ტირილით ოთახში ავვარდი და გოგონებიც გამომყვნენ უკან.გიორგის კარგი დღე არ დაადგებოდა.
-რა ჯანდაბაა რა .რატომ უთხარი მარი.ხომ გეუბნებოდი იჩხუბებენთქო(მოვთქვამდი გარეთ ყვირილის გამგონე და თავზე ბალიშს ვიფარებდი)
-მაპატიე რა,რეზიმ ძალით მათქმევინა მართლა.არ ვიცოდი ასე თუ იზამდა სანდრო
-ეგ სხვა თემაა .რა უნდა სანდროს რა ვერ ვგებულობ.ნერვებს მიშლის ,სულ მეცხუბება და ახლა როგორ დაარტყა დაინახეთ?ვითომ მიცავს.(ვსლუკუნებდი და ბრაზისგან ვბურტყუნებდი)
-გოგო რას ვერ ხვდები რას?სულელი ხარ?მოსწონხარ სანდროს..რა გგონია ყველას არე გამწარებული იცავს?მეეჭვება(დაასკვნა სალომემ)
-ნუ ბოდავ რა.რომ მოვწონდე ყოველწამს წამს წამეჩხუბებოდა?
-დამიჯერე ეგრე თუ არ იყოს.(გააგრძელა მარიმ)
-აუ აღარ შემიძლია რა ნერვები დაწყვეტაზე მაქვს.ახლა გიორგი მათ გამო უფრო რომ გადამეკიდოს მერე რა ვქნა?
-გადაგეკიდება და მიხედავენ ბიჭები.
-ხო და კიდევ ვაჩხუბოთ ხო?
გოგონები გვიან წავიდნენ ჩემთან დარჩენის უფლება არ მივეცი .მათი თავი აღარ მქონდა.მთელი ღამე მომხდარზე ვფიქრობდი და ვცდილობდი გამეანალიზებინა.ხვალ შაბათი იყო და უნივერსიტეტში წასასვლელი არ ვიყავი ამიტომ გადავწყვიტე კარგად გამომეძინებინა და მდგომარეობიდანაც გამოვსულიყავი შეძლებისდაგვარად.
მაგრამ ვინც გაცლის უცებ ტელეფონი აწკრიალდა .სალო იყო.
-რა იყო რა მოხდა?
-რა მოხდა კი არა გოგო კარი გააღე !ორი საათია შენს კარებთან ვდგავართ.ძილქუში დაგემართა?
-კაი კაი(ბუზღუნ ბუზღუნით ავდექი და კარის გასარებად გასაღებად გავემართე .მარტო სალოს და მარის ველოდი თუმცა კარი როცა გავარე ყველანი ატუზულები დამხვდნენ.სალო,მარი ,ზურა,რეზი და სანდროც.
-შემოგვიშვებ თუ მასეთი გაკვირვებული იდგები კართან?დამიცაცხანა სანდრომ
-შემოდით.რა იყო სხვა არავინ იყო ,რომ გამოგეყოლებინათ კიდევ?
-არა თორე წამოვიყვანდით (ირონიულად შემომხედა სანდრომ)
იგივენაირად გავუღიმე და კარი დავკეტე.
-იმედია თავში რამე ბლაგვი საგანი აღარ მომხვდება?
-ანუ ჩემი თავი ბლაგვი საგანია?
-ეგრე გამოდის(გამიღიმა)
-შენ მაინც ფრთხილად იყავი რა იცი რა ხდება.
-აუცილებლად
-არ დაიწყოთ რა ახლა..(დაიწუწუნეს ბავშვებმა)
-თქვენ სჯობს ამიხსნათ გუშინ თქვენი საქციელი რას ნიშნავდა?
-როგორ თუ რას ნიშნავდა?შენს გამო ხო იცი ,რომ არავის დავინდობთ(ეს თქვა და რეზიმ მზრუნველი ძმასავით ლოყაზე მაკოცა)
-მადლობელი ვარ ,მაგრამ არ იყო გიორგის ცემა საჭირო .რა მოხდა მაგის ფასი.საერთოდ არაფერი არ უნდა მეთქვა და ეგ ხომ აღარ მოხდებოდა?
