-აუ ლუსი გადი იქით თორემ აღარ დაგაწვენ ჩემს საწოლში....ოოოოო ლუსითქო...მადლობთ...ძლივს ჩემი ძაღლი მოვიშორე, რახანც ეს აღარ მლოკავს. ძლივს ავდექი და თავის ჯამში პედიგრი ჩავუყარე. მეც ავდექი მოვემზადე და ჩემს დაქალს ოთახში შევუვარდი.
-ლიზააააა აეგდე წამობსარბენად...ვოდოა ბუბუ რამდენი ხანია არ გამოგიყვანია ჰაერზე.
-აუუუ მოგკლავ ნია. გაეთრიე მეძინება.
-ეეე ბუბუსავით ნუ მიღრენ.
-ამასაც ეძინება და რა ვქნათ.
-გასივდი უკვე წამო სარბენად. ვერ ხედავ გახდი ასი კილო. რას გადაყევი ამ შენ ილიას რააააა. ვერ გავიგე მე თქვენი ხან ერთად ხართ, ხან არა მოკლედ რააა საცემები ხართ.
-ნია ეხა საცემი შენ ხარ დავაი ეხა ყავა გამიკეთე და ავდგები.
-კაი ჩემი გოგო.
ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოში შევედი ორი ყავა გავაკეთე და ლიზას გამობრძანებას დაველოდე. სანამ გამოვა ჩემზე ცოტას მოვყვები. მე ნია მქვია 21 წლის ვარ. მაღალი კუპრივით შავთმიანი, ლამაზი შავი თვალებით და დიდი ლამაზი ტუჩებით. ცხვირი სულ ოდნავ კეხიანია ეგეც იმიტომ რომ ბავშვობაში ცხვირში ბურთი მომხვდა და კიდევ კაი ცხვირი ძალიან არ დამიზიანდა თუმცა მაინც საყვარელი ცხვირი მაქვს. ლიზა ჩემი ბავშვობის დაქალია, ჩემი გოგო მწვანეთვალებაა დიდი თვალები აქვს, ლამაზი დიდი ტუჩები და გრძელი ყავისფწრი თმა აქვს. ისიც მაღალი და ტანადია, მაგრამ ეხლა გოგო დეპრესიაშია შეყვარებული დაშორდა და ცოტა ღიპი მოიგდო. იკადრა ქალმა გამოსვლა. ყავა დალია და უკან ოთახში შევოდა. მე ლუსი გარეთ გავიყვანე და კარგა ხანს ვირბინეთ. დღეს შაბათია და ვისვენებ. სკოლაში ვმუშაობ უცხოენების მასწავლებელი ვარ. ამ სახლში ორი თვის უკან გადმოვედით და კერ კიდევ არცერთ მეზობელს არ ვიცნობ. სახლში ავედი შხაპი გადავივლე და ლიზას გასამხიარულებლად პიცის გამოცხობა გადავწყვიტე, მერე ჩიფსებსაც შევწვავ და კარგ ფილმსაც ვაყურებინებ ოქნებ ვუშველო რამე. სიმღერები ჩავირთე და ჯერ პიცის კეთება დავიწყე. პიცის ცომს ვეწვალებოდი როცა კარებზე დააზარუნეს.
-ნეტა ვინ არის???
გავედი და კარები გავაღე. გავაღე და ხელში ყველაზე ნაცნობი სახე დამხვდა ადამიანი რომელსაც ას კაცში ვიცნობ. ჩემი კლასელი რეზი ოყო. ეს ბიჭი სკოლაში მომწონდა სავით თუ რა იყო ვერ ვხვდები ეგ კი არა რასაც მის მიმართ ვგრძნობდი სახელს ვერ ვარქმევდი. ვიდექი პირღია და ისიც გაოცებული მიყურებდა.
-ნია? შენ აქ საიდან?
-ფორთოჭკიდან.
-ისევ ისეთი ენა მწარე ხარ.
-შენც ისევ ისეთ კითხვებს სვამ.
