საღამოს დიანამ შეანჯღრია
-ადექი ჩემო ლამაზო. ფეხებთან ულამაზესი ლურჯი კაბა დაუდო .
-ეს რა არის??
-კაბა ,მოსაწვევი უკვე გვაქვს
-მე არ ვაპირებ
-აპირებ ,აბა აქ დარჩები და დაემალები მშიშარააავით?
-არა მაგრამ არ მიმდა მე იქ წა..
-დროზეეეეე ,დიანამ საბანი გაადაცალა დააა თვალით ანიშნა ადექიო
ერთ სათიანი მადების შემდეგ სტილისტის სახლში ვიზიტისა და მისი თმის მოწესრიგების შემდეგ ,დიანა აღფრთოვანებული ყვიროდა -ნამდვილ დედოფალი ხარო? ულამაზესი ლურჯი კაბა ეცვა წელზე და მკერდზე მიკრული თუმცა ქვემოთ ბალერინაა კაბას მიგაგონებდათ . თმა ლამაზად ქონდა აკეცილი და ალაგალაგ კულულები ჩამოყრილი.საკუთარი თავი ძალიან მოწონდა ,თავიდ ფა ყოველთვის უმეორებდა რომ ულამაზესი იყო. თავის და გაახსენდა და ტელეფონი მოიმარჯვა
-ნინოოო როგორ ხარ? მეც კარგად რას შვებით? ვა მართლა?მეც ,ტომ იცოდე რამდენი მინდა გითხრა . იქ შევხვდებით.
-როგორაა? დიანამ ჩანთა აიღო და კარისჯენ დაიძრა .
-კარგად ,ერთი სული აქვს ბავშვის ოთახს როდის გააკეთებს . იქ ვნახავთ.
-გიგიმ აპატიჟა?
-კი ,ცადა ჩემი სიძით ემანიპულირილა
-არა ჩემი გიგი მაგაას არ იზამდა . დანააამ დამცინავად თქვა და სიცილინატეხა . დახლოვებით 20 წუთში უზარმაზარ რესტორნის წინ გაჩერდნენ. გიგი ზემოთ ტერასაზე იდგა და რამოდენიმე მამაკაცს რაღაცაზე ვიღაცას გაცხარრებული ელაპარააკებოდა,როცა შემობრუნდა რატომღაც დადუმდა ,მეგობრებმა ერთდროულდ გააყოლეს თვალი მის მზერას და ანას წააწყდნენ რიმელიც საერთოდ არ იყურებოდა ზემოთ. ლამაზად და ბაზად მოაბიჯებდა ,მშვიდად აუღელვებლად და წელში გამართული. გიგოს ყურს შტვენა მიწვდა ,ახლახანს აივანზე გამოსული მისი ერთერთი მეგობარი ,ნაცნობი უფრო ეთქმოდა გოგონას დორბლგადმოსული გადაყურებდა ღმერთო რა გოგოა?? იცნობთ ვინმე ? გამაცანით ,ან სახელი მითხარით. გიგიმ მუშტი მოკუმა მაგრამ ახლა აქ ამ გოგოს დაცვა და ჩხუბის გამართვა ხვალ მთელ თბილისის ჭორაობას უდრიდა. ანას მიაკრავდნენ მისი საყვარლის იარლიყს და ..
_ანა,ანა ქვია . გიგიმ ისე უპასუხა არც კი მობრუნებულა მაგრამ მის პასუხს თავის ბავშვობის მეგობრის სანდროს სიტყვები მიყვა :
-ანა ქვია და თუ აწყენინებ ,ყელს გამოგჭრი..მეგობარმა უსიტყვოდ გაუგო გიგის. დანარჩენწბიც სწრაფად გაერკვნენ სიტყვაციაში და ყველამ ერთხმა წამოიყვირა:
-რასაც ეს დაგააკლებს ჩვენ დაგიმატებთო. გიგი შემობრუნა და მეგობრებს გაუღიმა .
-არა ძმაო.. შენ კაი შარში ხარ. შალვამ გიგის მხარზე ხელი დაკრა . შალვა სტუდენტობის დროს გაიცნო და მასშემდეგ ფაქტიურად სულ ერთად არიან. კუდევ ერთი მეგობარი იქვე იდგა ბექა რომელიც თითქმის მისი მარჯვენა ხელი იყო და გამოუსწორებელი მექალთანე. თითქმის მისი ოჯახი იყვნენ.
-ხოოოოო,გიგიმ ამოიგმინა და დარბაზში შევიდ. გეზი ლადოს და ნინოსკენ აიღო ,მათ წინ ანა იდგააა და საუბრობდნენ . პირდაპირ ანას ზურგს უკანნ დადგა და ნინოს და ლადოს თვალით ანიშნა არაფერი შეიმჩნიოთო.
