შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ცას მოწყვეტილი ვარსკვლავი


20-08-2016, 00:21
ავტორი Choclate
ნანახია 1 673

—კარგი რა ნინი ხომ იცი არ მჯერა მსგავსი სისულელეების.
—ამ ერთხელ რა მარ,აუ ძალიან გთხოვ ამით ხომ არაფერი დაშავდება არა?
—სისულელეა და მეტი არაფერი რა მაგრამ რადგანაც არ მეშვები,იყოს ნება შენი.
—არის მიდი მიდი ჩაიფიქრე.
—კაი მაცალე მოვიფიქრო
—მინდა რომ შევხვდე იმ ადამიანს ვინც ამ წამს ჩემთან ერთად იფიქრებს სურვილს,და შეჰყურებს ცას.თუ არსებობს საერთოდ.
—ძალიან უცნაური სურვილია,მარ
—ჰო ვიცი მაგრამ მაინც...
-------------------------------------------------
—კაი ბიჭო რა გჭირს ?რა სურვილები აგიტყდა ამ შუაღამით ერთი გამაგებია, ვარსკვლავი როდის არ ჩამოვარდნილა ციდან
—ვიცი მაგრამ მაინც დამიჯერე რა ამ ერთხელ ჩაიფიქრე და მეტს არაფერს გთხოვ.
—ოო ნიკა რა,არ მეშვები.არ მჯერა მსგავსი რაღაცეების მაგრამ ვიცი თავს არ დამანებებ და კარგი ნება შენია.
მინდა შევხვდე იმ ადამიანს ვინც ცას მოწყვეტილ ვარსკვლავს სურვილი ჩაუთქვა,იმ ვარსკვლავს რომელიც ახლა ჩამოვარდა.
----------------------------------------------
სხვადასხვა ქალაქში ერთიდაიგივე დროს შეჰყურებდა ცას ორი პატარა 15 და 16 წლის ბავშვები მარი და სადნრო,მეგობრის დაჟინებული თხოვნით ორივემ სურვილი ჩაიფიქრა.არცერთმა იცოდა რომ ერთიდაიგივე დროს ერთიდაიგივე რამ ინატრეს თუმცა ამას მნიშვნელობა არ ჰქონდა არცერთისთვის.
-----------------------------------------------
—ეს კაბა კარგია?თეთრი საროჩკა სადაა?ნახატი მოგწონს?ვაიმე რა ლამაზი ხარ ნინ
—მარ არ მჯერა რომ სკოლას ვამთავრებთ ძალიან მიხარია.იმედია დღე არაჩვეულებრივად ჩაივლის.
—მე რა ვკითხე და რა მიპასუხა.კი ნამდვილად კარგია და მიხარია წავედით,რას ველოდებით?
—კარგი კარგი ვჩუმდები.

