მისაღებში კი ისეთი მხიარულება იყო ყველა თავის საქმეს აკეთებდა ქორწილისთვის ემზადებოდნენ. (ეს სახლი იყო ბექას ბაბუის და ზაფხულობით ჩამოდიოდნენ მთელი შემადგენლობით.) ბექა გვერდიდან არ მშორდებიდა სულ ჩემს გვერდით იყო ისე თბილად მექცეოდა მიკვირდა კიდეც.
-ქეთ წამო გავისეირნოთ.
-კაი წავიდეთ. ვსეირნიბდით ჩუმათ ხმას არცერთი არ ვიღებდით.
უცბათ ვიღაცამ დაარღვია ჩვენი სიჩუმე
-ბეექ როგორ ხააარ?? როგორ მომენატრე ნეტა იცოდე.
ისე ვციფდებოდი ისე მეშკებოდა ამ გოგოზე ნერვები თან ჩემ მეირე მეს ვეჯითხებოდი კიმაგრამ რატო გეშლება ასე ნერვები.???
ბექას ხმამ გამომაფხიზლა ფიქრებიდა.
-ქეთ ეს ნიაა ჩემი მეგობარი
-სასიამოვნოა თან როგორიიი ირონია არ დავაკელი და სახლისკენ წავედი.
-ბექა დამედევნა რაიყო ქეთ რადაგემართა გეწყინა რამეე.?
-არა რაუნდა მწყენოდა ან რაუფლება მაქ რო რამე მეწყინოს შენგან?
-ეჭვიანობ.
-არა
-კი
-არათქო და მოვრჩით ეხლა.
-კაი როგორც გინდა.
-მივედით სახლში მივეხმარე რაღაცეებში 4დღეში ქორწილია კაბა ჩემთვისაც შესარჩევი მქონდა წავედით მაღაზიაში ბექას დაც გამომყვა შავი მუხლს ოდნავ აცდენილი კაბა შევარჩიე ტანზე მომდგარი და შავი ფეხსაცმელი.
-ეს 4დღე ისე გავიდა ნორმალურად არ დავლაპარაკებივართ ერთმანეთს. დადგა ქორწილის დღეც კარგად გავერთეთ ბევრიც დავლიეთ  წყვილი გავაცილეთ საქორწილო მოგზაურობაში. მე და ბექა ავედით ოთახში ძალიან კი მქონდა სასმელი მოკიდებული.
-ქეთ იცი დღეს ყველაზე ლამაზი იყავი ჩემი ლამაზი ცოლუკა ძალიან მიყვარხარ სიცოცხლეზე მერადაც კი
-ბექ იცი მე....
-აღარ დამამთავრებინა და დააცხრა ჩემ ბაგეებს. მეც ვეღარ შევეწინააღმდეგე და ავყევი კოცნაში ისე მიმიხიტა გულში რამის ჩავადნი ხელებში ბაგეებიდან გადაინცვლა კისერთან გამხადა კაბა დამიკოცნა მთელი სხეული და რო მიხვდა უცბათ შემომხედა თუ არ გინდა გავჩერდეთ თანხმობის ნიშნად ჩავეხუტე და მაგრად ვაკოცე  საცვლებისგანაც გამანთავისუფლა და ფეხებს შორის მომექცა ყრუ ტკივილის შემდეგ უსაზღვრო ბედნიერებს ჩაგვეძინა. დილით რო გავიღვიძე ნერვები მომეშალა ჩემს საქციელზე რამ გამომაშტერა ასე?
-ფიქრებიდან ბექას კოცნამ გამომაფხიზლა.
-ბექა გტხოვ გაჩერდი რაა ეს ეს უბრალოდ შეცდომა იყო.
-ქეთ გიყვარვარ?
-მე არვიცი უბრალოდ ვერ გავერკვიე არვიცი
-გასაგებია ანუ არა.
გაბრაზებული ადგა და გავიდა ოთახიდან კარები ისე გაიჯახუნა რამის ჩამოიღო. ცოტახანში შემოვიდა და მითხრა
-ბარგი ჩაალაგე სვანეთში ვბრუნდებით.
ხმაც არ ამომიღია ჩავალაგე ჩემი ბარგი დაბლა ჩავედი ყველას დავემშვიდობე და გულიც კი დამწდა არ მინდოდა წასვლა ისე მივეჩვიე მათ.
წამოვედით გზაში არავის ხმა არ ამოუღიათ სანამ გიგამ არ დაარღვია სიჩუმე რაგჭირთ თქვეეენ კარგით რაა როდემდე უნდა იჩხუბოოოთ.
გაჩუმდი რაა შე**მა და გზას უყურე. როგორც იქნა ჩამოვედით ავედი ოთახში წამოვწექი ისე დაღლილი ვიყავი ეგრევე დამეხინა.
ცოტახანში კარზე ბრახუნმა გამაღვიძა გაგა იყო.
-რახდება ხო მშვიდობააა?
-ბექა გავიდა სახლიდან და კაი ხანია არ დაბრუნებულა
-რას ქვია წავიდა სად წავიდაა?
-არვიცი თქვა გავალ და მალე მოვალო მაგრამ არ დაბრუნებულა.
ნერვიულობისგან არვიცოდი სად წავსულიყავი
-ქეთ არ ინერვიულო წავალთ ჩვენ და მოვძებნით.
-მეც მოვდივარ არავითარი უარი არ მიიღება რამე რო დაემართოს ჩემ თავს ვერასდროს ვაპატიებ.
-კაი წამო ოღონდ არ ინერვიულო.
ყველგან ვეძებდით ბოლოს ვიპოვეთ სადგაც ფადაკარგულში კედელს იყო შეჯახებული იქ დამთავრდა ჩემი ცხოვრება სანამ ბიჭები მივუდნენ და გაარკვიეს რამე.

-------
ბოდიში დაგვიანებისთვის.