-როგორ კითხვებს?
-უაზრო. შემოდი..
-აუ ხახვი მინდოდა და დამეზარა მაღაზიაში ჩასვლა თან ახალი მეზობლების გაცნობა მინდოდა.
-გასაგებია. მოდი მოგცემ ხახვს.
-მარტო ცხოვრობ?
-არა დეპრესიაში მყოფ დაქალთან ერთად ვცხოვრობ. შენ?
-მე მარტო ვცხოვრობ.
უცებ ჩემი ოთახიდან ლუსი გამოვარდა და რეზის მიახტა, ბიჭმა თავი ძლივს შეიკავა თორემ უეჭველად წაიქცეოდა.
-ეს ვინ არის?
-ეს ლუსია ჩემი ძაღლი, ლიზას ძაღლი ოთახში ყავს და იმას მერე გაგაცნობ ასე ერთკვირაში ილოს რომ შეუროგდება გოგო მერე.
-აჰამმ კაი ყავა დამალევინე და წავალ თორემ მალე საძმო მოვა და იქნებიან მშიცრები. მომიწევს მე დავაპურო.
-კაი შაქარი რამდენი კოვზი ჩავყარო?
-ორი.
-კაი.
ყავა უცებ გავაკეთე და მივაწოდე . მე ჩემი ფინჯანი ხელებში მოვიქციე და მოვხრუპე.
-სვა რას შვრები კიდევ სცემ ბიჭებს?
-არა, აღარ ვცემ შენ რომ გცემე მას მერე აღარავინ მიცემია.
-შტერი ხარ რაა, რისი გულიზე დამილურჯე მუცელი დღემდე ვერ ვხვდები.
-რისი გულიზე?? არ გახსოვს.
უარის ნიშნად თავი გააქნია. ხო უნდა გასცხო იმ სიფათში ერთი გემრიელად.
-არ მახსოვს.
-მეცხრე კლასში ჩანთა რომ დამიმალეთ აი მაგის გამო.
-უიმე სულელო მე არ დამიმალია.
-აბა ვინ დამალა ლუკამ ასე თქვა რეზიმ დაგიმალაო.
-არა მე კი არა გიორგიმ დაგიმალა.
-უიმეე მაგას გავუხევ თავს...
-ისევ ისეთი ხარ.
-როგორ ისევ ისეთი?
-აი ენა მწარე და რაღაცნაირი.
-შენც არ შეცვლილხარ ვაფშე, ისევ ისეთი ხარ ოღონდ უფრო მაღალი.
ჩემს ნათქვამზე გაეღიმა ყავა სულ დალია და წავიდა, ხახვიც გაიყოლა თან.
მე გავაგრძელე პიცის ცხობა. ჩიფსებიც უცბად გავაკეთე და ლიზას დავუძახე.
-ლიზააა გამოეთრიე პიცა და ჩიფსი არ გინდა??
-მოვდივარ.
გამობრძანდა ქალბატონი და დასკუპტა სკამზე. ერთი ნაჭერი პიცა ჭამა და ცოტა ჩიფსი. მერე ისევ უკან საძინებელძი დაბრუნდა. ამჯერად მარტო იყო ბუბუ გარეთ გამოკუსკუსდა. ეტყობა დაიღალა პატრონის სლუკუნის მოსმენით. უი თქმა დამავიწყდა ჩემი ლუსი სუფთა ჯიშის ჰასკია, ბუბუ კი ლაბლადორია.მე გემრიელად მივირთვი და გადავწყვიტე რეზისთვისაც მინეწოდებინა პიცა. ხუთი ნაჭერი თეფშზე დავაწყვე და სადარბაზოში გავედი.კარზე მივუკაკუნე და რეზიმაც არბდააყოვნა კარის გაღება.
-კიდევ ერთხელ გამარჯობა.
-გაგიმარჯოს, აი პიცა გამოვაცხვე დამიგემოვნე და ნუ გეშინია არ მოიწამლები.
-მმმ...მადლობა.