ყოველთვის გულჩათხრობილი იყო მარი ყიფშიძე 18წლის გოგო რომელიც სკოლას ამთავრებს მაგრამ ამით ისეთი მხიარული სულაც არა როგორიც წესით უნდა იყოს.მამის სიკვდილის შემდეგ მთლად შეიცვალა ახლაც ახსოვს როგორ გამოიხურა კარი და წამოვიდა!
ბარგი მოათავსა სამარშუტო ტაქსში,უკანასკნელად მიმოიხედა მოათვალიერა ადგილი სადაც მთელი ცხოვრება გაატრა,თვალებზე მომდგარი ცრემლი არ შეიმჩნია. უხმოდ ჩაჯდა ავტომანქანაში თავი საქარე მინას მიადო და დაიწყო ფიქრი ყველაფერზე მაგრამ! ამავედროს არაფერზე.
ფიქრები ხმაურობდენ,იმდენად რომ საკუთარი ხმაც აღარ ესმოდა.
დანარჩენს თუ უნდოდა? როგორ შეიძლება წახვიდე იმ ადგილიდან სადაც: დაიბადე, გაიზარდე და გული ერთხელ მაინც არ დაგწყდეს.ძნელი იყო მისთვისაც ძნელი იყო მაგრამ რომ დარჩენილიყო იცოდა, ,იცოდა რომ კარგი არაფერი მოხდებოდა.და ადგა ასე უბრალოდ ჩაალაგა ბარგი, უჩუმრად უკანასკნელად გამოიხურა კარი და წამოვიდა,არავისთვის არაფერი უთქვამს ან ვისთვის უნდა ეთქვა ?ერთადერთი ადამიანი ვის გამოც დარჩებოდა მამა იყო მაგრამ ისაიც აღარ ჰყავდა.გაახსენდა მამის ნათქვამი სიტყვები:“სანამ ცოცხალი ვარ ვერავინ ვერაფერს გაწყენინენს,ჩემი სიკვდილის შემდეგ კი ცხოვრება უნდა გააგრძელო” არ ეგონა ასე მალე თუ მოუწევდა მამასთან განშორება.
*****************************
უკანასკნელად შეეხო მამის გაყინულ გაყვითლებულ სხეულს.ცხელი ცრემლებით დაუფარა მიცვალებულს ლოყები რომელზეც უამრავჯერ ჰქონდა ნაკოცნი.მამის ხელი აიღო ჩაშჭიდა ნაზად ეამბორა.
“უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ დამიბრუნდი მამა“.ბოლო ხმაზე განწირეულო ხმით წარმოთქვა ეს სიტყვები და მამის გაყინულ გვამზე დაეცა.იმ წამიდან როცა დაინახა,როგორ ეყრებოდა მიწა ყველაზე საყვარელი ადამიანს,მაშინ მოკვდა მისმა ცხოვრება კი აზრი სამუდამოდ დაკარგა.
**********************
მარტო ცხოვრებას მიეჩვია მაგრამ რატომ მარტო?ნინი სულ მის გვერდით იყო არასდროს მიუტოვებია ბავშვობიდან ერთად იზრდებოდნენ და მარის წამოსვლის შემდეგ დაქალს ისიც დაუფიქრებლად გამოჰყვა უკან.ალბათ ესა მეგობრობა არა?!როცა მის გვერდით მხოლოდ მხიარულების დროს რომ არ ხარ.გასაჭირში რომ გვერდით დაუდგები არ მიატოვებს დანებების,სიკვდილის უფლებას რომ არ მისცემ.ნინი ცდილობდა ცხოვრების ხალის დაებრუნებინაა. დაქალისთვის.ბოლომდე ვერ შეძლო მაგრამ იმდენი მოახერხა რომ ყოველდღიურ ცხოვრებას დაუბრუნდა და ცხოვრების დინებას გაჰყვა.არა როგორც მკვდარი თევზი არამედ პატარა ლიფსიტა რომელიც გადარჩენისთვის იბრძვის და ხანდახან მდინარის საწინაღმდეგო მხარესაც ცურავს.
