-ნია არ გამიღვიძოთ თორე მოგკლავთ.(ანკა)
-რას ფიქრობდი 19 წლის ასაკში რომ აჩენდი ბავშვს. მამა ამ ბავშვს არ ყავს. რა გაიზრდება რა!
-კარგი გეყო დედა, გეყო! მე ნიას არავის დავაჩაგვრინებ და არ გავაშვილებ!
-ანკა, გამო რა-სანდრომ ხელი მოკიდა და მისაღებში გაიყვანა
ანკა 19წლის გოგონაა რომელსაც ცხოვრებამ დიდი ტკივილი მიაყენა, მაგრამ ასევე პატარა არსება აჩუქა. შეყვარებულმა როგორც კი გაიგო რომ ანკას შვილი ეყოლებოდა დახმარება შესთავაზა მაგრამ ავარიაში მოყვა და გარდაიცვალა. ასე რომ ნია და ანკას ერთმანეთის გარდა არავინ ყავდა. მამამისი გარდაიცვალა 2წლის უკან, დედამისი მაშინ როდესაც ანკა დაიბადა. ნანა მისი დედინაცვალი იყო, ოდნავ მოხუცი. ანკას 3საუკეთესო მეგობარი სანდრო, ივა და ნათია ეხმარებოდნენ. როდესაც ანკამ ნია გააჩინა მისი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვალა.
-ანკა, დაწყნარდი ყველაფერი კარგად იქნება-ივამ ხელი მოხვია
-არა აღარ შემილია ივა, ნანა ყოველდღე მახსენებს იმას რომ ყველამ მიმატოვა. იმ 9თვის განმალობაშიც არ გაჩერებულა.
-მე ვიცი, რაც გჭირდება გოდოს ფართიზე წამოსვლა.-ანკამ წარბები აათამაშა
-და ნიას ვინ დაიტოვებს?
-დეიდაშენი ხო დღეს ჩამოდის, მაკა. მას დაუტოვე
-მართალი ხარ. ნია 2თვის არის და არა მგონია ბევრი პრობლემა შეუქმნას მაკას.
ანკამ მაშინვე დაურეკა დეიდამისს და შეუთანხმდა ნიას დატოვებაზე.
-სანდრო, ივა მადლობა მაგრამ ეხლა ნია უნდა ვაბანავო და არა მგონია მოგინდეთ ამაში მონაწილეობის მიღება. ნათ დამეხმარები?
-კი, როგორ არა.
ანკა დაემშვიდობა მიჭებს და ნათიასთან ერთად ზემოთ ავიდა ნიას გასაღვიძებლად. ნია ერთადერთი სიხარული იყო მის ცხოვრებაში. ნია გასუსული იწვა საწოლში და თვალებს აპაჭუნებდა. დედამისი რო დაინახა ხელები გაიშვირა მისკენ. ნათიამ აიყვანა და ნიამ ტირილი დაიწყო.
-არა დე, ეხლა აბაზანა მოვმზადებ და ვიბანაოთ.
ანკამ მოამზადა პატარა ტაშტი და წყალი ნახეევრამდე აავსო. აიყვანა ნია, გახადა და ჩააწვინა ისე რომ წყალი მის სახეს არ ფარავდა.
-როგორ ფიქრობ ვინმე ისმპატიური ბიჭი იქნებ ფართიზე?(ნათია)
-არ ვიცი რომც იყოს რო გაიგებენ რო შვილი მყავს არამგონია მოვეწონო.
-ნუ ლაპარაკობ ეგრე ბევრი წესიერიბიჭი პირიქით მოიქცევა.
მალე ამოიყვანეს ნია, გაამშრალეს, ჩააცვეს და აჭამეს. 1 საათი ეთამაშეს და ბოლოს ისე დაღალეს რომ ნიამ ყველანაირი ტირილის გარეშე დაიძინა. მაკაც მივიდა გოგოებმა მალე ჩაიცვეს და ჩავიდნენ ქვევით სადაც ივა და სანდრო ელოდებოდნენ. სანდრომ მარის მოხვია ხელი და მანქანში ჩასვა, ნათია კი ივამ ჩასვა. ივას ნათია მაგრა ევასებოდა. როგორც იქნა მივიდნენ ფართიზე მაგრამ ყველა გაიფანტა და მარტო ანკა დარჩა. ანკა ვერ იტანდა ხმაურს ამიტომ გადაწყვიტა მოსაწევად გასვლა გარეთ. გავიდა,შვება იგრძნო და ცოტა გასეირნებაც გადაწყვიტა, მაგრამ მალევე დაიკარგა არ იცოდა რა ექნა. უცებ ერთი ბიჭი დაინახა.
-ესეთ გვიან დროს ამ უბანში შენხელა გოგონები არ უნდა სეირნობდნენ. რა იყო გოგო დაიკარგე?
-ანკა.
-ერეკლე. ანკა სად მიდიხარ
-მე შენ არ გიცნობ იქნება და მანიაკი ხარ და მიტაცებ.
-ეგეც კარგი მოსაზრებაა მაგრამ სხვა გზა არ გაქვს მაინც დაკარგული ხარ. უკეთ რომ გამიცნო წაგიყვან ჩემ საყვარელ ადგილას. თანახმა ხარ?
-არ ვიცი. კარგი.მაგრამ თუ მომიტაცებ ძებნას დამიწყებენ.

ერეკლეს გაეცინა, ხელი მოკიდა და ერთ-ერთ მიტოვებულ ქარხანაში წაიყვანა.
-მთელი ბავშვობა აქ გავატარე, ძმაკაცებთან ერთად ვერთობოდი. ჩემი საყვარელი ადგილია.