ხმა აღარ ამომიღია თეფში მივაწოდე და უკან სახლში შწვბრუნდი.რა მეკეთებინა არ ვიცოდი ავდექი და ლიზას შევუვარდი ოთახში.
-ლიზაჩკააა აეგდე ახლავე. გამოიცვალე და სადღაც უნდა წაგათრიო. მიდი შუსტრად.
-შოკოლადებს მიყიდი?
-გიყიდი.
-მაშინ წამივალ.
-ქრთამისტო.
ადგა გამოიცვალა და გამომყვა სადღაც. ნუ ჯერ ავტოფარეხში ჩვავედით მანქანა გამივაყენე და გადავწყვიტე ლიზა ცივილიზახიისგან ცოტახნით მომეშორებინა. ამიტომ ჯერ შოკოლადები ვუყიდე ქაბატოს და შემდეგ ჩემს სოფელში წავიყვანე. ამ სოფელზე თვით ლიზამაც კი არაფერი იცოდა. სახელს ვერ ვიმახსოვრებ ხოლმე ძალიან ყცნაური სახელი აქვს.ამ სოფლეში ცხოვრობდა დედაჩემის დედა. მთიული ბებია მყავდა.
-სად მიმათრევ?
-ჩემს საიდუმლო სოფელში, ამ ადგილის შესახებ არავინ არაფერი იცის.აქ მაშინ მოვდივარ ხოლმე როცა ნერვები მაქვს მოშლილი.
-აააა...აუ ნიაა ჩვენი ახალი მეზობელი გაიცანი?
-ვიცნობდი ისედაც.
-მართლა? საიდან??
-სკოლაში კლასელები ვიყავით. გეცოდინება ის ბიჭი რეზი ლიპარტელიანი.
-აუუუ კიიი მახსოვს სულ ნერვებს მიშლისო მეუბნეოდი ხოლმე.
-ამმმ...მოვედით.
მანქანიდან გადახტა ლიზა და გაქვავდა.
-ცივილიზაცია სადა??
-იმ მთის უკან.
ხელი ჩვენს წინ მდგარ მთაზე გავიშვირე. გარშემო არავინ იყო. მხოლოდ ჩემი პატარა ხის სახლი იდგა ომახიანად.გარშემო ხეები და მთები იყო.
-რა ლამაზობააა.
-ვიცი. მოდი დღეს აქ დავრჩეთ და ხვალე წავიდეთ.
-აუუ არაააა ლუსი და ბუბუ რომ არ წამოვიყვანეთ.
-აუუ ეგ სულ დამავიწყდა, კაი მაშინ წამო წავიდეთ და შემდეგ შაბათ ამივიდეთ ორი დღოთ
-კაი.
მანქანაში დასკუპდა ჩემი გოგოჩკა და მეც უკან მივყევი. თბილისში ორ საათში ჩავედით. საშინლად დაღლილმა ავიარე კიბეები აბა ლიფტის მეშინია. ძლივსღა ვსუნთქავდით მეც და ლიზაც სახლში შევედით თუ არა კუსი და ბუბუ ისე გვეცნენ რომ ეგრევე ძირს გავიშხლართე და ვეღარ ავდექი. მერე ლიზამ წამომაყენა და საძონებელში ბარბაცით შევედი. გეგონება მთვრალიაო ისე დავდიოდი. ისე ტკბილად მეძინა რომ აი არვიცი როგორც იტყვიან ხოლმე ჩვილი ბავშვივით მეძინა. დილით ისევ ადრე ავდექი სპორტულები ჩავიცვი.მე და ლუსი სარბენად გავედით. უცბად ბრახ და რეზის დავეტაკე.
-საით?
-სარბენად. შენ?
-მეც. წამო.
-ლიფტით? არა იყის მე ფეხით მირჩევნია ჯანსაღი ცხოვრების წესია.
-გეშინია ლიფტის ხო.
-კი.
ესეც გამომყვა ფეხით. პარკში წავედით სარბენად.