*********************
—ბიჭო ...სანდრო,ე ბიჭო რას უყურებ მომხედე აქეთ ნახე რა კაი გოგოა
—მაცალე რა თუ ძმა ხარ.
—რა გჭირს ტო ?ვის უყურებ?ეე მაგ გოგოს შებმა არ გამოგივა
—ნახე რა საყვარელია...როგორი ღიმილი აქვს.შავი თვალები სევდიანი,ნეტავ შემეძლოს მისი თვალებიდან ამ სევდის გაქრობა. აშკარაა სხვას არ ჰგავს.
—დაგევასა ბიჭო?
—ერთი ნახვით შეყვარების გჯერა?
—რა სიყვარულზე მელაპარაკები ბიჭო?ცხოვრებაში არავინ შემყვარებია. მსგავსი სიტყვები არავისზე გითქვამს.ლამაზია ნამდვილად მაგრამ ერთჯერად გოგოს არ ჰგავს.თუმცა შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს?გამოიყენე და თავი დაანებე.
—ბიჭო შენ ხო არ გაგიჟდი რა გამოყენება?რა ერთჯერადი გოგო? ნახე რა ანგელოზია. ცუდი არაფერი თქვა თორემ არ ვიცი რას ....
—უკაცრავად შემთხვევით მომივიდა მაპატიეთ რა .
—დანაშაულის გამოსყიდვა ხომ არ გინდა?
—თუ შემიძლია?
—ნიკა
_აჰ როგორც ყოველთვის ნაცნობი ჟესტია. მე ნინი
—ნინი ლამაზი სახელია.ნინი სკოლას ამთავრებ ხო?
—კი დღეს.
—როგორც გავიგე ნინი გქვია და სკოლასაც შენც დღეს ამთავრებ.რაღაც მინდა გკითხო, იმ გოგოს გრძელი ჟღალი თმა რომ აქვს ხომ არ იცი ვინა?
—კი როგორ არა ჩემი საუკეთესო მეგობარია.მაგრამ რატომ კითხულობთ?
—მე... საქმე ისაა რომ ჩემს ნაცნობს მივამსგავსე ლიკა ქვია
—ლიკა?არა ის მარია ყიფშიძეა. ბოდიში უნდა წავიდე.
—სადრექს რა გჭირს ტო?შეყვარებული ხარ?
—თუ ძმა ხარ რა, გაჩუმდი და უსმინე ერთი.
************************
—საბერვიულო არაფერია პასუხები ძალიან კარგი იქნება დამიჯერე აუცილებლად ჩააბარებ ზუსტად ვიცი მომეცი პასუხებს მე ვნახავ გინდა?
—მაგრამ რომ ვერ ჩავაბარო?
—ახლა მოგხვდება მერამდენედ იძახი მაგას.
—გამარჯობა გოგონებო
—გამარჯობა?
—არ გახსოვარ?ნინი სკოლაში ბოლო ზარზე რომ დამეჯახე
—ნიკა კი კი გამხსენდი როგორ არა.გაიცანი ეს მარიაა ჩემი დაქალი იგივე ჩემი და.
—რას შვები ნიკა?
—კარგ დროს მოხვედი სანდრო გაიცანით გოგოებო ეს სანდროა ჩემი მეგობარი ნინის უკვე იცნობ და ეს მარიაა ნინის მეგობარი
—სადღაც მყავხრ ნანახი რამდენჯერმე
—მეც.რამოდენიმეჯერ ერთი და იგივე გზაზე მოგვიწია სიარული.
—შესაძლებელია აჰ გამახსენდა ერთხელ კაფეში გნახე და იქედან მახსოვხარ მაგრამ მანამდეც შეგხვედრილვარ რატომღაც ასეთი შეგრძნება მაქვს.
—სადმე დავჯდეთ და იქ ვისაუბროთ წინააღმდეგი ხომ არ იქნებით?
—არა ნიკა წავიდეთ.