-ქართველს არ გავხარ
-რუსეთში დავიბადე და 1თვის რომ ვიყავი საქართველოში ჩამომიყვანეს. ბებია იყო რუსი ცოტა მისი გენები მაქვს. გარეგნობაც ამიტომ მაქვს ასეთი სპეციფიური. ხომ ხვდები რასაც ვგულისხმობ
-ვერა
-მე ხომ სიმპატიური ვარ
-ხო აბა რა-ანკას გაეცინა
-სხვა სახელი გქვია ერეკლე?
-კი ქრეში. არ გაგეცინოს ეს არც რუსული სახელია არც ქართული. დედაჩემა დამარქვა.
-მომწონს, ქრეშ.
-შენზე მომიყევი.
-19ის ვარ.
-და რაღაცას მიმალავ
-შეყვარებული არ მყავს
-გყავდა?
-კი და გარდაიცვალა
-სამწუხაროა. რამე დაგიტოვა?
-შვილი.
-მეღადავები
-სულაც არა
-რამდენის არის
-2თვის
-გამაცნობ
ანკას სახეზე გაოცება შეატყო
-რა იყო
-მეგონა შენ გაიქცეოდი ან იტყოდი რომ გეჩქარება რადგან შვილზე გითხარი
-ანკა, ერთი რამ დაიმახსოვრე ჩემზე ცუდი წარსული ვერ გექნება. აწმყო ხო მითუმეტეს.
ერეკლეს ამდენი ხუმრობის მერე სახეზე პირველად ჰქონდა ასეთი სერიოზული გამომეტყველება.
-ეხლა(ანკა)
-ხო(ერეკლე)
-კარგი.
-ჩემი მანქანით.
ერეკლემ ანკა თავის შავ მერსედესში ჩასვა და სახლში მიიყვანა. ნანა სახლში იყო წასული. მაკა თვითონ იყო 27ის ზედმეტად ახალგაზრდა ამიტომ არანაირი გართულება არ ქონდა არც ანკას მოწევაზე და არც იმაზე რომ ბიჭი მოიყვანა სახლში.პირიქით გაუხარდა.
-ოო, გამარჯობა მე ანკას დეიდა ვარ
-უზრდელობაში არ ჩამითვალოთ მაგრამ მის დეიდას არ გავხართ. რამდენი წლის ხართ?
-27. სულაც არა, მესმის. შენობით. შენ რამდენის ხარ
-21.
-ერეკლეს ნია უნდა გავაცნო.
-ძინავს ჩუმად შედით
ანკამ ერეკლე ოთახში შეიყვანა და ნია ხელში ფაქიზად აიყვანა ოდნავ მოუქნელად კიდეც.
-ოხ არაფერი აარ იცი დედამ-ერეკლემ ნია გამოართვა და ანკასთან შედარებით წესიერად დაიჭირა. ნიას ხელები ცივი ჰქონდა და საბანში გაახვია მჭიდროდ. ანკა გაოცებული უყურებდა ვერ ხვდებოდა ერეკლემ ეს ყველაფერი საიდან იცოდა.
-შენ... ესენი საიდან?
-15ის ვიყავი როცა ჩემი პატარა დის მოვლა დამჭირდა რადგან დედაჩემი ცუდად გახდა და თითქმის 2 წელი საავადმყოფოში დონორს ელოდებოდა, გადანერგვის მერე აღმოჩნდა რომ მისი ორგანიზმი ამ გულს არ იღებდა და კიდე 2 წელი დაჭირდა. ჯამში 6წელი დედაჩემი არ მინახავს სულ ექიმებში იყო. 2თვის უკან დაბრუნდა. შენნოჯახზე მომიყევი
-დედაჩემმა როცა გამაჩინა გარდაიცვალა, მამაჩემა მეორე ცოლი მოიყვანადა მალე კიბო დაემართა და დაგვტოვა მანაც. დედინაცვალ ნანასთან დავრჩი მაგრამ იშვიათად მოდის და ისიც საჭმელი თუ მოაქვს. სანამ ნიას გავაჩენდი სულ ჩემთან ცხოვრობდა.
-არაუშავს დრო კურნავს ანკა-ერეკლე ყურებამდე იღიმებოდა-ნია ძაან საყვარელია მაგრამ შენზე ლამაზია
-მადლობა-ანკა მოიტყუა ვითომ დაიბოღმა
-მაგრამ თვალებით შენ ჯობიხარ. ნომერს არ მომცემ? ნიას მოვეწონე მოვალ ხოლმე
-კარგი-ანკამ ნომერი ჩააწერინა ერეკლემ წასვლის წინ ანკას ჰკითხა
-ვგავარ ცუდ ადამიანს?
-არა
-არ შეგიყვარდე ანი, ინანებ.-ერეკლემ თვალი ჩაუკრა და წავიდა. ანკამ ტუჩზე იკბინა, კარი დახურა. მისაღებში მაკას ეძინა, ნიამ გაიღვიძა და ტირილი დაიწყო თურმე შიოდა. ანკამ აიღო ბოთლი და ნიას აჭამა. კარი გიჟივით შემოაღეს სანდრომ და ივამ
-მაკა! მაკა!
ამ ხმაურზე ნიამ ტირილი დაიწყო. სანდრო და ივა ნიას ოთახში შევიდნენ
-გოგო შენ სრულ ჭკუაზე ხარ?2საათია გეძებთ (ივა)
-ხმაურში არ მინდოდა ყოფნა და სახლში ერთმა მეგობარმა მომიყვანა. ერეკლე-ჩუმად ჩაილაპარაკა და ნია დაარწია მის საწოლში რომ დაეწყნარებინა.
ერეკლე, სულ ის უტრიალებდა მას თავში ოღონდ როგორც ქრეში.