-ნია შვებულებაში როდის გადიხარ?
-ეე შენ მემგონი ვერ ხარ შენ მატორზე.. რაღადროს სკოლა ივლისიდან 1 სექტემბრამდე დათხოვილი ვარ.
-ხოდა დამეხმარე რა.
-გააჩნია რას მთხოვ.
-ხვალე არის ჩემი ძმაკაცის დაბადების დღე, ხოდა ვაფშე ყველას ჰყავს შეყვარებული ჩემს გარდა. მე კიდევ სულ შემთხვევით წამომცდა რომ მეც მყავს შეყვარებულითქო და ამ ერთი საღამოთი იყავი ჩემი შეყვარებული ძმურში რააა.
-გააფრინე შენ მემგონი. არავითარ შემთხვევაში.
-აუ ჩვენს 12 წლიან მეგობრობას გაფიცებ დამეხმარე რა.
-არა.
-იცოდე გაგებუტები.
-გადავიტან.
-ლუსის გაფიცებ მიშველე ამ ერთხელ რაააა....მოკლედ ნახევარი საათი მეხვეწებოდა ამ ერთი დღითო. ბოლოს იმდენი ქნა თავი ამატკია და მეც დავთანხმდი სხვა გზა არ მქონდა.
-კაი ხოო.
-აუუ ჯიგარი ხარ რააა.კაროჩე რამე ლამაზი მოკლე კაბა ჩაიცვი. იცოდე მაგრად უნდა გამოიპრანჭო.
-რომელ რესტორანში მივდივართ?
-პლაზაჰოლში.
-მაგ რესტორნის ხათრით გამოვიპრანჭები, ოღონდ კაბას არ ჩავიცვამ.
-აუუუ ეხა მაგაზე უნდა მახვეწნინო. ვაფშე ყველა გოგოს კაბა ეცმევა და შენ რო შარვლით გაიჩითო ამრეზი თვალით შემოგხედავენ რა, რატომღაც ასე ჰგონიათ რომ როცა გოგო რესტორანში კაბოთ არ იჩითება ძაან გოიმია.
-აუუუუ. მეტჯერ იცოდე აღარმთხოვო შენი ძმაკაცების ასე ვთქვათ დაბოლება თორემ თვალებს დაგთხრი.
-კაი.
მერე აღარ გვილაპარაკია დავრბოდით. ამდენ ჭორაობაში რეზი არ ამიღწერია. ნუ მოკლედ გეტყვით ჩემზე სამჯერ მაღალია შავგვრემანია, შავი დაბალზე შეჭრილი თმა აქვს, დიდი ტუჩები აქვს, კურნოსაა და რავირაა კაი ბიჭია გერეგნულად მაგრამ რეგვენერატია მაინც რეებს მთხოვს ხოლმე რააა... სახლში მალე დავბრუნდით. შხაპი გადავივლეთ ლუსის ვაჭამე. მერე ლიზასთან შევედი და იქ არ დამხვდა. უკან გამივბრუნდო და ჰოი სასწაული ლიზა მისაღებში იჯდა ტელევიზორს უყურებდა და ჩიფსებს მიირთმევდა.
-ლიზა რამე მოგივიდა??
-არა დავიღალე ოთახში ჯდომით და ჯღნავილით.
-ვაააა მიხვდი რომ უაზროდ ტიროდი ფსიქოლოგიურად მოქმედებდი ჩემზე.
-ოხ გამომივიდა უცბად გოგო ფსიქოლოგი.
-კაი კაი დაწყნარდი, აუ რა უნდა მოგიყვე შენ აზრზე არ ხარ.
-რაა აბააა ჰე უცბად ამოიღე ხმა.
-თუ გაჩუმდები მოგიყვები. კაროჩე რეზიმ მთხოვა ხვალე გავყვე ძმაკაცის დაბიდუბიზე .
-რატო?