***********************
კოცონს ირგვლივ ოთხი იჯდნე ნიკა და ნინი მარი და სანდრო.
—სანდრო მოყევი რა მარიას სიყვარული როგორ აუხსენი?
—მე მოვყვები რა. არაფერი განსაკუთრებული უბრალოდ ერთად ვიჯექით და ცას ვუყურებდით ,უეცრად ვარსკვლავი მოწყდა და ჩამოვარდა.სწორედ ამ დროს მითხრა მიყვარხარ
—შენ რა უთხარი?
—რა უნდა ეთქვა? ხელი ჩამკიდა ლოყაზე მაკოცა და მითხრა იგივე.
—მარია გახსოვს? სურვილი რომ ჩაიფიქრე?
—აჰ კი გამახსენდა.
—რა სურვილი?
—შენმა საყვარელმა მეუღლემ მომკიდა ხელი ნიკოლოზ და დამაყენა შუა მინდორზე ამ დროს ჩამოვარდა ვარსკვლავი და მთხოვა რომ სურვილი ჩამეთქვა.მეც ჩავიფიქრე სურვილი მისი სიჯიუტის გამო.
—და რა ჩაიფიქრე?
—არ მკითხო სანდრო ისეთი უცნაური სურვილი ჩაიფიქრა.მინდა რომ შევხვდე იმ ადამიას რომელიც ახლა ჩემთან ერთად იფიქრებს სურვილს.
—როდის იყო ეს?
—ადრე სან..15 წლის ვიყავი მასი 10 წლის უკან.
—ბედისწერა არ არსებობსო ვინ ამბობდა?აი ბედიც ამას ქვია 10 წლსი უკან იგივე სურვილი ჩაიფიქრა სანდრომაც
—მართლა ?რა კარგია ეს ნამდვილად არაჩვეულებრივია
—ახლა ვიცი რომ ჩვენი სიყვარული ცას მოწყვეტილი ვარსკვკავის ბრალიცა.მიყვარხარ
—მეც სან..
******************
რა უნდა ეთქვა? არც ცრემლები მოდიოდა და ხმასაც ვერ იღებდა არ მოელოდა მართლა არ ეგონა საყვარელი ქალი თუ ასე გაწირავდა.უკანასკნელი სახსოვრი მისგან ხელში მაგრად ჩაებღაუჭა კიდევ ერთხელ იხსენებდა წერილში ნათქვამ სიტყვებს და დაჰყურებდა მის გაყვითლებულ სხელს ვერ წარმოიდგენდა თუ ასე მოხდებოდა.მიწა დაიმარხა მისი სიყვარული და დაიმარხა თვითონაც.გაქრა როგორც ცას მოსწყდა მაშინ ვარსკვლავი,მიწაზე დაეცა და გაქრა.ასე გაქრა მარიაც ვერ გაუძლო მაინც ვერ გაუძლო და წავიდა.იქ სადღაც...სადაც ეგონა რომ მამას შეხვდებოდა და გულში ჩაიკრავდა.
***************
რა უნდა ვთქვა?საყვარელი ადამიანის დაკარგვა ყველაზე დიდი ტკივილი ყოფილა ა!ქვეყნად.არ ვამტყუნებ ვიცოდი ველოდი რომ ასე
მოხდებოდა.უბრალოდ ვერ გაუძლო ცხოვრებას ვერ გაუძლო.ვერც მე ვერც ნინიმ მამის ტკივილით გამოწვეული იარები ვერ მოვირჩინოთ ცუდად იყო ბოლო დროს მაინც ფსიქიკურად ვერ იყო.რა ვთქვა ?სათქმელიც არაფერია ნამდვილად აღაფერი ერთის გარდა.
"სიყვარული-ვნებაა, ცდუნებაა, როდესაც მის გარეშე სიცოცხლე არ შეგიძლია. გიყვარდეს ვინმე გიჟივით და მისგანაც იგივე გრძნობას იღებდე. ცხოვრებას ამის გარეშე აზრი არ აქვს. უნდა უსმინო გულს, უნდა ცადო, და თუ საერთოდ არ გიცდია, ეს ნიშნავს, რომ არ გიცხოვრია



