1თავი
იყო ერთი გოგო რომელსაც ძალიან უხაროდა ყველაფერი ბედნიერი იყო თავის მეგობრებთ და ოჯახთან ერთად . გავიდა დრო გოგონა სკოლაში დადიოდა ერთხელ თავის კლასელმა გოგოს უთხრა რომ მას მალე შეყვარებული ეყოლებოდა გოგომ გაიცინა და თქვა:
-შეყვარებული?
-დიახ შეყვარებული!
-რას ბოდიალობ არ ვაპირებ სჰეყვარებული მყავდეს.
-გინდა გითხრა ვის უყვარხარ?
-არა არ მაინტერესებს
-დარწმუნებული ხარ?
-კაი ხო მითხარი
-მას ვკითხავ და თუ მეტყვის უთხარიო მაშინ გეტყვი
-კაი.ისე არც მაინტერესებს.
დამთავრდა გაკვეთილები და გოგო სახლში წავიდა უკან თავის კლასელი გაეკიდა
-ანასტასიააა!
-რა იყო?
-გეტყვი ვინც არის ოღონდ არავის უნდა უთხრა
-კაი თანახმა ვარ!
და ყველაფერი მოუყვა. ანასტასია სახლში დაბრუნდა ფიქრობდა და იხსენებდა თუ როგორ იყო ის ბიჭი მასთან ამ დროის მანილზე. სახლში არავინ იყო ანასტასია კი ჩაფიქრებული იჯდა და იყურებოდა ფანჯარაში. სექტემბერი იყო შემოდგომა ანასტასიას განსაკუთრებით ეს თვე უყვარს ფოთლების ცვენა. ანასტასიას დავის მეგობარმა დაუძახა ანასტასია გარეტ გავიდა მეგბარი სახლში შემოიყვანა და უტხრა რა ხდებოდაა
-რა მოხდა რა გჭირს
-ანასტასია რაღაც უნდა გითხრა
-კაი გისმენ
-ჩემს კლასელს უყვარხარ
-ხო გავიგე მერე რა?
-არა არაფერი ისე გითხარი მეთქი არ ეცოდინებათქო

-არა დაწყნარდი
-კაი წავედი მჩარება ეგრევე გამოვიქეცი სახლიდან რომ მეტქვა
-აუ ცოტახანი იავი რა
-არა მერე მოვალ საყვარელო
-კაი
-კაი
მეგობარი გააცილა და გაკვეთილების მომზადება დაიწყო ანასტასიას არღარც უფქრია არაფერი არ აინტერესებდა და ვსო
გათენდა მეორე დღე ანასტასია სკოლაშიი წავიდა ის ამბავი არც კი ახსოვდა
-გამარჯობა!-მოესმა ანასტასიას და ზევით აიხედა ის ბიჭი დაინახა
-სალამი!
-როგორ ხარ?
-კარგად
ანასტასია კლასში შევიდა ჩანთა დადო და ამხანაგებთან მივიდა არავისათვის არაფერი უთქვამს
დაიწყო გაკვეთილები ანასტასიას ყურადღება გაკვეთილებისკენ იყო მასწავლებელმა ანასტასიას უთხრაცარცი სჰემოეტანა სამასწავლებლოდან.ანასტასია ადგა და გარეტ გავიდა როცა სამასწავლებლოდან გამოვიდა და ცარცი მოჰქონდა ის ბიჭი შეხვდა
-მართალია?
-რა?