-რას ჰქვია არაფერი არ უნდა გეთქვა?ან რას ჰქვია რა საჭირო იყო მისი ცემა?შენი აზრით ვაპატიებდით შენს წყენინებას?შენ ნებართვის გარეშე ვერავინ შეგეხება გამიგე?(შემიღრინა სანდრომ)
-შენ რაში გადარდებს?რატომ გაინტერესებს რა მომივა ?ვინ ხარ?რატომ ერევი.?რეზის და ზურას ,რომ ეთქვათ მესმის მაგრამ შეენ?
-ნუ ლაპარაკობ ბევრს (ყვირილზე გადადიოდა),რომ გეუბნები ვერავინ
შეგეხებათქო ესეიგი ასეა.
-შენ ვინ გეკითხება მე ვინ შემეხება.სულ ,რომ მოვკვდე რაში გაინტერესებს?
-რას ბოდავ.მაინტერესებს თან ძალიან.
-ნუთუ?რატომ?
-გაჩერდი ნერვებს ნუ მიშლი
-ნერვებს მე გიშლი?ნუ ერევითქო ჩემს საქმეში გითხარი.დავუშვათ მაკოცა ძალით შენ რა გაწუხებს რა (ყვირილზე გადავედი.ერთმანეთს ვუყვიროდით.ბავშვები კი გაოცებულები გვიყურებდნენ.)
-მაწუხებს მაწუხებს.როგორ არ გესმის.რატომ ვერ ხვდები?
- რას ვერ ვხდვები რას?(ვცდილობდი მეთქმევინებინა მისი გრძნობების შესახებ და ვახელებდი ,რომ ყველაფერი ეთქვა მიუხედავად იმის ,რომ უკვე ვხვდებოდი მაგრამ მინდოდა მისგან გამეგო.)
-მიყვარხარ ,მიყვარხარ გაიგე ახლა?რატომ მაწუხებს შენი წუხილი?(კედელთან მიმიწყვდია და ყვირილით მითხრა მე კი მისდა მოულოდნელად გავუღიმე და ჩავეხუტე)
-ასე არ სჯობს?აქამდე ვერ მითხარი ჩემო სულელო?(უცბად დათბა ცემს მიმართ ხელები მაგრად მომხვია და თავი ჩემს კისერში ჩაფლო)
-მიყვარხარ ჩემო გიჟო .მიყვარხარ და შენი ყველაფერი მადარდებს გაიგე?ვერავინ შეგეხება დღეიდან გამიგე ?ვერავინ გაწყენინებს.
-გავიგე.მეც მიყვარხარ.
-ჩვენ მგონი ზედმეტები ვართ(სიცილით თქვა ზურამ)
-გვაპატიეთ ბავშვებო მოდით ფილმს ვუყუროთ(თქვა სანდრომ ,ხელი გადამხვია და ასე გავედით მისაღებში ფილმის საყურებლად.)
-ფილმი უკვე არჩეული გვაქვს.მოდით გვრიტებო და ვუყუროთ.
ფილმს ვუყურეთ და მერე დავიშალეთ მე და სანდრომ ცოტახანს ვილაპარაკეთ ჩვენს ურთიერთობაზე ბევრი ვიცინეთ იმაზე რაც გადაგვხდა ერთად და როგორც გავიცანით ერთმანეთი)
-ხო იცი ჩემო გვანცა რომ ყველაზე დიდი სიყვარული ჩხუბით იწყება.
-ვიცი ჩემო დღნაჩვო ვიცი.
-გაფიცებ ეგ ზედმეტ სახელი საიდან გამოჩხრიკე (სიცილით იგუდებოდა ლამის)
-რა არ მოგწონს(გაბუტვის ნიშნად ხელები გადავაჯვარედინე და ქვედა ტუჩი გამოვბზიკე)
-ვაიმეე.მაგ ტუჩს მოგაჭამ.მაკოცა ძალიან ნაზად და მერე კარგახანს ცახუტებულები ვიჯექით.ცოტახანში ისიც წავიდა და დავრჩი მარტო ისიც კარგი ხვალ ჩემი მშობლები და და ჩამოვლენ და მეგობრებსაც გავაცნობ.ჩემი მშობლები სხვა ქალაქში ცხოვრობენ სამსახურის გამო და ჩემი დაც მათთან ერთადაა.ხვალ მოვლენ და მარტო ყოფნა აღარ მომიწევს .მომენატრნენ.ჩემი გიჟი და ხომ საერთოდ ჩემი ერთი ცალი,ჩემი სუნთვა და სიცოცხლე.მთელი ღამე ჩემსა და სანდროზე ფიქრში გავლიე.ვერც კი წარმოვიდგენდი ,რომ ჩვენ ერთად ვიქნებოდით ,როგორ ვერ ვიტანდი ახლა კი შეყვარებულები ვართ.