№1  offline ახალბედა მწერალი ერკე

რა პატარა იყო? მართლაც ძალიან ძალიან პატარა იყო. პირველ ჯერზე გეპატიება. როგორც მივხვდი ამით დასრულდა ჰო?
კარგი, რამდენიმე შენიშვნაც მექნება ოღონდ დამპირდი რომ არ უნდა გეწყინოს! ასე არ გამოვა არაფერი. ვერ დაიხვეწები და ა.შ.
მე არ მიმაჩნია თავი ძალიან კარგ მწერლად და არც იმდენად, რომ კრიტიკა გაკუთვნო, თუმცა რამდენიმე კარგი რჩევა, რაც ჩემი გამოცდილებიდან მე დამყვა და რაც შემიძლია მართლა გირჩიო ამას გეტყვი.
პირველისთვის კარგი იყო. არც საუკეთესო, მაგრამ კარგი ეთქმის, ნორმალური. აზრი მომეწონა, თუმცა ამის განვრცობაც შეიძლებოდა და უფრო ინტრიგის ჩაგდება. რამდენიმე თავად ამის დაწერა და არა ასე მოკლედ. ვერც კი მივხვდი წლები რომ გავიდა, ეს მხოლოდ მაშინ როცა საუბრობდნენ. ჯერ 15 წლის იყო მარიამი, მერე გვევლინება უცებ 18 წლის, შემდეგ კი 25 წლისა. მერე უკვე აღარ ვიცი რამდენი წლის არის, როცა მამამისის გზას უდგება, რაც მართლა არ მომეწონა ასეთი დასასრული. გული დამწყდა და გული მომიკლა. კი ეს უნდა იყოს ნამდვილ მწერალში, ისე უნდა შეგაყვაროს პერსონაჟი გული დაგწვყვიტოს თუმცა შეყვარების მომენტი არ იყო გამოგიტყდები. ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა მარი ვერ გავიცანი, მისი ფსიქოლოგია ვერ ჩამომიყალიბდა ბოლომდე და უცებ ბრახ! სრულდება. მე გული მაინც მწყდება იმიტომ, რომ სიყვარულის ჯადოქარი ხომ ყველაზე დარდობს smile თუმცა შეყვარებავერ მოვასწარი. ვერც გაცნობა.
მეორე, საროჩკა არა, პერანგია ქართული და ეცადე წერო ქართულად. ამას დახვეწ ნელ-ნელა ეს ბუნებრივი პროცესია. დამიჯერე, მეც როცა დავიწყე ისე არ ვწერდი როგორც ახლა. მეც საშინლად ვწერდი და ჩემი ამ დონემდე მისვლა ბევრი პრაქტიკის შედეგია. ბევრი წერის და ამ წერაში სიმშვიდის პოვნის. უნდა მოგწონდეს ეს პროცესი და ბედნიერებას გიქმნიდეს. აი მთავარი ესაა, და დაიხვეწები. მთავარია არ იჩქარო და ყველაფერს თავისი დრო აქვს.
