*********
-მოკლედ ნაირა მას ერთი გოგო მომწონს ძალიან და ეს გოგო მემგონი თქვენთან დადის.
-ვინ ზუკა აბა მითხარი?
-ელენე ქვია ახვლედიანია გვარად უნდა იცოდეთ.
-ვაიმე ზუკა ელენე როგორ არ ვიცი.ეგეთი გოგო მემგონი თბილისში მეორე არ დადის.
-ხოდა ამ ჩვენი ელენეს დაკერვასი უნდა მომეხმაროთ რა მას,-თავი მოისაწყლა კიტოვანმა.
-კარგი რა ზუკა.მე რანარად უნდა დაგეხმარო დედიკო?-აფორიაქდა ქალი.
-როგორ და ამ ელენესთან უნდა დამვათ და დანარჩენს მე მივხედავ-თვალი ჩაუკრა ზუკამ და იმ რიმილიტ გაიღიმა ყველას რომ აშტერებდა.
-ვაიმე ზუკა დედა შენ დამღუპავ მე.ელენე უპატრონო გოგო არ გეგონოს რომ ყველაფერი გაუბედო.მამამისი,გიორგი ახვლედიანი ცნოობილი ბიზნესმენია და ელენეს ძალიან დიდ ყურადღებას აქცევენ.
-მეც მერე ელენე სერიოზუკლად მომწონს განა რამეა სხვა,-აშკარა არ ესიამოვნა კიტოვანს მაგრამ რას იზავდა.
-არვიცი მე არაფერი რა ზუკა.
-თქვენ მარტო გრაფიკი გამანდეთ და დანარჩენს მე მივხედავ,-გაიღიმა კიტოვანმა და თავის თავს კიდევ ერთი ქულა დაუწწერა შესრულებული სამუსაოსთვის.
-შენ მომკლავ მე-ამოიოხრა ქალმა და განრიგი სადაც ეწერა ის რვეული გადაშალა.

ზუკა კიტოვანი ოქროს ბიჭი იყო.გარეგნულად მართლაც ოქროს გავდა.ქერა,ცისფერთვალება,ათლეტური.მაგრამ მხოლოდ გარეგნულად იყო ოქრო.

ნარკოტიკები,ქუჩა და ქალები მისი ცხოვრების ნაწილი იყო და ახლა აპირებდა ელენეც ამის ნაწილი გაეხადა.....








*********

დილით თავი ზლივს ავწიე.მეგონა აგურები დამკიდეს.სადღაც ტელეფონი ვიპოვე და საათს რომ დავხედე გული შემიღონდა.4იყო დაწყებული უკვე.შხაპირ შემდეგ როცა ადამიანს დავემსგავსე სამზარეულოში ჩავედი ყავა გავიკეთე და ირინას გვერდით დავჯექი სასადილო ოთახში.ირინამ ყავა მოსვა და ერთი ამრეზით შემათვალიერა.
-რას გავდა შენი გუსინდელი საქციელი ქალბატონო?
-რას გავდა?
-ბო*ისას.ჯერ დალიე ,მერე ვიღაც ბიჭს ასეკიდე და იმას მოუყვანიხარ სახლამდე.
-რაა? ვინ ბიჭი?
-მე რა ვიცი ახსნას შენდან ველი.

გუშინდელის გახსენება ვცადე.გამახსენდა დარბაზი,სასმელი,ვიღაც გატყლარჭული ჟურნალისტი,კითხვები ზუკაზე,ბიჭი სახელად გაგი ნანსყანი მერე გაგის ხელი ჩემს წელზე,ტაქსი და მოიცა სტოპ სტოპ კოცნა .ვაიმეეე კიდევ კოცნა ოღონდ ჩემი ინიციატივით,დამშვიდობება და მორჩა აქ წყდენა.ღმერთო რატომ ვარ ასეთი სულელიი?

-ვაიმე,-ამოვიოხრე და თავი მაგიდაზე დავაგდე
-ამიხსენი ელენე რა გჭირს?რა გემართება?ჯერ ის ზუკა ახლა ეს?რა გინდა?რატო იღუპავ თავს?
-გეყოს ირინა,-აღარ მოვუთმინე და დავიკივლე-ზუკა აღარ ახსენო აღარ!ყველაფერი თქვენი ბრალია და ახლა შემესვი.ჩემ თავს და ჩემ ცხოვრებას მე მივხედავ გაიგე კარგად!
-როცა შენ ხედავდი კარგად იცი რაც დაგემართა და ახლა მე და გიორგის გვაცადე ყურადღება მოგაქციოთ.
-რა დამემართა? რა? რომ დავორსულდი ეგ? თქვენ კი როგორც მზრუნველმა მშობლებმა იმის მაგივრად რომ გვერდში დამდგომოდიტ ექიმთან გამაქანეტ და ბავშვი მომაცილებინეთ.ის ბავსვი ჩემი და ზუკას სვილი იყო და ჩვენ მოვუვლიდით.
-კარგად იცი ეგ შენი ზუკა რა ციტიც იყო და ჩემი გახსენება არ უნდა გწირდებოდეს გოგოო- დაიკივლა ირინამ და ამ ხმაურზე გიორგიც გამოვიდა.
-აქ რა ხდება?-იკითხა ძვირფასმა მამიკომ.
-შენი ქალიშვილი წარსულის გახსენების ხასიათზეა და ეგ ხდება საყვარელო-უპასუხა დედიკომაც.
-ელენე მოკეტე და შენს ოთახში შედი ახლავე
-რატო მამიკოო? არ გსიამოვნებთ იმის მოსმენა რომ მკვლელები ხართ?საკუთარი შვილიშვილი თქვენ არ იყავით რომ მოკალით?
-ეგ ბავშვი იმ ნარკომანი ზუკას შვილი იყო გოგოო
-ის ბავშვ ჩემი შვილიც იყო და თქვენ იმის ნებაც არ მომეცით მისი ბედი მე გადამეწყვიტა.ნამდვილი არაადამიანები ხხართ.ფულზე დახამებულები რომლებსაც იმის შერცხვათ რომ მათ ქალიშვილს ნარკომანი შეუყვარდა და ყველაფრი უცებ გადაწყვითეთ.

ჩხუბი კიდე დიდხანს გაგრძელდა რაც საბოლოოდ მამაჩემის ხელიტ დასრულდა ჩემს ლოყაზე და ჩემს ლოყას მისი ტითების კვალი დააჩნდა...



******
უერთმანეთოდ ყველა დღე, ცარიელი თარიღია.(ა.შ)


იმ ამბებიდან რამდენიმე დღის შემდეგ კაფესი ვიჯექი და ჩემს შეკვეთას ველოდებოდი.ლექციებს შორის შუალედი მქონდა და მეც ვისარგებლე.შეკვეთის მოლოდინსი მაგიდაზე ფრჩხილებს ნერვიულად ვაკაკუნებდი როცა ჩემი მაგიდა რაღაცამ ნუ ვიღაცამ დაჩრდილა და მეც ნაცნობ სხეულს ავხედე და თვალები გამიფარტოვდა

-გამარჯობა ელენე,-მომესალმა ნაცნობი და გამიღიმა..........