-------------------------------------------------
-აუ ბავშვებო რა კარგია არა სანდრო და გვანცა ერთად ,რომ არიან(თქვა გახარებულმა სალომ ,როგორც ვიცით სალო რეზის მოსწონს)
-შენ არ გინდა შეყვარებული(თვალები აუთამაშდა რეზის)
-რაა ?არა ვეერ გავიგე/
-ნუ დაიბენი.რაღაც უნდა გითხრა.სალო მე შენ ძალიან მიყვარხარ.დღეს გვანცას და სანდროს ,რომ შევხედე ერთად რა კარგები იყვნენ მეც მომინდა ,რომ შენთვის ჩემი გრძნობების შესახებ მეთქვა.
-მართლა რეზი?
-ხო მართლა და ახლა შენ მითხარი რას გრძნობ ცემს მიმართ?
-რეზი იცი მეც მიყვარხარ(გაწითლდა სალო)
რეზი კი მივიდა და მაგრად ჩაეხუტა ,რა მაგარია .სამეგობროში უკვე ორი შეყვარებული წყვილი ვართ ახლა მარი და ზურას ჯერია ან ერთად ან ცალცალკე.
მარისი არ ვიცი რამდენად გაუხარდა ჩემი და სანდროს ერთად ყოფნა.უნდა დაველაპარაკო ამასთან დაკავშირებით.ძალიან ვნერვიულობ რას მეტყვის.
-------------
გათენდა როგორც იქნა.ჩემი ოჯახისწევრების მოლოდინში ვარ ..7 საათი იყო როცა გამეღვიძა და ტრადიციულად აივანზე გავედი.ნეტავ რა ჯანდაბას გავდიოდი.უცებ უსიამოვნო ხმა გავიგე.
-გვანცა,ბედნიერი ხარ არა?
-გიორგი(თვალი ჩალურჯებული ჰქონდა ,საშინლად გამოიყურებოდა ,სანდროს მაგრად უცემია ჩემოდნებს მანქანაში ალაგებდა)
-ხო ?გაგიკვირდა ჩემი დანახვა?შენ და სანდრო დაგინახეთ გუშინ როგორი ბედნიერები იყავით.მაგრამ მერწმუნე თქვენი ბედნიერება დიდხანს არ გასტანს(ძალიან წყნარად და მშვიდად მემუქრებოდა)
-აპატიე სანდროს გთხოვ თავს ვერ აკონტროლებდა
-რა ვაპატიო ,რომ მცემა და ასეთ დღეში ჩამაგდო?
-ბოდიში
- შენ კი ენის მიტანის გამო დაისჯები .ასე ,რომ ფრთხილად იყავით.
მითხრა თუ არა სახლში შევვარდი ,საშინლად გავნერვიულდი .ძლივს ვსუნთქავდი.ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა.
-ალო
-გვანც ჩემო სიხარულო როგორ ხარ?
-კარგად სანდრო შენ?
-კარგად.რა ხმა გაქვს ხომ მშვიდობაა?თითქოს განერვიულებული ხარ.(დიდი მცდელობის მიუხედავად ,რომ არ შემემჩნია მაინც მიხვდა ან როგორ ვერ მიხვდებოდა მისი საყვარელი ქალის წუხილს)
-არაფერი სერიოზული.
-როგორ არაფერი სერიოზული.ხმა გიკანკალებს.ახლავე შენთან მოვდივარ.
-არა სანდრო არაა საჭირო.ალო სანდრო(გამითიშა და 15 წუთში უკვე ჩემთან იყო)
-რა იყო გვანც გაფითრებული ხარ სულ(მაგრად ჩამიხუტა)
-გიორგი ვნახე.დამემუქრა შენ და სანდრო ფრთიხლად იყავითო,თქვენი ბედნიერება დიდხანს არ გასტანსო.
-როგორ გაბედა ეგ?არ ეყო?ახლავე მივალ და ჭკუას ვასწავლი
-წავიდა ბარგს ალაგებდა მანქანაში მაშინ.
