ჩემთვის უცნობ კაცს ველაპარაკებოდი, და თან არ მასვენებდა იმაზე ფიქრი თუ რა მოხდა გუშინ, თუმცა ერთი კი უკვე ცხადი იყო მე მშობლები აღარ მყავდა და თან საკუთარ თვს ვეღრ ვცნობდი
- რაო ბატონო დაიბენი? მკითხა ღიმილით.
და საწოლთან ახლოს მდგაარ სკამზე ჩამოჯდა
- სიმართლე გითხრა კი. რა გამიკეთე? თავი ასე საშინლად რომ მტკივა.
- არაფერი ისეთი მე უბრალოდ დაგეხმარე ახალი ცხოვრება დაგეწყო
სკამიდან ადგა და მომიახლოვდა, შემდეგ ბალიშ გამისზორა.
მე კი ისევ ისე ვიჯექი მოკუნტული საწოლზე და ოქროსფერი ატლასის საბანი მეხურა.
- ახალი ცხოვრება? რომელ ახალ ცხოვრებაზე მელაპარაკები?
- შენ ხარ მაქცია...........
- რა მაქცია ღადაობ? მაქციები არარსებობენ, რა დალიე ასეთი? მთვრაი ხო არ ხარ? ვუთხარი და გადავიხარხარე.
- ნამდვილად საღ გონებაზე ვარ. მაქციები არსებობენ თუმცა უტვინო ადამიანებს გგონიათ რომ ისინი ანუ ჩვენ მხოლოდ მითიური არსებები ვართ.
მითხრა და წიგნების კარადასთან მივიდა, ყველაზე ძველი და მტვრიანი წიგნი გადმოიღო და კითხვა დაიწყო.
- მაქცია, მგლის სენით დაავადებული ადამიანი რომელიც ყოველი სავსე მთვარეობისას მგლად იქცევა, ბასრი კბილებით და სისწრაფით გამორჩეული წითელი ან ყვითელი თვალები, კარგი ყნოსვა და სმენა ასევე მხედველობაც..
ვიჯექი საწოლზე და დამცინავად ვუყურებდი თუ როგორ კითხულობდა ის კაცი ამ წიგნს.
- მაინც არ მჯერა და რა ვქნა.
ვუთხარი და ისევ ავხარხარდი.
- კარგი მაშინ დრო მოიტანს თავისას, მანამდე კი მოდი ერთმანეთი გავიცნოთ.
- კაი მე ალექსი მქვია
- მე კი სანვადორი
- სასიამოვნოა
- ახლა მე გავალ დაა დაისვენე საღამოსთვის ენერგია დაგჭირდება.
- კარგით ვნახოთ საღამოს რა მოხდება. ( ეს სად მოვხვდი ამ გიჟი კაცის ხელში)
და აი მოვიდა საღმოც დღეს ისევ კარგი დიდი სავსე მთვარე იყო.
წამოვდექი საწოლიდან და ფანჯარაში გავიხედე, მთვარეს რომ შევხედე ჯერ ენერგიის მოზღვავება ვიგრძენი, მერე თავის საშინელი ტკიილი, როდესაც ხელებზე დავიხედე დავინახე შავი კლანჭები. ბოლოს კი ყმუილი, მეტი აღარაფერი მახსოვს. დილით ისევ სახში გავიღვიძე.
- რა იყო აღარაფერი გახსოვს?
მითხრა დამცინავად.,
- კიი მარტო ის თუ როგორ ვიყავი მგელი. რა გამიკეთე ასეთი.
- კბენა საჩუქარია მაშნ თუ ამ კბენას ისეთს მიიღებ როგორიც არის, წყევლაა მაშინ როცა არ გინდა მგელი იყო. ახლა კი საჭიროა სადმე სხვაგან წახვიდე სადაც ვინმე გამოცდილი დაგეხმარება.
- კი მაგრან სად? ვკითხე და ახლოს მდებარე სკამისკენ მივიწიე.
- სად და ამერიკაში
- არ მინდა იქ წასვლა.
- ხალხის დაგლეჯა გინდა? მკითხა და წიგნი რომელსაც ათვალიერებდა გვერდით ტუმბოზე დადო
- არა არც ეგ მინდა.
- ხვალ თვიითმფრინავზე დაჯდები და გაფრინდები იქ ჩემი მეგობარი ანა გელოდება ის გასწავლის ყველაფერს.
მითხრა და ჯიბიდან თვითმფრინავის ბილეთი ამოიღო.
- კარგი ჯანდაბას.
გათენდა დილა. სანვადორი შემოვიდა ოთახში და მიკითხა მზად ვიყავი თუ არა შემდეგ წავედით აეროპორტში ახლა აქ ვარ ნიუიორკში და ვცხოვრობ ახალი ცხოვრებით რომელიც მან მაჩუქა....