მთავარი რჩევა - არ შეწყვიტო წერა! არ მინდა რომ გეწყინოს ეს ყველაფერი და ამის გამო წერა შეწყვიტო. მეც მქონია ადრე ეს მომენტები და ამიტომ გეუბნები. რადგან არ მოეწონათ-მეთქი ვფიქრობდი, ესე იგი არც ვარგა ეს ნაწერი, ვერც დავწერ უკეთესს და ხომ არ ჯობია სულ აღარ დავწერო? - ჩემთვის მართლა მიფიქრია ასე, მაგრამ იმ ფიქრებისთვის რომ დამეჯერებინა ვიქნებოდი ყველაზე სულელი ადამიანი მთელ გალაქტიკაში. უბრალოდ გულის თქმას მიჰყევი და ის მიგიყვანს სადაც მიგიყვანს.
აზრი იდო.. მაგრამ კიდევ ერთხელ გეუბნები პატარ-პატარა შეცდომებიც იყო, განვრცობაც შეიძლებოდა.
ხტებოდი ერთი სცენიდან მეორეზე, აღწერებიც ნაკლები იყო, პერსონაჟი მხოლოდ მარიამს აღწერ და მოქმედებების აღწერები არ გაქვს. მხოლოდ დიალოგია მშრალი რამდენიგან, და ზოგან კი აღწერა, ისიც მხოლოდ აღწერა და მერე უკვე სხვა სცენა იწყება.
ეცადე რომ ამ დროს მთავარი გმირის ტყავში შეძვრე! - ესაა მწერლობა. - შეძვრე და ისე იფიქრო, როგორც ის ფიქრობს, ის აკეთო რასაც შენი აზრით ის გააკეთებდა. მოკლედ შენ პერსონაჟებთან უხილავი ტელეპათიური კავშირი უნდა დაამყარო, უნდა გაუგო მათ. მოუსმინო. არ ვიცი მეტი რა გითხრა. წერე ბევრი. თუ ბევრს არ დაწერ არაფერი გამოგივა. როგორც პატარა ბავშვი სწავლობს სიარულს ხომ იცი? ერთ ნაბიჯს რომ გადადგამს და დაეცემა, მერე კვლავ წამოდგება, ერთ ნაბიჯს, ან უკვე ორს დგამს და ეცემა. მერე ისევ დგება და ორ ნაბიჯს დგამს. ეცემა, დგება. ეცემა, დგება. და ყოველ ჯერზე მაინც დგება.
შენც ასე უნდა მოიქცე. ჩათვალე ეს პირველი ნაბიჯია შენი, ამის მერე დაეცი და ახლიდან უნდა წამოდგე, ოღონდ ახლა ორი ნაბიჯი უნდა გადადგა და გაიზარდო, უნდა ისწავლო საკუთარ შეცდომაზე და იგივე არ გაიმეორო, ანუ ისევ ერთი ნაბიჯი არ უნდა გადადგა. დაიხვეწები ასე. ახლა მოდი, შენი ისტორია წაიკითხე თავიდან და იმაზე იფიქრე რას შეცვლიდი. დავალებას მოგცემ. დაწერე ეს ისტორია ახლიდან და დადე! გთხოვ. heart_eyes heart_eyes ჩემი ხათრით ^_^ მიუხედავად იმისა, რომ არ მიცნობ მაინც გთხოვ. წარმატებებს გისურვებ <3
სიყვარულით ერკე!
--------------------
თავს ღმერთად
შემოქმედად
ვგრძნობ,
როცა კალამს ხელში
ვიღებ.