-ბუფ ,წელზე ხელი მიკრა და შემხტარი ანა მისკენ თვალებგაფართოებული შებრუნდა ,ხელი გულზე დაიდოო და ამოიხვნეშა. -სალმი ლადო ,ხელი ჩამოართვა ნინო
გადაკოცნა და ანას ცხვირზე მოუთათუნა ხელი. გაფითრებული გოგო ნინოს უყურებდაბდა თვალებით ეუბნებოდა ხომ გეუბნებოდი გიჟიაო. ნინო და ლადო კი თბილად შეყურებდნენ . -ხო მართლა გილოცავთ. გიგიმ ნინოს ანიშნა.
-მადლბა ერთხმად უპასუხეს თითქმის ცოლქმარმა .
-დეიდა ხდება ეს გადარეული გოგო . ლადომ ანას თვალი ჩაუკრა.
-ჯერ პატარაა ვარ დეიდიბისთვის .არ ასწავლოთ დეიდა .
-შენ ტოლებს შვილები ყავთ და მეორეს ელოდებიან. ლადო დაეჯღანა.
-მართალია . გიგიმ თვალი ჩაუკრა- გათხივდი სანამ დროა.თორე სულ ესეთი ლამაზი კი არ იქნები.
-ეგ კომპლიმენტი არაა გიგი . ლუკა ამოუდგა ბიძაშვილს გვერდით .
-ლუკაა ,ანამ ბედნიერი სახით გადაეხვია. ოხვრა სიამოვნებით მოკლავდ ეხლა ორივეს ..
-გამარჯობა გიგი.ლუკამ ხელი გაუწოდა და გიიმ ისე მოუჭირა ლუკას სწრისგან გაეცინა .
-კარგი.წავალ ნანუკას ვნახავ . ანა მიხვდა ახლავე უნდა გასცლოდა თორემ ნერვები ბოლოს მოუღებდა . სანამ ნანუკასკენ მიემართებოდა სცენაზე ლანა გამოჩნდა,რომელიც ულამაზეს შავ კაბაში იყოო გამოწყობილი თითქმის თეძომდე შეხსნილი და ისედაც გრძელი ფეხი უფრო გრძელი მოუჩანდა. მიკროფონში რამოდენიმეჯერ დაახველა და ხალხს დაჯდომისკენ მოუწოდა . როცა ყველა თავის ადგილზე დაჯდა .ქმარს ანიშნა მოდიო. გიგი მიხვდა ახლა აპირებდა გრანდიოზული განქორწინების დადგმას და მომღიმარი გაემართა ცოლისკენ. ლანას წელზე ხელი მოხვია. და ლანამაც დაიწყო.
-პირბელრიგში მინდა გითხრათ რომ ბედნიერი ვარ ისევ ბელ ერთად რომ ვართ . მიხარია ხუთი წელია უკვე რაც ვიცნობ ამ ადამიანს და ბედნიერი ვარ მე მისი მეგობარი მქვია და უფრო ბედნიერი რომ მისი ცოლი მერქვ. დარბააში უცნაური გაკვირვების ხმები გაისმა. ანა დაბნეული
დიანას გაყურრებდა რომლმაც გვერფით მაგიდიდან მხრები აიჩეჩა არაფერი ვიციო. ლანამ განაგრძო :-არა მეგობრებო არ მოგესმათ ,ჩვენ განქორწინება გადავწყვიტეტ თუმცა არა დაშორება ,მე და ეს ყბელაზე სიმპატიური მამაკაცი
-ჩემზე ამბიბს .გიგიმ მიკროფონში ჩაილაპარაკა და გაიცინა რააც ასწვწ ხალხის ღიმილი მოყვა.
-ჩვენ ისევ ვართ და ვიქნებით ერთმანეთის გვერდით ,უბრალოდ ადრე თუ გვიან ყბელაფერი მთავრდება და მე და გიგიმაც ამივწურეთ ჩვენი ცოლქმრული შეაძლებლობები და სწორედ ამიტომ გვირჩევნია დავრჩეთ არაჩვეულებრივი მეგობრები ვიდრე ცუდი ცოლქმრობით გავაფუჭოთ ჩვენი ნდობა. დღეს ჩვენი ხუთი წლის თავი ჩბენივე განქორწინებით ავღნიშნეთ. თუმცა ეს წვეულება ეძღვნება ასევე ჩვენი მეგობრობის 5 წლისთავსაც და ბატონო გიგი საქვეყნოდ გართმევ პირობას რომ ასევე გადავიხდით 10 წლის თავსაც
-15 ააც ჩემო ლამაზო . გიგიმ გაუღიმა და ლანას შუბლზე თბილად აკოცა მოეხვია-არაჩვეულწბრივი ხარ.
-ვიცი .ასევე ჩუმად უჩურჩულა და მიკროფონში ხმამაღლა დაიძახა მოდი გავერთოთო . თავიდან ჩუმად ჩურჩული არ წყდებოდა მერე ყველაფერი დამშვიდდა. თავის ოჯახის მაგიდასთან მისულ გიგის ყველამ ერთხმად შეყვირა -რა ხდებაო.
