელი მომკიდა და თავისკენ მიმითრია მერე ჩემი კოცნა ცადა მაგრამ თავი გავწიე და ხელი ვკარი მაგრამ ჩემზე ძლიერი იყო და თავიდან ვერ მოვიშორე კედელზე მიმაყუდა,მიმაყუდა კი არა მიმაგდო და ყელში კოცნა დამიწყო ვეჯაჯგურებოდი მაგრამ ვერ ვიცილებდი დაყვირება რომ დავაპირე პირზე ხელი ამაფარაა,მუშტებს ვურტყავდი მაგრამ ამაოდ,თვალებიდან ცრემლები მდიოდა და ვტირობი.თვალები დავხუჭე მეგონა ყველაფერი დამთავრდებოდა და ეს მხეცი თავისას მიიღებდა მაგრამ უცებ შვება ვიგრძენი,თვალები რომ გავახიე გიო ძირს ეგდო და დათო ურტყავდა.ისე გამეტებით ცემდა ვიფიქრე მოკლავს თქო -დათო გაუშვი მოკლავ -არა მარიამ როგორ შეგეხო ეს ბინძური-ჩემთვის არც შემოუხედია ისე მიპასუკხა გამწარებული ცემდა.ბოლოს მკლავზე ხელი დავავლე და გავაჩერე გონზე მოვიდა როცა შემომხედა და ჩამეხუტა -გეყოფა დათო ნუღა ცემ მოკვდება -მოკვდეს -გეყოფაა გთხოვ მანტო ავიღე და დათო ავაყენე და წამოვედით.სკამზე დავჯექთ და კარგა ხანს გაშეშებული ვიჯექი დათომ მანტო მომაცვა და მომეხვია.ტრილი ამიტყდა და ჩავეხუტე. -რო არ მოსულიყავიი რა მეშველებოდა -მე მოვედი მარიამ ნუღა ტირი დამთავრდა ჩემთან ხარ ვსო.გაჩუმდი ნუ ტირი მეხუტებოდა და თავზე მკოცნიდა.ხელი ყელისკენ წავიღე და შევამჩნიე რომ დათოს ნაჩუქარი ყელსაბამი არ მეკეთა.იმ ადგილას გავიქეცი მაგრამ არც იქ არ იყო.გული საშინლად მეტკინა თითქოს ვიღაც ამოლეჯას ცდილობდა და ხელს მაგრად უჭერდა.დათომ დამამშვიდა არაფერიაა სხვას გავაკეთებინებო მაგრამ გული მაინც საშინლად მტკიოდა. სახლში მივედი თუ არა წყალი გადავივლე და დავწექი დაძინება ვცადე მაგრამ რამდენჯელაც ჩამეძინა უცებ მეღვიძებოდა ის საშინელება არ მავიწყდებოდა,ვერ ვიძინებდი და დათოს მივწერე -რას შვრები? -არაფერს შენ? -არც მე -რატომ არ გძინავს ამ დროს? -ვერ ვიძინებ აღარაფერი მოუწერია ვიფიქრე ჩაეძინა თქო მაგრამ 10 წუთი არ იყო გასული რომ მანჯარაზე მომიკაკუნა,საწოლიდან წამოვხტი კარები ჩავკეტე და ფანჯარა გავუღე დათოს -ეს არგი გასწავლე რაა -ხო აბა რა კარებს აქედან შემოსვლა ვამჯობინე -კარგიაა -კარგად ხარ? -არაა -მოდი ჩემთან სულელო,დაივიწყე არაფერი არ მომხდარაა.-დათო ჩამეხუტა და საწოლში ჩამაწვინა თითონ კი გვერძე მომიწვა კარგა ხანს ვლაპარაკობდით მაგრამ ჩამეძინა და თავი მის მკერდზე მედო.დილით რო გავიღვიძე ჩემს ოთახში აღარ დამხვდა ფანჯრიდან გადავიხედე და მისი მანქანა სახლთან იდგა.კარებზე დედა მიკაკუნებდა -მარიამ გაემზადე დათო გელოდება უცებ ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.