 


№2  offline წევრი Choclate

ერკე
რა პატარა იყო? მართლაც ძალიან ძალიან პატარა იყო. პირველ ჯერზე გეპატიება. როგორც მივხვდი ამით დასრულდა ჰო?
კარგი, რამდენიმე შენიშვნაც მექნება ოღონდ დამპირდი რომ არ უნდა გეწყინოს! ასე არ გამოვა არაფერი. ვერ დაიხვეწები და ა.შ.
მე არ მიმაჩნია თავი ძალიან კარგ მწერლად და არც იმდენად, რომ კრიტიკა გაკუთვნო, თუმცა რამდენიმე კარგი რჩევა, რაც ჩემი გამოცდილებიდან მე დამყვა და რაც შემიძლია მართლა გირჩიო ამას გეტყვი.
პირველისთვის კარგი იყო. არც საუკეთესო, მაგრამ კარგი ეთქმის, ნორმალური. აზრი მომეწონა, თუმცა ამის განვრცობაც შეიძლებოდა და უფრო ინტრიგის ჩაგდება. რამდენიმე თავად ამის დაწერა და არა ასე მოკლედ. ვერც კი მივხვდი წლები რომ გავიდა, ეს მხოლოდ მაშინ როცა საუბრობდნენ. ჯერ 15 წლის იყო მარიამი, მერე გვევლინება უცებ 18 წლის, შემდეგ კი 25 წლისა. მერე უკვე აღარ ვიცი რამდენი წლის არის, როცა მამამისის გზას უდგება, რაც მართლა არ მომეწონა ასეთი დასასრული. გული დამწყდა და გული მომიკლა. კი ეს უნდა იყოს ნამდვილ მწერალში, ისე უნდა შეგაყვაროს პერსონაჟი გული დაგწვყვიტოს თუმცა შეყვარების მომენტი არ იყო გამოგიტყდები. ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა მარი ვერ გავიცანი, მისი ფსიქოლოგია ვერ ჩამომიყალიბდა ბოლომდე და უცებ ბრახ! სრულდება. მე გული მაინც მწყდება იმიტომ, რომ სიყვარულის ჯადოქარი ხომ ყველაზე დარდობს smile თუმცა შეყვარებავერ მოვასწარი. ვერც გაცნობა.
მეორე, საროჩკა არა, პერანგია ქართული და ეცადე წერო ქართულად. ამას დახვეწ ნელ-ნელა ეს ბუნებრივი პროცესია. დამიჯერე, მეც როცა დავიწყე ისე არ ვწერდი როგორც ახლა. მეც საშინლად ვწერდი და ჩემი ამ დონემდე მისვლა ბევრი პრაქტიკის შედეგია. ბევრი წერის და ამ წერაში სიმშვიდის პოვნის. უნდა მოგწონდეს ეს პროცესი და ბედნიერებას გიქმნიდეს. აი მთავარი ესაა, და დაიხვეწები. მთავარია არ იჩქარო და ყველაფერს თავისი დრო აქვს.
მთავარი რჩევა - არ შეწყვიტო წერა! არ მინდა რომ გეწყინოს ეს ყველაფერი და ამის გამო წერა შეწყვიტო. მეც მქონია ადრე ეს მომენტები და ამიტომ გეუბნები. რადგან არ მოეწონათ-მეთქი ვფიქრობდი, ესე იგი არც ვარგა ეს ნაწერი, ვერც დავწერ უკეთესს და ხომ არ ჯობია სულ აღარ დავწერო? - ჩემთვის მართლა მიფიქრია ასე, მაგრამ იმ ფიქრებისთვის რომ დამეჯერებინა ვიქნებოდი ყველაზე სულელი ადამიანი მთელ გალაქტიკაში. უბრალოდ გულის თქმას მიჰყევი და ის მიგიყვანს სადაც მიგიყვანს.
აზრი იდო.. მაგრამ კიდევ ერთხელ გეუბნები პატარ-პატარა შეცდომებიც იყო, განვრცობაც შეიძლებოდა.
ხტებოდი ერთი სცენიდან მეორეზე, აღწერებიც ნაკლები იყო, პერსონაჟი მხოლოდ მარიამს აღწერ და მოქმედებების აღწერები არ გაქვს. მხოლოდ დიალოგია მშრალი რამდენიგან, და ზოგან კი აღწერა, ისიც მხოლოდ აღწერა და მერე უკვე სხვა სცენა იწყება.
ეცადე რომ ამ დროს მთავარი გმირის ტყავში შეძვრე! - ესაა მწერლობა. - შეძვრე და ისე იფიქრო, როგორც ის ფიქრობს, ის აკეთო რასაც შენი აზრით ის გააკეთებდა. მოკლედ შენ პერსონაჟებთან უხილავი ტელეპათიური კავშირი უნდა დაამყარო, უნდა გაუგო მათ. მოუსმინო. არ ვიცი მეტი რა გითხრა. წერე ბევრი. თუ ბევრს არ დაწერ არაფერი გამოგივა. როგორც პატარა ბავშვი სწავლობს სიარულს ხომ იცი? ერთ ნაბიჯს რომ გადადგამს და დაეცემა, მერე კვლავ წამოდგება, ერთ ნაბიჯს, ან უკვე ორს დგამს და ეცემა. მერე ისევ დგება და ორ ნაბიჯს დგამს. ეცემა, დგება. ეცემა, დგება. და ყოველ ჯერზე მაინც დგება.
შენც ასე უნდა მოიქცე. ჩათვალე ეს პირველი ნაბიჯია შენი, ამის მერე დაეცი და ახლიდან უნდა წამოდგე, ოღონდ ახლა ორი ნაბიჯი უნდა გადადგა და გაიზარდო, უნდა ისწავლო საკუთარ შეცდომაზე და იგივე არ გაიმეორო, ანუ ისევ ერთი ნაბიჯი არ უნდა გადადგა. დაიხვეწები ასე. ახლა მოდი, შენი ისტორია წაიკითხე თავიდან და იმაზე იფიქრე რას შეცვლიდი. დავალებას მოგცემ. დაწერე ეს ისტორია ახლიდან და დადე! გთხოვ. heart_eyes heart_eyes ჩემი ხათრით ^_^ მიუხედავად იმისა, რომ არ მიცნობ მაინც გთხოვ. წარმატებებს გისურვებ <3
სიყვარულით ერკე!