-ლაჩარი.მალვით აპირებს ჩემს დაშინებას?
-გთხოვ ფრთხილად იყავი რა(ვედრების თვალებით შევხედე)
-შენ არ ინერვიული გვანცა მაგას მე მივხედავ.აღარ მახსოვს რამდენი ხანი ვიჯექით ცახუტებულები.11 სკენ წავიდა და შემპირდა ,რომ კიდევ მნახავდა რადგან ჩემი მშობლები უნდა გამეცნო მისთვის.
2 საათი იქნებოდა როდესაც მე სააბაზანოში ვიყავი და კარის შემოგლეჯის ხმა გავიგონე.ჩემი გიჟი და იყო.როგორ მომენატრა.
-გვანაააა (გაჰყვირის ბოლო ხმაზე)
-რა იყო რა გაღრიალებს გოგო.კარი რად გინდა მოხსენი და გადადე ბარემ ..როგორ შემოგლიჯე ველურო.
-შენ ,რომ ველურს ეტყვი ადამიანს.(ერთმანეთს მაგრად ჩავეხუტეთ )
-მასე ჩხუტებულები დიდხანს იდგებით და ჩვენ არ მოგვესალმები გვანცა?
-დედა, მამა როგორ მომენატრეთ თქვენ ხომ არ იცით შემოდით შემმოდით რას უცდით(მათაც მაგრად ჩავეხუტე)კარგა ხანს ვსაუბრობდით ერთად ტკბილად .ვუყვებოდი აქ როგორ ვიყავი და მყავდა თუ არა მეგობრები.ყოველ მათგანზე მოვუყევი და ძალიან მოუნდათ ჩემი მეგობრების გაცნობა ,ამიტომ დავურეკე თითოეულ მათგანს და სანდროს და ჩემთან დავპატიჟე.მალევე კარზე ზარი გაისმა.
-შემოდით შემოდით.გაიცანით ესენი ჩემი მშობლები არიან ნინო და მათე ეს კი ჩემი დაა სალო.შენი მოსახელეა სალ.
-სასიამოვნოა ქალბატონო ნინო და ბატონო მათე.(მიესალმნენ ბავშვები)
-არავითარი ქალბატონო და ბატონო.უბრალოდ ნინო და მათე.
-კარგით.
სანდრო მისალმების ნიშნად დედაჩემს ხელზე ეამბორა რითაც პირველი კარგი შთაბეჭდილება მოახდინა მასზე.
-დედი მიდი რამე გააკეთე .მანამდე ჩვენ შენს მეგობრებს უკეთესად გავიცნობთ(გამისტუმრა დედაჩემმა სამზარეულოში)
-რას აკეთებ გვანც?(შემოვიდა სანდროც)
-რა იყო ერკვევი მაგ თემაში?
-თან როგორ მერე?დაგეხმარები გინა?(უკნიდან მომეხუტა და ერბო კვერცხის გადატრიალებაში "მეხმარებოდა" ვაჟბატონი,უცებ დედაჩემი ,რომ შემოვიდა
-(ჩაახველა)ბოდიში ხელს თუ გიშლით
-არა რას ამბობთ ქალბატონო ნინო.და სამზარეულოდან გავიდა.
-დედი რა ხდება თქვენს შორის .ვაშლის ჭამით მეკითხებოდა დედაჩემი.
-რავი დე .
-გიყვარს ხო?
-კკი დე ძალიან.
-მასაც .
-რა იცი?
-როგორ რა ვიცი.თვალებში აწერია ყველაფერი.შენი დანახვისას თვალები უბრწყინავს.როგორც კი შემოვიდა მაშინვე შევამჩნიე.სხვებისგან განსხვავებით ხელზე ,რომ მეამბორა ვაჟბატონი.
-მართლა დე?ეგრე ფიქრობ?
-კი დე ზუსტად ვიცი.ეგეთები არ მეშლება.
-რა კარგია(მაგრად ჩავეხუტე)
-----------------------------

ეს მოკლე თავია მეტს ვეღარ ვასწრებ სხვა დროს უფრო დიდს დავდებ..მიხარია რომ ეს ისტორია თქვენში მოწონებით,რომ სარგებლობს.დააფიქსირეთ თქვენი აზრები მე მხოლოდ გამიხარდება.