-ანუ ეხ რახდება მოგიყვე მაგის ყველა ძმაკაცს ყავს ლოვე და ამას არა ხოდა მე მთხოვა დახმარება ამ საღამოს ჩემი ვითომ ლოვე იყავიოო.
-და როდის აქვს იმ რეზის ძმაკაცს დაბიდუბი??
-ხვალე და მე კიდევ კაბა არ მაქვს.
-წამო საშოპინგიდ ზუნზულლლ.
-ჩაიცვი მიდი და წავიდეთ.
ოთახებში შევცვივდით ორივენი და ჩავიცვით. ლიზმა ჯინსი და ტოპიკი მაიკა ჩაიცვა. მე მოკლე კაბა რომ გახდა ჩაცმა ადვილი ყოფილიყო. ფეხზე ორივემ სანდლები ამოვიცვით, ხელჩანთები ავიღეთ და გზას გავუდექით.. საღამოს კაბების სექციაში შენათრია ლიზამ და ხელში ათასნაირი სტილის მოკლე კაბა დამაჭერინა. ძლივს მივბობღდი გასახდელამდე მძიმე იყო ტანსაცმელი და... გასახდელში ზუსტად ოცი კაბა დავთვალე. ათასნაირი სტილის კაბა მივიზომე, მაგრამ ლიზამ ერთ კაბას დაადგა თვალი და მანამდე არ მომეშვა სანამ არ მაყიდინა. ორი კაბა ვიყიდე.
-წამო ნია ახლა შესაფერისი ფეხსაცმელი ვიყიდოთ, კლაჩიც ხომ გინდა.
-აუუუ კაი ჯანდაბას. ვერ ვიტან შენთან ერთად შოპინგს ცრანაირ წყვილს მომაზომებ მერე ერთზე გააფრენ და მაყიდინებ ნუ მოკლედ რაააა.
-მეციკაქალ.
-იმე შენ ჩაქრი.
ახლა ფეხსაცმელწბის სექციაში შემათრი, იქიდანაც ორი წყვილი ფეხსაცმელი წამოვიღეთ. ერთი წითელი სულ სადა მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი და მეორე სულ სულ შავი წინ ცხვირი ოდნავ ჰქონდა წაწვეტებული. სახლში რომ მივედი და მივესვენე დივანზე იქიდან ვეღარ ავდექი.
-აუ ლიზ მიდი რაა კარტოფილი შეწვი.
-მმმ..კაიი.
კარზე ზარი იყო ადგომა მაგრად მეზარებოდა.
-ლიზ მიდი კარი გააღე რაა ძაააააან დავიღალე.
-უიმეეე კაი გავაღებ.
-გამარჯობა ნია სახლშია?
-დიახ და თქვენ ვინ ხართ?
-მე რეზი მქვია თქვენ ალბათ ლიზა ხართ.
-დიახ. სასიამივნოა რეზი.
-ასევე.
-შემოდი.
აუუ რეზი...
-აქ ვარრ.
-არ ადგე იჯექი ხო მე აქ გული მისკდება ხვალინდელზე ეს კიდევ მიგდებულია დივანზე და არაფერი არ ანაღვლებს.
-ლიზა ჩემს მაგივრათ შმუთე ერთი გემრიელი რააა. რა არ ვდარდობ ბიჭო ათასნაირ მაღაზიაში წანათრია აი მაგ ქალბატონმდა და ორი კაბა მაყიდინა.გავწყდი წელში.
-ააა უიი ბოდიში.
-არაუშავს სამაგიეროს დროც მოვა.
-მოვიდეს ოღონდ ხვალე არა.
-მმმ.. დავფიქრდები.
-კაი რაა .უი ხო მართლა შენი ნომი არ მაქვს და ჩამაწერინე რაა.
-ლიზ
-რა
-კაი არაფერი. მომე ტელე და ჩაგიწერ.
-აჰა.
-აი ნომი ჩავწერე და სახლეი შენ დააწერე რაც გინდა. არც მე მაქვს შენი ნომი და ჩამიწერე.
-კაი.