-არაფერი ,უბრალოდ დავიღალეთ.
-ხო გასაგებია დიანამ ნიშნის მიგებით გახედა ანას ,რიმელიც ტელეფონზე ლაპარაკობდა და აივნისკენ მიიწევდა . თავის დაქალი ურეკავდა ქმართანნ ჩხუბის ამბავის მოუოლაა ცდილობდა .
-კარგი ლიზ დამშვიდიი საყავრელო გასაღები გვერძებმეზიბელსაც აქვს მიდი და გამოართვი მეც მალე წამოვალ .
-ჯერ არ მოსულხარ უკვე გარბიხარ? თითქმის ყურთან იგრძნო გიგის ტუჩები და სწრაად შემობრუნდა,მამაკაცი ერთი ნაბიჯით უკან დაიწია.
-მე ,ვწუხვარ
-რატომ. ვინმე მოკვდა?
-არა შენი და ლანას
-წუხარ? რატომ ?
-იმედია მე არ ვარ
-მიზეზი??
-ხო ,ჩუმად ჩაილაპარაკა გოგომ.
-არა შენ არ ხარ მიზეზი დამშვიდდი .
-კარგი ანამ გაუღიმა და კარისკენ დაიძრა როცა გიგიმ ხელი წაავლო და იქვე აივნიდან ბაღში ჩასაავლელ კიბეზე თითქმის ძალით ჩაიყვანა .
-რას აკეთებ? ანამ ამოიკნესა ,მე და შენ შევთანხმდი ხომ დამპირდი?
-ვერ ვითმენ გესმის ? იქვე კედელზე ააკრო ისედააც შეშინებული გოგო უფრო გაფითრდა-არ შემიძლია. ეს კაბა გიგიმ წელზე აუსვა ხელი. ეს მკერდი წელიდან ნაზად ააყოლა თითი მკერდზე . ეს ყელი ყელში კოცნიდა და კისდა გასაოცრად ანა არც კი ფართხალებდა . მხოლოდ გაოგნებული შეყურებდა . თუმცა სიამვნებისგან უფრო იყო გაოგნებული.
-კარგი ,ანამ მძიმედ გადააგორა ნერწყვი და გიგისკენ აიწია .ტუჩებში აკოცა და ისევ კედელს მიეყრდნო.-თუ იმას მიგცემ რაც გინდა მერე თავს დამანებებ? მოულოდნელად იკითხა .
-რა? გიგი გოგოს მოშორდა და გაიცინა . შენს თავს მთავაზობ თავის დანებების სანაცვლოდ ?
-აჰამ . ანამ თავი დაუქნია.
-ეხლა აღარ ტეხავს ჩემთან დაწოლა?
-თუ თავს დაამანებებ გავრისკავ .
-ღმერთო რა სულელი ხარ. ცოტა ჭკვიანი მეგონე გიგი მოშორდა . თურმე როგორ მარტივად შეგძლებია დათანხმება მაგრამ არა მაინც თავს იფასებდი. ეხლა რა შეიცვალა? განქორწინება?
-რა შუაშია განქორწინება .
-რა და წინ ააღარაფეეი გიდგას რომ ჩემი გახდე . მერე თავს შემაცოდებ და ცოლადაც გამომყვები.
-რა? შენ ვინ გგონუვარ,შენზე მონადირე გოგო?
-ხო ზუსტადაააც. ამ წამს ისე იყო გიგი საკუთარ აზრში დარწმუნებული,რომ ვერავინ შეაცვლევინებდა აზრს . მე ვფიქრობდი თავს იქამდე დაიფასებდი სანამ არ შემაყვარებდი ,მაგრამ არა ,თურმე მთავარი ჩემი ცოლობა ყოფილა და არა სიყვარული. ანას თვალები აუწყლიანდა ამბედაობა კოიკრიბა და გიგის ისე დაარტყა სახეში სიმწრისგან ხელი გაუბუჟდა. კბე სწრააფად აირბინა . “პატარა კახპა “უმეორებდა თავს გიგი ,მე ვნწრვიულბდი ცოლობაზეც არ დამთანხმდება უსიყვარულოდთქო ეს კიდე.. დარბაზში რომ ავიდა მოათვალიერა თუმცაბვერაად წააწყდა .
არ ახსოვზ როგორ წაიმართა მისი საღამო .იჯდა ,გაუნრსვლად იჯდა და ფიქრობდა მომხდარზე.ზოგბსტუმარზე ადრე თვითონ წაიდა . ლანა სახლში დატოვა და გაზს მიადგა კარგახანს არტყა კრუგი ერთი და იგივე გზას . და შინ დაბრუნდა ვისკი ბოთლინადვე აიღო და ყლუპყლუპად ცლიდა. დილით მისაღებში გაიღვიძა .უფროსწირად დიანას ჩანთის რტყმამ გააღვიძა.
-ღმერთო რა გინდა ? ძლვს წამოდგააა და დიანაა ჩაწითლებულ თვალებს შეხედა .-რა მოხდა უცბად გამოერკვა გიგი.დარწმუნებული იყო ანას ეხებოდა მაგრამ რატომ ტიროდა დიანაა?
-არამზადა ხარ დიანა მოწყვეტით დაეშვა სავარძელში. რა გინდოდა ? ვცხოვრობდით ჩვენთვის. სიცოცხლეს მილამაზებდა მაგრამ გადაეკიდე და არ მოასვენწ დიანა ისევ ტიროდა .
-რა ქნა? გიგიმ აღელვება ვერ დამალა.
-წავიდა .წერილი გამოატააანა მძღოლს. გამომემშვიდობა და თქვ რმჩემთან აღარ იმუშავებს დილას მივედი მაგრამ კარრბი დაკეტილი დამხვდა . ვაკაკუნე ,მერე მეზობელმა მითხა რიმ დილას ჩანთით სადღაც წავიდაო.
-რატო აურიე ცხოვრება ,თავ გზა .აიძულებ ოსეთი იყოს როგორიც არაა .
-და რადგან წავიდა ესეგი არცისეთი მნიშვნელოვანი ხარ როგორც ჩანს . თორემ არ მიგატოვებდა ჩემთან პრობლემის გამო. ეტყობა მიხვდა რომ ჩემს ცოლობა არ გამოუვიდა მარტო შენი ხარჯზე კიდე არ ყოფნის .
-შენ არ გესმის გიგი. შენ არაფერი გესმის.
-მესმის ,თავის დამ იშოვა მდიდარი ქმარი ახლა მეორე დის ჯერი იყო. დიანა მძიმედ წამოდგა და წავიდა
ის არა შენ ,შენნ უნდა წასულიყავი . მოაძახა ბოლოს .
მშვენიერია ახლა ამ ლაწირაჯის გამო მსზვწრპლად შემწირავენ ,ვითომ ანგელოზია. ფულზე გაგიჟებული დები. დიაგნოზი დაუსვა ანას და ნინოს. შხაპის ქვეშ იდგა . იდგა და მხოლოდნიმაზე ფიქრობდა რატომ წავიდაო. ვითომ შერცხა ? ჰმ ..
რამოდენიმე კვირა გავიდა ,არც ანა ჩანდა და დიანაა უფრო და უფრო ცუდად ხდებოდა .ბოლოს ჭამა სულ შეწვიტა და საავადმყოფოში ამოყო. თავი. გამოკვლევებია დროს შემთხვევით წააწყდა ნინოს .
-ქალბატონო დიანა.
-ნინო იმედით აღსავსე სახით შეხედა.
-როგორ ხართ?
-აი ასე დიანამ უმწეოდ აიჩეჩა მხრები . გწხვეწები ისე უცბად დაიწყო ტირილი დიანაამ ნინომაც ვერ შეიკავა თავი. -ემუდარები ,დამირეკოს. მისი ხმა ჩემთვის ყველაზე დიიდი წამალია . ნუ მოვა დიანა ცრემლებს იწმენდდა,უბრალოდ დამირეკოს კვირაშიწრთხელ მაინც . გწფიცებინარაფერს ვეტყვინარავის ,ნუ მეტყვის სადააა უბრალოდ დამირეკოს.



გიგი კარგახანს იხრვობდა თავს თავისივე ბოღმაი და ყოველ დილას რაღაც უაზრო სიზმაარი აღვიძებდა თუმცა ამ დილით კარგად ახსოვდა თავის სიზმარი. გოგონა შავითმით. არა ეს უკვე მეტისმეტია სარკეში ჩაიხედა და საკუთარ თავს გაუღიმა არ ხარ მიჩვეული გიგი უარს. რაც გინდოდა ვერ მიიღე და მიგონებები და დაუკმაყოგილებლბის გრძნობა გკლავს. უნდა მიიღო რაც გინდა და მერე ჯანდაბაში წასულა. დიანას კორპუსთან გაჩერდა გიგის მანქანები ის ის იყო გდაავლასბაპირებდა რომ დიანას აადარბაზოდან გაკოსული ანა დალანდა ,ჯინსები თხელი მისური ეცვა ,სექტემბერი იყო დაწყებული და როგორც ჩანს კლავებზე ციოდა. ცოტახანში ანას უკან მიმავალი ლუკა დალანდა . . ბიძაშვილს ბოღმიანი სახე გააყოლა და უკან მომაალ დაცვის მანქანას დაურეკა და უბრძანა მანქანაა უკან გაყოლოდნენ.თვითონ დიანასთან ავიდა და ცინიკურად მიესალმა ,არც დინაამ დააკლო
-რა გინდა?
-ანა . გიგი წინ დაუჯდა .
-მე რა ვიცი ანა . ანა თუ ინდოდა კაცივით უნდა მოქცეოდი .
-აჰჰ ხელა აფარებ? იქნებ შენ მიაწოდე იდეა მდიდარ სასიძოზე?
-რეებს ბოავ ,არასდროს შეიცბლები . სულ სიბინძურეს ატარებ გულით.
-გეყოფა ,გიგიმ დაუყვირა . ზუსტად 15 წუთის წინ დავინახე.
-მერე რა . ახლა მხოლოდ დაინახავ.
-მაგასაც ვნახავთ ბებია .გამოსცრა გიგიმ. გავუშვებდი თითქმის არც კი მინდა მასთან ურთიერთობა ,ერთი ხარბი კახპაა და უკვე მეორედ დამიმტკიცა ,ჩემა საყვარელ ბიძაშვილთან წრთად რომ გამონარნარდა. აი რატომ წავიდა მშვიდად. ჩემსავით მდიდარი არა მაგრამ საკმაოდ მდიდარო ვარიანტი ყავდა. დუანა გაფითრდა -რა იყო დაგცხა?
-არა შენ ვერ გაიგე,ისინი დიანამ აკანკალბული ხმით სცადა ახსნა მაგრამ ისევ გააჩუმა გიგიმ .არ მესმის უყურრბ როგორ ახვევს თავბრუს ,ან როგორ გამეტებითნცდილბდა ჩემს გაგიჟბაა და ხელს უწყობ ამ პტარა ****
-არ გაბედო ,გესმის ? მასე მიმართვა არ გაბედო ,გაეთრიე და საერთოდ არ გაბედო მიეკარო.
-ჰმ ,გიგის ჩაეცინა . და წამოდგა. -ასე გაყევი ბაბუას ცოლად?
-იცოდე ინანებ და გვიანი იქნება. კართან დააწია.
კიბეზე სწრაფად დაეშვა და მანქნაში ჩაჯდა. სად მიდიან? მძღოლს კითხა .
-წღან ველაპარკე მცხეთისკენ . ერთერთ კორპუსში მიიყვანა და მერე ლუკა წავიდა.
-წავედით.გიგი ისეთი სახით იჯდა ,გულში იმდენი ბრაზი ქონდა არ იცოდა სად წაეღო . ანას კორპუსის შესასვლელში ღრმად ვაისუნთქა და კბეზე ავიდა. არ იცოდა რისთვის მოვიდა ან რა უნდა ეთქვა მაგრამ კარზე მაინც დააკაკუნა . კარი ახალგაზრდა გოგომ გააღო. რატომღაც ეგონა ანა გაუღებდა ,მაგრამ შეცდა
-გამარჯობათ ,ანა აქ ცხოვრობს ?
-გამარჯობათ. არა ანა აქ არ ცხოვრობს
-ტყუილი ცუდად გამომგდით. გოგო კარიდან უხეშად გაწია და სახლში შეაჭრა . სამზარეულოში მაცვარს აკრული ანა დაინახა და მისკენ დაიძრა.
-იცოდე არ მმეკარო..
-რო მოგეკაროო რას იზამ
-რა გინდა ,ხომ წამივედი შენი ცხოვრებიდან ხო შევწყვიტე შენზე ნადირობა ?
-აბა აბა ,ნამსვილი ანგელოი ხარ. რა მინდა ?რაღაც ვალი გაქვს დაააბრუნებელი .
-რა ვალი ,შენ ხო არ აფრენ .
-ანანპოლიციაში ვრეკავ ანას მეგობარი ინიციატივით გამოვიდა .
-დაბლა ჩემები დგანან ერთი სიტყბა და ამ შენს დაქალს კარგი დღე არ დადგება .
-ნუცი წადი გაისეეირნე.გთხოოვ ანამ დაქალსნმუდარით სავსე თვალები მიაპყრო . ნუცი წასვლისთანავე გიგიმ სახლს თვალი მოავლო ,აქ რა ჯანდაბა გინდა? რას აკეთებ ?
-შენი საქმე არა ,მოუკრიბა გამბედაიბა ანამ .
-ჩემი საქმეა იქამდე მაინც სანამ მანტერესებ.
-ხო? ალბათ რომ გაინყერესებსი იმიტომ მაქციე 5 წამში კახპად.
-უფ ,შენ რა ბოღმის ჩადება გცოდნია. კარგია აქ? კარგად ერთობი? გიგიმ აივნისკენ გაიხედა.
-აჰამ,ანამ რატომღაც მისი ნერვების გამოცდა გადაწყვიტა .
- ხო?? ვითომ ? არი აქ საშენო ადგილები? თუ ლუკას არ ჭირდება შენინდისკოტეკებიდან წამოთრევა. ანამ თვალები დააჭყიტა.რაო ლუკაო? ეა შუაშია ლუკა? ანამ თვალები მოჭუტა :ხორათქმაუნდა დღს გვნახა . ნერვიულად ადაიგრიხა თითები -ახლა რა ქნას ?მიდი და უმტკიცე ამ კედელს რამე.
-რაო ,რამ შეგაშფოთა სიყვარულსა მალვა უნდაო? გიგიმ გამმცდელად შეხედა. ანამ გააღებაბვერ მოასწრო მისმა გულმა უეცრად გადაწყვიტა რომ ეეჭვიანებიდა და ინსტიქტურად თქვა ხოვო. ისე იკბინა ენაზე სიმწრისგან თვალები აუწყლანდა . ახლა რა უნდა ქნას ანბლუკას როგორ უნდა აუხსნას . რა სულელი ხარ ,რა სულელი ,რქ სულელი.
-ესეგი გიყვარს? გიგიმ ჯიბეებში ჩაიწყო ხელეები . სრულიად მშვიდი იყო ,ანამ რატომღაც გადაწყვიტა ამდენი ხანი რომ არ უყვირა და მისი კოცნა არ სცადა ,ესეგი ამ ორი თვის განმავლიბაში გადააუარაო დაა თავისავე გაბმულ მახეს შეყვა. არაფერი არ უასუხა მაგრამ ისე სასიანივნოდ გაუღიმა . ალბათ დასტურად გაიგებსო. -კარგია . ოგორც ჩანს იპოვე შენი პრინცი.გიგიმხელები შემოკრა ერთმანეთს . მოდი ავღნიშნოთ.
-რა ?დაამმცინი
-არა რაატო ,ხო შევთანხმდით რომ ნაცნბები დაავრჩებოდით ააავადმყოფოში.
-მემგონი სავადმყოფოს შემდგომი ღამე გამოგრჩა . დამცინავად გახედა გოგომ
- ძველ შეცდომებს ნუ გავიხსენებთ ,გიგიმ მაცდურად გახედა.
-არ მინდა შენთან ეს უაზრო თამაშები.
-არ გეთამაშები. უბრალოდ მივხვდი რომ ცუდად გექცეოდი. საკუთარი სათამაშოსავით.შენც გაქვს ცხოვრების უფლება. მე არ ვიკლებ არაფერს შენ კიდე ამ მიყრუებულ ქალაქში ცხოვრობ და იმააალები.
-ასე უცებ რამ გაგაკრთილა?? ანამ არ დაუჯერა .
-არ გავკეთილებულვარ,ახლაც სიამოვნებით გაგკრავდი კბილს,მაგრამ მთლად ნაძირალად ხომ არ ვიქცევი. სცადა გულწრფელი სახე მიეღო და გამოუვიდა კიდეც .გულუბრყვილო გოგომ სცადა არ ნდობოდა მაგრამ საკუთარ გულს ვერაფეეს უხერხებდა.აღიარა კიდეც რომ მიენატრა ამ კაცის დანახვა.გიგიბანას სახეზე მიხვდა თითქმის მოპოვებული ჰქინდა მისი ნდობა და სრულიად უბრალოდ მიაყოლა-მოდი სადმე ყავა დავლიოთ.
-გავაკეთევბ გოგომ მხრები აიჩეჩა.
-დამიჯერე შენთან ასე პირისპირ და ამხელა ფართში ჩემი დარჩენა .წითელ ქუდას ამბავივით გამოვა. ჯობია გავიაროთ,ქუჩაში ნააკლებად სახიფათო ვარ.გაუღუმა გიგიმბ.
-არ გეშინია მონადირემ რომ მიგკლას მერე . ანასაც ჩაეღიმა იქვე მიგდებული პატარა ჩანთა გადაიკიდა და გიგის ანიშნა წავედითი.
-იცი სადაა გემრიელი ყავა აქ? გიგიმ მძღოლს ანიშნა საჭესთან მე ვჯდებიო
-არ გვინდა მანქნა ,თუ არ გცხელა შეგვიძლია ფეხით წავიდეთ.
-როგორც გინდა ,გიგიმ მხრები აიჩეჩა. -დიდი ხანია ფეხით არ მივლია.
პატარა ქუჩას მიუყვებოდნენ ბოლოს ერთ ვიერო მოსახვევში მოუხვიეს და სცეტიცხოველი ხელის გულივით გამოჩნდა. გიგი ჯიბეებში ხელჩაწყობილი მიდიოდა და მონუსხული შეყურბდა ტაძარს. -იცი? დიდი დუმილის შემდეგ ხმა ამოიღო. -3 წელია ალბათ აქ არ ვყოფილვარ.
-მართლა? მე თითქმის ყოველწელს აქ ვარ. ბებიაჩემის სახლია. დედა აქ გაიზარდა.