დათო რომ დავინახე გამეცინა გადავკოცნე და გარეთ გავედით თვალები მტკინა თოვლს იქაურობა სულ გადაუთეთრებია. -სად მივდივართ? -მუხელ თოვა რომ დაიწყო ხო მითხარი მიყავრს თოვლში ფეხით სიარულიო? -ხო -ხოდა გავისეირნოთ -კარგი ქუჩას დავუყევით ჩუმად მივდიოდით და ბოლოს დატომ ამოიღო ხმა -მარი იცი ერთი გოგო მომწონს -მაგას რა ჯობია მერე -არ ვიცი ის რას გრძნობს ჩემს მიმართ -ჰო ეგ ცუდია გაიგე მერე -ვეცდებიი -ჰოო გზაში ქეთი შეგვხვდა,საიდან მოდიოდა არ ვიცი ხელში ჩემი ყელსაბამი ეჭირა -სალამი მარ -ეგ საიდან გაქ? -გიომ მამომატანა შენთან -ქეთი მაგ ბიჭს შეეშვი -რა შენი საქმეა დათო არ მიყავრხარ რა შემეშვი -მაგრად არ მაინტერესებს გიყვარვარ თუ არა.გუშინ მაგ ნაბიჭვარმა მარის გაუპატიურება ცადა -ქეთ დათო მართალია რა შეეშვი გთხოვ,როგორ ფიქრობ ეს ყელსაბამი საიდან ქონდა? -დათოს სახლში დაგივარდა!! ჩემს ბედნიერებას ვერ იტან რა!! -ეგ რა შუაშია გოგო -თავშიაა ვერ იტან რომ ბედნიერი ვარ -დამღალე რა მე შენზე ვზრუნდა შენ კიდეე -არ მჭირდება შენი ზრუნვა -ხოდა კარგად ბრძანდებოდე ყელსაბამი გამოვართვი და გზა განვაგრძეთ. ყოველ დღე ასე გრძელდებოდა მე და დათო ვსეირბობდით ვერთობოდით,ახალ წელს ერთად შევხვდით,მაგრამ ახალი წლის შემდეგ აღარ მინახვას.არ ვიცი სად გაქრა სად წავიდა მაგრამ დაახლოებით სამი კვირაა არ მინახვას არც მოუწერია არც დაურეკია მათი სახლიც დაკეტილია.ტელეფონის ნომერი შეცვალა ფეისბუკზე მესიჯებს ნახულობს მაგრამ პასუხს არ მწერს.გული საშინლად მტკივა მას მივეჩვიე თითქოს ჩემი ცხოვრების ნაწილი გახდა,მაგრამ ახლა მანაც მიმატოვა ამას ქვია ქვეყანაზე მარტო დარჩემა არცერთი მეგობარი აღარ მყავს.სკოლაში ვერც კი მამჩნევევ ერთის მხრივ ეს კარგია ყალბი ადამიანები გვერდით არ მეყოლება. ჩემი და დათოს ჩათი ჩემს დღიურად გადაიქცა,მე ვწერდი ვწერდი რასაც ვგრძნობდი თუ როგორ მტკიოდა მისი დაკარგვა რამხელა იყო ეს ტკივილი როოგრ ვგრძნობდი თავს რა ხდებოდა ჩემს ცხოვრებაში ვწერდი,მაგრამ პასუხი არ იყო ასე კარგა ხანი გავიდა სკოლაც დავამთავრე ბანკეტიც მქონდა ახლა ეროვნულებისთვის ვემზადებოდი. ერთ დღეს როცა გავიღვიძე მკერდში რაღაც ყრუ ტკივილი ვიგრძენი დედას დავუძახე და მარჯვენა მხარეს რაღაც გამაგრებული ადგილი იპოვა.თბილისში წავედიტ ქეიმთან ექიმმა გამსინჯა და მითხრა რომ ეს ფიბროადენომა იყო ანუ ჯერჯერობით კეთილთვისებიანი სიმსივნე.......... სალამი მეგობრებო,როგრ ხართ ესეც გაზრდილი თავი,ყოველშემთხვევაში რასაც ვწერდი ხოლმე იმაზე გაზრდილი თავია ;) ველი თქვენს კომენტარებს სულმოუთქმელად :* |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.