-მადლობა....რეზის ნომერზე ნიკნეიმად ლამზირა დავაწერე.
-რეზი ყავას ხომ დალევ?
-ამ...კი
-აუუ ლიზ მეც დავლევ.
-ვიცი და შენ აღარ გეკითხები ხოლმე უსიტყვოდ გიკეთებ კოფეს.
-მმ..გოჭო.
-აუუ ნიაააა
-რა
-მანახე კაბები.
-არა
-გთხოვვვ
-რეზი არათქო. რომელზე მივდივართ?
-8 საათისთვის მზად იყავი მოგიკაკუნებ. აუ გთხოვვვ
-გვალამდე მოთმენას შეძლებ ეხა დალიე ყავა თორემ გაცივდა.
-კაი ხო...გამებუტა ბიჭი. დებილი.
-აუ რამეს ვუყუროთ რააა(ლიზა)
-საშინელებას(ნია)
-კივილი ან მცდარი მოსახვევი(რეზი)
-ამაღამ ნია ჩემთან წვები მაშინ(ლიზა)
-ოკეიი ბებიი...თვალი ჩავუკარი და მცდარი მოსახვევი ჩავრთე.
-მოიცადეთ! არ გაბედოთ ყურება.
-ნია ახლა რაღა გინდა.
-ჩიფსი მინდა. მოიცა მოვიტან.
-მიდი.
ფილმუ ჩავრთეთ მე დავიწყე ჩიფსის ხრაშუნი და რამის მიმაკლეს რეზიმ და ლიზამ.
-აუ ნია ან ნელა ახრამუნე ან ვაფშე ნუ ჭამ ვეღარ ვიგებთ ვერაფერს.
-უიმეე კაი ხო ჩუმათ ვიხრამუნებ.
ჩამოწვა სიჩუმე,მაგრამ ეგეც მე დავარღვიე. ჩავკბიჩე გაისმა ხრაშ!!დავღეჭე ხრაშ! ხრუშ! მემგონი ცოცხალი ვერ გადავრჩები. გაბრაზებულმა რეზიმ ჩიფსიანი მათლაფა წამართვა და სამზარეულოში გაიტანა.
-ახლა მაინც მოისვენებ.
-დებილო.
-შტერო.
-აღარ წამოგყვები ხვალე იცოდე.
-კაი ხო მე შტერი.
-კაი ხო წამოგყვები.
ენა გამოვუყავი და ფილმის ყურება გავაგრძელე. ფილმი მალე დასრულდა და რეზიც წავიდა სახლში. მე და ლიზამაც ტკბილად დავიძინეთ. ეს იყო დილის ძილი ასე სადღაც 5 საათი იყო რომ დავიშალეთ.. მთელი ღამე ტკბილად მეძინა.
-ვაიმე ნია აეგდე სწრაფად.
-რა რა რამე მოხდა??
-აუ კიი მომზადება ხომ უნდა მოასწრო.
-რა? რაზე იძახი?
-რა რაზე გოგო დღეს ხო რეზის მიყვები რესტორანში.
-ვაიმე მერე.
-ახლა იცი რომელი საათია?
-რომელია??
-ექვსი ხდება.
-რა ამდენ ხანს ლუსიმ და ბუბუმ როგორ დაგვაძინეს?? აუუ ორ საათშიბრისი მოსწრება გინდა რააა,სულ თქვენი ბრალია ხუთამდე გამათენებინეთ და ახლა რა სიკვდილი ვქნა?
-წადი უცებ შხაპი მიიღე მე მაკიაჟისთვის საჭირო ნივთებს მოვიტან და რომელ კაბას იცვამ?
-შავს.
-კაი მაშინ შავ ფეხსაცმელსაც გამოვაყოლებ კაბას.
-კაიი..უკვე სააბაზანოდან მივაძახე......


მეც დავბრუნდიიი... როგორ მომენატრა ისტორების წერა მომენატრა. აბა როგორ მოგწონთ? ღირს გაგრძელება?? მიყვარხართ ^_^