-გასაგებია. მოდი შევიდეთ. პასუხს არც დალოდებია ისე გადაუხვია ტაძრისკრნ მიმავალ ქუჩაზე.
-როგორ ცხელა. ისე უხერხულობის დასარღვევად თქვა გოგომ.
-წყალი გინდა? მამაკაცი ქუჩაში გამოტანილ მაცივართან გაჩერდა და წყალი აიღო. ხურდა მოხუც გამყიდველს დაუტოვა და საპასუხოდ დალოცვა ,ბევრი წყალობა და გამრავლება მიიღო. მადლობა თავქზიანად გადაუხადა და წყალი ანას მიაწოდა.
-იცი ? დედაჩემმა აქ გაიცნო მამა. აი სწირად ამ ადგილას.
-მართლა? ისტორიულ ადგილას ვდგავართ გაუღიმა გიგიმ. როგორ?
კითხვა მაინც დაუსვა სულ არ აინტერესებდა მაგრამ წინა ფრაზა ცოტა დამცინავად გამოუვიდა და გამოსასწორრბლად.
-დედა ველოსიპედით სეირნობდა როცა მამა თბილიდიდან მეგობრრბთან ერთად იყო აქ. მოკლედ მოუყვა გოგომ და ნერწყვი მძიმედ გაადაგორა. საკუთარი მშიბლების ხსენებამ ისეც პირვანდელი ტკივილი გაახსენა. გიგიმ შეატყო როგორ დასევდიანდა.
-გინდა წავიდეთ?
-არა ,შევიდეთ. ტაძარში შევიდა ანა იქვე დადებული თავსაბურავი აიღო და შეუკრავად მოიხვია თავზე. იქვე სანთლები იყიდა და დააბნეულ გიგის გაუწოდა.
-იყოს
-აანთე,ანას გაეღიმა
-მე იცი
-ვიცი მორწმუნე არ ხარ,მიდი უბრალოდ აანთე და თავად მოუკიდა. გიგიმ რობოტივით გაიმეორა და თვალებ დახუჭულ გოგოს გახედა რომელიც ანგელოზივით ეჩვენებოდა სანთლის შუქებში.ანამ თვალები გაახილა და საკურთხეველს გახედა,სადაც წყვილი მოძღვარისგან დალოცვას იღებდა.
-რას აკეთებენ,წაიჩურჩულა გიგიმ .
-ჯვარს იწერენ
-მაგას მივხვდი . მაღლა რას აკეთებენ??
-დალოცვას იღებენ . კაცს შეუძლია ავიდეს საკურთხეველზე ,მაგრამ იცოფი რომ ქალს ერთხელ ,ჯვრისწერის დროს უშვებენ??
-არა არ ვიცოდი. მონუსხული შეყურრბდა გოგოს ,რომელიც თვალებგაბრწყინებული შეყურებდა ჯვარდაწერილ წყვილს.
-წავიდეთ? გაღიმებულმა გოგომ თვალი მოაშორა წყვილს და გიგის შეხედა. რომელიც გასასვლელისკენ უხმოდ შეტრიალდა. ტაძრის ეზოს გახედა.
-აქ იცი ირემია თუ არ ვცდები. ანა გულდასმით ათვალიერებდა .
-კარგად იცი აქაურობა.
-ხო ყოველსაღამოს ვსეირნობ მეგობრებთან ერთად.გიგონას თავიდან თავსაბურავი ჩამოუცურდა .გიგიმ ნაზად შეაშველა ხელი და მის თავზე დააბრუნა სახეზე ჩამოწეწილი თმები შეუსწორა. ანამ მიხვდა ეს ისევ ის მმენტი იყო როცა კანკალი ეწყებოდა. ხელი თმიდან ლოყზე ჩამოაცურა და საჩვენებელი თითი ნიკაპქვეშამოსდო თავი ააწევინა და გაუღიმა. რამდენჯერაც არ უნდა გნახო იმდენჯერ თავიდან იწყება ჩემი შენდამი ლტოლვა . არ აქვს მნიშვნელობა ვინ ხარ ჩემს თვალში ,ანგელოზი ,კახპა ,მატყუარა თუ საყვარელი გოგო,ყველაშემთხვევაში ერთნაირად მინდიხარ.
-გეხვეწები ,გოგომ ამოილუღლუღა რიცა მამაკაცის ხელი წელზე იგრძნო. გთხოვ. მიხვდა როგორ აუკანკალდა ფეხები.
-დაბრუნდი. მამაკაცი ლოყაზე უსვამდა ხელს . ნუ მაიძულებ ყოველდღე აქ ვიარო. მამაკაცმა ხელი შეუშვა და უეცრად ცივი ხმით წარმოთქვა ,მემგონი ყავის დალევა არ გამოგვივა მოდი დავბრუნდეთ.
-კარგი. ისევ მიგდებული გოგოს ადგილზე წარმიიდგინა თავი ანამ. და წინ დაიძრა . ისე სწრაფად მიქროდა გიგი ვეღარ ეწეოდა. ბოლის მკლავდი ხელი წაავლო.
-რა მოგივიდა . გაბრაზებულმა კითხა.
-ის რაც სულ. წამში მეფერები მეორე წამში ქვა ხდები . ანამ ხელი გააშვებინა და გზას გაუდგა. გიგი ისევ წამოეწია და ისევ მკლავდი წვდა და შემოაბრუნა.
-რა გაბრაზებს. რომელი ? ყინულივით რომ ვარ თუ რომ გეხები მღიმარმა კითხა .
-ორივე. ცოტა დუმილის შემდეგ თქვ და გაიბრძოლა. თუმცა გიგის ხელისგაშვება არც უფიქრია. უფრო ახლოს მიზიდა და ტუჩში ნაზად აკოცა ანამ თავის გაწევა მოინდომა თუმცა კისერზე ისე მოუჭირა ვერც კი გაანძრია თავი. ცოტა ფართხალის შემდეგ მოეშვა . მიხვდა რომ თავადაც სიამოვნებდა. ბოლოს თავადაც აყვა და გიგიმაც მაგრად მოჭერილი ხელი მოუშვა ,მიხვდა მისი ძალით დაკავება აღარ ჭირდებოდა . ცოტახნის შემდეგ თავი გაწია და ლოყებაწითლებულ გოგოს სახეზე შეხედა თუმცა წელიდან ხელი არ გაუშვია.
-ხედავ ? რა მარტივი და სასიამოვნოა ყველაფერი,როცა თავს ნებას აძლევ მართლა ის გააკეთო რაც გინდა . ანამ თავი დახარა ,საპასუხოდ ვერაფერი მოიფიქრა ,თანაც ტყუილს ხომ არ ეუბნებოდა ,ყველაზე სასიამოვნო გრძნობა ქონდა რაც კი ოდესმე გამოუცდია. მამაკაცმაცხვირზე ხელი მიკრა და თავზე ნაზად აკოცა . მიხვდა ზედმეტი არ უნდა მოსვლოდა თორემ ყველაფერს გააფუჭებდა და თანაც სულ არ სურდა ახლა ეს სასიამოვნო წუთები რამით გაეფუჭებინა. ანა უეცრად ისე მიეკრა მკერდზე . გიგიმ იგრძნო როგორ ქაჩავდა ზურგზე მის პერანგს .
-რა მოხდა ? თავზე ხელს უსვამდა და ეფერებოდა. ანას გული უფრო ამოუჯდა მამაკაცის მზრუნველი ხმის გაგონებაზე .
-არ მინდა ,მაგრამ არ შემიძლია .
-ვერ გავიგე.გიგიმ კარგად გაიგო მაგრამ გოგოსგან უნფოდა მოესმინა.
-მინდა ,მინდა შეგეწინააღმდეგო,მაგრამ ამ გულს ვერაფერს ვუშვები გესმის? სლუკუნებდა ანა .რიცა მეხები მინდა მინდა რომ გაგრძელდეს და სულ ასე იყოს. არასდროს არასდროს მქონია ასეთიბგრძნობა და მეშინია.
-ნუ გეშინია ჩემო საყვარელო. საშიში არაფერია. გიგიმ გაიღიმა და საკუთარ თავს გამარჯვება მიულოცა თუმცა მთლად იდეთი კმაყოფილი ვერ იყო და გული უცნაურად აწუხებდა ასეთ აღელვებული ანას გამო. დაახლოებით 10 წუთი იდგნენ ასე . შემდეგ ანა მოშორდა და მამაკაცს თვალებში შეხედა . ისევ იმ სიცივეს ეძებდა ,მიზეზს ეძებდა რომ უეარყო ,გაქცეოდა და როგორმე ისევ მისგან მოსაშორებელი გზა ეპოვნა ,თუმცა მამაკაცი ისევ ისე ღტაცებით შეყურებდა და მიხვდა ახლახანს ხელი გიგის საყვარლობის კონტრაქტს მოაწერა.
-წავიდეთ? მამაკაცმა მშვიდი ტონით მიმართა.ანამ თავი უხმოდ დაუქნია ვერ გაიგო სად წასვლა შესთავზა. თუმცა მისდა გასაოცრად მამაკაცი მისი სახლისკენ გაუდგა გზას და უფრო ამოისუნთქა როცა გიგიმ თავის მანქანებს ჩაუარა და გოგო ლიფტამდე მიაცილა უხმოდ . სწრაფად აკოცა ისევ შუბლზე ესეც ანას და გასაკვირად და მანქანაში ისე ჩაჯდა არც კი მოუხედავს . ანა აფორიაქებული შევიდა სახლში დაქალის წინ დაჯდა და ამოიგმინა
-შეყვარებული ვარ და თან ისე რომ თავს ვკარგავ.