მადლობა პირველ რიგში რომ წაიკითხე ჩემი ისტორია.და მადლობა რომ მითხარი ის რასაც ფიქრობდი.ნამდვილად არ მწყენია და არც მეწყინება შენიშვნების მიღება რადგან ეს ჩემთვისაა კარგი რომ დავიხვეწო და განვვირთარდე.რაც შეეხება ამ ისტორიის თავიდან დაწერას ვეცდები დავწწერო თავიდან .❤❤❤

 


№3  offline ახალბედა მწერალი ერკე

ოღონდ ახლავე არ დაიწყო წერა. გავიდეს ერთი კვირა მაინც და მერე უკვე სხვანაირად სცადე დაწერა :*

გააუმჯობესე ეს ნაწერი!
--------------------
თავს ღმერთად
შემოქმედად
ვგრძნობ,
როცა კალამს ხელში
ვიღებ.

 


№4  offline ახალბედა მწერალი MariamG

ლანა, შეგპირდი და უფრო ადრეც უნდა წამეკითხა, თუმცა არც ახლაა გვიანი.
ზოგადად, როცა ისტორიას სრულად წერ, აუცილებლად უნდა იყოს სრული და სავსე. პირველი ისტორიისთვის, რა თქმა უნდა, არაუშავს, თუმცა გაითვალისწინე, რომ ისტორიას უხდება დეტალები, მეტი ახსნა, მეტი სიზუსტე❤
ჩემთვის არ არის მარტივი ურთიერთობები მოსაწონი, მაგრამ ამ ეტაპზე არ მოგეთხოვება გამართულად წერა. მეც ასე მიწერია პირველი ისტორია და ვხვდები, რომ ძალიან რთულია.
სანდროს და მარიამის ურთიერთობა ორი თეინეჯერის შეხვედრა იყო. "ბედზე" ჩაფიქრებული საერთო სურვილით (თუმცა ბედის და მსგავსი წინასწარ დაწერილი და გამზადებული ცხოვრების არ მჯერა)ერთმანეთს შეხვდნენ კიდეც. ვისურვებდი მათ შეხვედრამდე უფრო დეტალურად აგეღწერა თითოეულის ცხოვრება. საინტერესოა ისიც, როცა სახლში შედის და შენ აღწერ სახლს, გარემოს, მის ნაბიჯებს და ამას აკეთებ ყოველგვარი გადამლაშების გარეშე.
მათი საერთო ურთიერთობა მხოლოდ კოცონზე ვნახე, სხვაგან სამწუხაროდ, არ შემხვდა, რაც არ მომეწონა. ვისურვებდი ვრცელი, დამაინტრიგებელი წყვილი მენახა, თუმცა გული არ დაგწყდეს, ძალიან კარგი გოგო ხარ, რომ პირველ რიგში წერის დაწყება გადაწყვიტე. საპასუხისმგებლო ნაბიჯია ნამდვილად kissing_heart
აქვე, ორი სიტყვა გრამატიკაზე. სასვენი ნიშნები აკლდა. აქ ვერ გეტყვი ზუსტად რომელი სიტყვების წინ უნდა გამოგეკვეთა, თუმცა ალბათ მომდევნო ისტორიაში გამოსწორებული დამხვდება ესეც.
სასვენი ნიშნები და გრამატიკა პირველ ჯერზე ყოველთვის უმნიშვნელოა, ამიტომ გული არც ამაზე დაგწყდეს, მოვა დრო და საუკეთესოდ დახვეწავ blush
წარმატებები შენ!

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent